مردم؛ حلقه مفقوده انتخابات استانی
پایگاه اینترنتی خبر آنلاین در یادداشت روز چهارشنبه، موضوع انتخابات استانی را مورد بررسی قرار داد و در کنار مزایایی که موافقان طرح بر می‌شمرند، ایرادات آن را نیز تشریح کرد.
در این یادداشت که به قلم سید جلال فیاضی نگاشته شد، آمده است: طرح انتخابات استانی در سایر دوره‌های مجلس شورای اسلامی نیز مطرح بود و در یک مرحله نیز شورای نگهبان آن را رد کرد، اما به نظر می‌رسد در مجلس نهم، نمایندگان محترم مصمم هستند این طرح را نهایی کنند؛ بطوریکه گفته می‌شود هیات رئیسه مجلس رایزنی‌ها با شورای نگهبان را برای رفع ایرادهای این شورا آغاز کرده است.
به نظرمی رسد این طرح صرف نظر از مزایایی که موافقان برای آن مطرح می‌کنند چند ایراد اساسی دارد:
۱- با استانی شدن انتخابات قطعا میزان مشارکت مردم در انتخابات کاهش خواهد یافت. چرا که مردم حوزه‌های انتخابیه کوچک با ناامید شدن از راهیابی نمایندگان خود به مجلس از حضور گسترده در انتخابات پرهیز خواهند کرد. براساس این مصوبه نامزدهایی که حداقل ۱۵درصد آرا رادر حوزه انتخابیه خود بدست آورده‌اند با سایر کاندیداهایی که در استان رای بیشتری آورده‌اند مقایسه می‌شوند، طبیعی است کسانی که در شهرهای بزرگ‌تر همین ۱۵درصد آرا را کسب کرده‌اند میزان رای بیشتری را کسب کرده‌اند ودر همین مرحله اول شهرهای کوچک از گردونه رقابت حذف می‌شوند.
۲- با گسترده شدن حوزه انتخابیه از شهرستان به استان هزینه‌های تبلیغات انتخاباتی افزایش یافته ودر نتیجه صاحبان امکانات وثروت امکان بیشتری برای معرفی خود داشته و شانش بیشتری برای پیروزی در انتخابات دارند. در این میان اقدامات غیر متعارف برای کسب رای توسط صاحبان قدرت وثروت قطعا افزایش یافته و فضای انتخابات را تحت تاثیر قرارمی دهد.
۳- در انتخابات استانی چهره‌های شناخته شده شانش بیشتری برای پیروزی دارند بنابراین شبهه انگیزه‌های شخصی برای نمایندگان فعلی مجلس - که در طی دوران نمایندگی ازامکانات گسترده رسانه‌ای برای مطرح کردن دیدگاههای خود برخوردار بوده اند- افزایش می‌یابد. شاید برخی براین باورند که انتحابات استانی موجب حضور تعداد بیشتری از نجبگان وافراد موثر شده وکیفیت مجلس را ارتقا می‌دهد باید پرسید آیا نخبگان وموثرین تنها در بین شناخته شده‌ها هستند؟ چه بسیار انسانهای فرهیحته ونحبگان موثر و ناشناخته‌ای در کشور وبویژه شهرهای کوچک هستند که انتخابات برای آن‌ها فرصت حضور وشناخته شدن فراهم می‌کند.
انتخابات استانی فرصت گردش نحبگان در خانه ملت را از جامعه می‌گیرد و انحصار را برای عده‌ای پدید می‌آورد. اگر نمایندگان محترم فعلی از انگیزه‌های شخصی برای این مصوبه تهی هستند و صرفا - آنگونه که مدعی هستند به مصالح کشور می‌اندیشند - در همین مصوبه دوره‌های حضور اشخاص در مجلس را به دو یا حداکثر سه دوره محدود سازند تا عده‌ای برای حضور مستمر خود در مجلس تلاش نکنند وبرای سایرافراد شایسته جامعه هم فرصت برای نمایندگی ملت فراهم شود.
۳- عده‌ای از موافقان این طرح معتقدند انتخابات استانی موجب فعال‌تر شدن احزاب ونقش بیشتر آن‌ها در پارلمان می‌شود. چنین نگرشی زمانی قابل دفاع است که ما در کشور به معنای واقعی کلمه حزب داشته باشیم. اما واقعیت آن است که گروه‌ها وجریانهای سیاسی فعلی کشور «شبه احزاب» هستند که نام «حزب» برخود نهاده‌اند.
ما هنوز هیچ حزبی که واقعا مشخصات وویژگیهای یک حزب سیاسی را داشته باشد در کشور نداریم والبته شاید یکی از مشکلات اصلی ساختار سیاسی انتخابات در کشور همین مسئله باشد.
کاش نمایندگان محترم ابتدا قانون احزاب را بازنگری و اصلاح می‌کردند وپس از تشکیل احزاب واقعی به استانی شدن انتخابات می‌اندیشیدند.
