زیباکلام: کمیت اصولگرایان بدون احمدی‌نژاد کاملا لنگ است
صادق زیباکلام، تحلیل‌گر مسائل سیاسی و استاد دانشگاه معتقد است با عدم حضور احمدی‌نژاد در انتخابات ٩٦ بلاتکلیفی اصولگرایان برای معرفی نامزد رای‌آور بیشتر هم می‌شود. او می‌گوید که در چنین شرایطی حسن روحانی با دست و پای بسته هم رای می‌آورد. او همچنین در مورد احتمال کنش آتی احمدی‌نژاد پس از توصیه رهبری به عدم حضورش در انتخابات می‌گوید که او برای راضی کردن مقام معظم رهبری تلاش می‌کند. این استاد دانشگاه همچنین شانس حامیان احمدی‌نژاد را برای پیروزی در انتخابات شورای شهر تهران بسیار کم می‌داند.
به گزارش ایسنا، بخش‌هایی از گفت‌وگوی زیباکلام با روزنامه اعتماد را در زیر می‌خوانیم؛ گفت‌وگویی که محور آن نامه محمود احمدی‌نژاد به رهبری و واکنش احتمالی اصولگرایان به کناره‌گیری رئیس‌دولت نهم و دهم از انتخابات سال آینده ریاست‌جمهوری است.
* اگر آقای احمدی‌نژاد در انتخابات شرکت می‌کرد، انتخابات خیلی شور بیشتری می‌گرفت و به سمت قطبی شدن می‌رفت.
* آمدن احمدی‌نژاد باعث می‌شد اصولگرایان عملا هیچ نامزد دیگری را نتوانند معرفی کنند.
* در حال حاضر که قرار شده است احمدی‌نژاد ظاهرا وارد عرصه انتخابات نشود، نخستین مشکل برای اصولگرایان به وجود می‌آید و این که نامزدشان در انتخابات که حداقل شانس رای‌آوری داشته باشد، چه کسی می‌تواند باشد؟
* اصولگرایان در این انتخابات شانس زیادی ندارند و تنها شانس‌شان با وجود احمدی‌نژاد بود.
* آقای روحانی با دست و پای بسته هم در این انتخابات در مقابل اصولگرایان پیروز خواهد شد.
* جبهه پایداری و اصولگرایان تندرو ممکن است بیشتر به دنبال آقای سعید جلیلی بروند و پشت سر او جمع شوند. البته صحبت کاندیداتوری آقای ضرغامی هم بوده است ولی نمی‌دانم چقدر او را باید جدی گرفت.
* آقایان ولایتی، حداد عادل و علی لاریجانی هم چندان جایگاهی بین اصولگرایان تندرو ندارند. شاید جایگاه آقای ضرغامی مختصری از آنها بهتر باشد.
* به قول معروف کمیت اصولگرایان بدون احمدی‌نژاد کاملا لنگ است.
* آقای احمدی‌نژاد بین ١٠ تا ١٥ میلیون رای دارد و بخش عمده‌ای از آن به جیب اصولگرایان می‌رود. بخشی احتمالا به جیب آقای ضرغامی و افرادی از این دست و بخشی هم به جیب نامزدی که رسما از طرف جبهه پایداری معرفی شود.
* این آرا مخصوص به خود احمدی‌نژاد و شخصیت و کاریزمای مخصوص خودش است. آن ١٠ تا ١٥ میلیون علاقه به شخص احمدی‌نژاد دارند. ای بسا اگر آقای احمدی‌نژاد بگوید که هر کسی که می‌خواست به من رای دهد، به مثلا آقای ضرغامی رای دهد، این تعداد به ضرغامی رای ندهند، برای این که اصلا کاریزمای ضرغامی با کاریزمای احمدی‌نژاد قابل مقایسه نیست.
* خیلی دشوار است بخواهیم برآوردی جدی کنیم که سبد رای آقای احمدی‌نژاد به کدام سمت و سو خواهد رفت.
* آقای احمدی‌نژاد خیلی اهل همکاری و کار دسته‌جمعی و کار گروهی نیست. سبک کار او این است که من می‌گویم و شما هم اجرا می‌کنید.
* این که تصور شود احمدی‌نژاد دور یک میزی می‌نشیند که روحانیت مبارز و آقای علی لاریجانی و آقای حداد عادل و آقای ولایتی و آقای بادامچیان هم باشند؛ بعید است. او اهل این جور جلسات و تصمیم‌گیری‌ها نیست.
* بعید به نظر می‌رسد که آقای احمدی‌نژادی که خود را در ردای ریاست‌جمهوری می‌بیند، سطح خود را آن قدر پایین بیاورد که از آقای مهندس چمران یا آقای مسجدجامعی حرف شنوی کند و یک عضو ساده شورای شهر تهران شود. خیلی بعید است.
* اگر طرفداران اصلاحات به میدان بیایند و پای صندوق رای بیایند، اصلاح‌طلبان به آسانی طیف آقای احمدی‌نژاد را در تهران شکست می‌دهند.
* احمدی‌نژاد در فضای سیاسی ایران به دنبال قدرت و قدرت و باز هم قدرت است.
اگر مساله انتخابات ریاست‌جمهوری واقعا منتفی شود و احمدی‌نژاد بپذیرد که نمی‌تواند شرکت کند، آن کلاس‌ها هم تعطیل می‌شود. آن کلاس‌ها یکی از ابزارهای احمدی‌نژاد برای انتخابات است.
* دلیل این که او چراغ خاموش حرکت می‌کند و فقط برای سخنرانی ظاهر می‌شود، این است که می‌داند عملکرد او از نظر اقتصادی و اجتماعی و مذاکرات هسته‌ای و سیاست خارجی غیرقابل دفاع بوده است. بنابراین عامدا سعی می‌کند به گونه‌ای حرکت کند که سخنرانی‌اش را بکند و برود. او نمی‌نشیند تا وارد سوال و جواب با مخاطبینش شود. در مدتی که رییس‌جمهور بود و در این مدتی که روحانی رییس‌جمهور بود، او هیچ گفت‌وگوی مصاحبه‌ای نداشته است. در تمام این مدت صرفا احمدی‌نژاد حرف می‌زده و دیگران هم باید اطاعت امر می‌کردند.
* این که برخی از اصولگرایان معتقد به مدیریت جهانی، صدور انقلاب، افسانه بودن هولوکاست و دخالت تمام و کمال دولت در اقتصاد هستند، همچنان وجود دارد. بنابراین زمینه‌هایی برای احمدی‌نژادیسم وجود دارد.
