اعتراضات کوچک علیه حمله آمریکا به ایران

برنارد موکام / نیویورک تایمز / ۲۲ ژوئن ۲۰۲۵

معترضان در بیش از دوازده شهر ایالات متحده روز یکشنبه علیه حملات هوایی دولت ترامپ به ایران تظاهرات کردند.

برخی از تجمعات صدها نفر را به خود جذب کردند، در حالی که در برخی دیگر ده‌ها نفر شرکت کردند. میزان کلی مشارکت بسیار کمتر از اعتراضات آخر هفته گذشته علیه رئیس جمهور ترامپ بود که در هر ۵۰ ایالت برگزار شد.

بسیاری از تظاهرات روز یکشنبه که در شهرهایی از جمله نیویورک، بوستون، شیکاگو، واشنگتن و لس‌آنجلس برگزار شد، اواخر شنبه برنامه‌ریزی شده بود و توسط برگزارکنندگان به عنوان “بسیج اضطراری” توصیف شده بود.

تظاهرکنندگان در چندین مکان پرچم‌های جمهوری اسلامی ایران را حمل می‌کردند و برخی پلاکاردهایی در دست داشتند و بنرهایی را روی نرده‌ها و ساختمان‌هایی قرار دادند که روی آنها نوشته شده بود “نه به جنگ در ایران!”

در بیرون دروازه‌های کاخ سفید در واشنگتن، حداقل ۲۰۰ تظاهرکننده، از جمله برخی از کهنه سربازان، رئیس جمهور را محکوم کردند. ران کارمایکل ۷۸ ساله که در جنگ ویتنام خلبان هلیکوپتر بود، گفت: «او سعی دارد پادشاه شود.»

در شیکاگو، بیش از ۲۰۰ نفر در یک تجمع در مرکز شهر شرکت کردند. علی تارخ، ساکنی که می‌گوید ۱۲ سال پیش پس از دو سال زندانی شدن به دلیل فعالیت‌های سیاسی از ایران مهاجرت کرده است، خبر حملات هوایی را «بدترین اتفاقی که می‌توانست رخ دهد» توصیف کرد.

آقای تارخ گفت اگرچه با رهبری ایران مخالف است، اما تغییر آهسته تنها راه اصلاح حکومت است. او گفت: «تغییر رژیم در آنجا تا حدودی غیرممکن است» و افزود که رئیس جمهور ترامپ و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، تنها مانع هرگونه گذار به یک جامعه دموکراتیک شده‌اند.

برخی از معترضان گفتند که تشدید درگیری با ایران، رنج فلسطینیان در غزه را بیشتر خواهد کرد.

در لس‌آنجلس، نور عبدالحق، پرستار ۲۶ ساله، گفت که به دلیل ارتباط نزدیکش با تنش‌های خاورمیانه، دست به افشاگری زده است. او گفت که بیشتر خانواده‌اش در غزه یا کرانه باختری زندگی می‌کنند. «ما قتل و ویرانی بیشتر نمی‌خواهیم.»

خانم عبدالحق در میان ده‌ها نفری بود که در محله وست‌وود در یک تظاهرات مسالمت‌آمیز جمع شدند. در همان نزدیکی، گروه کوچکی از تفنگداران دریایی و مأموران فدرال با لباس‌های تاکتیکی و اسلحه‌هایشان ایستاده بودند.

در گرمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد در ریچموند، ویرجینیا، ویولتا وگا، ۲۳ ساله، یک پرستار خانگی و رهبر حزب «سوسیالیسم و ​​آزادی» در ریچموند، معترضان را در پارک «ابنر کلی» با شعارهایی از جمله «پول برای شغل و آموزش، نه برای جنگ و اشغال» رهبری کرد.

تعداد جمعیت به ده‌ها نفر می‌رسید. پس از تجمع، خانم وگا با صدای گرفته گفت که این تجمع ضروری بود.

او گفت: «با دانستن اینکه امروز، روز اقدام در سراسر کشور است، احساس قدرت کردم.»