انتخابات ۱۴۰۰؛ آغاز پایان رای‌گیری در جمهوری اسلامی؟

در هجده ماه گذشته، اپیدمی کرونا، موج موج می آید و قربانی می گیرد. وضع اقتصاد به شدت وخیم است، هم به خاطر کرونا، هم به خاطر رابطه پر چالش با غرب و پرونده هسته ای که حل نشده باقی مانده. فساد در تار و پود نهادهای حکومت رخنه کرده و تصور برچیدنش غیرممکن شده. نیروی نظامی و نهادهای غیر انتخابی تحت نظر رهبری ، زیرساختهای کشور را در اختیار دارند و فضا برای فعالیت نهادهای مدنی و احزاب روز به روز سختتر شده. سپاه به هواپیمای مسافری شلیک کرده و دهها نفر از جمله چندین کودک را کشته. هنوز نشانه ای از پیگیری جدی حکومت برای روشن شدن حقیقت در این باره دیده نشده. صدها نفر در اعتراضات دی 96 و آبان 98 کشته شده اند، هزاران نفر در پی این اعتراضات و اعتراضات متعدد معیشتی بازداشت شده اند و محکوم به زندانهای طولانی مدت، بعضا اعدام.  فقر به شدت ریشه دوانده، معیشت کارگران ومعلمان و بازنشستگان با تورمی افسار گسیخته غیرممکن شده. اعتیاد و خشونت و عدم امنیت اجتماعی هم بر این ملغمه افزوده...

این تنها مناظره ها نیست که فضای انتخابات را گرم نکرده، این انتخابات حتی شبیه انتخابات دوره های گذشته خود حکومت ایران هم نیست، چرا این دوره انتخابات به این شکل برگزار می شود،  چه کسی از برگزاری انتخابات به این شکل سود می برد؟

گفت‌وگو در این زمینه با حضور مهدی محمودیان، فعال حقوق بشر ، محمد پورعبدلله پژوهشگر جامعه‌شناسی در دانشگاه جانز هاپکینز، علی قلی‌زاده فعال سیاسی و پژوهشگر سیاست گذاری عمومی.