با این خوراکی‌ها جوان‌تر بمانید

پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند برخی خوراکی‌ها با هدف قرار دادن سلول‌های موسوم به “زامبی” به کُندشدن روند پیری کمک می‌کنند.

سلول‌های زامبی سلول‌های پیر و آسیب‌دیده‌ای هستند که در بدن باقی می‌مانند و مواد شیمیایی مضری آزاد می‌کنند که سلول‌های سالم اطراف را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.

برخی خوراکی‌ها حاوی ترکیبات طبیعی به نام سنولیتیک هستند. پژوهشگران معتقدند این مولکول‌ها احتمالا قادر هستند سلول‌های زامبی را از بین ببرند.

در این پست شما را با چند خوراکی آشنا می‌کنیم که مصرف آنها به بدن کمک می‌کند تا با این سلول‌ها مقابله کند.

به گفته دانشمندان، توت‌ها از جمله توت‌فرنگی حاوی ترکیباتی مانند اسید الاژیک، کوئرستین و فیستین هستند. مطالعات نشان می‌دهند که کوئرستین، آنتی‌اکسیدانی طبیعی که در توت‌فرنگی یافت می‌شود، می‌تواند سلول‌های پیر را به‌سرعت کاهش دهد.

ماهی‌هایی مانند سالمون و ماهی‌های خال‌خالی اقیانوس اطلس از قلب، ریه‌ها و سیستم ایمنی بدن حفاظت می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهند که امگا-۳ ممکن است مواد شیمیایی مضر آزادشده توسط سلول‌های زامبی را کاهش دهد و رشد آن‌ها را کند کند.

ترکیب زردچوبه و اسفناج ممکن است تأثیر ضدپیری موثری داشته باشد. زردچوبه حاوی کورکومین و اسفناج حاوی اسید لیپوئیک است. هر دو ترکیب ممکن است به سلول‌های زامبی کمک کنند تا رفتاری شبیه سلول‌های سالم داشته باشند.

تحقیقات اولیه نشان می‌دهند که ترکیباتی به نام پلی‌فنول‌ها در شکلات ممکن است روند پیری را کُند کند و طول عمر را افزایش دهد. برای بیشترین فایده، شکلات تلخ با حداقل ۷۰٪ کاکائو را انتخاب کنید.

واقعاً ممکن است یک سیب در روز شما را از پزشک دور نگه دارد. این میوه محبوب سرشار از کوئرستین و فیسِتین است؛ ترکیباتی که با از بین بردن سلول‌های زامبی مرتبط هستند.

بر اساس پژوهش‌های جدید، برخی از ترکیباتی که مسئول طعم خاص زنجبیل هستند به پاک‌سازی سلول‌های زامبی کمک کرده و از تبدیل سلول‌های سالم به زامبی جلوگیری می‌کنند.

مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهند که مصرف EGCG، ترکیب موجود در چای سبز، ممکن است به کاهش تولید سلول‌های زامبی کمک کند.

سبزیجاتی مانند بروکلی، کلم‌پیچ و اسفناج حاوی ترکیباتی مانند کائمپفرول و اسید لیپوئیک هستند که ممکن است تولید سلول‌های زامبی را کُند کنند.

فلفل بلند، ادویه‌ای که در آشپزی جنوب شرق آسیا استفاده می‌شود، حاوی پیپرلانگومین است. این ترکیب به‌عنوان داروی ضدپیری در حال بررسی است. تحقیقات نشان می‌دهند که این ترکیب می‌تواند سلول‌های زامبی را به‌طور انتخابی از بین ببرد.

دویچه وله فارسی

هشدار جدی درباره مصرف قرص امگا۳

امگا۳ از پرطرفدارترین مکمل‌های تغذیه‌ای است که به بهبود سلامت قلب و مغز و کاهش التهاب کمک می‌کند اما ترکیب آن با بعضی داروهای رایج ممکن است خطرساز باشد.

به گزارش ایسنا، کارشناسان هشدار می‌دهند مصرف همزمان این اسید چرب با رقیق‌کننده‌های خون، داروهای فشار خون، آسپرین یا ایبوپروفن ممکن است اثر این داروها را تشدید کند و احتمال خونریزی یا افت فشار را بالا ببرد. بنابراین، پیش از مصرف امگا۳ مشورت با پزشک ضروری است.

براساس گزارشی از وب‌سایت «ایتینگ‌ول»، چهار گروه دارویی که نباید همزمان با امگا۳ مصرف شوند عبارتند از:

۱. رقیق‌کننده‌های خون

داروهایی مانند «وارفارین‌»‌ (Coumadin)، «الیکوییس» و «زارلتو» با رقیق کردن خون از لخته شدن آن جلوگیری می‌کنند. از آنجا که اسیدهای چرب امگا۳ هم خاصیت رقیق‌کنندگی دارند، مصرف همزمان آن با این داروها ممکن است خطر خونریزی را به‌ویژه پس از جراحت یا جراحی افزایش دهد. «دفتر مکمل‌های غذایی موسسه ملی سلامت آمریکا» توصیه می‌کند افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند، پیش از مصرف دز بالای امگا۳ با پزشک مشورت کنند.

۲. داروهای فشار خون

امگا۳ با گشاد کردن رگ‌ها، فشار خون را پایین می‌آورد که در حالت عادی مفید است اما مصرف همزمان آن با داروهای کاهش‌دهنده فشار خون مانند مهارکننده‌های «ای‌سی‌ئی»‌ (ACE) بتابلاکرها یا دیورتیک‌ها ممکن است باعث افت بیش‌ازحد فشار شود. دکتر «جوزف مرکولا» می‌گوید: دزهای روزانه دو تا سه هزار میلی‌گرم امگا۳، فشار خون را تاحدی کاهش می‌دهد و بنابراین شاید لازم باشد که دز دارو تنظیم شود.

۳. آسپرین

به گزارش ایندیپندنت، آسپرین علاوه بر کاهش درد و التهاب، در دز پایین برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز می‌شود و با مهار تجمع پلاکت‌ها، از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. از آن رو که امگا۳ هم اثر مشابهی دارد، مصرف همزمان آنها، به‌ویژه در دز بالا، خطر خونریزی را در برخی موارد افزایش می‌دهد. با این حال، پژوهش‌ها در این زمینه نتایج متفاوتی نشان داده‌اند. برای مثال، یافته‌های پژوهش «فرامینگهام» (Framingham Heart Study) در آمریکا حاکی از آن است که میزان متفاوت امگا۳ در خون هر فرد بر نحوه تاثیر آسپرین بر سلامت قلبی‌–‌عروقی تاثیرگذار است. نتیجه‌گیری روشن است: ارزیابی وضعیت فردی و مشورت با پزشک اهمیت بسیار دارد.

۴. ایبوپروفن و سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی

مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن گزینه‌های همیشگی برای تسکین درد هستند. با این حال، مصرف زیاد یا طولانی‌مدت آنها خطر خونریزی، به‌ویژه در دستگاه گوارش را افزایش می‌دهد. دز بالای امگا۳ در کنار «داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی» (‌NSAID) ممکن است این مشکل را تشدید کند. اگر به‌طور منظم از این مسکن‌ها استفاده می‌کنید و همزمان مکمل امگا۳ هم می‌خورید، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

امگا۳ مکملی ارزشمند برای حفظ سلامت قلب، مغز و کنترل التهاب است، به‌خصوص اگر در وعده‌های غذایی‌تان به میزان کافی ماهی چرب نمی‌خورید، اما ممکن است با داروهایی مانند رقیق‌کننده‌های خون، داروهای فشار خون، آسپرین و ایبوپروفن تداخل داشته باشد. این موضوع به معنای کنار گذاشتن مکمل یا داروهای دیگر نیست، بلکه تاکیدی است بر ضرورت مشورت با پزشک تا بهترین و ایمن‌ترین برنامه درمانی را پیش از مصرف همزمان این داروها دریافت کنید.

چرا نباید با معده خالی قهوه بخوریم؟

اگر عادت دارید بلافاصله پس از بیدار شدن نوشیدنی گرم مصرف کنید، می‌توانید به جای قهوه از گزینه‌های ملایم‌تری مانند چای گیاهی یا آب گرم با لیمو استفاده کنید. یکی از دلایل اصلی که توصیه می‌شود قهوه را با معده خالی مصرف نکنیم، تأثیر آن بر ترشح اسید معده است. قهوه به‌طور طبیعی می‌تواند تولید اسید معده را تحریک کند و وقتی هیچ غذایی در معده وجود نداشته باشد، این اسید مستقیماً با دیواره معده در تماس قرار می‌گیرد.

به گزارش رویداد۲۴، این حالت ممکن است در کوتاه‌مدت باعث احساس سوزش یا ناراحتی معده شود و در بلندمدت نیز احتمال بروز مشکلاتی مانند التهاب معده یا ریفلاکس اسیدی را افزایش دهد. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند قبل از نوشیدن قهوه، حتی یک وعده سبک مانند چند تکه نان یا مقداری میوه مصرف شود تا معده خالی نباشد.

تأثیر قهوه بر هورمون کورتیزول
یکی دیگر از مواردی که کمتر به آن توجه می‌شود، ارتباط قهوه با هورمون کورتیزول یا همان هورمون استرس است. تحقیقات نشان داده‌اند که نوشیدن قهوه بلافاصله پس از بیدار شدن، به‌ویژه با معده خالی، باعث افزایش ناگهانی کورتیزول در بدن می‌شود. این هورمون به‌طور طبیعی صبح‌ها در بدن بالا است و مصرف قهوه می‌تواند این سطح را غیرطبیعی‌تر کند. افزایش مداوم کورتیزول ممکن است به مرور زمان باعث اضطراب، نوسانات خلقی و حتی اختلال در متابولیسم بدن شود. به همین خاطر، توصیه می‌شود قهوه را کمی بعد از صبحانه یا میان‌وعده صبح بنوشید تا اثر منفی آن بر هورمون‌های بدن کمتر شود.

تأثیر قهوه بر عملکرد دستگاه گوارش
قهوه یک نوشیدنی محرک است که می‌تواند حرکات روده را افزایش دهد و گاهی باعث اسهال یا ناراحتی گوارشی شود. وقتی قهوه با معده خالی مصرف شود، تحریک دستگاه گوارش شدیدتر خواهد بود، زیرا هیچ غذایی برای کاهش اثرات محرک قهوه وجود ندارد. این موضوع به‌ویژه در افرادی که معده حساسی دارند، می‌تواند باعث دل‌پیچه یا نفخ شود. علاوه بر این، اسید موجود در قهوه ممکن است باعث تحریک مخاط معده شود و در برخی افراد منجر به مشکلات گوارشی جدی‌تری شود.

تأثیر قهوه بر تعادل قند خون
برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف قهوه با معده خالی می‌تواند سطح قند خون را تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که قهوه می‌تواند باعث افزایش موقتی قند خون شود، نبود مواد غذایی در معده ممکن است این تغییر را شدیدتر کند. این موضوع برای افرادی که مشکلات قند خون یا مقاومت به انسولین دارند می‌تواند نگران‌کننده باشد. خوردن قهوه همراه با وعده غذایی یا میان‌وعده کوچک، باعث می‌شود این تغییرات قند خون متعادل‌تر شده و فشار کمتری بر سیستم متابولیکی بدن وارد شود.

تأثیر قهوه بر اضطراب و تپش قلب
کافئین موجود در قهوه می‌تواند سیستم عصبی مرکزی را تحریک کند و در برخی افراد باعث افزایش اضطراب، تپش قلب یا حتی لرزش دست‌ها شود. وقتی معده خالی باشد، جذب کافئین سریع‌تر صورت می‌گیرد و اثرات محرک آن شدیدتر خواهد بود. این وضعیت ممکن است در افراد حساس به کافئین منجر به اضطراب بیشتر یا حتی بی‌قراری شود. به همین دلیل، نوشیدن قهوه بعد از صرف یک وعده غذایی سبک، باعث می‌شود جذب کافئین آهسته‌تر شود و بدن فرصت بیشتری برای سازگاری با آن داشته باشد.

تأثیر قهوه بر جذب مواد مغذی
مصرف قهوه با معده خالی ممکن است بر جذب برخی مواد مغذی تأثیر منفی بگذارد. برای مثال، مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد نوشیدن قهوه بلافاصله بعد از غذا یا با معده خالی می‌تواند جذب آهن و برخی ویتامین‌ها مانند ویتامین B را کاهش دهد. این مسئله برای افرادی که کمبود آهن دارند یا رژیم غذایی‌شان محدود است، می‌تواند اهمیت بیشتری داشته باشد. اگر قهوه کمی بعد از غذا و با فاصله زمانی مناسب مصرف شود، این مشکل به حداقل می‌رسد.

بهترین زمان مصرف قهوه برای سلامت بدن
با توجه به همه این موارد، متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند قهوه را در زمان‌هایی بنوشیم که هم معده خالی نباشد و هم سطح کورتیزول بدن در حالت طبیعی‌تری قرار داشته باشد. معمولاً فاصله یک تا دو ساعت بعد از صبحانه یا میان‌وعده صبح، بهترین زمان برای نوشیدن قهوه محسوب می‌شود. در این حالت، بدن انرژی کافی از غذا دریافت کرده و قهوه می‌تواند بدون ایجاد مشکلات گوارشی یا هورمونی، اثرات مثبتی مانند افزایش هوشیاری و تمرکز را به همراه داشته باشد.

جایگزین‌های مناسب برای صبح زود
اگر عادت دارید بلافاصله پس از بیدار شدن نوشیدنی گرم مصرف کنید، می‌توانید به جای قهوه از گزینه‌های ملایم‌تری مانند چای گیاهی یا آب گرم با لیمو استفاده کنید. این نوشیدنی‌ها معده را تحریک نمی‌کنند و می‌توانند بدن را برای شروع روز آماده کنند. سپس بعد از خوردن صبحانه، می‌توانید با خیال راحت قهوه بنوشید تا از فواید آن بهره‌مند شوید بدون اینکه به معده یا هورمون‌های بدن فشار وارد شود.

«احساس جوانی» چگونه ظاهر ما را تغییر می‌دهد؟

خبرآنلاین: طی دهه‌های اخیر، بسیاری از افراد این احساس را دارند که نسل کنونی در سنین میانسالی، جوان‌تر از نسل‌های گذشته به نظر می‌رسد. مقایسه عکس‌های قدیمی با تصاویر امروزی از افراد هم‌سن، این تصور را تقویت کرده است.

اما آیا این پدیده صرفاً یک برداشت ذهنی است یا ریشه در تغییرات واقعی دارد؟ پژوهش‌های روان‌شناسی، زیست‌شناسی و جامعه‌شناسی نشان می‌دهند که عوامل متعددی در شکل‌گیری این تفاوت نقش دارند؛ از تغییرات سبک زندگی گرفته تا پیشرفت‌های پزشکی و تحول در معیارهای زیبایی‌شناسی.

تغییر در ادراک سن/ سن ذهنی در برابر سن تقویمی
ادراک سن یا «سن ذهنی» به معنای احساسی است که فرد نسبت به سن خود دارد و اغلب با سن واقعی او متفاوت است. مطالعات نشان داده‌اند که افراد معمولاً خود را جوان‌تر از سن تقویمی‌شان تصور می‌کنند و این فاصله با افزایش سن بیشتر می‌شود. به‌عنوان مثال، در پژوهشی با بیش از ۵۰۰ هزار شرکت‌کننده، مشخص شد که افراد در دهه‌های بالاتر زندگی، سن ذهنی خود را تا ۲۰درصد کمتر از سن واقعی‌شان گزارش می‌کنند. این پدیده با بهبود سلامت روانی، افزایش امید به زندگی و مشارکت فعال‌تر در فعالیت‌های اجتماعی مرتبط است.

دلایل زیستی و پزشکی
یکی از دلایل اصلی جوان‌تر به نظر رسیدن افراد در دهه‌های اخیر، کاهش سرعت پیری زیستی است. پژوهشگران آمریکایی دریافته‌اند که روند پیری در نسل‌های جدید کندتر شده است، به‌طوری‌که فردی ۴۵ ساله در دهه ۱۹۵۰ از نظر فیزیولوژیکی معادل فردی ۶۰ ساله در عصر حاضر بوده است. این تغییرات به عوامل متعددی نسبت داده می‌شود، از جمله:

- تغذیه سالم‌تر و متنوع‌تر
- دسترسی گسترده‌تر به مراقبت‌های پزشکی
- استفاده از مکمل‌های ضدپیری و آنتی‌اکسیدان‌ها
- فعالیت‌های ورزشی منظم و تمرکز بر تناسب اندام

نوشیدن آب در سبک زندگی مدرن
در سال‌های اخیر، توجه عمومی به نوشیدن آب بیشتر شده است. بطری‌های آب شخصی، اپلیکیشن‌های یادآور نوشیدن آب و توصیه‌های گسترده در رسانه‌ها باعث شده‌اند که افراد به‌طور آگاهانه‌تری به هیدراتاسیون بدن خود توجه کنند. این تغییر فرهنگی، به‌ویژه در نسل‌های جوان‌تر، به حفظ ظاهر جوان‌تر و شاداب‌تر کمک کرده است.

نقش سبک زندگی و فرهنگ
سبک زندگی مدرن نیز نقش مهمی در جوان‌تر به نظر رسیدن افراد دارد. امروزه افراد کمتر در مشاغل فیزیکی سنگین فعالیت دارند و بیشتر در محیط‌های کنترل‌شده و کم‌استرس کار می‌کنند. همچنین، تأخیر در تشکیل خانواده و فرزندآوری باعث شده است که زنان و مردان در دهه‌های سوم و چهارم زندگی، ظاهر جوان‌تری داشته باشند.

کاهش مصرف دخانیات، افزایش آگاهی نسبت به مراقبت از پوست و استفاده گسترده از ضدآفتاب‌ها نیز از عوامل مؤثر در حفظ ظاهر جوان هستند.

تحول در معیارهای زیبایی و مد
در گذشته، پوشش و آرایش افراد به‌شدت تحت تأثیر سن بود. اما امروزه، مد و زیبایی به‌صورت بین‌نسلی تعریف می‌شود. افراد در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ زندگی از سبک‌های پوشش و آرایش مشابه جوانان استفاده می‌کنند، که این امر به‌طور مستقیم بر ادراک سن تأثیر می‌گذارد. همچنین، حضور فعال افراد میانسال در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها باعث شده است که تصویر عمومی از «میانسالی» تغییر کند و با انرژی، تحرک و جذابیت همراه شود.

تأثیر روان‌شناختی و اجتماعی
احساس جوانی نه‌تنها بر ظاهر بلکه بر رفتار و نگرش افراد نیز تأثیرگذار است. مطالعات نشان داده‌اند که افراد با سن ذهنی پایین‌تر، تمایل بیشتری به مشارکت اجتماعی، یادگیری مهارت‌های جدید و حفظ روابط بین‌فردی دارند. این رفتارها به نوبه خود باعث افزایش اعتماد به نفس و بهبود سلامت روانی می‌شوند، که در ظاهر فرد نیز بازتاب می‌یابد.

مجموعه این عوامل نه‌تنها بر ظاهر افراد، بلکه بر کیفیت زندگی، سلامت روان و مشارکت اجتماعی آنان نیز تأثیرگذار است. درک این پدیده می‌تواند به طراحی سیاست‌های بهداشتی، اجتماعی و فرهنگی مؤثرتر برای نسل‌های آینده کمک کند.

آیا نوشیدن شیر واقعا استخوان‌ها را قوی‌تر می‌کند؟

برای نسل‌ها، در ایالات متحده و بسیاری دیگر از کشورها از طریق برنامه‌های تغذیه مدارس و کمپین‌های تبلیغاتی این پیام منتقل می‌شد که شیر بخش جدانشدنی یک رژیم غذایی سالم است.

هسته اصلی این پیام این بود که شیر باعث استحکام استخوان‌ها می‌شود. استخوان‌های شما از کلسیم ساخته شده‌اند و یک لیوان شیر پرچرب حدود ۳۰۰ میلی‌گرم از این ماده مغذی را در خود دارد. بنابراین، این تصور وجود داشت که نوشیدن سه لیوان شیر در روز باعث استحکام آن‌ها می‌شود. اما دکتر والتر ویلت، استاد اپیدمیولوژی و تغذیه در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد می‌گوید این پیام بر اساس مطالعات کوتاه‌مدت و با حمایت صنعت لبنیات شکل گرفته است.

کریستوفر گاردنر، دانشمند تغذیه و استاد پزشکی دانشگاه استنفورد نیز معتقد است، با توجه به اینکه بیش از یک‌سوم مردم آمریکا در هضم لاکتوز مشکل دارند، هیچ‌کس “نیاز قطعی” به نوشیدن شیر گاو ندارد.

به گفته او، دریافت کافی کلسیم همچنان اهمیت دارد، به‌ویژه برای گروه‌های پرخطر، اما شاید منابع بهتری هم به غیر از شیر وجود داشته باشد.

شیر چه تأثیری بر استخوان‌ها دارد؟

کلسیم یک ماده مغذی ضروری است که برای عملکرد اعصاب، عضلات، قلب و همچنین سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها حیاتی است. با این حال، مانند بسیاری از مواد مغذی دیگر، بدن فقط به میزان مشخصی از آن نیاز دارد. دستورالعمل‌های غذایی آمریکا توصیه می‌کند بزرگسالان روزانه ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم کلسیم مصرف کنند، اما این میزان میان کارشناسان محل بحث است؛ به عنوان مثال، در بریتانیا تنها مصرف ۷۰۰ میلی‌گرم توصیه می شود.

مطالعات گذشته نشان داده‌اند، وقتی کودکانی یا بزرگسالانی که کلسیم کافی دریافت نمی‌کردند، مصرف خود را، چه از طریق لبنیات و چه مکمل‌ها افزایش دادند، تراکم استخوان آن‌ها تا حدود ۳ درصد بیشتر شد. اما این افزایش آن‌قدر ناچیز بود که خطر شکستگی استخوان را به شکل معناداری کاهش نداد. همچنین، برای حفظ همین مقدار افزایش تراکم، باید هر روز کلسیم اضافی مصرف شود که شاید ارزش آن را نداشته باشد.

دکتر ویلت می‌گوید: «ایده نیاز بالای ما به کلسیم عمدتاً بر مطالعات بسیار کوتاه‌مدتی استوار است که فقط تعادل کلسیم را طی چند هفته بررسی کرده‌اند.»

همچنین، بررسی ۷۹ مقاله درباره شیر که بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ منتشر شد نشان داد بیش از یک‌سوم آن‌ها از صنعت لبنیات بودجه گرفته بودند.

البته چنین مطالعاتی نمی‌توانند رابطه علت و معلولی را ثابت کنند. برای اثبات اینکه مصرف شیر از شکستگی جلوگیری می‌کند، باید کارآزمایی‌های بالینی مشخصی انجام شود که تاکنون انجام نشده است. در نهایت، ورزش و رژیم غذایی کلی شما ممکن است تأثیر بیشتری بر سلامت استخوان‌هایتان داشته باشد. بنابراین، فقط به شیر برای حذف خطر شکستگی تکیه نکنید.

کارشناسان می‌گویند کودکان ۹ تا ۱۸ سال بیشترین نیاز به کلسیم را برای رشد دارند. همچنین، بزرگسالان بالای ۵۰ سال که تراکم استخوانشان به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد، به مصرف کافی کلسیم نیازمندند.

وقتی سطح کلسیم بدن پایین می‌آید، بدن با جذب بیشتر کلسیم از غذا و دفع کمتر آن سازگار می‌شود. اما این سازوکار با افزایش سن ضعیف‌تر می‌شود و در صورت کمبود دریافت، بدن کلسیم بیشتری را از استخوان‌ها برداشت می‌کند و آن‌ها را ضعیف‌تر می‌سازد.

شیر یکی از راحت‌ترین منابع کلسیم است و همچنین حاوی مواد مغذی دیگری مانند پروتئین، پتاسیم و فسفر. دیگر منابع خوب کلسیم شامل توفو، ماهی‌های استخوان‌دار، سبزیجات برگ‌دار، آب پرتقال غنی‌شده و شیرهای گیاهی غنی‌شده هستند.

به گفته کارشناسان، بهترین گزینه ممکن است محصولات لبنی تخمیری مانند ماست و پنیر باشند. این محصولات برای میکروبیوم روده مفیدند، معمولاً برای افراد حساس به لاکتوز بهتر قابل‌تحمل هستند و ارتباط قوی‌تری با کاهش خطر شکستگی دارند.

آن‌ها همچنین سرشار از کلسیم‌اند. مثلاً ۴۲ گرم پنیر چدار به اندازه یک لیوان شیر پرچرب کلسیم دارد.

مصرف گوشت قرمز در حد اعتدال به بهبود سلامت روان کمک می‌کند

سال‌هاست که مصرف گوشت قرمز با بیماری‌های قلبی–عروقی که همچنان علت اصلی مرگ‌ومیر در جهان است، ارتباط داده می‌شود. اما پژوهش تازه‌ای از دانشگاه ایالتی داکوتای جنوبی در آمریکا دیدگاه متفاوتی ارائه می‌دهد.

به گفته محققان این مطالعه، گنجاندن گوشت قرمز در رژیم‌های غذایی با کیفیت بالا باعث بهبود دریافت مواد مغذی مرتبط با سلامت روان می‌شود و با تغییرات مثبت در تنوع میکروبی روده همراه است.

این یافته نشان می‌دهد که توصیه ها نباید بر حذف کامل گوشت باشد، بلکه باید بر ایجاد یک رژیم غذایی با کیفیت متمرکز شد که در آن گوشت قرمز کم‌چرب نیز جایگاه داشته باشد.

محققان در این مطالعه با بررسی ۴۹۱۵ فرد بزرگسال به این نتیجه رسیدند که مصرف گوشت قرمز در یک رژیم غذایی با کیفیت و سالم با کاهش خطر ابتلا به افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال دوقطبی همراه است. همچنین تنوع بیشتر میکروبی روده با رژیم‌های سالم و مصرف گوشت قرمز ارتباط داشت.

به گفته محققان، تمرکز بر الگوی کلی رژیم غذایی، تاثیر بیشتری بر سلامت در طولانی‌مدت دارد تا حذف سختگیرانه یک ماده غذایی خاص.

این پژوهش در نشریه “Current Developments in Nutrition” منتشر شده است.

گوشت منبع خوبی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی در رژیم غذایی است. با این حال، توصیه می‌شود که گوشت قرمز، فرآوری شده یا چرب را زیاد مصرف نکنید.

یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند شامل دریافت پروتئین از گوشت و همچنین از ماهی و تخم مرغ یا منابع غیر حیوانی مانند لوبیا و حبوبات باشد. گوشت‌هایی مانند مرغ، گوشت خوک، گوشت بره و گوشت گاو همگی سرشار از پروتئین هستند.

گوشت قرمز آهن، روی و ویتامین‌های گروه B را برای بدن فراهم می‌کند. گوشت یکی از منابع اصلی ویتامین B12 در رژیم غذایی است.

الینا فرهادی / دویچه وله فارسی

آیا قهوه با پیری مبارزه می‌کند؟

قهوه دارای مزایای زیادی برای سلامتی است اما این بدان معنا نیست که علاقمندان آن می‌توانند هرچقدر که دلشان بخواهد، بنوشند.

انتشار نتایج پژوهشی جدید در هفته گذشته خبری خوش برای دوستداران قهوه در سراسر جهان به ارمغان آورد. بر اساس این مطالعه، زنانی که در میانسالی قهوه می‌نوشند، شانس بیشتری برای داشتن سالمندی سالم‌تر دارند.

تجزیه و تحلیل دانشمندان که در نشست سالانه انجمن تغذیه آمریکا ارائه شد، نشان داد که طی بیش از ۳۰ سال پیگیری، زنانی که روزانه حدود سه فنجان کوچک قهوه کافئین دار می‌نوشیدند، بیشتر از نظر جسمی فعال و عاری از مشکلات سلامتی مزمن یا مشکلات شناختی در اواخر زندگی هستند.

سارا مهدوی، یکی از نویسندگان این مطالعه و استادیار علوم تغذیه در دانشگاه تورنتو، در بیانیه‌ای گفت: «این نتایج، گرچه مقدماتی هستند، نشان می‌دهد که عادات کوچک و مداوم می‌توانند سلامت بلندمدت را شکل دهند.»

مطالعات دیگری نیز طیف وسیعی از مزایا را از کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ گرفته تا مرگ بر اثر سرطان روده برای مصرف کنندگان قهوه شناسایی کرده‌اند.

به گفته برتیل فردولم، که در موسسه کارولینسکا در سوئد درباره چگونگی تأثیر کافئین بر بدن تحقیق کرده، این بدان معناست که یافته‌های جدید با این «اتفاق‌نظر قدیمی» درباره فواید قهوه برای سلامتی مطابقت دارند.

فردهلم به یورونیوز می‌گوید: «اثرات مصرف قهوه در حد اعتدال، برای اکثر افراد، عمدتا مثبت است تا منفی.»

اما واقعاً علم در مورد این مزایا چقدر مطمئن است و آیا نوع قهوه، زمان نوشیدن آن یا اینکه شما چه کسی هستید مهم است؟

در اینجا چکیده‌ای از آخرین یافته‌ها درباره اینکه قهوه برای سلامتی شما چه می‌کند و چگونه می‌توان فهمید چه زمانی باید فنجان را کنار گذاشت، آورده شده است.

مزایای سلامتی قهوه از کجا می‌آید؟

قهوه سرشار از ترکیباتی است که دارای خواص ضد التهابی هستند، مانند اسید کلروژنیک که در کلم پیچ و سیب نیز یافت می‌شود.

طبق گزارش صندوق جهانی تحقیقات سرطان، این ترکیبات ممکن است متابولیسم ما و نحوه تنظیم سطح انسولین بدن ما را بهبود بخشند.

دکتر لو چی، مدیر مرکز تحقیقات چاقی دانشگاه تولین در ایالات متحده می‌گوید: «قهوه حاوی مواد آنتی اکسیدان است؛ همچنین ممکن است التهاب را کاهش دهد و گردش خون را تحریک کند.»

اما همه نوشیدنی‌های کافئین‌دار فواید یکسانی ندارند و پر کردن فنجان قهوه با شکر و شیر ممکن است مزایای آن را از بین ببرد.

آیا زمان مصرف قهوه مهم است؟

تحقیقات انجام شده روی حدود ۴۱ هزار نفر نشان داد، افرادی که صبح‌ها قهوه می‌نوشیدند، نسبت به کسانی که تمام روز قهوه می‌نوشیدند یا اصلاً نمی‌نوشیدند، میزان مرگ و میر کمتری، از جمله مرگ ناشی از مشکلات قلبی، داشتند.

این مطالعه همچنین نشان داد که مصرف قهوه در دیگر ساعات روز، ممکن است ریتم شبانه‌روزی بدن یا ساعت داخلی بدن را مختل کند؛ همان ریتمی که به تنظیم متابولیسم افراد کمک می‌کند.

اما این تحقیقات با محدودیت‌هایی هم روبرو بودند؛ مثلا اینکه برخی عوامل خارجی می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، افرادی که صبح‌ها قهوه می‌نوشند، صرف نظر از عادت‌های کافئینی‌شان، ممکن است شغل‌هایی داشته باشند که سالم ماندن را آسان‌تر می‌کند.

آیا ممکن است «مصرف قهوه» برای سلامتی خطر داشته باشد؟

سازمان جهانی بهداشت برای سال‌ها بر این باور بود که قهوه ممکن است باعث سرطان شود. با این حال، پس از بررسی بیش از ۱۰۰۰ مطالعه، این سازمان در سال ۲۰۱۶ نتیجه گرفت که شواهد کافی برای نشان دادن سرطان‌زا بودن قهوه وجود ندارد.

با این وجود این سازمان همچنان به مردم درباره نوشیدن قهوه بسیار گرم یا هر نوشیدنی بسیار گرم دیگر هشدار داد زیرا دمای بالا می‌تواند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد.

تایید مزایای قهوه نیز به این معنی نیست که دوستداران قهوه باید مصرفشان را دو برابر کنند. بویژه آنکه محققان دقیقاً نمی‌دانند که مزایای قهوه، پس از چه میزان مصرف کاهش می‌یابد یا در چه مرحله «مصرف سالم» به «مصرف بیش از حد» تبدیل می شود.

با این وجود توصیه کلی این است که مردم بطور متوسط دو تا سه فنجان قهوه در روز مصرف کنند.

نوع قهوه نیز مهم است. قهوه فیلترنشده مانند اسپرسو، حاوی دیترپن است که کلسترول را بالا می‌برد اما به گفته موسسه کارولینسکا، قهوه فیلترشده عاری از چنین ماده‌ای است.

آیا قهوه برای همه مفید است؟

در یک کلمه، خیر. افرادی که فشار خون بالا یا مشکلاتی برای خواب دارند بهتر است در مصرف کافئین تجدید نظر کنند، زیرا وابستگی به قهوه ممکن است باعث اختلالات قلبی عروقی یا اختلال در خواب شود.

پزشکان همچنین توصیه می‌کنند که زنان باردار مصرف قهوه کافئین دار خود را محدود کنند تا خطر سقط جنین و پیامدهای نامطلوب زایمان را کاهش دهند.

کافئین در دوران بارداری برای مدت طولانی‌تری در خون باقی می‌ماند و برخی مطالعات نشان داده که مقدار زیاد آن می‌تواند به وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس یا مرده‌زایی مرتبط باشد.

تحقیق سارا مهدوی نیز نشان داده که عامل ژنتیک می‌تواند در چگونگی تأثیر قهوه بر سلامت افراد نقش داشته باشد، به این معنی که افرادی که تحمل کافئین کمتری دارند بهتر است از نوشیدن بیش از حد خودداری کنند.

نکته آخر اینکه، بیشتر مردم می‌توانند از فنجان قهوه صبحگاهی خود لذت ببرند، زیرا بی‌خطر است و شاید بخش سالمی از برنامه روزانه‌شان باشد.

اما حتی با وجود خواص قهوه، نمی‌توان مزایای آن را با فواید یک رژیم غذایی مغذی و ورزش مقایسه کرد.

یورونیوز فارسی

انواع مکمل‌های منیزیم و کاربرد آنها

منیزیم در بیش از ۳۰۰ سیستم آنزیمی بدن نقش دارد و به تولید انرژی، عملکرد عضلات و اعصاب و تنظیم فشار خون کمک می‌کند.

به گزارش ایسنا،‌ این ماده معدنی ممکن است خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را هم کاهش دهد و به بهبود خواب، کاهش استرس و اضطراب و پیشگیری از گرفتگی عضلات هنگام خواب کمک کند.

برخی بیماری‌ها، مصرف الکل، بعضی داروها و رژیم غذایی فاقد این ماده معدنی می‌توانند به کمبود منیزیم منجر شوند. افرادی که به بیماری‌های گوارشی مانند بیماری سلیاک یا کرون مبتلا هستند یا افرادی که جراحی بای‌پس معده انجام داده‌اند هم احتمال دارد دچار کمبود منیزیم شوند.

بی‌خوابی، گرفتگی عضلات، یبوست، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف، بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن، تغییرات رفتاری و آریتمی‌های قلبی (نامنظمی ضربان قلب) از جمله علائم کمبود منیزیم به‌شمار می‌روند. در موارد شدید، کمبود منیزیم ممکن است به هیپوکلسمی (کاهش سطح کلسیم) یا هیپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم) منجر شود.

میزان مصرف روزانه توصیه‌شده منیزیم برای بزرگسالان، ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلی‌گرم در روز برای زنان و ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم در روز برای مردان است.

به گزارش فاکس‌نیوز دیجیتال، کارشناسان سلامت می‌گویند اگرچه بهترین راه تامین نیاز روزانه منیزیم، دریافت آن از طریق رژیم غذایی است اما در برخی موارد، مصرف مکمل نیز طبق تشخیص متخصص، توصیه می‌شود.

به گفته متخصصان، مکمل منیزیم زمانی باید مصرف شود که کمبود آن مشخص شده باشد یا فرد در شرایطی قرار داشته باشد که باعث از دست رفتن بیش از حد منیزیم می‌شود، مانند مصرف مداوم برخی مواد یا داروها چرا که ازدیاد منیزیم‌ در بدن هم می‌تواند مشکل‌ساز باشد و این مورد بیشتر از طریق مصرف بیش‌ازحد مکمل‌ها اتفاق می‌افتد، نه از طریق غذا.

مکمل‌های منیزیم در انواع مختلف و برای اهداف گوناگون عرضه می‌شوند و هر نوع آن به شکل متفاوتی در بدن جذب می‌شود.

🔸 یکی از رایج‌ترین انواع مکمل‌های منیزیم، منیزیم سیترات است که معمولا به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود تا سطح منیزیم بدن را افزایش دهد و یبوست را برطرف کند.

🔸 منیزیم کلرید نیز یکی دیگر از گزینه‌های مناسب برای جبران کمبود منیزیم به شمار می‌رود و علاوه بر آن، می‌تواند در کاهش سوزش سر دل (ریفلاکس) و یبوست هم موثر باشد.

🔸 برای دستگاه گوارش افرادی که سایر انواع منیزیم را به‌خوبی تحمل نمی‌کنند، احتمالا منیزیم لاکتات و منیزیم مالات ملایم‌تر و قابل‌تحمل‌تر باشند.

🔸 منیزیم تائورات به دلیل کمک به تنظیم قند خون بالا و فشار خون بالا شناخته شده و ممکن است به حفظ سلامت مغز هم کمک کند.

🔸 نمک‌های منیزیمی گلیسینات و تائورات هم برای ایجاد اثر آرام‌بخش استفاده می‌شوند. منیزیم گلیسینات همچنین می‌تواند به بهبود خواب، کاهش مشکلات روانی و درمان شرایط التهابی کمک کند.

در هر صورت قبل از شروع مکمل منیزیم، حتما با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است با برخی داروها یا شرایط پزشکی تداخل داشته باشد.

یک رژیم غذایی برای افزایش طول عمر

یک رژیم غذایی شامل مصرف روزانه انواع چای، توت‌ها، سیب، پرتقال یا انگور ممکن است خطر مرگ زودهنگام را کاهش دهد و به افزایش طول عمر کمک کند.

به گزارش ایسنا، یک بررسی جدید که در مجله «نیچر فود»‌ (Nature Food) منتشر شد، نتیجه‌گیری می‌کند افرادی که طیف متنوعی از مواد غذایی سرشار از مولکول‌های فلاونوئیدی مصرف می‌کنند، ممکن است برای ابتلا به بیماری‌های مزمن با خطر کمتری روبرو باشند و احتمال بیشتری وجود داشته باشد که طولانی‌تر عمر کنند.

دانشمندان از جمله متخصصانی از دانشگاه کویینز بلفاست، می‌گویند که مصرف منابع غذایی حاوی فلاونوئیدها مانند چای، توت‌ها، شکلات تلخ و سیب‌ها می‌تواند از بروز بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، سرطان، بیماری‌های قلبی و بیماری‌های عصبی جلوگیری کند.

«ایدین کسیدی» توضیح می‌دهد: از مدت‌ها قبل می‌دانستیم که مصرف بیشتر فلاونوئیدهای رژیمی که زیست‌فعال‌های قوی و طبیعی در بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌ها به شمار می‌روند، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و نیز بیماری‌های مغزواعصاب مانند پارکینسون را کاهش دهد.

وی افزود: همچنین بر اساس داده‌های آزمایشگاهی و مطالعات بالینی می‌دانیم که فلاونوئیدهای مختلف به شیوه‌های متفاوتی عمل می‌کنند؛ برخی به بهبود فشار خون کمک می‌کنند، برخی دیگر در کنترل سطح کلسترول نقش دارند و التهاب را کاهش می‌دهند.

به گزارش ایندیپندنت، مولکول‌های فلاونوئیدی در بلوبری‌ها، توت‌فرنگی‌ها، پرتقال‌ها، سیب‌ها، انگورها و همچنین چای و شکلات تلخ به‌وفور یافت می‌شوند.

«بنجامین پارمنتر»، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله، می‌گوید: مصرف روزانه حدود ۵۰۰ میلی‌گرم فلاونوئید با کاهش ۱۶ درصدی خطر مرگ‌ومیر ناشی از تمامی علت‌ها و همچنین کاهش ۱۰ درصدی خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های تنفسی مرتبط بود. این مقدار تقریبا معادل فلاونوئیدی است که در دو فنجان چای یافت می‌شود.

این مطالعه که شامل پیگیری بیش از ۱۲۰ هزار نفر در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال به مدت بیش از یک دهه بود، نخستین پژوهشی است که نشان می‌دهد مصرف طیفی متنوع از فلاونوئیدها نسبت به مصرف صرفا مقدار زیاد آن‌ها، سودمندتر است.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که مصرف بیشتر و متنوع‌تر مواد غذایی حاوی فلاونوئید در مقایسه با زمانی که این ترکیب از یک منبع منفرد دریافت شود، می‌تواند بیماری‌ها را بیشتر کاهش دهد.

این تحقیق با باور رایج مبنی بر اینکه خوردن غذاهای رنگارنگ برای حفظ سلامت مفید است، هم‌راستاست.

«تیلمان کوهن»، نویسنده این مقاله می‌گوید: خوردن میوه‌ها و سبزیجات در رنگ‌های متنوع از جمله آن‌هایی که سرشار از فلاونوئیدند، سبب می‌شود به احتمال بیشتری ویتامین‌ها و مواد مغذی لازم برای حفظ سبک زندگی سالم را دریافت کنید.

دکتر کسیدی می‌گوید: این نتایج پیام روشنی برای بهداشت عمومی است و نشان می‌دهند که تغییرات ساده و قابل دستیابی در رژیم غذایی، مانند نوشیدن بیشتر چای و خوردن بیشتر توت‌ها و سیب‌ها می‌تواند به افزایش تنوع و میزان مصرف مواد غذایی سرشار از فلاونوئیدها کمک کند و احتمالا در درازمدت، وضعیت سلامتی را بهبود ببخشد.

رژیم غذایی «مایند» چیست؟

شواهد جدید حاکی از آن است که نام رژیم غذایی «مایند» (به‌ معنای ذهن) واقعا شایسته آن است، زیرا در سلامتی مغز نقش مهمی ایفا می‌کند، حتی اگر در سنین بالا آغاز شود.

به گزارش ایسنا، طبق گزارشی که در نشست سالانه انجمن تغذیه آمریکا (American Society for Nutrition) ارائه شد، یک مطالعه‌ بزرگ و بلندمدت روی افراد میانسال و سالمند که رژیم غذایی سرشار از سبزیجات برگ‌سبز، روغن زیتون، غلات کامل و مقدار زیادی انواع توت‌ها را دنبال می‌کردند، نشان داد که این افراد کمتر در معرض ابتلا به آلزایمر یا دیگر انواع زوال عقل قرار داشتند.

متخصصان دانشگاه هاوایی در مانوا و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی دریافتند پیروی از رژیم غذایی «مایند»‌ که ترکیبی از رژیم مدیترانه‌ای و رژیم موثر بر کاهش فشار خون موسوم به «دش»‌ (‌DASH) است‌، در مقایسه با دیگر رژیم‌های غذایی سالم به کاهش‌ بیشتر و پایدارتر خطر ابتلا به زوال عقل منجر می‌شود.

پروفسور «سونگ‌ــ‌یی پارک» از دانشگاه هاوایی، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: یافته‌های جدید نشان می‌دهد که برای تغییر و رعایت یک رژیم غذایی سالم هیچ‌وقت دیر نیست و برای سالمندانی که می‌خواهند از زوال عقل پیشگیری کنند، پایبندی به یک رژیم غذایی سالم و حتی بهبود تدریجی کیفیت رژیم غذایی، بسیار مهم است.

اگرچه تمام الگوهای غذایی که بر اساس اصول کلی رژیم مدیترانه‌ای بنا شده‌اند برای سلامتی مغز مفید شناخته شده‌اند، الگوی غذایی مایند به‌طور خاص برای حفظ سلامت مغز طراحی شده است. به گفته پارک، یکی از تفاوت‌های مهم این رژیم با سایر رژیم‌ها این است که در آن بر مصرف انواع توت‌ها تاکید می‌شود که مطالعات متعددی آن‌ها را با سلامتی مغز مرتبط دانسته‌اند.

رژیم مایند چیست؟

نام رژیم مایند (MIND) در واقع مخفف عبارت Mediterranean-DASH Intervention for Neurodegenerative Delay است؛ یعنی یک رژیم ترکیبی از رژیم مدیترانه‌ای و رژیم دش که به غذاها بر اساس میزان محافظت آن‌ها از مغز و میزان مصرفشان امتیاز می‌دهد.

به‌عنوان مثال، اگر فردی در هفته دو وعده یا بیشتر توت (مانند توت‌فرنگی یا بلوبری) مصرف کند، نمره یک می‌گیرد. اگر فقط یک وعده در هفته مصرف شود، نمره او ۰.۵ می‌شود. این سیستم امتیازدهی کمک می‌کند الگوی غذایی هر فرد با دقت بیشتری بررسی و با خطر ابتلا به بیماری‌های مغزواعصاب مانند آلزایمر راحت‌تر سنجیده شود.

به گزارش ایندیپندنت، دکتر پارک و همکارانش برای بررسی دقیق‌تر ارتباط بین این رژیم غذایی و خطر ابتلا به زوال عقل به داده‌های حدود ۹۳ هزار بزرگسال آمریکایی مراجعه کردند که در قالب یک پروژه تحقیقاتی اطلاعات تغذیه‌ای خود را ارائه کرده بودند. پس از تحلیل داده‌ها برای مطالعه‌ جدید، مشخص شد که بیش از ۲۱ هزار نفر از این افراد به آلزایمر یا یکی از انواع دیگر زوال عقل مبتلا شده‌اند.

این حجم عظیم از داده‌ها به متخصصان امکان داد تا به‌طور دقیق بررسی کنند پیروی از رژیم مایند چقدر می‌تواند با کاهش خطر زوال عقل مرتبط باشد.

در ابتدای مطالعه، افرادی که برای پایبندی به رژیم مایند امتیاز بالاتری داشتند، ۹ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل  بودند. البته میزان کاهش خطر ابتلا به زوال عقل در گروه‌های نژادی مختلف متفاوت بود. بیشترین میزان کاهش (۱۳ درصد) در شرکت‌کنندگانی مشاهده شد که خود را آفریقایی‌تبار (Black)، لاتین‌تبار (Latino) یا سفیدپوست (White) معرفی کرده بودند.

همچنین شرکت‌کنندگانی که طی یک دوره‌ ۱۰ ساله به رژیم مایند پایبند بودند، در مقایسه با کسانی که پایبندی‌ آنان کاهش یافت، ۲۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار گرفتند.

این الگو، یعنی کاهش خطر زوال عقل با بهبود رژیم غذایی در تمام گروه‌های سنی و نژادی مشاهده شد.

رژیم مایند را چگونه اجرا کنیم؟

مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۵ منتشر شد، برای دستیابی به امتیاز بهینه در رژیم مایند، توصیه‌های زیر را ارائه کرد:

ــ مواد غذایی تاکیدشده:
• سبزیجات برگ‌سبز مثل کلم‌برگ، اسفناج، کلم بروکلی و خردل: شش وعده یا بیشتر در هفته

در مورد سبزیجات برگ‌سبز، توصیه می‌شود به جای مصرف یک سبزی خاص، انواع سبزی‌ها را مصرف کنید. زیرا مثلا اسفناج با اینکه مفید است به دلیل داشتن اگزالات بالا می‌تواند باعث سنگ کلیه شود. در واقع مهم افزایش تنوع سبزیجات در رژیم غذایی است، نه محدود شدن به یک یا دو نوع خاص.

• سایر سبزیجات: حداقل یک وعده در روز
• مغزها مانند بادام، گردو، پسته: پنج وعده یا بیشتر در هفته
• غلات کامل: سه وعده یا بیشتر در روز
• ماهی سرخ‌نشده: حداقل یک وعده در هفته

ــ مواد غذایی محدودشده
• پنیر: کمتر از یک‌ بار در هفته
• گوشت قرمز: کمتر از یک وعده در هفته
• غذای آماده یا غذاهای سرخ‌شده آماده: کمتر از یک‌بار در هفته
• شیرینی‌ها و دسرها: کمتر از پنج وعده در هفته

دکتر پارک خاطرنشان می‌کند که این پژوهش نیز مانند همه‌ مطالعات مشاهده‌ای، تنها یک رابطه‌ آماری را گزارش می‌کند و نمی‌تواند ثابت کند که این رژیم غذایی به‌طور قطع از ابتلا به زوال عقل جلوگیری می‌کند. با این حال رژیم‌های غذایی مبتنی بر الگوی مدیترانه‌ای نه‌تنها برای سلامتی مغز مفیدند، بلکه در پیشگیری از سایر بیماری‌ها مانند مشکلات قلبی و سرطان نیز موثرند.

اگر نگران تحلیل رفتن مغز هستید کمتر بنشینید

در دنیای مدرن که سرگرمی‌های دیجیتال و دورکاری به امری عادی در زندگی خیلی‌ها تبدیل شده، نشستن به وضعیت پیش‌فرض بدن خیلی از ما انسان‌ها تبدیل شده است. زنجیره‌ای از پژوهش‌های جدید اما نشان می‌دهند که این عادت ظاهراً بی‌ضرر ممکن است هزینه‌ای سنگین برای سلامت مغز داشته باشد.

مطالعه‌ای توسط پژوهشگران آمریکایی مشخص می‌کند نشستن طولانی‌مدت، حتی در میان افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، می‌تواند به کوچک شدن قابل توجه مغز منجر شود.

یافته‌های این مطالعه، این باور را به چالش می‌کشند که ورزش روزانه می‌تواند اثرات #کم‌تحرکی را جبران کند.

تیم پژوهشگران از دانشگاه‌های مختلف آمریکا و کره جنوبی معتقدند کم‌تحرکی از جمله، زیاد نشستن یا دراز کشیدن، می‌تواند بر مغز تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به انواع مختلف زوال عقل، از جمله آلزایمر را در سال‌های بعد افزایش دهد.

یک متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه پیتسبورگ، به رسانه‌ها گفت: «حتی اگر روزانه ورزش می‌کنید، با کاهش مدت‌زمان نشستن، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهید.»

پژوهشگران در این مطالعه داده‌های بیش از ۴۰۰ داوطلب را جمع کردند. دانشمندان سطح فعالیت آن‌ها را به‌مدت یک هفته با استفاده از ابزارهای پوشیدنی ثبت کردند. سپس ۷ سال بعد، با استفاده از آزمایش‌های شناختی و اسکن‌های مغزی، سلامت مغز آن‌ها را ارزیابی کردند.

با اینکه بیش از ۸۰درصد داوطلبان حداقل ۱۵۰ دقیقه با شدت متوسط در هفته ورزش می‌کردند، از آنجایی که در مجموع بیشتر می‌نشستند، عملکرد شناختی ضعیف‌تری نشان دادند.

همچنین در این افراد نشانه‌های بیشتری از تحلیل عصبی مشاهده شد. در این شرکت‌کنندگان به عنوان مثال از جمله “#هیپوکامپ” سریعتر نازک شده بود. هیپوکامپ بخشی از مغز انسان است که در عملکردهای مربوط به یادگیری و تقویت حافظه نقش دارد.

“هیپوکامپ” یکی از نخستین بخش‌هایی است که در بیماری آلزایمر آسیب می‌بیند.

این پژوهش حتی ارتباط قوی‌تری میان نشستن زیاد و تحلیل مغز در افرادی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر بالاتر ابتلا به آلزایمر هستند، را نشان داده است.

بنابراین، به نظر می‌رسد نشستن طولانی‌مدت روند پیری مغز را تسریع می‌کند و کاهش زمان نشستن و نه فقط افزایش فعالیت‌های ورزشی، بهترین راه مقابله با پیری و زوال عقل است.

دویچه وله فارسی

شاخص جدید برای تشخیص سلامتی قلب

دور کمرتان از این عدد بیشتر باشد، قلب تان در خطر است

این یافته‌ها در کنفرانس نارسایی قلبی ۲۰۲۵ در بلگراد صربستان ارائه شد و ارزش بالقوه نسبت دور کمر به قد را به عنوان یک معیار ساده و مؤثر برای ارزیابی خطرات سلامت قلب برجسته کرد.

به گزارش همشهری آنلاین، چاقی مدت‌هاست که با نارسایی قلبی، عارضه‌ای که در آن قلب قادر به تلمبه کردن مؤثر خون نیست و منجر به علائمی مانند خستگی، تنگی نفس و تجمع مایعات می‌شود، مرتبط شده است. بی‌ام‌آی به طور سنتی معیار استاندارد برای چاقی بوده و این شاخص چربی بدن را بر اساس قد و وزن محاسبه می‌کند، اما محل ذخیره چربی در بدن را نشان نمی‌دهد.

تعیین محل تجمع چربی مهم است، زیرا چربی ذخیره شده در اطراف شکم، که به عنوان چاقی مرکزی شناخته می‌شود، برای سلامت قلب بسیار خطرناک‌تر از چربی در سایر نواحی است. چاقی مرکزی با خطر بیشتر دچار شدن به بیماری قلبی، دیابت و نارسایی قلبی مرتبط است. بی‌ام‌آی همچنین تفاوت‌های ساختار بدن بر اساس جنسیت یا قومیت را در نظر نمی‌گیرد، که می‌تواند پیش‌بینی خطرات سلامتی را کمتر دقیق کند.

دکتر امرا جوجیچ از دانشگاه لوند سوئد، که یافته‌های این بررسی را ارائه داد، توضیح داد که چرا او و همکارانش تصمیم گرفتند به جای بی‌ام‌آی نسبت دور کمر به قد را بررسی کنند. او اشاره کرد که نسبت دور کمر به قد معیار بهتری برای چربی ذخیره شده در اطراف اندام‌های احشایی درون شکم است که مشخص شده است آسیب بیشتری به قلب و رگ‌های خونی وارد می‌کند.

نسبت دور کمر به قد بر خلاف بی‌ام‌آی تحت تأثیر تفاوت‌های جنسیتی یا قومی قرار نمی‌گیرد و این وضعیت آن را به معیاری قابل اعتمادتر برای بررسی جمعیت‌های گوناگون تبدیل می‌کند.

همچنین، برخی بررسی‌ها نشان داده‌اند که افرادی که بی‌ام آی‌ بالاتری دارند (یعنی چاق‌تر هستند)، گاهی اوقات از لحاظ خطر نارسایی قلبی در معرض خطر کمتری هستند، پدیده‌ای که به عنوان «پارادوکس چاقی» شناخته می‌شود اما این پارادوکس در اندازه‌گیری نسبت دور کمر به قد دیده نمی‌شود و بنابراین این شاخص ممکن است معیار ساده‌تری برای تعیین خطرات سلامتی باشد.

نسبت دور کمر به قد خطر نارسایی قلبی را پیش‌بینی می‌کند

این بررسی شامل ۱۷۹۲ نفر از یک پروژه پیشگیری در شهر مالمو در سوئد بود که یک مطالعه بزرگ سلامت مبتنی بر جامعه به شمار می‌آمد. شرکت‌کنندگان در شروع بررسی بین ۴۵ تا ۷۳ سال سن داشتند که یک سوم آنها میزان قند خون طبیعی داشتند، یک سوم دیگر مبتلا به پیش‌دیابت و یک سوم آخر مبتلا به دیابت بودند.

پژوهشگران این شرکت‌کنندگان را به طور متوسط ۱۲.۶ سال از لحاظ پیگیری پیشرفت نارسایی قلبی دنبال کردند.

میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۶۷ سال بود و تقریباً ۳۰ درصد آنها زن بودند. میانگین نسبت دور کمر به قد آنها در حد ۰.۵۷ اندازه‌گیری شد، به این معنی که اندازه دور کمر آنها ۵۷ درصد قدشان بود. در این صورت به عنوان مثال، فردی که ۱۷۰ سانتی‌متر قد دارد، اندازه کمر متوسط حدود ۹۷ سانتی‌متر خواهد داشت.

متخصصان بهداشتی معمولا نسبت دور کمر به قد برابر با ۰.۵ یا کمتر را ایده‌آل می‌دانند، زیرا هر مقداری بالاتر از آن خطر مشکلات قلبی و بیماری‌های متابولیکی مانند دیابت را افزایش می‌دهد.

۱۳۲ نفر در طول این بررسی دچار نارسایی قلبی شدند. وقتی پژوهشگران داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که نسبت دور کمر به قد بالاتر با خطر بیشتر نارسایی قلبی مرتبط است. به ازای هر یک انحراف معیار افزایش در نسبت به دورکمر به قد، خطر نارسایی قلبی ۳۴ درصد افزایش می‌یابد، حتی زمانی که سایر عوامل موثر بر سلامتی در نظر گرفته شد.

پژوهشگران برای درک بهتر این موضوع شرکت‌کنندگان را بر اساس میزان دور کمر به قد آنها به چهار گروه تقسیم کردند. افرادی که بالاترین میزان دور کمر به قد – یعنی دور کمر حدود ۶۵ درصد قدشان - را داشتند، تقریباً سه برابر بیشتر از افراد گروه‌های با میزان‌های پایین‌تر دور کمر به قد در معرض خطر نارسایی قلبی بودند.

دکتر جان مولوین، یکی از این پژوهشگران دانشگاه لوند و بیمارستان دانشگاه مالمو، تأکید کرد که اکثر افراد شرکت‌کننده در این بررسی نسبت دور کمر به قد بسیار بالاتر از ۰.۵ داشتند که آستانه افزایش خطرات سلامتی است.

اندازه دور کمرتان باید نصف اندازه قدتان باشد

او پیشنهاد کرد که هدف قرار دادن رسیدن به اندازه کمر کمتر از نصف اندازه قد می‌تواند یک هدف سلامتی مؤثر باشد. به گفته او، نسبت دور کمر به قد ممکن است معیار بهتری نسبت به بی‌ام‌آی برای شناسایی افراد در معرض خطر نارسایی قلبی باشد، به ویژه افرادی که ممکن است از راهبردهای کاهش وزن و حمایت پزشکی بهره‌مند شوند.

این پژوهشگران معتقدند که یافته‌های آنها نشان می‌دهد که نسبت دور کمر به قد ابزاری ساده و کاربردی برای پزشکان و بیماران است که نیازی به محاسبات پیچیده ندارد - فقط کمر و قد خود را اندازه بگیرید و این دو را با هم مقایسه کنید.

اگر کمر شما بیش از نصف قدتان است، ممکن است زمان آن رسیده باشد که تغییرات سبک زندگی را در نظر بگیرید. این گروه قصد دارد تحقیقات خود را گسترش دهد تا ببیند آیا نسبت دور کمر به قد می‌تواند سایر مشکلات قلبی و متابولیکی را در گروه‌های بزرگتری از افراد پیش‌بینی کند یا خیر.

این مطالعه به شواهد رو به رشدی می‌افزاید که نشان می‌دهد محل ذخیره چربی به اندازه میزان چربی موجود اهمیت دارد. با تمرکز بر نسبت دور کمر به قد به جای بی‌ام‌آی پزشکان می‌توانند افراد در معرض خطر نارسایی قلبی را بهتر شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه را زودتر انجام دهند. سادگی اندازه‌گیری دور کمر و قد، آن را به ابزاری آسان و در دسترس برای افراد تبدیل می‌کند تا سلامت خود را کنترل کرده و تغییرات لازم را ایجاد کنند.

بهترین ویتامین‌ها برای کاهش وزن کدامند؟

برای کاهش وزن و نگه داشتن آن یک رژیم غذایی سالم و فعالیت ورزشی منظم نسبت به مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها اهمیت بیشتری دارد. اما به طور کلی ویتامین‌ها هم می‌توانند در کنار این دو به کاهش وزن کمک کنند.

ویتامین‌ها راهی برای پر کردن شکاف‌های غذایی، کاهش هوس، افزایش متابولیسم و ‌افزایش قدرت هستند. منیزیم، آهن، ویتامین D و B12 از مهم‌ترین منابعی هستند که می‌توانند به شکل غیرمستقیم به روند کاهش وزن کمک کنند.

سطوح پایین منیزیم در بدن می‌تواند با افزایش هوس و مشکلات متابولیک مرتبط باشد و به طور کلی این ویتامین تنظیم عملکردهای مختلف بدن از جمله تولید انرژی و عملکرد عضلات کمک می‌کند.

