"مراسمی ساده و صميمی برای آن غول زيبا"

مراسم سالروز درگذشت احمد شاملو برگزار شد

● پنجمين سالگشت درگذشت احمد شاملو توسط دوستان و دوستداران شاعر، آيدا و خانواده‌اش در مراسمی ساده و صميمی بر سر مزارش در امامزاده طاهر کرج برگزارشد.
● ناصر زرافشان: "دور از اينجا، در شهرستان يا در زندان هروقت دچار دلتنگی می شويم به شاملو پناه می بريم. و نه فقط در اينجا و نه در غربت و در زندان، هر جا که کم می آوريم به شاملو پناه می بريم. شاملو روح مشترک همه ماست."

Mon / 25 07 2005 / 5:34

بی‌بی‌سی‌ / لادن پارسی
پنجمين سالگشت درگذشت احمد شاملو توسط دوستان و دوستداران شاعر، آيدا و خانواده اش در مراسمی ساده و صميمی بر سر مزارش در امامزاده طاهر کرج برگزارشد.
چند سالی است که برای سالگشت شاملو مراسم رسمی برگزار نمی شود، اما دوستداران او به ساده ترين و در عين حال پرشورترين شکل ممکن ياد او را گرامی می دارند.
تعداد زيادی از دوستداران شاملو از نزديک ظهر در امامزاده طاهر حضور داشتند. آنها سنگ مزار او را شسته شاخه‌ای گل بر روی آن نهاده در گرمای ظهر تابستان در اطراف گور شاملو نشستند و با خواندن شعرهای او يادش را گرامی داشتند.
از ساعت چهار بعداز ظهر به بعد جمعيت تک تک يا به صورت گروهی برای پاسداشت شاعر بزرگ ايران بر سر مزار او حلقه می زدند و طبق برنامه ای نانوشته و خود جوش به شعر خوانی می پرداختند.
هر کس شعر مورد علاقه خود را با صدای بلند می خواند و گاه جمعيت ناخودآگاه در خواندن برخی مصرع ها همراهی می کرد و به يکباره شعرهای شاملو تبديل به زمزمه ای فراگير می شد و صداها در هم می پيچيد: آه ای اسفنديار مغموم.... خدا را در پستوی خانه نهان بايد کرد.... آه اگر آزادی...
حاضران از هر سنی بودند. اما سهم جوانان بيشتر بود. اکثر آنها کتاب يا کتاب هايی از شاملو در دست يا در کنار داشتند. کتاب هايی با شيرازه های از هم گسسته.

حضور غيرمنتظره ناصر زرافشان نويسنده و وکيل پرونده قتل های زنجيره ای که چند سالی است زندانی است و بعد از يک اعتصاب غذای طولانی برای درمان بيماری در مرخصی بسر می برد، حاضران را غافلگير کرد و جمعيت از او استقبال کرد.
او که رنگ پريده به نظر می رسيد، گفت: "دور از اينجا، در شهرستان يا در زندان هروقت دچار دلتنگی می شويم به شاملو پناه می بريم. و نه فقط در اينجا و نه در غربت و در زندان، هر جا که کم می آوريم به شاملو پناه می بريم. شاملو روح مشترک همه ماست."
حاضران با شعار زندانی سياسی آزاد بايد گردد زرافشان را بدرقه کردند.
در ميان جمعيت، شاعران و نويسندگان و هنرمندانی چون مهين خديوی، فرزانه طاهری، سيد علی صالحی، فريبرز رئيس دانا، مسعود خيام، حافظ موسوی، محمد بهارلو، جاهد جهانشاهی، عليرضا اسپهبد، پری يوش گنجی، مريم مختاری، اريانا برکشلی، سيمونيان و شماری ديگر ديده می شد.
سيمين بهبهانی و آيدا همزمان رسيدند و سيمين خانم يکی از شعرهای خود را خواند.
اعضای يک انجمن شعر با دفترهای شعرشان از خرم آباد دسته جمعی به امامزاده طاهر آمده بودند و هر از گاهی يکی از آنان سروده های خود را قرائت می کرد.
کشاورز پنجاه ساله‌ای به نام موسی مصطفوی از بهشهر برای شرکت در مراسم به تهران آمده بود و با داشتن حافظه ای غريب و با صدايی رسا ده ها شعر شاملو را از حفظ خواند.
اکثر حاضران برای ادای احترام به ساکنان اهل قلم امامزاده طاهر، محمد مختاری، جعفر پوينده، هوشنگ گلشيری، غزاله عليزاده و احمد محمود نيز سری به آرامگاه آنان می زدند.
آيدا تنها آمد، ساکت و متفکر ايستاد و به شعر خوانی دوستداران شاملو گوش کرد و آرام و بی جلب توجه رفت.
مراسم خودجوش سالگشت احمد شاملو بسان آيينی کهن تا تاريکی هوا ادامه داشت و جوانان همچنان با خواندن اشعار شاملو به ياد می آوردند که شاملو در شعرها و با شعرهايش به جاودانگی رسيده است.
صداهای بدرقه کننده در هم می پيچيد:
هراس من باری، همه از مردن در سرزمينی است که مزد گورکن از آزادی آدمی افزون باشد..........آه اگر آزادی آوازی می خواند...

آيدا سركيسيان نفر اول سمت چپ

| بازگشت به صفحه اول | اين متن را با ايميل بفرستيد | نسخه قابل چاپ |