استعفای هیلی؛ بیماری ترامپی در بی ثباتی کابینه
نیویورک- ایرنا- استعفای نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد واکنش های متفاوتی را در سطح داخلی و بین المللی به همراه داشت اما وجه مشترک آن ها عدم ثبات و هرج و مرج در کابینه و سیاست خارجی ترامپ بود.
به گزارش خبرنگار ایرنا، صبح سه شنبه به وقت محلی، خبر استعفای نیکی هیلی در رسانه های آمریکا و جهان پیچید. برکناری وی برخلاف سایر تصمیمات ترامپ که با یک پیام توئیتری انجام می شد، به شکل دیگری پیش رفت و رئیس جمهوری این کشور تنها پیش خبری از اعلام یک تصمیم را منعکس کرد.
او در ساعت ۱۰:۱۸ دقیقه صبح در توئیتر خود نوشت : اعلامیه بزرگی با دوست خود «سفیر نیکی هیلی» در ساعت ۱۰:۳۰ در دفتر کاخ سفید خواهیم داشت.
پس از آن توئیت، مقامات عالیرتبه کنگره و کاخ سفید بدون ابراز هویت خود، از قصد استعفای هیلی خبر دادند زیرا پیش از آن نشست هیچ فردی مجاز به صحبت در این مورد نبود.
همه منتظر پایان نشست بودند تا خبرنگاران حاضر در دفتر رئیس جمهوری، تصاویر و نوشته های خود را مخابره کنند. ساعت ۱۰:۵۰ این نشست در رسانه های جهان مخابره شد. دونالد ترامپ گفت: نیکی هیلی سفیر ایالات متحده در پایان سال، دولت را ترک خواهد کرد.
ترامپ و هیلی تاکید کردند که این استغفاء پذیرفته شده است.
ترامپ با خطاب کردن هیلی به عنوان یک شخص بسیار ویژه که مسائل را به خوبی درک می کند، اضافه کرد: او از ۶ ماه پیش به من اطلاع داده بود که امکان دارد در آخر سال بخواهد برای استراحت برود.
هیلی ۴۶ ساله، برنامه خود را پس از این استعفا مشخص نکرد اما به طور رسمی گفت : قصد نامزدی برای انتخابات سال ۲۰۲۰ ریاست جمهوری امریکا را ندارد.
۱۲:۳۵ بعدازظهر به وقت واشنگتن عضو ارشد دمکرات کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، این استعفا را نشانه ای از هرج و مرج در دولت ترامپ یاد کرد.
سناتور «باب منندز» در نقد این استعفاء گفت: استعفای نیکی هیلی به عنوان دیپلمات ارشد آمریکا، خلاء رهبری را در سیاست خارجی آمریکا ایجاد خواهد کرد.
هیلی که ۶ سال فرمانداری ایالت کارولینای جنوبی را برعهده داشت و در دوره فعالیت انتخاباتی ترامپ، مخالف او بود، در دوره دو ساله نمایندگی وی در سازمان ملل منویات او را به اجرا گذارد و کوشید تا همچون «کلانتری جدید» سازوکار این سازمان را تغییر دهد.
اگرچه هیلی هرگز در این سیاست موفق نبود اما ماشین تبلیغاتی او به خوبی عمل کرد و از او چهره ای فعال به نمایش گذاشت به گونه ای که سناتور جمهوریخواه مدافع ترامپ می گوید: از هیلی انتظار می رود همچنان بازیگر کلیدی در حزب خود باشد.
نشست خبری ظهرگاهی «استفان دوجاریک» سخنگوی دبیرکل سازمان ملل هم فرصتی بود تا خبرنگاران درباره استعفای سفیر جنجالی آمریکا در سازمان ملل جویای موضع آنتونیو گوترش شوند.
پاسخ ها دو پهلو بود، نگاهی به ابعاد خلقیات فردی و نگاهی به سیاست های اعمالی باعث می شد تا درعین حال که به خاطر همکاری از او تقدیر می شد، تفاوت دیدگاه ها بین خواسته های سازمان ملل و رویکردهای کاخ سفید در موضوعاتی همچون برجام، پیمان آب و هوایی پاریس و کمک به آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی(آنروا) نمی توانست نادیده گرفته شود.