آهن هم برای انتقال اکسیژن در خون ضروری است و میزان کم آن منجر به خستگی و کاهش فعالیت بدنی می‌شود.

برخی مطالعات هم نشان داده که بین سطوح ویتامین D و مدیریت وزن ارتباط وجود دارد، زیرا در متابولیسم و ذخیره چربی نقش دارد.

ویتامین B12 هم برای تولید انرژی مهم است و می‌تواند به حفظ سطح انرژی و سبک زندگی فعال‌تر کمک کند.

نکته مهم این که مصرف این ویتامین‌ها را با تجویز پزشک و بر اساس نیاز بدن آغاز کنید که دچار عوارض ناشی از سوءمصرف نشوید. این توصیه هم وجود دارد که به جای فرآورده‌های آماده، ویتامین‌ها را از مواد غذایی کسب کنید تا به شکل طبیعی برای بدن تامین شوند و رژیم غذایی‌تان را اصلاح کند.

منیزیم را در سبزیجات برگ‌دار (اسفناج، کلم پیچ)، آجیل و دانه‌ها (بادام، دانه کدو تنبل)، غلات کامل (برنج قهوه‌ای و کینوا)، حبوبات (لوبیا سیاه، عدس) و ماهی دنبال کنید.

آهن هم در گوشت قرمز (گوشت گاو، بره)، مرغ، بوقلمون، ماهی، حبوبات (عدس، نخود)، سبزی‌های برگ‌دار (اسفناج، چغندر) و غلات غنی شده وجود دارد.

ویتامین D در ماهی‌های چرب، تخم مرغ کامل، غذاهای غنی شده (شیر، آب پرتقال، غلات) و قارچ ها موجود هستند.

ویتامین B12 هم فرآورده‌های حیوانی (گوشت گاو، مرغ، ماهی)‌، لبنیات (شیر، ماست، پنیر)، تخم مرغ، غذاهای غنی شده وجود دارد.

گنجاندن انواع این غذاها در رژیم غذایی می‌تواند به شما کمک کند تا مقادیر کافی از این مواد مغذی مهم را دریافت کنید.

منبع: همشهری آنلاین

هشت دلیل علمی برای ترک فوری الکل

آنچه به‌طور فزاینده‌ای روشن شده این است که برای افرادی که به دنبال بهبود سلامت بلندمدت خود هستند، ترک کامل الکل یا کاهش چشمگیر مصرف آن می‌تواند یکی از مؤثرترین تصمیم‌ها باشد.

مطالعات مختلف برای سال‌ها نشان می‌دادند که نوشیدن کم الکل، به‌ویژه نوشیدن شراب قرمز، ممکن است فوایدی برای سلامتی داشته باشد. اما سازمان‌های بهداشت عمومی معتبر جهان از جمله سازمان جهانی بهداشت و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) اکنون صراحتاً اعلام کرده‌اند که “هیچ سطحی از مصرف الکل ایمن نیست”.

“نشریه فوربس” ۸ دلیل علمی برای ترک یا کاهش جدی مصرف الکل را منتشر کرده است:

الکل حتی در مقادیر کم خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد
الکل یک ماده سرطان‌زا از نوع کلاس ۱ است، همان دسته‌ای که تنباکو و آزبست در آن قرار دارند. مصرف الکل با دست‌کم هفت نوع سرطان از جمله پستان، روده بزرگ، کبد، مری، دهان، حلق و حنجره مرتبط است.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ در نشریه پزشکی “Lancet Oncology” نشان داد که در سال ۲۰۲۰، بیش از ۷۴۰٬۰۰۰ مورد جدید سرطان در جهان ناشی از مصرف الکل بوده‌ است. حتی مصرف روزانه یک نوشیدنی می‌تواند خطر سرطان پستان را بین ۷ تا ۱۰ درصد افزایش دهد.

ترک الکل کیفیت خواب را به طرز چشمگیری بهبود می‌بخشد
الکل ممکن است به خوابیدن سریع‌تر کمک کند، اما کیفیت و ساختار خواب را در طول شب مختل می‌کند. این نوشیدنی باعث افزایش بیداری در نیمه دوم شب و کاهش خواب عمیق می‌شود. حتی یک شب نوشیدن می‌تواند منجر به خستگی روزانه، کاهش تمرکز و تحریک‌پذیری شود. ترک الکل، حتی به مدت دو هفته، می‌تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد و انرژی روز بعد را افزایش دهد.

سلامت مغز با مصرف الکل آسیب می‌بیند
مطالعات تصویربرداری مغزی نشان داده‌اند که حتی نوشیدن یک تا دو وعده در روز با کاهش حجم مغز و آسیب به بافت سفید آن همراه است. الکل همچنین با اختلال در “سیستم انتقال‌دهنده‌های عصبی مثل GABA و گلوتامات” بر خلق‌وخو، حافظه و یادگیری تأثیر منفی می‌گذارد و روند پیری مغز را تسریع می‌کند.

سلامت قلب با الکل بهتر نمی‌شود
باور قدیمی که نوشیدن در حد متوسط برای قلب مفید است، اکنون توسط مطالعات ژنتیکی رد شده است. این مطالعات نشان داده‌اند که حتی نوشیدن کم الکل خطر فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، سکته مغزی و نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد. انجمن قلب آمریکا اکنون هشدار می‌دهد که الکل نباید به عنوان عاملی برای بهبود سلامت قلب توصیه شود.

ترک الکل می‌تواند آسیب‌های کبدی را تا حدی معکوس کند
الکل به شدت بر کبد تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به کبد چرب، هپاتیت الکلی، فیبروز و حتی سیروز کبدی شود. الکل همچنین باعث افزایش استرس اکسیداتیو، اختلال در ترمیم سلولی و “نشت روده” می‌شود. این عارضه سموم را به کبد می‌رساند و التهاب را تشدید می‌کند. خبر خوب این است که کبد پس از ترک الکل شروع به ترمیم می‌کند. بیماری کبد چرب در مراحل اولیه می‌تواند طی چند هفته معکوس شود.

سلامت جنسی با ترک الکل بهبود می‌یابد
الکل تعادل هورمونی را در زنان و مردان مختل می‌کند. در زنان، پس از یائسگی، الکل باعث افزایش هورمون‌های جنسی و کاهش پروتئین‌های متصل‌کننده آن‌ها می‌شود که می‌تواند خطر سرطان‌های حساس به هورمون را بالا ببرد. در مردان، الکل سطح تستوسترون را کاهش و استروژن را افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند منجر به ناباروری، کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ شود.

عملکرد سیستم ایمنی با ترک الکل بهتر می‌شود
الکل باعث تضعیف عملکرد سلول‌های ایمنی و افزایش التهاب مزمن می‌شود. حتی یک شب نوشیدن زیاد می‌تواند پاسخ ایمنی بدن را سرکوب کند. ترک الکل ظرف چند هفته می‌تواند سیستم ایمنی را تقویت کند.

ترک الکل طول عمر را افزایش می‌دهد
مطالعه‌ای در نشریه تخصصی “Lancet” در سال ۲۰۱۸ نشان داد که هر نوشیدنی الکلی اضافی در روز می‌تواند امید به زندگی را بیش از یک سال کاهش دهد. در مردان، این رقم به یک و نیم سال می‌رسد.

دویچه وله فارسی

قرص جدید کاهش وزن به اندازه اوزمپیک موثر است

قرص آزمایشی کاهش وزن شرکت الی‌ لی‌لی با نام «اورفورگلیپرون» (Orforglipron) اگر مراحل نهایی تایید را پشت سر بگذارد، ممکن است چشم‌انداز درمان چاقی، و شاید حتی سلامت عمومی، را متحول کند.

به گزارش مجله تایم، هفته گذشته، در یک جلسه مهم در مقر اصلی این شرکت داروسازی در آمریکا نتایج مطالعه‌ای حیاتی بررسی شد. داده‌ها دقیقا همان‌طور بود که امید می‌رفت: اورفورگلیپرون اثربخش بود و هیچ‌گونه عارضه کبدی ایجاد نکرد، برخلاف داروی شرکت فایزر که چند روز پیش به این دلیل کنار گذاشته شده بود.

اورفورگلیپرون دارویی خوراکی است که مسیر هورمون پپتید شبه‌گلوکاگون‌ـ‌۱ (GLP-1) را هدف قرار می‌دهد، مسیری که پیش‌تر در داروهای تزریقی پرطرفداری مانند مونجارو، اوزمپیک، و ویگووی برای کنترل دیابت و کاهش وزن استفاده شده است.

با وجود اینکه مونجارو دو هورمون مرتبط با وزن را هدف قرار می‌دهد و اورفورگلیپرون فقط یکی را، نتایج مصرف هر دو دارو بسیار نزدیک بود. این دارو در بیماران مبتلا به دیابت باعث کاهش سطح قند خون (A1C) و کاهش وزن شد.

اورفورگلیپرون هنوز به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا نرسیده، اما چشم‌انداز این دارو بسیار امیدوارکننده است. در صورت تایید، این دارو نخستین قرص خوراکی هورمون پپتید شبه‌گلوکاگون‌ـ‌۱ خواهد بود که به‌طور خاص برای کاهش وزن عرضه می‌شود.

شرکت نوو نوردیسک نیز یک داروی خوراکی هورمون پپتید شبه‌گلوکاگون‌ـ‌۱ تولید می‌کند، اما فقط برای درمان دیابت تایید شده است. همچنین، دوز آن دارو پایین‌تر از اورفورگلیپرون است و کاهش وزنی که ایجاد می‌کند به‌طور میانگین ۵۰ درصد کمتر از اورفورگلیپرون است. اورفورگلیپرون هیچ محدودیتی برای مصرف غذا یا نوشیدنی ندارد، در حالی‌ که داروی شرکت نوو نوردیسک را باید ۳۰ دقیقه پیش از غذا یا نوشیدنی مصرف کرد و غذاهای چرب، تند و شیرین را محدود کرد.

شرکت الی لی‌لی این دارو را در سال ۲۰۱۸ از شرکت دارویی ژاپنی «چوگای» خریداری کرد، دارویی که ساختار شیمیایی پیچیده‌ای داشت و تولید آن نیازمند ۳۰ مرحله بود، تقریبا دو برابر داروهای رایج. تیم توسعه محصول شرکت الی لی‌لی فرایند تولید را با استفاده از فناوری‌های پاک‌تر و سریع‌تر بازطراحی کرد. نمونه آزمایشگاهی فرایند جدید به قدری موفق بود که دستور تولید انبوه بلافاصه صادر شد.

اورفورگلیپرون فقط به درمان دیابت و چاقی محدود نیست. پژوهشگران آن را برای درمان فشار خون بالا و حفظ کاهش وزن پس از درمان اولیه تزریقی نیز آزمایش می‌کنند. همچنین، شواهد اولیه حاکی از آن است که داروهای هورمون پپتید شبه‌گلوکاگون‌ـ‌۱ ممکن است خطر بیماری‌های قلبی، آپنه خواب، اعتیاد و حتی آلزایمر را کاهش دهند.

از منظر مالی، فرصت‌های این بازار قابل توجه‌اند. تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند بازار داروهای تزریقی ضدچاقی تا سال ۲۰۳۰ به رقم ۱۰۰ میلیارد دلار برسد. اگر اورفورگلیپرون وارد این بازار شود، نه‌تنها این بازار را گسترش می‌دهد، بلکه در بسیاری از مناطق‌ــ به‌ویژه جاهایی که داروهای تزریقی در دسترس نیستند‌ــ بازار را تسخیر خواهد کرد.

شرکت الی لی‌لی در تدارک عرضه جهانی اورفورگلیپرون، از سال ۲۰۲۰ حدود ۵۰ میلیارد دلار روی احداث تاسیسات جدید تولید در آمریکا سرمایه‌گذاری کرده است، از جمله در ایالت‌های کارولینای شمالی، ویسکانسین و ایندیاناپلیس.

تاسیسات ایندیاناپلیس کارخانه‌ای برای تولید دارو را شامل می‌شود که در سال ۲۰۲۶ آغاز به کار خواهد کرد و همچنین یک کارخانه تولید مواد اولیه داروهای مصنوعی یا سنتزی که بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری در این زمینه در تاریخ آمریکا خواهد بود. این شرکت قرار است در سال جاری سه کارخانه دیگر را نیز معرفی کند.

دیوید ریکس، مدیرعامل الی لی‌لی، می‌گوید: «نکته کلیدی این است که تمرکز پژوهش ما نه بر بازار امروز، بلکه بر مشکل امروز باشد.»

ایندیپندنت فارسی

آیا بهتر است غذا را قبل، حین یا بعد از ورزش بخوریم؟

آیا بهتر است قبل از ورزش کردن، در حین ورزش یا بعد از آن غذا بخوریم؟ کارشناسان چه نکاتی را برای بیشینه کردن نتایج ورزش مفید می‌دانند؟

اگر به برخی از افراد خودخوانده متخصص در ورزش در شبکه‌های اجتماعی گوش دهید، آن‌ها قسم می‌خورند که ورزش کردن با شکم خالی چربی بیشتری می‌سوزاند. اما به گفته ابی لانگر، متخصص تغذیه در تورنتو، این تصور نادرستی است که می‌گویند ورزش کردن در حالت ناشتا باعث بهبود عملکرد بدن یا سوزاندن بیشتر کالری می‌شود. او می‌‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهد که از نظر نتایج، تفاوت زیادی ایجاد نمی‌شود.»

پس آیا این بدان معنی است که باید درست قبل از ورزش پروتئین و کربوهیدرات مصرف کنید؟ نه، این هم درست نیست.

در اینجا نگاهی داریم به زمان و نحوه مصرف غذا قبل، بعد یا حتی حین تمرین؛ و پیش از هر چیز به یاد داشته باشید که کارشناسان می‌گویند آنچه می‌خورید مهم‌تر از زمان خوردن است.

چه دلیلی برای خوردن قبل از ورزش وجود دارد؟

کالری‌های موجود در غذا در واقع انرژی هستند، بنابراین برای یک تمرین صحیح به آن‌ها نیاز داریم. با این حال، خوردن بیش از حد و خیلی زود قبل از تمرین می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

لانگر می‌گوید ورزش کردن خون را از اندام‌هایی مانند معده به سمت عضلات هدایت می‌کند، بنابراین ورزش کردن با شکم پر بر روند هضم تاثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث گرفتگی عضلات یا حتی حالت تهوع شود.

این مسئله به‌‌ویژه در مورد وعده‌های غذایی با چربی، پروتئین یا فیبر بالا صدق می‌کند زیرا این نسبت به کربوهیدرات‌ها زمان بیشتری برای هضم نیاز دارند. لانگر توصیه می‌کند که قبل از ورزش کربوهیدرات مصرف کنید و برای ورزش سنگین، دو تا سه ساعت قبل از آن صبر کنید. او گفت: «لازم نکرده یک ساعت قبل از بازی هاکی یک استیک بزرگ بخورید.»

اگر صبح زود یا قبل از شام ورزش می‌کنید، خوردن یک میان‌وعده سرشار از کربوهیدرات مانند یک موز با کره بادام‌زمینی یا ماست با میوه قبل از تمرین اشکالی ندارد. این گونه خوراکی انرژی لازم برای عملکرد خوب را به شما می‌دهد و می‌توانید بعد از تمرین یک وعده کامل بخورید.

بعد از ورزش چه زمانی و چه چیزی باید بخورید؟

آن استیک شاید بعد از ورزش بیشتر به دردتان بخورد، زیرا به گفته کریستا آستین، فیزیولوژیست آمریکایی، بعد از ورزش هضم پروتئین راحت‌تر است.

آستین می‌گوید که اگر حداقل یک ساعت تا وعده غذایی کامل زمان دارید، بهتر است در این فاصله یک میان‌وعده پرپروتئین بخورید تا اشتهایتان را کنترل کنید. دلیل این مسئله چندان ارتباطی به بازیابی عضلات یا جذب مواد مغذی ندارد، بلکه دلیلش آن است که معمولا انسان در حال گرسنگی، انتخاب غذایی درستی ندارد و ممکن است هر غذایی را بخورد، بنابراین بهتر است با خوردن یک خوراکی میان‌وعده پرپروتئین، تا وعده غذایی اصلی صبر کنید.

آستین می‌گوید: «بسیاری از مردم حدود یک ساعت پس از ورزش خیلی گرسنه می‌شوند، و شما نمی‌خواهید این اتفاق بیفتد. بنابراین باید زودتر این موضوع را کنترل کنید، وگرنه ممکن است پرخوری کنید.»

لانگر می‌گوید با این حال، این که گفته می‌شود باید بلافاصله پس از تمرین شیک پروتئین بنوشید تا عضلات بزرگ‌تری بسازید، درست نیست و افسانه‌بافی است.

بسیاری از علاقه‌مندان به ورزش به آنچه که «پنجره آنابولیک» نامیده می‌شود اشاره می‌کنند که حدود یک ساعت بعد از ورزش است و در آن زمان بدن برای ترمیم عضلات آماده است.

لانگر می‌گوید: لانگر می‌گوید: «اگر یک فرد معمولی هستید، نیازی نیست که حتماً بلافاصله بعد از ورزش پروتئین بخورید، چون بدن شما برای مدت طولانی‌تری قادر به جذب و استفاده از مواد مغذی است. مسئله مهم‌تر از زمان مصرف، این است که در طول روز، در هر وعده غذایی، مقدار کافی پروتئین دریافت کنید.»

او همچنین می‌‌گوید: «بدن برای ترمیم و نگهداری عضلات به تأمین پیوسته آمینواسیدها مانند پروتئین نیاز دارد، یعنی حدود ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین در هر وعده غذایی، بسته به عوامل مختلف. اولویت دادن به این موضوع به دستیابی به اهداف کمک خواهد کرد، چه ساخت عضله، چه احساس سیری، چه کاهش وزن، همه این‌ها.»

چطور در حین ورزش غذا بخوریم؟

اکثر افرادی که به اندازه کافی در طول روز غذا می‌خورند نیازی به خوردن چیزی در حین ورزش ندارند.

اما اگر شما به شدت ورزش می‌کنید و کارتان بیشتر از یک ساعت طول می‌کشد، مثلا برای مسابقات ماراتن تمرین می‌کنید، می‌توانید از یک میان‌وعده سرشار از کربوهیدرات در وسط تمرین بهره ببرید.

آستین پیشنهاد می‌کند که به جای تمرکز بر زمان خوردن، بر روی این که چه چیزی و چه مقدار بخوریم تمرکز کنیم. او هشدار می‌دهد که از پیچیده کردن بیش از حد این موضوع خودداری کرده و توصیه کرد که دستورالعمل‌های تغذیه‌ای را دنبال کنید.

او می‌گوید: «بزرگ‌ترین چیزی که باید به مردم بیاموزیم این است که تغذیه ساده است. شاید باید تمرکزتان را از مفهوم زمان‌بندی مواد مغذی بردارید و فقط مطمئن شوید که به طور مداوم در طول روز غذا می‌خورید و روی سلامتی تمرکز می‌کنید.»

یورونیوز فارسی

هفت خوراکی که به خواب بهتر کمک می‌کنند

خواب خوب شبانه کلید یک روز پرانرژی است، اما خوابیدن همیشه هم کار آسانی نیست. شاید برایتان پیش آمده که فکرتان درگیر باشد یا مدام از این پهلو به آن پهلو شوید و در نهایت صبح با چشمانی خسته و بدنی کوفته از خواب بیدار شوید. نگران نباشید با چند تغییر ساده در تغذیه، می‌توانید خواب بهتری داشته باشید.

برای بهبود کیفیت خواب، همیشه نیازی به قرص‌های خواب‌آور نیست. یک رژیم غذایی مناسب و متعادل، یکی از ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش‌هایی است که می‌تواند به خواب بهتر کمک کند.

دکتر ویلیام لو، متخصص خواب می‌گوید: «آنچه می‌خورید نه‌تنها بر کیفیت و آرامش خواب تاثیر دارد، بلکه کمک می‌کند زودتر به خواب بروید.» او تاکید می‌کند که برخی مواد مغذی مثل تریپتوفان، منیزیم، اسیدهای چرب امگا و ویتامین ب-۶ در داشتن خواب بهتر نقش مهمی دارند.

دکتر آلیسون براگر، عصب‌شناس و متخصص خواب نیز می‌گوید: «آنچه قبل از خواب می‌خوریم یا از آن پرهیز می‌کنیم، می‌تواند تاثیر زیادی بر کیفیت خواب شبانه‌ی ما داشته باشد.»

البته تغذیه تنها عاملی نیست که بر خواب تأثیر می‌گذارد، اما نقش مهمی در بهبود کیفیت آن دارد.

هفت خوراکی که به کیفیت خواب ما کمک می‌کند

آلبالو
اگر مشکل بی‌خوابی دارید، این آلبالو می‌تواند گزینه‌ی خوبی باشد. این میوه ترش حاوی ملاتونین است، هورمونی که در تنظیم زمان خواب و کیفیت آن نقش دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف این میوه حتی به صورت نوشیدنی نیز می‌تواند سطح ملاتونین بدن را افزایش دهد.

موز
موز سرشار از پتاسیم و منیزیم است دو ماده‌ی معدنی که به آرامش عضلات و کاهش تنش کمک می‌کنند. علاوه بر این موز حاوی تریپتوفان است، یک اسید آمینه که در تولید ملاتونین و سروتونین نقش دارد و می‌تواند به بهبود خواب کمک کند.

بلوبری
این میوه‌ی کوچک اما مغذی شاخص گلیسمی پایینی دارد و سرشار از آنتی‌اکسیدان است. تحقیقات نشان داده‌اند که آنتی‌اکسیدان‌ها نقش مهمی در بهبود کیفیت خواب دارند و حتی می‌توانند در کاهش علائم برخی مشکلات خواب مثل آپنه‌ی مؤثر باشند.

شیر گاو
از قدیم گفته‌اند که یک لیوان شیر گرم قبل از خواب، کمک می‌کند راحت‌تر و آرام‌تر بخوابید. شیر گاو، علاوه بر ملاتونین، حاوی تریپتوفان است که هر دو به تنظیم خواب کمک می‌کنند. اگرچه مصرف شیر گرم آرامش‌بخش است اما مصرف شیر سرد هم همین خواص را دارد. توجه داشته باشید که شیرهای گیاهی، مانند شیر بادام یا شیر سویا این ترکیبات را ندارند و نمی‌توانند جایگزین کاملی برای شیر گاو باشند.

گردو
این مغز خوشمزه که از نظر ظاهری هم شباهت زیادی به مغز انسان دارد، نه‌تنها برای عملکرد مغز مفید است بلکه به بهبود خواب هم کمک می‌کند. گردو حاوی ملاتونین و سروتونین است که هر دو در تنظیم چرخه‌ی خواب و بهبود کیفیت آن نقش دارند. تحقیقات علمی نیز تاثیر مثبت گردو بر خواب را تایید کرده‌اند.

ماهی‌های چرب
ماهی‌هایی مانند سالمون و ساردین به دلیل داشتن اسیدهای چرب امگا ۳ معروف هستند. این ترکیبات علاوه بر اینکه برای سلامت مغز مفیدند می‌توانند به افزایش سطح سروتونین هم کمک کنند، هورمونی که در تنظیم خواب نقش دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف ماهی‌های چرب می‌تواند باعث خواب عمیق‌تر و باکیفیت‌تر شود.

کیوی
کیوی یک میوه‌ی کوچک اما پرخاصیت است که طبق تحقیقات علمی می‌تواند مدت زمان خواب را افزایش داده و کیفیت آن را بهبود ببخشد. این تاثیر به دلیل مقادیر بالای آنتی‌اکسیدان و سروتونین در کیوی است. همچنین مصرف مداوم کیوی می‌تواند به بهبود خلق‌وخو نیز کمک کند.

چگونه مواد غذایی مفید برای خواب را در رژیم غذایی خود بگنجانیم؟

بهترین زمان مصرف این مواد غذایی، وعده‌ی شام است. با این حال، فارغ از زمان مصرف این خوراکی‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت خواب کمک کنند. دکتر لو توصیه می‌کند: «در پایان شام، یک عدد کیوی یا مقداری آلبالو بخورید یا برای شام از ماهی‌های غنی از امگا ۳ استفاده کنید.» او تاکید دارد که یک رژیم غذایی متعادل، سرشار از سبزیجات، میوه‌ها و پروتئین‌های سالم پایه‌ی یک زندگی سالم‌تر و در نتیجه خوابی باکیفیت‌تر است.

زمان صرف شام هم اهمیت دارد. دکتر براگر پیشنهاد می‌کند: «برای داشتن خوابی با کیفیت بهتر است ۳ تا ۴ ساعت قبل از خواب، خوردن را متوقف کنید زیرا بدن در اولویت‌بندی بین گوارش و خواب، ابتدا روی هضم غذا تمرکز می‌کند.»

محدودیت‌ها و نکاتی که باید در نظر داشت

نقش تغذیه در کیفیت خواب مهم است، اما تنها عامل تعیین‌کننده نیست. دکتر براگر می‌گوید: «آماده شدن برای یک خواب خوب از صبح آغاز می‌شود.» او توصیه می‌کند که ورزش منظم، اجتناب از مصرف کافئین در ساعات بعدازظهر، کاهش استفاده از نور آبی موبایل و تلویزیون قبل از خواب و دریافت نور طبیعی در ابتدای روز همگی به بهبود خواب کمک می‌کنند.

در ساعات پایانی روز، آنچه مصرف نمی‌کنید هم به‌اندازه‌ی آنچه می‌خورید اهمیت دارد. دکتر لو پیشنهاد می‌کند که از مصرف الکل، کافئین و غذاهای سنگین و چرب قبل از خواب پرهیز کنید، زیرا الکل کیفیت خواب عمیق را کاهش می‌دهد و می‌تواند در نیمه‌ی دوم شب باعث بیدار شدن‌های مکرر شود.

کافئین دیرهنگام هم می‌تواند مشکل‌ساز باشد. شاید فکر کنید یک فنجان قهوه در عصر تاثیری روی خواب شما ندارد، اما دکتر لو توضیح می‌دهد که کافئین مدت زیادی در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند باعث تاخیر در به خواب رفتن و اختلال در تداوم خواب شود. دکتر براگر توصیه می‌کند که حداقل ۸ ساعت قبل از خواب، مصرف کافئین را متوقف کنید.

برخی خوراکی‌ها هم می‌توانند مشکلات جدی برای خواب ایجاد کنند. دکتر لو هشدار می‌دهد: «مصرف غذاهای چرب، تند و سنگین قبل از خواب می‌تواند خطر رفلاکس معده را افزایش دهد و حتی علائم آپنه‌ی خواب را تشدید کند.»

یورونیوز فارسی

ارتباط خطر نارسایی قلبی با ظروف پلاستیکی

مطالعه‌ای تازه که پژوهشگران چینی انجام داده‌اند، نشان می‌دهد خوردن غذا در ظروف پلاستیکی ممکن است خطر نارسایی قلبی را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد.

محققان می‌گویند دلیل افزایش این خطر تغییرات در میکروب‌های دستگاه گوارش است که منجر به التهاب می‌شود و به سیستم گردش خون آسیب می‌زند.

این مطالعهٔ دوبخشی، که مورد داوری دقیق قرار گرفته، به شواهد رو به افزایش در مورد خطرات مرتبط با خوردن غذا از ظروف پلاستیکی افزوده است.

دانشمندان پیشتر نیز در مورد ارتباط مواد شیمیایی پلاستیک‌ها با بیماری‌های قلبی هشدار داده بودند.

پژوهشگران این مطالعه را با بررسی فراوانیِ استفاده از ظروف پلاستیکی توسط بیش از سه هزار نفر در چین و امکان ابتلای آنان به بیماری قلبی آغاز کردند.

در مرحله‌ای دیگر، آب نوشیدنی را که در ظروف پلاستیکی بیرون‌بر جوشانده شده بود و مواد شیمیایی آن در آب نفوذ کرده بود، در دسترس موش‌ها قرار دادند.

داده‌های حاصل نشان داد که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی فراوان موجود در پلاستیک‌ها به‌طور قابل‌توجهی با افزایش خطر نارسایی قلبی مرتبط است.

پلاستیک‌ها شامل حدود ۲۰ هزار مواد شیمیایی هستند که بسیاری از آنان خطرات بهداشتی دارند.

این مواد شیمیایی اغلب در غذا و بسته‌بندی‌های غذایی یافت می‌شوند و با مشکلات متنوعی از جمله سرطان و آسیب‌های تولید مثلی مرتبط هستند.

پژوهشگران این مطالعه همچنین هشدار دادند که مواد شیمیایی موجود در پلاستیک‌ها هنگامی که با محتویات داغ تماس پیدا می‌کنند، با نرخ بسیار بالاتری نشت می‌کنند.

این مطالعه همچنین به تحقیقات پیشین اشاره می‌کند که نشان داده بود وقتی ظرف پلاستیکی در مایکروویو قرار می‌گیرد، تا چهار میلیون و ۲۰۰ هزار ذره میکروپلاستیک از هر سانتی‌متر مربع آن نشت می‌کند.

با این‌که این مطالعه توصیه‌ای در مورد چگونگی حفاظت از مصرف‌کنندگان ارائه نداده است، اما کارشناسان حوزهٔ سلامت می‌گویند باید از گرم کردن غذا در ظروف پلاستیکی در خانه یا اضافه کردن غذای داغ به ظروف پلاستیکی خودداری کرد و هیچ چیزی را در پلاستیک نپخت.

جایگزین کردن بسته‌بندی‌های پلاستیکی خانگی با ظروف شیشه‌ای، چوبی یا فولادی نیز توصیه شده است.

پژوهشی دیگر نیز اخیراً نشان داده بود ذرات ریز پلاستیکی حتی به مغز انسان نفوذ کرده‌اند و پژوهشگران با نمونه‌برداری از مغز انسان‌هایی که در دو بازهٔ زمانی سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۴ کالبدشکافی شده‌اند دریافتند که میزان ذرات ریز پلاستیکی در مغز ۵۰ درصد افزایش پیدا کرده است.

رادیو فردا

هشدار نسبت به خطرات مصرف بیش از نمک

* هشدار سازمان جهانی بهداشت نسبت به خطرات مصرف بیش از حد سدیم؛ ۸ جایگزین طبیعی برای نمک چیست؟

سازمان جهانی بهداشت اخیرا با انتشار دستورالعملی جدید بر ضرورت کاهش مصرف سدیم تاکید کرد و نسبت به خطرات مصرف بیش از حد نمک هشدار داده است. اما چه موادی خوراکی می‌توانند جای نمک را در رژیم غذایی بگیرند؟

مصرف بیش از حد نمک می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامت داشته باشد. سدیم بالا فشار خون، بیماری‌ قلبی، سکته مغزی و مشکلات کلیوی را افزایش می‌دهد. همچنین، میزان زیاد نمک می‌تواند به از بین رفتن کلسیم در بدن منجر شود که این امر سلامت استخوان‌ها را به خطر می‌اندازد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌کند که میزان مصرف سدیم نباید از ۲ گرم در روز فراتر رود. مصرف بیش از حد این ماده می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، سکته مغزی، کاهش بینایی و پوکی استخوان را افزایش دهد.

این سازمان اخیرا دستورالعمل‌هایی برای استفاده از جایگزین‌های کم‌سدیم نمک منتشر کرده و بر لزوم اقدام فوری برای کاهش مصرف سدیم در سراسر جهان تاکید کرده است.

در این گزارش آمده که هر سال ۱.۹ میلیون نفر در اثر حمله قلبی یا سکته مغزی ناشی از مصرف زیاد سدیم جان خود را از دست می‌دهند.

مطالعات جدید نشان می‌دهد که استفاده از جایگزین‌های نمک خطر سکته مغزی را ۱۴ درصد و خطر مرگ را ۱۲ درصد کاهش می‌دهد.

کاهش مصرف سدیم همچنین می‌تواند در بلندمدت سلامت استخوان‌ها را بهبود بخشد.

برای کمک به کاهش مصرف سدیم، ۸ جایگزین کم‌سدیم برای نمک معرفی شده‌اند که می‌توانند بدون تاثیر منفی بر طعم غذا، به حفظ سلامت شما کمک کنند.

جایگزین‌های سنتی نمک

برخی از جایگزین‌های نمک به جای سدیم دارای پتاسیم هستند. این ترکیب برای بیشتر افراد طعمی بسیار نزدیک به نمک معمولی دارد و می‌تواند به کاهش مصرف سدیم کمک کند.

کمبود پتاسیم در بدن می‌تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود، بنابراین استفاده از جایگزین‌های نمک که پتاسیم دارند، می‌تواند مفید باشد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌کند برای کاهش فشار خون، مصرف پتاسیم از طریق مواد غذایی از جمله جایگزین‌های نمک، افزایش دهید.

اما این جایگزین‌ها برای همه مناسب نیستند. افرادی که بیماری مزمن کلیوی دارند، نباید از این جایگزین‌ها استفاده کنند زیرا پتاسیم اضافی در بدن آن‌ها ممکن است به‌درستی دفع نشود و مشکلاتی ایجاد کند.

مرکبات

آب‌لیمو، لیموترش و پوست رنده‌شده‌ی آن یکی از بهترین راه‌ها برای خوش‌طعم کردن غذا بدون افزودن نمک است.

شری گو، متخصص تغذیه می‌گوید: «آب‌لیمو و پوست لیمو طعمی ترش و تند دارند که می‌تواند تا حدی جایگزین نمک شود. از آب‌‌لیمو می‌توان برای مزه‌دار کردن ماهی، گوشت، سبزیجات پخته، غلات کامل، سس سالاد، سوپ، سس‌ها و حتی دسرها استفاده کرد.»

اگر همیشه مرکبات تازه در دسترس ندارید، می‌توانید از پودر لیمو که ماندگاری بالایی دارد، استفاده کنید. این محصول هم به‌صرفه است و هم نیازی به نگهداری در یخچال ندارد.

سرکه

اضافه کردن مقدار کمی سرکه به غذا می‌تواند طعم آن را بهتر کند و تلخی را از بین ببرد، درست مثل کاری که نمک انجام می‌دهد.

سامانتا دوویتو، متخصص تغذیه می‌گوید: «سرکه با ایجاد طعمی ترش و تازه، بدون نیاز به نمک، مزه غذا را متعادل می‌کند.»

او توصیه می‌کند که از سرکه باکیفیت استفاده کنید و مقدار کمی از آن را به غذا اضافه کنید، چون حتی یک مقدار کم هم می‌تواند طعم غذا را تغییر دهد.

پیاز

اضافه کردن مقدار کمی پیاز به غذا طعم آن را قوی‌تر و کمی شیرین‌تر می‌کند.

آنچی کونگی، متخصص تغذیه می‌گوید: «رنده کردن پیاز تازه باعث آزاد شدن طعم و شیرینی طبیعی آن می‌شود و هنگام پخت مزه‌ی قوی‌تری ایجاد می‌کند.»

اگر پیاز تازه در دسترس ندارید پودر پیاز یا پیاز خشک‌شده هم می‌تواند جایگزین خوبی باشد.

پاپریکای دودی

پاپریکای دودی یکی از بهترین جایگزین‌های نمک است که عطر دودی و کمی تندی به غذا می‌دهد.

شری گو می‌گوید: «پاپریکای دودی طعم دودی و خوش‌مزه‌ای دارد و کمی تند است. من به‌جای نمک یا ادویه‌ها با سدیم بالا از پاریکای دودی در گوشت تاکو، خورش چیلی، انواع خوراک و حتی حمص خانگی استفاده می‌کنم.»

این ادویه گرمای ملایمی به غذا می‌دهد، پس بدون نگرانی از آن استفاده کنید. برای شروع، می‌توانید حدود یک قاشق غذاخوری از این ادویه به غذای خود اضافه کنید.

مخمر خوراکی

مخمر خوراکی نوعی مخمر غیرفعال است که معمولا در تولید نان و ماءالشعیر استفاده می‌شود، اما سرشار از ویتامین‌ها و مواد مغذی است و طعمی شبیه پنیر دارد.

شری گو می‌گوید: «مخمر خوراکی یک طعم‌دهنده‌ی عالی است که طعمی شبیه پنیر دارد اما برخلاف پنیر، سدیم و چربی بسیار کمی دارد.» او اضافه می‌کند که این ماده حاوی پروتئین، فیبر، فولیک اسید، ویتامین ب-۱۲ و آهن است.

می‌توانید مقدار کمی از آن را به سوپ‌ها و سس‌ها اضافه کنید یا مانند پنیر پارمزان روی پاستا یا ذرت بوداده بپاشید تا غذا طعم بهتری بگیرد.

پودر سیر

پودر سیر یکی از بهترین راه‌ها برای اضافه کردن طعم قوی به غذا بدون نیاز به نمک است.

جولیانا کریمی، متخصص تغذیه می‌گوید: «پودر سیر طعم قوی و دلچسبی به غذا می‌دهد، بدون اینکه سدیم اضافی به رژیم غذایی اضافه کند.»

اگر بودجه‌تان اجازه می‌دهد، بهتر است از پودر سیری استفاده کنید که فقط از حبه‌های سیر خالص تهیه شده باشد و شامل پوست و ساقه نباشد. این نوع پودر عطر و طعم قوی‌تری دارد، ماندگاری بالاتری دارد و مقدار کمتری از آن برای خوش‌طعم کردن غذا کافی است.

ادویه‌ها و سبزی‌های معطر

برای طعم دادن به غذا بدون استفاده از نمک، می‌توان از انواع ادویه‌ها و سبزی‌های معطر استفاده کرد. امتحان کردن ترکیب‌های مختلف به شما کمک می‌کند که بدون نمک، طعم مورد علاقه‌تان را پیدا کنید.

سامانتا دوویتو، متخصص تغذیه می‌گوید: «ادویه‌هایی مثل پودر سیر، پودر پیاز، ریحان، آویشن، پونه کوهی و رزماری می‌توانند طعم زیادی به غذا بدهند. سبزی‌های تازه مثل جعفری و گشنیز هم گزینه‌های خوبی هستند، چون سرشار از آنتی‌اکسیدان و مواد مغذی‌اند و خطرات مصرف بالای نمک را ندارند.»

کاهش نمک در رژیم غذایی ممکن است در ابتدا سخت باشد، اما با گذشت زمان ذائقه شما به مقدار کمتر نمک عادت می‌کند.

متخصصان تغذیه می‌گویند معمولا دو تا سه ماه طول می‌کشد تا حس چشایی افراد به مصرف نمک کمتر عادت کند.

به گفته آنها استفاده از ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌های مختلف باعث می‌شود نبود نمک را کمتر حس کنید و همچنان از غذای خوش‌طعم و سالم لذت ببرید.

یورنیوز فارسی

اگر شب نتوانستید بخوابید، چه باید بکنید؟

شاید نتوانسته‌اید بخوابید، یا این که نیمه‌‌شب بیدار شده‌اید و دیگر خوابتان نبرده است.

بی‌خوابی مشکلی است که ممکن است در مقطعی از زندگی بسیاری از ما را تحت تاثیر قرار دهد اما برای برخی افراد، این مشکل فراتر از یک دوره کوتاه بی‌خوابی است و به مسئله‌ای جدی‌تر تبدیل می‌شود.

عوامل متعددی بر بی‌خواب شدن تاثیر می‌گذارند؛ از زمان مناسب مراجعه به پزشک گرفته تا عواملی مانند افزایش سن، نیاز به ادرار کردن در شب، یائسگی یا شیفت‌های کاری.

تیم برنامه «نگاهی از درون به سلامت» در بی‌بی‌سی گروهی از کارشناسان را گرد هم آورد تا توصیه‌های خود را درباره این موضوع مطرح کنند.

نکات اصلی از دید کارشناسان:

● دکتر فِیت اورچارد، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ساسکس: «وقتی نمی‌توانم بخوابم، معمولا به این دلیل است که ذهنم درگیر است و بیش از حد فکر می‌کنم. بنابراین معمولا کتابی برمی‌دارم و شروع به خواندن می‌کنم تا کمی آرام‌تر شوم.»
● دکتر الی هیر، رئیس انجمن خواب بریتانیا و متخصص پزشکی خواب در بیمارستان رویال برامپتون لندن: «وقتی نمی‌توانم بخوابم، معمولا به دلیل این است که شوهرم در خواب غلت می‌زند یا خر و پف می‌کند. بنابراین من از تکنیک ‘طلاق خواب’ استفاده می‌کنم و به اتاق دیگری می‌روم.»
● کالین اسپی، استاد پزشکی خواب در دانشگاه آکسفورد: «وقتی خوب نمی‌خوابم، معمولا از رختخواب بیرون می‌آیم و دوباره به تخت می‌روم تا سیستم را دوباره راه‌اندازی کنم. معمولا دلیلش این است که ذهنم درگیر چیزی است. فکر می‌کنم این موضوع برای بیشتر مردم صادق است.»

پروفسور کالین اسپی، استاد پزشکی خواب در دانشگاه آکسفورد بی‌خوابی را این‌گونه تعریف می‌کند: «اگر یک شب بد تبدیل به چندین شب شود و چند هفته به سه ماه یا بیشتر برسد، ما آن را بی‌خوابی مزمن می‌نامیم.»

دکتر فیت اورچارد، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ساسکس می‌گوید: «معمولا به بی‌خوابی به عنوان مشکل به خواب رفتن نگاه می‌کنیم، اما واقعیت این است که بی‌خوابی هم به خواب رفتن و هم ادامه خواب را شامل می‌شود. برای برخی افراد، این عارضه به شکل بیدار شدن در میانه شب و تلاش برای بازگشت به خواب یا بیدار شدن در ساعات اولیه صبح و دیگر نخوابیدن ظاهر می‌شود.»

دکتر الی هیر، رئیس انجمن خواب بریتانیا و متخصص پزشکی خواب در بیمارستان رویال برامپتون لندن می‌گوید علایم بی‌خوابی بسیار شایع هستند و تقریبا ۵۰ درصد افراد این علایم را تجربه می‌کنند.

اگر بیش از سه شب در هفته به مدت بیش از سه ماه با مشکل خواب مواجه هستید و این مسئله بر زندگی روزانه شما تاثیر می‌گذارد، وقت آن است که به پزشک مراجعه کنید.

دکتر الی هیر توصیه می‌کند که ابتدا از داروخانه محلی شروع کنید، سپس به پزشک مراجعه کنید و از منابع مرتبط با بهبود خواب در اینترنت هم کمک بگیرید.

چه اتفاقی در مغز می‌افتد که باعث بی‌خوابی می‌شود؟

به گفته دکتر اورچارد، دو فرآیند به ما کمک می‌کنند تا بخوابیم و بیدار شویم. او می‌گوید: «این فرآیندها شامل هورمون‌های خواب است که خواب را تحریک می‌کنند، و فشار و خستگی که در طول روز انباشته می‌شود. برای خواب خوب، این دو فرآیند باید با هماهنگی خوبی با یکدیگر عمل کنند. اگر این هماهنگی به هم بخورد – مثلا اگر در بعدازظهر یا شب چرت زده باشیم – ممکن است این فرآیندها همگام نباشد و خوابیدن سخت‌تر شود.»

او می‌افزاید: «چیزی که در بی‌خوابی رخ می‌دهد این است که ممکن است محرک‌ها یا عوامل خارجی، مثل استرس، در آن دخیل باشند.»

پروفسور اسپی می‌گوید دلیلی تکاملی برای بی‌خوابی وجود دارد: «ما هنوز وابستگی زیادی به خواب داریم. تکامل، خواب را از بین نبرده است. در واقع، زیاد می‌خوابیم چون مغزهای بزرگی داریم که به کمک زیادی نیاز دارند. ما هنوز واکنش به تهدید را از بین نبرده‌ایم، بنابراین اگر چیزی ذهن شما را مشغول کند، مغزتان به نوعی به شما می‌گوید که بیدار بمانید و به چیزی که ممکن است شما را نگران کند، فکر کنید چون این نگرانی می‌تواند جدی باشد،‌ می‌تواند تهدیدکننده باشد.»

دکتر الی هیر به این نکته اشاره می‌کند که برخی بیماری‌ها می‌تواند در بی‌خوابی تاثیر داشته باشند: «من نمی‌گویم که لزوما یک فرد خاص به عنوان نمونه‌ای برای بی‌خوابی وجود دارد، اما می‌دانیم افرادی که به بیماری مزمن یا درد مزمن مبتلا هستند، بیشتر احتمال دارد که با خواب خود مشکل داشته باشند. ما می‌دانیم که بی‌خوابی اغلب به صورت هم‌زمان با اختلالات دیگری مانند اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان رخ می‌دهد.»

پروفسور اسپی می‌گوید سن نیز می‌تواند عامل موثری باشد: «سیستم خواب با افزایش سن تغییر می‌کند و همچنین سیستم ساعت زیستی بدن نیز دچار تغییر می‌شود. سیستم خواب مربوط به مقدار و عمق خواب است و سیستم ساعت زیستی به زمان‌بندی خواب مربوط می‌شود. با افزایش سن، خواب به طور طبیعی کمی پراکنده‌تر می‌شود.»

او ادامه می‌دهد: «اما ساعت زیستی نیز پیر می‌شود، به طوری که نوجوانان معمولا دیرتر به خواب می‌روند و دیرتر بیدار می‌شوند، اما افراد مسن تمایل دارند زودتر بخوابند و صبح زودتر بیدار شوند و ممکن است برای بازگشت به خواب مشکل داشته باشند.»

پروفسور اسپی اضافه می‌کند که ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد: «آسیب‌پذیری در برابر استرس، آسیب‌پذیری در برابر تحریک‌پذیری یا بیش‌تحریکی می‌تواند یک ویژگی ارثی باشد و شما این را در خانواده‌ها می‌بینید. شواهدی وجود دارد که نوع زمان‌بندی خواب ما متفاوت است. مثلا در خانواده‌ها کسی هست که صبح‌ها فعال‌تر است و دیگری که شب‌ها فعالیت می‌کند. اما در بی‌خوابی به عنوان یک عارضه بسیار پیچیده است و عوامل متعددی در آن نقش دارند.»

اگر نتوانستید بخوابید، چه باید بکنید؟

اگر در نیمه‌شب بیدار شدید و نتوانستید دوباره بخوابید باید چه کنید‌؟

پروفسور اسپی توضیح می‌دهد که سعی در خوابیدن نوعی پارادوکس ایجاد می‌کند: «در نزدیکی صبح، تمایل به خواب کاهش می‌یابد و شاید شما شروع کنید به فکر کردن درباره اینکه نمی‌توانید دوباره بخوابید. این مسئله یکی از دشمنان خواب است. هیچ‌ کس، به تجربه من، نمی‌تواند عمدا بخوابد. شما تنها می‌توانید به خواب فرو بروید. وقتی تلاش می‌کنید که بخوابید، بیدار می‌مانید و این خود بخشی از مشکل است.

به گفته او بهترین راه‌حل – باور کنید یا نه – این است که تصمیم بگیرید بیدار بمانید. شما می‌توانید در برابر خواب مقاومت کنید و اجازه دهید به طور طبیعی رخ دهد.

پروفسور اسپی می‌افزاید: «وقتی سعی می‌کنید برافروخته نشوید، بیشتر برافروخته می‌شوید، وقتی تلاش می‌کنید لکنت نداشته باشید، بیشتر لکنت پیدا می‌کنید. این موضوع نکته بسیار مهمی را به ما نشان می‌دهد: اینکه فرآیندهای ذهنی می‌توانند مانع ایجاد کنند و ما باید برای شکل‌گیری و تثبیت یک عادت، الگوی رفتاری درستی را دنبال کنیم، بدون اینکه مدام بر آن تمرکز کنیم. این همان چیزی است که در نهایت باعث می‌شود یک خواب راحت و طبیعی داشته باشید.»

دکتر اورچارد می‌گوید: «کارهای ساده‌ای می‌توان انجام داد که به ما کمک می‌کند عادات خوبی ایجاد کنیم، مثل رفتن به رختخواب و بیدار شدن در ساعت‌های منظم.»

همچنین به گفته او ثابت نگه داشتن محل خواب اهمیت دارد تا مغز بتواند آن را به‌عنوان مکان خواب تشخیص دهد. پرهیز از چرت زدن روی مبل و کار کردن در رختخواب می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.

دکتر هیر نیز می‌گوید: «اگر بیدارید و می‌دانید که قرار نیست بخوابید، از تخت بلند شوید و حدود نیم ساعت کار دیگری انجام دهید، و سپس به تخت برگردید.»

داروها چه کمکی می‌توانند بکنند؟

دکتر هیر و پروفسور اسپی به‌طور کلی طرفدار استفاده از داروها نیستند و می‌گویند بهترین راه برای مقابله با بی‌خوابی، «رفتاردرمانی شناختی» (سی‌بی‌تی) است. این درمان روان‌شناختی به افراد کمک می‌کند مشکلاتشان را با تغییر طرز فکر و رفتار حل کنند. این روش یکی از بهترین راه‌حل‌های درمان بی‌خوابی است.

دکتر هیر می‌گوید: «بهترین درمان بی‌خوابی که شواهد هم آن را تایید می‌کند، رفتاردرمانی شناختی است. این روش برای ۷۰ تا ۸۰ درصد افراد موثر است و ۵۰ درصد از این افراد شاهد بهبودی کامل بی‌خوابی خود هستند.»

پروفسور اسپای می‌گوید برخی بیماران باور ندارند که درمان از طریق رفتاردرمانی شناختی می‌تواند بهتر از دارو عمل کند: «در یکی از تکنیک‌های رفتاردرمانی شناختی که به آن درمان محدودیت خواب می‌گویند، افراد تشویق می‌شوند که مدت زمان کمتری را در رختخواب بگذرانند تا خواب آن‌ها دوباره منسجم شود، کمی دیرتر بخوابند و کمی زودتر بیدار شوند.»

برخی افراد به تاثیر منیزیم باور جدی دارند و می‌گویند مصرف آن قبل از خواب باعث می‌شود خواب بهتری داشته باشند. اما دکتر اورچارد می‌گوید تحقیقات زیادی در این زمینه انجام نشده است و مطالعات موجود بسیار اندک است.

او می‌گوید: «نتایج مطالعات چیزی است که ما آن را اثرات کوچک می‌نامیم، بنابراین بعد از استفاده از منیزیم تغییرات بزرگی در خواب نمی‌بینیم. در حال حاضر می‌گوییم که شواهد قطعی نیست.»

ملاتونین چه تاثیری می‌تواند داشته باشد؟ این دارو در بسیاری از کشورها بدون نسخه در دسترس است، در حالی که در برخی کشورها باید توسط پزشک تجویز شود.

دکتر هیر می‌گوید: «این مسئله مشابه بحث منیزیم و تاثیری است که برخی افراد از آن گزارش می‌کنند، زیرا خواب تا حد زیادی تحت تاثیر تلقین قرار دارد. به همین دلیل بسیاری از این مکمل‌ها و داروها اثر پلاسیبو (دارونما) قدرتمندی دارند.»

عوامل یا شرایط دیگری که بر خواب تاثیر می‌گذارند

عواملی مانند یائسگی، الکل یا شیفت شب چه تاثیری بر خواب می‌گذارند؟

دکتر هیر اشاره می‌کند که یائسگی می‌تواند دوره‌ای بسیار دشوار برای زنان باشد و بر خواب آن‌ها تاثیر بگذارد،‌ چه مدت زمانی که می‌توانند بخوابند و چه میزان بیداری‌های شبانه و پراکندگی خوابشان.

او می‌گوید: «بخشی از این موضوع به گرگرفتگی مربوط می‌شود که می‌تواند خواب را کاملا مختل کند. این اختلال تا حدی به تغییرات هورمونی مربوط می‌شود، اما تغییرات خلقی نیز در آن نقش دارند، چه به صورت مستقیم به یائسگی مرتبط باشند و چه به افزایش فشارهای زندگی در این دوره. بسیاری از افراد در این مرحله از زندگی، هم مسئولیت مراقبت از کودکان خردسال را بر عهده دارند و هم باید از والدین سالخورده خود مراقبت کنند، که می‌تواند استرس زیادی ایجاد کند.»

در مورد الکل، دکتر اورچارد می‌گوید که می‌تواند ساختار خواب را تغییر دهد، یعنی مدت‌زمانی را که در مراحل مختلف خواب می‌گذرانیم، تحت تاثیر قرار دهد.

او می‌گوید: «اما الکل می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های دیگر نیز تاثیر بگذارد، مثلا نیاز به رفتن به دستشویی را افزایش دهد. همچنین ماهیچه‌ها را شل می‌کند، می‌تواند باعث خر و پف شود، و بر هورمون‌ها تاثیر بگذارد که همه این‌ها بخشی از فرآیند حیاتی خوابیدن و ادامه خواب هستند.»

در مورد کار کردن در شیفت شب و سالم‌ترین راه برای مدیریت خواب در صورت کار در ساعات غیر معمول، دکتر هیر پیشنهاد می‌کند که «بخش اصلی خواب خود را بهینه کنید» و می‌افزاید: «به عنوان مثال، وقتی شیفت شب ندارید و می‌توانید در زمان عادی خود بخوابید، سعی کنید آن را بهینه کنید و از چرت‌های کوتاه به صورت حساب‌شده استفاده کنید که یکی از معدود مواقعی است که ما معمولا چرت زدن را توصیه می‌کنیم.»

اما اگر خواب شما به دلیل بیدار شدن فرزندان خردسال مختل شود، چه باید بکنید؟ دکتر اورچارد می‌گوید: «والدین فرزندان خردسال به زمانی برای خود و همچنین زمانی برای خواب نیاز دارند، بنابراین مسئله این است که هر زمانی که می‌توانید خواب را جبران کنید.»

او می‌افزاید: «گاهی اوقات باید چرت بزنید تا مطمئن شوید که خواب کافی برای مراقبت از خود و فرزندتان دارید. فکر می‌کنم این موضوع برای هر فرد کمی متفاوت است و باید به خودتان یادآوری کنید که این دوره هم روزی به پایان خواهد رسید.»

در مورد صفحه‌نمایش‌ها و نور آبی گوشی‌ها و تبلت‌ها که ممکن است ما را بیدار نگه دارند، دکتر اورچارد می‌گوید: «آنچه به تدریج می‌آموزیم این است که مشکل بیشتر از فعالیتی است که انجام می‌دهیم تا نوری که دستگاه ساطع می‌کند. بنابراین اگر از تلفن همراه استفاده می‌کنیم، اما با آن کاری انجام می‌دهیم که آرامش‌بخش است، تاثیر بسیار کمتری بر خواب ما خواهد داشت.»

بی‌بی‌سی فارسی

معجزه تخم‌مرغ برای قلب و افراد با کلسترول بالا

اینکه مصرف تخم‌مرغ برای سلامتی مفید است یا خیر، دهه‌ها مورد بحث بوده است. تخم‌مرغ سرشار از مواد مغذی مفید ازجمله پروتئین باکیفیت بالا است. اما نگرانی‌های مکرر درباره میزان کلسترول آن و تأثیر آن بر بیماری‌های قلبی، همیشه موضوعی بحث‌برانگیز بوده است.

یک پژوهش تازه نشان داده است که خوردن تخم‌مرغ در هفته به‌طور قابل‌توجهی خطر مرگ به هر علتی، به‌ویژه خطر مرگ و میر به دلیل بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این تأثیر حتی در افرادی که کلسترول بالا دارند نیز مشاهده شده است.

این پژوهش تازه به سرپرستی محققان دانشگاه موناش استرالیا، موضوع مصرف تخم مرغ را مورد بررسی قرار داده و به طور خاص ارتباط آن با مرگ ناشی از بیماری قلبی در افراد مسن را بررسی کرده است، حوزه‌ای که هنوز تحقیقات کافی در مورد آن انجام نشده است.

تخم‌مرغ منبع غنی از مواد مغذی است

هالی وایلد، دانشجوی دکترا و مدرس در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه موناش و نویسنده اصلی این مطالعه، اظهار داشت: «تخم‌مرغ یک ماده غذایی غنی از پروتئین و حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین‌های گروه B، فولات، اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین‌های محلول در چربی (E، D، A و K)، کولین و عناصر معدنی و ریزمغذی‌های متعددی است.»

وی افزود: «تخم‌مرغ همچنین یک منبع پروتئینی در دسترس برای سالمندان محسوب می‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که سالمندانی که دچار افت فیزیکی و حسی ناشی از افزایش سن هستند، تخم‌مرغ را به عنوان منبع پروتئینی ترجیحی خود انتخاب کنند.»

تحلیل داده‌های سالمندان در استرالیا و آمریکا

محققان داده‌های ۸۷۵۶ فرد بالای ۷۰ سال از استرالیا و ایالات متحده را که در مطالعه ای به نام «مطالعه طولی سالمندان ASPREE (ALSOP)» شرکت داشتند، مورد بررسی قرار دادند.

در این مطالعه، شرکت‌کنندگان میزان مصرف تخم‌مرغ خود را گزارش کردند که به سه دسته تقسیم شد:

• مصرف نکردن یا مصرف نادر (هرگز یا یک تا دو بار در ماه)
• مصرف هفتگی (یک تا شش بار در هفته)
• مصرف روزانه (روزانه یا چند بار در روز)

سپس ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ‌ومیر ناشی از همه عوامل و مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان بررسی شد. در این تحلیل، محققان عوامل مختلف از جمله ویژگی‌های جمعیتی، وضعیت سلامتی، عوامل بالینی و کیفیت کلی رژیم غذایی را در نظر گرفتند. دوره پیگیری نزدیک به شش سال بود.

رابطه مصرف تخم مرغ و خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی

نتایج نشان داد که افرادی که به‌طور هفتگی (یک تا شش تخم‌مرغ در هفته) تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که هرگز یا به ندرت تخم‌مرغ می‌خوردند:

• ۲۹٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی بودند.
• ۱۷٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از هر علت دیگری بودند.

اما ارتباط معناداری بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ ناشی از سرطان یافت نشد.

محققان همچنین بررسی کردند که کیفیت رژیم غذایی چه تأثیری بر ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی دارد.

نتایج نشان داد که افرادی که رژیم غذایی با کیفیت متوسط یا بالا داشتند و به‌طور هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، به‌ترتیب ۳۳٪ و ۴۴٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی قرار داشتند.

محققان تأکید کردند: «نتایج اصلی ما در مورد کاهش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی، حتی در افرادی با کیفیت رژیم غذایی متوسط تا بالا نیز حفظ شد. همچنین مشخص شد که داشتن رژیم غذایی با کیفیت بالا می‌تواند نقش محافظتی بیشتری در این رابطه ایفا کند.»

مصرف تخم‌مرغ در افراد دارای کلسترول بالا چقدر مفید است؟

بر خلاف برخی از مطالعات قبلی، این تحقیق نشان داد که حتی در افرادی که دچار کلسترول بالا یا چربی خون ناسالم (دیس‌لیپیدمی) هستند، ارتباط بین مصرف هفتگی تخم‌مرغ و کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی همچنان برقرار است.

هالی وایلد توضیح داد: «تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که در افراد دارای کلسترول بالا، مصرف تخم‌مرغ ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد. به همین دلیل، ما این ارتباط را در افراد مبتلا به دیس‌لیپیدمی نیز بررسی کردیم.»

نتیجه آن‌که در میان افراد دارای کلسترول بالا، آن‌هایی که هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که به ندرت یا هرگز تخم‌مرغ نمی‌خوردند، ۲۷٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی بودند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که در جمعیت مورد بررسی، وجود کلسترول بالا لزوماً خطرات مرتبط با مصرف تخم‌مرغ را افزایش نمی‌دهد.

در نهایت روزی چند تخم مرغ بخوریم؟

انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند که افراد سالم می‌توانند روزانه یک تخم‌مرغ کامل مصرف کنند و سالمندان با کلسترول طبیعی می‌توانند روزانه دو تخم‌مرغ بخورند.

راهنمای رژیم غذایی استرالیا و بنیاد قلب استرالیا نیز توصیه می‌کنند که افراد دارای کلسترول طبیعی می‌توانند تا هفت تخم‌مرغ در هفته مصرف کنند.

در جمع بندی نتایج محققان نشان می‌دهد که مصرف تا شش تخم‌مرغ در هفته می‌تواند خطر مرگ‌ومیر ناشی از تمام عوامل و بیماری‌های قلبی-عروقی را در سالمندان کاهش دهد. این یافته‌ها می‌توانند به تدوین دستورالعمل‌های غذایی مبتنی بر شواهد برای سالمندان کمک کنند.

