العربیه: شهرک خان شیخون استان ادلب سوریه روز سه‌شنبه ۴ آوریل ۲۰۱۷ هدف حملات شیمایی قرار گرفت و نزدیک به صد تن از شهروندان به ویژه کودکان در این حمله کشته و صدها تن دیگر مصدوم شدند.

در این حمله از نوعی ماده شیمیایی به نام گاز سارین استفاده شده است. سارین نوعی ترکیب شیمیایی فسفری مخرب سیستم عصبی و به شدت سمی و مرگ‌آور است. سارین یک مایع بی‌رنگ، شفاف و بی‌بو است که عضلات قلب و سیستم تنفسی را از کار انداخته و افرادی که در معرض آن قرار می‌گیرند، پس از چند دقیقه به دلیل خفگی جان خود را از دست می‌دهند.

حمله شیمیایی ۴ آوریل به خان شیخون، سومین حمله شیمیایی ثبت شده در سوریه از آغاز جنگ در این کشور است. در ۲۱ آگوست ۲۰۱۳، در اثر حمله رژیم سوریه به شهر الغوطه با گاز سارین، ۱۴۲۹ نفر، از جمله ۴۲۶ کودک جان خود را از دست دادند.

جان کری وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده در آن زمان اعلام کرد کشورش تردیدی ندارد که نیروهای بشار اسد از گاز سارین برای حمله به غوطه در حومه دمشق استفاده کرده‌اند. علیرغم اینکه ایالات متحده آمریکا، فرانسه، اسرائیل، سوئد، بریتانیا و ترکیه رژیم اسد را مسئول این حمله دانستند، ایران و روسیه این حمله شیمیایی را به مخالفان اسد نسبت دادند.

۲ نوامبر ۲۰۱۶ نیز از همین ماده شیمیایی به منطقه الحمدانیه در حلب حمله شد. روسیه بعدها مخالفان بشار اسد را مسئول این اتفاق معرفی کرد. در صبحگاه ۴ آوریل ۲۰۱۷ نیز منطقه خان شیخون در حومه ادلب، هدف چهار بمب شیمیایی حاوی ماده سارین قرار گرفت و در نتیجه آن بیش از ۱۰۰ نفر جان خود را از دست دادند. بخش اعظم قربانیان حمله به خان شیخون کودکان بودند.

این ترکیب شیمایی مرگ‌آور در سال ۱۹۳۸ در شهر ووپرتال در ایالت نوردراین وستفالن آلمان، توسط گروهی از دانشمندان آلمانی که به رهبری گرهارد شرادر در حال تحقیق بر روی نوعی حشره‌کش قوی بودند، کشف شد. بعدها ساختمان محل کشف این ترکیب شیمیایی، به احترام آنها “ساختمان شرادر، آمبروس، گرهارد ریتر و فون در لینده” نامگذاری شد.

در سال ۱۹۳۹ دفتر تسلیحات شیمیایی ارتش آلمان فرمول این ماده شیمیایی جدید را در اختیار گرفته و دستور تولید انبوه آن برای استفاده در جنگ جهانی دوم را صادر کرد. برای این منظور تاسیسات وسیعی طراحی و ساخت آنها آغاز شد. اگر چه ساخت این تاسیسات به دلیل پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، به پایان نرسید ولی حجم سارین تولید شده توسط آلمان نازی بین ۵۰۰ کیلوگرم تا ۱۰ تن برآورد شده است. در اوایل دهه ۱۹۵۰ ناتو سارین را به عنوان یک سلاح شیمیایی استاندارد به خدمت گرفت و دو کشور اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا تولید سارین با اهداف نظامی را آغاز کردند.

اولین کسی که بر اثر این ماده جان سپرد، یک مهندس تسلیحات بریتانیایی بود. رونالد مادیسون ۲۰ ساله که از اهالی کونسیت دورهام بود، در سال ۱۹۵۳ و در اثر یک آزمایش که برای بررسی تاثیرات سارین روی انسان در آزمایشگاه تسلیحات شیمایی در منطقه پورتون داون در انگلستان انجام شد، جان خود را از دست داد. در سال ۲۰۰۴ این پرونده مجددا رسیدگی شد و دادگاه پس از ۶۴ روز حکم داد که مادیسون به صورت غیرقانونی و در نتیجه یک آزمایش غیردرمانی عامل اعصاب کشته شده است.