جان زنده، بهاری دیگر

وقتی چهره‌ی زندگی را
طبیعت
دگرگون می‌کند دوباره،
موسیقی
گوش جان را
پر از آفتاب می‌کند
و
آواز تازه‌ای
در رگ خون یخ زده
جاری می‌شود.‏

جان زنده
در التهاب دویدن
زندگی را
باز می‌شناسد
باز.‏

در این بهار
سکوت،
خاموشی است
و
خاموشی تو
اگر
با زبان فریاد
به پیشواز زندگی
که بهاری دیگر
با هزار
رنگ و آهنگ
به سوی تو آورده است،
نشتابی.‏

خاموشی تو
اگر بنشینی
در کنار زمستانی
که پلیدانی
این گونه از هر دست،
دوره کرده‌اند
تو را.‏

خاموش نمان
بیدار باش
زنده بمان
که زمان این زندگی
کوتاه تر از لحظه‌ای است
در انحنای هستی.‏

خاموش نمان
و
زندگی را
با هزار رنگ
با هزار آواز
در آغوش گیر
باز.‏

گوش کن
تو را به نام
می خواند کسی ‏
پشت در.‏

گوش کن
با جان دل گوش کن
خاموش نمان
بهاری دیگر
تو را
می‌خواند باز.‏