یورونیوز فارسی

پنج راهکار برای مقابله با خستگی و بهبود خواب

بهبود کیفیت خواب و افزایش میزان انرژی با تغییراتی در سبک زندگی روزانه، و نه فقط هنگام خواب، آغاز می‌شود. در اینجا پنج راهکار مؤثر در این مسیر را بررسی می‌کنیم. این عادات روزانه مکمل روتین‌های شبانه هستند، و رویکردی جامع برای خواب بهتر و افزایش انرژی فراهم می‌کنند.

۱. مراقب سطح آهن خود باشید: خستگی، بی‌قراری و خواب بد می‌تواند گاهی ناشی از کمبود آهن باشد. گروه‌های در معرض خطر شامل زنان در سن باروری، گیاهخواران، ورزشکاران، و اهداکنندگان مکرر خون هستند. آزمایش سطح فریتین یا هموگلوبین می‌تواند کمبود آهن را مشخص کند. برای افزایش آهن، منابع آهن حیوانی (مانند گوشت و ماهی) مصرف کنید، یا آهن گیاهی (مانند حبوبات و سبزیجات) را با ویتامین ث برای جذب بهتر ترکیب کنید.

۲. از رژیم غذایی غنی از سبزیجات استفاده کنید: تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف بیشتر میوه و سبزیجات با بهبود خواب مرتبط است، در حالی که رژیم‌های غذایی پرچرب و پُرقند می‌توانند خواب را مختل کنند. مطالعات نشان داده‌اند که رژیم‌های مدیترانه‌ای که غنی از سبزیجات، میوه‌، آجیل، غلات کامل و لبنیات کم‌چرب هستند، خواب باکیفیت‌تر و پایدارتری ایجاد می‌کنند. افزایش مصرف سبزیجات می‌تواند بی‌خوابی را کاهش داده و کیفیت خواب را بهبود بخشد.

۳. به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی به شما کمک می‌کند سریع‌تر به خواب بروید، کیفیت خواب خود را بهبود ببخشید، و احساس شادابی بیشتری داشته باشید. ورزش متوسط سه بار در هفته یا حتی ده دقیقه در روز می‌تواند تفاوت چشمگیری ایجاد کند. ورزش عصرگاهی، تا دو ساعت قبل از به بستر رفتن، خواب را مختل نمی‌کند، و برای افراد با برنامه‌های کاری سنگین مناسب است.

۴. مصرف الکل و دخانیات را محدود کنید: هر دو ماده بر کیفیت خواب تأثیر منفی می‌گذارند. سیگار کشیدن خواب عمیق و ترمیمی را مختل می‌کند، و نوشیدن الکل اگرچه در ابتدا به خوابیدن کمک می‌کند، اما باعث اختلالات خواب و کاهش خواب عمیق می‌شود. کاهش یا ترک مصرف این مواد می‌تواند خواب بهتری به ارمغان بیاورد.

۵. صبحانه بخورید و وعده‌های غذایی منظم داشته باشید: شروع روز با صبحانه باعث بهبود عملکرد شناختی، حافظه و هوشیاری می‌شود. همچنین زمان‌بندی منظم وعده‌های غذایی خستگی را کاهش می‌دهد. صبحانه می‌تواند سطح انرژی شما را تثبیت کرده و خستگی را کاهش دهد.

العربیه فارسی

سالم‌ترین چای برای نوشیدن کدام است؟

در یک روز سرد، هیچ چیز به اندازه‌ی نشستن زیر یک پتوی گرم و نوشیدن یک فنجان چای داغ آرامش‌بخش نیست. اما چای چیزی بیش از یک نوشیدنی آرامش‌بخش و تأمین‌کننده‌ی آب بدن در هوای سرد است.

پس از آب، چای دومین نوشیدنی محبوب در جهان است. از چای سبز و نعناع گرفته تا بابونه، هر نوع چای طعم منحصربه‌فرد و فواید سلامتی خاص خود را دارد.

چای به طور کلی نه تنها خوش‌طعم است، بلکه حاوی پلی‌فنول‌های مفید یا همان آنتی‌اکسیدان‌های گیاهی برای سلامتی نیز هست.

تحقیقات نشان می‌دهند که نوشیدن چای سبز و چای سیاه می‌تواند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی کمک کند. نوشیدن چهار فنجان یا بیشتر چای در روز با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است.

همچنین مطالعات نشان می‌دهند که افرادی که چای می‌نوشند تراکم استخوانی بهتری دارند و کمتر در معرض پوکی استخوان و شکستگی قرار می‌گیرند.

علاوه بر آن مصرف چای با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های شناختی مانند آلزایمر و زوال عقل همراه است و گزارش شده افرادی که روزانه دو فنجان یا بیشتر چای می‌نوشند، کمتر در معرض خطر ابتلا به پارکینسون قرار دارند.

اما چای‌ها چگونه با یکدیگر مقایسه می‌شوند و کدام یک از همه سالم‌تر است؟

چای سبز: یک نوشیدنی همه‌کاره

چای سبز در انواع مختلفی موجود است؛ از جمله سنچا، ماچا، گیووکورو، لانگ‌جینگ و گان‌پودر.

چای سبز مانند چای سیاه از گیاه «کاملیا سیننسیس» تهیه می‌شود، اما برگ‌های آن بلافاصله بخار داده شده یا تفت داده می‌شوند تا رنگ سبز خود را حفظ کنند.

این چای به دلیل اثرات تقویت‌کننده سلامتی به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که چای سبز می‌نوشند، در مقایسه با افرادی که چای نمی‌نوشند، کمتر به سرطان‌های اندومتر، ریه، دهان و تخمدان مبتلا می‌شوند.

همچنین این افراد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان لنفوم غیرهوچکین، بیماری‌های قلبی-عروقی، ضعف جسمانی و اختلالات شناختی مانند زوال عقل هستند.

چای سیاه: کمک‌کننده به کاهش کلسترول

چای سیاه نیز از گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می‌شود، اما برخلاف چای سبز برگ‌های آن کاملاً اکسید می‌شوند. فرآیندی که باعث می‌شود رنگ سیاه مشخص چای سیاه ایجاد شود.

چای سیاه کافئین بیشتری نسبت به چای سبز دارد و میزان کاته‌چین‌های مفید آن کمتر از چای سبز است. انواع مختلفی از چای سیاه وجود دارد؛ از جمله ارل گری، دارجلینگ، صبحانه انگلیسی و سیلان.

این چای فواید مختلفی برای سلامتی دارد از جمله کاهش کلسترول بد در افرادی که در معرض خطر بیماری‌های قلبی هستند، تقویت سلامت استخوان‌ها، افزایش هوشیاری ذهنی و تمرکز و کاهش خطر حمله قلبی، بیماری پارکینسون، سرطان‌های گوارشی و آرتریت روماتوئید.

با این حال تأثیر محافظتی چای سیاه ممکن است نسبتاً کم باشد.

چای نعناع: آرام‌کننده‌ی معده

چای نعناع که از دم کردن برگ‌های تازه یا خشک‌شده‌ی نعناع در آب داغ تهیه می‌شود بدون کافئین است و قرن‌ها به عنوان یک ضدتهوع طبیعی مورد استفاده قرار گرفته است.

اگرچه مطالعات کافی درباره‌ی چای نعناع انجام نگرفته است، اما روغن نعناع موجود در برگ‌های این گیاه اثرات مثبتی بر سیستم گوارشی دارد.

چای بابونه: آرام‌بخشی با فواید متعدد

چای بابونه بدون کافئین است و از دم کردن گل‌های خشک بابونه در آب داغ تهیه می‌شود.

از این چای اغلب به عنوان یک نوشیدنی آرام‌بخش استفاده می‌شود و گاهی با گیاهان دیگری مانند نعناع، گل بامیه (هیبیسکوس) و علف لیمو ترکیب می‌شود.

تحقیقات نشان داده است که چای بابونه در بهبود کیفیت خواب، به‌ویژه برای افرادی که در طول شب مکرراً از خواب بیدار می‌شوند، تاثیر دارد.

این چای همچنین به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند. کاهش التهاب در دهان و دستگاه گوارش به ویژه در بیماران سرطانی و همچنین تسکین مشکلات پوستی، افسردگی و استفراغ در آنان از جمله فواید این چای است.

چای زنجبیل: تسکین‌دهنده تهوع

چای زنجبیل قرن‌ها به عنوان یک روش طبیعی برای کاهش حالت تهوع استفاده شده است.

این چای نیز مانند سایر چای‌های گیاهی بدون کافئین است و از دم کردن زنجبیل تازه یا خشک‌شده در آب داغ تهیه می‌شود.

این چای به کاهش تهوع در دوران بارداری کمک می‌کند. همچنین حالت تهوع و استفراغ ناشی از درمان سرطان را در بیماران تسکین می‌دهد.

چای زنجبیل همچنین دارای خواص ضدالتهابی قوی است که می‌تواند به کاهش سطح تری‌گلیسیرید، بهبود فشار خون و کاهش علائم آرتروز کمک کند.

اما کدام چای سالم‌ترین است؟

با توجه به ویژگی‌های مفید و چشمگیر چای سبز، بسیاری آن را سالم‌ترین نوشیدنی جهان می‌دانند.

اما اگر چای سبز مورد علاقه‌ی شما نیست، گزینه‌های دیگری مانند چای نعناع و بابونه نیز وجود دارند که علاوه بر فواید سلامتی، انتخاب‌های مناسبی برای افرادی هستند که به دنبال چای‌های بدون کافئین هستند.

یورونیوز فارسی

چند بار در هفته باید موهای خود را بشویید؟

مراقبت از موها به‌ویژه با تغییر فصل‌ و سردی و خشک شدن هوا می‌تواند پیچیده به نظر برسد، اما با استفاده از چند توصیه‌ می‌توانید موهایی درخشان و سالم داشته باشید.

برخلاف تصور عموم، شستن روزانه موها برای زیبایی آن‌ها ضروری نیست. شستن بیش از حد موها می‌تواند به پوست سر آسیب برساند و باعث تحریک آن شود. در نتیجه، پوست سر چربی بیشتری تولید می‌کند و موها سریع‌تر چرب می‌شوند. برای جلوگیری از این مشکل، بهتر است فاصله شستشوهای مو را تا حد امکان افزایش دهید.

علاوه بر این، شستشوی روزانه می‌تواند باعث خشکی انتها و ساق موها شود. تمام کارشناسان مو بر این نکته توافق دارند که بهتر است موها را هر روز نشویید.

چند بار در هفته باید موهای خود را بشویید؟

کاملاً واضح است که نباید موهای خود را هر روز بشویید. برای داشتن موهایی سالم، توصیه می‌شود تعداد دفعات شستشو را کاهش دهید. اما چند بار در هفته کافی است؟ ایده‌آل این است که تعداد شستشوهای مو در هفته از دو بار بیشتر نشود.

برای رسیدن به این هدف، به‌تدریج پیش بروید: ابتدا موهای خود را هر دو روز یک‌بار بشویید، سپس هر سه روز یک‌بار تا زمانی که به تعداد ایده‌آل برسید. نگران ظاهر موهای خود نباشید؛ زیرا پوست سر به‌طور طبیعی تولید چربی خود را تنظیم خواهد کرد.

بعد از چند هفته، خواهید دید که موهایتان تا سه یا چهار روز تمیز می‌مانند. اگر در ابتدا موهایتان سریع چرب می‌شوند، می‌توانید از شامپوی خشک به‌عنوان یک راه‌حل موقت استفاده کنید.

نکاتی برای شستشوی بهینه مو

شستن مو ممکن است کار ساده‌ای به نظر برسد، اما با چند ترفند می‌توانید آن را مؤثرتر کنید. به‌عنوان مثال، توصیه می‌شود قبل از شامپو زدن از محصولات مراقبتی و نرم کننده استفاده کنید. مثلا کسانی که موهای بلندی دارند می‌توانند پیش از شامپو زدن، ساقه موهای خود را اغشته به نرم کننده کنند. این کار باعث می‌شود بقایای شامپو به‌طور کامل هنگام شستشو از بین برود، کما این‌که ساقه موها به شستشوی کمتری به نسبت ریشه‌ها نیاز دارد.

در واقع باید از شتشوی زیاد ساقه موها خودداری کنید تا از آسیب و خشکی آن‌ها جلوگیری شود. تمرکز خود را روی پوست سر و ریشه موها قرار دهید و این مناطق را به‌آرامی ماساژ دهید.

آبکشی نیز بسیار مهم است. زمان کافی برای شستن کامل موها اختصاص دهید تا هیچ اثری از شامپو باقی نماند. در نهایت، شستشوی موها را با آب سرد یا کمی سرکه سیب به پایان برسانید. این روش کمک می‌کند تا فلس‌های مو بسته شوند و موهایتان درخشان‌تر به نظر برسند.

روتین مراقبت از مو در فصل ‌های سرد و خشک

با فرارسیدن فصل سرد و خشک‌تر شدن هوا، باد می‌تواند موهایتان را شکننده کند. روتین خود را با استفاده از شامپوهای مرطوب‌کننده و نرم‌کننده‌های مغذی تطبیق دهید. برای محافظت از موها در برابر آسیب‌های خارجی نیز از کلاه یا روغن‌های مراقبتی مو استفاده کنید.

با رعایت این نکات، موهایتان زیبایی طبیعی خود را حفظ خواهند کرد. این عادت‌های خوب را به‌کار بگیرید و از نتیجه آن روی موهایتان لذت ببرید!

یورونیوز فارسی

۵ ماده غذایی برای تقویت قدرت مغز

چه بخواهید تغذیه خود را برای موفقیت در امتحانات اصلاح کنید یا در جلسات کاری خود دقیق باشید، توجه به رژیم غذایی واقعا می‌تواند نتیجه دهد. اگرچه هیچ ماده غذایی واحد و مشخصی برای محافظت از مغز در برابر اختلالات مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر یا زوال عقل وجود ندارد، اما توجه دقیق در مورد آنچه می‌خورید ممکن است بهترین شانس برای بهینه‌سازی سلامت شناختی شما باشد.

غذای سالم خوردن برای سلامت جسمی و روانی شما مفید است. اما کدام غذاها برای شاد و سالم نگه داشتن مغز مهم هستند؟ چه بخواهید تغذیه خود را برای موفقیت در امتحانات اصلاح کنید یا در جلسات کاری خود دقیق باشید، توجه به رژیم غذایی واقعا می‌تواند نتیجه دهد. اگرچه هیچ ماده غذایی واحد و مشخصی برای محافظت از مغز در برابر اختلالات مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر یا زوال عقل وجود ندارد، اما توجه دقیق در مورد آنچه می‌خورید ممکن است بهترین شانس برای بهینه‌سازی سلامت شناختی شما باشد. در اینجا چند ماده غذایی به عنوان پیشنهاد آورده شده است.

۱_ غلات سبوس‌دار: ممکن است تمرکز و توجه را بهبود بخشد

مانند هر چیز دیگری در بدن، مغز نمی‌تواند بدون سوخت کافی کار کند و شکل ترجیحی سوخت آن گلوکوز است. این بدان معناست که برای حفظ تمرکز و توجه خود باید از تامین انرژی کافی و ثابت گلوکوز اطمنیان حاصل کنید. شما می‌توانید این کار را با غلات سبوس‌دار مانند آرد سبوس‌دار، جوی دوسر و برنج قهوه‌ای انجام دهید.

۲- گوجه فرنگی: می‌تواند اختلالات شناختی مرتبط با سن را به تاخیر بیندازد

مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که لیکوپن، یک ماده خاص محافظتی که در گوجه‌فرنگی یافت می‌شود، ممکن است به محافظت در برابر ابتلا به زوال عقل به ویژه آلزایمر کمک کند.

۳_ تخمه کدو تنبل: می‌تواند حافظه و خلق‌وخو را تقویت کند

دانه کدو تنبل سرشار از روی، ماده معدنی مورد نیاز برای تقویت حافظه و مهارت‌های تفکر است و همچنین منبع مفیدی از منیزیم، ویتامین‌های B و تریپتوفان، ماده پیش‌ساز سرتونین که در خلق‌وخو موثر است می‌باشد.

۴_ تخم‌مرغ: می‌تواند از پیری زودرس مغز جلوگیری کند

یک ماده طبیعی به نام هموسیستئین با افزایش سن افزایش می‌یابد و خطر سکته مغزی، اختلالات شناختی و بیماری آلزایمر را افزایش می‌دهد. برخی از ویتامین‌ها مانند B۱۲, B۶، اسیدفولیک  و کولین به مدیریت سطح هموسیستئین در خون کمک می‌کند. زرده تخم‌مرغ سرشار از کولین است و برای غشای سلولی و عملکرد مغز مورد نیاز است. کولین همچنین یک جز کلیدی از ماده شیمیایی تقویت‌کننده حافظه مغز  یعنی استیل کولین است.

۵_ کلم بروکلی: می‌تواند قدرت مغز را بهبود بخشد

بروکلی منبع مفیدی از ویتامین K است که برای تقویت عملکرد شناختی و بهبود قدرت مغز شناخته شده است. این ویتامین در جگر، پنیرهای سفت و آلو نیز یافت می‌شود. محققان همچنین گزارش داده‌اند که چون کلم بروکلی دارای ترکیباتی به نام گلوکوزینولات است، به کند شدن تجزیه ماده شیمیایی مغز یعنی استیل کولین کمک می‌کند. ما به استیل کولین نیاز داریم تا مغز و خاطرات خود را زنده نگه داریم. سایر سبزیجات غنی از این ترکیبات عبارت‌اند از گل‌کلم، کلم‌پیچ که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

منبع: خبر آنلاین

یازده بیماری مسری و روش‌های انتقال آنها

با فرا رسیدن فصل سرما، بسیاری از ما با مشکلاتی چون گرفتگی بینی، گلودرد و در موارد شدیدتر، بستری شدن در بیمارستان یا مشکلات گوارشی روبرو می‌شویم. برخی بیماری‌ها، صرف نظر از فصلی خاص، علاوه بر ناخوشایند و آزاردهنده بودن بسیار هم مسری هستند.

بیماری به خصوص در ایام جشن و تعطیلات سبب به هم ریختن اعصاب، خراب شدن روحیه و کسلی می‌شود، اینطور نیست؟ پیش از هر چیز بدانید که تنها نیستید؛ خیلی‌ها در همین شرایط قرار دارند. اما مراقب اطرافیانتان هم باشید، چون ممکن است ناخواسته آن‌ها را بیمار کنید.

هوای سرد زمستان و تغییرات ناگهانی آب و هوا، بدن را مستعد بیماری می‌کنند. به ویژه وقتی که ویروس‌های مسری همه جا پخش شده باشند، دوری از بیماری تقریبا غیرممکن می‌شود. پس بهتر است مراقب خود و اطرافیانتان باشید.

برای آنکه بتوانید بهتر بیماری خود را بشناسید و از سرایت آن به اطرافیان جلوگیری کنید، در این گزارش فهرستی از بیماری‌های بسیار مسری تهیه و در اختیار شما قرار داده شده است.

رینوفارنژیت یا سرماخوردگی
یک مسافر تمام‌عیار! ویروس بیماری سرماخوردگی یا زکام حاد از طریق بزاق، ترشحات بینی، عطسه، و تماس با اشیاء آلوده مانند دستگیره در، میله‌های مترو، تلفن و دکمه‌های آسانسور، سرماخوردگی به راحتی منتقل می‌شود.

در واقع، سرماخوردگی در فصل زمستان که هوا سرد و خشک است و شرایط برای رشد میکروب‌ها بسیار مهیاست و ما نیز معمولاً کمتر خانه‌ها را تهویه می‌کنیم، به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. فرد بیمار به طور معمول، حدود ده روز شرایط انتقال ویروس را دارد اما در برخی موارد نادر، این دوره ممکن است تا سه هفته هم طول بکشد.

آنفلوآنزا: کابوس زمستانی
یکی از شایع‌ترین بیماری‌های فصل سرد، آنفلوآنزا است که می‌تواند موجب ناراحتی شدید و مختل شدن فعالیت‌های روزمره شود. این بیماری به سرعت از فردی به فرد دیگر منتقل شده و معمولاً با علائمی مانند تب، لرز، سرفه، گلودرد و بدن‌درد همراه است. آنفلوآنزا عمدتاً از طریق قطرات تنفسی که هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن در هوا منتشر می‌شوند، منتقل می‌شود. همچنین تماس با سطوح آلوده به ویروس آنفلوآنزا می‌تواند باعث ابتلا شود. افراد مبتلا به آنفلوآنزا معمولاً از یک روز قبل از بروز علائم تا هفت روز پس از آن، قابلیت انتقال ویروس را به دیگران دارند.

گاستروانتریت: التهاب معده و روده
گاستروانتریت یا التهاب معده و روده، بیماری عفونی شایعی است که اغلب با علائمی همچون اسهال، استفراغ، درد شکم و تهوع همراه است. این بیماری به دلیل ناراحتی شدیدی که ایجاد می‌کند، از جمله بیماری‌های ناخوشایندی است که می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند.علاوه بر این، گاستروانتریت بسیار مسری بوده و دوره انتقال آن طولانی است. روش‌های انتقال این بیماری مشابه سایر بیماری‌های عفونی است.

گاستروانتریت معمولاً از طریق مصرف غذا یا آب آلوده، تماس مستقیم با فرد بیمار منتقل می‌شود. همچنین، ویروس‌های عامل این بیماری می‌توانند از طریق هوا و قطرات تنفسی نیز منتشر شوند. تنها نکته مثبت در مورد گاستروانتریت این است که معمولاً بیش از سه روز طول نمی‌کشد. با این حال، باید توجه داشت که برخی افراد ممکن است حتی چند هفته پس از بهبودی، همچنان ناقل بیماری باشند.

برونشیت حاد
برونشیت حاد عمدتاً منشأ ویروسی دارد و به همین دلیل بسیار مسری است. این بیماری پتانسیل تبدیل شدن به بیماری‌های جدی‌تر را دارد و بنابراین باید جدی گرفته شود. هرگونه وخامت در وضعیت سلامتی، نیاز به مراجعه به پزشک را ضروری می‌سازد.

این بیماری از طریق قطرات تنفسی، تماس مستقیم و سطوح آلوده منتقل می‌شود. بیماران معمولاً از دو روز قبل از شروع علائم تا هشت روز پس از آن، قابلیت سرایت بیماری را دارند.

کووید-۱۹
سخن گفتن از بیماری‌های مسری و واگیردار بدون اشاره به کووید-۱۹ ممکن نیست. این بیماری اخیرا ماهیت همه‌گیری به خود گرفت و جهان را با شرایط بهداشتی بی‌سابقه‌ای روبرو کرد، حتی اگر در حال حاضر تحت کنترل درآمده باشد. بیماری کووید-۱۹ همچنان بسیار مسری است و به طور متوسط، چهل و هشت ساعت قبل از بروز اولین علائم و تا ده روز پس از آن، قابلیت انتقال دارد.

آنژین: گلودرد
آنژین یا گلودرد، اغلب منشأ ویروسی و کمتر باکتریایی دارد و بسیار مسری است. این بیماری می‌تواند از طریق تماس مستقیم، مانند تماس با بزاق، بینی یا زخم پوست فرد آلوده، و یا از طریق تماس غیرمستقیم، مانند ذرات ریز آلوده در هوا که هنگام سرفه یا عطسه از دهان یا بینی فرد بیمار خارج می‌شود، منتقل شود.

دوره انتقال آنژین با درمان سریع، کوتاه می‌شود. اما در صورت عدم درمان، این دوره به چند هفته افزایش می‌یابد. مراقبت و درمان بیماری آنژین که ناشی از باکتری استرپتوکوک‌ باشد بسیار مهم است، زیرا خطر عوارض در این نوع آنژین نسبت به آنژین ویروسی بیشتر است. این عوارض شامل بیماری‌های قلبی، التهاب کلیه، آرتریت و در موارد نادر، سپتیسمی (عفونت خون) می‌شود.

سیتومگالوویروس و مونونوکلئوز
علائم سیتومگالوویروس و مونونوکلئوز بسیار شبیه هم هستند (تب بین ۳۸ تا ۴۰ درجه سانتی‌گراد با یا بدون لرز به مدت چند هفته، خستگی، سردرد، گلودرد، کاهش وزن و غیره). روش‌های انتقال این دو بیماری گسترده است: (سرفه، عطسه، تماس مخاط با دست‌های آلوده به ترشحات عفونی، انتقال خون، پیوند عضو یا مغز استخوان، انتقال جنسی، انتقال از مادر به جنین یا از طریق شیر مادر). مسری‌ترین دوره انتقال این بیماری‌ها زمان بروز تب بالا در میان افراد مبتلا است.

اگرچه جلوگیری کامل از سرایت بیماری‌های مسری غیرممکن است، اما روش‌های ساده‌ای برای کاهش خطر وجود دارد. قبل از هر چیز، به طور مرتب دست‌های خود را با صابون یا محلول ضدعفونی‌کننده بشویید. از دستمال کاغذی استفاده کنید و هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با آن بپوشانید یا حداقل در آرنج خود عطسه یا سرفه کنید. در نهایت، به افراد بیمار نزدیک نشوید و سعی کنید استفاده از وسایل مشترک را محدود کنید.

علاوه بر بیماری‌های مسری یاد شده در بالا، بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند که شیوع کمتری دارند و عمدتاً گروه‌های خاصی از افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهند اما به هر حال باید مورد توجه قرار گیرند.

آبله مرغان
اگر در کودکی به آبله مرغان مبتلا نشده‌اید، در معرض خطر بالایی برای ابتلا به این بیماری بسیار مسری قرار دارید؛ این خطر بویژه برای کودکان بیش از دیگران است. اگر قبلاً به آبله مرغان مبتلا شده‌اید، معمولاً ایمنی ایجاد می‌شود، اما باید هوشیار باشید زیرا مواردی از ابتلای افراد به آبله مرغان برای دو بار گزارش شده است.

هپاتیت (بی و سی)
هپاتیت بی: از طریق رابطه جنسی، تجهیزات آلوده در میان معتادان تزریقی، انتقال خون آلوده، انتقال از مادر آلوده به نوزاد هنگام زایمان یا تماس نزدیک با فرد آلوده منتقل می‌شود.

هپاتیت سی: عمدتاً از طریق خون منتقل می‌شود.

پاپیلوم انسانی
ویروس پاپیلوم انسانی (عامل عفونت اچ‌پی‌وی) عامل یکی از مسری‌ترین عفونت‌های مقاربتی است. در حال حاضر بین ۱۰ تا ۳۰ درصد جمعیت به این ویروس مبتلا هستند. این ویروس از طریق رابطه جنسی منتقل شده و مخاط‌های دستگاه تناسلی را آلوده می‌کند.

اچ‌آی‌وی عامل بیماری ایدز
اچ‌آی‌وی یا ویروس نقص ایمنی انسانی عمدتاً بواسطه روابط جنسی محافظت‌نشده از جمله آمیزش واژینال، مقعدی یا دهانی، تماس با خون آلوده (در موارد اعتیاد به مواد مخدر یا در محیط‌های پزشکی) و انتقال از مادر به کودک در صورت عدم درمان مادر، به ویژه طی شیردهی منتقل می‌شود.

یورونیوز فارسی

پنج توصیه به افرادی که از بی‌خوابی شبانه رنج می‌برند

همه انسان‌ها حداقل در دوره‌ای از زندگی خود با مشکلات خواب و معضل بی‌خوابی روبرو می‌شوند.

این در حالی است که اینگونه مشکلات در طول زمستان به دلیل سردتر شدن هوا ممکن است تشدید هم بشود. هرچند از قدیم روش‌های مختلفی برای بهبود کیفیت خواب شبانه توصیه شده است اما مشکلات مرتبط با خواب یا کم‌خوابی همچنان در زندگی انسان‌ها وجود دارند.

متخصصان خواب توصیه‌هایی را برای کاهش مشکلات مرتبط با خواب و بی‌خوابی شبانه مطرح می‌کنند که در ادامه به پنج مورد از آنها اشاره شده است.

مشکلات زندگی خود را قبل از خواب مرور نکنید
بسیاری از انسان‌ها عادت دارند تا قبل از به خواب رفتن به اتفاق‌هایی که در طول روز برای آنها افتاده و همچنین مشکلاتشان فکر کنند. این در حالی است که برای تجربه خوابی آرام توصیه می‌شود که افراد پیش از به خواب رفتن ذهنی آرام و بی‌دغدغه داشته باشند.

انجام فعالیتی آرامبخش و نگارش مشکلات خود بر روی کاغذ پیش از خواب از جمله روش‌هایی است که می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند.

اگر خوابتان نمی‌رود به رختخواب نروید
برخلاف آنچه تصور می‌شود باقی ماندن در تختخواب به اینکه سریعتر خوابتان برود کمکی نمی‌کند. به گفته متخصصان تختخواب نباید به محیطی اضطراب‌زا برای ذهن افراد تبدیل شود. از سوی دیگر اگر بی‌خوابی به سراغتان آمد حتما از جایتان برخیزید و فعالیتی انجام دهید تا به تدریج خوابتان بگیرد.

به گفته دانشمندان افرادی که از مشکلات مرتبط با خواب رنج می‌برند نباید اگر خسته نیستند به رختخواب بروند. این امر می‌تواند اثری برعکس داشته باشد.

عوض کردن هوای اتاق خواب
مغز ما در همه مراحل خواب به اکسیژن و دمای ایده‌آل نیاز دارد. به گفته متخصصان دمای ایده‌آل برای به خواب رفتن دمای ۱۸ درجه سانتیگراد بالای صفر است. به همین دلیل توصیه می‌شود تا هوای اتاق خواب خود را یک ربع پیش از رفتن به رختخواب با باز کردن پنجره‌ها عوض کنید.

از تختخواب فقط برای خواب استفاده کنید
خواب افراد نباید به منبعی برای اضطراب و دلهره تبدیل شود، بلکه در ذهن ما باید خواب با آرامش در ارتباط باشد. متخصصان توصیه می‌کنند که تنها کارکرد تختخواب انسان باید استفاده از آن برای خواب باشد. این امر کمک می‌کند تا در طول خواب شبانه بیدار نشوید.

بی‌خوابی‌های شبانه خود را بزرگ جلوه ندهید
بی‌خوابی شبانه اگر سه بار یا بیشتر از آن در طول هفته و به مدت سه ماه تجربه شود به عنوان بی‌خوابی مزمن شناخته می‌شود.

به همین دلیل نباید بابت بی‌خوابی‌های گاه و بی‌گاه خود نگران شوید. یکی از راه‌های مقابله با بی‌خوابی شبانه می‌تواند انجام تمرین‌هایی باشد که برای بهتر به خواب رفتن توصیه می‌شود.

اگر بی‌خوابی شما بیشتر از سه بار در هفته و به مدتی بیشتر از سه ماه ادامه پیدا کرد بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

یورونیوز فارسی

ایجاد تعادل در فشار و قندخون با اصلاح تغذیه

اگرچه با پیشرفت فناوری‌های پزشکی، درمان‌های بیشتر بیماری‌ها کشف شده‌ است و امید به زندگی از نظر علم پزشکی افزایش یافته اما در واقعیت، بیماری‌های مزمنی وجود دارد که شاخص سلامتی را با کاهش مستمر روبه‌رو کرده است.

خون؛ شمشیری دو دم در رگ‌های انسان

خون، در عین حال که حیات‌بخش بوده و زندگی بدون آن ممکن نیست، بستر برخی از بیماری‌های مهمی است که امروزه جوامع بشری را درگیر خود کرده است. افزایش یا کاهش فشار خون، هر کدام می‌تواند سلامت انسان را با خطر جدی روبه‌رو کند و درصد مواد موجود در آن نیز اگر اندکی جابه‌جا شود، زندگی روزمره را مختل می‌کند. برخی از بیماری‌های خونی ریشه ژنتیکی دارند و برخی دیگر با عوامل خارجی شکل گرفته و ادامه پیدا می‌کنند و کیفیت سلامتی انسان را تحت‌تاثیر قرار داده و زندگی روزمره مبتلایان را کاملا عوض می‌کنند.

فشار خون بالا؛ قاتل خاموش

فشار خون بالا یک وضعیت شایع و خطرناک است که در آن فشار خون موجود در رگ‌ها تحت عوامل مختلفی به ‌طور مداوم افزایش می‌یابد و به ‌طور مستقیم سبب افزایش خط بروز بیماری‌های قلبی سکته مغزی و نارسایی کلیه می‌شود.

این بیماری به عنوان یکی از قاتلان خاموش انسان نیز شناخته می‌شود، زیرا مبتلایان به آن هیچ علامت مشخصی تا زمانی که دچار بیماری‌ها و مشکلات برآمده از آن نشوند، ندارند و تازه وقتی دچار عوارض فشار خون بالا شوند، متوجه حضور این قاتل خاموش در رگ‌های‌شان می‌شوند و به دنبال علاجی قطعی برای آن می‌گردند که البته تقریبا وجود ندارد. این قاتل خاموش عوامل مختلفی دارد که ژنتیک، چاقی، مصرف نمک زیاد و عدم فعالیت بدنی مناسب از آن جمله است و ممکن است فردی سال‌ها دچار آن باشد ولی علائمی که منجر به تشخیص بیماری شود، در وی آشکار نشود.

علایم این بیماری در صورت تشدید سردردهای شدید، به‌خصوص در ناحیه پشت سر، سرگیجه و تاری دید، تپش قلب یا نامنظم شدن ضربان قلب، خونریزی بینی و تنگی نفس، به‌ویژه هنگام فعالیت بدنی است اما درنهایت این پزشک است که تشخیص دقیق ابتلا به فشار خون بالا را تایید می‌کند.

رابطه سن و فشار خون

براساس مطالعات گسترده‌ای که در کشورهای مختلف جهان صورت گرفته، سن افرادی که بیشترین خطر ابتلا به پرفشاری خون را دارند، معمولا بالای ۴۵ سال است. در این گروه سنی، مردان بیشتر از زنان به پرفشاری خون دچار می‌شوند. اما پس از ۶۵ سالگی، این الگو معکوس شده و زنان نسبت به مردان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می‌گیرند. در این میان گسترش فشار خون در میان جوانان، زنگ خطر جدی را به صدا درآورده است. میزان شیوع فشار خون بالا در جوانان بیشتر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد و براساس مطالعات انجام شده در حال حاضر تقریبا یک‌پنجم جوانان به آن دچار هستند.

مطالعات موردی مختلفی در شهرهای ایران و دیگر کشورهای جهان صورت گرفته است که به عنوان نمونه یک مطالعه در میان جوانان شاغل در شهر بیرجند -‌که نتایج آن در سال ۱۴۰۲ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند منتشر شده است‌- نشان می‌دهد شیوع فشارخون بالا ۳/۵ درصد و پیش‌فشارخون بالا ۲/۳۴ درصد در میان نمونه‌ای به اندازه ۱۱۸۰ نفر در این شهر است.

در همین مطالعه براساس آنالیز رگرسیون لوجستیک، متغیرهای سن، جنسیت، محل کار و سابقه فامیلی رابطه معنی‌داری با فشارخون بالا و متغیر‌های جنسیت، نمایه توده بدن و وضعیت اجتماعی اقتصادی ارتباط معنی‌داری با پیش‌فشارخون بالا داشته است.

فشار خون بالا در گروه سنی ۳۵-۲۰ سال ۸/۳درصد و در گروه سنی ۴۰-۳۶ سال ۵/۷درصد بود و شیوع پیش فشارخون بالا براساس سن، در گروه سنی ۳۵-۲۰ سال ۸/۳۰ و در گروه سنی ۴۰-۳۶ سال ۹/۳۴درصد است. نتایج مشابهی از مطالعات فشار خون بالا در کشورهای دیگر نیز به دست آمده است و نشان می‌دهد فشارخون بالا در گروه سنی ۳۵-۲۰ به ‌طور معناداری افزایش یافته است.

دیابت، همراه بشر از گذشته تا امروز

دیگر بیماری‌ای که آن هم با خون انسان سر و کار دارد، افزایش یا کاهش قند خون است که دیابت نیز نامیده می‌شود. اگر در میزان قند خون انسان، کمبودی به وجود ‌آید یا میزان آن از حد مجاز افزایش یابد، سلامت انسان مورد تهدید واقع می‌شود و زندگی روزمره تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد. افزایش یا کاهش قند خون با ترشح انسولین در بدن کنترل می‌شود، یعنی اگر قند دریافتی از میزان ۱۸۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر بالاتر باشد، انسولین از سلول‌های سازنده آن در بدن ترشح شده و میزان آن را به حد نرمال می‌رساند و اگر از این حد مجاز پایین‌تر باشد، ترشح انسولین کمتر شده و قند بیشتری وارد خون می‌شود.

براساس مطالعاتی که در دانشگاه استنفورد صورت گرفته و نتایج آن در مجله دیابت امریکا به چاپ رسیده، چندین نسخه ژنتیکی متفاوت را در هورمون موثر در ترشح انسولین شناسایی شده که این نسخه‌های متفاوت در برخی جوامع انسانی بیش از دیگر جوامع مشاهده می‌شوند. نتایج مطالعات این کارشناسان همچنین نشان می‌دهد تکامل باعث ایجاد نسخه‌های ژنتیکی جهش یافته می‌شود و این جهش‌های ژنتیکی در بروز دیابت و نرخ شیوع این بیماری تاثیرگذار هستند و افرادی که دارای نسخه‌های جدید هستند، سریع‌تر از افرادی که ژن‌های قدیمی و متعلق به اجدادشان را دارند، دچار افزایش قند خون می‌شوند.

دیابت در جهان

دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های غیرواگیر در جهان است. براساس مطالعات انجام شده، این بیماری چهارمین علت مرگ و میر در بیشتر کشورهای توسعه‌یافته بوده و از هر ۱۰ بزرگسال در سراسر جهان یک نفر به آن مبتلا است. همین مطالعات نشان می‌دهد در هر ۵ ثانیه یک نفر به علت دیابت یا عوارض ناشی از آن جان خود را از دست می‌دهد و در این میان بیش از ۹۰ درصد بیماران، دیابت نوع ۲ دارند و تقریبا نیمی از آنها هنوز از بیماری خود اطلاع ندارند.

دیابت نوع ۲ معمولا بیماری میانسالان و سالمندان است اما طی سال‌های اخیر به علت افزایش میزان چاقی، عدم تحرک بدنی و رژیم غذایی نامناسب در گروه سنی نوجوانان و جوانان نیز به‌ طور فزاینده‌ای دیده می‌شود.

عوارض دیابت چیست؟

ازجمله شایع‌ترین عوارض دیابت، شروع بیماری‌های قلبی عروقی است. دیابت نوع ۲ یا سطح بالای قند خون خطر تجمع کلسترول روی دیواره رگ‌های خونی را افزایش می‌دهد. این رسوبات به مرور زمان جامد شده و پلاک‌هایی را تشکیل می‌دهند که شریان‌ها را باریک کرده و جریان خون را محدود می‌کنند و در ادامه منجر به تصلب شرایین می‌شوند. برخی اوقات پلاک‌های ناپایدار پاره می‌شوند و باعث ایجاد زنجیره‌ای از رویدادهای مخرب شده که به تشکیل لخته خون ختم می‌شود و می‌تواند جریان خون را در شریان‌های کوچک‌تر مسدود یا به‌ طور کامل متوقف کند و در نهایت حمله قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.

ازسوی دیگر، افزایش سطح قند خون، ظرفیت اعصاب برای ارسال پیام را مختل می‌کند که می‌تواند منجر به نوروپاتی دیابتی شود. افراد مبتلا به دیابت همچنین دچار برخی بیماری‌های چشمی (رتینوپاتی) می‌شوند که ممکن است منجر به اختلال بینایی یا نابینایی شود که علل اصلی آن شامل سطوح بالای قند خون، فشار خون و کلسترول بالا است. دیابت همچنین می‌تواند به مشکلات کلیوی و درنهایت بیماری‌های کلیوی شود که بر اثر آنها کلیه‌ها عملکرد خود را از دست داده و از کار بیفتند که در این حالت دیالیز یا پیوند کلیه ناگزیر خواهد بود. دیابت کنترل نشده می‌تواند باعث زخم پا و ساق پا شود که درمان آن دشوار است و می‌تواند منجر به عفونت و در شرایط شدید، به قطع عضو منجر شود.

دیابت در ایران

دیابت در ایران نیز همانند دیگر کشورهای جهان بیماری مطرحی در میان بیماری‌های غیرواگیردار است و هر ساله افراد زیادی را با عوارض خود زمینگیر کرده هزینه زیادی برای اشخاص و سیستم درمانی ایجاد می‌کند. ‌براساس آمار منتشر شده از آخرین مطالعه کشوری در سال ۱۴۰۰، برآورد تعداد کل بیماران دیابتی در جمعیت بالای ۲۵ سال در ایران بیش از ۷ میلیون نفر و در همان سال شیوع دیابت نیز ۱۴.۱۵درصد (متوسط قند خون در جمعیت ذکر شده ۱۰۵.۵۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر بوده است) برآورد شد که سهم زنان ۱۴.۷۱درصد و سهم مردان ۱۳.۴۴درصد بود. همچنین شیوع پیش‌دیابت نیز در همین جمعیت، ۲۴.۷۹درصد بوده است که سهم زنان ۲۳.۵۴درصد و سهم مردان ۲۶.۳۵درصد بود. در این میان میزان آگاهی از دیابت ۷۳.۲۹درصد، پوشش درمان ۶۵.۰۵درصد و درمان موثر ۳۱.۰۶درصد بوده است.

نقش تغییر سبک زندگی در شیوع دیابت و فشار خون

براساس مطالعات انجام شده، نیاز به اتخاذ رویکردی جامع برای پیشگیری و مدیریت هر دو وضعیت تهدید‌کننده سلامت، یعنی دیابت و فشار خون بالا وجود دارد و دانشمندان هنوز در ابتدای کشف مقرون‌به‌صرفه‌ترین ابتکارات برای ترویج تغییرات سبک زندگی پایدار و تضمین برابری و دسترسی به خدمات بهداشتی برای همه هستند.

به گفته محققان درنظر گرفتن دیابت و فشار خون بالا به عنوان یک موضوع ویژه و تغییر تغذیه و سبک زندگی برای ایجاد تعادل در فشار و قند خون می‌تواند به رسیدن به راهکاری جامع برای کنترل این دو بیماری خاموش منجر شود. یک مطالعه موردی از سوی دکتر آلتوبلی و همکاران که در سال ۲۰۲۰ برای سیستم‌های مراقبت ملی از دیابت در کشورهای اروپایی اجرا شده، شیوع بالای دیابت نوع ۲ و عوامل خطر اصلی آن را در اروپا با تنوع زیاد بین کشورهای اروپایی و بین جنسیت‌ها نشان می‌دهد.

در بررسی دیگری نتایج حاصل از ۶۶ بررسی و متاآنالیز نشان داد که پیروی از یک الگوی غذایی سالم مانند الگوی غذایی مدیترانه‌ای و همچنین مصرف زیاد غلات کامل، محصولات لبنی کم‌چرب، ماست، روغن زیتون، شکلات فیبر و فلاونوئیدها به ‌طور قابل‌توجهی خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهند. در میان مطالعات مشاهده‌ای منتشر شده، چندین یافته جالب در رابطه با رفتارهای غذایی و سبک زندگی در سنین مختلف سلامت و گروه‌های جمعیتی خاص مشاهده شده است.

در یک مطالعه آینده‌نگر با مشارکت ۲۷۸۴۴ کارگر بزرگسال، مشخص شد که در یک دوره نظارت ۵ ساله، عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن و وزن بیش از حد بدن با تداوم پیش دیابت و پیشرفت به دیابت T۲ مرتبط است. در دومین مطالعه مقطعی در بزرگسالان ظاهرا سالم، یک الگوی غذایی از نوع غربی غنی شامل گوشت قرمز و فرآوری شده، غذاهای دریایی و محصولات سرخ شده با افزایش خطر ابتلا به پیش دیابت مرتبط دانسته شد، درحالی که یک الگوی غذایی غنی از تخم‌مرغ، شیر و قهوه با کاهش پیش دیابت مرتبط بود.

اصلاح تغذیه را جدی بگیرید

مطالعات صورت گرفته در میان جوانان و نوجوانان نشان می‌دهد یک الگوی غذایی که با افزایش مصرف مرغ و شیرینی‌ها و مصرف کم میوه‌ها مشخص می‌شود، ارتباط مثبتی با افزایش سطح انسولین دارد. در مورد سالمندان نیز اصلاح سبک زندگی برای کاهش خطر ابتلا به دیابت T۲ برای کنترل بهتر قند خون در افراد مسن موثر است. یکی از مواد غذایی مناسب برای کاهش فشار خون، ماهی سالمون و سایر ماهی‌های چرب است که منبعی عالی از چربی‌های امگا ۳ بوده و در کنار کاهش فشار خون، فواید قلبی قابل توجهی نیز دارند. این چربی‌ها ممکن است با کاهش التهاب به کاهش سطح فشار خون کمک کنند و گنجاندن آنها در رژیم غذایی افراد مبتلا به فشار خون بالا موثر بوده است.

تغییر روغن مورد استفاده از دیگر تغییرات تغذیه‌ای مفید برای کاهش فشار خون و ایجاد تعادل است که در این میان روغن زیتون به دلیل مواد مغذی و ترکیبات گیاهی موجود در آن مانند چربی امگا ۹ و پلی‌فنول‌های آنتی اکسیدانی، می‌تواند جایگزین موثری برای دیگر روغن‌ها به حساب آمده و سبب کاهش فشار خون در استفاده مستمر شود.

در این میان برخی روغن‌های جدید، سبب ایجاد تعادل در فشار خون و تراز شدن قند خون به‌طور همزمان می‌شوند و متخصصان تغذیه استفاده از آنها را توصیه می‌کنند. مواد غذایی مختلف دیگری نیز مانند سیب‌زمینی و کیوی دارای اثر لازم روی فشار خون بالا معرفی شده‌اند اما باید دقت کرد که مصرف مواد غذایی باید به اندازه و تحت نظر متخصص تغذیه و براساس نیاز هر فرد باشد تا ضمن موثر بودن، با داروهای مصرفی نیز تداخل ایجاد نکند.

روزنامه اعتماد

خداحافظی با بیماری قلبی با یک ماده غذایی شگفت‌انگیز

خداحافظی با بیماری قلبی؛ ماده غذایی شگفت‌انگیزی که با کاهش کلسترول، چربی‌ و قند را از بین می‌برد

تغذیه نقش بسیار مهمی در سلامت و تندرستی کلی ما ایفا می‌کند. به گفته متخصصان تغذیه، افزودن برخی از مواد خوراکی مغذی به رژیم غذایی روزانه ما می‌تواند راهکاری موثر برای کاهش کلسترول و پیشگیری از بیماری‌های قلبی باشد.

همه ما به خوبی می‌دانیم که تغذیه روی سلامتی کلی ما بسیار تأثیرگذار است. انتخاب دقیق مواد غذایی که مصرف می‌کنیم می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر انرژی روزانه، خلق و خوی و مهم‌تر از آن، سلامت بلندمدت ما داشته باشد.

در میان این انتخاب‌ها، برخی مواد خوراکی فوق العاده مغذی به دلیل فوایدشان برای بدن متمایز می‌شوند و مانند سپرهای طبیعی در برابر خطراتی عمل می‌کنند که اغلب نامرئی هستند.

به نظر می‌رسد اینگونه مواد خوراکی قادر به کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی و تنظیم سطح کلسترول باشند، به خصوص در رژیم‌های غذایی امروزی که سرشار از قندهای تصفیه‌شده و چربی‌های اشباع شده هستند.

مطالعه‌ای که در ایالات متحده توسط دکتر جان پتزوتو، استاد دانشگاه وسترن نیوانگلند انجام شد، نشان می‌دهد که افزودن یک میوه به رژیم غذایی ما نه تنها می‌تواند کلسترول را کاهش دهد بلکه طول عمر را نیز افزایش خواهد داد.

او می‌گوید: «این یافته ابعاد جدیدی به این ضرب‌المثل قدیمی می‌بخشد که ما همان چیزی هستیم که می‌خوریم.»

خوراکی بسیار مغذی و فوق العاده‌ای که چربی‌ها را از بین می‌برد و کلسترول را کاهش می‌دهد

یکی از کشف‌های مهم در این میان فواید انگور است. مصرف منظم این میوه، راهکاری عالی برای مقابله با کلسترول بالا و تجمع چربی در بدن است. علاوه بر این، انگور خطر التهاب را کاهش می‌دهد، به‌خصوص اگر در رژیم‌های غذایی سرشار از قندهای تصفیه‌شده و چربی‌های اشباع شده گنجانده شود.

در آزمایشات اخیر انجام شده توسط دکتر پتزوتو مشخص شد موش‌هایی که با رژیم مشابه با رژیم‌های غذایی کشورهای غربی تغذیه می‌شوند، زمانی که مکمل پودر انگور دریافت می‌کنند، علائم مثبتی را بروز می‌دهند.

این ماده غذایی فوق‌العاده و معجزه‌آسا با تأثیرگذاری بر ژن‌هایی که مسئول سوخت‌وساز چربی‌ها هستند، تجزیه چربی‌ها را بهبود می‌بخشد و فلور روده را تقویت می‌کند که برای سلامت کلی بدن بسیار مفید است.

پزشک محققی که بیش از ۶۰۰ مورد مطالعه انجام داده، این کشف را «واقعاً قابل توجه» خوانده و توضیح می‌دهد که «یافته این مطالعه معادل ۴ تا ۵ سال عمر بیشتر برای یک انسان است.»

این میوه پاییزی خطر حملات قلبی و ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد

تحقیقات نشان داده است که مصرف منظم این میوه، سبب محافظت از سلول‌های عصبی می‌شود و خطر ابتلا به بیماری‌های مختل‌کننده سیستم عصبی مانند آلزایمر را کاهش می‌دهد.

آزمایش‌ها نشان داده‌اند که موش‌هایی که با انگور تغذیه شده‌اند، عملکرد شناختی و رفتاری بهتری نسبت به موش‌هایی که انگور در رژیم غذایی‌شان وجود ندارد، داشته‌اند.

دکتر جان پتزوتو، استاد دانشگاه وسترن نیوانگلند تأکید می‌کند که «افزودن انگور به یک رژیم پرچرب در طول زندگی، طول عمر را افزایش می‌دهد.»

انگور همچنین از بیماری کبد چرب غیرالکلی که اغلب به دلیل مصرف غذاهای ناسالم ایجاد می‌شود، جلوگیری کرده و خطر حمله قلبی را کاهش می‌دهد.

این میوه پاییزی با افزایش متابولیسم به سوزاندن کالری کمک می‌کند و در نتیجه سبب جلوگیری از تجمع چربی‌های مضر در کبد و سیستم قلبی عروقی می‌شود.

یورونیوز فارسی

علت و درمان پف زیر چشم

همه ما هرازگاهی، صبح‌ها با چشم‌هایی که زیر آنها پف کرده است، از خواب بیدار می‌شویم. پف زیر چشم دلایل مختلفی همچون ژنتیک دارد. اما چگونه می‌توان از شر این پف خلاص شد؟

دلایل پف زیر چشم

علاوه‌بر ژنتیک، پف زیر چشم، دلایل دیگری دارد که با دانستن آنها ممکن است بتوانیم به‌راحتی آن را درمان کنیم:

* بی‌خوابی
هر شب که خواب کافی نداشته باشیم، اثر آن را صبح روز بعد با چشم‌های پف‌کرده می‌بینیم. بی‌خوابی ماهیچه‌های اطراف چشم را ضعیف کرده و از مقدار کولاژن می‌کاهد. به همین دلیل، آب در اطراف چشم جمع شده و زیر چشم پف می‌کند.

* حساسیت
حساسیت موجب ترشح بیش از حد هیستامین در بدن می‌شود که در نتیجه آن زیر چشم پف می‌کند.

* قاعدگی
خانم‌ها در دوران قاعدگی به‌دلیل افزایش مقدار هورمون، دچار پف زیر چشم می‌شوند که پس از گذشت چرخه قاعدگی، پف زیر چشم هم برطرف می‌شود.

* گریه کردن
نمک موجود در اشک، جلوی سرازیر شدن تمام مایع اشک را می‌گیرد و آن را اطراف چشم نگه می‌دارد و زیر چشم پف می‌کند.

* غذاهای پرنمک و الکل
وجود سدیم اضافی در بد موجب حفظ آب در بدن می‌شود. به همین دلیل معمولا پس از صرف غذای شور، به‌ویژه صبح‌ها، صورت و بدن و زیر چشم پف می‌کند. الکل هم به‌دلیل اینکه غلظت بالایی از سدیم دارد، همین اثر را می‌گذارد.

مشکلات تیروئیدی، سرماخوردگی و درگیر شدن سینوس‌ها، بالا رفتن سن، بی‌تحرکی، مشکلات کلیوی و کبدی، استعمال دخانیات و عفونت‌های چشمی از دیگر دلایل پف کردن زیر چشم هستند.

درمان پف زیر چشم

به‌طور کلی پف زیر چشم خطرناک نیست، اما برای درمان آن روش‌های مختلفی وجود دارد:

با استفاده از کمپرس آب سرد یا چای کیسه‌ای دم‌کشیده روی چشم‌هایتان می‌توانید از پف چشم‌ها بکاهید. همچنین استفاده از پدهای ژل خنک‌کننده و کرم‌های مرطوب‌کننده‌، ماساژ ملایم زیر چشم، ورزش، رژیم غذایی کم‌نمک، ترک دخانیات، پیشگیری از قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت‌زا و ترک نوشیدنی‌های الکلی، در درمان پف زیر چشم موثر هستند.

درضمن اگر پف زیر چشم‌تان به‌دلیل مشکلات جسمانی بود، باید با مراجعه به مراکز درمانی، آن بیماری‌ها را برطرف کنید تا پف زیر چشم‌تان هم از بین برود.

منبع: خبر آنلاین

عوارض کمبود یک ویتامین مهم در زنان

ویتامین D در سلامت زنان نقش بسیاری دارد. کمبود آن باعث ابتلا به برخی بیماری‌ها می‌شود. تضعیف سیستم ایمنی بدن، ابتلا به بیماری‌های واگیردار، کمردردهای صبحگاهی، دردهای شدید در دوران قاعدگی، ریزش مو و برخی بیماری‌های روحی ناشی از کمبود این ویتامین در زنان است.

ویتامین D که معمولا به عنوان «ویتامین آفتاب» شناخته می‌شود، برای سلامت کلی ضروری است. علیرغم اهمیت آن، بسیاری از زنان در سراسر جهان به طور ناآگاهانه دچار کمبود این ویتامین هستند و علائم این کمبود اغلب نادیده گرفته شده یا به دلایل دیگر نسبت داده می‌شوندبه گزارش تایمز آف ایندیا، مصرف روزانه ۱۵ تا ۲۰ میکروگرم ویتامین D برای زنان بزرگسال توصیه می‌شود، و گاهی اوقات برای آن‌هایی که کمبود شدید دارند، دوزهای بالاتر مورد نیاز است.در این مطلب نگاهی به این مساله کرده‌ایم که چگونه کمبود ویتامین D بر زنان تاثیر می‌گذارد.

تاثیر کمبود ویتامین D بر تراکم استخوان در زنان

ویتامین D باعث تسهیل در دریافت کلسیم که تراکم استخوان و در نتیجه استحکام آن را تعیین می‌کند، می‌شود. پوکی استخوان یکی از پیامدهای شناخته شده کمبود این ویتامین است، اما اغلب علائم اولیه آن به سختی تشخیص داده می‌شوند. زنان ممکن است شکستگی‌های جزئی یا درد مبهم در استخوان‌ها را به ویژه در ساعات صبح احساس کنند که در نظرشان این بخشی از پیری طبیعی است و ربطی به کمبود ویتامین D ندارد، در حالی که این تصور اشتباهی است.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ که در مجله تحقیقات استخوان و مواد معدنی منتشر شد، نشان داد که زنانی که سطح ویتامین D کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلی‌لیتر دارند، در مقایسه با آن‌هایی که سطوح کافی این را دارند، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر در معرض خطر شکستگی استخوان قرار دارند. این موضوع به ویژه در دوران یائسگی زمانی که تراکم استخوان به طور طبیعی کاهش می‌یابد نگران‌کننده است و نیاز به ویتامین D را حتی جدی‌تر می‌کند.

خستگی مداوم

خستگی علامتی است که زنان به راحتی آن را نادیده می‌گیرند، تا حدی به این دلیل که می‌توانند آن را تحمل کنند و به این دلیل که با علائم چندین بیماری جزئی همپوشانی دارد. یکی از پنهان‌ترین اثرات کمبود ویتامین D، خستگی مداوم است. بسیاری از زنان با سطوح پایین انرژی دست و پنجه نرم می‌کنند که آن را به مشغله زیاد یا کیفیت خواب ضعیف خود نسبت می‌دهند، در حالی که کمبود ویتامین D می‌تواند عامل اصلی باشد. شواهد نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D ممکن است منجر به اختلال در عملکرد شناختی و از دست دادن حافظه شود. زنان مسن ممکن است اختلالات جزئی در حافظه یا تمرکز را تجربه کنند که در صورت عدم کنترل می‌تواند پیشرفت کند.

کمبود ویتامین D و ریزش مو

در حالی که تغییرات هورمونی یا استرس اغلب به عنوان دلایل اصلی ریزش مو مطرح می‌شوند، نازک شدن یا ریزش مو بدون دلیل می‌تواند یکی دیگر از نشانه‌های خاموش کمبود ویتامین D باشد. کمبود این ویتامین می‌تواند فولیکول‌های مو را ضعیف کرده و بازسازی آن‌ها را مختل کند.

کمبود ویتامین D و عدم تعادل هرمونی

ویتامین D تعادل هورمونی را حفظ می کند. کمبود آن ممکن است بر چرخه‌های قاعدگی تاثیر بگذارد و منجر به بیماری‌هایی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شود که به طور غیرمستقیم باعث ناباروری می‌شود. علاوه بر این، ویتامین D به تولید هورمون‌های جنسی مانند استروژن و پروژسترون کمک می‌کند.

نوسانات خلقی و زوال شناختی، علائم مهم کمبود ویتامین D

بسیاری از شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب یا نوسانات خلقی با کمبود ویتامین D مرتبط هستند. گیرنده‌های این ویتامین در مغز یافت می‌شوند و این به تاثیر مواد شیمیایی سطح‌کننده خلق و خو مانند سروتونین کمک می‌کند.

سایر عوارض کمبود ویتامین D

درد یا ضعف عضلانی غیر قابل توضیح ممکن است یکی دیگر از علائم پنهان کمبود ویتامین D باشد. این می تواند به صورت ناتوانی در انجام ورزش ظاهر شود. کمبود این ویتامین همچنین با خطر بیشتر بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی و عروقی و اختلالات خود ایمنی مرتبط است. در حالی که ایجاد این شرایط سال‌ها طول می‌کشد، علائم اولیه مانند افزایش وزن، نوسانات قند خون یا خستگی می تواند به کمبود اساسی ویتامین D اشاره کند.

منبع: همشهری آنلاین

سودمندی مصرف آجیل برای پیشگیری از زوال عقل

بر پایه نتایج مطالعه‌ای جدید، خوردن روزانه مغزهای خوراکی می‌تواند خطر ابتلا به دمانس یا زوال عقلی را نزد میانسالان و حتی گاهی سالمندان به طور قابل توجهی کاهش دهد.

تیمی از پژوهشگران بین‌المللی از ۵۰ هزار و ۳۰۰ نفر بزرگسال بریتانیایی که بیشتر در میانه دهه پنجاه زندگی خود بودند، خواستند که پرسشنامه‌ای را درباره عادت‌های خود در مصرف آجیل پر کنند و سپس آنها را به مدت میانگین ​​۷ سال پیگیری کردند تا ببینند آیا آنها دچار زوال عقل می‌شوند یا نه.

از میان آن افراد حدود هزار و ۴۰۰ مورد زوال عقل شناسایی شد و محققان با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، شاخص توده بدن، تحصیلات و سبک زندگی، مشخص کردند که مصرف روزانه آجیل خطر دمانس را تا ۱۲ درصد کاهش می‌دهد.

