نمایشگاه نقض حقوق بشر در ایران برای نمایندگان پارلمان اروپا در استراسبورگ

در روز سه شنبه بیست وهفتم اکتبر، با همکاری معاون پارلمان اروپا، آقای راینر ویلند و به همت جامعه دفاع از حقوق بشر آلمان نمایشگاه جالبی در مورد نقض حقوق بشر در ایران در مقر پارلمان اروپا در اشتراسبورگ برگزارشد. این نمایشگاه بسیار مورد توجه نمایندگانی که در این مراسم شرکت کردند، بویژه اعظای کمیسیون حقوق بشر و هیئتی که به ایران مسافرت کرده بودند، قرار گرفت.

در این مراسم آقای راینر ویلند معاون پارلمان اروپا، آقای دانیل هولر مسئول جامعه دفاع از حقوق بشر و یزدان شهدایی به عنوان نماینده خانواده سلطانی سخنرانی کردند. موضوع صحبت آقای شهدایی گزارش در مورد وضعیت آقای سلطانی، وضعیت حقوق بشر در دوران آقای روحانی ورابطه مذاکرات اتمی و وضعیت حقوق بشر در ایران بود.

آقای شهدایی در قسمت اول، ضمن معرفی آقای سلطانی و مبارزات ایشان به عنوان یکی از چهره‌های شناخته شده بین المللی دفاع از حقوق بشر در ایران به وضعیت اخیر آقای سلطانی در زندان و تبعید وی به برازجان اشاره کرده و از نمایندگان حاضر درخواست کردند که برای آزادی آقای سلطانی تلاش کنند.

در قسمت دوم آقای شهدایی به تشریح وضعیت حقوق بشر در دوره زمامداری آقای روحانی پرداختنند و خطاب به نمایندگان متذکر شدند که آقای روحانی در این مدت نتوانسته به وعده‌های انتخاباتی  خود در زمینه بهبود شرایط حقوق بشر جامعه عمل بپوشاند.

آقای روحانی اعدام هزاروهشت صد نفر را در کارنامه خود دارد، رقمی که در دو دهه اخیر بی سابقه بوده است. فعالین مدنی همچنان به بهانه واهی اقدام علیه امنیت ملی از طرف دستگاه قضایی ایران که نه از قوانین داخلی ونه از قوانین بین المللی پیروی می‌کند، دستگیر ،زندانی ومورد اذیت وازار قرار میگیرند.احمد شهید نماینده ویژه سازمان ملل ، در دوره آقای روحانی هم اجازه ورود به ایران را دریافت نکرده است. در پایان می توان با قاطعیت گفت که در دوران دو ساله ریاست جمهوری آقای روحانی، نقض حقوق بشر بشدت در دستور کار قرار داشته وبهبودی  در این زمینه حاصل نشده است.

در قسمت سوم آقای شهدایی به این موضوع که توافق هسته‌ای بین ایران و دولتهای غربی چه تاثیری بر وضعیت حقوق بشر در ایران  داشته و یا می‌تواند داشته باشد، پرداختند، سئوالی که مدتهاست ذهن خیلی از کنشگران حقوق بشر ایرانی وحتا دولتهای غربی را بخود مشغول کرده است. زیرا که خیلی از این فعالین معتقد بودند که وضعیت حقوق بشر در ایران در سایه مذاکرات اتمی مورد بی توجهی قرار گرفته است.

آقای روحانی می‌خواست با یک دیپلماسی موفق در مذاکرات اتمی به چند هداف استراتژیک دست یابد: اولاً تحریمها علیه ایران را لغو کند. ثانیاً ایران را از انزوای جهانی بیرون بکشد. ثالثاً اوضاع اقتصادی ایران را سامان داده و در نهایت مسئله حقوق شهروندی را در دستور کار قرار داده و بهبود ببخشد.  به همین خاطر ایشان تمام نیرویش را روی مسئله اتمی گذاشت و در بهترین حالت فکر می کرد موفقیت در این زمینه موجب توان بیشتر وی در درون بلوک قدرت خواهد شد و شانس گشایش سیاسی جامعه افزایش پیدا خواهد کرد.

این اهداف  تا کنون محقق نشده اند وحتی از جانب کسانی که به ایشان اعتماد کرده و رای داده اند مورد شک قرار گرفته است. روند حوادث جاری هم نشان میدهد که الزاما موفقیت در مذاکرات اتمی به دموکراتیزه شدن ساختار سیاسی و یا بهبود وضعیت حقوق بشر منجر نخواهد شد.بهترین دلیل بر این ادعا هم نامه اخیر رهبر نظام به اقای روحانی در باره چگونگی پیشبرد برجام است که همچنان حکایت از غرب ستیزی افراطیون نظام وعدم دخالت این دولتها در موضوع حقوق بشر دارد. زمامداران نظام رفع تحریم ها را فقط برای توسعه اهداف سیاسی خویش در داخل وگسترش آرمانهای اسلامی در خاورمیانه می خواهند نه بهبود شرایط جامعه ایران.

در پایان آقای شهدایی نمایندگان را با یک سئوال مورد خطاب قرار داده و خواستند که دولتهای غربی در ادامه مناسباتشان با جمهوری اسلامی به این تحولات توجه ویژه نشان داده وموضوع حقوق بشر در ایران را وجه مصالحه قرار ندهند. آیا اروپا میخواهد در کنار مبارزان جامعه مدنی و میلیونها شهروند ایرانی بایستد و یا حامی رژیمی باشد که مردم خود را سرکوب می‌کند و جنگ افروزی در منطقه را به پیش می‌برد؟