شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ -
Saturday 27 April 2024
|
محمد مهاجری از روزنامهنگاران اصولگرا و عضو سابق شورای سردبیری روزنامه کیهان، در کانال تلگرامی خود، نوشت:
چهار سال پیش تقریبا در همین ایام، کره شمالی بودم. همین کشوری که این روزها تیتر اول رسانههای دنیاست و دلواپسهای وطنی قند توی دلشان آب میشود که همین الان «اون» (پسر شجاع) یک موشک میزند به قلب امریکا و به همه دنیا نشان میدهد که «برجام» یعنی کشک!
کره شمالی را نه من، که خیلیها اینجوری دیدهاند:
- از دم گیت ورودی فرودگاه، یک مامور امنیتی دنبالت میآید که اسمش «راهنما»ست. همه جا همراهت است حتی - ببخشید- تا پشت در دستشویی.
- مردم صبح زود که میروند سر کار، کسلتر و خمودهتر و افسردهتر از دیشبی هستند که از کار به خانه برگشتهاند.
- مردم ماشین شخصی ندارند، و آنطور که راهنمایم میگفت: «رهبرانمان بخاطر اینکه سلامت بمانیم ماشین بهمان نمیدهند تا پیاده برویم و چاق نشویم.»
- کنکور و دانشگاه حتی در پایتخت مال فرزندان مقامات امنیتی و نظامی و حزب حاکم است. در بقیه شهرها، حد تحصیلات مشخص شده. عدهای میتوانند دیپلم بگیرند، تعداد بیشتری سیکل و عده بیشترتری، تا پایان ابتدایی درس میخوانند.
- هیچکس ایمیل شخصی ندارد و اگر آدرس پست الکترونیک کسی را بخواهی یک ایمیل دولتی تحویلت میدهد و میگوید مامور مربوطه که بداند برای من فرستادهای، پرینتش را به من میدهد.
- اگر هوس روزنامه خواندن کنی باید امروز سفارش بدهی، تا شب برایت چاپ کنند و فردا بروی بگیری.
- محکومی به دیدن ۲ شبکه تلویزیونی. یکی از عصر تا سر شب. و دیگری از عصر تا یکی دو ساعت بعد از غروب آفتاب. نصف بیشتر برنامهها هم به نشان دادن «اون» و رقص و آواز و طبیعت اختصاص دارد.
- حتی اگر بخواهی به سفارت کشورت بروی، مامور امنیتی لازم میداند همراهت بیاید.
- گاه و بیگاه مجبوری بروی جلوی مجسمه بابا و بابابزرگ «اون» تعظیم کنی.
- بر اساس جایگاه اجتماعیات، درآمدی داری که فقط میتوانی از فروشگاههایی که مربوط به طبقه خودت است خرید کنی. اگر بخواهی گوشت بخوری و مثلا هوس گوشت گوسفند کنی باید ۲ تا ۳ برابر گوشت سگ هزینه کنی.
- غیر از پایتخت که به زور بزک دوزک قیافهاش را - آن هم در معابر اصلی- تزیین کردهاند، بقیه کشور را نکبت فراگرفته و فقر از در و دیوارش بالا میرود.
کاش دلواپسهای عاشق موشک و سلاح هستهای که قبلهشان «اون» است و قطعا با ویزای سریع و تور مجانی میتوانند به کره شمالی بروند یک هفته را در کعبه آمالشان بگذرانند و بعدا نظر بدهند.
شاید آنها زودتر از امثال من به این نتیجه برسند که حتی اگر در آن کشور روزی صد تا بمب هستهای هم تولید کنند، هیچ شرفی برای مردم و کشورشان ندارد. و یقین دارم این مهمانان دلواپس موقع برگشتن از خاک کره زیر لب خواهند گفت: «مرده شورتان ببرد با بمب هستهایتان.» (البته اگر وجدانشان را پیش «اون» جا نگذارند.)
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|