برای افرادی که مغزهای خوراکی بدون نمک مصرف می‌کردند و هر روز تا یک مشت یا ۴۰ گرم می‌خوردند، این فواید بیشتر بود و خطر دمانس برای آنها تا ۱۶ درصد کاهش یافت.

این یافته‌ها در سپتامبر سال جاری در نشریه Geroscience منتشر شد.

مدت‌هاست که محققان دریافته‌اند رژیم غذایی ضعیف با افزایش خطر زوال عقل در پیوند است. چاقی، دیابت و کلسترول بالا در سنین میانه زندگی، از جمله ۱۴ عامل سبک زندگی قابل تغییر هستند که کمیسیون علمی لنست شامل ۲۷ متخصص دمانس، امسال آنها را به عنوان عوامل تسریع‌کننده زوال عقلی شناسایی کرد.

متخصصان پیشنهاد کرده‌اند که رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای، DASH و MIND که غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و چربی‌های سالم هستند ممکن است بهترین گزینه برای سلامت مغز باشند.

رژیم DASH برای کاهش فشار خون طراحی شده و بر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های کم‌چربی تأکید دارد. رژیم MIND نیز ترکیبی از رژیم‌های DASH و مدیترانه‌ای است که برای پیشگیری از بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر مفید است و بر مصرف سبزیجات برگ سبز، توت‌ها، ماهی چرب و مغزهای خوراکی تمرکز دارد.

آجیل بخش مهمی از این سه برنامه غذایی است.

محققان اسپانیایی سال گذشته در نشریه Nutrients نوشتند که مغزهای خوراکی «غذاهایی سرشار از مواد مغذی هستند که شامل تعدادی از اجزای بالقوه محافظ عصبی، از جمله اسیدهای چرب تک‌غیراشباع و چندغیراشباع، فیبر، ویتامین‌های گروه B، مواد معدنی غیر سدیمی و پلی‌فنول‌های بیواکتیو قوی هستند.»

آلزایمر و خواص گردو

آنها همچنین گردو را به عنوان «گونه‌ای مغز که بیشترین فایده را برای سلامت شناختی دارد» معرفی کردند. گردوها اسیدهای چرب امگا-۳ دارند که می‌تواند به رشد و عملکرد مغز کمک کند.

محققان موسسه ملی پیری دریافتند که خوردن گردو ممکن است به تقویت حافظه در بیماران آلزایمری کمک کند. آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل در میان بزرگسالان مسن آمریکایی است.

طبق یک مطالعه اخیر، نزدیک به ۷ میلیون آمریکایی تشخیص دمانس دریافت کرده‌اند که هشدار می‌دهد میلیون‌ها نفر دیگر احتمالاً علائم آن را دارند اما به‌طور رسمی تشخیص داده نشده‌اند.

بر اساس پیش‌‌بینی‌ها، به دلیل پیرتر شدن جمعیت، شمار افرادی که در سراسر جهان با دمانس زندگی می‌کنند از ۵۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۵۳ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ افزایش می‌یابد.

یورونیوز فارسی

حتی پنج دقیقه ورزش بر کاهش فشار خون مؤثر است

مطالعهٔ جدیدی نشان می‌دهد که افزودن فقط پنج دقیقه ورزش به برنامه روزانه می‌تواند به کاهش فشار خون کمک کند. این تحقیق که توسط دانشگاه کالج لندن و دانشگاه سیدنی انجام شده است، بر روی حدود ۱۵ هزار نفر که دستگاه‌های ردیاب فعالیت به مدت ۲۴ ساعت بر تن داشتند، متمرکز بوده است.

این مطالعه که نتایج آن در مجلهٔ علمی «سیرکولیشن» منتشر شده است نشان داد که افزودن فقط پنج دقیقه ورزش به برنامه روزانه فرد، مانند بالا رفتن از پله‌ها یا دوچرخه‌سواری سبک، برای بهبود فشار خون کافی است.

فشار خون بالا یک میلیارد و ۲۸۰ میلیون بزرگسال در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده و یکی از بزرگترین عوامل مرگ و میر زودرس است. این عارضه می‌تواند منجر به سکته‌های مغزی، حملات قلبی، نارسایی قلبی، آسیب‌های کلیوی و بسیاری مشکلات سلامتی دیگر شود.

در ایران نیز، طبق اعلام معاون بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت جمهوری اسلامی، ۳۲ درصد جمعیت بالای ۱۸ سال به فشار خون مبتلا هستند.

نکته نگران‌کننده این است که بسیاری از افراد مبتلا به فشار خون بالا از وضعیت خود بی‌خبرند زیرا این بیماری، تا زمانی که به نقطه بحرانی نرسیده، معمولاً هیچ نشانه بارزی ندارد.

دکتر جو بلوجت، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «آنچه که در مورد تأثیر ورزش بر ما منحصر به فرد است، این است که همه فعالیت‌های شبیه به ورزش، از بالا رفتن از پله‌ها گرفته تا انجام یک دوچرخه‌سواری کوتاه را شامل می‌شود و بسیاری از این فعالیت‌ها به راحتی قابل ادغام در برنامه‌های روزانه هستند.»

بلوجت همچنین افزود پیاده‌روی، هرچند که کم‌فشارتر است، اما برای افرادی که ورزش زیادی انجام نمی‌دهند، همچنان فوایدی برای بهبود فشار خون دارد. با این حال، برای تغییرات جدی در فشار خون، لازم است که فعالیت‌هایی انجام شود که بیشتر بر دستگاه قلبی-عروقی فشار آورد.

این مطالعه همچنین نشان داده که پنج دقیقه از هر نوعی ورزش، می‌تواند فشار خون سیستولیک (انقباضی) را به میزان ۶۸ صدم میلی‌متر جیوه و فشار خون دیاستولیک (انبساطی) را به میزان ۵۴ صدم میلی‌متر جیوه کاهش دهد.

سیستولیک عدد بالایی در خواندن فشار خون است و فشار خون را در زمانی نشان می‌دهد که قلب خون را به دور بدن پمپ می‌کند. دیاستولیک نیز عدد پایینی است و فشار را در زمانی نشان می‌دهد که قلب بین ضربان‌ها استراحت می‌کند.

محققان می‌گویند دو درجه کاهش در فشار خون سیستولیک و یک درجه کاهش در فشار خون دیاستولیک معادل با کاهش تقریبا ۱۰ درصدی خطر بیماری قلبی است.

رادیو فردا

اهمیت مصرف ویتامین دی برای سالمندان

ویتامین D برای سلامت استخوان، عملکرد سیستم ایمنی و سلامت کلی ضروری است و با افزایش سن اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

دستورالعمل‌های جدید انجمن بین‌المللی غدد درون‌ریز توصیه می‌کند که افراد ۷۵ ساله و بالاتر باید مصرف مکمل‌های ویتامین D را در نظر بگیرند. اما چرا ویتامین D برای افراد مسن بسیار مهم است؟ و چقدر باید مصرف کنند؟

جوانان بیشترین ویتامین D را از نور خورشید دریافت می‌کنند

در استرالیا، اکثر افراد زیر ۷۵ سال می‌توانند ویتامین D کافی را در طول سال از نور خورشید دریافت کنند. برای کسانی که در نیمه شمالی استرالیا زندگی می‌کنند - و برای همه ما در طول تابستان - فقط باید در بیشتر روزها پوست خود را برای چند دقیقه در معرض نور خورشید قرار دهیم.

بدن فقط می‌تواند مقدار مشخصی ویتامین D را در یک زمان تولید کند. بنابراین ماندن بیشتر از زمان مورد نیاز زیر نور خورشید به افزایش سطح ویتامین D شما کمک نمی کند، در حالی که خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

چرا با افزایش سن به ویتامین D بیشتری نیاز داریم؟

این مقدار توصیه شده بالاتر از مقدار توصیه شده برای بزرگسالان جوان است که نشان‌دهنده افزایش نیازها و کاهش توانایی بدن در تولید و جذب ویتامین D است.

به طور کلی، افراد مسن کمتر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند که منبع اصلی تولید طبیعی ویتامین D است. افراد مسن ممکن است زمان بیشتری را در داخل خانه بگذرانند و در بیرون از منزل لباس بیشتری بپوشند.

با افزایش سن، پوست ما نیز در سنتز ویتامین D از نور خورشید ناکارآمدتر می‌شود.

کلیه‌ها و کبد که به تبدیل ویتامین D به شکل فعال آن کمک می‌کنند نیز با افزایش سن بخشی از کارایی خود را از دست می‌دهند. این امر حفظ سطح کافی ویتامین را برای بدن دشوارتر می‌کند.

مجموع این موارد به این معنی است که افراد مسن به ویتامین D بیشتری نیاز دارند.

کمبود ویتامین D در افراد مسن شایع است

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، افراد بالای ۷۵ سال به رغم نیاز بیشتر به ویتامین D، ممکن است به اندازه کافی از این ویتامین دریافت نکنند.

مطالعات نشان داده است که از هر پنج فرد مسن در استرالیا یک نفر دچار کمبود ویتامین D است.

در مناطقی از جهان با عرض جغرافیایی بالاتر مانند انگلیس، تقریباً نیمی از افراد سطوح کافی ویتامین D ندارند.

این افزایش خطر کمبود تا حدی به دلیل عوامل سبک زندگی است مانند گذراندن زمان کمتر در فضای باز و دریافت ناکافی ویتامین D در رژیم غذایی.

افراد مسن باید چه مقدار ویتامین D دریافت کنند؟

برای افراد بالای ۷۵ سال دریافت ویتامین D کافی تنها با چند دقیقه زیر نور خورشید بودن دشوار است و بنابراین انجمن غدد درون‌ریز توصیه می‌کند که افراد روزانه ۸۰۰ IU (واحد بین المللی) ویتامین D را از غذا یا مکمل‌ها دریافت کنند.

ویتامین D به بدن کمک می کند تا کلسیم را جذب کند که برای حفظ تراکم و استحکام استخوان ضروری است. با افزایش سن، استخوان‌های ما شکننده‌تر می‌شوند و خطر شکستگی‌ها و شرایطی مانند پوکی استخوان را افزایش می‌دهند.

حفظ سلامت استخوان ها بسیار مهم است. مطالعات نشان داده است که افراد مسن بستری شده در بیمارستان با شکستگی لگن در مقایسه با افرادی که آسیب ندیده اند، ۳.۵ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ در ۱۲ ماه آینده هستند.

ویتامین D همچنین ممکن است به کاهش خطر عفونت‌های تنفسی کمک کند که می‌تواند در این گروه سنی جدی‌تر باشد.

همچنین شواهد در حال ظهور برای مزایای بالقوه دیگر از جمله سلامت بهتر مغز وجود دارد. با این حال، این نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

همچنین شواهد متوسطی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف مکمل ویتامین D می‌تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد.

منبع: ايسنا

فواید عجیب گریه‌ کردن که از آن بی‌خبرید!

شرق: اشک ریختن یک روش طبیعی و سالم برای بیان احساسات است، تحقیقات نشان می‌دهد گریه تأثیر زیادی روی سلامتی بدن دارد.

وقتی غمگین، عصبانی یا ناامید و حتی خوشحال هستیم، گریه می‌کنیم. محققان دقیقاً علت گریه کردن را نمی‌دانند، اما تحقیقات زیادی درباره‌ی تأثیر آن روی بدن انجام داده‌اند که قصد داریم در این مقاله به بررسی نتایج آنها بپردازیم. ما را تا انتهای این مطلب همراهی کنید.

۱. استرس را از بین می‌برد

تحقیقات نشان می‌دهد که گریه کردن به کاهش فشار ناشی از احساس ناراحتی کمک می‌کند. در حقیقت، بدن را به حالت تعادل برمی‌گرداند و آن را به آرامش می‌رساند.

۲. روحیه را تقویت می‌کند

اگر گریه کردن بتواند استرس را کاهش دهد، باعث بهبود روحیه می‌شود. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حدود دو سوم افراد معمولاً بعد از گریه احساس بهتری دارند. با این حال، نحوه‌ی واکنش دیگران به گریه ما، از مهم‌ترین عواملی است که روی احساس ما بعد از گریه کردن تأثیر دارد. اگر اطرافیان ناراحتی شما را درک کرده و به کمک شما بیایند، به احتمال زیاد احساس بهتری خواهید داشت. اما اگر شما را مسخره کنند، از گریه کردن حس خوبی نمی‌گیرید. در بسیاری از موارد، بهبود روحیه‌ای که پس از گریه کردن به وجود می‌آید، نتیجه کمک و حمایت عاطفی دیگران است.

۳. گاهی اوقات حال‌تان را بدتر می‌کند

گریه کردن در مکان و زمان نامناسب یا در حضور افرادی که نسبت به آن واکنش منفی نشان می‌دهند، قطعاً می‌تواند احساس شما را بدتر کند. گریه کردن در خانه و در کنار افراد حمایتگر مفید است، اما ممکن است در محل کار نامناسب تلقی شود. علاوه بر این، گریه کردن در درازمدت احساس بهتری در شما ایجاد می‌کند، اما اثرات فوری آن ممکن است باعث بدتر شدن خلق و خو شود. نتایج یک مطالعه نشان داد که مدتی طول می‌کشد تا افراد بعد از تماشای یک فیلم غم‌انگیز و گریه کردن احساس بهتری پیدا کنند. بلافاصله بعد از تماشای فیلم شرکت‌کنندگان حال بدی داشتند، اما ۲۰ و به‌ویژه ۹۰ دقیقه بعد، حال‌شان در مقایسه با قبل از تماشای فیلم بهتر بود.

۴. برقراری ارتباط را بهبود می‌بخشد

بهبود ارتباط از دیگر فواید گریه کردن است. در انسان، گریه کردن در ابتدا برای این شکل گرفت که نوزاد بتواند توجه مادر خود را جلب کند. نوزاد انسان توانایی‌های حیوانات تازه متولد شده را ندارد. اشک نوزادان و کودکان یک عنصر بصری برای کمک گرفتن اضافه می‌کند و باعث جلب توجه کسی می‌شود که مراقبت از آنها را بر عهده دارد. در دوران بزرگسالی، انسان این عملکرد بیولوژیکی را به یک عملکرد عاطفی تبدیل می‌کند. وقتی افراد بالغ گریه می‌کنند، عمدتاً این پیام را می‌رسانند که به کمک نیاز دارند.

۵. باعث ایجاد پیوند می‌شود

وقتی از طریق اشک‌هایتان با دیگران ارتباط برقرار می‌کنید، آسیب پذیری خود را نشان می‌دهید. گریه کردن در حضور افراد حمایت‌کننده احساس پیوند و اتصال را افزایش می‌دهد. شما آن‌قدر به شخص مقابل خود اعتماد دارید که در حضور او گریه می‌کنید. بنابراین، گریه کردن نشان می‌دهد که شما با آن شخص احساس نزدیکی می‌کنید و این موضوع می‌تواند واکنش همدلانه و ارتباط عاطفی را تقویت کند.

معمولاً ما دوست نداریم که ضعف خود را به غریبه‌ها نشان دهیم، بنابراین سعی می‌کنیم جلوی آنها گریه نکنیم و در عوض اشک‌هایمان را برای کسانی که به آنها نزدیک‌تر هستیم، نگه داریم.

۶. کمک می‌کند که به خواسته‌هایتان برسید

گریه کردن می‌تواند به واکنش خاصی منجر شود که در جهت منافع ماست. حتی اگر آگاهانه قصد سوء استفاده نداشته باشیم، گریه ما ممکن است به کاهش خشم و ایجاد احساس گناه در دیگران منجر شود یا تمایل آنها را برای پذیرش خواسته ما افزایش دهد. گریه کردن مزایای اجتماعی دارد و می‌تواند هنگام درگیری و کشمکش باعث کاهش خشم دیگران شود.

۷. در خلوت باعث تخلیه فشار‌ها می‌شود

اگر گریه یک ابزار ارتباطی مهم است، پس چرا حتی وقتی تنها هستیم گریه می‌کنیم؟ احتمالاً دلیل آن این است که بعد از سپری کردن یک روز پرمشغله یا پراسترس، بالاخره می‌توانید با افکار خود تنها باشید و بدن‌تان را از طریق گریه کردن به حالت آرامش برگردانید. گریه کردن در تنهایی می‌تواند راهی برای برقراری ارتباط با جهان هستی باشد. در اغلب موارد وقتی مردم در خلوت خود گریه می‌کنند، در حقیقت به دنبال کمک هستند. برای مثال، از خداوند درخواست کمک می‌کنند.

۸. به دفع سموم بدن کمک می‌کند

شیمیدانی به نام ویلیام فری (William Frey) در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰ تحقیقاتی در مورد فواید گریه کردن انجام داد و به این نتیجه رسید که اشک به خلاص شدن بدن از شر سموم ناخواسته کمک می‌کند. او اشک‌های حاصل از تحریک چشم‌ها (مانند خرد کردن پیاز) را با اشک‌های احساسی مقایسه کرد و متوجه شد که از نظر شیمیایی با هم متفاوت هستند. به‌عنوان مثال، مقدار بعضی از پروتئین‌ها در اشک‌های احساسی بیشتر است که این موضوع ممکن است به دلیل آزاد شدن محصولات جانبی استرس باشد. با این حال، برای تأیید این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز است.

۹. یک ضدعفونی‌کننده طبیعی است

از سایر فواید گریه کردن می‌توان به توانایی آن در از بین بردن باکتری‌ها اشاره کرد. اشک حاوی پروتئینی به نام لیزوزیم است که می‌تواند مولکول‌های مضر را از بین ببرد. با این حال، به یاد داشته باشید که دانشمندان هنوز این مورد را به‌طور قطعی ثابت نکرده‌اند و در این زمینه باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

۱۰. به سلامت چشم‌ها کمک می‌کند

اشک چشم‌ها را مرطوب می‌کند و آنها را سالم نگه می‌دارد. عملکرد بیولوژیکی اشک مرطوب نگه داشتن چشم‌ها یا محافظت از آنها در برابر دود و گرد و غباری است که وارد چشم‌ها می‌شوند. نبود اشک ممکن است باعث خشکی چشم شود و درنتیجه به احساس درد و حتی از دست دادن بینایی منجر شود. اما گریه کردن بیش هم از حد هم مضر است و چشم‌ها را تحریک می‌کند. به همین دلیل است که پس از گریه کردن چشم‌ها قرمز می‌شوند و پف می‌کنند.

۱۱. با هورمون‌های جنسی ارتباط دارد

هر چقدر میزان هورمون تستوسترون (هورمون مردانه) در مردان بالاتر باشد، احتمال گریه کردن کمتر است. شواهد در مورد افراد تراجنسیتی و مردان مبتلا به سرطان پروستات که داروی ضدهورمون مردانه دریافت می‌کنند و همچنین نتایج بعضی مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که تستوسترون روی گریه اثر بازدارندگی دارد. در زنان، تغییر سطح استروژن (هورمون زنانه) می‌تواند گریه را قبل از شروع پریود یا پس از زایمان افزایش دهد. با این حال، اینکه زنان و مردان چقدر گریه کنند، یک مؤلفه فرهنگی هم دارد. فرآیند گریه کردن از نظر فیزیکی بین زنان و مردان یکسان است، اما زنان بسیار بیشتر از مردان گریه می‌کنند. مردان اغلب از ترس اینکه در جامعه قوی یا قدرتمند به نظر نرسند، تمایلی به گریه کردن ندارند واشک‌هایشان را مخفی می‌کنند. معمولاً جامعه به زنان بیشتر از مردان اجازه‌ی گریه کردن می‌دهد، بنابراین زنان در انجام آن راحت‌تر هستند.

۱۲. اثرات جسمی مهمی دارد

گریه کردن فقط یک عمل احساسی نیست، بلکه یک عمل فیزیکی هم محسوب می‌شود. هق هق، سردرد، آبریزش بینی و لرزش بدن تنها تعدادی از اثرات گریه کردن روی بدن هستند. چرا این موارد اتفاق می‌افتند؟ علت این موضوع به برانگیختگی بالای بدن در هنگام شروع گریه مربوط می‌شود. اگرچه گریه می‌تواند در نهایت بدن شما را به آرامش برساند، اما در چند دقیقه اول تحریک‌کننده است و برانگیختگی زیادی را ایجاد می‌کند. افرادی که گریه می‌کنند، ضربان قلب و تعریق بیشتری دارند. از این نظر، گریه یک نوع فعالیت برای بدن محسوب می‌شود. برای اینکه اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت گریه کردن مشخص شود، به مطالعات بیشتری نیاز است.

۱۳. روی سایر هورمون‌ها هم تأثیر می‌گذارد

هم در مردان و هم در زنان، به غیر از هورمون‌های جنسی ممکن است سایر هورمون‌ها هم تحت تأثیر گریه قرار بگیرند. اگرچه شواهد کمی در مورد این موضوع وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که پرولاکتین گریه را تسهیل می‌کند. این موضوع می‌تواند دلیل اندوه تازه‌مادران و گریه‌ی ناشی از آن را توضیح دهد. چراکه پس از زایمان هورمون پرولاکتین افزایش می‌یابد. همچنین ما می‌دانیم که گریه باعث افزایش اندورفین می‌شود که یک هورمون شادی‌آور و آرامش‌بخش است. بنابراین، گریه کردن تنش را از بین می‌برد و درنتیجه، احساس بهتری ایجاد می‌کند. به همین دلیل است که گاهی اوقات با تماشای یک فیلم غم‌انگیز گریه می‌کنیم.

۱۴. گریه خوشحالی به آرامش بدن کمک می‌کند

درست مانند احساسات منفی، احساسات مثبت هم می‌توانند باعث گریه کردن شوند. گریه ناشی از احساسات منفی مانند غم، ناامیدی و خشم رایج‌تر است، اما در صورت تجربه احساسات مثبت شدید هم ممکن است گریه کنید. به نظر می‌رسد که گریه هم با احساسات مثبت و هم با احساسات منفی مرتبط است و درست پس از به اوج رسیدن تجربه‌ی عاطفی رخ می‌دهد، یعنی زمان که فرد شروع به تخلیه احساس و هیجان خود می‌کند. به همین دلیل است که ممکن است در عروسی‌ها، وقتی نوزاد تازه متولد شده‌ای را می‌بینیم یا حتی هنگام مشاهده غروب باشکوه‌ی خورشید گریه کنیم.

گریه کردن اشکالی ندارد، حتی ممکن است برای شما مفید باشد. اگر احساس می‌کنید باید گریه کنید، جلوی اشک‌هایتان را نگیرید. اشک ریختن یک روش طبیعی و سالم برای بیان احساسات است. با این حال، گریه مداوم و بدون دلیل می‌تواند نشانه افسردگی باشد. اگر چنین چیزی را تجربه کردید، با متخصص مشورت کنید.

معرفی دو عامل خطرزای جدید درباره زوال عقل

معرفی دو عامل خطرزای جدید و قابل پیشگیری درباره زوال عقل

مطالعه‌ای تازه که در مجله پزشکی لنست منتشر شده است نشان می‌دهد که درمان کاهش بینایی و کاهش کلسترول ال‌دی‌ال می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.

این مطالعه توسط ۲۷ پژوهشگر از کمیسیون لنست در زمینه زوال عقل انجام شده و دو عامل خطر جدید را شناسایی کرده است.

تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که حدود ۷ درصد از موارد زوال عقل می‌تواند به کلسترول بالای ال‌دی‌ال در میانسالی مرتبط باشد و ۲ درصد از موارد نیز به درمان نکردن کاهش بینایی در سنین بالا مربوط می‌شود.

این یافته‌ها اهمیت توجه به سلامت قلبی‌عروقی و بینایی را در پیشگیری از زوال عقل برجسته می‌کنند.

کلسترول ال‌دی‌ال، یا لیپوپروتئین‌های کم‌چگالی که در زبان عامه از آن با عنوان کلسترول بد یاد می‌شود، در جریان خون و تمام سلول‌های بدن وجود دارد و مقادیر بیش از حد آن منجر به بروز مشکلات خطرناکی از جمله بیماری‌های سرخرگ کرونری می‌شود.

در سال ۲۰۲۰، همین کمیسیون ۱۲ عامل خطر قابل تغییر برای کاهش خطر ابتلا به زوال عقل را شناسایی کرده بود که شامل عدم فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل بیش از حد، آلودگی هوا، آسیب به سر، انزوای اجتماعی، تحصیلات کم، چاقی، فشار خون بالا، دیابت، افسردگی و نقص شنوایی می‌شد.

این عوامل با ۴۰ درصد از موارد زوال عقل مرتبط بودند. اضافه کردن دو عامل جدید می‌تواند تا ۴۵ درصد از موارد زوال عقل را پیشگیری یا به تأخیر بیندازد.

زوال عقل اختلالی مزمن و گاهی حاد در فرآیندهای زوال عصبی است که با گذشت زمان بدتر می‌شود و گاهی با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه همراه است. شایع‌ترین نوع آن، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است.

زوال عقل هفتمین عامل مرگ و میر و یکی از علل عمده ناتوانی و وابستگی در میان سالمندان در سطح جهان است.

دکتر دیوید ایگلمن، عصب‌شناس در دانشگاه استنفورد، تأکید می‌کند: «زوال عقل تنها نتیجه پیری نیست؛ بلکه ترکیبی پیچیده از ژنتیک، محیط و سبک زندگی است. مغز ما تحت تأثیر همه چیزهایی است که انجام می‌دهیم، از رژیم غذایی گرفته تا تعاملات اجتماعی.»

کلسترول ال‌دی‌ال بالا می‌تواند به تجمع رسوبات چربی در رگ‌های خونی مغز منجر شود، که باعث انسداد، کاهش جریان خون و آسیب به سلول‌های مغزی می‌شود. این موارد خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهند.

درمان نکردن کاهش بینایی نیز می‌تواند باعث کاهش تحریک ذهنی و تعاملات اجتماعی شود.

دکتر جوئل سالیناس، استادیار نورولوژی در دانشگاه نیویورک، می‌گوید: «این مانند ضعیف شدن یک عضله است که استفاده نمی‌شود. کاهش فعالیت‌های ذهنی و اجتماعی می‌تواند به افت عملکرد مغز منجر شود.»

این پژوهش همچنین توصیه می‌کند که اگر نگران کلسترول بالا یا مشکلات بینایی هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

از طریق رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی منظم و در صورت نیاز مصرف دارو، می‌توان سطح کلسترول خون را مدیریت کرد.

همچنین با استفاده از عینک‌های مناسب، جراحی و سایر درمان‌ها نیز می‌توان با کاهش بینایی مقابله کرد و این به حفظ فعالیت‌های روزمره افراد به خصوص در سنین پیری کمک می‌کند.

محققان تخمین می‌زنند که تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در جهان از ۵۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۵۳ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید.

رادیو فردا

کاهش خطر ابتلا به ۲۰۰ بیماری با فعالیت بدنی

آیا شما هم جزو کسانی هستید که وقت کافی برای انجام فعالیت‌های ورزشی به صورت روزانه ندارند؟ نگران نباشید تحقیقات جدید نشان داده است که تمرینات فشرده در آخر هفته‌ نیز می‌تواند مانند ورز‌ش‌های منظم روزانه خطر ابتلا به بیش از ۲۰۰ بیماری از جمله فشار خون بالا و دیابت را کاهش دهد.

به گفته پژوهشگران، افرادی که در تعطیلات آخر هفته به صورت فشرده به فعالیت‌های ورزشی می‌پردازند، می‌توانند از نظر سلامتی، به نتایجی مشابه با افرادی دست یابند که در طول هفته به‌طور منظم و یکنواخت ورزش می‌کنند.

تیمی از محققان بیمارستان عمومی ماساچوست به‌تازگی پژوهشی انجام داده‌اند تا بررسی کنند آیا ورزش‌های فشرده در آخر هفته که به آن الگوی «جنگجویان آخر هفته» گفته می‌شود، می‌تواند به‌اندازه ورزش روزانه و منظم برای سلامت مفید باشد یا نه.

این پژوهش که نتایج آن در مجله «Circulation» منتشر شده، نشان می‌دهد که هر دو الگوی ورزشی با کاهش خطر ابتلا به بیش از ۲۰۰ بیماری مختلف ارتباط دارند.

دکتر شان خورشید، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه و متخصص قلب و عروق در بیمارستان عمومی ماساچوست، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «فعالیت بدنی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در کاهش خطر بسیاری از بیماری‌ها شناخته شده است. در اینجا ما نشان می‌دهیم که ورزش‌های فشرده آخر هفته نه تنها برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی مفید است، بلکه اثرات آن طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های مزمن کلیوی تا اختلالات خلقی را نیز در برمی‌گیرد.»

این مطالعه چگونه انجام شد؟

پژوهشگران داده‌های نزدیک به ۹۰ هزار نفر از شرکت‌کنندگان در مطالعه «بیوبانک» بریتانیا را تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین براساس این داده‌ها به بررسی ارتباط بین الگوهای فعالیت بدنی و خطر ابتلا به ۶۷۸ بیماری در ۱۶ دسته‌بندی مختلف پرداختند.

شرکت‌کنندگان در این مطالعه از دستبندهای هوشمند برای اندازه‌گیری میزان کل فعالیت بدنی و شدت ورزش‌هایشان در طول یک هفته استفاده کرده بودند.

افراد در این مطالعه به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که «جنگجویان آخر هفته» نامیده می‌شدند، بیشتر یا تمام فعالیت ورزشی خود را در یک یا دو روز (معمولاً آخر هفته) متمرکز کرده و به هدف ۱۵۰ دقیقه ورزش هفتگی دست یافتند.

گروه دوم «ورزشکاران منظم» بودند که به طور روزانه و منظم در طول هفته به میزان ۱۵۰ دقیقه ورزش می‌کردند.

گروه سوم که به عنوان «غیر فعال» شناخته می‌شدند، شامل افرادی بود که به میزان کافی ورزش نمی‌کردند.

نتایج چه بود؟

این مطالعه نشان داد که هر دو الگوی ورزشی «جنگجویان آخر هفته» و «ورزشکاران منظم»، می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلا به بیش از ۲۰۰ بیماری شود. بیشترین تاثیر این ورزش‌ها بر بیماری‌های قلبی و متابولیک از جمله فشار خون بالا و دیابت است.

براساس این مطالعه افرادی که از الگوی ورزشی «جنگجویان آخر هفته» پیروی می‌کنند، ۲۳ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا قرار دارند، در حالی که این رقم در میان «ورزشکاران منظم» ۲۸ درصد است.

خطر ابتلا به دیابت نیز برای «جنگجویان آخر هفته» ۴۳ درصد و برای «ورزشکاران منظم» ۴۶ درصد کاهش یافت.

این تحقیقات نشان می‌دهد هر دو الگوی ورزشی می‌تواند بر سایر بیماری‌ها از جمله بیماری‌های مزمن کلیوی و اختلالات خلقی نیز تاثیر مثبتی داشته باشد.

این تحقیق، ادامه مطالعه‌ای است که سال گذشته توسط همین گروه انجام شد و نشان داد هر دو الگوی ورزشی می‌توانند به‌طور مشابه برای سلامت قلب و عروق مفید باشند. این فواید شامل اثرات مثبت بر کاهش خطر حمله قلبی، نارسایی قلبی، نامنظمی ضربان قلب و سکته مغزی است.

دکتر خورشید گفت: «از آنجا که به نظر می‌رسد فواید مشابهی برای فعالیت‌های متمرکز آخر هفته و ورزش‌های منظم وجود دارد، شاید حجم کلی فعالیت بدنی مهم‌تر از الگوی زمانی آن باشد. لازم است در آینده مطالعات بیشتری برای ارزیابی تاثیر فعالیت‌های متمرکز بر بهبود سلامت عمومی انجام شود و بیماران باید تشویق شوند تا با هر الگویی که برایشان مناسب است، به فعالیت ورزشی بپردازند.»

یورونیوز فارسی

چرا با افزایش سن، الکل و کافئین به ما نمی‌سازد؟

اگر با افزایش سن، خماری پس از نوشیدن الکل و عوارض جانبی ناشی از خوردن قهوه مثل لرزش دست و تند شدن ضربان قلب‌تان نسبت به گذشته بدتر شده است، بدانید که تنها نیستید. در اینجا به دلایل این موضوع اشاره می‌کنیم...

جوان‌های ۲۰ ساله به هیچ عنوان نگران نوشیدن چند لیوان شراب یا چند فنجان قهوه نیستند. اما سن که بالا می‌رود، حتی فکر نوشیدن آنها به طور منظم دیگر جذابیت خود را از دست می‌دهد چون نوشیدن آنها عوارض شدید و آزارنده‌ای بر بدن به جا می‌گذارد.

چرا با بالا رفتن سن‌مان عوارض منفی مصرف الکل و قهوه را شدید‌تر حس می‌کنیم؟ کارشناسان در مورد آن توضیح می‌دهند...

کبد ما نمی‌تواند به خوبی الکل و کافئین را جذب کند

کلر تورنتون‌ وو، متخصص تغذیه و سخنگوی انجمن تغذیه بریتانیا می‌گوید: «در نظر داشته باشید که زیاد‌ه‌روی در نوشیدن الکل و نوشیدن طولانی و پشت‌ سرهم در هیچ سنی خوب نیست!»

او در ادامه می‌گوید: «الکل و کافئین در کبد هضم و جذب می‌شوند. با افزایش سن کبد ما به تدریج کارایی خود را از دست می‌دهد و آنزیم‌های مؤثر کمتری برای تجزیه و جذب هر دو این مواد ترشح می‌کند. به همین دلیل سوخت‌و‌ساز الکل کند‌تر انجام می‌شود و در نتیجه مدت بیشتری در بدن باقی می‌ماند و این باعث می‌شود احتمال سردرد و خماری پس از نوشیدن الکل افزایش پیدا کند. در مورد کافئین هم همینطور است. با افزایش سن کافئین به سرعت از جریان خون خارج نمی‌شود به همین دلیل عوارض نوشیدن قهوه مانند هشیاری و بی‌خوابی مدت طولانی‌تری در بدن باقی می‌ماند».

از دست رفتن بافت ماهیچه‌ای منجر به کم‌آبی بدن و سردرد می‌شود
تورنتون‌ وود می‌گوید: «ترکیب بدنی ما با افزایش سن تغییر می‌کند. با افزایش سن بافت ماهیچه‌ای را از دست می‌دهیم و جای آن را چربی می‌گیرد. ماهیچه‌ها حاوی ۷۵٪ آب هستند اما چربی فقط ۱۰٪ آب در خود دارد. با افزایش سن مقدار آب موجود در بدن کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه الکل با سرعت بیشتری جذب بدن می‌شود».

«اگر مقدار آب موجود در بدن شما پایین باشد خطر کم‌آبی بدن افزایش پیدا می‌کند که به طور معمول با نوشیدن الکل به وجود می‌آید و نشانه‌هایی مانند سر‌درد ایجاد می‌کند. افراد مسن‌تر در مقایسه با جوان‌ها با مصرف مقدار کمتری الکل دچار سردرد می‌شوند».

تأثیر الکل و کافئین بر خواب

اختلالات خواب یکی از عوارض ناخوشایند بالا رفتن سن است. چه چیزی باعث بدتر شدن وضع می‌شود؟ نوشیدن الکل و قهوه که هر دو خواب را مختل می‌کنند.

«پس از نوشیدن الکل مرحله خواب با حرکت سریع چشم کاهش پیدا می‌کند. ما برای سلامت روانی، تمرکز کافی و حافظه خوب نیاز به میزان کافی خواب با حرکت سریع چشم داریم. با افزایش سن دچار اختلالاتی در خواب می‌شویم که با مصرف الکل تشدید می‌شوند».

قهوه چطور؟ تورنتون وود اضافه می‌کند:« قهوه محرک و برانگیزنده است و باعث می‌شود احساس هشیاری و بیداری و تمرکز کنید».

«کافئین گیرنده‌های آدنوزین را که باعث خواب‌آلودگی می‌شود مسدود می‌کند و در نتیجه باعث افزایش ترشح دوپامین، نورآدرنالین و گلوتامات می‌شود که همه انتقال‌دهنده‌های عصبی هستند که نقش مهمی در کارکرد‌های شناختی ذهن دارند. در نتیجه با نوشیدن قهوه هشیار‌تر می‌شوید و فشار خون و ضربان قلب شما افزایش پیدا می‌کند».

«در شرایط درست و مناسب این فرآیند می‌تواند مفید هم باشد. هرچند ممکن است بیش از اندازه باشد و احساس دلهره و اضطراب به شما دست دهد و دچار مشکلاتی برای خوابیدن شوید. هم الکل و هم قهوه نوشیدنی‌های ادرارآور هستند در نتیجه با نوشیدن آنها به احتمال زیاد نیمه شب احساس نیاز به دستشویی‌ رفتن خواهید کرد».

دستگاه گوارش شما دیگر مثل زمان جوانی نیست

آیا نوشیدن چند لیوان شراب یا چند فنجان قهوه در شما باعث رفلاکس معده (بازگشت اسید معده به مری) می‌شود؟ برخی افراد چنین تجربه‌ای دارند.

«اگر پیش از این هم سابقه ترش کردن داشته‌اید یا با بالا رفتن سن‌، احتمال افزایش تحریک‌‌پذیری دستگاه گوارش شما بر اثر نوشیدن الکل بیشتر می‌شود. برخی پژوهش‌ها نشان داده است که الکل باعث می‌شود معده شما اسید بیشتری ترشح کند».

همچنین «با افزایش سن، عضلات ما ضعیف‌تر می‌شود، و دریچه یا اسفنکتر میان معده و مری هم ضعیف می‌شود که در نتیجه بسته نشدن آن، با بازگشت اسید معده به مری، احساس سوزش سر دل یا ترش کردن می‌کنیم». الکل و قهوه هر دو باعث شل شدن دریچه معده به مری و ترش کردن می‌شوند.

وراثت

شاید آنچه که بر توانایی شما برای لذت بردن از نوشیدن قهوه تاثیر می‌گذارد، نه افزایش سن، بلکه عوامل دیگری باشد که برخی از آنها تغییرناپذیرند اما برخی دیگر به مرور زمان دستخوش تغییر می‌شوند.

پژوهشی در دانشگاه باث به بررسی این موضوع پرداخته است که چگونه مصرف قهوه و پس از آن یک شب خواب ناکافی باعث اختلال در میزان قند خون و تأثیر بر سوخت‌و‌ساز بدن می‌شود. هری اسمیت، مدیر پژوهش می‌گوید این موضوع به سن ربطی ندارد بلکه برخی افراد دارای جهشی در یکی از ژن‌های مربوط به سوخت‌و‌ساز کافئین هستند که باعث می‌شود بر مدت زمان باقی ماندن قهوه در سیستم بدنی آنها اثر بگذارد.

«سیتوکروم پی۴۵۰ ۱ای۲ (به اختصار CYP1A2) آنزیم اصلی برای سوخت‌و‌ساز کافئین است که باعث «سریع» یا «کند» شدن سوخت‌و‌ساز کافئین در بدن افراد مختلف می‌شود. جهش ژنتیکی می‌تواند دلیل این باشد که برخی افراد می‌توانند بدون هیچ عوارضی بیش از پنج فنجان قهوه بنوشند و برخی فقط می‌توانند نوشیدن یک فنجان قهوه را بدون عوارض جانبی آن تاب بیاورند.

اسمیت می‌گوید: «در نتیجه نیمه عمر پاکسازی کامل قهوه از بدن در میان افراد مختلف از ۱.۵ تا ۹.۵ ساعت متغیر است.» اگر شما از افرادی باشید که کافئین مدت طولانی‌تری در بدن‌شان باقی می‌ماند با نوشیدن قهوه در ساعات پایانی روز دچار مشکلاتی برای خوابیدن می‌شوید یا اگر از افرادی باشید که به طور عادی هم دچار اضطراب و دلهره هستند، نوشیدن قهوه این وضعیت را تشدید می‌کند.

عوامل دیگر

اسمیت می‌گوید: «با وجود همه این مطالب مربوط به متابولیسم و سوخت‌و‌ساز بدن من شک دارم که این تنها دلیل تفاوت تاب‌آوری افراد در برابر کافئین باشد. برخی عوامل دیگر مانند جنسیت و ترکیب بدنی و همچنین برخی عوامل رفتاری مانند استفاده از دخانیات و رژیم غذایی می‌تواند بر چگونگی سوخت‌و‌ساز قهوه در بدن اثر بگذارد».

تورنتون وود هم اضافه می‌کند: «این موضوع می‌تواند به وزن افراد هم مربوط باشد، افراد سنگین‌وزن‌تر کافئین را بهتر تحمل می‌کنند».

تورنتون وود می‌گوید که اگر دوران پر‌تنش و پر اضطرابی را در زندگی تجربه می‌کنید، شاید قهوه بهترین همراه شما نباشد. «اگر دچار نگرانی و اضطراب هستید، کافئین آن را تشدید می‌کند. در‌واقع اختلالی به نام «اضطراب ناشی از کافئین» وجود دارد پس اگر پس از نوشیدن یک فنجان قهوه معمولی احساس ترس و دلهره و نگرانی می‌کنید، شاید دچار استرس باشید».

مسئولانه بنوشید

وقتی پای نوشیدن الکل به میان می‌آید، نظام سلامت عمومی بریتانیا (ان‌اچ‌اس) توصیه می‌کند زنان و مردان در هفته به طور مداوم بیش از ۱۴ واحد الکل مصرف نکنند. مصرف این واحد‌ها بهتر است طی سه یا چهار روز انجام شود.

می‌خواهید بدون قطع مصرف الکل عوارض آن را به کمترین میزان ممکن برسانید؟ تورنتون وود می‌گوید: «راه آن اعتدال است، حد خود را نگه دارید و همراه با آن آب بنوشید و از نوشیدنی‌های ترکیبی و کم الکل استفاده کنید».

در مورد قهوه، نظام بهداشت و درمان بریتانیا توصیه می‌کند «قهوه را در حد اعتدال بنوشید، برخی افراد نسبت به کافئین حساس‌تر از بقیه هستند که بستگی به میزان نوشیدن آنها دارد». همچنین توصیه این است که در دوران بارداری بیش از ۲۰۰ میلی‌گرم قهوه در روز مصرف نکنید.

در مورد کاهش میزان مصرف کافئین ترونتون وود توصیه می‌کند: «قهوه را با آب بیشتر تهیه کنید یا از قهوه بدون کافئین استفاده کنید و بین نوشیدن فنجان‌های روزانه قهوه خود فاصله بیشتری بیندازید. حواس‌تان به غلظت کافئین موجود در قهوه هم باشد. به طور معمول قهوه‌ کافی‌شاپ‌های زنجیره‌ای و قهوه‌های آسیاب‌شده نسبت به قهوه‌های فوری، کافئین بیشتری دارند».

یادتان باشد به وضعیت خود پیش از نوشیدن کافئین و الکل توجه داشته باشید چون هر دو این نوشیدنی‌ها، هر وضعیتی که داشته باشید را تشدید می‌کنند. ترونتون وود می‌گوید: «اگر دچار نگرانی و اضطراب هستید، مصرف کافئین این حس را بیشتر و شدید‌تر می‌کند. درواقع دچار اضطراب ناشی از مصرف کافئین می‌شوید».

الکل هم می‌تواند عوارض اضطرابی مشابهی ایجاد کند.

بی‌بی‌سی فارسی

غذا‌های فوق فرآوری شده چه بلایی بر سر ما می‌آورند؟

یافته‌های یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که یک تغییر ساده در رژیم غذایی و کم کردن مصرف غذاهای فوق فرآوری شده می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک کند.

در این مطالعه که با همکاری محققان در کالج دانشگاهی لندن، دانشگاه کمبریج و امپریال کالج لندن انجام شده است، پژوهشگران مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده را در حدود ۳۱۰ هزار نفر در ۸ کشور اروپایی برای به طور میانگین طی ۱۰.۹ سال مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

بر اساس نتایج این مطالعه هر ۱۰ درصد افزایش مصرف در میزان غذاهای فوق فرآوری شده در رژیم غذایی افراد، با افزایش ۱۷ درصدی خطر دیابت مرتبط است.

محققان می‌گویند این خطر را می‌توان با مصرف غذاهای کمتر فرآوری شده کاهش داد. این لزوماً به معنای نخوردن غذاهای فرآوری نشده نیست، بلکه مواردی را شامل می‌شود که در بالاترین سطح فرآوری نشده‌اند.

درجه فرآوری در غذاها اغلب با استفاده از طبقه‌بندی موسوم به «نووا» (Nova) ارزیابی می‌شود که غذاها را به ۴ گروه تقسیم می‌کند:

۱- خوراک‌های فرآوری نشده یا حداقل فرآوری شده مانند تخم مرغ، شیر و میوه؛
۲- مواد اولیه آشپزی فرآوری شده مانند نمک، کره و روغن؛
۳- خوراک‌های فرآوری شده مانند ماهی کنسرو شده، آبجو و پنیر هستند؛
۴- مواد غذایی فوق فرآوری شده مانند غذاهای آماده، میان وعده‌های خوش طعم، شیرینی و دسر.

بیشترین خطر در میان مواد غذایی فوق فرآوری‌شده را تنقلات خوش‌طعم، محصولات حیوانی مانند گوشت‌های فرآوری شده، غذاهای آماده، و نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و شیرین‌شده مصنوعی تشکیل می‌دادند.

پروفسور راشل باترهام، نویسنده ارشد این مطالعه از بخش پزشکی کالج دانشگاهی لندن، در این باره می‌گوید: «نتایج این مطالعه تأیید می‌کند که همه غذاهای طبقه‌بندی شده به عنوان فوق فرآوری شده از نظر خطرات سلامتی مرتبط با آنها یکسان نیستند.»

وی اضافه کرد: «به عنوان مثال، نان‌ها و غلات جزء اصلی رژیم غذایی بسیاری از مردم هستند. بر اساس نتایج فکر می‌کنم که از نظر توصیه‌های غذایی‌ای که ارائه می‌دهیم، باید با تنقلات خوش طعم یا نوشیدنی‌های شیرین رفتار متفاوتی داشته باشیم.»

ساموئل دیکن، نویسنده اول این مطالعه از بخش پزشکی کالج دانشگاهی لندن، نیز در این خصوص گفت: «بیشتر مطالعات تا به امروز غذاهای فوق فرآوری‌شده را به عنوان یک واحد کلی در نظر می‌گیرند، اما ما تصور می‌کنیم که مواد غذایی زیرمجموعه آن‌ها هر کدام سطح خطر متفاوتی دارند.»

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که جایگزینی ۱۰ درصد از غذاهای فوق فرآوری‌شده با ۱۰ درصد از غذاهای فرآوری‌شده خطر دیابت را تا ۱۸ درصد کاهش می‌دهد.

همچنین تجزیه و تحلیل ۹ زیر گروه غذاهای فوق فرآوری‌شده نشان داد که میان وعده‌های خوش طعم، محصولات حیوانی، غذاهای آماده، و نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر و شیرین‌شده مصنوعی با بروز بیشتر دیابت نوع ۲ مرتبط هستند.

نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «The Lancet Regional Health – Europe» منتشر شده است.

یورونیوز فارسی

چرا ترک شکر اینقدر سخت است؟

تحقیقات نشان می‌دهد که شکر افزودنی، اکنون به اصلی‌ترین منبع شکر در رژیم‌غذایی انسان‌ها تبدیل شده است.

سازمان بهداشت جهانی تاکید می‌کند که باید مصرف روزانه شکر افزودنی را به ۵٪ از کل کالری مصرفی تقلیل دهیم (روزانه حدود ۷ قاشق چای‌خوری).

هر نوع شکری که به مواد‌غذایی خود اضافه می‌کنید، «شکر افزودنی» محسوب می‌شود، و به‌راحتی ممکن است در مصرف آن زیاده‌روی کنیم. برای مثال ممکن است یک قوطی نوشابه را سر بکشید، در‌حالی که به‌طور معمول یک‌دفعه چهار تا سیب را با هم نمی‌خورید چون فیبر موجود در میوه‌های تازه باعث احساس سیری می‌شوند. شکر‌های افزودنی برای رژیم غذایی متعادل ضروری نیستند.

«مالیات شکر» در برخی کشورها به‌تازگی باعث تغییر ترکیب ساختار نوشابه‌های گازدار شده است اما هنوز هم مقدار شکر آنها بالاست.

آیا عسل سالم‌تر است؟

نه، عسل هم شکر افزودنی محسوب می‌شود.

وقتی از شکر صحبت می‌کنیم، بیشتر اوقات شکر سفید سر میز را در نظر می‌گیریم. اما منظور از شکر دامنه وسیعی از همه کربوهیدرات‌های شیرین و پر‌انرژی است. شکر سفیدی که روزانه مصرف می‌کنیم از ترکیب دو شکر دیگر تشکیل شده است. این دو شکر گلوکز و فروکتوز هستند. عسل هم از گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. به‌طورمعمول گمان بر این است که عسل جانشین سالم‌تری برای شکر باشد اما اینطور نیست، عسل هم شکر است.

عسل، شیره افرا، شهد آگاو و شیره برنج‌ قهوه‌ای همه «شکر افزودنی» هستند و باید مصرف آنها را محدود کرد.

فروکتوز و گلوکز چه فرقی با هم دارند؟

نظر عموم کارشناسان این است که فروکتوز و گلوکز از نظر اثر بر سلامت انسان تفاوت چندانی با هم ندارند.

همه سلول‌های بدن ما می‌توانند گلوکز را فرآوری کنند اما فقط کبد می‌تواند مقدار زیادی از فروکتوز را جذب کند؛ یعنی زیاده‌روی در مصرف آنها باعث فشار بر کبد می‌شود که در رژیم غذایی عادی روزانه این مقدار مصرف فروکتوز بعید است. همچنین فروکتوز باعث اختلال در عملکرد بعضی هورمون‌ها می‌شود به‌ویژه هورمون گرلین که پیام گرسنگی را به مغز می‌فرستد و لپتین که باعث احساس سیری می‌شود. این اختلال‌ها ممکن است منجر به پر‌خوری شود.

فروکتوز شاخص گلیسمی یا نمایه قندِ‌خونی کمتری نسبت به گلوکز دارد به همین دلیل از سال ۲۰۱۵ تولید‌کنندگان مواد‌غذایی در اروپا که در محصولات خود از فروکتوز استفاده کنند، می‌توانند برچسب «سالم» بر محصول خود بزنند.

چرا ترک شکر اینقدر سخت است؟

به دلیل تجربیات زیستی و«حال خوش»، شکر برای ما تداعی لذت و خوشی می‌کند.

در طول زندگی همیشه شکر و شیرینی برای ما تداعی‌بخش لذت و شادمانی بوده است. برای ما نقش «پاداش» را بازی ‌کرده است و در جشن‌ها و مناسبت‌ها آن را مصرف کرده‌ایم. وقتی شکر افزودنی مصرف می‌کنیم به سرعت جذب جریان خون ما می‌شود و احساس لذت و انرژی می‌کنیم اما پس از آن ناگهان دچار «افت قند خون» می‌شویم. همین باعث می‌شود شکر بیشتری مصرف کنیم و چرخهٔ میل و ولع شدید به شکر و کاهش قند خون تکرار می‌شود.

همانطور که آموخته‌ایم که لذت و خوشی را با شکر مرتبط بدانیم، می‌توانیم حس چشایی خود را به لذت بردن از مواد‌غذایی با شیرینی کمتر عادت بدهیم. این تغییر عادت نیاز به زمان دارد و باید پیگیرانه آن را ادامه دهید.

چطور می‌توان از میل شدید به شکر رها شد؟

مغز خود را تمرین دهید تا از مواد‌غذایی با شیرینی کمتر لذت ببرد و انواع میان‌وعده‌های سالم و بهداشتی جانشین را در دسترس خود قرار دهید.

* میان‌وعده‌های سالم و مغز و دانه‌های خوراکی طبیعی در دسترس داشته باشید. این مواد‌غذایی سرشار از چربی و پروتئین هستند و باعث می‌شوند دیرتر احساس گرسنگی کنید.
* می‌توانید مقدار کمی شکلات تلخ (حداقل ۷۰٪ کاکائو) بخورید که نسبت به شکلات سفید یا شکلات شیری شکر کمتری دارد.
* کمی کاکائو یا دارچین روی غذای خود بپاشید تا میل به شیرینی خود را تسکین دهید.
* جانشین‌های شکر مانند استویا که از گیاه شیرین‌برگ به دست می‌آید برای پخت نان و شیرینی بدون شکر به کار می‌آید. استویا شیرین‌کننده طبیعی است که از گیاه به‌دست می‌آید و کالری ندارد و بر میزان قند خون اثر نمی‌گذارد و باعث خرابی دندان‌ها نمی‌شود. یادتان باشد که اگر به خوردن مواد‌غذایی شیرین ادامه دهید، حتی اگر در آنها از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده شده باشد میل به شیرینی در شما باقی خواهد ماند.
* بیشتر اوقات میل شدید به شیرینی پدیده‌ای ذهنی است که به لذت و خوشی هنگام خوردن شیرینی مربوط است. با پیاده‌روی، مطالعه یا شنیدن موسیقی حواس خودتان را پرت کنید.

جانشین‌های شکر

* میل شدید به شیرینی را با چربی و پروتئین کم کنید
* به‌جای نوشیدنی‌های شیرین آب گازدار بنوشید
* از جانشین‌های شکر استفاده کنید مانند استویا و شیرین‌کننده‌ها
* مراقب شکر پنهان در مواد‌غذایی باشید

چطور می‌توان متوجه شکر افزودنی روی برچسب مواد غذایی شد؟

فهرست محتویات و اطلاعات مواد موجود در هر ۱۰۰ گرم از محصول را بخوانید.

تولید‌کنندگان مواد‌غذایی مجبور نیستند که مقدار شکر افزودنی به مواد‌غذایی را اعلام کنند، در‌عوض رقم کل شکر موجود در ماده‌غذایی را روی برچسب می‌نویسند.

حواس‌تان باشد که گاهی شکر تحت نام‌‌های زیر آمده است:

* ساکارُز
* گلوکز
* مالتوز
* لاکتوز
* فروکتوز
* ملاس یا شیره
* نشاسته هیدرولیز‌شده
* شهد آگاو
* شیره ذرت
* شیره برنج قهوه‌ای
* عسل
* شربت طلایی

بی‌بی‌سی فارسی

می‌خواهید ۱۰۰ سال عمر کنید این چهار مورد را دریابید

تعداد صدساله‌های جهان از ۱۵۱ هزار نفر در سال ۲۰۰۰ به ۵۷۳ هزار نفر در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است.

مردم بیشتر عمر می‌کنند و می‌توان انتظار داشت که در سال‌های آینده تعداد بیشتری از افراد به سن ۱۰۰ سالگی برسند.

صدساله‌ها نمونه‌ای از پیری موفق هستند، که اغلب کمتر به بیماری‌های مزمن مبتلا می‌شوند و تا سن ۹۰ سالگی فعالیت‌های روزانه خود را به طور مستقل انجام می‌دهند. در حالی که ژنتیک در طول عمر افراد نقش دارد، عوامل قابل تغییر بیش از ۶۰ درصد از پیری موفق را تشکیل می‌دهند.

اما چه عواملی به افراد برای رسیدن به سن ۱۰۰ سالگی کمک می‌کند؟ برای یافتن پاسخ، سبک زندگی و عادات بهداشتی صدساله‌ها و افراد نزدیک به صدسالگی (افراد ۹۵ تا ۹۹ ساله) در سراسر جهان بررسی شده‌اند.

در این مسیر، ۳۴ تحقیق که از سال ۲۰۰۰ به بعد منتشر شده‌اند، بررسی شدند. بر اساس این تحقیق که در وبسایت «The Conversation» منتشر شده است، چهار عامل کلیدی شناسایی شدند که به طول عمر بسیار زیاد کمک می‌کنند.

۱- رژیم غذایی متنوع با مصرف کنترل‌شده نمک

صدساله‌ها و افراد نزدیک به صدسالگی معمولاً رژیم غذایی متعادل و متنوعی داشتند. آن‌ها به طور متوسط بین ۵۷ درصد تا ۶۵ درصد از انرژی دریافتی خود را از کربوهیدرات‌ها، ۱۲ درصد تا ۳۲ درصد را از پروتئین‌ها و ۲۷ درصد تا ۳۱ درصد را از چربی‌ها تأمین کرده‌اند.

رژیم غذایی آن‌ها شامل غذاهای اصلی مانند برنج و گندم، میوه‌ها، سبزیجات و غذاهای غنی از پروتئین مانند مرغ، ماهی و حبوبات به همراه مصرف متوسطی از گوشت قرمز بود.

این الگوی غذایی که شباهت‌هایی به رژیم مدیترانه‌ای دارد، با کاهش خطر مشکلات جسمانی و مرگ و میر مرتبط است.

همچنین بیشتر صدساله‌ها رژیم غذایی کم‌نمک را ترجیح می‌دادند. در این بررسی مشخص شد که میزان متوسط مصرف روزانه سدیم حدود ۱.۶ گرم بوده است، رقمی که پایین‌تر از حد توصیه‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت است. بنا به توصیه سازمان جهانی بهداشت، میزان مصرف روزانه سدیم باید کمتر از ۲ گرم باشد که معادل حدود ۵ گرم نمک است.

رژیم غذایی سنتی اوکیناوایی که به دلیل رعایت آن توسط صدساله‌های ژاپنی در جزیره اوکیناوای ژاپن شناخته شده است، حاوی حدود ۱.۱ گرم سدیم است.

بررسی‌ها نشان دادند که مصرف بیشتر نمک (افرادی که غذاهای شور را ترجیح می‌دهند یا نمک اضافی به غذاهای خود اضافه می‌کنند) با افزایش ۳.۶ برابری خطر نقص عملکرد جسمانی نسبت به افرادی که مصرف نمک کمتری دارند، همراه است.

نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که برای داشتن یک رژیم غذایی سالم باید مقدار زیادی غلات کامل، سبزیجات ریشه‌ای، حبوبات، میوه‌ها و سبزیجات را گنجاند، مصرف گوشت قرمز را به حداقل رساند و به جای از پروتئین‌های کم‌چرب مانند مرغ، ماهی و پروتئین‌های گیاهی روی آورد، و میزان نمک موجود در غذاها را کنترل کرد.

۲- کاهش مصرف داروها

صدساله‌ها از بیماری‌های مزمن کاملاً در امان نیستند، اما معمولاً بسیار دیرتر از میان‌سالان به این بیماری‌ها دچار می‌شوند.

بیش از نیمی از افرادی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند، با مشکلات رایجی مانند فشار خون بالا، زوال عقل یا اختلالات شناختی مواجه بودند. پژوهشگران دریافتند که این افراد به طور متوسط از ۴.۶ نوع دارو استفاده کرده‌اند. داروهای مصرفی شامل داروهای فشار خون و داروهای بیماری‌های قلبی بودند.

این داده‌ها مشابه نتایج یک پژوهش در اسپانیا است که نشان می‌دهد صدساله‌ها به طور متوسط از ۴.۹ نوع دارو استفاده می‌کردند اما افرادی که صدساله نبودند به طور متوسط از ۶.۷ نوع دارو استفاده می‌کردند.

کمتر مصرف کردن داروها توسط صدساله‌ها ممکن است به این معنی باشد که آن‌ها وضعیت سلامتی بهتری دارند. البته اطلاعات مربوط به مصرف داروها معمولاً توسط خود افراد گزارش می‌شود و ممکن است دقیق نباشد.

پلی‌فارماسی یا مصرف همزمان پنج دارو یا بیشتر در افراد مسن شایع است. مصرف همزمان چند دارو به صورت نامناسب با افزایش خطرات جانبی مانند افتادن یا اختلالات شناختی همراه شود.

از آنجا که بیماران ممکن است نتوانند بر نوع یا تعداد داروهای تجویز شده کنترل داشته باشند، پزشکان باید داروها را فقط در صورت ضرورت تجویز و آن‌ها را از مزایا و خطرات داروها آگاه کنند.

۳- خواب کافی و آرام

کیفیت و کمیت خواب بر سیستم ایمنی بدن، هورمون‌های استرس و عملکردهای کاردیومتابولیک مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت تأثیر می‌گذارد. خواب مناسب و کافی با افزایش سلامتی جسمی و روانی و کاهش خطر بیماری‌های مزمن مرتبط است.