حوالی ساعت ۳:۳۵ بعدازظهر، سناتور «میچ مک‌کانل» رهبر اکثریت سنا به این رویداد خبری البته عادی در دوره ترامپ واکنش نشان داد و گفت: آمریکا از رهبری نیکی هیلی به عنوان سفیر در سازمان ملل متحد به شدت بهره‌مند شد.
»باب کروکر» رئیس کمیته روابط خارجی سنا هم در واکنش به این استعفاء گفت: هیلی یک حامی سرسخت و جدی برای منافع ایالات متحده بود.
»پل رایان» رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا هم در واکنشی حزبی و بدون درخواست برای دانستن دلایل این استعفا اظهار کرد: هیلی صدای واضح، استوار و مقتدر برای منافع آمریکا در سطح جهان بود. او دوستان و دشمنان را به چالش بهتر شدن می کشید. متاثر از خروج او از دولت هستم.
دیگر سناتور جمهوریخواهی که در این باره اظهارنظر کرد، «تیم‌اسکات» بود که او را مبارزی برای حقوق بشر دانست.
شاید درک بهتر این اظهارنظر و دیگر سناتورهای جمهوریخواه آمریکا زمانی روشن تر شود که «دانی دانون» سفیر رژیم صهیونیستی از هیلی به عنوان دوست واقعی این رژیم یاد کرد که برای ارزش های مشترکشان مبارزه می کرد.
خروج آمریکا از یونسکو و شورای حقوق بشر با صراحت به حمایت از رژیم صهیونیستی و قطع کمک به فلسطینیان آواره، وتوی قطعنامه ای که خواستار تحقیق درباره جنایت صهیونیستی در کشتار بی رحمانه فلسطینیان و انتقال یکجانبه سفارت به قدس، سیاست هایی بود که رضایت صهیونیست ها و سناتورهایی که حمایت خود را از این رژیم به شکل های مختلف نشان داده اند، جلب کرده است.
از نکات جالب توجه درباره استعفای هیلی تعجب برانگیز نبودن آن برای وزیر خارجه آمریکا و مشاور امنیت ملی ترامپ بود. گویی آنها پیشاپیش از این مساله مطلع بودند و شاید هم خواستار آن.
پمپئو و جان بولتون در این باره موضع گیری نکردند که خود موید رویکردی است که می گوید با آمدن بولتون و پمپئو، نیکی هیلی جایگاه خود را در سیاست خارجی این کشور از دست داده و عملا به مهره ای بله قربان گو تبدیل شده بود.
این مساله با شرط هیلی برای پذیرش این مسئولیت که او باید آزاد باشد برای هرگونه اظهارنظر و تصمیم گیری مغایرت داشت و گفته می شود به همین دلیل ترجیح داد این جایگاه را ترک کند.
همتایان در شورای امنیت و سازمان ملل متحد هم نسبت به این مساله موضع گیری های متفاوتی داشتند، برخی از او به خاطر فراهم کردن شرایط حمله موشکی به سوریه تقدیر کردند و برخی هم به وضوح از سیاست های یکجانبه گرایانه وی و دولت حاکم بر کاخ سفید انتقاد داشتند.
استعفای هیلی به هر دلیلی که انجام شد، نشان دهنده بیماری کابینه ترامپ است که افراد آن نمی توانند در طولانی مدت عهده دار مسئولیت باشند و تنش های بین اعضای آن با رئیس جمهوری آمریکا که هیچ شناختی نسبت به اداره کشور ندارد، رو به فزونی است.
نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد که یکی از پست های مهم این کشور در عرصه دیپلماتیک به دلیل عضویت آن در شورای امنیت و دارا بودن قدرت و حق وتو محسوب می شود در شرایطی سفیر خود را از دست داد که وزارت خارجه آمریکا همچنان از خلاء کارگزاران خود رنج می برد به گونه ای که هنوز ۶۰ پست مهم و مدیریتی در این وزارتخانه بدون تصدی است.
