ایالت‌های سرنوشت ساز انتخابات امریکا
اعتماد / میثم سلیمانی
زمانی که در روز هشتم نوامبر مردم امریکا به پای صندوق‌های رای برای تعیین رییس‌جمهور آینده امریکا می‌روند حقیقت این است که آرای ایالت‌های زیادی از امریکا پیش‌تر مشخص شده است. ایالت‌هایی که در اکثر دوره‌های انتخاباتی آبی یا قرمز بوده‌اند و اکنون هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات و دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوریخواه بخش زیادی از آرای خود را از پیش تعیین شده می‌دانند و روی بخشی از الکترال کالج‌های خود حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند. به‌طور مثال ایالتی مانند کالیفرنیا همواره مشخص است که به دموکرات‌ها رای می‌دهد از طرفی دیگر ایالتی مثل تگزاس نیز همواره رنگ قرمز در انتخابات داشته است.
اما در نقشه‌های انتخاباتی که پس از رای‌گیری‌ها منتشر می‌شود و نتایج آرا را پیش‌‌بینی می‌کنند برخی ایالت‌ها رنگ بنفش دارند که می‌توان آن را ایالت‌هایی دانست که هیچ‌وقت نمی‌توان روی آرای قطعی آنها برای حزب دموکرات و جمهوریخواه برنامه‌ریزی کرد.
اینها ایالت‌هایی هستند که رای مشخصی ندارند و به آنها ایالت‌های شناور گفته می‌شود که بسته به هر انتخابات و شرایط آن به نامزد مشخصی رای می‌دهند. یا به عبارت ساده‌تر می‌توان آنها را بین دموکرات‌ها و جمهوریخواهان به صورت مساوی تقسیم کرد و معمولا در هر انتخابات بین ۸ تا ۱۵ ایالت در آنها رقابت به صورت جدی وجود دارد و این موضوع کاملا بستگی به شرایط انتخابات دارد.
ایالت‌های سرنوشت ساز
ایالت‌های کلیدی در انتخابات سال ۲۰۱۶ را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. نخستین گروه از ایالت‌های تعیین‌کننده ایالت‌هایی همچون فلوریدا و اوهایو هستند که فلوریدا با ۲۹ الکترال و اوهایو با ۱۸ الکترال از اهمیت بسیار بالایی در این انتخابات برخوردار شده‌اند. این دو ایالت سوابق پیچیده‌ای در انتخابات ریاست‌جمهوری از خود به نمایش گذاشته‌اند و در طول پنج دهه گذشته در مواردی این دو ایالت پیروز نهایی انتخابات را تعیین کرده‌اند. اکنون نیز ترامپ و کلینتون تمرکز و سرمایه‌گذاری فراوانی را روی این دو ایالت انجام داده‌اند و نتایج نظرسنجی اختلاف میان دو رقیب را بسیار نزدیک نشان می‌دهد و در نهایت همین ایالت‌ها هستند که نتیجه نهایی انتخابات را مشخص می‌کنند. گفتنی است فلوریدا ایالتی بود که سرنوشت انتخابات بحث‌برانگیز سال ۲۰۰۰ ایالات متحده امریکا به آن گره خورد.
ایالت‌های قابل تغییر
اما دومین گروه از ایالت‌هایی که اکنون در کنار ایالت‌های شناور قرار گرفته‌اند ایالت‌هایی هستند که پیش‌تر به نفع یک حزب رای دادند و حالا این رای به خطر افتاده است. زیرا با توجه به تغییرات جمعیتی که در ایالات متحده به وجود آمده و عدم محبوبیت دونالد ترامپ موجب شده است که در انتخابات ۲۰۱۶ تعدادی از سنگرهای مستحکم حزب جمهوریخواه در خطر فتح دموکرات‌ها قرار گیرد. هنگامی که باراک اوباما در سال ۲۰۰۸ در کارولینای شمالی پیروز انتخابات شد، نخستین دموکراتی بود که از زمان جیمی کارتر توانسته بود تا در این ایالت پیروز میدان شود. از طرفی میت رامنی نیز در سال ۲۰۱۲ موفق شد تا آرای کارولینای جنوبی را به سود خود کسب کند.