بر اساس داده‌های این پژوهش، ۶۸ درصد از صدساله‌ها از کیفیت خواب خود رضایت داشتند. در مقابل، نتایج یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۰ که در ۱۳ کشور انجام شد، میزان رضایت از خواب در میان بزرگ‌سالان بین ۲۹ درصد تا ۶۷ درصد متغیر بود.

مدت زمان خواب مناسب بین هفت تا هشت ساعت در شب است. حفظ یک روال خواب منظم، ایجاد محیط آرام، ورزش منظم و مدیریت استرس از جمله مواردی است که برای دستیابی به خواب مناسب توصیه می‌شوند.

۴- محیط زندگی

بیش از ۷۵ درصد از صدساله‌ها و افزاد نزدیک به صدسالگی که در این تحقیق بررسی شدند، در مناطق روستایی زندگی می‌کردند.

این موضوع در «منطقه‌های آبی» که به دلیل داشتن تعداد زیاد افراد صد ساله معروف هستند، مشاهده می‌شود. این مناطق شامل اوکیناوای ژاپن، ساردینیا در ایتالیا، شبه‌جزیره نیکویا در کاستاریکا و ایکاریا در یونان هستند.

طول عمر زیاد افراد در این مناطق ممکن است تا حدی به ارتباط بین طبیعت و سلامتی مربوط باشد. برای مثال، زندگی در طبیعت و محیط‌های سبز با کاهش استرس، افسردگی، فشار خون، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی مرتبط است که می‌تواند به افزایش امید به زندگی کمک کند.

سایر عوامل مهم

در این تحقیق، همه رفتارها و عادات روزانه مرتبط با طول عمر بررسی نشده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهند که سیگار نکشیدن، پرهیز از نوشیدن الکل یا محدود کردن آن، فعالیت بدنی منظم و داشتن روابط اجتماعی به افزایش احتمال رسیدن به سن ۱۰۰ سالگی کمک می‌کنند.

البته رعایت توصیه‌های پیشین تضمین نمی‌کند که یک فرد حتماً به سن ۱۰۰ سالگی خواهد رسید. همچنین برخی از افرادی که به سن ۱۰۰ سالگی رسیده‌اند، رفتار یا عاداتی داشتند که غیر معمول به نظر می‌رسد.

در هر حال بسیاری از افراد مسن در تلاشند تا سبک زندگی سالم‌تری را به منظور پیشگیری و مدیریت بیماری‌های مزمن در پیش گیرند.

پس هرچه زودتر بتوانید تغییرات مثبت در سبک زندگی و عادات خود ایجاد کنید، موقعیت بهتری برای داشتن زندگی طولانی و سالم خواهید داشت.

صدساله شدن یک تلاش مادام‌العمر است.

یورونیوز فارسی

دانشمندان «سن دقیق پیر شدن» را کشف کردند

دانشمندان می‌گویند اگر به طور تقریباً یک‌شبه متوجه ظهور ناگهانی چین و چروک، درد و یا احساس کلی پیری شده‌اید، ممکن است این قضیه توضیحی علمی داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهد پیری به جای اینکه یک فرآیند آهسته و پیوسته باشد، حداقل در دو دوره مشخص زمانی با ضرباهنگ سریع رخ می‌دهد.

پژوهشگران با مطالعه و ردیابی هزاران مولکول مختلف از افراد ۲۵ تا ۷۵ ساله، دو موج عمده از تغییرات مرتبط با سن را یک بار در حدود ۴۴ سالگی و بار دیگر در ۶۰ سالگی شناسایی کرده‌اند.

آنان می‌‌گویند پیر شدن در واقع به صورت عمده در این سنین خاص رخ می‌دهد.

پروفسور مایکل اسنایدر، متخصص ژنتیک در دانشگاه استنفورد و نویسنده ارشد این مطالعه، در این باره می‌گوید: «ما فقط در طول زمان به تدریج تغییر نمی‌کنیم. در حقیقت بعضی تغییرات به صورت دفعی و چشمگیر رخ می‌دهند.»

وی اضافه کرد: «به نظر می‌رسد اواسط دهه ۴۰ زندگی، مانند اوایل دهه ۶۰، زمان تغییرات چشمگیر بوده و صرف نظر از اینکه به چه دسته‌ای از مولکول‌ها نگاه می‌کنید این مسئله در مورد کلیت همه آن‌ها صادق است.»

پژوهشگران در این تحقیق نمونه‌های آزمایشگاهی از خون، مدفوع، پوست و مخاط دهان و بینی ۱۰۸ داوطلب را که هر چند ماه یک بار برایشان ارسال می‌شد برای حدود ۷ سال مورد پیگیری قرار دادند.

آنان سپس ۱۳۵ هزار مولکول مختلف آر‌ان‌ای (شامل پروتئین‌ها و متابولیت‌ها) و میکروب‌ها (شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های ساکن در روده و روی پوست شرکت‌کنندگان) را تجزیه و تحلیل کردند.

به گفته محققان، فراوانی بیشتر مولکول‌ها و میکروب‌ها در طول زمان تغییر عمده‌ای نمی‌کرد و دگرگونی‌ها زمانی رخ می‌داد که افراد در اواسط دهه ۴۰ و اوایل دهه ۶۰ زندگی خود بودند.

دکتر اسنایدر در این خصوص می‌گوید: «شدت‌ گرفتن پیری در اواسط دهه ۴۰ زندگی‌ها غیرمنتظره بود. در ابتدا تصور می‌شد که این نتیجه تغییرات قبل از یائسگی در زنان است که نتایج را برای کل گروه تغییر می‌دهد. اما داده‌ها نشان داد که تغییرات مشابهی نیز در مردان در اواسط دهه ۴۰ زندگی آن‌ها حادث می‌شود.»

دکتر شیائوتائو شن، محقق در دانشگاه فناوری نانیانگ سنگاپور و از نویسندگان این مطالعه، نیز در این باره گفت: «این نشان می‌دهد که اگرچه یائسگی یا قبل از یائسگی ممکن است در تغییرات مشاهده‌شده در زنان در اواسط دهه ۴۰ زندگی نقش داشته باشد، اما احتمالاً عوامل مهم دیگری نیز بر این تغییرات در مردان و زنان تأثیر می‌گذارند.»

موج اول تغییرات شامل مولکول‌های مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی و توانایی متابولیسم کافئین، الکل و لیپیدها بود. موج دوم تغییرات اما مولکول‌های دخیل در تنظیم ایمنی، متابولیسم کربوهیدرات و عملکرد کلیه‌ها را در بر می‌گرفت.

دانشمندان می‌گویند مولکول‌های مرتبط با پیری پوست و ماهیچه در هر دو زمان تغییر کردند.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که افزایش سن ممکن است در سن ۷۸ سالگی اتفاق بیفتد، هرچند مطالعه جدید نتوانست این را تایید کند چرا که مسن‌ترین شرکت کنندگان ۷۵ سال سن داشتند.

این الگو با شواهد قبلی مطابقت دارد که نشان می‌دهد خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن به صورت تدریجی افزایش نمی‌یابد، بلکه این اتفاق به صورت دفعی و با شدت بالا اتفاق می‌افتد. همچون خطر ابتلا به آلزایمر و بیماری‌های قلبی عروقی که پس از عبور از۶۰ سالگی افزایش شدیدی نشان می‌دهند.

تغییر در متابولیسم الکل نیز می‌تواند ناشی از افزایش مصرف در اواسط دهه ۴۰ زندگی افراد در مواجهه با یک دوره استرس‌زا از زندگی باشد.

به گفته نویسندگان، افزایش ورزش و فعالیت بدنی در دوره‌های از دست دادن سریع‌تر عضله می‌تواند به مقابله با پیری در این برهه‌های حساس زمانی کمک کند.

دکتر اسنایدر در این خصوص می‌گوید: «من معتقدم که باید سعی کنیم تا زمانی که هنوز سالم هستیم، سبک زندگی خود را تنظیم کنیم.»

نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Nature Aging» منتشر شده است.

یورونیوز فارسی

بهترین روش شستن میوه‌ها و سبزیجات

خوردن روزانه میوه و سبزیجات یک راه عالی برای سالم ماندن محسوب می‌شود، فقط ابتدا باید مطمئن شوید که آن‌ها را به درستی شسته‌اید.

هرچند بیشتر مردم از خطراتی که گوشت خام و ماهی می‌تواند برای سلامتی داشته باشد آگاه هستند، بسیاری محصولات تازه را «ایمن» می‌دانند.

این در شرایطی است که هر سال از هر ده نفر یک نفر با خوردن مواد غذایی آلوده بیمار می‌شود و تقریباً ۴۶ درصد از این موارد بیماری‌های منتقله ناشی از مصرف میوه و سبزیجات است.

واقعیت این است که بیشتر محصولات تازه در فضای باز رشد می‌کنند، جایی که هر کسی یا هر چیزی (مانند حشرات و پرندگان) می‌توانند آن‌ها را لمس کنند.

این بدان معناست که علاوه بر کثیفی، محصولات شسته‌نشده ممکن است حاوی انواع مختلفی از مواد بالقوه مضر از جمله باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و آفت‌کش‌ها باشند.

محصولات تازه همچنین ممکن است در طول مراحل بسته‌بندی، آماده‌سازی یا نگهداری آلوده شوند. حتی محصولاتی که در گلخانه‌ها به صورت ایزوله رشد می‌کنند نیز می‌توانند حاوی میکروب‌ها و آفت‌کش‌ها باشند. در نتیجه شستن میوه‌ها و سبزیجات از اهمیت واقعی برای ایمنی مواد غذایی برخوردار است. اما بهترین راه برای انجام آن چیست؟

پرایمورس فریستون، مدرس ارشد میکروبیولوژی بالینی در دانشگاه لستر بریتانیا، در این باره می‌گوید: «ابتدا دستان خود را بشویید. این از آلودگی میکروب‌های روی پوست به محصولی که تمیز می‌کنید جلوگیری می‌کند.»

ساده‌ترین و ایمن‌ترین راه برای شستن محصولات تازه با دست، زیر آب جاری و سرد است. میوه‌ها و سبزیجات را با دستان خود بمالید تا آلودگی، آفت‌کش‌ها و برخی میکروب‌های سطحی از بین برود.

این کار را آنقدر ادامه دهید تا سطح دیگر کثیف به نظر نرسد. اگر می‌خواهید محصول را در آب خیس کنید، مطمئن شوید که به جای سینک ظرفشویی (که ممکن است پر از میکروب باشد) از یک کاسه تمیز استفاده کنید.

هرگز محصولات را با مواد شوینده یا سفید‌کننده‌ها نشویید، زیرا پوست برخی از میوه‌ها و سبزیجات متخلخل است و می‌تواند این مواد شیمیایی را جذب کند. این نه تنها می‌تواند طعم و بافت آنها را تغییر دهد، بلکه می‌تواند آن‌ها را برای مصرف خطرناک کند.

برخی از روش‌های شیمیایی بی‌خطر نیز برای تمیز کردن میوه‌ها و سبزیجات شما وجود دارد. برای مثال سرکه و جوش شیرین هر دو می‌توانند برای شستن محصولات تازه استفاده شوند. آنها می‌توانند تجمع باکتری‌ها و آفت‌کش‌ها را روی محصولات کاهش دهند.

برای شستشو می‌توانید از سرکه سیب استفاده کنید. در هر فنجان آب فقط از نصف فنجان سرکه استفاده کنید، محصول را به مدت دو تا سه دقیقه خیس کنید و گهگاه آن را هم بزنید. سپس حداقل یک دقیقه آن را زیر آب سرد شیر بشویید.

یکی از معایب استفاده از سرکه این است که اسید استیک موجود در آن می‌تواند طعم و بافت را تغییر دهد و این به ویژه در مورد میوه‌های نرم صادق است.

برای جوش شیرین، حدود ۰.۸۴ گرم به ازای هر ۱۰۰ میلی‌لیتر آب ( کمتر از شش قاشق غذاخوری) رشد میکروب‌ها را در محصولات تازه متوقف می‌کند.

همچنین اثبات شده است که خیساندن به مدت ۱۵ دقیقه با جوش شیرین تقریباً تمام آثار آفت کش‌ها را از محصولات تازه از بین می‌برد.

میوه‌ها و سبزیجات را به مدت ۱۵ دقیقه در یک کاسه تمیز خیس کنید و هر از گاهی هم بزنید. از آنجایی که جوش شیرین قلیایی است، خیساندن بیش از یک ربع و عدم شستشوی کامل ممکن است پوست میوه‌ها و سبزیجات ظریف را از بین ببرد و بر بافت و طعم آنها تأثیر بگذارد.

با این حال تحقیقاتی که اثر شستن سیب‌ها را با آب تنها به تنهایی در مقابل خیساندن آنها در جوش شیرین مقایسه کرد، نشان داد که آب تقریباً به اندازه جوش شیرین در از بین بردن آفت‌کش‌ها مؤثر است.

بنابراین بر اساس مجموعه شواهدی که در حال حاضر در اختیار داریم، آب به تنهایی هنوز بهترین راه برای تمیز کردن محصولات تازه است و هیچ مزیت واقعی برای استفاده از سرکه یا جوش شیرین وجود ندارد.

برای شستن سبزیجاتی مانند کاهو، کلم، کلم بروکلی، گل کلم و کلم پیچ برگ‌ها یا گلچه‌ها را جدا کرده و به صورت جداگانه به مدت یک دقیقه زیر شیر آب بشویید.

در نهایت توجه داشته باشید که هیچ روش شستشوی خانگی نمی‌تواند تمام میکروب‌هایی را که ممکن است در میوه‌ها و سبزیجات وجود داشته باشند به طور کامل از بین ببرد. این تنها پخت و پز با حرارت بالای ۶۰ درجه سانتیگراد است که می‌تواند این کار را انجام دهد.

یورونیوز فارسی

مطالعه دانشگاه کالیفرنیا: قند، پیرتان می‌کند

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط مجله معتبر جاما نتورک اوپن در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است، مصرف شکر معیار “اپی ژنتیکی” سن بیولوژیکی را در زنان افزایش می‌دهد. این در حالی است که پیروی از رژیم‌های غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان یا غذاهای ضدالتهاب آن را کاهش می‌دهند.

گفتنی است؛ اپی ژنتیک مطالعه عوامل خارجی یا محیطی است که باعث روشن یا خاموش شدن ژن‌ها می‌‌شوند و روی چگونگی خوانده ‌شدن ژن‌‌ها اثر می‌گذارند.

محققان دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو گروهی از شرکت کنندگان زن سیاه پوست و سفید پوست را در موسسه ملی قلب، ریه و خون مطالعه رشد و سلامت (NGHS) آمریکا تحت بررسی قرار دادند.

شرکت کنندگان افرادی بودند که در ابتدای مطالعه با رده سنی ۹ تا ۱۹ سال در سال‌های ۱۹۸۷-۱۹۹۷ ثبت نام کرده بودند. آنها بین سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۹، زمانی که سنشان ۳۶-۴۳ سال بود، مجددا پیگیری شدند.

این مطالعه در ابتدا برای بررسی سلامت سیستم قلبی و متابولیک بدن طراحی شد. گفتنی است که داده‌‌های مربوط به رژیم غذایی هم در دسترس بودند، چرا که از شرکت‌ کنندگان خواسته شده بود تا یک دفترچه غذایی ۳ روزه را در هر یک از پیگیری‌های دوره‌ای تکمیل کنند.

مقدار قند افزوده در رژیم غذایی با استفاده از داده‌های مذکور محاسبه شد، همانطور که پایبندی به رژیم غذایی مدیترانه ای، شاخص تغذیه سالم جایگزین و سیستم امتیاز بندی مواد مغذی جدید از ۰-۲۴ (به طور خاص برای این مطالعه طراحی شده بود) نیز بررسی شدند.

این سیستم امتیاز بندی جدید مواد مغذی با استفاده از داده‌‌های مربوط به مقدار ریزمغذی‌‌ها در جیره غذایی شرکت کنندگان طرح ریزی شد:

- ویتامین A
- ویتامین E
- ویتامین ث
- فولات
- ویتامین B۱۲
- فلز روی
- سلنیوم
- منیزیم
- فیبر
- اسیدهای چرب تک غیراشباع
- ایزوفلاون‌ها
- قند

چگونه رژیم غذایی بر سن اپی ژنتیک تاثیر می‌گذارد

داده‌های اپی ژنتیک ۳۴۲ شرکت کننده با استفاده از نمونه بزاق جمع آوری شد. نیمی از شرکت کنندگان سیاه پوست و نیمی سفید پوست بودند.

سن اپی ژنتیک با استفاده از الگوریتمی به نام GrimAGE۲ محاسبه شد. این الگوریتم به متیلاسیون نقاط خاصی روی ژنوم می‌پردازد تا قرار گرفتن در معرض پروتئین واکنشی سی؛ پروتئینی که در کبد در پاسخ به التهاب ساخته می‌شود و همچنین هموگلوبین A۱C؛ فاکتوری که نشان می‌دهد چه مقدار قند در خون وجود دارد، بررسی ‌شود.

محققان به دنبال تجزیه و تحلیل یافته‌ها دریافتند: به ازای هر گرم قند اضافی که افراد در روز مصرف می‌کنند، نمره GrimAGE۲ آنها به اندازه ۷ روز افزایش می‌یابد. آنها همچنین نتیجه گرفتند شرکت‌ کنندگانی که از رژیم غذایی مدیترانه ‌ای، شاخص تغذیه سالم جایگزین و رژیم مواد مغذی ارائه شده توسط خود محققین پیروی می‌کردند، امتیاز GrimAGE۲ پایین‌ تری داشتند.

بدین ترتیب رژیم غذایی با کیفیت بالاتر حاوی مقادیر بیشتری از آنتی اکسیدان‌ها و مواد مغذی ضد التهابی، تاثیر مثبت قابل ملاحظه‌ای بر سن اپی ژنتیکی دارد. در مقابل مصرف شکر باعث افزایش سن اپی ژنتیکی می‌شود.

رابطه التهاب و قند خون

سطوح بالای قند در خون همچنین می‌تواند منجر به تولید محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته شود که آنها نیز به نوبه خود باعث التهاب خواهند شد. همه این عوامل می‌توانند به تغییراتی در سلول‌ها منجر شوند که در نهایت تسریع روند پیری در سطح سلولی و به صورت سیستمیک را رقم بزنند.

علاوه بر این مصرف زیاد قند باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود که همین موضوع منجر به آسیب اکسیداتیو به DNA، پروتئین‌ها و لیپیدها خواهد شد. این آسیب طی زمان به نوعی انباشته و به پیری زودرس سلول‌ها و بافت‌ها منتهی می‌شود.

چگونه می‌توان با مصرف بالای شکر مبارزه کرد؟

- مصرف نوشیدنی‌های شیرین را کاهش دهید

بیشتر قند افزوده در رژیم غذایی مربوط به نوشیدنی‌های شیرین، نوشابه‌های گازدار، نوشیدنی‌های ورزشی، نوشیدنی‌های انرژی زا، چای‌های شیرین شده و غیره است.

علاوه بر این، نوشیدنی‌‌هایی که بسیاری از مردم آنها را سالم می‌دانند، مانند اسموتی‌‌ها و آبمیوه‌‌ها، همچنان می‌توانند حاوی مقادیر نسبی قند افزوده باشند. به عنوان مثال، ۱ فنجان (۲۷۱ گرم) آبمیوه به طور معمول حاوی بیش از ۷ قاشق چایخوری شکر است.

علاوه بر این، بدن کالری نوشیدنی‌ها را به روشی متفاوت از کالری غذا دریافت و تشخیص می‌دهد. کالری نوشیدنی‌ها به سرعت جذب می‌شود و در نتیجه سطح قند خون سریعا افزایش می‌یابد.

چند نوشیدنی سالم‌ تر که به طور طبیعی فاقد قند هستند یا قند کمی دارند، عبارت‌اند از:

- آب
- آب گازدار غیر شیرین
- دمنوش‌های گیاهی
- چای سیاه
- قهوه

از مصرف دسرهای شیرین خودداری کنید

بیشتر دسرها ارزش غذایی زیادی ندارند. آنها مملو از شکر هستند که باعث افزایش قند خون می‌شوند و می‌توانند احساس خستگی، گرسنگی و حتی هوس بیشتر به مصرف قند ایجاد کنند.

دسرهای حاوی غلات و لبنیات، مانند کیک، پای، دونات و بستنی، بیش از ۱۸ درصد از مصرف شکر افزوده شده در رژیم غذایی آمریکایی را تشکیل می‌دهند.

اگر به دنبال یک خوراکی خوشمزه با محتوای قند کمتر هستید که بتواند هوس شیرینی ‌تان را برطرف کند، این جایگزین‌‌ها را امتحان کنید:

- میوه تازه
- ماست یونانی با دارچین یا میوه
- میوه پخته با خامه
- شکلات تلخ (۷۰ درصد کاکائو یا بالاتر)

شیرین کننده‌های طبیعی با کالری صفر را جایگزین کنید

شیرین کننده‌های مصنوعی متنوعی در بازار وجود دارند که کاملا بدون قند و کالری هستند، مانند سوکرالوز و آسپارتام.

با این حال، این شیرین ‌کننده‌‌های مصنوعی ممکن است با عدم تعادل در باکتری‌های روده مرتبط باشند که می‌تواند منجر به کنترل ضعیف ‌تر قند خون، افزایش میل به غذا و همچنین بالا رفتن وزن شود. به همین دلیل، بهتر است از مصرف شیرین کننده‌های مصنوعی نیز اجتناب کنیم.

در این میان برخی دیگر از شیرین کننده‌های طبیعی با کالری صفر، امیدوار کننده هستند. این دسته از شیرین کننده‌ها عبارت‌اند از استویا، اریتریتول و آلولوز.

از جمله روش‌های موثر دیگر برای جلوگیری از مصرف شکر می‌توان به‌ موارد زیر اشاره کرد:

- از مصرف سس‌های حاوی قند پرهیز کنید
- برچسب مواد غذایی را به دقت بررسی کنید
- حواستان به مصرف خوراکی‌ها و تنقلات فرآوری شده باشد
- مصرف مواد غذایی صبحانه حاوی شکر را حذف کنید یا به حداقل برسانید
- پروتئین بیشتری مصرف کنید

عصر ایران

تأثیر فیبر جو در کاهش وزن

تأثیر فیبر جو در کاهش وزن «مشابه داروهای ضدچاقی» است

یک پژوهش دانشگاهی نشان می‌دهد که فیبر خاصی به نام بتا-گلوکان که به‌وفور در جو یافت می‌شود، می‌تواند اثر کاهش وزنی مشابه با داروهایی مانند اوزمپیک را بروز دهد، بدون آن‌که هزینه‌ها و عوارض جانبی مرتبط با این داروها را به دنبال داشته باشد.

محققان در این پژوهش تازه که در دانشگاه آریزونا انجام و گزارش آن در نشریهٔ تخصصی «The Journal of Nutrition» منتشر شده، به بررسی انواع مختلف فیبرهای غذایی و تأثیرات آن‌ها بر سلامت روده و کاهش وزن پرداخته‌اند.

فرانک دوکا، استادیار دانشگاه آریزونا و سرپرست این پژوهش، در این باره گفته است: «ما می‌دانیم که فیبر مهم و مفید است، اما چالش اصلی شناخت دقیق انواع مختلف فیبر و تأثیرات متفاوت آن‌ها بر سلامت انسان است.»

به‌گفتهٔ این استاد دانشگاه، هدف این پژوهش این بوده است که درک بهتری به دست آید از این‌که کدام نوع فیبر بیشترین فایده را برای کاهش وزن و بهبود تعادل گلوکز خون دارد تا بتوان اطلاعات دقیق‌تری به جامعه و صنعت غذایی ارائه داد.

مطالعه‌ای که دوکا و همکارانش انجام داده‌اند، تجزیه و تحلیل گسترده‌ای را بر اساس تأثیر انواع مختلف فیبر بر میکروبیوتای روده ارائه داد. آن‌ها با بررسی فیبرهایی چون پکتین، بتا-گلوکان، دکسترین گندم، نشاسته و سلولز دریافتند که بتا-گلوکان، به‌خصوص آن که در جو یافت می‌شود، قابلیت‌های برجسته‌ای در مقابلهٔ طبیعی با چاقی دارد.

این تحقیقات همچنین بر روی اثرات مختلف فیبرها بر سطوح گلوکز خون و حفظ توده بدون چربی تمرکز داشته است. در یک آزمایش کنترل‌شده، موش‌های آزمایشگاهی به پنج گروه تقسیم شدند و به همهٔ آن‌ها رژیم غذایی پرچرب و پرساکارُز داده شد.

در میان این گروه‌ها، گروهی که با بتا-گلوکان تغذیه شده بودند، کمترین افزایش وزن را داشتند و حتی در شرایط رژیم غذایی ناسالم، افزایش توده چربی قابل‌توجهی در آن‌ها دیده نشد و حفظ توده بدون چربی بیشتری نشان دادند.

نتایج این مطالعه نشان داد که موش‌هایی که با بتا-گلوکان تغذیه شده بودند، علاوه بر کاهش وزن، بهبود قابل‌توجهی در حساسیت به انسولین و کنترل سطوح قند خون نشان دادند، که نشان‌دهندهٔ تأثیر مثبت این نوع فیبر بر متابولیسم بدن است.

مطالعات بیشتر نشان داد که بتا-گلوکان باعث توسعهٔ نوعی میکروبیوتا می‌شود که به بهبود سلامت کلی و کاهش وزن کمک می‌کند. به‌ویژه، این فیبر باعث افزایش تولید بوتیرات در روده شده است.

بوتیرات یک متابولیت (مادهٔ شرکت‌کننده در سوخت‌وساز سلولی) است که نقش کلیدی در تحریک ترشح نوع خاصی از هورمون‌های پروتئینی دارد که به مغز سیگنال سیری می‌دهد.

این مطالعه بر اهمیت بالای بتا-گلوکان به‌عنوان یک عنصر غذایی کلیدی در مبارزه با چاقی و بهبود متابولیسم تأکید می‌کند و پژوهشگران امیدوارند که این یافته‌ها بتواند به توسعهٔ محصولات غذایی مؤثرتر برای تقویت سلامت روده و کل بدن کمک کند.

رادیو فردا

سلامت دستگاه گوارش بر سلامت روان هم اثر می‌گذارد

اونور ارم / سرویس جهانی بی‌بی‌سی

تحقیقات نشان داده‌اند سلامت دستگاه گوارش می‌تواند با جنبه‌های مختلفی از سلامتی از جمله سطح کلسترول تا سلامت روان افراد مرتبط باشد.

همزمان با افزایش آگاهی درباره نقش دستگاه گوارش، تمایل برای بهتر کردن سلامتی آن‌ هم بیشتر شده است.

بر اساس داده‌های مرکز تحقیق بازار پولاریس، ارزش بازار محصولات پروبیوتیک در سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۶۰ میلیارد دلار رسید و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، سالانه ۷ درصد رشد داشته باشد.

اما چرا سلامت دستگاه گوارش مهم است و چطور می‌تواند آن را بهتر کرد؟

دستگاه گوارش سالم چیست؟

ازآنجایی‌ که دستگاه گوارش ساختار پیچیده‌ای دارد، تشخیص دستگاه گوارش سالم به‌ سادگی تشخیص سلامت اندام‌های دیگر بدن نیست و هیچ وسیله یا روش اندازه‌گیری واحدی برای اندازه‌گیری سلامت آن وجود ندارد.

دستگاه گوارش ما پر از میکروب است. تعداد میکروب‌های داخل آن، آن‌قدر زیاد است که اگر همه‌شان را روی‌ هم جمع کنیم، بیش از ۱.۸ کیلوگرم وزن خواهند داشت.

در هر گرم از محتویات روده‌ای، ۱۰۰ میلیارد باکتری وجود دارد.

دکتر کاترین جانسون که در مورد ارتباط سیستم گوارش و مغز در دانشگاه آکسفورد تحقیق می‌کند، می‌گوید یک دستگاه گوارش سالم، معمولاً گونه‌های متنوعی از میکروب‌ها را در خود دارد.

با همه این‌ها، به گفته خانم جانسون دانش میکروبیوم هنوز حوزه نسبتاً جوانی در علم است. به گفته او به همین دلیل است که ما با جزئیات نمی‌دانیم یک سیستم گوارش سالم چه شکلی دارد.

او می‌گوید: «میکروبیوم دستگاه گوارش برای هر فرد متفاوت و بسیار متنوع هستند. هزاران گونه مختلف میکروب و هزاران زیرمجموعه مختلف در هرگونه وجود دارد و ما اطلاعاتی درباره کارکرد بسیاری از آن‌ها نداریم.»

چرا داشتن سیستم گوارش سالم، اهمیت دارد؟

دکتر جانسون می‌گوید: «سیستم گوارش می‌تواند تقریباً بر تمام‌اندام‌های بدن تأثیر بگذارد.»

مغز و سیستم گوارش ارتباطی بسیار قوی با یکدیگر دارند که به نام محور مغز- گوارش شناخته می‌شود.

هر یک از دو طرف این محور، برای دیگری حیاتی و ضروری است. مطالعات نشان داده‌اند رشد و تکامل مغز در صورت نبودن میکروبیوم‌های دستگاه گوارش، غیرطبیعی خواهد بود.

از سیستم گوارش گاهی به‌عنوان مغز دوم یاد می‌شود زیرا باکتری‌های موجود در آن می‌توانند رفتار ما را به‌ واسطه ۱۰۰ میلیون نورونی که در آن وجود دارند، تحت تاثیر قرار دهند.

نورون‌ها سلول‌هایی‌ هستند که در مغز و در سیستم عصبی مرکزی بدن وجود دارند و به بدن ما می‌گویند چطور رفتار کند.

دستگاه گوارش ما حتی می‌تواند خلق‌وخوی ما را تنظیم کند زیرا می‌تواند مواد شیمیایی انتقال‌دهنده پیام‌های عصبی ( نورو ترانسمیتر)، شبیه آنچه در مغز وجود دارد، مانند سروتونین تولید کند.

ما دستگاه گوارش را بیشتر برای نقشی که در جذب مواد مغذی غذا دارد می‌شناسیم.

دکتر ونکاترامان کریشنا، متخصص گوارش از هند توضیح می‌دهد: «ما نمی‌توانیم آب و مواد معدنی را از طریق مدفوع از بدن خارج کنیم.»

دکتر مگان راسی که به‌عنوان دکتر سلامت گوارش در بریتانیا شهرت دارد، می‌گوید عدم تعادل در میکروب‌های گوارشی تاکنون با ۷۰ نوع بیماری مزمن مرتبط دانسته شده است. این بیماری‌ها شامل بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری‌های تنفسی تا بیماری خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید می‌شوند.

دکتر راسی می‌گوید نزدیک به ۷۰ درصد سلول‌های ایمنی بدن در سیستم گوارش ما زندگی می‌کنند و در ارتباط دائم با سیستم ایمنی بدن ما هستند.

او اضافه می‌کند: «به همین دلیل کسانی که سیستم گوارش سالم‌تری دارند، سیستم ایمنی مقاوم‌تری هم دارند.»

چطور می‌توانید سلامت سیستم گوارش خود را بهبود ببخشید؟

به دنبال پروژه مطالعه سیستم گوارش که در سال ۲۰۱۸ در ایالات‌متحده انجام شد، متخصصان توصیه‌های جدیدی را به مردم آغاز کردند ازجمله مصرف حداقل ۳۰ نوع گیاه در طول هفته. این کار به تنوع میکروبیوم سیستم گوارش کمک می‌کند.

منظور از گیاه فقط میوه و سبزیجات نیست بلکه دانه‌ها، ادویه‌ها و آجیل‌ها در این گروه قرار می‌گیرند.

خانم راسی پیشنهاد می‌کند در دستور پخت غذاها بعضی مواد اولیه را عوض کنیم و در سوپرمارکت‌ها دنبال میوه‌های مختلف باشیم تا بتوانیم به رژیم خود از جهت مصرف گیاهان تنوع ببخشیم.

او توصیه می‌کند: «مثلاً می‌توان به‌جای استفاده از جو برای فرنی صبحانه، به آن دانه‌های دیگری مانند کینوا هم اضافه کرد و رویش کمی بلو بری و تخم‌ و دانه‌های مختلف ریخت. یا می‌توان به‌جای اینکه مایع ماکارونی را فقط با گوشت درست کنید، جای آن را با عدس که فیبر زیادی دارد، عوض کنید.»

بر اساس توصیه سازمان سلامت ملی بریتانیا، رژیم غذایی که فیبر بالاتری داشته باشد، احساس سیری بیشتری در ما ایجاد می‌کند، به هضم غذا کمک می‌کند و مانع یبوست می‌شود. این سازمان توصیه می‌کند افراد بزرگ‌سال روزانه ۳۰ گرم فیبر در رژیم روزانه خود دریافت کنند.

انتخاب نان‌های سبوس‌دار و کمتر تصفیه‌ شده به‌جای نان سفید، استفاده از برنج قهوه‌ای و پاستای سبوس‌دار هم می‌تواند میزان فیبر دریافتی بدن شما را بالا ببرد.

منابع دیگر فیبر شامل سیب‌زمینی با پوست (مانند سیب‌زمینی پخته‌شده باپوست در فر) و همین‌طور حبوباتی مانند لوبیا، عدس و نخود است که می‌توان آن‌ها را به خورشت‌ها ، خوراک‌ها و سالادها اضافه کرد.

غذاهای پروبیوتیک (که دارای انواع خاصی از فیبر و کربوهیدرات هستند) نشان داده‌اند که می‌توانند به رشد باکتری‌های مفید سیستم گوارش کمک کنند.

نمونه‌هایی از این مواد غذایی عبارتند از: موز، پیاز، پیازچه، سیر، کلم، تره‌فرنگی، جوی دو سر، مارچوبه، شلیل، بلوبری و گریپ‌فروت.

دکتر هنیشا خمانی، متخصص گوارش از پاکستان می‌گوید یک رژیم متعادل و پر از مواد مغذی در دوران ۲۰ سالگی برای سلامت طولانی مدت در ادامه زندگی بسیار اهمیت دارد.

او می‌گوید: «تصمیم‌هایی که در مورد رژیم غذایی و انتخاب مواد خوراکی در سنین حساس زندگی گرفته می‌شود می‌تواند بر ابتلا به بیماری‌های مزمن، وضعیت سلامت روانی و قدرت یادگیری، وضعیت کلی سلامت فیزیکی بدن در دهه‌های آینده زندگی فرد تأثیر داشته باشد.»

تیم اسپکتور، استاد دانشگاه «کینگز کالج لندن» نویسنده کتابی است به نام «غذا در دهان گذاشتن: چرا هر چه درباره غذا به ما گفته بودند اشتباه است؟» او در این کتاب می‌گوید روزه‌داری متناوب یا حداقل ۱۲ ساعت فاصله گذاشتن بین شام و صبحانه می‌تواند برای میکروب‌های دستگاه گوارش، مفید باشد.

چه غذاهایی برای سلامت سیستم گوارش مضر هستند؟

دکتر کریشنا توضیح می‌دهد که غذاهای فوق فرآوری شده، الکل و سیگار برای سیستم گوارش خوب نیستند.

غذاهای بسیار فرآوری شده دارای موادی هستند که باکتری‌های خوب داخل سیستم گوارش را از بین می‌برند و باکتری‌های بد را افزایش می‌دهند.

دکتر کریشنا اضافه می‌کند بسته به اینکه در کجای جهان زندگی می‌کنید، شاید لازم باشد از غذاهای غیربهداشتی فروشنده‌های خیابانی دوری‌کنید و میوه‌ها و سبزی‌ها را برای از بین بردن ویروس‌های خطرناک به‌خوبی بشورید.

استرس هم می‌تواند بر سلامت سیستم گوارش ما تأثیر بگذارد و باعث رفلکس اسید معده شود و احتمال زخم را بالا ببرد.

دکتر جانسون می‌گوید افرادی که استرس بیشتری دارند، معمولاً تنوع کمتری در میکروبیوم دستگاه گوارش خود دارند.

آیا پروبیوتیک‌ها و تست‌های خانگی برای آزمایش سلامت سیستم گوارش واقعاً جواب می‌دهند؟

متخصصان می‌گویند پروبیوتیک‌ها وقتی برای دلایل بخصوص به کار می‌روند، می‌توانند مؤثر باشند.

دکتر مگان راسی می‌گوید: «باید از گونه مناسب پروبایوتیک ها، برای مورد خاصی که دارید و برای مدت‌ زمان مناسب استفاده کنید.»

او توضیح می‌دهد: «شواهد علمی که ثابت کند محصول پروبیوتیکی که رو قفسه فروشگاه‌ها می‌بینید، حتماً می‌تواند سلامت دستگاه گوارش شما را بهتر کند وجود ندارد و برخلاف آنچه ما را ترغیب می‌کنند، لازم نیست هرروز از آن‌ها استفاده کنیم.»

در بعضی از کشورها، شرکت‌هایی هستند که آزمایش‌های خانگی سلامت دستگاه گوارش به خانه شما می‌فرستند و شما مقداری از مدفوع خود را برای انجام آزمایش به آزمایشگاه آن‌ها می‌فرستید.

دکتر زند، پزشک بریتانیایی و مجری تلویزیون تصدیق می‌کند پیدا کردن آزمایشی که قیمت به‌صرفه‌ای داشته باشد در میان این تعداد محصول مشکل است.

او می‌گوید: «آن‌ها توصیه‌هایی به شما می‌کنند که متکی بر شواهد و مدارک نیست. توصیه من این است پولتان را خرج آن‌ها نکنید و اگر مشکلات گوارشی دارید، با پزشک خود مشورت کنید.»

خوردن پنیر طول عمر را افزایش می‌دهد؟

چه فقیر باشید و چه غنی، پنیر به افزایش طول عمرتان کمک می‌‌کند.

گروهی از محققان دانشکده پزشکی دانشگاه شانگهای جیائو تونگ روی ۲.۳ میلیون نفر پژوهشی وسیع انجام داده‌اند. این پژوهش نشان می‌دهد که مهم‌ترین عامل در پیری سالم و طول عمر سلامت ذهنی است. آن‌ها همچنین تاکید می‌کنند که میان طول عمر و مصرف پنیر ارتباط محکمی وجود دارد.

تیان جی وانگ، مدیر این پژوهش، می‌گوید که افراد شاد، فارغ از وضعیت اجتماعی و اقتصادی‌شان، عمر طولانی‌تری دارند. محققان امتیازات مثبت‌اندیشی، روان‌رنجوری، رضایت از زندگی و مسائل مربوط به سن را بررسی کردند و دریافتند که کاهش سلامت روان رفتارها و بیماری‌هایی را به دنبال دارد که طول عمر را کوتاه می‌کنند.

این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که افرادی که از سطح سلامت روان بالاتری برخوردارند و دربرابر اضطراب بیش‌تر مقاومت می‌کنند، پنیر بیشتری می‌خورند. البته محققان با بررسی ۳۳ عامل متوجه شدند که مصرف پنیر مستقیما موجب افزایش طول عمر نمی‌شود، بلکه در کسب امتیازات بالاتر سلامت موثر است.

به گزارش نیویورک‌پست،‌ برخی رفتارها، عادت‌ها و بیماری‌ها نیز بر دوران پیری تاثیر منفی می‌گذارند. این رفتارها عبارت‌اند از: تماشای تلویزیون، سیگار کشیدن، مصرف دارو، اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD)، سکته مغزی، بیماری عروق کرونر و ضعف خون‌رسانی به قلب (بیماری ایسکمیک قلبی).

وانگ تاکید کرد که فعالیت بدنی، محدود‌ کردن تماشای تلویزیون و پرهیز از سیگار، عملکرد شناختی مغز را تقویت و از بیماری‌های شایع پیشگیری می‌کند. محققان همچنین به کمک روشی به نام «تصادفی‌سازی مندلی»، که نوعی بررسی ژنتیکی است، متوجه شدند افرادی که سلامت روان بهتری دارند، پس از بالا رفتن سن، از سلامت جسمی خوبی نیز برخوردارخواهند بود.

جالب اینجاست که افراد ثروتمند لزوما زندگی بهتر یا عمر طولانی‌تری ندارند. با وجود اینکه وضعیت اجتماعی و اقتصادی بر دسترسی به غذا و مراقبت‌های بهداشتی و همچنین میزان اصطراب ناشی از کار تاثیر می‌گذارد، طول عمر به‌هیچ‌وجه به میزان ثروت افراد وابسته نیست و وضعیت اجتماعی و اقتصادی به‌واسطه سبک زندگی است که بر سلامت تاثیر‌گذار است.

از همین رو، کارشناسان می‌‌گویند اگر درپی زندگی طولانی و مواد غذایی مفید و غنی هستید، از پنیر موزارلا غافل نشوید، زیرا برای قلب فایده دارد. دکتر چنگ هان چن، متخصص قلب و عروق، می‌گوید: «موزارلای تازه از پروتئین و کلسیم سرشار است و حتی پروبیوتیک‌هایی دارد که برای سلامت روده و سیستم ایمنی مفیدند. همچنین چربی اشباع‌شده و سدیم کمتری از دیگر پنیر‌ها دارد.»

ایندیپندنت فارسی

هشدار پژوهشگران درباره خوردن غذای پرچرب

یک پژوهش تازه نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی پرچرب ممکن است از طریق فرآیندی پیچیده بر مواد شیمیاییِ درون مغز، تاثیر بگذارد و اضطراب را افزایش دهد.

بسیاری از انسان‌ها عادت دارند وقتی دچار اضطراب می‌شوند، برای دستیابی به آرامش خوراکی‌های سنگین و پرچرب بخورند. پژوهشگران دانشگاه کلرادو بولدر می‌گویند که این کار ممکن است نتیجه‌ای معکوس درپی داشته باشد.

این پژوهشگران در پی ۹ هفته پژوهش روی دو گروه از موش‌های آزمایشگاهی به نتایج اخیر دست یافتند که نتایج آن در نشریه «تحقیقات بیولوژیکی» منتشر شده است.

درون رودۀ بزرگ، صدها گونه باکتری زندگی می‌کنند. به گفتۀ پژوهشگران، مصرف یک خوراکیِ پرچرب می‌تواند در میکروبیوم روده اختلال ایجاد کند و تعادل و رفتار باکتری‌های ساکن روده را به هم بریزد.

بر پایۀ این پژوهش تازه، میکروبیومِ مختل شدۀ درون روده به پوشش داخلی آن آسیب می‌زند و درنتیجه باکتری‌ها می‌توانند وارد گردش خون شوند و از طریق «عصب وگ» با مغز ارتباط بگیرند.

در نتیجۀ این ارتباط، عملکرد سه ژن که در تولید و سیگنال‌دهی «سروتونین» نقش دارند، دچار تغییر می‌شود. این سه ژن، با پدیده اضطراب مرتبط هستند.

دکتر کریستوفر لوری، مولف اصلی پژوهش اخیر می‌گوید برخی از زیرمجموعه‌های نورون‌های سروتونین هنگامی که فعال می‌شوند، ممکن است واکنش‌هایی از جمله اضطراب را در حیوانات درپی داشته باشند.

همچنین افزایش یکی از آنزیم‌های این ژن‌ها با نام «تریپتوفان هیدروکسیلاز۲» می‌تواند در انسان پیامدهایی را از جمله «اختلال رفتاری و تمایل به خودکشی» ایجاد کند.

به‌گفتۀ دکتر لوری، تاکنون همه می‌دانستند که غذای پرچرب جزو خوراکی‌های ناسالم است اما فکر می‌کردند که بدترین پیامد این‌گونه غذاها «افزایش وزن» است.

او می‌گوید اکنون با فهمیدن این که خوراکی پرچرب می‌تواند بر اضطراب هم بیافزاید، می‌شود به خطرات این‌گونه از غذاها بیش از پیش اندیشید.

دکتر کریستوفر لوری پیشنهاد می‌کند افراد میوه و سبزیجات بیشتری مصرف کنند و خوراکی‌های تخمیری را به رژیم غذایی خود بیافزایند تا میکروبیوم روده‌ها سالم باشد.

این پژوهشگرِ دانشگاه کلرادو همچنین می‌گوید باید از خوردن پیتزا و سیب‌زمینی برشته‌شده در روغن، پرهیز شود و اگر قرار است که همبرگر خورده شود، بهتر است برشی از میوه آووکادو هم در کنار آن مصرف شود.

از سویی چربی‌های سالم، برای بدن و به‌ویژه برای مغز بسیار مفید هستند و می‌توانند با «اثرات منفی چربی‌های ناسالم» مبارزه کنند.

چربی و روغن طبیعی ماهی‌ها، روغن زیتون و آجیل از جملۀ چربی‌های مفید به شمار می‌آید.

رادیو فردا

سبک زندگی بی‌تحرک چه بلایی بر سر ما می‌آورد؟

انجام فعالیت بدنی برای سالم ماندن در پیری ضروری است، بخصوص اگر بیشتر وقت خود را روی مبل و تماشای صفحه تلویزیون میگذرانید. یک مطالعه اخیر تأثیرات مضر تماشای تلویزیون و بی‌تحرکی را بر روند سلامتی در پیری بررسی کرده است. بی‌تحرکی چهارمین عامل مرگ زودرس در جهان است.

سبک زندگی بی‌تحرک (Sedentary lifestyle) که اغلب با تماشای تلویزیون همراه است، به عنوان وضعیتی تعریف می‌شود که فرد در بیشتر ساعات روز در حالت استراحت یعنی به صورت نشسته یا درازکش است.

سازمان جهانی بهداشت سبک زندگی بی‌تحرک را عامل اصلی بیماری‌های غیر واگیردار و چهارمین عامل مرگ زودرس در سراسر جهان می‌داند.

حدود ۳۱ درصد از جمعیت جهان به اندازه کافی فعالیت بدنی توصیه شده برای سلامتی را انجام نمی‌دهند. با این حال، حتی افزایش اندک فعالیت بدنی روزانه می‌تواند سلامت کلی را به ویژه در دوران پیری بهبود بخشد.

فعالیت بدنی متوسط یا پایدار اثرات مفید بسیاری بر سلامت جسمی و روانی دارد و به پیری سالم کمک می‌کند. حالتی که سازمان جهانی بهداشت آن را عامل حفظ مهارت‌های عملکردی در دوران پیری می‌داند.

جایگزین کردن کم تحرکی با فعالیت‌های هرچند کوچک

یک مطالعه منتشر شده در «جاما نت‌ورک» نشان می‌دهد که جایگزینی یک ساعت تلویزیون با پیاده روی روزانه به سپری کردن دوران پیری سالم‌تر کمک می‌کند.

محققان بیش از ۴۵ هزار شرکت کننده را در سری «مطالعات سلامت پرستاران» به مدت ۲۰ سال تحت نظر گرفتند. این سری مطالعات به عنوان یکی از بلندمدت‌ترین مطالعاتی است که سلامت و سبک زندگی پرستاران ثبت‌نام‌شده را بررسی می‌کند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که جایگزین کردن مدت زمان کم‌تحرکی با فعالیت بدنی هر چند سبک برای حفظ سلامتی با افزایش سن بسیار مفید است.

انسان‌ها برای این‌که تمام روز را در جلوی صفحه نمایش بنشینند، خلق نشده‌اند. محققان داده‌های مربوط به زمان نشستن در محل کار، در خانه و زمان تماشای تلویزیون را در کنار ساعت‌های ایستاده همچون راه رفتن در خانه و محل کار جمع‌آوری کردند. این داده‌ها با وضعیت سلامتی افراد در طول زمان مقایسه شد.

پیری سالم یعنی چه؟

بر طبق این مطالعات پیری سالم یعنی« حداقل ۷۰ سال زندگی بدون بیماری مزمن عمده، اختلال شناختی یا مشکلات سلامت جسمی یا روانی داشته باشیم.»

نتایج حاصله نشان داد که تماشای تلویزیون به ویژه در حالت نشسته بسیار مضر است. هر دو ساعت اضافی که صرف تماشای تلویزیون می‌شود، احتمال پیری سالم را تا ۱۲ درصد کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، هر ساعت در روز که با فعالیت بدنی، حتی کارهای سبک مانند کارهای خانه جایگزین شود، شانس زندگی سالم را تا ۷۰ سالگی یا بیشتر ۸ درصد افزایش می‌دهد.

بر اساس این مطالعه، حال اگر زمان صرف تماشای تلویزیون با فعالیت بدنی «شدید» مثل تمرین ورزشی جایگزین شود، احتمال پیری سالم حتی تا ۲۸ درصد افزایش می‌یابد. علاوه بر این، افرادی که کمتر از هفت ساعت در شب می‌خوابند، اگر هر روز به جای یک ساعت تماشای تلویزیون، یک ساعت بیشتر بخوابند، در پیری سالم می‌‌مانند.

دکتر اندرو فریمن، مدیر پیشگیری و سلامت قلب و عروق در در دنور، در مصاحبه با کانال آمریکایی سی ان ان، بدون ابراز شگفتی از این نتایج در مورد تاثیرات مضر تماشای تلویزیون بر سلامتی گفت: «جای تعجب نیست که حتی خوردن سبزیجات در جلوی تلویزیون با پیامدهای نامطلوب همراه است. از نظر فیزیولوژیکی، انسان ها هرگز قرار نبوده تمام روز را در جلوی صفحه نمایش بنشینند. هر چه بیشتر بنشینیم، به خصوص با افزایش سن، مشکلات بیشتری داریم.»

هر چه بیشتر و منظم‌تر تحرک داشته باشید

تماشای تلویزیون یکی از خطرناک ترین رفتارهای بی تحرک برای سلامتی در نظر گرفته می شود، زیرا اغلب منجر به فعالیت های مضر دیگری مانند خوردن غذاهای ناسالم، عدم برقراری ارتباط با دیگران و اختلال در خواب می‌شود. زمان صرف شده برای نشستن، چه پشت میز و چه روی کاناپه، فرصت‌های بیرون رفتن و فعال بودن را از بین برده و در عین حال خطرات قلبی عروقی و فشار خون را افزایش می‌دهد.

این تیم علمی بر اهمیت ادغام فعالیت بدنی سبک در برنامه روزانه، مانند کارهای خانه یا ایستادن در محل کار، تاکید می‌کند، زیرا این امر می‌تواند اثرات قابل توجهی بر سلامت داشته باشد. دکتر اندرو فریمن استفاده از میز در حالت ایستاده یا یک تردمیل را برای تشویق به انجام فعالیت بدنی پیشنهاد می‌کند.

وزارت سلامت فرانسه یادآوری می‌کند که «حرکت» تنها به انجام یک فعالیت ورزشی محدود نمی‌شود و می‌تواند شامل فعالیت‌هایی مانند دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی با خانواده، استفاده از پله‌ها به جای آسانسور، گنجاندن یک استراحت فعال در روز کاری یا حتی انجام تماس‌های تلفنی به صورت ایستاده و باغبانی باشد.

با این حال، لازم نیست خود را از تماشای تلویزیون منع کنید. نکته مهم این است که این زمان را با رفتارهای سالم مانند انجام ورزش در جلوی صفحه نمایش یا خوردن یک میان وعده مغذی همراه کنید.

یورونیوز فارسی

آغاز آزمایش بالینی اولین واکسن سرطان جهان

سازمان خدمات درمانی ملی انگلیس می‌گوید آزمایش بالینی واکسن‌های شخصی‌سازی‌شده سرطان را آغاز کرده است که بر اساس آن، هر فرد مبتلا به سرطان واکسن متناسب با تومور خود را دریافت خواهد کرد.

به گزارش رسانه‌های بریتانیایی، در آغاز این طرح «انقلابی»، یک مرد ۵۵ ساله و پدر چهار فرزند که به‌دلیل ابتلا به سرطان روده بزرگ تحت عمل جراحی قرار گرفته بود، اولین واکسن سرطان را در یک بیمارستان شهر بیرمنگام دریافت کرد.

تاکنون ۳۰ بیمارستان در طرح واکسن سرطان سازمان خدمات درمانی ملی انگلیس ثبت‌نام کرده‌ و ده‌ها نفر برای شرکت در آزمایش‌های بالینی این واکسن اعلام آمادگی کرده‌اند. انتظار می‌رود هزاران نفر دیگر در سال آینده در این طرح مشارکت کنند.

به گزارش روزنامه گاردین، این واکسن‌ها که هدف‌شان ارائه یک درمان دائمی برای سرطان است، به صورت سفارشی برای هر بیمار و ظرف تنها چند هفته ساخته می‌شود.

واکسن سرطان متناسب با تومورهای فرد طراحی خواهد شد و به بدن آن‌ها فرمان می‌دهد که سلول‌های سرطانی را شکار کرده و نابود کند و از عود کردن بیماری جلوگیری نماید.

بر اساس طرح جدید که اولین نمونه در نوع خود در جهان است، بیمارانی که واجد شرایط باشند و موافقت کنند که آزمایش خون و نمونه بافت سرطانی آن‌ها تجزیه و تحلیل شود، به آزمایش‌های بالینی برای واکسن‌های جدید خواهند پیوست که به گفته کارشناسان، طلوع جدیدی برای درمان این بیماری است.

آماندا پریچارد، مدیر سازمان خدمات درمانی ملی انگلیس، دریافت این واکسن توسط اولین بیمار را «لحظه‌ای مهم» توصیف کرد و گفت که نهاد زیرمجموعه او، «در موقعیتی منحصر به فرد برای ارائه این نوع تحقیقات پیشرو جهانی از نظر اندازه و مقیاس قرار دارد».

گاردین می‌افزاید تحقیقات در مورد واکسن‌های سرطان در مراحل اولیه قرار دارد، اما آزمایش‌ها نشان داده‌اند که این واکسن‌ها می‌توانند در از بین بردن سلول‌های تومور باقی‌مانده پس از جراحی موثر باشند و به‌طرز چشمگیری خطر بازگشت سرطان را کاهش دهند.

به گفته مقام‌های بهداشتی، انتظار می‌رود اولین آزمایش‌ها بر روی افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ، پوست، ریه، مثانه، لوزالمعده و کلیه صورت گیرد، اما انواع سرطان‌های دیگر نیز می‌تواند در آینده به این فهرست اضافه شود.

رادیو فردا

از شکر پنهان در خوراک خود غافل نشوید

از انواع سس گرفته تا کره بادام زمینی؛ “شکر افزوده” را می‌توان حتی در غیرمنتظره‌ترین محصولات غذایی نیز یافت. بسیاری از مردم برای وعده‌های غذایی و میان وعده‌های خود به غذاهای سریع و فرآوری شده متکی هستند. از آنجایی که این محصولات اغلب حاوی شکر اضافه شده هستند، بخش زیادی از کالری دریافتی روزانه افراد را به خود اختصاص خواهند داد.

بر اساس گزارشی که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، یک فرد بالغ در این کشور به طور متوسط روزانه ۱۷ قاشق چایخوری شکر افزوده مصرف می‌کند. این مقدار در واقع ۱۴ درصد از کل کالری دریافتی بزرگسالان که از یک رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری پیروی می‌کنند را تشکیل می‌دهد.

متخصصین بر این باور هستند که مصرف شکر عامل اصلی چاقی و بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع ۲ است. به همین دلیل است که در دستورالعمل‌‌های غذایی پیشنهاد می‌شود که کالری حاصل از قند افزوده به کمتر از ۱۰ درصد در روز محدود شود.

و اما مهم ترین مضرات شکر برای سلامت انسان:

- می‌تواند باعث افزایش وزن شود

نرخ چاقی در سرتاسر جهان در حال افزایش است و شواهد نشان می‌دهند که شکر افزوده، اغلب در نوشیدنی‌‌های شیرین‌ شده با شکر، عامل اصلی چاقی به شمار می‌رود.

نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر مانند نوشابه، آب میوه و چای شیرین سرشار از فروکتوز هستند که نوعی قند ساده است.

مصرف فروکتوز گرسنگی و میل شما را به غذا بیشتر از گلوکز، نوع اصلی قند موجود در غذاهای نشاسته‌ای افزایش می‌دهد. علاوه بر این، مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که مصرف بیش از حد فروکتوز ممکن است باعث مقاومت در برابر لپتین شود؛ هورمون مهمی که گرسنگی را تنظیم می‌کند و به بدن فرمان توقف مصرف غذا را می‌دهد.

به عبارت دیگر، نوشیدنی‌‌های قندی نه تنها گرسنگی را مهار نمی‌ کنند، بلکه مصرف سریع کالری مایع را افزایش می‌دهند. این وضعیت واضحا می‌تواند منجر به افزایش وزن شود.

- خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد

رژیم‌‌های غذایی با قند بالا با افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌‌ها، از جمله بیماری‌‌های قلبی که علت شماره یک مرگ و میر در سراسر جهان هستند، مرتبط‌اند.

شواهد نشان می‌دهند که رژیم‌‌های غذایی با قند بالا می‌توانند منجر به چاقی و التهاب و همچنین سطوح بالای تری گلیسیرید، قند خون و فشار خون شوند که همگی از عوامل خطر امراض قلبی هستند.

علاوه بر این، مصرف بیش از حد قند به ویژه از طریق استفاده از نوشیدنی‌های شیرین شده با قند، با تصلب شرایین؛ بیماری که با رسوب چربی و گرفتگی عروق مشخص می‌شود، مرتبط است.

مطالعه‌ای روی بیش از ۲۵۸۷۷ بزرگسال نشان داد افرادی که قند افزوده بیشتری مصرف می‌کنند در مقایسه با افرادی که مصرف کمتری دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و عوارض عروق کرونر قرار دارند. این مطالعه از طریق مجله فرونتیرز قابل دسترسی است.

- منجر به ایجاد آکنه می‌شود

رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات‌های تصفیه شده، از جمله غذاها و نوشیدنی‌های شیرین، با افزایش خطر ابتلا به آکنه مرتبط است.

غذاهای دارای شاخص گلیسمی بالاتر، مانند شیرینی‌های فرآوری شده، قند خون را با سرعت بیشتری نسبت به غذاهایی که شاخص گلیسمی پایین تر دارند، افزایش می‌دهند. مصرف مواد غذایی شیرین شده با شکر می‌تواند باعث افزایش سطح قند خون و انسولین شود که آنها نیز خود منجر به افزایش ترشح آندروژن، تولید چربی و التهاب خواهند شد. همه این موارد نهایتا در ایجاد آکنه نقش دارند.

- خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد

دیابت عامل اصلی مرگ و میر و کاهش امید به زندگی است. شیوع آن طی ۳۰ سال گذشته بیش از دو برابر شده است و پیش بینی‌ها تخمین می‌زنند که بار آن همچنان در حال افزایش است.

مصرف بیش از حد قند از نظر تاریخی با افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط بوده است. در حالی که همچنان هیچ مطالعه‌ای ثابت نکرده است که مصرف شکر باعث دیابت می‌شود، ارتباطات قوی و مهمی در این میان وجود دارد.

مصرف مقادیر زیاد قند می‌تواند به طور غیرمستقیم خطر دیابت را از طریق افزایش وزن و چربی بدن بالا ببرد که هر دو از عوامل خطر اصلی ابتلا به دیابت هستند. چاقی که اغلب به دلیل مصرف بیش از حد قند ایجاد می‌شود، قوی ترین عامل خطر برای دیابت در نظر گرفته می‌شود.

- ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد

مصرف مقادیر زیاد شکر ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهد.

نخست، رژیم غذایی غنی از غذاها و نوشیدنی‌های شیرین شده می‌تواند منجر به چاقی شود که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. همچنین، رژیم‌های غذایی سرشار از قند، التهاب را در بدن افزایش می‌دهند و ممکن است باعث مقاومت به انسولین شوند که هر دو خطر ابتلا به سرطان را بالا خواهند برد.

یک بررسی سیستماتیک با تجزیه و تحلیل ۳۷ مطالعه آینده‌ نگر نشان داد که در دو مورد از پنج مطالعه در خصوص قند افزوده، ۶۰ تا ۹۵ درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان با مصرف بیشتر شکر مشاهده شد.

همین بررسی نشان داد که در ۸ مطالعه از ۱۵ مطالعه روی غذاها و نوشیدنی‌های شیرین شده، ۲۳ تا ۲۰۰ درصد افزایش خطر سرطان با مصرف بیشتر نوشیدنی‌های شیرین رخ می‌دهد.

