نيويورك
٢١ می ٢٠٠٨ برابر با ١خرداد ١٣٨٧
سرويس خبرى مرکز جهانى بهائى

امروز جامعۀ جهانى بهائى اعلام كرد ادعاهاى ايران در مورد اينكه بازداشت شش بهائى در هفتۀ گذشته " به دلائل امنيتى و نه اعتقادات مذهبى آنها "بوده، به كلى بى‌پايه و غير مستند است.

بانى دوگال، نمايندۀ ارشد جامعۀ جهانى بهائى در سازمان ملل گفت: " تمام ادعاهایى كه در بيانيه روز سه‌شنبۀ دولت ايران آمده به كلى بى‌پايه است". اشارۀ خانم دوگال به اظهارات روز گذشتۀ غلامحسين الهام، سخنگوى دولت ايران، بود كه در آن بازداشت و زندانى شدن شش نفر از رهبران جامعۀ بهائى مورد تأييد قرار گرفت.

خانم دوگال افزود: "اين اتهامات تازه نيست و دولت ايران بخوبى واقف است كه حقيقتى در آنها نيست. بنا به اسناد به دست آمده حكومت ايران همواره طرح از ميان بردن جامعۀ بهائى اين كشور را داشته و بازداشت‌هاى اخير نشانۀ تشديد اين طرح است."

"بهائيانى كه هفتۀ گذشته بازداشت شدند، مانند هزاران بهائى ديگرى كه از سال ١٩٧٩ تا به حال كشته، زندانى و يا به اشكال ديگر تحت ستم قرار گرفته‌اند، فقط به خاطر اعتقادات دينى‌شان مورد آزار قرار گرفته‌اند. بارزترين دليل اين حرف اين است كه به دفعات به بهائيان دستگير شده در برابر توبه از اعتقادات بهائى و مسلمان شدن وعدۀ آزادى داده شده است، امكانى كه افراد معدودى از آن استفاده كرده‌اند."

خانم دوگال ادامه داد: " بهائيان ايران نه تنها تهديدى براى امنيت كشور نيستند بلكه اعضاى اين جامعه علاقۀ زيادى به ايران و ترقى آن دارند. از نشانه‌هاى اين دلبستگى مى‌توان به باقى ماندن اكثر اعضاى اين جامعه در كشور عليرغم آزارهاى شديد اشاره كرد، از اين گفت كه دانشجويانى كه در كشور اجازۀ تحصيل نداشته و به ناچار براى تحصيل به خارج از كشور رفته‌اند بعد از اتمام تحصيلات براى كمك به اعتلاى كشور به ايران بازگشته‌اند و از تلاش‌هاى اخير بهائيان شيراز گفت كه براى كودكان نيازمند امكان آموزش فراهم مى‌كردند، تلاشى كه در ماه مه سال ٢٠٠۶ از جانب حكومت با دستگيرى ۵۴ بهائى شركت‌كننده در اين طرح پاسخ داده شد."

خبرگزارى جمهورى اسلامى ايران (ايرنا) در پوشش خبر كنفرانس مطبوعاتى آقاى الهام گزارش داد كه اين شش بهائى "به دلائل امنيتى و نه اعتقادات مذهبى آنها" بازداشت شده‌اند. ايرنا همچنين به نقل از آقاى الهام نوشت كه اين افراد به نوعى با" بيگانگان و بخصوص صهيونيست‌ها" ارتباط داشته‌اند.

خانم دوگال در اشاره به اين موضوع گفت: "ادعاى ارتباط بهائيان با صهيونيزم يك جعل تاريخى است. مركز جهانى جامعۀ بهائى در اسرائيل است چون بهاءالله در نيمۀ قرن هيجدهم ميلادى توسط دو كشور اسلامى ايران و تركيۀ عثمانى به عنوان زندانى به سرزمين مقدس تبعید شد."

"اتهام صهيونيست بودن، كه طى سى سال گذشته از جانب ايران به بهائيان وارد شده، چيزى جز تلاش حكومت براى برانگيختن دشمنى مردم ايران با بهائيان نيست. اين اتهام تكرار تلاش‌هاى پرسابقه براى تحريك انزجار مردم از بهائيان به عنوان عوامل نيروهاى خارجى، اعم از روسيه، انگلستان، ايالات متحده - و حالا اسرائيل - است كه همواره بى‌اساس بوده است."

"مسأله اصلى، در ارتباط با بهائيان - كه به نداشتن وابستگى حزبى و عدم خشونت متعهد هستند - ايدئولوژى حكومت است كه بر اساس مدارك كاملا مستند مصمم است به طور كامل جلوى توسعه جامعه بهائى را، نه فقط از طريق بازداشت، مزاحمت و زندان بلكه با محروم كردن جوانان آنها از تحصيلات و جلوگيرى از اشتغال افراد اين جامعه، بگيرد."

خانم دوگال گفت: "ما مى‌پرسيم تخريب يك گورستان بهائى و خرد كردن استخوان‌هاى دفن‌شدگان در آنجا با بولدوزر؛ آزار هزاران دانش آموز بهائى در سراسر ايران توسط مسئولين مدارس براى اينكه اعتقاداتشان را تكذيب كنند؛ يا انتشار ده‌ها مقالۀ توهين‌آميز بر ضد بهائيان در كيهان و ديگر رسانه‌هاى وابسته به دولت در ماه‌هاى اخير، به دلايل امنيتى بوده يا دلايل ايدئولوژيكى."

خانم دوگال در عين حال يادآور شد كه در طى اين سال‌ها تعدادى از مقامات دولتى، روحانيون و اعضاى قوۀ قضائيۀ ايران به موضع غير سياسى جامعۀ بهائى و بى‌اساس بودن اتهامات حكومت بر عليه آنها به طور خصوصى اذعان كرده‌اند.

وى افزود ايدئولوژى حكومت فعلى ايران از اين اعتقاد بر مى‌آيد كه بعد از حضرت محمد پيامبرى نخواهد آمد بنابراین آئين بهائى برایشان چالش اعتقادی است.

"مسأله در اينجا آزادى دين است و ايران يكى از امضا‌كنندگان پيمان‌هاى بين‌المللى است كه حق آزادى عقيده و دين، از جمله حق تغيير دين را به رسميت مى‌شناسند. "

خانم دوگال گفت: "آنچه حكومت ايران نمى‌تواند تحمل كند اين است كه مردم ايران به تبليغات دولت کمتر اعتنا مى‌كنند چون خودشان واقعيات را مى‌بينند -كه بهائيان ايران كشورشان را دوست دارند، كه در اشتياق به مشاركت در بهبود كشور صميمى هستند، كه صلح طلب و مطيع قانون‌اند- و اينكه همۀ اين خصائل ريشه در اعتقادات آنها دارد. به همين خاطر همدردى با جامعۀ بهائى در حال افزايش است. دائما افراد بيشترى در همۀ سطوح جامعه به طور خصوصى يا علنى به دفاع از آنها بر مى‌خيزند، و علاقه و توجه عمومى به آئين بهائى رو به افزايش است."