اما در حال حاضر به نظر می‌رسد در برخی از این ایالت‌ها رقابت‌های شانه به شانه‌ای میان ترامپ و هیلاری به وجود آمده است. از طرفی نامزد حزب دموکرات امیدوار است تا نقشه پیروزی خود را در ایالت‌های مختص جمهوریخواهان گسترش دهد. ایالت‌هایی مانند آریزونا، جورجیا و میسوری از جمله ایالت‌هایی هستند که نزدیک به دو دهه است به جمهوریخواهان رای داده‌اند. اما یک واقعیتی که وجود دارد این است که ترامپ چندان امیدواری ندارد که تغییر ویژه‌ای در ایالت‌های تحت کنترل کامل دموکرات‌ها ایجاد کند.
حاشیه امن
باراک اوباما در کالج‌های انتخاباتی در دو سال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ حاشیه امنی را برای خود به دست آورد و توانست در ایالت‌های آیووا و پنسیلوانیا آرای خوبی را به دست آورد. او همچنین در کلورادو و نوادا نیز پیروزی خوبی را به ارمغان آورد. او حتی در ایالت‌هایی مانند ویرجینیا و کارولینای شمالی محبوبیت رای‌دهندگان را به خود جذب کرد و در انتخابات آنها را نیز تبدیل به ایالت آبی رنگ کرد.
اما خانم کلینتون تلاش می‌کند رنگ ایالت‌های کلورادو، پنسیلوانیا و ویرجینیا به همراه آیووا و نوادا را آبی نگه دارد اما چالش جدی در برخی از این ایالت‌ها برای آبی نگه داشتن آنها بسیار سخت است و کلینتون کار آسانی در پیش نخواهد داشت. از طرفی در نیوهمپشایر چالش قوی‌تر از حد انتظار شده است زیرا از سال ۲۰۰۰ که این ایالت به جمهوریخواهان رای داده است پس از آن در اختیار دموکرات‌ها قرار داشته و حالا ممکن است در اختیار جمهوریخواهان قرار گیرند هرچند که نظرسنجی‌ها کماکان هیلاری کلینتون را پیروز در این ایالت می‌دانند.
چرا ترامپ نیاز به پیروزی بیشتر دارد
اگر ایالت‌هایی که به صورت شناور و قابل تغییر هستند را جدا کنیم حدود ۳۸ ایالت دیگر باقی می‌ماند که برندگان احتمالی آنها تا حدودی مشخص است و در چنین شرایطی هیلاری کلینتون ۲۲۶ الکترال کالج دارد و دونالد ترامپ تنها ۱۵۴ الکترال کالج را کسب کرده است. از طرفی احتمال دارد که خانم کلینتون در کلورادو، پنسیلوانیا، نیوهمپشایر و ویرجینیا پیروز شود که با احتساب این ایالت‌ها با ۲۷۲ رای به میزان مورد نیاز آرای خود برای پیروزی رسیده است.
اما اگر دونالد ترامپ می‌خواهد در نهایت پیروز رقابت‌ها شود نیازمند آن است که در همه هشت ایالت باقی مانده از جمله، فلوریدا، اوهایو، کارولینای شمالی پیروز شود و همچنین یکی از چهار ایالتی که هیلاری کلینتون در اختیار دارد را نیز از چنگ هیلاری خارج کند تا در نهایت بتواند پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا شود.
بنابراین اگر در چنین شرایطی دونالد ترامپ می‌خواهد رییس‌جمهور امریکا شود باید در تمام ایالت‌های حساس پیروز میدان شود. اما هرچند که این احتمالات نشان از پیروزی هیلاری کلینتون دارد اما هنوز روی کاغذ دونالد ترامپ این توان را دارد تا پیروز قطعی انتخابات ایالات متحده شود چرا که هنوز نتیجه‌های قطعی مشخص نیست و باید تا روز هشتم نوابر به وقت امریکا منتظر بود و دید که احتمالات به نفع چه کسی رقم می‌خورد.