از جمله دیگر آسیب‌های احتمالی مصرف شکر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- افزایش ریسک افسردگی
- تسریع روند پیری پوست
- افزایش پیری سلولی
- تخلیه انرژی
- افزایش احتمال ابتلا به کبد چرب
- افزایش ریسک بیماری‌های کلیوی
- تاثیر منفی بر سلامت دندان
- تسریع روند افت عملکردهای شناختی

شکر و یک آزمایش جالب

محققان دریافته‌‌اند که موش‌‌های آزمایشگاهی آب شیرین‌ شده با ساخارین (نوعی شکر مصنوعی) را به کوکائین ترجیح می‌دهند، یافته‌ای که پتانسیل اعتیادآور شکر را نشان می‌دهد!

بر اساس این گزارش، حتی ارائه دوزهای بالاتر از کوکائین نیز ترجیح موش‌ها نسبت به ساخارین را تغییر نداد. این مطالعه که سال‌ها پیش در سن دیگو در نشست سالانه انجمن علوم اعصاب معرفی شد، به توضیح علت افزایش چاقی در انسان کمک کرده است که تا حد زیادی ناشی از مصرف بیش از حد غذاهای شیرین است.

در این آزمایش، ۴۳ موش در قفس‌‌هایی با دو اهرم قرار گرفتند که یکی از آنها دوز کوکائین داخل وریدی و دیگری جرعه‌‌ای آب بسیار شیرین را تحویل می‌دادند. در پایان آزمایش ۱۵ روزه، ۴۰ موش به طور مداوم ساخارین را به جای کوکائین انتخاب کردند.

به گفته محققان، زمانی که آب قند جایگزین محلول ساخارین شد نیز نتایج یکسان بود.

دانشمندان در ادامه ۲۴ موش معتاد به کوکائین را تحت آزمایش مشابهی قرار دادند. در پایان ۱۰ روز، اکثر آنها هم ساخارین را ترجیح دادند.

در پایان امیدواریم مطالعه این مطلب اثری در جلب توجه شما به میزان شکر مصرفی روزانه‌تان داشته باشد تا گامی در مسیر تضمین سلامتی و کاهش هزینه‌های درمان برداشته شود.

عصر ایران

ورزش کنید تا افسرده نمانید

نتایج تحقیقاتی جدید در دانشگاه تورنتو کانادا نشان می‌دهد افرادی که در یک دوره زمانی کوتاه یک هفته‌ای نشانه‌‌های افسردگی بیشتری را گزارش کرده‌اند، کمتر احتمال دارد در همان دوره زمانی، فعالیت بدنی داشته‌ باشند و این رابطه‌ عموما دوطرفه است؛ یعنی افرادی که بیشتر ورزش می‌کنند، احتمالا وضعیت سلامت روانشان بهتر است.

به گزارش یورک‌آلرت، نتایج این پژوهش که در مجله «سلامت روان و فعالیت بدنی» (Mental Health and Physical Activity) منتشر شده است، به درک بهتر چگونگی ارتباط علائم افسردگی و فعالیت بدنی و تاثیر متقابل آن‌ها بر هم در بزرگسالان کمک می‌کند.

سولی دوباش، نویسنده این تحقیق و دانشجوی دکترای دانشگاه تورنتو، می‌گوید: «اینکه متوجه شدیم علائم افسردگی امروز می‌تواند بر سطح فعالیت بدنی‌ ما در دو تا پنج سال بعد تاثیر منفی بگذارد، ما را متعجب کرد.» این یعنی افرادی که در حال حاضر علائم افسردگی دارند، ممکن است در آینده کمتر به فعالیت بدنی بپردازند اما عکس این موضوع درست نیست یعنی بدون فعالیت بودن در حال حاضر موجب بروز علائم افسردگی در آینده نخواهد شد. به این ترتیب علائم افسردگی کنونی ممکن است آثاری طولانی‌مدت داشته باشد، اما در مقایسه با تاثیر فعالیت‌های بدنی فعلی اهمیتش کمتر است و فعالیت بدنی فعلی در مقایسه با علائم افسردگی فعلی، می‌تواند تاثیر بیشتر و مهم‌تری بر سلامت روان داشته باشد.

بسیاری از تحقیقات قبلی نشان داده بود که رفتن به باشگاه، رقصیدن، باغبانی کردن یا پیاده‌روی مداوم می‌تواند سلامت جسم و روان را تقویت کند و تاثیری مشابه داروی ضدافسردگی داشته باشد. حالا تحقیقات جدید مهر تاییدی بر این نتایج می‌زند و نشان می‌دهد که داشتن فعالیت بدنی منظم با علائم افسردگی در همان زمان مرتبط است و تحرک بیشتر خلق‌وخو را بهتر می‌کند.

دوباش می‌گوید: «درک بهتر رابطه متقابل سلامت روان و فعالیت‌ بدنی به افراد کمک می‌کند در مورد سلامتی خود‌، عزیزانشان و اعضای جامعه تصمیم‌های مهم و مبتنی بر شواهد اتخاذ کنند. این مهم است که به افراد فرصت دهیم تا در مورد دلایل و نتایج فعالیت بدنی و علائم افسردگی خودشان تصمیم بگیرند و از اهمیت تاثیر تحرک بدنی، چه کم و چه زیاد، بر خلق‌وخو و سلامت روان خبردار شوند.»

محققان در این مطالعه بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۱ با پیگیری از نمونه‌ای که نماینده کلیه جمعیت ایالات متحده آمریکا بود، شامل سه هزار و ۴۹۹ بزرگسال، تاثیر پایدار و دائمی تفاوت‌های پایه در سطوح فعالیت بدنی و علائم افسردگی را ارزیابی کردند؛ برای این منظور از یک تکنیک جدید به نام «استنباط علّی» استفاده شد. این تکنیک به محققان کمک می‌کند رابطه علت و معلولی بین متغیرهای مختلف را دقیق‌تر را بسنجند و از تاثیر موارد ثابت و مستقل مانند ویژگی‌های بیولوژیکی فرد، محیط خانوادگی، جامعه و تاریخچه زندگی شخصی که ممکن است بر نتایج تحقیق تاثیر بگذارد، جلوگیری کنند. به این ترتیب در این تحقیق، تاثیر فعالیت بدنی گذشته بر فعالیت بدنی آینده و تاثیر علائم افسردگی گذشته بر علائم افسردگی آینده بررسی شد و در نهایت، نیز پایداری این رابطه در طول زمان تحت ارزیابی قرار گرفت تا مشخص شود آیا این رابطه ثابت می‌ماند یا به مرور زمان تغییر می‌کند. 

نتایج به طور کلی نشان داد که فعالیت بدنی و سلامت روان بر یکدیگر تاثیرگذارند. به عبارت دیگر داشتن تحرک بدنی منظم خلق‌وخو را بهبود می‌بخشد. البته این پژوهش دریافت که علائم اولیه افسردگی ممکن است باقی بماند، اما تاثیر فعالیت بدنی فعلی بر سلامت روانی و عملکرد روزمره می‌تواند از تاثیر علائم افسردگی گذشته بیشتر باشد. از طرفی درمان نکردن افسردگی به مرور زمان می‌تواند اثر منفی بر فعالیت بدنی داشته باشد که در نتیجه ممکن است بر مشکلات سلامتی بیفزاید.

ایندیپندنت فارسی

پاسخ هوش مصنوعی به سوالات رایج سلامت

اونور ارم / بی‌بی‌سی

سازمان بهداشت جهانی ماه پیش از ابزاری رونمایی کرد که با استفاده از هوش مصنوعی مولد به مردم کمک می‌کند تا پاسخ پرسش‌های بهداشتی خود را پیدا کنند.

این دستیار هوشمند برای سلامتی (یا به اختصار سارا)، از طریق میکروفون دستگاه به پرسش‌های کاربران گوش می‌دهد و همزمان پاسخ می‌دهد، و جواب‌ها هم توسط انیمیشن یک زن روی صفحه نمایش منتقل می‌شود.

این ابزار به گونه‌ای طراحی شده است که درباره موضوعات گوناگون مهم پزشکی اطلاعات ارائه دهد. سارا در حال حاضر می‌تواند عربی، چینی، اسپانیایی، پرتغالی، هندی، روسی، فرانسوی و انگلیسی بفهمد.

دکتر تدروس ادناهوم قبریسوس، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی در این باره گفته است «آینده بهداشت دیجیتالی است. سارا به ما نشان می‌دهد که چگونه می‌شود در آینده از هوش مصنوعی برای بهبود دسترسی به اطلاعات بهداشتی به گونه‌ای تعاملی‌تر استفاده کرد.»

این سازمان خواستار ادامه پژوهش‌ها شده است اما هشدار هم می‌دهد: «با این که هوش مصنوعی پتانسیل عظیمی برای تقویت بهداشت عمومی دارد، به نگرانی‌های اخلاقی مهمی نیز دامن می‌زند، از جمله دسترسی برابر، حریم خصوصی، امنیت و دقت، حفاظت از داده‌ها، و البته جانبداری.»

آیا سارا توصیه‌های خوبی می‌کند؟ ما ۹ پرسشی را که بیش از هر چیز دیگری در حیطه بهداشت به انگلیسی جست‌وجو شده‌اند از او پرسیدیم و سپس پاسخ‌هایش را برای ارزیابی پیش یک پزشک بردیم.

۱. بهداشت روانی خود را چطور بهبود بدهیم؟

راه‌های زیادی برای بهبودی بهداشت روانی وجود دارد، مانند عادت به خودمراقبتی، کمک گرفتن از نزدیکان و یا یک درمانگر حرفه‌ای، و پرداختن به فعالیت‌هایی مانند نرمش و مدیتیشن که سطح تنش را پایین می‌آورند.

پیشنهاد می‌کنم که نگاهی به برنامه عمل سازمان بهداشت جهانی برای بهداشت روانی بیاندازید، چون حاوی منابع و استراتژی‌هایی برای مراقبت از بهداشت روانی است. همچنین، به یاد داشته باشید که اهمیت دادن به بهداشت روانی مهم است، همان‌طور که به سلامت جسمی خود اهمیت می‌دهید.

۲. چه غذاهایی برای سلامت خوب‌ هستند؟

غذاهای زیادی وجود دارند که برای سلامت مفید هستند، اما نکته مهم این است که رژیم غذایی شما متوازن و متنوع باشد. میوه، سبزیجات، سبوس، پروتئین‌های کم‌چرب، و البته چربی‌های سالم همگی باید در یک رژیم غذایی سالم حضور داشته باشند. همچنین مهم است که مصرف غذاهای فرآوری‌شده و دارای شکر زیاد را محدود کنید.

۳. سرطان چه نشانه‌هایی دارد؟

سرطان انواع گوناگونی دارد، و نشانه‌های هر کدام مختص به خودش است. با این حال، برخی از نشانه‌های متداول شامل کاهش وزن بی‌دلیل، خستگی، تغییر در روال دفع، و توده‌ها یا برجستگی‌های غیرعادی روی بدن می‌شوند. مهم است که در صورت روبه‌رو شدن با هر نشانه نگران‌کننده‌ای به پزشک مراجعه کنید.

بهترین راه جلوگیری از سرطان داشتن زندگی سالم است. از کشیدن سیگار خودداری کنید، مصرف الکل را محدود کنید، رژیم غذایی متوازنی داشته باشید، و فعالیت فیزیکی را کنار نگذارید.

بررسی و آزمایش پزشکی مرتب نیز می‌تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. این لینک شما را به گزاره‌برگ سازمان بهداشت جهانی برای سرطان می‌برد که شامل اطلاعاتی برای جلوگیری، تشخیص زودهنگام، و گزینه‌های درمانی است. علاوه بر این، برای گرفتن کمک و دسترسی به منابع به وبسایت برنامه کنترل سرطان سازمان نیز مراجعه کنید.

۴. چرا سلامت معده مهم است؟

سلامت معده نقش مهمی در سلامت کلی دارد، چرا که بر هضم، جذب مواد غذایی، و دستگاه ایمنی تاثیر می‌گذارد. معده سالم در عین حال مزاج و فعالیت‌های شناختی را هم بهبود می‌بخشد. توصیه‌های گوناگونی برای حفظ سلامت معده وجود دارد، از جمله داشتن رژیمی متوازن و حاوی مقدار زیادی فیبر، نوشیدن آب کافی، اجتناب از غذاهای فرآوری‌شده و شکر مصنوعی، کاهش سطح تنش، و داشتن فعالیت فیزیکی مرتب.

۵. چگونه جلوی خروپف را بگیریم؟

چندین راه برای جلوگیری از خروپف وجود دارد، از جمله کاهش وزن، خوابیدن به پهلو، ننوشیدن مشروبات الکلی پیش از خواب، و حفظ پاکیزگی محیط خواب. ادامه خروپف می‌تواند نشانه وقفه تنفسی در خواب باشد و مهم است که در این صورت حتما با پزشک مشورت کنید.

۶. دلیل فشار خون بالا چیست؟

فشار خون بالا می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله مصرف دخانیات، مصرف بیش از حد مشروبات الکلی، تنش، و عادت‌های غذایی ناسالم. البته موارد دیگری نیز هست، مانند مسائل ژنتیکی، سن، و مشکلات زمینه‌ای. مهم است که مرتب فشار خون خود را تحت نظر داشته باشید و در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید که خطر ابتلا به فشار خون بالا را کاهش می‌دهند.

۷. دلیل فشار خون پایین چیست؟

فشار خون پایین، یا هایپوتانسیون، می‌تواند ناشی از عوامل گوناگونی چون کم‌آبی، مشکلات قلبی، اختلالات دستگاه درون‌ریز، کمبودهای غذایی، و داروهای خاص باشد. مهم است که با مراجعه به پزشک دلیل اصلی را پیدا کنید و تحت درمان مناسب قرار بگیرید.

۸. ورزش‌های انفرادی چگونه می‌توانند وضع سلامت را بهتر کنند؟

رو آوردن به ورزش‌های انفرادی می‌تواند تاثیرات مثبت گسترده‌ای بر سلامت جسمی و روانی بگذارد. می‌تواند سلامت قلبی-عروقی را بیشتر کند، عضلات و استخوان‌ها را تقویت کند، تنش و اضطراب را کاهش دهد، و اعتماد به نفس را بیشتر کند. علاوه بر این، می‌تواند در فرد حس دستاورد ایجاد کند و مزاج کلی را بهبود ببخشد. اگر می‌خواهید ورزش‌های انفرادی را در برنامه روزانه خود بگنجانید، پیشنهاد می‌کنم در قدم اول سراغ فعالیت‌هایی چون دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری بروید. و یادتان نرود که به بدن خود توجه کنید و در صورت نیاز برای استراحت توقف کنید.

۹. چطور سکسکه را متوقف کنیم؟

سکسکه می‌تواند آزاردهنده باشد، ولی خوشبختانه چند کلک برای توقفش وجود دارد. می‌توانید نفس خود را برای ۱۰ ثانیه حبس کنید، خیلی سریع یک لیوان آب بنوشید، یا حتی از کسی بخواهید که شما را بترساند!

کارهای دیگری هم می‌توانید بکنید، مانند این که زانوهای خود را تا کنید و نزدیک سینه بیاورید، یا به آرامی پشت گردنتان را بمالید. شیوه دیگری که شاید مفید باشد این است که یک قاشق شکر یا سرکه بخورید – این کار می‌تواند عصب‌های حلق را تحریک کند و باعث توقف سکسکه شود.

همچنین می‌توانید با تمرکز بر کار یا فعالیتی مشخص حواس خود را پرت کنید. بعضی وقت‌ها، می‌شود با تحمل کردن و کشیدن نفس‌های عمیق و آهسته مشکل را حل کرد. اگر از هیچ کدام از این شیوه‌ها نتیجه نگرفتید، مهم است که با عوامل زمینه‌ای سکسکه برخورد کنید. این عوامل می‌توانند شامل مصرف نوشیدنی‌های گازدار یا غذاهای تند شوند. همچنین، تنش و اضطراب، و ننوشیدن آب به میزان کافی هم می‌توانند از عوامل زمینه‌ای باشند.

اگر سکسکه شما برای بیش از ۴۸ ساعت ادامه پیدا کرد یا بارها تکرار شد، بهتر است که برای بررسی بیشتر پیش پزشک بروید.

۱۰. ارزیابی یک پزشک

ما از یک کارشناس مستقل پزشکی خواستیم که توصیه‌های سارا را ارزیابی کند.

دکتر مایکل مالهالند دبیر افتخاری کالج سلطنتی پزشکان عمومی در بریتانیا است.

او پس از بررسی جواب‌های سارا به بی‌بی‌سی گفت: «پاسخ‌هایی که این ابزار هوش مصنوعی می‌دهد در کل توصیه‌هایی عمومی و منطقی درباره بهداشت و سلامت به نظر می‌رسند. در صورت نیاز به اطلاعات تاییدشده ارجاع می‌دهد، درباره روش‌های مناسب خودمراقبتی حرف می‌زند، و توصیه می‌کند که مردم باید در صورت نگرانی با پزشک خود تماس بگیرند.»

نگاهی به شیوه‌های مرسوم در کاهش و تثبیت وزن

چه با کمک داروهای مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی می‌‌رسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمی‌آیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد می‌کنید. اما این حد کجاست؟

به گزارش شبکه سی‌ان‌ان، در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازه‌گیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسی‌ای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.

او با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش‌های بالینی باکیفیت از روش‌های مختلف کاهش وزن، این داده‌ها را به مدل‌های ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم می‌کنند از جایی به بعد آن را متوقف می‌سازند.

او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و داروهای جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر می‌شود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کاهش وزن را ادامه دهند.

بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالری‌هایی که می‌خوریم و کالری‌هایی که می سوزانیم وزن را تنظیم می‌کند. وقتی کالری مصرف می‌کنیم یا کاهش می‌دهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود می‌کنیم، اشتها به ما می گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قوی‌تر می‌شود تا زمانی که با تمام کارهای سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.

این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسان‌های مدرن که دسترسی آسان به غذاهایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمی‌کند.

هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.

اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.

هال اشاره می‌کند که در مطالعه خود به میانگین‌ها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.

مدل هال پیش‌بینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارش‌شده در آن مطالعه، افرادی که رژیم‌شان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع می‌شد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش می‌دادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست داده‌اند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.

یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.

اما آن‌ها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمی‌خوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس می‌کردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را می‌کردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام می‌دادند.

هال گفت در پایان این مطالعه، شرکت‌کنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش می‌کردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش می‌کردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند. و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.

دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سی‌ان‌ان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر می‌رود سخت‌تر می‌شود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان می‌دهد و از نظر متابولیک کارآمدتر می‌شوند. و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمی‌دهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف می‌شود.

در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.

داروهای سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمون‌های روده به افراد در کاهش وزن کمک می‌کنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جی‌آی‌پی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جی‌ال‌پی-۱ را فعال می‌کند.

اما مهم‌تر از همه آن که این داروها فقط بر تعداد کالری‌هایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند تأثیر نداشتند. آن‌ها همچنین تعداد کالری‌هایی را که بدنشان باعث می‌شد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانی‌تری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از داروهای کاهش وزن استفاده می‌کنند در حدود سال دوم متوقف می‌شود.

عمل جراحی کاهش وزن قوی‌ترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیم‌های غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار می‌رسند که نشان می‌دهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هال می‌گوید استفاده از داروهایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانی‌تر می‌کند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمی‌کند.

هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه می‌کنند.»

او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.

این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری می‌کنند کمک می‌کند.

به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب می‌رساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند می‌سوزانند و می‌توانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.

هال می‌گوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش می‌یابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.

او این تصور را که اثر داروها در نهایت متوقف می‌شود، رد می‌کند و می‌گوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطه‌ای، اثر داروها باعث افزایش اشتها می‌شود.»

هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی می‌گویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر می‌کردند وزن‌شان کم نشده است، از پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ استفاده می‌کنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری می‌دهند.»

این پژوهشگر می‌افزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است. بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا می‌توانید کاری را که انجام می‌دهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»

افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزن‌شان متوقف می‌شود، احتمالاً می‌توانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه می‌گوید: «هر کاری که انجام می‌دهید، باید به آن ادامه بدهید. بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»

یورونیوز فارسی

اثرات استفاده بیش از اندازه ملاتونین

یاسمین فاکس-شرلی / بی‌بی‌سی

مکمل‌های غذایی ملاتونین هر روز محبوبیت بیشتری در میان افرادی که مشکل خواب دارند پیدا می‌کنند. موارد استفاده بیش از حد از این مکمل‌ها به‌تازگی افزایشی قابل ملاحظه داشته است. استفاده بیش از اندازه ملاتونین چه ضررهایی ممکن است داشته باشد؟

عده زیادی از ما حتی در رخت‌خواب هم سر در تلفن‌های‌های همراه خود داریم. از بالا و پایین کردن دیوانه‌وار سایت‌های خبری برای مطلع شدن از آخرین رویدادها گرفته تا گشت‌و‌گذار در شبکه‌های اجتماعی؛ ما تقریبا همیشه و حتی پیش از خواب هم در معرض نور آبی صفحه نمایش تلفن‌های هوشمند خود هستیم.

مطالعات نشان داده که جایگزین کردن زمان خواب با زمان استفاده از صفحه نمایش تاثیری بسیار مخرب بر خواب دارد. علتش هم فقط و فقط ملاتونین است؛ هورمونی که در غده صنوبری (پینه‌آل) مغز تولید می‌شود. این هورمون نقشی تعیین‌کننده در تنظیم چرخه خواب و بیداری بدن ایفا می‌کند.

گاهی اوقات از این هورمون با نامی نسبتا ترسناک یاد می‌کنند: «هورمون تاریکی». دلیلش هم این است که در روز سطح این هورمون در بدن پایین است و با آمدن شب و تاریک شدن هوا میزان تولیدش بیشتر می‌شود.

به این ترتیب، اگر هنگام خواب به هر دلیلی - از جمله به دلیل نگاه کردن به صفحه‌ نمایش درخشان آبی‌رنگ دستگاه‌های هوشمند - در معرض نور بیشتری قرار بگیریم، روند طبیعی تولید ملاتونین در بدن‌مان مختل می‌شود و خواب از سرمان می‌پرد. شاید به همین دلیل است که از هر سه بزرگسال در آمریکا یک نفر کمبود خواب دارد و ۷ تا ۸ ساعت خواب مورد نیازش در طول شب تامین نمی‌شود.

به این ترتیب، جای تعجب ندارد که میلیون‌ها نفر به مکمل‌های غذایی ملاتونین روی آورده‌اند به این امید که این ماده به آن‌ها در مبارزه با بی‌خوابی، جت‌لگ (اختلال خواب ناشی از اختلاف ساعت در سفرهای هوایی) و مشکل خواب‌شان بعد از شیفت‌های شبانه کمک کند. در بریتانیا ملاتونین را بدون تجویز پزشک نمی‌فروشند اما در آمریکا در قفسه‌های داروخانه‌ها در کنار مکمل‌های ویتامین قرار داده می‌شود و بدون نسخه می‌‌شود آن‌ را تهیه کرد. حتی به کودکان از سنین پایین «پاستیل‌»‌های ملاتونین داده می‌شود تا شب‌ها راحت‌تر بخوابند.

همه این‌ها در حالی است که نگرانی‌ها از استفاده از ملاتونین در میان بعضی پزشکان و متخصصان بیشتر شده است. آن‌ها معتقدند این مکمل‌های غذایی شاید به اندازه‌ای که در موردشان تبلیغ می‌شود، بی‌ضرر نباشند.

در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، مایکل توس، پزشک اورژانس اطفال در بیمارستان کودکان بوستون، متوجه روندی نگران‌کننده شد. شمار کودکانی که به دلیل استفاده بیش از اندازه از ملاتونین در بخش او بستری می‌شدند به‌سرعت در حال افزایش بود.

او به بی‌بی‌سی گفت:‌ « خردسالانی را می‌دیدیم که اتفاقی قرص ملاتونین خورده بودند، همین‌طور نوجوانانی که بعد از مصرف ملاتونین کوشیده بودند به خودشان آسیب بزنند.»

بنابر مطالعه‌‌ای که سال ۲۰۲۲ با همکاری آقای توس انجام و منتشر شد، بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱ تعداد تماس‌های سالانه برای کنترل مسمومیت ناشی از مصرف بیش از اندازه ملاتونین در کودکان ۵۳۰ درصد افزایش داشته است. تا سال ۲۰۲۰، تماس‌ها با مراکز کنترل مسمومیت بیش از هر ماده دیگری به مصرف بیش از اندازه ملاتونین توسط کودکان مربوط بوده است.

اما مطالعه‌ای هم که کمی بعد‌تر در ژوئن ۲۰۲۳ انجام شد، به نتایجی مشابه رسید. طبق این پژوهش در یک دهه گذشته شمار کودکانی که به دلیل مصرف بیش از حد ملاتونین به بخش‌های اورژانس در آمریکا مراجعه کرده‌اند، افزایشی ۴۲۰ درصدی داشته است.

مایکل توس می‌گوید: «افزایش موارد مسمومیت به احتمال زیاد از افزایش میزان مصرف ملاتونین ناشی می‌شود.»

«در سال‌های اخیر فروش ملاتونین و مصرف آن در اطفال زیادتر شده است. آنچه در محیط اطراف‌ کودکان وجود دارد، آن‌ها را مسموم می‌کند. بنابراین، بیشتر شدن دسترسی به ملاتونین به افزایش مسمومیت‌ها منجر خواهد شد.»

اما توجه به این نکته هم مهم است که در هر دوی این مطالعات اکثر کودکان هیچ‌گونه علائمی بروز ندادند و اگر هم علائمی وجود داشت خفیف بود، از جمله حالت تهوع، استفراغ و کمی خواب‌‌آلودگی.

با این حال آقای توس در مطالعات وسیع‌تر خود بر روی ۲۶۰ هزار و ۴۳۵ مورد سوء‌‌مصرف ملاتونین، به حدود ۳۰۰ کودک برخورد که به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شده بودند. از میان آنها، ۵ نفرشان به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کردند و دو نفر هم جان خود را از دست دادند.

کارشناسان ملاتونین را با سایر موارد مرگ‌و‌میر اطفال هم مرتبط می‌دانند. سال ۲۰۱۹ مطالعه‌ای روی دو کودک ۹ ماهه و ۱۳ ماهه انجام شد. هر دو بدون علائم حیاتی بودند. آزمایش‌های سم‌شناسی خون در هر دو مورد سطح بالای ملاتونین را نشان می‌داد و حتی در شیشه شیر کودک ۱۳ ماهه،‌ ملاتونین پیدا شد.

با این حال،‌ احتمالا عوامل دیگری هم در مرگ این دو کودک خردسال نقش داشته‌اند. کودک اول را کنار خواهر بزرگ‌ترش خوابانده بودند و دومی هم مدتی طولانی در یک اتاق گرم رها شده بود؛ دو موردی که ممکن اسا خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را بالا ببرند.

در عین حال گزارش‌هایی هم از عوارض جانبی مکمل‌های غذایی ملاتونین در بزرگسالان وجود دارد. مطالعه‌ای که ماه مه ۲۰۲۳ انجام شد از مرگ یک زن ۲۱ ساله به دلیل مصرف بیش از حد ملاتونین و دیفن‌هیدرامین خبر داد. دیفن‌هیدرامین داروی ضد‌حساسیت و آرام‌بخش است که بدون نسخه به فروش می‌رسد و برای درمان انواع آلرژی، بی‌خوابی و علائم سرماخوردگی استفاده می‌شود. طبق این مطالعه یک نوجوان هم بعد از تلاش برای مصرف بیش‌ از اندازه ملاتونین دچار افت شدید فشار خون شد.

با همه این‌ها، ممکن است این مرگ‌ومیر‌ها و عوارض جانبی جدی اصلا به ملاتونین مربوط نبوده و پای یک بیماری بی‌ربط یا ناشناخته در میان باشد. بخشی از مشکل آنجاست که چون ملاتونین در رده مکمل‌ها دسته‌بندی می‌شود،‌ سازمان غذا و داروی آمریکا بر آن نظارتی ندارد و از آنجایی که آزمایش‌های بالینی دقیقی روی این مکمل انجام نشده، ما به طور کامل از تاثیرات آن بر بدن‌مان آگاه نیستیم. نمی‌دانیم با چه داروها و مکمل‌هایی تداخل دارد و علاوه بر آن میزان ملاتونین در محصولات مختلف بسیار متفاوت است.

دیوید ری، استاد متابولیسم و غدد درون‌ریز و یکی از مدیران موسسه خواب و علوم اعصاب زیستی سر جولز تورن در دانشگاه آکسفورد، می‌گوید: « واقعا انگار در غرب وحشی هستیم. در مطالعات مختلف، نمونه‌های گوناگون این محصولات خریداری و میزان ملاتونین موجود در آن‌ها اندازه‌گیری شده، اما حتی یک مورد هم نبوده که این میزان با آنچه روی بسته محصول نوشته شده، مطابقت داشته باشد.»

هیچ ساز‌و‌کار شناخته‌شده‌ای وجود ندارد که بتوان با آن نقش احتمالی ملاتونین در این مرگ‌و‌میر‌ها و عوارض شدید جانبی را توضیح داد. مطالعات روی موش‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که استفاده از ملاتونین در دوزهای بسیار بالا ( بیش از ۴۰۰ میلی‌گرم) باعث مسمومیت می‌شود اما این مقدار ده‌ها هزار برابر بیشتر از میزان توصیه شده برای درمان اختلالات خواب است که بین ۲ تا ۱۰ میلی‌گرم متغیر است.

ما می‌دانیم که گیرنده‌های ملاتونین در سراسر بدن، از جمله در دستگاه تولید مثل و گردش‌خون، همین‌طور دستگاه ایمنی بدن وجود دارد. اما اثرات این هورمون در خارج از مغز چندان شناخته شده نیست. با این حال، میلیون‌ها نفر هر روز ملاتونین مصرف می‌کنند بدون اینکه هیچ‌گونه عوارض جانبی شناخته شده‌ای از خودشان بروز دهند.

سانفورد اچ اورباک، دانشیار و مدیر موسسه اختلالات خواب در مرکز پزشکی بوستون، می‌گوید: «همه داروها عوارض جانبی دارند. ملاتونین نسبت به سایر داروهای درمان اختلالات خواب، بسیار ایمن به حساب می‌آید.»

«با این حال، من فکر می کنم نگرانی‌ها از بابت چیزهایی است که هنوز در مورد این ماده نمی‌دانیم. به عنوان مثال اگر امروز به یک کودک در حال رشد ملاتونین داده شود، ۱۰ سال دیگر چه تاثیری بر او خواهد داشت. نمی‌دانیم. حتی نمی‌دانیم مصرف چه میزان از ملاتونین بیش‌از‌اندازه به حساب می‌آید چون هنوز در این رابطه مطالعه‌ای انجام نشده است.»

خوش‌بینی دانشمندان به حل معمای آلزایمر

دانشمندان می‌گویند آغاز روند انجام آزمایش خون برای تشخیص آلزایمر می‌تواند نشانه‌ای خوش‌بینانه از بروز «پیشرفتی واقعی» در زمینه درمان این بیماری باشد.

تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که نسبت به داشتن ذهنی هوشیار هم‌زمان با افزایش سن خود تا چه میزان خوش‌بین هستید؟

به گزارش تایمز لندن، موسسات خیریه آلزایمر در بریتانیا اعلام کردند در حال انجام یک تحقیق گسترده‌ برای تشخیص زوال عقل از طریق انجام آزمایش خون هستند و نتایج این تحقیق را در اختیار سیستم سلامت ملی (NHS) قرار خواهند‌ داد.

یکی از محققین به تایمز لندن گفت: «این آزمایش‌ها که به اندازه روش‌های تهاجمی تشخیص دقیق هستند، کاربردهای مهمی خواهند‌ داشت.»

محققان بر این باورند نتایج این آزمایش‌ها همه چیز را در زمینه درمان زوال عقل تغییر خواهند‌ داد.

ریچارد اوکلی، دستیار مدیر تحقیقات و نوآوری در انجمن آلزایمر اعلام کرد: «اکنون هیجان‌انگیزترین زمان برای نقش‌آفرینی در زمینه تحقیقات زوال عقل است.»

به نظر می‌رسد هدف مهمی که این تحقیقات در آستانه دست‌یابی به آن قرار دارد، رسیدن به آزمایشی ارزان و به اندازه کافی دقیق برای تشخیص درست و به موقع بیماری است که بر اساس آن داروهای مناسب در اختیار بیماران قرار گیرد.

تایمز نوشت متاسفانه یکی از مطالعاتی که اخیرا درباره آلزایمر صورت گرفت، نتایج چندان امیدوار کننده‌ای به همراه نداشت.

محققان به مدت سه سال از مجموعه‌ای از داروهایی که به طور جزیی پیشرفت بیماری را کند می‌کنند، استفاده کردند.

منظور از «به طور جزیی» چیست؟

این مطالعه که در مجله اَنالز آو فامیلی مدیسین منتشر شد، داده‌های مصرف این داروها را دوباره تحلیل کرد و به نتیجه‌ای ناامیدکننده رسید.

پژوهش‌گران به این نتیجه رسیدند این داروها «تاثیر بالینی چشمگیری ارائه نمی‌دهند و مضرات قابل توجه و هزینه بالایی به همراه دارند».

هرچند نهاد نظارتی بریتانیا هنوز نتایج این تحقیق را تایید نکرده اما ممکن است با آن موافق باشد.

چه احساسی می‌توانیم در مورد این اخبار متناقض داشته‌ باشیم، در حالی که بر اساس داده‌ها انتظار می رود از هر دو نفر یک نفر به زوال عقل مبتلا شود؟

نیمه خالی لیوان

با در دسترس قرار‌ گرفتن این آزمایش‌ها، ممکن است فقط چند ماه زودتر از حالت معمول از ابتلا به آلزایمر مطلع شویم و با مصرف داروهایی که هنوز تایید نشده‌اند، این روند (مرگ با آلزایمر) کمی کندتر اتفاق بیفتد.

این نتیجه، دستاورد ۳۰ سال تحقیق است که میلیاردها دلار هزینه به همراه داشته‌ است.

نیمه پر لیوان

برای اولین‌بار در تاریخ این بیماری هولناک، داروهایی داریم که واقعا موثر هستند. هرچند تاثیر این داروها ناچیز است اما نشان می‌دهند که فرضیه‌های محققان نتیجه‌بخش هستند.

اکنون، به لطف این آزمایش خون، می‌توانیم این داروها را به موقع به افرادی که به آن‌ها نیاز دارند، برسانیم.

بارت دی‌استروپر، رییس موسسه تحقیقاتی زوال عقل بریتانیا معتقد است با روند کنونی این تحقیقات در مدار یک «چرخه معیوب» قرار گرفته ‌است.

او افزود: «تقریبا همه ما زمانی به زوال عقل توجه می‌کنیم که با مشکلات حافظه و تمرکز مواجه می‌شویم.»

به گفته او، در مورد این بیماری نیز مانند تشخیص سرطان، وقتی بیماری کل بدن را تحت تاثیر قرار داده، دیگر برای درمان خیلی دیر شده‌ است.

این در حالی است که در مورد زوال عقل، پروتیین‌های سمی یک دهه یا بیشتر پیش از بروز اولین علائم، در مغز منتشر می‌شوند و بدون علامت افزایش می‌یابند.

دی‌استروپر گفت: «برای اینکه داروها تاثیر لازم را داشته‌ باشند، باید این آزمایش خون را به سرعت انجام دهیم.»

آلزایمر یکی از انواع زوال عقل است

زوال عقل فقط آلزایمر نیست و انواع گوناگونی را شامل می‌شود.

دیوید توماس، رییس بخش سیاست‌گذاری در پژوهشگاه آلزایمر انگلستان در این زمینه به تایمز گفت: «این یک مشکل بزرگ از دیدگاه تحقیقاتی است. اگر می‌خواهید یک داروی سرطان کبد را آزمایش کنید، فقط به سراغ افرادی می‌روید که قبلا سرطان کبد آن‌ها تشخیص داده شده ‌است.»

او افزود در مورد آلزایمر این چنین نیست: «شما به مجموعه‌ای از افراد با تشخیص دقیق دسترسی ندارید؛ بنابراین ما به طیف وسیعی از آزمایش‌ها نیاز داریم.»

این همان دور باطلی است که دی‌استروپر به آن اشاره می‌کند. بدون آزمایش، دریافت داروهای جدید یا استفاده از این داروها در بهترین زمان، دشوار خواهد بود و از طرفی، توجیه کمی برای انجام آزمایش بدون استفاده از داروهای مناسب وجود دارد.

پایان دادن به چرخه معیوب دی‌استروپر

انجام این آزمایش‌ها، زمانی که داروهای بیشتر و بهتر در دسترس قرار گیرند، بدین معنی است که ما زیرساخت‌هایی برای پیدا کردن افراد برای استفاده از داروهای بهتر و انجام آزمایش در دسترس داریم.

با این حال، در حال حاضر هیچ کس قصد ندارد از این آزمایش‌ها برای غربالگری سلامت جمعیت استفاده کند.

محققان می‌دانند پروتئین‌هایی که در این آزمایش‌ها شناسایی می‌شوند، در ابتلا به آلزایمر نقش دارند.

آن‌ها همچنین می‌دانند که بسیاری از افراد با وجود داشتن این پروتئین‌ها، هرگز دچار زوال عقل نمی‌شوند. بنابراین هنوز درک درستی از بیماری وجود ندارد.

در حال حاضر، در محیط‌های تحقیقاتی، دانشمندان در حال پیشرفت هستند.

همان آزمایش‌هایی که به زودی روی بریتانیایی‌هایی که نگران قدرت حافظه‌شان هستند انجام می‌شود، در ایالات‌متحده برای شناسایی افرادی که هیچ نگرانی در مورد حافظه ندارند، اما نشانگرهای زیستی خون‌شان خطر بالای ابتلا به آلزایمر را نشان می‌دهد، انجام شده ‌است.

پژوهش‌گران داروهای موجود را به دو هزار و ۶۰۰ نفر از این افراد خواهند‌ داد تا مشخص شود مصرف آن‌ها قبل از بروز علایم بالینی زوال عقل، نتیجه بهتری به همراه خواهد‌ داشت یا خیر؟

برای یک دهه، داروهایی که میلیاردها دلار هزینه به همراه داشتند، با این فرض که پروتیینی به نام آمیلویید باعث بروز آلزایمر می‌شود، مورد آزمایش قرار گرفتند.

این داروها بر اساس حذف آمیلویید طراحی شده‌اند. با این حال، در بهترین حالت، نتایج متوسطی در کاهش علایم آلزایمر به همراه داشته‌اند.

پژوهش‌گران معتقدند اصل حذف آمیلوییدها اشتباه نیست، بلکه فقط داروها باید زودتر در دسترس افراد قرار گیرند تا نتایج مطلوب به همراه داشته‌ باشند.

کاترین مومری، رییس بخش درمانی جدید در مرکز تحقیقات زوال عقل کالج دانشگاهی لندن به بی‌بی‌سی گفت تجزیه و تحلیل‌های اولیه نشان می‌دهد که تجویز زودهنگام این داروها به تثبیت بیماران کمک می‌کند.

مومری افزود: «در کنفرانسی در اواخر سال گذشته، محققان تحلیل مجدد متفاوتی از آن مطالعات مهم دارویی ارائه کردند. به جای ادغام مطالعات با هم، همانطور که در مطالعه بدبینانه اخیر انجام شد، آن‌ها نتایج را جداگانه بررسی کردند و چگونگی اثر داروها را بر اساس نقطه‌ی زمانی تجویزشان بررسی کردند.»

او در ادامه گفت: «بر اساس این تحلیل مشخص شد وقتی این داروها زودتر در اختیار بیماران قرار می‌گیرند، اثربخشی بیشتری نیز به همراه دارند.»

فرضیه آمیلویید

بر اساس فرضیه آمیلویید، تمام پیچیدگی‌هایی که در آلزایمر می‌بینیم، حتی در کسانی که ژن معیوب ندارند، در اثر تجمع این پروتیین ایجاد می‌شود.

نتیجه این فرضیه ساده است: آمیلویید را حذف و آلزایمر را متوقف کنید.

مومری گفت واضح است که آلزایمر بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که سال‌ها پیش می‌دانستیم و فقط به تجمع پروتئین آمیلویید مربوط نمی‌شود.

او در ادامه توضیح داد: «در واقع آزمایش خونی که قرار است در بریتانیا انجام شود، به جز آمیلویید، سطح پروتیین کاملا متفاوتی به نام تائو را نیز بررسی می‌کند. به نظر می‌رسد که این دو پروتیین با هم یک اتصال سمی ایجاد می‌کنند و روی یکدیگر تاثیر می‌گذارند. بنابراین اگر فقط آمیلویید را درمان کنید، کار زیادی انجام نداده‌اید.»

ایران اینترنشنال

دویدن چه فوایدی دارد و چرا باعث شادی می‌شود؟

ورزش کردن قطعا باعث سلامتی می‌شود و در این موضوع شکی نیست. حتی کسی تردید ندارد که ورزش و دویدن باعث لذت و شادی می‌شود. اما چرا دویدن تا این حد مفرح است؟ چرا می‌گویند دویدن دنیا را به جای شادتری برای زندگی تبدیل می‌کند؟

دانشمندان مطالعات زیادی درباره ورزش دو انجام داده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد دویدن سازوکارهایی را در بدن ایجاد می‌کند که باعث افزایش صبر، شادی، سرخوشی و هیجان می‌شود.

«استامینا» یا طاقت
دویدن، مخصوصا اگر طولانی باشد افزایش استامینا یا همان طاقت را در پی دارد. این فرآیند باعث می‌شود تا استقامت جسمی و ذهنی بالایی پیدا کنیم، در نتیجه صبر و تحمل‌مان در مقابل مشکلات بیشتر می‌شود.

افزایش اعتماد به نفس، کاهش اضطراب
از جمله مهمترین فواید ذهنی دویدن افزایش اعتماد به نفس است. ما یاد می‌گیریم که با صبر و تمرین، مسافت‌ و زمان طولانی‌تری بدویم، از مرزهایی که ذهن‌مان برای جسم‌مان ایجاد کرده بگذریم و بُعد جدیدی از خود را بشناسیم.

علاوه بر این دویدن به طور قابل توجهی از اضطراب کم می‌کند.

دو، ورزش شادی
دویدن باعث ترشح هورمون‌های شادی‌آور مثل «اندروفین» می‌شود به همین دلیل است که بعد از دویدن اغلب احساس شادی و سرخوشی می‌‌کنیم. به اندروفین مسکن یا مورفین طبیعی بدن نیز می‌گویند که در غده هیپوفیز و هیپوتالاموس مغز یافت می‌شود و ترشح آن باعث کاهش درد می‌شود.

مطابق تحقیقات، شما باید حداقل ۳۰ دقیقه بدوید تا اندورفین در سطح کافی برای احساس آن تولید شود. اما وقتی بدن شروع به ترشح اندروفین کرد، این کار را بین ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت پس از اتمام ورزش هم ادامه می‌دهد.

همین عامل در بدن دونده‌ها باعث پدیده‌ای به نام «Runner’s high» می‌شود. به این معنی که دوندگان استقامت پس از ورزش، آرامش و سرخوشی زیادی احساس می‌کنند و افراد به نوعی به تکرار ورزش تشویق می‌شوند. به این دلیل است که معمولا دونده‌ها می‌گویند به این ورزش «معتاد» هستند.

با دویدن به جنگ افسردگی و استرس بروید
«سروتونین» از دیگر هورمون‌های شادی‌آوری است که با دویدن ترشح می‌شود. به سروتونین، هورمون حس خوب هم می‌گویند که باعث از بین رفتن استرس و کاهش افسردگی می‌شود. نکته جذاب اینکه ترشح این هورمون در بهبود حافظه و خلق و خو نیز تاثیر دارد.

در صورتی که دویدن را زیر آفتاب انجام دهیم، ترشح سروتونین هم افزایش پیدا می‌کند. بنابراین کارشناسان توصیه می‌کنند که دویدن را در محیط بیرون انجام دهید تا نهایت لذت را از آن ببرید.

بدوید، پاداش بگیرید
«دوپامین» یا همان هورمون پاداش نیز در زمان دویدن ترشح می‌شود، اگر هنگام دویدن جای امنی هستید که خودرو، موتورسیکلت یا از این قبیل رفت و آمد نمی‌کند یا خطر دیگری شما وجود ندارد، می‌توانید موسیقی هم گوش کنید. این کار به بدن شما کمک می‌کند دوپامین بیشتری ترشح کند. اگر در طبیعت می‌دوید، صدای خود طبیعت و محیط هم میزان دوپامین را بالا می‌برد.

هیجان، دو و آدرنالین
چه کسی می‌گوید دویدن هیجان‌انگیز نیست؟ اگر سرعت‌تان را بالا ببرید یا در طبیعت با سرعت از سرپایینی‌ها پایین بیایید، آدرنالین بدن و در نتیجه هیجان‌تان هم افزایش می‌یابد و لذت بیشتری نصیب‌تان می‌شود.

ترشح آدرنالین همچنین باعث بهتر شدن فرآیند سوخت و ساز در بدن می‌شود. 

«اکسیتوسین»، اکسیر عشق
به تمام این هورمون‌های شادی و لذت که گفته شد باید یک نکته مهم را افزود، چیزی که می‌تواند تجربه کاملا متفاوتی برایتان بسازد. اگر با کسانی که دوستشان دارید یا شریک‌ عاطفی‌تان بدوید، اوضاع جور دیگری می‌شود. در این حالت ترشح هورمون اکسیتوسین حال خوش بیشتری را برایتان به همراه می‌آورد.

دویدن در هر حال، چه تنها، چه با دوستان و چه با کسی که دوستش دارید حال و هوای خوش‌تری برایتان به ارمغان می‌آورد. حداقل قول می‌دهیم که به امتحان کردنش می‌ارزد. اگر دویدن را هنوز شروع نکردید پیام دیباج، مربی عالی بدن‌ساز از آکادمی ملی المپیک این برنامه را به شما پیشنهاد می‌کند.

یورونیوز فارسی

ارتباط خواب و سلامتی بلندمدت

با توجه به اهمیت خواب بر سلامت روحی و جسمی انسان‌ها، دانشمندان در پژوهشی جدید بر چهار الگوی به خواب‌رفتن تمرکز کردند تا تاثیر بلندمدت آن بر تندرستی را ارزیابی کنند.

محققان دانشگاه پنسیلوانیا داده‌های ۳هزار و ۷۰۰ شرکت‌کننده را جمع‌آوری کردند و عادات خواب و بیماری‌های مزمن آنها را در دو مقطع زمانی در طول ده سال زیر ذره‌بین بردند.

پس از بررسی داده‌ها، پژوهشگران ۴ الگوی خواب مجزا تعریف کردند: الگوی خواب خوب، خواب کسری آخر هفته، بی‌خوابی و چرت زدن.

خواب خوب پیش‌تر از سوی متخصصان به دست کم ۷ ساعت خواب در طول شب اطلاق می‌شد و در این پژوهش نیز همین تعبیر برای الگوی خواب خوب در نظر گرفته شد.

بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان در رده بی‌خوابان یا چرت زنان طبقه بندی شدند. شرکت‌کنندگانی که به مدت ده سال با بی‌خوابی دست و پنجه‌نرم کرده بودند، بیشتر در معرض بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، افسردگی و سستی و ضعف بودند. کسانی که در طول روز عادت چرت زدن داشتند، بیشتر گرفتار دیابت، سرطان و سستی و ضعف شده‌اند.

دانشمندان همچنین دریافتند تحصیلات پائین و بی‌کاری افراد را متمایل به بی‌خوابی می‌کند، در حالی که در میان سالمندان و افراد بازنشسته بیشتر عادت چرت‌زدن مشاهده شد.

سومی لی، سرپرست تیم تحقیق، در بیانیه‌ای که در رسانه‌ها منتشر شد گفت: «به نظر می‌رسد برای ما تغییر عادات خوابمان بسیار دشوار باشد، زیرا سلامت خواب در سبک زندگی ما نهادینه شده است. این به این معناست که افراد هنوز اهمیت خواب و رفتارهای سلامت در ارتباط با خواب را درک نکرده‌اند.»

دکتر لی افزود: «باید افکار عمومی را درباره سلامت خواب آموزش دهیم. رفتارهای سلامتی درباره خواب وجود دارد که برای اصلاح خواب می‌توان آنها را به کار گرفت از جمله تحرک مداوم، عدم استفاده از گوشی تلفن همراه در رختخواب و اجتناب از مصرف قهوه بعد از ظهرها.»

دویچه وله فارسی

غذاهایی که باید روزانه مصرف کنید

داشتن یک رژیم غذایی متعادل یکی از کلیدهای داشتن زندگی سالم و موفق است، اما کارشناسان بر این باورند که برخی از غذاها به دلیل داشتن مواد مغذی‌تر و سالم‌تر از سایرین متمایز هستند.

سی‌ان‌بی‌سی در گفتگو با چندین پزشک تغذیه، پنج نوع ماده غذایی را که متخصصان درباره مصرف روزانه آن برای داشتن سلامت مغز، قلب، طول عمر و سلامتی کلی اتفاق نظر دارند منتشر کرده است.

پنج غذایی که پزشکان و متخصصان تغذیه هر روز برای سلامتی بهتر مصرف می‌کنند:

۱. سبزیجات برگ‌دار
اهمیت سبزیجات برگ‌دار در رژیم غذایی روزانه شما را نمی‌توان نادیده گرفت - متخصصان بارها و بارها آن را توصیه کرده‌اند. خوردن سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج و کلم پیچ از سلامت مغز حمایت می‌کند. در واقع غذاهای غنی از فیبر با کاهش احتمال ابتلا به افسردگی مرتبط هستند.

همچنین این سبزیجات سرشار از مواد مغذی ضروری از جمله ویتامین A، اسید فولیک، ویتامین C، آهن، ویتامین K، پتاسیم و کلسیم هستند. سبزیجات برگ‌دار سبز را به راحتی می‌توان با سایر سبزیجات و میوه‌های مغذی به سالاد اضافه کرد.

۲. توت‌ها
متخصصان پیشنهاد می‌کنند در صورت امکان هر روز میوه بخورید. به نظر می‌رسد از بین همه میوه‌ها، توت‌ها از نظر فواید سلامتی در صدر قرار دارند.

نیل پاولوین، محقق طول عمر، بلوبری را به طور خاص «مقدس‌ترین» غذای طول عمر نامیده است. پاولوین می‌گوید این میوه سرشار از ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌هایی است که «مانند زره‌ای از بدن شما در برابر عفونت محافظت می‌کند». او همچنین می‌افزاید که توت‌ها برای سلامت چشم، بازیابی عضلات، سلامت مغز و تقویت سلول‌های شما عالی هستند.

تمام توت‌ها رنگ خود را از فلاونوئیدها می‌گیرند که با بهبود سلامت مغز و کاهش زوال عقل مرتبط است. همچنین توت‌ها نسبت به میوه‌های دیگر مانند موز و انبه قند کمتری دارند.

۳. ماهی و سایر پروتئین‌های بدون چربی
پزشکان و متخصصان تغذیه در سراسر جهان شما را تشویق می‌کنند مصرف گوشت قرمز خود را محدود و آن را با گزینه‌های سالم‌تر مانند پروتئین‌های بدون چربی از جمله ماهی سالمون، تخم مرغ، ماهی تن و توفو جایگزین کنید.

ماهی سالمون در بین کارشناسان محبوب است چرا که به گفته دکتر اوما نائیدو، روانپزشک تغذیه‌ در هاروارد و نویسنده کتاب «ذهنتان را با غذا آرام کنید»، سرشار از ویتامین‌های B است که برای سلامت مغز فوق‌العاده است.

دکتر الیزابت کلوداس، متخصص قلب و عروق معتقد است که ماهی و صدف همچنین کلسترول کمتری نسبت به گوشت قرمز دارند و برای داشتن قلبی سالم گزینه‌های بهتری هستند. او ترجیح می‌دهد به سراغ گزینه‌های پروتئین بدون چربی مانند ماهی‌های گوشتی سفید از جمله تیلاپیا، ماهی کاد، خارماهی و لوزی‌ماهی برود.

۴. حبوبات
حبوبات، غذای «دست کم گرفته شده» برای طول عمر بیشتر هستند، اما سامانتا هلر، متخصص تغذیه برای تقویت سیستم ایمنی بدنش روزانه حبوبات مصرف می‌کند. او می‌گوید که حبوبات سرشار از پروتئین، فیبر، آنتی‌اکسیدان و مواد معدنی مانند منیزیم و آهن هستند.

برخی از حبوباتی که می‌توانید به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید عبارتند از: عدس، لوبیا سیاه، نخود فرنگی، سویا، سویا سبز، لوبیا لیما، لوبیا چیتی و لوبیا قرمز. میزان بالای فیبر موجود در حبوبات، آن‌ها را به انتخابی عالی برای داشتن یک مغز سالم تبدیل می‌کند.

۵. آجیل‌ها و دانه‌ها
با اینکه آجیل‌ها و دانه‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شوند، اما این خوراکی‌های کوچک سرشار از اسیدهای چرب امگا۳ هستند. به گفته‌ی لیزا جنوا، متخصص علوم اعصاب از دانشگاه هاروارد، امگا۳ به «سلامت سلول‌های مغز کمک کرده و التهاب را کاهش می‌دهد».

دکتر نائیدو می‌گوید تخمه آفتابگردان هم «یکی از بهترین منابع گیاهی ویتامین B5» است. او اشاره می‌کند که تنها ۳۰ گرم از این تخمه‌ها می‌تواند ۲۰ درصد از نیاز روزانه‌ شما به این ویتامین را تامین کند.

دکتر نائیدو ادامه می‌دهد که آجیل، به ویژه فندق و گردو، سرشار از پلی‌فنل‌ هستند. او می‌گوید غذاهای غنی از پلی‌فنل‌ «بسیار مهم هستند، زیرا دارای خواص ضدالتهابی، آنتی‌اکسیدانی و فیبر بوده و همچنین حاوی چندین ریزمغذی مورد نیاز بدن ما هستند.»

یورونیوز فارسی

احتمال کاهش خطر ابتلا به دیابت با مصرف قهوه

بسیاری از دانشمندان تا چند دهه پیش باور داشتند که قهوه برای سلامت مضر است. اما قضاوت درباره خواص این نوشیدنی پرطرفدار در این مدت چرخش چشمگیری داشته است. پژوهش‌ها یکی پس از دیگری نشان می‌دهد که نوشیدن یک یا دو فنجان قهوه در روز- چه با کافئین چه بدون کافئین- ممکن است طول عمر را افزایش و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش دهد.

به گزارش واشینگتن پست، یکی از جالب‌ترین نتایج این است که مصرف‌کنندگان قهوه کمتر مستعد ابتلا به دیابت نوع دوم‌اند.

در بسیاری از پژوهش‌های بزرگ دیده شده است که افرادی که روزانه سه تا چهار فنجان قهوه می‌نوشند، در مقایسه با افرادی که کمتر قهوه مصرف می‌کنند یا اصلا قهوه نمی‌نوشند، حدود ۲۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارند.

بسیاری از پژوهش‌های مربوط به رابطه قهوه با سلامت حاوی اخطار مهمی‌اند. این پژوهش‌ها اغلب بر مشاهدات استوار است و بر ارتباطات کلی دلالت دارد، نه بر رابطه علت و معلولی مستقیم. این بدان معنا است که یافته‌های این پژوهش‌ها را شاید با عوامل دیگری نیز بتوان توضیح داد.

شاید این طور باشد که افرادی که بیشتر قهوه می‌نوشند بیشتر نیز ورزش می‌کنند، یا کمتر الکل می‌نوشند، رژیم‌های غذایی سالم‌تری دارند، یا عادت‌های دیگری دارند که به حفظ و تقویت سلامت آن‌ها کمک می‌کند.

اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که نشان می‌دهد این یافته‌ها در مجموع چندان هم بیراه نیست. حتی زمانی که دانشمندان این عادت‌های مربوط به سبک زندگی را در نظر می‌گیرند، باز هم اثر محافظتی قهوه در برابر دیابت به قوت خود باقی است.

این اثر قهوه در ده‌‌ها پژوهش با شرکت بیش از یک میلیون شرکت‌کننده در سراسر اروپا و آمریکای شمالی و آسیا مشاهده شده است، هم در زنان و مردان، هم در افراد جوان و سالمند، هم در سیگاری‌ها و غیرسیگاری‌ها، و هم در افراد چاق یا غیرچاق.

یافته‌های محققان همچنین حاکی از تاثیر تغییر میزان مصرف قهوه بر کاهش یا افزایش خطر ابتلا به دیابت است.

دانشمندان با مطالعه سبک زندگی هزاران مرد و زن در طول دو دهه دریافتند که در افرادی که مصرف قهوه را به یک یا دو فنجان در روز افزایش دادند، خطر ابتلا به دیابت ۱۱ درصد کاهش یافت.

اما زمانی که مصرف قهوه تقریبا به همین میزان کاهش یافت، احتمال ابتلا به دیابت ۱۷ درصد افزایش یافت.

به گفته کارشناسان، قهوه چیزی بیش از تامین‌کننده کافئین است. این نوشیدنی حاوی صدها ترکیب دیگر است که می‌توانند اثر شگفت‌انگیزی بر سوخت‌وساز بدن داشته باشند.

در کوتاه‌مدت، وقتی قهوه می‌نوشید- به‌خصوص اگر به‌طور منظم نمی‌نوشید- کافئین موجود در قهوه واکنش جنگ و گریز را برمی‌انگیزد که باعث افزایش میزان آدرنالین، فشار خون، و قند خون و سبب کاهش حساسیت به انسولین می‌شود.

به‌دلیل همین تغییرات فیزیولوژیکی بود که دانشمندان تا چند دهه پیش معتقد بودند که نوشیدن قهوه به‌طور کلی مضر است.

اما همان‌طور که هر مصرف‌کننده مرتب و درازمدت قهوه می‌تواند تایید کند، وقتی برای مدتی طولانی و مرتب قهوه می‌نوشیم،‌ آستانه تحمل‌ در برابر محرک‌های قهوه بیشتر می‌شود. بدین ترتیب، واکنش‌های فیزیولوژیکی عصبی، ناخوشایند، و به‌ظاهر مضر کمتر هویدا می‌شود.

قهوه منبع غنی پلی‌فنول‌ها است، ترکیباتی در میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، و سایر گیاهان که برای حفظ سلامت مفید است. یک فنجان قهوه حاوی حدود دو برابر پلی‌فنول موجود در یک فنجان چای سبز یا سیاه است. یک فنجان قهوه همچنین تا ۱.۸ گرم فیبر دارد که تقریبا نصف مقداری است که در یک وعده کلم بروکلی موجود است.

قهوه قطعا زیان‌هایی نیز دارد. بسته به میزان مصرف، ممکن است خواب را مختل و اضطراب را تشدید کند و باعث سردرد، حالت تهوع، و دیگر عوارض جانبی شود. همچنین، نوشیدن بیش از دو فنجان قهوه در روز ممکن است خطر عوارض جانبی ناخواسته را در زنان باردار افزایش دهد.

به این دلایل، کارشناسان و مسئولان بهداشت و سلامت به‌طور کلی توصیه می‌کنند که بزرگ‌سالان سالم بیش از چهارصد میلی‌گرم کافئین در روز مصرف نکنند که معادل چهار یا پنج فنجان قهوه دم‌کرده است.

ایندیپندنت فارسی

توصیه‌ای برای خلاص شدن از چربی شکم

چربی شکم علاوه بر ظاهر ناخوشایند، سلامت را هم تهدید می‌کند. برای از بین بردن این چربی‌ها راهکار‌های متفاوتی پیشنهاد می‌شود. یکی از تازه‌ترین توصیه‌ها، اجتناب از چهار ماده غذایی است.

دکترل مرینال پاندیت، متخصص تغذیه در هند، می‌گوید: «برای اینکه از شر چربی شکم خلاص شوید، از این چهار ماده غذایی، شامل محصولات غذایی آماده فراوری‌‌شده، گوشت‌های فراوری‌شده، غذاهای سرخ‌شده و نوشیدنی‌های شیرین اجتناب کنید.

به گفته او، نوشیدنی‌های شیرین موجب انباشته‌شدن چربی در شکم می‌شوند. مصرف زیاد قند با افزایش چربی احشایی (شکمی) و در پی آن، با اختلالات سوخت‌وسازی (متابولیک) مرتبط است.

