آیا رد صلاحیت پایان برنامه احمدینژاد است؟
روزنامه اعتماد
رسانه‌های اصولگرا همچنان خبر مهم‌شان ضعف دولت كنونی است. چهره‌های اصولگرا ترجیح می‌دهند به یاد نداشته باشند كه روزگاری حامی مردی به نام محمود احمدینژاد بوده‌اند، خبر ردصلاحیتش دو شب پیش در یك آخر هفته بهاری مخابره شد. كمتر كسی بود كه انتظار خبر «تایید صلاحیت» محمود احمدینژاد را داشته باشد.
هرچند كه خود اعضای شورای نگهبان هم تا اندازه‌ای برای رد صلاحیت او تردید داشتند اما سابقه سال‌های اخیر او به ویژه دو سال آخر ریاستش بر دولت كه با رخدادهایی همچون «خانه‌نشینی ١١ روزه»، «ظهور و بروز جریان انحرافی» و «مجموعه تخلفات اقتصادی و سیاسی او و اطرافیانش» همراه بود، احتمال این را كه محمود احمدینژاد برای سومین بار بتواند از فیلتر شورای نگهبان عبور كند، صفر می‌كرد. با این همه آنچه در میان خود احمدی‌نژادی‌ها دلیل احتمالی قوی‌تر برای رد صلاحیت او در نظر گرفته می‌شد بی‌توجهی او به نهی رهبری از حضور در انتخابات بود. هر چه كه بود محمود احمدینژاد هم حالا جزو روسای دولتی است كه برای سومین بار نتوانست از فیلتر شورای نگهبان عبور كند.
خود او اما بهتر از هر كس دیگری می‌دانست كه در انتخابات پیش رو تایید صلاحیت نخواهد شد. می‌دانست كه هر چقدر هم گفته باشد كه پرونده خودش و بقایی پاك است اما این‌بار نمی‌تواند از فیلتر شورای نگهبان عبور كند. اما حضور احمدینژاد در میدان انتخابات با برنامه‌ای بلندمدت برای آینده سیاسی او بود.
هرچقدر هم كه برخی از كارشناسان این تحلیل را داشته باشند كه احمدینژاد با حضور در انتخابات و ردصلاحیتش خودكشی سیاسی مرتكب شده است خود او با برنامه‌ای به میدان این خودكشی آمده بود كه آینده سیاسی‌اش را تامین كند، هوادار جمع كند نه از میان اصولگرایان و اصلاح‌طلبان كه هر دو از او فراری هستند بلكه از میان افرادی كه زبان و گفتار او و رفتارهای ساختارشكنانه‌اش را می‌پسندند.
از لحظه اعلام خبر رد صلاحیت محمود احمدینژاد تا لحظه نگارش این گزارش او هیچ واكنشی به رد صلاحیتش نشان نداد و خبری از معترض به رد صلاحیت رییس دولت‌های نهم و دهم نبود. محمود احمدینژاد اما از این سكوت هم برنامه دارد؛ برنامه‌ای كه روزهای آتی از آن رونمایی خواهد كرد. انتخابات فرصتی برای احمدی‌نژادی‌ها بود تا دوباره به میدان بیایند، به اسم «دفاع از خود» به دولت مستقر حمله كنند و خودشان را ساختارشكن نشان بدهند اما بعید به نظر می‌رسد كه رد صلاحیت نقطه پایان این برنامه‌ها باشد.
سكوت اصولگرایانه
سكوت اصولگرایان در مورد محمود احمدینژاد منحصر به این چند روز نیست. از همان سال ٩٠ بود كه بی‌صلاحیتی او بعد از خانه‌نشینی ١١ روزه‌اش برای اصولگرایان روشن شد. همین هم شد كه دو سال بعدی تا پایان عمر دولتش را ترجیح دادند سكوت كنند. آنها كه روزگاری حامی تمام و كمالش بودند حالا ترجیح داده بودند سكوت كنند تا عمر روزهای دولت دهم به پایان برسد. اما نمی‌دانستند كه همان حمایت‌های پیشین آنها را در جلب نظر مردم برای رای دادن به اصولگرایان در انتخابات ٩٢ با شكست مواجه می‌كند. حتی نمی‌دانستند كه سكوت تا پایان عمر دولت احمدینژاد سیاست پیروزی نخواهد بود.
حسن روحانی كه رییس‌جمهور شد تازه خبر پشت خبر بود كه از تخلفات ریز و درشت احمدی‌نژادی‌ها بیرون می‌آمد. همین هم باعث شد كه كابوس احمدینژاد برای آنها تمام نشود. بازخواست از حامیان دیروز كه حالا تبدیل به ساكتان شده بودند و در دوره او هیچ انتقادی را برنمی‌تابیدند تمامی نداشت. اما اصولگرایان هر روز بیشتر امیدوار بودند كه كابوس احمدینژاد تمام و فراموش شود. فراموشی اما ممكن نبود.
خود احمدینژاد نمی‌گذاشت كه این آرزوی اصولگرایان برآورده شود. سفرهای استانی و دیدارهای او به ویژه در دو سال اخیر برای هر بیننده‌ای حكایت از این داشت كه احمدینژاد قصد انتخابات كرده است. از شش ماه پیش اما كابوس اصولگرایان وارد فاز جدی‌تری شد. احمدینژاد به دیدار مقام معظم رهبری رفته و برای كاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری كسب تكلیف كرده بود؛ كسب تكلیفی كه با نظر منفی رهبری مواجه شده بود تا اندازه‌ای خیال اصولگرایان را از احتمال بازگشت احمدینژاد راحت كرده بود.
سفرهای استانی و سخنرانی‌های بعدی نشان می‌داد كه احمدینژاد آنچنان كه گفته است در مسیر عدم كاندیداتوری قدم برنمی‌دارد. كمی بعدتر هم كاندیداتوری حمیدرضا بقایی و حمایت احمدینژاد از او حكایت از یك برنامه تنظیم شده برای انتخابات ٩٦ داشت. روزی كه احمدینژاد همراه با بقایی و مشایی به اسم همراهی بقایی برای ثبت نام در انتخابات به وزارت كشور رفت مشخص بود كه خود او هم در این انتخابات ثبت نام خواهد كرد.
اما درست از روز ثبت‌نام احمدینژاد تا همین دو روز پیش بی‌شك امید اصولگرایان به رد صلاحیت احمدینژاد در انتخابات بود. هرچند كه پس از شنیدن رد صلاحیت او رسانه‌های اصولگرا ترجیح دادند كه به خبرهای تخریبی‌شان علیه دولت ادامه بدهند و ردصلاحیت مردی كه خبر رییس دولت شدنش را چهار سال پیش با ذوق بسیار حتی قبل از وزارت كشور اعلام كرده بودند را كوتاه و مختصر ببینند. چهره‌های اصولگرا هم در سكوت خبری قرار داشتند تا شاید آرزوی فراموشی محمود احمدینژاد در جناح اصولگرا كمی قوت بگیرد. اصولگرایان بیش از هر چیز دیگری در این سال‌ها از محمود احمدینژاد است كه ضربه دیده‌اند و تنها تمایل‌شان فراموش كردن او، حمایت‌های‌شان از او و تخلفاتی است كه از او به یادگار مانده است؛ رویایی كه با توجه به رفتار احمدینژاد، برآورده شدنش دور از ذهن به نظر می‌رسد.