به گزارش نیویورک‌پست،‌ بیش از نیمی از آمریکایی‌ها، یعنی حدود ۵۳ درصد، چاقی شکمی دارند. چربی‌ای که به صورت عمیق در شکم ذخیره می‌شود و به چربی احشایی معروف است، از سایر چربی‌های (انباشته‌شده در بدن) خطرناک‌تر است.

به گفته متخصصان، انجام دست‌کم ۳۰ دقیقه ورزش متوسط در اغلب روزها، خوابیدن بین پنج تا هشت ساعت در شب، سیگار نکشیدن، و پیروی از رژیم غذایی متعادل می‌تواند به از بین رفتن دائمی چربی شکم کمک کند.

پژوهش دانشگاه مینه‌سوتا در ۲۰۲۰ میلادی نشان داد که مصرف زیاد نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و شکر افزودنی، به ذخیره چربی بیشتر در اطراف اندام‌ها تبدیل می‌شود.

کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده مانند نان سفید، برنج سفید، ماکارونی سفید، بیسکویت‌های ترد، پیتزا، شیرینی و تنقلات فوق‌فراوری‌شده مانند چیپس و آبنبات هم جزو همین مواد به شمار می‌روند. 

به گفته لیزا یانگ، متخصص تغذیه، کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده نه‌تنها قند خون را افزایش می‌دهند، بلکه خود نیز به قند تبدیل و به‌راحتی ذخیره می‌شوند. کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده اثرات منفی زیادی بر سلامتی دارند، زیرا در روند فراوری‌شدن، فیبر و سایر مواد مغذی‌شان از بین می‌روند.

یانگ خاطرنشان می‌کند: «غذاهای سرخ‌شده به دلیل روغنی که برای تهیه آن‌ها به کار می‌رود، کالری زیادی دارند و بر همین اساس، به قند تبدیل و به شکل چربی احشایی ذخیره می‌شوند.»

گوشت‌های فراوری‌شده، مانند هات‌داگ، سوسیس، بیکن، ژامبون و سالامی هم جزو خوراکی‌های نامناسب محسوب می‌شوند. این مواد غذایی به دلیل چربی و سدیم بالا و نگهدارنده‌های افزوده از قبیل نیترات و نیتریت، مضرند. این مواد برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها و قرمز نگه‌دشتن گوشت و افزایش طعم شوری، در این محصولات به‌کار می‌روند.

پندیت می‌گوید: «‌نیتریت‌ها و نیترات‌های مصرف‌شده در روند فراوری، موجب التهاب می‌شوند که محرک اصلی ذخیره چربی و بیماری‌های مزمن است.»

لوسی جونز، متخصص تغذیه در بریتانیا، توصیه می‌کند: «سبد خرید‌تان را با غلات کامل پر کنید.»

نتایج پژوهشی در این زمینه نشان می‌دهد: «حجم بافت چربی احشایی در بزرگسالان میانسالی که تقریبا سه وعده یا بیشتر غلات کامل مصرف می‌کردند، ۱۰.۱ درصد کمتر از کسانی بود که اصلا آن را مصرف نمی‌کردند.»

مواد غذایی حاوی غلات کامل در این پژوهش شامل برنج قهوه‌ای، غلات سبوس‌دار صبحانه سرد، بلغور جو دوسر، نان تیره، برنج قهوه‌ای، ذرت بوداده، بلغور، کاشا، کوزکوز، سبوس و جوانه گندم بود.

ایندیپندنت فارسی

ملاتونین یا منیزیم؛ برای خواب سراغ کدامیک برویم؟

به خواب رفتن شاید برای برخی افراد آسان باشد، اما برای برخی دیگر دشوار است و به همین دلیل، افراد به سراغ مکمل‌های بدون نسخه پزشک می‌روند تا خواب شبانه خوبی داشته باشند.

هرچند ملاتونین از محبوب‌ترین مکمل‌های خواب به شمار می‌رود، ماده منحصر‌به‌فردی در این عرصه نیست. مکمل منیزیم هم در کمک به خواب موثر است و افزون بر آن، چندین مزیت دیگر هم دارد.

به گزارش یاهولایف، ماده معدنی منیزیم علاوه بر بهبود خواب، قند خون و فشارخون را نیز تنظیم می‌کند، به بهبود عملکرد عضله‌ها و اعصاب کمک می‌‌کند و در ساخت پروتئین‌ها و استخوان‌های قوی موثر است.

اما هنگام گزینش داروهای بدون نسخه، آیا منیزیم در مقایسه با ملاتونین گزینه بهتری است؟ پاسخ این پرسش نزد کارشناسان است.

منیزیم چگونه به خواب بهتر کمک می‌کند؟

منیزیم به شیوه‌های مختلف خواب را بهبود می‌بخشد. یکی از این شیوه‌ها،‌ تولید و تعامل با «گابا» است که از انتقال‌دهنده‌های عصبی مربوط به خواب محسوب می‌شود.

چلسی رورشایب، عصب‌شناس و کارشناس ارشد خواب، به یاهولایف می‌گوید: «افرادی که سطح منیزیم بدن آن‌ها مناسب است، قابلیت استفاده بهتری از گابا برای به خواب رفتن و در خواب ماندن دارند.»

به گفته رورشایب، «منیزیم به آرام شدن بدن، به‌ویژه عضلات، کمک می‌‌کند. این ماده معدنی در فعالیت عضلانی نقش دارد و می‌تواند به آرام‌سازی بهتر آن‌ها در طول خواب کمک کند. منیزیم به‌ویژه برای کسانی مفید است که گرفتگی عضلات شبانه یا سندرم پای بیقرار دارند.»

از آنجا که منیزیم به کاهش اضطراب کمک می‌کند، از مزیت کمک به سلامت روان نیز برخوردار است. به گفته رورشایب، کمبود سطح منیزیم با استرس در ارتباط است.

او می‌گوید: «سطح بالای استرس حاد باعث افزایش سطح کورتیزول - هورمون استرس - در بدن می‌شود. کورتیزول بسیار انرژی‌زا و بیدارکننده است و می‌تواند به بدخوابی و بی‌خوابی منجر شود، در حالی که مصرف منیزیم باعث کاهش سطح استرس و ایجاد آرامش و خواب‌آلودگی در شب می‌شود.»

مصرف منیزیم همچنین می‌تواند به افزایش سطح طبیعی ملاتونین در بدن بینجامد. 

پژوهش‌های بالینی نشان می‌دهد که سطح پایین منیزیم در بدن،‌ فعالیت مناطقی از مغز را که ملاتونین تولید می‌کنند، کاهش می‌دهد. بنابراین، با دستیابی به سطح مناسب منیزیم بدن، می‌توان اطمینان یافت که سطح ملاتونین بدن نیز مناسب خواهد بود.

منیزیم در برابر ملاتونین؛ عوارض جانبی کدام‌اند؟

دن گارتنبرگ، روانشناس متخصص علوم مرتبط با خواب، می‌گوید: «هر دو مکمل می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند و زنان باردار یا زنانی که دوران شیردهی را سپری می‌کنند و نیز افرادی که به عارضه خاصی مانند نارسایی کلیه دچارند،‌ باید قبل از مصرف مکمل‌ها با متخصص و پزشک مشورت کنند.»

گارتنبرگ می‌گوید: «مصرف بیش از حد منیزیم همچنین عوارض خطرناکی، از جمله بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن، فشارخون پایین، ضربان قلب نامنظم و ضعف عضلانی ایجاد می‌کند، که برای رفع هر یک از آن‌ها باید به پزشک رجوع کرد.»

رورشایب هم می‌گوید: «ملاتونین می‌تواند باعث گیجی در طول روز و خواب آشفته شود، به‌ویژه اگر اواخر شب یا خیلی نزدیک به زمان بیداری مصرف شود.»

به گفته متخصصان،‌ از شایع‌ترین عوارض جانبی مصرف ملاتونین، می‌توان به سردرد، سرگیجه و حالت تهوع اشاره کرد.

برای بهبود خواب، منیزیم بهتر است یا ملاتونین؟

هر دو گزینه برای کمک به خواب موثرند، اما منیزیم گزینه ‌بلند‌مدت بهتری برای خواب شبانه است.

دکتر چستر وو، روانپزشک و متخصص خواب، به یاهولایف می‌گوید: «به‌رغم محدود بودن تحقیقات، منیزیم گزینه امنی برای مصرف طولانی است و راه‌حل پایداری برای مشکل خواب ارائه می‌کند.»

با این حال، دکتر وو معتقد است که برای برخی افراد، به‌ویژه افراد مسن، شاید ملاتونین گزینه بهتری باشد.

انتخاب مکمل منیزیم مناسب برای خواب

کسانی که می‌خواهند مکمل منیزیم مصرف کنند، باید بدانند که چندین نوع مختلف از این مکمل موجود است.

گارتنبرگ می‌گوید: «منیزیم ترئونات برای بهبود کیفیت خواب و پشتیبانی حافظه و یادگیری مفید است.»

او برای آرامش کلی و بهبود کیفیت خواب، منیزیم گلیسینات (همچنین با نام بیس گلیسینات) را توصیه می‌کند که به آرامش سیستم عصبی کمک، و تولید ملاتونین را تحریک می‌کند.

اگرچه مقدار توصیه‌شده روزانه برای مصرف منیزیم معمولا حدود ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم برای مردان بالغ و ۳۱۰ تا ۳۶۰ میلی‌گرم  برای زنان بالغ است، توصیه می‌شود که افراد بیش از ۳۵۰ میلی‌گرم مکمل منیزیم در روز مصرف نکنند.

ایندیپندنت فارسی

خواب منظم و پیوسته یکی از شاخصه‌های سلامت است

خواب خوب و مفید یکی از مهم‌ترین عوامل در بهبود سلامتی بدن و عملکرد مغز به شمار می‌رود. به همین دلیل دانشمندان در این حوزه‌ها تحقیقات بسیاری انجام داده‌اند. اما آیا یک خواب هشت ساعته خواب مفید محسوب می‌شود؟

به گزارش یو‌اس‌ای تودی، پژوهش جدید، دیدگاه ما را درباره خواب خوب تغییر خواهد داد. بنا بر این پژوهش که در نشریه علمی خواب به نام اسلیپ منتشر شد، بدن ما زمانی بیشترین بهره را از خواب خواهد برد که این خواب نه صرفا طولانی که منظم و پیوسته هم باشد. در واقع هشت ساعت خواب عالی است اما شاید به‌تنهایی کلید سلامتی بیشتر نباشد.

محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا برای بررسی ارتباط بین مرگ‌و‌میر زودرس و الگوهای خواب، عادات‌ خواب ۶۰ هزار نفر را دنبال کردند. طبق این پژوهش، شرکت‌کنندگانی که منظم‌ترین خواب را داشتند‌ــ یعنی سر ساعت مشخص به خواب رفتند و در زمان مشخصی بیدار شدند‌ــ۴۰ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های کاردیومتابولیک (نظیر حملات قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های گردش خون، دیابت، مقاومت به انسولین، فشار خون بالا و کبد چرب) قرار داشتند.

البته محققان همچنان بر نقش مدت زمان خواب در حفظ سلامتی و کمک به طول عمر تاکید دارند، اما این مدت زمان خواب باید همراه با برنامه‌‌ای ثابت و پیوسته باشد. زیرا در مقایسه با مدت زمان خواب، نظم و پیوستگی خواب عاملی مهم‌تر در کاهش احتمال مرگ‌و‌میر است.

چگونه یک الگوی خواب منظم ایجاد کنیم؟

برای تنظیم مدت زمان خواب می‌توان به‌سادگی به سراغ یادآوری‌‌ها گوشی برای به خواب رفتن و زنگ ساعت برای بیدار شدن در صبح رفت. اما آماده شدن برای به خواب رفتن خود اسلوبی دارد که بیشتر از این‌ها زمان می‌برد.

برای برقرار کردن نظم در خواب می‌توان به این چند نکته توجه داشت:

در برنامه خوابتان نظم و ثبات را رعایت کنید
پایدار ماندن در زمان خوابیدن و بیدار شدن با ساعت زیستی (بیولوژیکی) به بدن کمک می‌کند تا در زمان مشخص احساس خواب‌آلودگی کند و بدین ترتیب به‌راحتی می‌خوابید.

زمانی را برای آرام‌ کردن خودتان اختصاص دهید
کارشناسان توصیه می‌کنند برای آرام شدن به کارهایی مانند مراقبه، دوش آب گرم، مطالعه یا گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش بپردازید.

فضای خواب را آماده کنید
برای غنودن در آرامش، باید اتاق و محل خواب را از قبل برای آن آماده کرد. اتاقی که در آن می‌خوابید باید خنک، تاریک، ساکت و راحت باشد.

قبل از خواب از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
قبل از رفتن به خواب از کارهای چون نوشیدن الکل و مصرف خوراکی‌های حاوی کافئین، غذا خوردن و همچنین کار با وسایل الکترونیکی مانند گوشی اجتناب کنید، زیرا همه این موارد در خواب اختلال ایجاد می‌کنند.

از ورزش روزانه غافل نشوید
چندین پژوهش نشان می‌دهد که ورزش هوازی با کیفیت خواب بهتر مرتبط است. بنابراین فعالیت و تمرین بدنی را در برنامه روزانه‌تان بگنجانید.

ایندیپندنت فارسی

هفده غذای سرشار از کلسیم برای سلامت استخوان‌ها

بدن برای داشتن دندان و استخوان‌‌ قوی به کلسیم نیاز دارد. این ماده معدنی برای کارکرد قلب و ماهیچه‌‌ها و اعصاب نیز لازم است و محل ذخیره آن عمدتا در استخوان‌‌ها و دندان‌ها است.

به گزارش وری‌ول‌ هلت، کلسیم بخش مهمی از رژیم غذایی است. محصولات لبنی مانند شیر و پنیر و ماست سرشار از این ماده معدنی‌اند. سبزیجات- که برگ سبز دارند- دانه‌ها، و فراورده‌های سویا نیز منبع خوبی از کلسیم‌اند.

میزان توصیه‌‌شده برای مصرف روزانه کلسیم در بزرگسالان و کودکان چنین است:

بیشتر بزرگ‌سالان: ۱۰۰۰ میلی‌گرم
زنان پس از یائسگی: ۱۲۰۰ میلی‌گرم
کودکان ۴ تا ۸ ساله: ۱۰۰۰ میلی‌گرم
کودکان و نوجوانان ۹ تا ۱۸ ساله: ۱۳۰۰ میلی‌گرم

در اینجا به فهرستی از مواد غذایی اشاره می‌کنیم که منبع خوبی از کلسیم به‌شمار می‌روند.

محصولات لبنی منبع عالی کلسیم‌اند. شیر و فراورده‌های آن همچنین حاوی کربوهیدرات و پروتئین و پتاسیم‌اند. خوردن مرتب لبنیات ممکن است خطر بیماری‌های قلبی را نیز کاهش دهد.

ماست
ماست سرشار از کلسیم و پروبیوتیک است. پروبیوتیک‌ها باکتری‌هایی مفیدند که سلامت روده و کارکرد سیستم ایمنی بدن را بهبود می‌بخشند. ماست یونانی نیز سرشار از پروتئین است، اما نسبت به ماست معمولی کلسیم کمتری دارد.

یک فنجان ماست کم‌چرب ۳۴ درصد از مقدار توصیه‌شده روزانه کلسیم، فسفر، پتاسیم، و ویتامین‌های ب را تامین می‌کند.

شیر
یک فنجان شیر کامل ۳۰۶ میلی‌‌گرم کلسیم دارد. یک فنجان شیر بدون چربی حاوی ۳۲۵ میلی‌گرم کلسیم است. کلسیم موجود در شیر به‌خوبی جذب بدن می‌شود. شیر همچنین سرشار از پروتئین، ویتامین آ، و ویتامین د است.

پنیر
پنیر دیگر محصول لبنی و منبع خوب کلسیم و پروتئین است. یک اونس (حدود ۲۸ گرم) پنیر پارمزان (یا پارمیژان) حاوی ۲۴۲ میلی‌گرم کلسیم است. پنیرهای نرم‌تر کلسیم کمتری دارند.

پنیر همچنین منبع خوبی از پروتئین است، اما قبل از گنجاندن آن در رژیم غذایی روزانه باید به یاد داشت که این محصول لبنی سرشار از چربی اشباع‌شده و کالری و سدیم است. بنابراین، باید از آن در حد متعادل مصرف کرد.

آب پنیر
پروتئین آب پنیر که در شیر یافت می‌شود حاوی حدود ۱۶۰ میلی‌گرم کلسیم در یک پیمانه است. پروتئین آب پنیر در صورت مصرف بعد از تمرین‌های ورزشی به رشد و بهبود عضلات کمک می‌کند.

اگر نمی‌خواهید شیر و فراورده‌های آن را مصرف کنید، چندین خوردنی دیگر غنی از کلسیم وجود دارد که می‌توان جایگزین محصولات لبنی کرد. البته، باید توجه داشت که بدن انسان کلسیم موجود در شیر و فراورده‌های آن را راحت‌تر از کلسیم موجود در منابع گیاهی جذب می‌کند.

سیزیجات با برگ‌های سبز
سبزیجات برگ‌دار مانند کلم سبز، کلم پیچ، و اسفناج سرشار از کلسیم‌اند.

کلم بروکلی
کلم بروکلی از خانواده سبزیجات چلیپایی است و هر یک فنجان آن ۳۵ میلی‌گرم کلسیم دارد. این سبزی همچنین حاوی چند ویتامین و مواد معدنی از جمله فسفر، پتاسیم، ویتامین ث، بتاکاروتن، و ویتامین کا است.

دانه‌‌ها
وعده‌های کوچک برخی دانه‌ها نیز مجموعه‌‌ای سرشار از کلسیم‌ است. یک قاشق غذاخوری دانه خشخاش ۱۲۷ میلی‌گرم کلسیم دارد. دانه‌ها همچنین حاوی پروتئین و چربی‌های سالم‌اند. دانه‌های چیا از اسیدهای چرب امگا ۳ سرشارند و دانه‌های کنجد حاوی مواد معدنی مانند آهن و مس و منگنز هستند.

دانه تاج‌خروس یا آمارانت
تاج‌خروس یا آمارانت دانه‌ای باستانی است که می‌توان آن را به‌عنوان غذای جانبی یا به‌جای برنج سرو کرد. در هر یک فنجان از این ماده غذایی ۱۱۶ میلی‌گرم کلسیم موجود است. آمارانت همچنین منبع خوبی از فسفر و آهن به‌شمار می‌رود.

انجیر خشک
انجیر در مقایسه با انواع میوه‌های خشک دیگر کلسیم بیشتری دارد. این خوراکی همچنین سرشار از ویتامین کا و پتاسیم است.

ریواس
ریواس میوه‌ای ترش است که کلسیم و ویتامین کا و فیبر مورد نیاز بدن را می‌تواند تامین کند. این ماده غذایی همچنین حاوی فیبر پری‌‌بیوتیک است که به رشد باکتری‌های سالم در روده کمک می‌کند.

منابع پروتئین همراه با کلسیم
شیر و فراورده‌های آن منابع خوبی از پروتئین و کلسیم‌اند، اما خوردن لبنیات تنها راه دریافت این مواد مغذی نیست. غذاها و نوشیدنی‌های دیگری نیز هستند که حاوی مقدار زیادی پروتئین و کلسیم‌اند.

ساردین
ساردین‌ها ماهی‌های کوچکی با استخوان‌های خوراکی‌اند. این استخوان‌ها باعث افزایش محتوای کلسیم ساردین می‌شوند. یک قوطی ساردین حاوی ۳۵۱ میلی‌گرم کلسیم و ۲۲.۶ گرم پروتئین است. ماهی‌های روغنی مانند ساردین، با اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در آن‌ها، به سلامت مغز و قلب و پوست نیز کمک می‌کنند.

کنسرو ماهی سالمون
ماهی سالمون منبع عالی پروتئین و کلسیم است. یک وعده ۳ اونسی ماهی سالمون کنسروی ۲۴۱ میلی‌گرم کلسیم و ۱۹.۶ گرم پروتئین دارد.

لوبیا و عدس
لوبیا و عدس سرشار از کلسیم و پروتئین و فیبرند و بخشی از آهن، روی، فولات، منیزیم، و پتاسیم مورد نیاز بدن را تامین می‌کنند. یک فنجان لوبیا سفید ۱۶۱ میلی‌گرم کلسیم و ۱۷.۴ گرم پروتئین دارد. رژیم غذایی سرشار از لوبیا به کاهش کلسترول و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند.

بادام
در میان دانه‌های آجیل، بادام بیشترین میزان کلسیم را دارد. در هر یک اونس بادام (حدود ۲۳ مغز) ۷۶.۳ میلی‌گرم کلیسم موجود است.

ادامامه
ادامامه نوعی سویای جوان است که می‌توان آن را به‌عنوان پیش‌غذا یا غذای جانبی خوشمزه میل کرد. یک فنجان ادامامه ۹۷.۶ میلی‌گرم کلسیم دارد و همچنین حاوی پروتئین و اسید فولیک است.

توفو
توفو یکی دیگر از دیگر محصولات به دست آمده از سویا است که با کلسیم غنی شده است. نصف فنجان توفو حاوی ۸۶۱ میلی‌گرم کلسیم است. توفو را می‌توان کباب کرد یا در تابه پخت. این ماده غذایی منبع خوبی از پروتئین به‌ویژه برای افرادی است که گوشت نمی‌خورند.

شیر سویا
شیر سویا نیز با کلسیم غنی شده است. یک فنجان شیر سویای غنی‌شده ۳۰۰ میلی‌گرم کلسیم و ۶.۳۴ گرم پروتئین دارد.

راه دیگر برای دریافت کلسیم بیشتر از طریق مواد خوراکی افزودن غذاهای غنی‌شده به رژیم غذایی است. خوراکی‌هایی که با کلسیم غنی می‌شوند به‌طور طبیعی کلسیم زیادی ندارند و به همین دلیل به آن‌ها کلسیم افزوده می‌شود. برای مثال، غلات صبحانه، توفو، آب‌میوه، و شیر‌هایی که از دانه‌های آجیل دست می‌کنند، مانند شیر بادام، از این جمله مواد غذایی‌اند.

مکمل‌ کلسیم نیز روش دیگری برای تامین کلسیم بدن است. انسان به‌طور معمول پس از سی سالگی شروع به از دست دادن کلسیم می‌کند که خطر پوکی استخوان و شکستگی ناشی از آن را در پی دارد. در این دوره زمانی، مصرف مولتی‌ویتامین‌ها و مکمل‌های ویتامین می‌تواند راه‌حل جبرانی خوبی باشد.

برای مصرف مکمل‌ها حتما با متخصص مراقبت‌های بهداشتی و پزشک مشورت کنید، زیرا مصرف بیش از حد مکمل‌ها ممکن است برای سلامت بدن مشکلاتی ایجاد کند یا حتی در مواردی، مکمل‌ها با برخی از داروهای دیگر تداخل اثر داشته باشند.

ایندیپندنت فارسی

بهترین رژیم غذایی سال ۲۰۲۴

۴۳ متخصص تغذیه با بررسی ۳۰ رژیم غذایی مختلف بهترین رژیم غذایی را انتخاب کردند که خام خواری در این رده‌بندی در جایگاه آخر قرار گرفت.

طبق رتبه‌بندی سال ۲۰۲۴ که نشریه آمریکاییِ US News & World Report روز چهارشنبه اعلام کرد، سبک غذای مدیترانه‌ای، برای هفتمین سال متوالی، عنوان بهترین رژیم غذایی را به خود اختصاص داد.

اخبار ایالات متحده و گزارش‌های جهانی (U.S. News & World Report) یک شرکت رسانه‌ای است که بخشی از فعالیت آن به ارائه پیشنهادهایی بر پایه رتبه‌بندی‌ها و تحلیل‌های کارشناسی و علمی اختصاص دارد.

بر پایه تازه‌ترین رتبه‌بندی این رسانه، رژیم غذایی مدیترانه‌ای همچنان بهترین سبک تغذیه سالم برای برای کنترل دیابت، تقویت استخوان و مفاصل و عملکرد خوب قلب به شمار می‌رود.

در این رتبه‌بندی رژیم غذایی دش (DASH) که بر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و برخی منابع پروتئینی بدون چربی با هدف متوقف کردن فشار خون بالا متمرکز است، مقام دوم را به دست آورد.

و رژیم غذایی MIND که ترکیبی از رژیم غذایی مدیترانه‌ای و دش است هم رتبه سوم را کسب کرد. هر سه رژیم غذایی برتر بر مصرف میوه‌ها و سبزیجات، غلات کامل، لوبیا و دانه‌ها تمرکز دارند.

۴۳ متخصص تغذیه که در این رتبه‌بندی مشارکت داشتند، تاکید کردند که مطالعات نشان داده‌اند که رژیم غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند خطر ابتلا به دیابت، کلسترول بالا، زوال عقل، از دست دادن حافظه، افسردگی و سرطان سینه را کاهش دهد. این برنامه غذایی که بیشتر یک سبک غذا خوردن است تا رژیم غذایی محدود، با استخوان‌های قوی‌تر، قلب سالم‌تر و عمر طولانی‌تر مرتبط است.

این رژیم غذایی دارای پخت و پز ساده و مبتنی بر گیاه است که اکثریت هر وعده غذایی بر روی میوه‌ها و سبزیجات، غلات کامل، لوبیا و دانه‌ها، با کمی آجیل متمرکز است و تاکید زیادی بر مصرف روغن زیتون فوق بکر دارد. چربی‌های غیر از روغن زیتون، مانند کره، به ندرت مصرف می‌شوند.

گوشت قرمز معمولا فقط برای طعم دادن به غذا استفاده می‌شود. خوردن ماهی سالم که سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است، توصیه می شود، در حالی که تخم مرغ، لبنیات و مرغ در مقادیر بسیار کمتر از رژیم غذایی سنتی غربی مصرف می‌شود.

تعاملات اجتماعی در طول وعده‌های غذایی و ورزش سنگ بنای سبک مدیترانه‌ای غذا خوردن است.

آخرین جایگاه در این فهرست از آنِ رژیم غذایی خام‌خواری شد که توصیه می‌کند غذاهایی را که «پخته، فرآوری شده، تحت تشعشعات مایکروویو، پرتودهی، مهندسی ژنتیکی یا در معرض آفت کش‌ها یا علف‌کش‌ها قرار نگرفته‌اند» بخورید.

کارشناسان حاضر در این بررسی یادآور شدند که در واقع، پختن برخی غذاها «دریافت پروتئین و سایر مواد مغذی ضروری را افزایش می دهد.» بنابراین، «ایمن‌ترین و سالم‌ترین راه برای لذت بردن از غذاهای خام، رژیم غذایی گیاهی است که سرشار از میوه‌ها و سبزیجات خام و عدس، لوبیا، غلات و در عین حال برخی سبزیجات پخته شده باشد.

یورونیوز

چرا انسان‌ها نوشیدن الکل را دوست دارند؟

شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که انسان‌ها از ۱۳ هزار سال پیش، یعنی وقتی که هنوز عصر کشاورزی آغاز نشده بود، آبجو درست می‌کردند و می‌نوشیدند.

جام‌های شراب و ظروف با ته‌مانده آبجو در اسرائیل، در امتداد دریای سیاه و در چین یافت شده است. آنچه واضح است این است که انسان‌ها همیشه نوشیدنی‌های تخمیر‌شده را دوست داشته‌اند. اما این دوست داشتن نوشیدنی‌های الکلی از کجا آمده و دقیقا چه زمانی آغاز شده است؟

تاریخچه تکاملی بشر و علاقه‌اش به الکل به میمون‌های مودار بر می‌گردد. در جنگل‌های سرسبز و مرطوب استوایی وقتی میوه می‌رسد، رقابت شدیدی برای دستیابی به قند ارزشمند موجود در آنها آغاز می‌شود.

دانشمندان احتمال می‌دهند که الکل جزء رایجی در رژیم غذایی بسیاری از نخستی‌سانان باشد. این ایده که برای اولین بار توسط رابر دادلی در مقاله‌ای منتشر شد، با عنوان «فرضیه میمون مست» شناخته می‌شود که در حال حاضر شواهد زیادی برای آن وجود دارد.

می‌دانیم که پستانداران وحشی میوه‌های تخمیر شده را مصرف می‌کنند و به بوی اتانول بسیار حساس هستند. همچنین نشان داده شده است که پستانداران میوه‌خوار این ماده را سمی تشخیص نمی‌دهند و بین مقدار الکل مصرفی یک گونه و توانایی ژنتیکی او در متابولیسم الکل رابطه وجود دارد.

در این میان نکته عجیب این است که انسان‌ها و میمون‌های بزرگ نسبت به سایر نخستی‌سانان بهتر با مصرف الکل سازگار هستند و بدنشان بهتر می‌تواند الکل را متابولیز کند. اما ریشه این ماجرا چیست؟

در حدود ۲۴ میلیون سال پیش در عصر طلایی تکامل پستانداران، میمون‌ها در شرق آفریقا ظاهر شدند. آنها روی درختان جنگل‌های استوایی زندگی می‌کردند و عمدتاً از میوه‌ها تغذیه می‌کردند. آنها به گونه‌های مختلف تقسیم شدند و۱۷ میلیون سال پیش، حداقل ۱۴ جنس متفاوت وجود داشت.

در همین زمان سطح دریا به دلیل برودت جهانی پایین آمد و گونه‌های زیادی از میمون‌ها از آفریقا به اوراسیا مهاجرت کردند. برای گونه‌هایی که در آفریقا ماندند، آب و هوا هنوز گرم و مرطوب بود تا میوه‌ها در تمام طول سال وجود داشته باشد، اما در اروپا سرما شدیدتر بود و زیستگاه به جنگل‌های برگ‌ریز با علفزارهای باز تغییر کرد.

این تغییرات باعث شد تا در زمستان میوه دیگر یافت نشود و شواهد دیرینه‌شناسی نشان می‌دهد میمون‌ها گرسنه ماندند. حدود هشت میلیون سال پیش، هیچگونه میمونی در اروپا باقی نمانده بود؛ برخی منقرض شده بودند و برخی دیگر مهاجرت کرده بودند. آنهایی که به آسیا رفتند نسل اورانگوتان را به وجود آوردند و آنهایی که به آفریقا بازگشتند اجداد گوریل‌ها، شامپانزه‌ها و انسان‌ها محسوب می‌شوند.

میمون‌های بازگشته به آفریقا که به دلایل جغرافیایی و زیست‌محیطی با درخت کمتری سازگار شده بودند، از میوه‌های افتاده روی زمین (که شروع به تخمیر شدن کرده بودند) تغذیه کردند. این همان دوره‌ای است که در آن جهش آنزیمی رخ داده و به همین دلیل است که انسان‌ها همراه با شامپانزه‌ها و گوریل‌ها توانایی متابولیسم بهتر الکل را دارند، اما اورانگوتان‌ها چنین نیستند.

این قابلیت به لحاظ تکاملی به بقای انسان کمک کرد و به بشر اجازه داد میوه‌های تخمیرشده‌ای را که روی زمین می‌یابد بخورد، بدون اینکه گرفتار مسمومیت شود.

دانشمندان متفق‌القول هستند که این تغییر در متابولیسم حاصل جهشی در یک آنزیم به نام «ای‌دی‌اچ۴» (ADH4) است. برآورد می‌شود که حدود ۱۰ میلیون سال پیش این جهش در جد مشترک بین انسان و میمون‌های بزرگ آفریقایی باعث شد تا بدن این دسته از نخستی‌سانان بتواند الکل را تا ۴۰ برابر بهتر متابولیز کند.

حتی امروزه علاقه شامپانزه‌ها به الکل نیز به خوبی شناخته شده است. مردم محلی در گینه، درختان خرما را سوراخ می‌کنند و ظروف پلاستیکی را زیر آن قرار می‌دهند تا شیره‌ای که در طول شب از آن جاری می‌شود برداشت کنند. شامپانزه‌ها این ترفند را یاد گرفته‌اند و عاشق نوشیدن شیره حاوی سه درصد الکل از ظروف هستند.

این رفتار غیرطبیعی است زیرا به طور معمول شامپانزه‌ها به این شیره دسترسی ندارند، اما نشان می‌دهد که نزدیک‌ترین اقوام ما در طبیعت چقدر مستعد نوشیدن الکل هستند. از آنجایی که وزن این شامپانزه‌ها به طور متوسط کمتر از یک انسان است، ممکن است گاهی تحت تاثیر همین الکل کم مست هم بشوند.

نخستی‌سانان دیگری مانند میمون پوزه‌دار موسوم به «آی-‌آی» نیز هستند که همین توانایی خاص برای مصرف الکل را نشان می‌دهند. این میمون‌ها از شهد تخمیرشده خرما که حاوی غلظت بالایی از الکل است تغذیه می‌کنند، اما هیچ نشانه‌ای از مسمومیت نشان نمی‌دهند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد نشان می‌داد این‌ گونه می‌تواند بین نوشیدنی‌هایی با درجات مختلف الکل تمایز قائل شود و قوی‌ترین را ترجیح دهد.

چیزی که ۱۰ میلیون سال پیش یک مزیت تکاملی بود، حالا دیگر اینگونه نیست و وجودش لزومی ندارد، همانطور که در مورد شکر چنین است. جذابیت شدیدی که در شکر احساس می‌کنیم، در نهایت به ضد ما تبدیل شده و در جوامع امروزی که می‌توانیم هر چقدر که می‌خواهیم غذا بخوریم، بیماری‌هایی مانند دیابت و چاقی فراوان است.

چیزی مشابه ممکن است با الکل اتفاق بیفتد. دوزهای کنترل شده این ماده، مانند آنهایی که در محیط طبیعی پیدا می‌کنیم، نباید مضر باشند اما اکنون نوشیدنی‌هایی با سطح بالای الکل در دسترس داریم.

به گفته برخی از دانشمندان، توانایی بیشتر اجداد ما در میلیون‌ها سال پیش برای متابولیسم و استفاده از اتانول حاصل از تخمیر میوه‌های تخمیر شده، ممکن است امروزه به نفع نرخ بالای اعتیاد به الکل باشد.

یورونیوز

هشت ماده غذایی برای کاهش کلسترول

کلسترول برای عملکرد درست بدن انسان ضروری است، با این حال وجود بیش از حد آن در خون می‌تواند عواقبی جدی برای سلامتی داشته باشد.

به همین خاطر کنترل میزان کلسترول خون و کاهش آن در صورت لزوم امری ضروری برای تندرستی است.

در اینجا چند ماده‌ غذایی که به کم کردن کلسترول کمک می‌کنند فهرست شده‌اند:

فیبرها و آنتی‌اکسیدان‌ها
در میان آن دسته از مواد غذایی که به عنوان رژیم غذایی ضد کلسترول مورد توجه هستند، اول از همه میوه‌ها و سبزیجات قرار دارند چرا که سرشار از فیبر محلول (مانند پکتین یا لیزاب) و آنتی‌‌اکسیدان هستند.

همانطور که دکتر ژان میشل‌کوهن می‌گوید، فیبر توانایی کاهش جذب برخی از عناصر موجود در روده مانند کلسترول و مشتقات آن را دارد. آنتی‌اکسیدان‌ها نیز به نوبه خود به جلوگیری از اکسیداسیون کلسترول یا کاهش میزان آن در خون کمک می‌کنند.

دکتر میشل‌کوهن دراین باره می‌گوید: «زمانی که کلسترول در خون بیش از حد بالا باشد، با سرعت کمتری گردش می‌کند و تمایل به اکسید شدن دارد. کلسترول اکسیدشده برای شریان‌های ما بسیار سمی است.»

از جمله آنتی اکسیدان‌های اصلی می‌توان به بتاکاروتن موجود در هویج، اسفناج، رازیانه، کلم سبز، شاتوت و زردآلو اشاره کرد و یا اسید اسکوربیک (ویتامین سی) که در فلفل، لیمو، کیوی، سرخالو، توت‌فرنگی، کلم و مرکبات یافت می‌شود.

آووکادو
آووکادو به عنوان محدود کننده جذب کلسترول شناخته می‌شود زیرا سرشار از توکوفرول (ویتامین ای) و حاوی استرول‌های گیاهی است.

استرول‌های گیاهی، که فیتواسترول‌ها نیز نامیده می‌شوند، مواد طبیعی‌ای هستند که «ترکیب شیمیایی‌شان بسیار نزدیک به کلسترول است. این ماده در سطح روده رقیبی برای کلسترول به شمار می‌رود و در واقع جذب و در نتیجه ورود آن به خون را محدود می‌کنند.»

این ماده غذایی همچنین در کره گیاهی یا غنی‌شده با استرول‌های گیاهی و در روغن‌های گیاهی (کانولا، سویا، گردو، بزرک، آفتابگردان، زیتون) نیز یافت می‌شود.

غلات کامل
از دیگر مواد غذایی مناسب برای مبارزه با کلسترول اضافی می‌توان به غلات کامل اشاره کرد. از این رو کارشناسان می‌گویند بهتر است غلات تصفیه‌شده مانند برنج سفید یا نان سفید را با گندم سیاه، بلغور، چاودار کامل، دانه کینوآ یا حتی بلغور جو دوسر جایگزین کنید.

دکتر کوهن در این خصوص می‌گوید: «بتاگلوکان‌های موجود در بلغور جو دوسر جذب گلوکز و چربی‌ها را کند کرده و به کاهش سطح کلسترول خون و افزایش سطح کلسترول ‘خوب’ کمک می‌کند».

حبوبات
برای تنظیم سطح کلسترول خون مصرف مواد غذایی از خانواده حبوبات نیز مانند نخود، نخود فرنگی، لوبیا، عدس یا حتی لوبیا توصیه می‌شود.

این متخصص تغذیه توصیه می‌کند که در هر وعده غذایی از «سبزیجات پخته و یا خام، میوه و همینطور غلات یا حبوبات» استفاده کنید.

ماهی‌های روغنی
در فهرست مواد غذایی مفید برای کاهش کلسترول خون می‌توان به ماهی‌های روغنی مانند ماهی تن، ساردین، ماهی خال‌خالی، سالمون یا حتی شاه‌ماهی اطلسی اشاره کرد که حاوی مقدار قابل توجهی اسیدهای چرب غنی از امگا ۳ هستند و به مبارزه با چربی اضافی و کلسترول بد کمک می‌کند.

گردو و میوه‌های خشکبار
گردو، بادام، پسته و سایر مغزها سرشار از اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع هستند. این اسیدهای چرب به کاهش کلسترول بد خون (ال‌دی‌ال) و افزایش کلسترول خوب (ا‌چ‌دی‌ال) کمک می‌کنند و مصرف آنها به دلیل کالری بالا توصیه می‌شود.

سیر
سیر که به صورت تازه یا کهنه خورده می‌شود، به دلیل فواید متعدد برای سلامتی از جمله توانایی آن در کاهش فشار خون و سطح کلسترول شناخته می‌شود.

ترکیبات گوگرد موجود در سیر به جلوگیری از تشکیل پلاک در شریان‌ها و کاهش اکسیداسیون کلسترول بد خون کمک می‌کند.

چای سبز
چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان‌هایی به نام «کاتچین» است و به کاهش جذب کلسترول در روده و بهبود نسبت بین کلسترول بد و خوب کمک می‌کند. بنابراین مصرف منظم چای سبز نیز می‌تواند به مدیریت بهتر کلسترول خون یاری برساند.

یورونیوز

چگونه مانع ریزش مداوم مو‌ها شویم؟

ریزش مو چه به‌دلیل ژنتیک، شیمی درمانی، جراحی، کاهش وزن، استرس یا هر چیز دیگری باشد، نگران‌کننده است. برخی از انواع ریزش موها مخصوصا آن‌هایی که به درمان‌های پزشکی مربوط می‌شود، برگشت‌پذیرند. اما برخی از انواع ریزش موها را نمی‌توان متوقف کرد.

به گزارش وری‌ول‌ هلت، داروها، مکمل‌ها و استفاده از محصولات مختلف از جمله روش‌ها برای توقف نازک شدن مو و بازگرداندن حجم آن‌ها به شمار می‌روند.

روش‌های مختلف جلوگیری از ریزش‌ موها

راهبردهای پیشگیری از ریزش مو، هم برای تقویت مو و هم برای حفظ موها موثر است. این روش‌ها همچنین به علت‌های زمینه‌ای رسیدگی می‌کند و رشد مجدد موها را افزایش می‌دهد.

این راهکارها از مصرف مکمل‌های ویتامین تا اصلاح مراقبت روزانه موها و حتی شیوه زندگی را شامل می‌شود.

محافظت از مو

یکی از راه‌های جلوگیری از ریزش مو مراقبت از مو و آسیب نرساندن به آن یا استرس و فشار وارد نکردن به موها است.

برخی عادت‌های مراقبت از مو عبارت‌اند از:

- از شامپوها و نرم‌کننده‌های ملایم استفاده کنید.
- برای جلوگیری از گره خوردن بعد از دوش گرفتن از اسپری نرم‌کننده استفاده کنید.
- موهای خود را در حوله بپیچید تا خشک شود.
- از مراقبت از مو با روغن داغ خودداری کنید.
- از استفاده از سشوار، اتو فرکننده، شانه داغ و سایر روش‌هایی که موها را داغ می‌کنند، خودداری کنید.
- از رنگ کردن موها در خانه یا استفاده از صاف‌کننده‌های شیمیایی یا دکلره کردن موها در خانه اجتناب کنید، حتما برای انجام این موارد سراغ آرایشگر متخصص مو بروید.
- بدون اینکه موها را بکشید، به آرامی آن‌ها را شانه کنید.
- از مدل موهایی که موها را می‌کشند، مانند دم اسبی سفت خودداری کنید.

محصولات طبیعی

با وجودی که استفاده از محصولات طبیعی نیازمند تحقیقات بیشتر است، اما چند نمونه روغن که از محصولات گیاهی یا دانه‌ها به دست می‌آید و همچنین محصولات طبیعی دیگر برای جلوگیری از ریزش موها موثرند.

روغن رزماری: محققان در سال ۲۰۱۵ دریافت‌اند که روغن موضعی رزماری به اندازه داروی رایج ماینوکسیدیل ۲ درصد، در درمان ریزش موی ارثی موثر است.

روغن دانه کدو تنبل: این روغن برای ریزش موی ژنتیکی در زنان موثر است. محققان دریافت‌اند که سه ماه درمان با روغن دانه کدو تنبل و همچنین محلول‌های ماینوکسیدیل ۵ درصد موثر است.

روغن نارگیل: بنا به یافته‌های محققان روغن نارگیل به ترمیم موهای آسیب‌دیده ناشی ازاشعه ماوراء بنفش (UV) کمک می‌کند.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

هنوز درباره تاثیر دقیق مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی بر ریزش مو، بحث‌هایی وجود دارد. اما محققان باور دارند کمبود برخی از این موارد خطر آلوپسی آندروژنیک یا الگوی ریزش مو را افزایش می‌دهد.

تقویت روی، آهن، ویتامین دی، ویتامین ب۲، ب۹، ب۱۲، و همچنین ویتامین سی (ریبوفلاوین) از جمله موارد موثر بر ریزش مو به شمار می‌رود.

برای استفاده از این مکمل‌های ویتامین حتما با پزشک و متخصصتان مشورت کنید تا از دوز مناسب بهره‌مند شوید. زیرا مصرف بیش از حد برخی ویتامین‌‌ها مانند ویتامین آ و ویتامین ای، باعث ریزش مو می‌شود.

برخی داروها هم برای درمان ریزش مو توصیه می‌شوند که می‌توان به داروی موضعی روگین (Rogaine) و همچنین داروی فیناستراید که به صورت موضعی و خوراکی مصرف می‌شود اشاره کرد.

لیزر درمانی هم یکی دیگر از روش‌های درمانی برای ریزش مو است. در این روش مناطق آسیب‌دیده را در معرض پرتوهای نور مخصوص قرار می‌دهند.

از دیگر روش‌های درمانی، پلاسمای غنی از پلاکت است. پلاکت‌ها سلول‌هایی به شکل دیسک‌اند که در خون یافت می‌شوند و به لخته شدن کمک می‌کنند. تزریق پلاسمای خون غنی از پلاکت می‌تواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند.

برای ایجاد پلاسمای غنی از پلاکت، متخصص بهداشت نمونه خون فرد را می‌گیرد و در دستگاهی به نام سانتریفیوژ قرار می‌‌دهد که آن را به سرعت به اطراف می‌چرخاند. این فرآیند پلاکت‌ها را در نمونه متمرکز می‌کند و دوباره به بیمار تزریق می‌شود.

یکی دیگر از عوامل کاهش ریزش مو، ترک سیگار است. ترک سیگار در کنار فواید بسیار دیگری که دارد در کاهش ریزش مو هم موثر است. با وجود اینکه این مسئله نیازمند تحقیقات بیشتر است، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد سیگار کشیدن، باعث می‌شود ریزش موها زودتر شروع شود و الگوی طاسی را به همراه دارد.

تغییر رژیم غذایی

از دیگر موارد مهم در جلوگیری از ریزش مو داشتن رژیم غذایی سالم است، زیرا کمبود مواردی مانند پروتئین و آهن، ریزش مو را در پی خواهد داشت.

از جمله غذاهای غنی از پروتئین و آهن، عبارت‌‌اند از: گوشت قرمز، جوجه، ماهی، لوبیا، تخم مرغ،ر آجیل، کلم بروکلی، اسفناج و توفو.

ماساژ پوست سر

یکی دیگر از کارهای موثر در کاهش یا جلوگیری از ریزش مو ماساژ پوست سر است. با ماساژ پوست سر چه با دست یا از طریق دستگاه می‌‌توانید ضخامت مو را افرایش دهید.

نتیجه یک پژوهش نشان می‌دهد ۶۸.۹ درصد از کسانی که پوست سر خود را بین ۱۱ تا ۲۰ دقیقه در روز ماساژ می‌دهند، با نازک‌شدن کمتر موها مواجه شدند و نتایج مثبتی را گزارش کردند. البته محققان هنوز نیازمند تحقیقات بیشتر در این موردند.

استرس را مدیریت کنید

استرس یا ضربه‌های روانی باعث ریزش موقت مو یا تلوژن افلوویوم می‌شود. برای مدیریت استرس به دنبال راه‌های سالم و کاربردی باشید. این راهکارها عبارت‌اند از:

- مراقبه یا تمرین‌های مربوط به تمرکز حواس
- یوگا، تای‌چی یا سایر تمرینات کششی
- یافتن راه‌های سالم برای مقابله با استرس
- فاصله گرفتن از اخبار یا رسانه‌های اجتماعی
- خواب کافی و ورزش منظم

موارد اشتباه در ریزش مو

درباره ریزش مو داستان‌های زیادی وجود دارد که نادرست است. از جمله اینکه مدیریت استرس طاسی سر را کند می‌کند. استرس باعث ریزش موقت موی سر می‌شود، اما در طاسی که عموما دلایل ژنتیکی دارد تاثیری ندارد.

برخی هم می‌گویند کلاه باعث ریزش مو می‌شود. طبق تحقیقات ارتباط کمی بین پوشیدن کلاه و ریزش مو وجود دارد.

در واقع، یک پژوهش روی دوقلوهای همسان نشان داد آن‌هایی که بیشتر از کلاه استفاده می‌کردند، نازک شدن بالای پیشانی کمتری داشتند. البته کلاه تنگ، فشار بیشتری بر فولیکول‌های مو وارد می‌کند و بر ریزش مو موثر است.

شستشوی زیاد به ریزش مو ربطی ندارد. شستن بیش از حد موها باعث ریزش مو نمی‌شود. اما هنگام شستشو و خشک کردن با موها ملایم رفتار کنید و مراقب مواد تشکیل دهنده شامپو باشید چراکه می‌توانند فولیکول‌ها را شکننده‌تر کنند.

شرایط خاص

برخی شرایط خاص مانند مصرف داروها، شیمی‌درمانی، پرتو درمانی، نداشتن تعادل هورمونی مانند شرایط پس از زایمان، جراحی کاهش وزن و برخی بیماری‌های خودایمنی هم می‌تواند ریزش مو را تشدید کنند.

اگرچه برخی از انواع ریزش مو را نمی‌توان متوقف کرد، اما برای جلوگیری از آن یا کاهش سرعت پیشرفت آن می‌توانید برخی راهکارها را به کار ببرید.

ایندی‌پندنت فارسی

سه راهکار «موثر» برای کاهش وزن

اگر می‌خواهید وزنتان را کاهش دهید، متخصصان این سه راهکار «موثر» را پیشنهاد می‌دهند!

آغاز سال نو، همیشه یکی از زمان‌های پرطرفدار برای تصمیم گیری درباره کاهش وزن است. با این وجود بسیاری از افرادی که در شب تغییر سال به خودشان قول کاهش وزن می‌دهند، رژیم‌های غذایی یا برنامه‌های ورزشی جدید را حتی تا ماه فوریه نیز ادامه نمی‌دهند.

به این ترتیب، تصمیم برای کاهش وزن و داشتن عادات سالم‌ یک چیز است و انجام آن به صورت پایدار یک چیز دیگر.

در ادامه، برخی پیشنهادهای متخصصان تغذیه برای حفظ سلامتی و کاهش وزن که بتوان آنها را برای مدتی طولانی عملی کرد، ارائه می‌شوند.

۱. تمرکز روی غذاهای کم کالری را متوقف کنید
غذاهای کم کالری همیشه غذاهایی سالم و مغذی نیستند. با این وجود از آنجایی که معمولا افت کالری منجر به کاهش وزن می‌شود، متاسفانه به تدریج این باور شکل گرفته است که میان غذاهای کم کالری و سطح بهتری از سلامتی، ارتباط وجود دارد.

اگرچه برخی از غذاها مانند میوه‌ها و سبزیجات هم کم کالری هستند و هم مواد مغذی کافی برای بدن را فراهم می‌کنند، اما همه غذاهای کم کالری این ویژگی را ندارند. از جمله بسته‌های میان‌وعده‌های ۱۰۰ کالری، بستنی‌های ۳۰۰ کالری و نوشیدنی‌هایی مانند کوکای رژیمی (کالری صفر) که اگرچه همگی می‌توانند باعث کاهش وزن شوند اما ارزش غذایی بسیار پایینی نیز دارند.

در مقابل، غذاهای پرکالری مانند آجیل و آووکادو، منابع عالی فیبر و انواع ریزمغذی‌ها هستند و همزمان می‌توانند برای کاهش وزن مفید باشند.

۲. بیشتر بخوابید
خواب زمان بهبودی بدن شماست و برای حفظ سطح ثابتی از انرژی در طول روز و کمک به سیستم ایمنی بدن مهم است.

خواب خوب، باعث تاثیرگذاری بیشتر تلاش‌هایی میشود که هنگام بیداری به خصوص برای کاهش وزن انجام می‌دهید.

البته این قابل درک است که شاید برای همگان «خواب بیشتر» ممکن نباشد؛ بویژه اینکه زندگی مملو از اتفاقات است و برای همگان ممکن نیست که هفت تا هشت ساعت خواب با کیفیت داشته باشند.

با این حال، مهم است که در صورت امکان خواب را در اولویت قرار دهید؛ بویژه اگر وقت زیادی را صرف صحبت‌های تلفنی یا تماشای تلویزیون می‌کنید که مانع یک استراحت خوب شبانه است.

بنابراین شاید زمان آن رسیده که یک بازنگری در برنامه‌های شبانه خود داشته باشید.

۳. فیبر بیشتری بخورید
تحقیقات نشان داده که بطور مثال در ایالات متحده، حدود ۹۵ درصد از آمریکایی‌ها فیبر کافی نمی‌خورند.

تحقیقات همچنین حاکی از آن است که حدود ۸۶ میلیون بزرگسال ساکن ایالات متحده (افراد دارای ۲۰ سال سن و بالاتر) دارای کلسترول بالا هستند و در این کشور، احتمالا تا سال ۲۰۵۰ میلادی شمار افراد مبتلا به دیابت، به بیش از دو برابر افزایش می‌یابد.

در سال‌های اخیر روند صعودی نگران‌کننده‌ای نیز در میزان ابتلا به سرطان کولورکتال در میان افراد زیر ۵۰ سال دیده شده است.

شاید از خود بپرسید که این آمار چه ربطی به مصرف فیبر دارد؟

فیبر به سیر شدن شما کمک می‌کند، قند خون را بهتر مدیریت می‌کند و خطر دیابت را کاهش می‌دهد.

اگر مردم ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر توصیه شده در روز مصرف کنند، احساس سلامتی بیشتری خواهند کرد. میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل، برخی از بهترین منابع فیبر هستند.

دیگر توصیه متخصصان تغذیه این است که چه بخواهید سریع وزنتان را کم کنید و چه قصد داشته باشید صرفا برای حفظ سلامت خود غذای سالم‌تری مصرف کنید، مهم است که برای رژیم غذایی خود اهداف واقع بینانه‌ای را در نظر بگیرید.

دلیل اینکه برنامه‌های برخی برای کاهش وزن حتی تا ماه فوریه نیز دوام نمی‌آورند، این است که انتظارات غیر واقعی از خود دارند و روی تغییر عادات و سبک زندگی خود، تمرکز نمی‌کنند.

برای «کاهش وزن» به جای تمرکز بر کالری غذاهای مختلف، بهتر است بر خواب بیشتر، خوردن بیشتر میوه‌ها و سبزیجات و غلات کامل تمرکز کنید تا بدنتان احساس بهتری داشته باشد.

بنابراین اگر می‌خواهید در سال ۲۰۲۴ میلادی وزن کم کنید، اصلی‌ترین گام این است که عادت‌هایتان را تغییر دهید تا به این ترتیب بتوانید برای مدت طولانی‌تری در این سال بر هدف کاهش وزن پایبند بمانید.

یورونیوز

۸ ماده خوراکی که زنان را جوان‌تر می‌کند

به داشتن عادات سالم مناسب، هر زن در چهل سالگی می‌تواند، سی ساله به‌نظر برسد زیرا نیازهای غذایی، شامل غذا، نوشیدنی، مقدار آب و همچنین فرآیند متابولیسم بدن در تبدیل غذا به انرژی در این سن تغییر می‌کند.

زنان ۴۰ ساله، متابولیسم کندتری داشته و سالانه حدود ۸۵۰ گرم عضله از دست می‌دهند که کاهش وزن را دشوارتر می‌کند. برخی از تغییراتی که زنان تجربه می‌کنند به دلیل کاهش هورمون ها، سطح فعالیت پایین و شرایط پزشکی است.

با این حال، طبق گزارشی که در روزنامه «تایمز ایندیا» منتشر شد، با دریافت منظم مواد مغذی زیر، می‌توان اثرات بروز تغییرات در سن چهل سالگی را کاهش داد.

۱. سیب
سیب یکی از بهترین میوه‌های سرشار از آنتی‌اکسیدان است. این میوه سرشار از فیبرهای غذایی و فلاونوئیدها است که التهاب را در بدن کاهش داده، سرعت متابولیسم را بالا برده، کلسترول مضر«ال‌دی‌ال» را پائین آورده، پروفایل لیپیدی را افزایش داده و عوارض مقاومت به انسولین را بهبود می‌بخشد.

۲. چای سبز
چای سبز، نوشیدنی فوق‌العاده و انرژی‌زا است که بدن مردان و زنان را در اوج روند متابولیسم، حفظ می‌کند.

۳. تخم شنبلیله
خوردن تخم شنبلیله به کاهش بافت چربی در بدن و افزایش آنزیم‌های گوارشی، سطح گلوکز خون، آنتی اکسیدان‌ها و کاهش مقاومت به انسولین، کمک می‌کند. عصاره تخم شنبلیه، نقش مثبتی در تقویت متابولیسم ایفا می‌کند.

۴. تخم کتان
اسیدهای چرب «امگا- ۳» که برای سلامت قلب و مغز ضروری هستند، در تخم کتان به‌وفور یافت می‌شود. تخم کتان از خواص مفید متعددی برای بهبود عملکرد دستگاه گوارش نیز برخوردار است.

۵. آووکادو
محتوای متوسط پتاسیم و چربی‌های سالم فراوان آووکادو می‌تواند به حفظ انعطاف‌پذیری پوست، تغذیه مو و کاهش فشار خون کمک کند.

۶. آجیل
آجیل سرشار از چربی‌های سالم و فیبر است که به کاهش خطر بیماری‌های مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی کمک می‌کند.

۷. سبزیجات با برگ سبز تیره
غلظت بالای ویتامین«کا»، لوتئین، اسید فولیک، کلسیم و بتاکاروتن موجود در سبزیجات با برگ سبز تیره مانند اسفناج، کلم و سبزی خردل می‌تواند از عملکرد حافظه، محافظت کند.

۸. ماست یونانی
خوردن روزانه یک فنجان ماست یونانی غلیظ و خامه‌ای، به حفظ استخوان‌های قوی کمک می‌کند. این نوع از ماست سرشار از پروتئین‌هاست که برای زنان بالای چهل‌سال، بسیار ضروری هستند.

العربیه فارسی

با گوجه‌فرنگی به جنگ لشکری از بیماری‌ها بروید

گوجه‌فرنگی که در خانواده میوه‌ها قرار می‌گیرد، خواص بسیاری دارد و فرقی نمی‌کند که آن را به صورت خام یا پخته مصرف کنیم. متخصصان از این میوه به‌عنوان «ابر غذا» یاد می‌کنند که اصطلاحی غیرتخصصی برای مواد غذایی است که عناصر کلیدی و مغذی دارند.

به گزارش وری‌ول هلت، گوجه‌فرنگی لیکوپن و بتاکاروتن دارد که در بهبود سلامت نقش بسیار مهمی دارد. این میوه همچنین در برابر سرطان، بیماری آلزایمر، دیابت، حمله قلبی و غیره، نقش محافظتی ایفا می‌کند.

یک گوجه‌فرنگی متوسط، قرمز، رسیده و کامل حاوی مجموعه‌ای از ویتامین‌ها و مواد مغذی است که برای افزودن به سالاد یا ساندویچ یا خوردن به‌عنوان میان‌وعده، انتخابی عالی به شمار می‌رود.

یک گوجه‌فرنگی متوسط حدود ۲۲ کالری انرژی، ۱.۸ گرم پروتئین، ۴.۷۸ گرم کربوهیدرات، ۱.۴۸ گرم فیبر غذایی، ۱۲.۳ میلی‌گرم کلسیم، ۱۳.۵ گرم منیزیم، ۲۹۲ میلی‌گرم پتاسیم و ۱۶.۹ میلی‌گرم ویتامین سی دارد. این ماده مغذی همچنین منبع خوبی برای ویتامین آ و ویتامین کا به شمار می‌رود.

گوجه‌فرنگی همچنین حاوی حدود ۱۱۶ گرم آب است که به آبرسانی بدن و مرطوب نگه داشتن آن کمک می‌کند.

فواید و دلایل مصرف گوجه‌فرنگی

گوجه‌فرنگی به‌دلیل داشتن ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات زیستی فعال، فواید سلامتی متعددی دارد.

بیماری قلبی و عروقی

برخی از مواد معدنی موجود در گوجه‌فرنگی، با تنظیم فشار خون، لخته‌‌‌شدن خون و انقباض عضلانی از بیماری قلبی جلوگیری می‌کنند.

آنتی‌اکسیدان‌ها و مولکول‌های کوچکی که ترکیبات فنولی نامیده می‌شوند، از آسیب‌های قلبی عروقی و فشار خون بالا جلوگیری می‌کنند. محتویات فیبر موجود در گوجه‌فرنگی نیز برای سلامت بدن بسیار اهمیت دارد.

سرطان

براساس تحقیقات، مصرف منظم میوه‌ها و سبزیجات با آنتی‌اکسیدان بالا، مانند گوجه‌فرنگی، از رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. لیکوپن که آنتی‌اکسیدان موجود در گوجه‌فرنگی است به درمان یا کاهش خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان کمک می‌کند.

از جمله این سرطان‌ها عبارت‌اند از: سرطان پروستات، سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان معده، سرطان روده بزرگ، سرطان دهان، سرطان مری، سرطان دهانه رحم و سرطان تخمدان.

خوردن مقدار زیاد گوجه‌فرنگی، از سرطان دستگاه گوارش محافظت می‌کند. همچنین نتیجه پژوهشی نشان می‌دهد، ۶۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان کولون و رکتوم پس از خوردن مقدار زیادی گوجه‌فرنگی بهبود یافتند.

آنتی اکسیدان‌های موجود در گوجه‌فرنگی با جلوگیری از مرگ سلول‌های مغزی یا نورون‌ها در برابر بیماری‌های عصبی نقش محافظتی دارند. بنابراین مصرف گوجه‌فرنگی از پیشرفت بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون جلوگیری می‌کند.

دیابت

باورها بر این است که اجزای تشکیل‌دهنده گوجه‌فرنگی مانند آنتی‌اکسیدان‌ها، فیبرهای غذایی، کاروتنوئیدها و ترکیبات فنولی به مقابله با دیابت کمک می‌کنند. لیکوپن باعث افزایش سطح انسولین که هورمون کاهش قند خون بدن است، می‌شود. این ماده همچنین با بهبود عملکر کلیه از آسیب این عضو جلوگیری می‌کند.

همچنین کوئرستین موجود در گوجه‌فرنگی، به تنظیم قند خون کمک می‌کند، این ماده علائم رایج دیابت مانند درد مفاصل، سوزش و بی‌حسی را کاهش می‌دهد و همچنین در برابر کبد نقش محافظتی دارد.

بیماری چشم

هویج از دیرباز به‌دلیل برخورداری از سطوح بالای کاروتنوئید، با سلامت چشم در ارتباط بوده است.

گوجه‌فرنگی هم سطوح بالایی از کاروتنوئید دارد و با توجه به تحقیقات از آسیب چشم ناشی از نور و آب مروارید جلوگیری می‌‌کند.

گوجه‌فرنگی خام یا پخته کدام مغذی‌تر است؟

اینکه بین گوجه‌فرنگی خام یا پخته کدام بهتر است، چندان فرقی نمی‌کند. پختن آن، عناصر غذایی موجود برای جذب و استفاده بدن را تغییر می‌دهد.

از آنجا که روش‌های پخت گوجه‌فرنگی بسیار متفاوت است، پاسخ به این سوال ساده نیست.

البته آب گوجه‌فرنگی دوبرابر بیشتر از گوجه‌فرنگی خام یا پخته، آنتی‌اکسیدان دارد و همچنین به التهاب کمک می‌کند.

گوجه‌فرنگی‌ها تنوع بسیاری دارند که می‌توان از انواع آن به گوجه‌فرنگی آلویی، گوجه‌فرنگی گیلاسی یا گوجه‌فرنگی‌های انگوری اشاره کرد.

چرا گوچه فرنگی را در گروه میوه‌ها جای می‌دهیم؟

به رغم آنکه گوجه‌فرنگی به طور کلی با سبزیجات مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در طبقه‌بندی گیاه‌شناسی، جزو میوه‌ها به شمار می‌رود، زیرا حاوی دانه است و از گل‌های گیاه رشد می‌کند.

به هر روی گوجه‌فرنگی از انواع آن منبع مغذی عالی برای بهبود سلامتی بدن است. این میوه مغذی در برابر بسیاری از بیماری‌ها مانند انواع سرطان‌ها نقش محافظتی ایفا می‌کند.

هنوز تفاوت فواید گوجه‌فرنگی پخته یا خام جای بررسی و تحقیق دارد، اما کارشناسان توصیه می‌کنند که مصرف این ماده غذایی در هر نوعش فواید بسیاری دارد.

ایندیپندنت فارسی

برای کاهش خطر ابتلا به دیابت، سریع راه بروید

محققان امپریال کالج لندن، دانشگاه علوم پزشکی سمنان در ایران و کالج دانشگاه نیو اسلو در نروژ در مطالعه بین‌المللی خود نشان داده‌اند که راه‌رفتن سریع‌تر با کاهش قابل توجه خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است.

به نوشته گاردین، محققان سال‌هاست که می‌دانند پیاده‌روی مکرر با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است. اما تاکنون مشخص نشده است که چه سرعتی از راه رفتن برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری لازم است.

مطالعه جدیدی که در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شده، با تجزیه و تحلیل بیش از ۵۰۸ هزار بزرگسال از سراسر بریتانیا، ژاپن و ایالات متحده نشان می‌دهد افرادی‌که بیشتر از ۳ تا ۵ کیلومتر در ساعت راه می‌روند، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را تا ۱۵ درصد کاهش می‌دهند.

پیاده‌روی سریع (۴ تا ۶ کیلومتر در ساعت) با کاهش ۲۴ درصدی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه بود در حالی که افرادی که گام‌های سریع‌تری دارند و بیشتر از ۶ کیلومتر در ساعت راه می‌روند، خطر ابتلا به این بیماری را تا ۳۹ درصد کاهش می‌دهند. بر اساس این تحقیق، هر ۰/۶ مایل در ساعت افزایش سرعت راه رفتن، با ۹ درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه است.

راه رفتن سریع‌تر با آمادگی قلبی تنفسی و قدرت عضلانی بهتر ارتباط دارد که هر دو با کاهش خطر دیابت مرتبط هستند. پیاده‌روی سریع همچنین برای کاهش وزن مفید است و به بهبود حساسیت به انسولین کمک می‌کند.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، دیابت نوع ۲ یکی از تهدیدهای مهم سلامتی در جهان بوده و شیوع آن در سه دهه اخیر به شدت افزایش یافته است.

بیش از ۵۳۷ میلیون نفر در سراسر جهان، به دیابت نوع ۲ مبتلا هستند، اما برآورد می‌شود میلیون‌ها نفر دیگر از این واقعیت که به این بیماری مبتلا هستند اطلاعی نداشته باشند.

دویچه وله

یک تزریق ساده طاسی را درمان می‌کند

دانشمندان دریافته‌اند تزریق سلول‌های چربی به پوست سر می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی بر رشد مجدد مو داشته باشد. نتایج این مطالعه که به وسیله دکتر آزاده گودرزی انجام شده است، نشان می‌دهند تزریق سلول‌های چربی به پوست سر می‌تواند طاسی را متوقف کرده و حتی آن را معکوس کند.

نشریه انگلیسی سان در گزارشی در روز هفتم آذر نوشت مشخص شده است سلول‌های چربی محرک‌‌های رشد را آزاد می‌‌کنند، آسیب فولیکول‌ها را کاهش می‌‌دهند و همچنین باعث ضخیم‌تر شدن و تقویت موها می‌شوند.

این تکنیک می‌تواند برای کمک به میلیون‌ها مرد، «از جمله شاهزاده ویلیام که قبل از میانسالی از طاسی رنج می‌برند»، استفاده شود.

این روش می‌تواند به بیماران زن و مرد و ... که موهایشان به دلایل پزشکی، مانند عوارض جانبی شیمی درمانی دچار ریزش شده است، کمک کند.

نشریه سان در ادامه نوشت در این روش که به وسیله محققان دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شده است، سلول‌های چربی از شکم و پاهای ۲۰ بیمار مرد و زن به کمک ساکشن خارج شده و سپس حدود ۲۰ میلی‌لیتر آن زیر پوست سر تزریق شده است.

این تحقیقات نشان می‌دهند سلول‌های چربی تورم و آسیب سلولی را در ناحیه تزریق شده کاهش می‌دهند و در مقابل به رشد مجدد رگ‌‌های خونی کمک می‌‌کنند.

این روند سلامت پوست سر را تقویت می‌‌کند و آن را بهبود می‌بخشد.

دکتر آزاده گودرزی، پژوهشگر این مطالعه گفت که سلول‌‌های احیا‌کننده می‌‌توانند فاکتورهای رشد مختلفی را تولید کنند و باعث رشد مجدد موها شوند: «این روش را می‌توان درمانی جدید و بالقوه موثر برای ریزش مو و آلوپسی در نظر گرفت.»

گودرزی در ادامه خبر داد «تراکم و قطر» موی افرادی که در این مطالعات شرکت داشته‌اند، بهبود یافته است.

این روش عوارض جانبی جزیی مانند کبودی، تورم و درد به همراه دارد.

مصرف استروئیدها و کاشت مو از روش‌های رایج درمان ریزش مو هستند که می‌توانند به برخی از بیماران در بهبود ریزش مو کمک کنند اما همیشه موثر نیستند و روش‌های درمانی پرهزینه محسوب می‌شوند.

تزریق سلول‌‌های چربی سال‌‌هاست در درمان‌های زیبایی برای کمک به جوان‌تر شدن پوست استفاده می‌‌شود.

دکتر گودرزی در مقاله‌ای در مجله کازمتیک درماتولوژی تاکید کرده است: «سلول‌های بنیادی مشتق از چربی، سلول‌‌های چند توانی هستند. چربی منبع غنی از سلول‌های بنیادی است که بدن از آن برای ساختن بافت تازه استفاده می‌کند.»

او هم‌زمان هشدار داد: «برای اطمینان از ایمنی این درمان، آزمایش‌‌های بالینی بیشتری توصیه می‌‌شود.»

ایران اینترنشنال

چک‌لیستی برای کند کردن پیری بیولوژیکی

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد سبک زندگی مانند اتخاذ یک رژیم غذایی سالم برای قلب، ورزش منظم و خواب کافی نه‌تنها به کاهش خطر حملات قلبی و سکته مغزی کمک می‌کند، بلکه ممکن است فرایند “پیری بیولوژیکی ” را نیز به تعویق بیندازد.

به نوشته Everyday Health، بر خلاف “سن تقویمی ” که بر اساس تاریخ تولد تعیین می‌شود، سن بیولوژیکی بر اساس معیارهای مختلف می‌تواند بیشتر یا کمتر از سن تقویمی باشد. مطالعه اخیر به بررسی این موضوع پرداخت که آیا هشت تغییر در سبک زندگی که به نفع سلامت قلب و عروق هستند، می‌توانند پیری بیولوژیکی را نیز کند کنند؟ این هشت تغییر عبارتند از: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، عدم مصرف محصولات حاوی تنباکو، حفظ وزن، کلسترول، فشار خون و قند خون در محدوده سالم و خواب با کیفیت.

بر اساس یافته‌های اولیه ارائه‌شده در انجمن قلب آمریکا (AHA) در میان بیش از ۶ هزار و ۵۰۰ شرکت‌کننده در این مطالعه، میانگین سن بیولوژیکی افرادی‌که بهترین عملکرد را در مدیریت این هشت فاکتور داشتند، حدود ۶ سال کمتر از سن تقویمی بود.

دکتر نور ماکارم، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشکده بهداشت عمومی میلمن در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیای نیویورک، می‌گوید: «کند شدن فرایند پیری بیولوژیکی با خطر کمتر مرگ و میر و بیماری همراه است و تعداد سال‌هایی که فرد می‌تواند سالم زندگی کند را افزایش می‌دهد.»

در مقابل، افرادی‌که در این مطالعه ضعیف‌ترین وضعیت سلامت قلبی‌عروقی را داشتند، از نظر بیولوژیکی حدود پنج‌سال بزرگ‌تر از سن تقویمی خود بودند.

طبق توصیه AHA شما باید اقدامات فهرست‌شده زیر را برای سلامت قلب و کاهش سن بیولوژیکی خود انجام دهید:

رژیم غذایی: از الگوی غذایی “مدیترانه‌ای” پیروی کنید که شامل مصرف میوه‌ها و سبزیجات فراوان، پروتئین بدون چربی، آجیل، دانه‌ها و پخت‌وپز با روغن‌های سالم مانند زیتون و کانولا است.

ورزش: طبق توصیه AHA، هر هفته ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه ورزش شدید را هدف قرار دهید.

تنباکو: از هرگونه نیکوتین از جمله سیگارهای الکترونیکی و همچنین انواع قدیمی‌تر سیگار و سیگار برگ اجتناب کنید.

وزن: شاخص توده بدنی (BMI) بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ را حفظ کنید.

کلسترول: به‌جای تمرکز بر کلسترول تام، سعی کنید چربی‌های مضر خون مانند تری‌گلیسیرید و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را کاهش دهید.

قند خون: فراموش نکنید که سطح قند خون سالم ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا حتی کمتر از آن است.

فشار خون: سعی کنید فشار خون را زیر ۸۰/۱۲۰ میلی‌متر جیوه نگه دارید.

خواب: بزرگسالان باید خواب برای هفت تا نه‌ساعت در شب را هدف قرار دهند.

این را بدانید که هیچ‌وقت برای تلاش برای بهبود نمره سلامت قلبی‌عروقی دیر نیست. هر چه زودتر شروع کنید، مطمئناً بهتر است، اما هرگز دیر نیست. زیرا ما از بهبود سلامت قلب و عروق در هر مرحله از زندگی سود می‌بینیم.

دویچه وله

مصرف نمک را کاهش دهید تا دیابت نوع ۲ نگیرید

معمولاً به افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند، توصیه می‌شود مصرف قند خود را محدود کرده و شیوه‌های زندگی سالم‌تری را اتخاذ کنند.

به‌نوشته نشریه پزشکی Medical News Today، اما تحقیقات جدید محققان دانشگاه تولین در نیواورلئان نشان می‌دهد که مصرف زیاد نمک هم می‌تواند یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع ۲ باشد.

این مطالعه که در ماه نوامبر در مجموعه مقالات مایوکلینیک منتشر شد، اولین مطالعه‌ای است که “ارتباط بین افزودن نمک به غذاها و خطر ابتلا به دیابت نوع دو” را بررسی می‌کند.

دکتر لو چی، سرپرست تیم تحقیق و مدیر مرکز تحقیقات چاقی دانشگاه تولین می‌گوید: «ما قبلاً می‌دانستیم که محدودکردن نمک می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی و فشار خون را کاهش دهد، اما این مطالعه برای اولین‌بار نشان می‌دهد که حذف نمکدان از روی میز می‌تواند به پیشگیری از دیابت نوع ۲ نیز کمک کند.»

محققان مصرف نمک را در بیش از ۴۰۰۰۰۰ بزرگسال به‌مدت نزدیک به ۱۲ سال بررسی کردند.

در طول این مطالعه،  بیش از ۱۳۰۰۰ شرکت‌کننده که به‌طور منظم از نمک استفاده می‌کردند به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که بدن دیگر قند خون را به‌درستی تنظیم نمی‌کند و منجر به مقاومت به انسولین می‌شود.

در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که به‌ندرت نمک مصرف می‌کردند، محققان دریافتند افرادی که “گاهی”، “معمولاً ” یا “همیشه ” از نمک استفاده می‌کردند، به ترتیب ۱۳، ۲۰ و ۳۹ درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ بودند.

به‌گفته محققان مصرف زیاد نمک می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را از طریق اثرات آن بر وزن، فشار خون، متابولیسم و التهاب افزایش دهد.

مصرف نمک بیش‌ از حد ممکن است تعادل باکتری‌های روده را مختل کند و منجر به التهاب روده شود. این عارضه به مقاومت به انسولین کمک می‌کند و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

درحالی که مصرف زیاد نمک ممکن است یک عامل خطر برای دیابت نوع ۲ باشد، افراد سالم تازمانی که از مصرف بیش‌از حد نمک خودداری می‌کنند، نباید زیاد نگران باشند زیرا بدن انسان برای حفظ تعادل مناسب مایعات، ارسال سیگنال‌های عصبی و کمک به انقباض و شل شدن عضلات به مقدار کمی سدیم نیاز دارد.

با این حال، انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند که بزرگسالان مصرف روزانه سدیم خود را به کمتر از ۲۳۰۰ میلی‌گرم محدود کنند.

دویچه وله

سوپ مرغ واقعا به بهبود سرماخوردگی کمک می‌کند؟

درست کردن یک کاسه سوپ مرغ برای عزیزان هنگام بیماری قرن‌ها است در سراسر جهان رایج است و امروزه بسیاری از افراد از هر نسل و فرهنگی از فواید سوپ مرغ آگاه‌اند. فرهنگ‌های مختلف هر یک این خوراکی درمانی تسکین‌دهنده را به روش خود تهیه می‌کنند اما به گزارش کانورسیشین، خاستگاه سوپ مرغ به هزاران سال قبل و به چین باستان باز می‌گردد.

درحالی که فصل سرماخوردگی و اوج گرفتن آنفلوانزا آغاز شده است این پرسش می‌تواند مطرح باشد که آیا علم هم تایید می‌کند که سوپ مرغ به درمان  سرماخوردگی یا آنفلوانزا کمک می‌کند یا اینکه سوپ تنها دارونمایی آرامش‌بخش است و بیشتر جنبه تاثیر روانی دارد؟

جذابیت سوپ مرغ در طعم غنی و لذیذ آب گوشت مرغ، سبزیجات و رشته فرنگی نهفته است اما آنچه آن را متمایز می‌کند طعم «اومامی» آن است؛ اومامی دسته پنجم از مجموعه طعم‌هایی است که در کنار شیرینی، شوری، ترشی و تلخی، به عنوان «طعم خوش گوشت» توصیف می‌شود. البته همه غذاهای اومامی از گوشت یا مرغ نیستند و پنیر، قارچ و سس سویا نیز حاوی این طعم‌اند.

سوپ به بهبود اشتها و هضم بهتر کمک می‌کند

موضوع حائز اهمیت در خواص درمانی سوپ طعم آن است. بسیاری بیماران مبتلا به بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی ناگهان کمتر غذا می‌خورند یا به‌کل اشتهایشان را از دست می‌دهند. دلیلش این است که این بیماری‌های حاد واکنش التهابی را تحریک می‌کنند و به کاهش اشتها منجر می‌شوند.

میل نداشتن به غذا به این معنی است که موادغذایی موردنیاز را دریافت نمی‌کنید که طبیعتا بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می‌گذارد؛ اما شواهد نشان می‌دهد که طعم اومامی در سوپ مرغ به تحریک اشتها کمک می‌کند.

شرکت‌کنندگان در یک پژوهش گفتند که بعد از چشیدن اولین قاشق سوپ و حس کردن طعم اومامی که محققان به سوپ اضافه کرده بودند، بیشتر احساس گرسنگی بیشتری کردند.

تحقیقات دیگر هم نشان می‌دهد طعم خوش اومامی ممکن است هضم مواد مغذی را هم آسان‌تر کند. هنگامی که مغز از طریق گیرنده‌های چشایی زبان، طعم اومامی را حس می‌کند، دستگاه گوارش را برای جذب راحت‌تر پروتئین آماده خواهد کرد. همین امر، عوارض گوارشی را در بسیاری از بیماران کاهش می‌دهد.

با اینکه اکثر مردم عفونت‌های دستگاه تنفسی را با علائم گوارشی مرتبط نمی‌دانند، تحقیقات روی کودکان نشان می‌دهد که ویروس آنفلوانزا به افزایش درد شکمی، تهوع، استفراغ و اسهال منجر می‌شود.

سوپ ممکن است التهاب و گرفتگی بینی را کاهش دهد

التهاب بخشی از پاسخ و واکنش طبیعی بدن به آسیب یا بیماری است و زمانی رخ می‌دهد که ‌گلبول‌های سفید خون به بافت ملتهب می‌روند تا به روند بهبودی کمک کنند. هنگامی که این فرایند التهابی در مجاری تنفسی رخ می‌دهد، به علائم سرماخوردگی و آنفلوانزا مانند گرفتگی یا آبریزش بینی، عطسه، سرفه و مخاط غلیظ منتهی می‌شود.

برعکس، کاهش فعالیت گلبول‌های سفید خون در مجاری بینی، التهاب را کاهش می‌دهد و جالب اینجا است که تحقیقات نشان می‌دهد سوپ مرغ گرم می‌تواند در این زمینه موثر باشد.

مواد اصلی تشکیل‌دهنده سوپ مهم‌اند

برای درک واقعی آثار تسکین دهنده سوپ مرغ مهم است که در انتخاب مواد تشکیل‌دهنده سوپ دقت کنید؛ چون همه سوپ‌ مرغ‌ها خاصیت تسکین‌دهنده ندارند. به عنوان مثال، سوپ مرغ‌های کنسرو‌ی چه با رشته فرنگی و چه بدون آن، فاقد بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌های موجود در نمونه‌های خانگی‌اند. همچنین اکثر کنسروهای سوپ مرغ‌ تقریبا فاقد سبزیجات مفید و دلچسب‌اند.

مواد مغذی اصلی در سوپ‌های خانگی چیزی است که آن‌ها را از کنسروها متمایز می‌کند. مرغ منبع کاملی از پروتئین برای مبارزه با عفونت را در اختیار بدن قرار می‌دهد. سبزیجات هم طیف گسترده‌ای از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها را فراهم می‌کنند. در برخی سوپ‌ها، رشته‌فرنگی هم می‌ریزند که منبع کربوهیدرات محسوب می‌شود و به‌راحتی قابل هضم است و بدن می‌تواند از آن برای انرژی گرفتن و بازیابی سلامتی استفاده می‌کند.

حتی گرمای سوپ هم بسیار مهم است. نوشیدن مایعات و استنشاق بخار آن‌ها به افزایش دمای مجاری تنفسی و بینی منجر می‌شود. این امرمخاط بینی غلیظ‌شده را‌ــ که اغلب از عوارض بیماری‌های تنفسی است‌ــ رقیق می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد سوپ در مقایسه با آب داغ در رقیق شدن مخاط بینی تاثیر بیشتری دارد.

گیاهان و ادویه‌هایی که گاهی در سوپ مرغ استفاده می‌شوند، مانند فلفل و سیر، هم رقیق شدن مخاط بینی را تسهیل می‌کنند.

بنابراین به منظور به حداکثر رساندن فواید سوپ مرغ برای سلامتی، تهیه نوع خانگی که در آن از هویج، کرفس، سیر تازه، سبزی و ادویه‌جات استفاده شده باشد، توصیه می‌شود اما اگر ناچارید به سراغ گزینه‌‌های حاضری بروید، به مواد تشکیل‌دهنده و برچسب تغذیه روی آن‌ها دقت کنید و سوپ‌هایی را برگزینید که حاوی سبزیجات مختلف‌ باشند.

به طور خلاصه، آخرین یافته‌های علمی نشان می‌دهد که سوپ مرغ‌ نه‌تنها یک روش تسکین‌دهنده ازمدافتاده‌ برای سرماخوردگی و آنفلوانزا نیست، بلکه واقعا به بهبود بیمار کمک می‌کند و بله؛ به نظر می‌رسد باز هم حق با مادربزرگ‌ها است.

ایندیپندنت فارسی

چرا در سفرهای هوایی دچار مشکلات گوارشی می‌شویم؟

اگرچه دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند بطور مستقیم تغییرات گوارشی و ناراحتی‌های معده‌ای را که در برخی مسافران در جریان سفرهای هوایی روی می‌دهد اندازه‌گیری کنند، اما تحقیقاتی که درباره وضعیت بدن در ارتفاعات بالا انجام شده، می‌تواند اتفاقاتی که احتمالا هنگام پرواز در روده انسان روی می‌دهد را توضیح دهد.

با صعود به ارتفاعات، فشار اتمسفر کاهش می‌یابد و به تبع آن اکسیژن در لایه‌های هوا کمتر می‌شود. در ارتفاعات همچنین فشار کمتر هوا و دمای سرد باعث انبساط هوا می‌شود و به این ترتیب همه اجزای هوا از جمله مولکول‌هایی مانند اکسیژن، نیتروژن و آرگون پخش می‌شوند.

هاروی همیلتون آلن، متخصص گوارش در مرکز بیماری‌های گوارشی نیویورک می‌گوید: «وقتی خون اکسیژن کافی را به بافت‌ها نرساند، باعث ایجاد وضعیت هیپوکسی می‌شود. در چنین وضعیتی، کاهش سطح اکسیژن در بدن باعث کاهش فعالیت آنزیم‌های گوارشی و درنهایت ایجاد مشکلات گوارشی می‌شود. این مشکلات طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها از ناراحتی معده تا مسائلی شدیدتر مانند خونریزی در روده را شامل می‌شود.»

خوشبختانه، سفر با هواپیما مانند وضعیت صعود انسان به قله اورست نیست. همچنین اگرچه هواپیماهای تجاری گاه تا ارتفاع بین ۳۱ هزار تا ۴۲ هزار پا نیز اوج می‌گیرند، اما همه آنها دارای سیستم‌های کنترل فشار کابین هستند و به کمک آن وضعیت فشار هوا را در سطح مناسبی نگه می‌دارند.

اما اگر معده شما پر از غذا باشد، این تغییر در فشار کابین همچنان می‌تواند باعث گسترش گاز در روده شما شود.

رودولف بدفورد، متخصص گوارش در مرکز بهداشت سنت جان در کالیفرنیا می‌گوید که وقتی هواپیما با سرعت زیادی بالا یا پایین می‌رود، گوش‌های انسان می‌بندد. همین وضعیت ممکن است در رودۀ دارای حفره‌های پر از هوا نیز بوجود بیاید.

هاروی همیلتون آلن نیز می‌گوید: «تغییرات در فشار کابین و اشباع اکسیژن، همراه با لرزش‌ها و حرکت هواپیما، می‌تواند مانع از تخلیه معده شود. به عبارت دیگر، غذای هضم شده نمی‌تواند به سمت روده کوچک حرکت کند و به این ترتیب انجام عمل دفع را دشوارتر می‌کند. این مشکل می‌تواند به ایجاد احساس نفخ، تولید گاز معده و حالت تهوع کمک کند.»

مدت پرواز نیز مهم است. یک پرواز یک ساعته به اندازه یک سفر ۱۴ ساعته، وضعیت روده را مختل نمی‌کند. نشستن طولانی‌مدت روی صندلی هم می‌تواند شکم را فشرده و عبور غذا به سمت روده را سخت‌تر کند.

سری ناوین سوراپانی، متخصص گوارش در تگزاس می‌گوید: «فعالیت کمتر، تحرک روده را کاهش می‌دهد و در نتیجه نفخ و یبوست را تشدید می‌کند. علاوه بر این، اگر غذاهای سنگین در معده خود داشته باشید، هنگام تلاطم هواپیما با مشکلات گوارشی بیشتری از جمله تهوع روبرو خواهید شد.»

تاثیر استرس بر مشکلات گوارشی

استرس هم ممکن است باعث ایجاد مشکالات گوارشی شود. تحقیقات نشان داده است که روده رابطه نزدیکی با مغز دارد. افراد مبتلا به اضطراب پرواز، هورمون استرس کورتیزول را ترشح می‌کنند که جریان حرکت خون و در پی آن اکسیژن‌رسانی به سیستم گوارش را کاهش می‌دهد. کاهش جریان خون، به نوبه خود، فعالیت سیستم گوارش را کند می‌کند.

رودولف بدفورد می‌گوید: «برای بسیاری از افرادی که مضطرب هستند، سوار هواپیما شدن و پرواز برای مدت طولانی باعث تشدید علائم نفخ و گرفتگی شکم می‌شود.»

به همین دلیل متخصصان گوارش به مبتلایان به بیماری‌های گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یا بیماری التهابی روده (IBD) هشدار می‌دهند که پرواز می‌تواند انواع بیماری گوارشی آنها را بدتر کند.

از نظر رودولف بدفورد، افزایش این علائم معمولاً ناشی از خود پرواز نیست، بلکه ناشی از اضطراب پرواز است. او می‌گوید که اضطراب پرواز و استرس ناشی از تاخیرها یا تغییرات غیرمنتظره در برنامه‌های سفر، ممکن است باعث تشدید IBS در بسیاری از افراد شود.

راه حل پزشکان چیست؟

خبر خوب این که می‌توان برای جلوگیری از مشکلات شکمی، تدابیری اندیشید. متخصصان روده، نوشیدن آب زیاد را توصیه می‌کنند و دکتر هاروی همیلتون آلن نیز می‌گوید: «زمانی که در سفر هستید، معمولاً به اندازه کافی آب نمی‌نوشید و دچار کم آبی می‌شوید. هوای خشک و فشار کم هوا در پروازهای طولانی هم باعث کم آبی بدن می‌شود.»

کم آبی بدن به دلیل سطح رطوبت کم در کابین نیز می‌تواند هضم را کند کرده و باعث ایجاد دیگر مشکلات گوارشی از جمله یبوست شود. به همین دلیل پزشکان تاکید می‌کنند که دست‌کم یک بطری آب با خود به درون هواپیما ببرید.

اگر قبل از پرواز غذا می‌خورید، یک وعده غذایی سبک را انتخاب کنید که هضم آن آسان باشد؛ مانند غذاهای غنی از فیبر و چربی‌های سالم مانند سالمون و ماست یونانی.

رودولف بدفورد به مسافران توصیه می‌کند که قبل از سوار شدن به هواپیما، غذاهای فرآوری شده یا غذاهای شور نخورند و دست‌کم ۳۰ دقیقه قبل از پرواز غذا نخورند. زودتر غذا خوردن می‌تواند به معده کمک کند تا قبل از سوار شدن به هواپیما، غذا را هضم کند.

هنگامی که در هواپیما هستید نیز بهتر است شراب، قهوه یا نوشیدنی‌های گازدار مصرف نکنید که ممکن است ناراحتی‌های معده را بدتر کند. همچنین بهتر است در داخل هواپیما نیز کمی تحرک داشته باشید؛ با ایستادن و انجام حرکات کششی یا راه رفتن در راهروها.

اگر بعد از فرود آمدن هواپیما همچنان برخی از مشکلات گوارشی را احساس کردید، نگران نباشید. این علائم موقتی هستند و معمولاً طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت از بین می‌روند.

یورونیوز

چه غذاهایی را نباید خورد و چرا باید مراقب بود؟

مارک شی / بی‌بی‌سی

بیل مارلر، وکیلی است که در زمینهٔ مسائل بهداشت، سلامت و امنیت مواد غذایی فعالیت می‌کند. او در سی سال اخیر از حقوق قربانیانی که با باکتری ‌ای‌کولای، سالمونلا، لیستریا و دیگر بیماری‌هایی که از طریق غذا منتقل می‌شوند بیمار شده‌اند، دفاع کرده است.

او در مستند جدید نتفلیکس به نام «مسموم: واقعیت کثیف درباره غذای شما» به‌عنوان کارشناس حضور دارد. ایده این فیلم مستند از اولین کتاب آقای مارلر آمده است که در آن درباره اولین پرونده مهمش نوشته است.

او با بی‌بی‌سی درباره غذاهایی حرف زده است که اگر می‌خواهید بیمار نشوید باید از آن‌ها پرهیز کنید.

استفانی اینگبرگ زندگی خوبی داشت. این دختر ۱۷ ساله آمریکایی اهل سنت لوییز قرار بود با خانواده‌اش برای تعطیلات بهاری به جمهوری دومینیکن برود. قبل از پرواز کمی دلش درد می‌کرد اما زیاد به آن توجه نکرد. حتی وقتی به مقصد رسیدند حالش بهتر شده بود.

اما در طول شب حالش بدتر شد و مجبور شد به بیمارستان برود.

صبح روز بعد او دیگر مادرش را نمی‌شناخت. کلیه‌هایش دیگر کار نمی‌کردند. دچار تورم مغز شده و چند بار دچار تشنج شده بود.

پدر و مادرش او را با اورژانس پزشکی به ایالات‌متحده آمریکا برگرداندند و در آنجا بود که فهمیدند او دچار عفونت شدید با باکتری ای‌کولای شده است. شرایط او در طول شب بدتر شد و به کما رفت. کشیشی بالای تختش آوردند تا دعای آخر را برایش بخواند.

استفانی هم در مستند نتفلیکس حضور کلیدی دارد. این مستند نشان می‌دهد چطور رعایت نکردن اصول بهداشتی در غذاهایی که می‌خوریم و در چرخه تولید غذا می‌تواند به نتایج مرگباری برای مصرف‌کنندگان ختم شود.

درحالی‌که که کشیش شروع به خواندن دعا کرد، چشم‌های استفانی باز شد. او زنده ماند اما آثار درازمدت عفونت با ای‌کولای تا آخر عمر با او خواهد ماند.

او در این مستند توضیح می‌دهد: «باید هرروز برای جمع شدن فیلترهای داخل کلیه‌ام دارو مصرف کنم. احتمال دارد مجبور شوم عمل پیوند کلیه انجام دهم. ممکن است برای تمام عمر مجبور به دیالیز شوم. این‌ها چیزهایی است که هیچ‌کس نمی‌خواهد بشنود. من فقط یک سالاد خوردم و حالا برای تمام عمر باید آثار آن روی سلامت بدنم را تحمل‌کنم.»

استفانی یکی از ۶۰۰ میلیون نفری است که طبق آمار سازمان بهداشت جهانی سالانه از خوردن غذای آلوده بیمار می‌شوند. خوشبختانه او یکی از ۴۲۰ هزارنفری که در اثر این بیماری‌ها می‌میرند نبود.

توجه به آنچه می‌خورید می‌تواند جان شمارا نجات دهد. آنچه در زیر می‌آید توصیه‌های بیل مارلر است درباره غذاهایی که بهتر است از آن‌ها پرهیز کنید تا سالم بمانید:

شیرهای پاستوریزه نشده و آب‌میوه‌های بسته‌بندی‌شده

تجربه آقای مارلر در پرونده‌های حقوقی مربوط به مسمومیت غذایی او را به این نتیجه رسانده که باید از شیر و آب‌میوه‌های پاستوریزه نشده به‌شدت دوری کرد.

خطر ای کولای، باکتری که استفانی را بیمار کرد در این محصولات غذایی هم هست.

آقای مارلر وکیل و متخصص امنیت غذا می‌گوید: «ممکن است تصور کنید شیر و آب‌میوه پاستوریزه نشده می‌تواند برای سلامتتان مفید باشد اما باور کنید اصلاً ارزش خطرش را ندارد. مردم انگار بیماری‌هایی که در قرن ۱۹ وجود داشت را کاملاً فراموش کرده‌اند.»

جوانه‌های خام

آقای مارلر هیچ نوع جوانه خامی نمی‌خورد. از جوانه یونجه تا جوانه ماش، جوانه شبدر یا لوبیا. این جوانه‌ها ارتباط مستقیمی با بزرگ‌ترین مسمویت های بزرگ غذایی در جهان دارند. در سال ۲۰۱۱، موجی از مسمویت غذایی در آلمان ایجاد شد که ناشی از دانه‌های شنبلیله بود. در این موج مسمومیت ۹۰۰ نفر دچار اختلال در کلیه شدند و بیش از ۵۰ نفر مردند.

آقای مارلر می‌گوید: «وقتی دانه‌ها در فضای آزاد رشد می‌کنند، آلوده می‌شوند. وقتی آن‌ها را به فضای بسته می‌آورید و در آب قرار می‌دهید تا جوانه بزنند، بهترین شرایط برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌شود.»

«من هیچ‌کس را در حوزه کاری امنیت غذایی نمی‌شناسم که جوانه خام بخورد.»

گوشتی که خوب پخته نشده است

وقتی با گوشت چرخ‌کرده سروکار داریم باید بدانیم هر باکتری که در سطح گوشت بوده است حالا با داخل آن مخلوط شده است. به همین دلیل مهم است همبرگر را طوری پخت که همه جای آن پخته شود.

برای بیماری جدی ناشی از باکتری، لازم نیست تعداد آن‌ها زیاد باشد.

آقای مار لر می‌گوید: «تنها ۵۰ باکتری ‌ای کولای کافی است تا شمارا بکشد. ۱۰۰ هزارتا از آن‌ها نوک یک سوزن جا می‌شود. این مقدار اصلاً با چشم دیده نمی‌شود. چیزی نیست که بتوانید ببینید، بچشید یا بویش را حس کنید. تنها راه چاره پختن کامل همبرگر است.» او توصیه می‌کند حتماً اصرار کنید همبرگرتان را در دمای داخلی ۱۵۵ فارنهایت (۹۶ درجه سانتی‌گراد) بپزند تا تمام عوامل بیماری‌زای آن از بین برود.

در مورد استیک‌ها معمولاً خطر کمتر است چون باکتری‌های سطح استیک در فرآیند پختن کشته می‌شوند.

میوه‌ها و سبزی‌های از پیش شسته شده و از پیش پخته‌شده

منصور صمد پور، یکی از کارشناسان امنیت غذا در فیلم مستند مسموم می‌گوید: «وقتی همبرگر می‌خورید، خطرناک‌ترین چیز همبرگر نیست بلکه پیاز، کاهو و گوجه‌فرنگی‌های کنار آن است.»

در سال ۲۰۰۶، موجی از ای کولای ایجاد شد که منشأ آن اسفناج بود. بیش از ۲۰۰ نفر بیمار شدند و پنج نفر در اثر آن فوت کردند. آقای مارلر وکیل بیشتر کسانی که قربانی این ویروس شده بودند، بود.

مقصر آلودگی مزرعه اسفناجی در کالیفرنیا دانسته شد که در آن حیوانات وجود داشتند و مدفوع حیوانات اسفناج‌ها را با ای‌کولای آلوده کرده بود.

وقتی این اسفناج‌ها از مزرعه برداشت شدند و به ساختمانی فرستاده شدند که فرآیند سه مرحله‌ای شستن روی آن‌ها انجام می‌شود، باکتری بین تمام محصول پخش شد و بعد به سراسر کشور فرستاده شد و بسیاری را بیمار کرد.

آقای مارلر می‌گوید: «آیا راحتی داشتن کاهویی که شسته شده ارزش خطر کردن در مورد اینکه چندین نفر به آن دست بزنند را دارد؟ وقتی افراد بیشتری به غذای شما دست می‌زنند آن را آلوده می‌کنند و آلودگی سریع‌تر پخش می‌شود.»

تخم‌مرغ خام و کم پخته‌شده

آنچه تخم‌مرغ را خطرناک می‌کند، عفونت سالمونلا است. سالمونلا یک باکتری رایج است که موجب اسهال، تب، تهوع و دردهای شکمی می‌شود. هم افراد پیر و هم جوان ممکن است در اثر آن دچار بیماری جدی شوند و حتی جان خود را از دست بدهند.

در تاریخ معاصر حوادث دردناک زیادی پیش‌آمده که همه به تخم‌مرغ ربط داشته‌اند. در سال ۱۹۸۸ ترس از گسترش سالمونلا باعث شد دولت بریتانیا دستور کشتن بیش از دو میلیون مرغ را بدهد. در سال ۲۰۱۰، نگرانی مشابهی موجب شد دولت ایالات‌متحده ۵۰۰ میلیون تخم‌مرغ را فروشگاه‌ها جمع کند.

آقای مارلر می‌گوید امروزه تخم‌مرغ‌ها امن‌تر از قبل هستند اما همچنان توصیه می‌کند در مصرف آن‌ها احتیاط کرد زیرا سالمونلا همچنان خطری غیرقابل‌پیش‌بینی برای کسانی است تخم‌مرغ را به‌صورت خام یا نیمه‌پخته شده مصرف می‌کنند.

او می‌گوید: «از هر ۱۰ هزار تخم‌مرغ، یک تخم‌مرغ ویروس سالمونلا دارد. رحم مرغ‌ها جایی است که باکتری سالمونلا در آن می‌تواند خوب رشد کند. بعد ازآنجا وارد تخم‌مرغ می‌شود و شما هیچ کاری نمی‌توانید درباره آن بکنید جز آنکه آن را خوب بپزید.»

انواع صدف‌های خوراکی و خام

خطر صدف خوراکی و انواع مختلف صدف که به‌طور خام مصرف می‌شوند این است که آن‌ها به‌صورت فیلتری تغذیه می‌کنند. این یعنی اگر باکتری یا عفونتی ویروسی در آبی که در آن زندگی می‌کنند پخش‌شده باشد، به‌راحتی وارد چرخه غذایی آن‌ها می‌شود.

آقای مارلر فکر می‌کند این مشکل درنتیجه تغییرات اقلیمی تشدید شده است: «با گرم شدن آب اقیانوس‌ها، تعداد حوادث آلودگی‌های مربوط صدف‌ها بیشتر شده است. ازجمله هپاتیت و نورو ویروس و عفونت‌هایی ازاین‌دست. من اهل سیاتل هستم و نوعی از بهترین صدف‌های جهان در شمال غربی اقیانوس آرام هستند اما به‌راحتی می‌توان دید مشکلاتی در کیفیت آب و حرارت آن ایجادشده است. این‌یک عامل خطرزای جدید است . وقتی در رستوران صدف سفارش می‌دهید باید آن را در نظر داشته باشید.»

ساندویچ‌های بسته‌بندی‌شده

آقای مار لر توصیه می‌کند: «حتماً به تاریخ تولید روی بسته ساندویچ‌ها دقت کنید و ترجیحاً غذاهایی بخورید که خودتان آماده کرده‌اید یا جلوی شما آماده‌شده است.»

او می‌گوید تعداد روزهایی که از درست شدن ساندویچ گذشته است می‌تواند عامل خطرزای اصلی باشد و می‌تواند شمارا در معرض لیستریا مونتوسیتوژن ها که میکروب‌های بسیار خطرناکی هستند قرار دهند.

آقای مارلر می‌گوید این باکتری یکی از بزرگ‌ترین باکتری‌های کشنده در ایالات‌متحده آمریکا و در سراسر جهان است و می‌تواند هرکسی که آن را بخورد، راهی بیمارستان کند.

او توضیح می‌دهد: «لیستریا به راحتی می‌تواند در دمای یخچال رشد کند. اگر کسی برای شما ساندویچی درست کند و شما همان موقع آن را بخورید خطر لیستریا در آن پایین است. اما اگر ساندویچ را درست کنند و یک هفته در یخچال بماند و بعد شما را آن را بخورید، در این مدت به باکتری لیستریا فرصت داده‌شده که به تعداد کافی رشد کند و می‌تواند شمارا بیمار کند.»

اما سوشی معمولاً مشکلی ندارد

اما نوعی از غذا که معمولاً مردم در موردش مشکوک هستند، یعنی سوشی - غذایی ژاپنی با گوشت ماهی خام و برنج است- از نظر آقای مارلر چندان خطری ندارد اما او توصیه می‌کند بازهم به اینکه از کجا سوشی می‌خرید دقت کنید.

او می‌گوید: «من بیشتر ممکن است وقتی بیرون غذا می‌خورم به یک رستوران سوشی بروم تا رستوران استیک. احتمال آلودگی در ماهی خیلی بالا نیست.»

و ادامه می‌دهد: «من معمولاً از سوپرمارکت یا فروشگاه پمپ‌بنزین‌ها سوشی نمی‌خرم. اما یک رستوران سوشی خوب می‌تواند کاملاً امن باشد چون ماهی از جهت میزان باکتری و ایجاد عفونت کم‌خطر است و همین کم‌خطر بودن خیال من را راحت می‌کند.»

خوراکی‌هایی که بدن با افزایش سن به آنها نیاز دارد

با افزایش سن، شما می‌توانید شروع به از‌دست‌دادن بسیاری از مواد معدنی، نسبت به جذب آنها کنید. این روند می‌تواند علت بیماری‌های مزمنی از قبیل پوکی استخوان، بیماری‌های عصبی، تضعیف سیستم ایمنی بدن، کاهش حافظه، آلزایمر، عفونت‌ها و التهاب باشد.

به‌نوشته نشریه پزشکی Web MD؛ در اینجا فهرستی از مواد مغذی معدنی و ویتامین‌ها که بدن شما با افزایش سن، بیشتر به آنها نیاز پیدا می‌کند، معرفی شده است:

کلسیم

فقر این ماده معدنی باعث می‌شود استخوان‌های شما راحت‌تر بشکنند، به‌خصوص برای زنان پس از یائسگی. کلسیم به عملکرد عضلات، اعصاب، سلول‌ها و رگ‌های خونی کمک می‌کند. زنان بالای ۵۰ سال و مردان بالای ۷۰ سال باید حدود ۲۰ درصد بیشتر از سایر بزرگسالان کلسیم دریافت کنند. شیر، ماست و پنیر منابع خوبی از این ماده معدنی هستند.

ویتامین B12

به تولید خون و سلول‌های عصبی کمک می‌کند. شما آن را به‌طور طبیعی از غذاهای حیوانی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات دریافت می‌کنید. مکمل‌ها و غذاهای غنی‌شده با ویتامین B12، مانند غلات صبحانه، منابع دیگر هستند. حدود ۳۰ درصد از افراد بالای ۵۰ سال به گاستریت آتروفیک مبتلا هستند که جذب این ویتامین را از غذاها برای بدن دشوار می‌کند. داروهای ضداسید معده، برخی داروها و جراحی کاهش وزن می‌توانند در کمبود B12 نقش داشته باشند.

ویتامین دی

بدن شما برای جذب کلسیم به آن نیاز دارد. بنابراین برای کمک به جلوگیری از پوکی استخوان آنها را در کنار هم مصرف کنید. ویتامین D همچنین به عضلات، اعصاب و سیستم ایمنی کمک می‌کند تا به درستی کار کنند. بدن با افزایش سن، کمتر قادر به تبدیل اشعه خورشید به ویتامین D است. دریافت این ویتامین از غذاها سخت‌تر است، اما ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی خال‌مخالی و ساردین منبع خوبی هستند.

ویتامین B6

بدن شما از آن برای مبارزه با میکروب‌ها و تولید انرژی استفاده می‌کند. با افزایش سن به ویتامین B6 بیشتری نیاز دارید. برخی از مطالعات ارتباط بین سطح بالای B6 خون در افراد مسن و حافظه بهتر را یافته‌اند. نخود یک منبع آسان و ارزان است. جگر، ماهی‌های چرب و غلات صبحانه غنی‌شده نیز همینطور هستند.

پروبیوتیک‌ها

آنها را غذاهای تخمیر‌شده مانند ماست یا کلم ترش یا از مکمل‌ها می‌توانید دریافت کنید. آنها می‌توانند به مشکلات گوارشی مانند اسهال یا سندرم روده تحریک‌پذیر کمک کنند و حتی ممکن است در برابر آلرژی نقش محافظت‌کننده داشته باشند.

امگا ۳

این اسیدهای چرب، “ضروری” نامیده می‌شوند زیرا بدن شما نمی‌تواند آنها را بسازد. آنها برای چشم، مغز و سلول‌های اسپرم مهم هستند. همچنین می‌توانند در برابر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر، آرتریت و دژنراسیون ماکولا محافظت کنند. بهتر است امگا ۳ خود را از غذاهایی مانند ماهی چرب، گردو، روغن کانولا یا بذر کتان دریافت کنید.

سلنیوم

از سلول‌های شما در برابر آسیب و عفونت محافظت می‌کند. سلنیوم همچنین می‌تواند ماهیچه‌ها را قوی نگه دارد و ممکن است به پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با سن مانند زوال عقل، برخی از انواع سرطان و بیماری تیروئید کمک کند. مصرف بیش از حد سلنیوم می‌تواند منجر به ریزش موها شده و ناخن‌ها را شکننده کند.

دویچه وله

نمی‌خواهید دهانتان بوی سیر بدهد؟

دانشمندان راه‌حل جدید اثبات شده‌ای را برای از بین بردن بوی سیر اعلام کرده‌اند.

آیا تا کنون قرار عاشقانه‌ای داشته‌اید که به خاطر آن خودتان را از لذت خوردن سیر محروم کرده باشید؟ دانشمندان می‌گویند شاید دیگر نیازی به این کار نباشد؛ شما می‌توانید قرارتان را داشته باشید و سیر هم بخورید، البته به شرطی که یک قاشق ماست هم بعدش مصرف کنید.

تحقیقات نشان می‌دهد که چربی و پروتئین موجود در ماست از خروج تقریباً تمامی ترکیبات بدبو و فرّار سیر به هوا جلوگیری می‌کند.

در مطالعه‌ای که به تازگی در دانشگاه ایالتی اوهایو در ایالات متحده انجام شده است، محققان مواد تشکیل‌دهنده ماست (شامل آب، چربی و پروتئین) را برای خنثی کردن ترکیبات سولفور (که بوی خاص سیر خام و پخته می‌دهد) مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

یافته‌ها نشان داد که ماست به تنهایی ۹۹ درصد از اثر مواد فرّار تولید کننده بو در سیر خام را کاهش می‌دهد. به گفته محققان، تک تک اجزای چربی، آب و پروتئین موجود در ماست اثر خنثی‌کنندگی داشتند، اما چربی و پروتئین موثرتر از آب بودند و ماست پرچرب بهتر از ماست کم‌چرب بود.

مطالعات قبلی نشان داده بود که نوشیدن شیر کامل نیز می‌تواند به خلاص شدن از شر بوی سیر کمک کند، زیرا چربی‌های موجود در آن به چندین مولکول بدبو متصل می‌شوند و آنها را خنثی می‌سازند.

پرفسور شریل بارینگر با بیان اینکه پروتئین‌های موجود در ماست ‌همچنین می‌توانند مولکول‌های فرّار را حتی قبل از انتشارشان در هوا به دام بیاندازند، گفت: «ما می‌دانیم که پروتئین‌ها باعث اتصال یا به اصطلاح قاطی شدن طعم‌ها با یکدیگر می‌شوند. بسیاری از اوقات این موضوع منفی تلقی می‌شود، به خصوص اگر غذایی با پروتئین بالا طعم کمتری داشته باشد، اما در این مورد می‌توان آن را مثبت تلقی کرد.»

محققان می‌گویند ماست یونانی، که مشخصات پروتئینی بالاتری نسبت به ماست معمولی مورد استفاده در این مطالعه دارد، می‌تواند برای دفع بوی سیر مؤثرتر باشد.

به گفته آنان، ماست‌های میوه‌ نیز احتمالاً مؤثر خواهند بود، اما در هر حال هر ماستی که استفاده می‌شود، باید در اسرع وقت بعد از خوردن سیر صرف شود.

یورونیوز

تاثیرات مثبت پیاده‌روی بعد از صرف غذا

نتایج تحقیق دانشمندان نشان می‌دهد داشتن تحرک سبک پس از صرف غذا تاثیرات مثبتی بر سلامتی می‌گذارد.

برای قرن‌ها، مردم در سواحل آفتابی مدیترانه‌ پس از صرف آرام و طولانی غذا، برمی‌خاستند و اغلب به میادین شهر می‌رفتند تا همسایگانشان را ببینند و معاشرت کنند. پیاده‌روی بخشی از آن سبک زندگی است که به عنوان پایه‌ای از رژیم غذایی مدیترانه‌ای سالم ذکر شده است.

پیش‌تر مطالعات نشان داده بود رژیم غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند خطر ابتلا به دیابت، کلسترول بالا، بیماری قلبی، سکته مغزی و برخی سرطان‌ها را کاهش دهد و در عین حال همراه با تقویت استخوان‌ها، سلامت مغز را بهبود بخشد، زوال عقل و افسردگی را دفع کند و به کاهش سالم وزن کمک کند.

حالا تحقیقات نشان می‌دهد عادت قدم زدن بعد از غذا تبعات سلامتی بسیار مفیدی داشته و می‌تواند سطح قند خون افراد را کاهش دهد. بنابر یافته‌های یک مطالعه، پیاده‌روی حداقل دو تا پنج دقیقه‌ای بعد از صرف غذا می‌تواند چنین تاثیر مثبتی را در سلامت افراد داشته باشد.

به گزارش شبکه سی‌ان‌ان آیدان بافی، محقق مقطع دکترا در گروه تربیت بدنی دانشگاه لیمریک ایرلند و یکی از نویسندگان مطالعه، در این باره می‌گوید: «ایستادن بعد از غذا نیز می‌تواند کمک کند، اما نه به اندازه قدم زدن.»

نتایج پژوهش محققان نشان داد که ایستادن متناوب در طول روز و به ویژه بعد از غذا باعث کاهش گلوکز به طور متوسط ۹.۵۱ درصد در مقایسه با نشستن طولانی‌مدت شد. این در حالی است که پیاده‌روی متناوب در طول روز کاهش بیشتر گلوکز به میزان متوسط ۱۷.۰۱ درصد را در مقایسه با نشستن طولانی‌مدت در پی داشت.

خانم بافی اضافه کرد: «این نشان می‌دهد که وقفه انداختن بین نشستن‌های طولانی‌مدت با بلند شدن و راه رفتن سبک در طول روز برای سطح گلوکز مفید است.»

محققان در این آنالیز جامع، هفت پژوهش را که در این حوزه انجام شده بود مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعات که تأثیر نشستن، ایستادن و راه رفتن بر سطح انسولین و قند خون بدن اندازه‌گیری می‌شد، محققان از افراد شرکت‌کننده در آزمایشات می‌خواستند که در طول یک روز کامل هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه دو تا پنج دقیقه بایستند یا راه بروند.

تجزیه و تحلیل نتایج که در نشریه علمی «Sports Medicine» منتشر شده، نشان داد که ایستادن بهتر از نشستن سر میز یا مبل بر سطح قند خون تاثیر مثبت دارد؛ هرچند به کاهش انسولین در جریان خون کمکی نمی‌کند.

بنابر یافته‌های این پژوهش، اگر افراد پس از صرف غذا مدت کوتاهی پیاده‌روی می‌کردند، سطح قند خون آنها به تدریج کاهش می‌یافت و سطح انسولین آنها پایدارتر از وقتی بود که می‌ایستادند یا می‌نشستند.

به گفته متخصصان، جلوگیری از افزایش قند خون برای بدن مفید است، زیرا افزایش شدید و سقوط سریع آن در خون می‌تواند خطر ابتلا به دیابت و بیماری قلبی را افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که سطح قند خون در عرض ۶۰ تا ۹۰ دقیقه پس از خوردن غذا افزایش می‌یابد، بنابراین بهتر است بلافاصله پس از پایان صرف غذا شروع به فعالیت کنید.

داشتن تحرک چگونه به کاهش سطح قند خون کمک می‌کند؟

در واقع ماهیچه‌ها برای سوخت‌و‌ساز به گلوکز نیاز دارند، بنابراین قدم زدن به تصفیه قند از جریان خون کمک می‌کند. به همین دلیل است که بسیاری از دوندگان قبل از انجام یک ماراتن یا مسابقه از استراتژی مصرف کربوهیدرات بالا استفاده می‌کنند زیرا با این کار سطح گلوکز خون آنها افزایش می‌یابد.

کارشناسان تغذیه می‌گویند برای اینکه علاوه بر کاهش قند خون از فعالیت بعد از غذای خود بیشترین بهره را ببرید، بازه آن را افزایش دهید تا به حداقل استانداردهای فعالیت بدنی در آمریکا برسید؛ یعنی ۱۵۰ دقیقه تحرک بدنی با شدت متوسط و دو روز فعالیت تقویت عضلات در هفته.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده درباره تاثیرات این سبک فعالیت هفتگی گفته است: «افرادی که حدود ۱۵۰ دقیقه در هفته تحرک بدنی دارند، ۳۳ درصد کمتر از افرادی که از نظر جسمی بی‌تحرک هستند در معرض خطر مرگ و میر ناشی از علل مختلف قرار دارند.»

این بدان معناست که اگر هر روز هفته فقط ۲۱ دقیقه و ۴۳ ثانیه بلند شوید و تحرک داشته باشید، خطر مرگ بر اثر هر چیزی را یک سوم کاهش می‌دهید.

یورونیوز

عمر قلبتان را از هوش مصنوعی بپرسید

پالاب گوش / خبرنگار دانش بی‌بی‌سی

ابزار جدیدی که با هوش مصنوعی کار می‌کند می‌تواند به شما بگوید که سیگار کشیدن،‌ مصرف الکل، رژیم غذایی نامناسب و ورزش نکردن تا چه حد قلب شما را بیش از سن واقعی‌تان پیر کرده است.

هدف از ساخت این فناوری متوقف کردن روند پیر شدن قلب است تا ریسک عارضه‌هایی مانند سکته یا بیماری‌های قلبی را کاهش دهد که با افزایش سن، احتمال آن بیشتر می‌شود.

این ابزار هوش مصنوعی را تیمی به رهبری پروفسور دکلان اوریگان از بخش «شورای پژوهش پزشکی» در موسسه علوم پزشکی لندن ساخته است، و به من پیشنهاد شد که عمر قلبم را با آن اندازه بگیرم.

پروفسور اوریگان می‌گوید:‌ «وقتی چهره یک فرد را می‌بینیم، می‌توانیم قضاوت کنیم که آیا برای سنش زیادی شکسته شده یا جوان‌تر به نظر می‌رسد. بقیه اعضای بدن هم همین وضعیت را دارند.»

«قلب بعضی آدم‌ها خیلی جوان‌تر از سن خودشان است،‌ و بعضی دیگر هستند که قلبشان زودتر از خودشان پیر شده و بیشتر در معرض بیماری هستند. ما می‌خواهیم بدانیم که چه عواملی در این روند تاثیر دارد.»

به پروفسور اوریگان گفتم خیلی زندگی ناسالمی نداشته‌ام اما مثل بسیاری از آدم‌های دیگر می‌توانم رژیم غذایی بهتری داشته باشم، کمی وزن کم کنم و بیشتر ورزش کنم.

به همه اینها باید سابقه خانوادگی کلسترول و فشار خون بالا و دیابت را هم اضافه کرد.

داشتن ژن آسیای جنوبی هم به معنای این است که با ریسک بالاتری برای ابتلا به بیماری قلبی روبرو هستم،‌ و به همه این دلایل چندان به نتیجه تخمین سن قلبم با هوش مصنوعی خوش‌بین نبودم.

اما به نام علم و دانش تصمیم گرفتم خودم را در معرض این آزمایش قرار دهم.

راه‌های زیادی برای اندازه‌گیری و ارزیابی سلامت قلب وجود دارد که اسکن، نوار قلب و فشار خون از جمله آنها هستند. همه اینها در واقع تصویری لحظه‌ای از وضعیت قلب ارائه می‌دهد و ممکن است روز به روز یا ماه به ماه تغییر کند.

اما نتیجه کار با هوش مصنوعی مشکلات و فرسودگی‌هایی را نشان داد که به گفته پروفسور اوریگان به دلیل نوشیدن الکل، سیگار کشیدن، رژیم نامناسب و ورزش نکردن، یک عمر روی هم انباشته شده است.

تصویربرداری پرتو مغناطیسی یا همان اسکن ام‌آرآی قلب بعد از کمی تحرک بدنی هم بخشی از روند ارزیابی بود.

نشانه‌های اولیه پیر شدن زودرس قلب گاهی آن قدر ظریف و نامحسوس است که حتی ممکن است از دید متخصصان قلب هم پنهان بماند. اما هوش مصنوعی قادر است این کار را انجام دهد چون تصاویر اسکن‌های ۴۰ هزار نفر در شرایط مختلف از نظر سلامت قلبی را همراه با وضعیت سلامت خودشان برای رجوع و مقایسه در اختیار دارد.

این سیستم صدها مورد جزیی و کوچک را در تکان‌های سه‌بعدی اسکن ام‌آرآی من بررسی می‌کند و با تصاویر پنج‌هزار نفر دیگر در سنین مختلف مقایسه می‌کند که زندگی سالمی داشته‌اند.

رژیم غذایی بهتر

این ابزار هوش مصنوعی سن قلب من را ۶۳ سال تخمین زد، یعنی تنها دو سال بیشتر از سن واقعی خودم، که به آن بدی هم که فکر می‌کردم نبود.

از پروفسور اوریگان پرسیدم که ممکن است این نتیجه که بهتر از تصور خودم بود،‌ به دلیل تغییراتی باشد که به تازگی در سبک زندگی‌‌ام ایجاد کرده‌ام -مثل ورزش مرتب و رژیم غذایی سالم‌تر- و آیا این کارها توانسته تا حدی اثرات مصرف چربی و آبجو و ساعت‌های متمادی نشستن و بی‌تحرکی را از بین ببرد.

او گفت این دقیقا همان سوالی است که قصد دارد در مرحله بعدی تحقیقاتش که تا اینجا در نشریه «نیچر کامیونیکیشن» منتشر شده، به جواب آن برسد.

پروفسور اوریگان گفت: «ما هنوز دقیقا نمی‌دانیم که آیا پیری زودرس قلب به ژن‌های شما مربوط می‌شود و از همان بدو تولد قرار بوده که قلب شما زودتر پیر شود، یا این که بیشتر به سبک زندگی شما مربوط می‌شود.»

«این را هم نمی‌دانیم که آیا می‌توان سرعت پیر شدن قلب را تغییر داد یا حتی این روند را معکوس کرد تا آدم‌ها بتوانند با درمان مناسب قلبشان را جوان‌تر کنند.»

پیر شدن معکوس

نتایج اولیه نشان داد ژن‌هایی به کشسانی و انعطاف‌پذیری عضلات مربوط هستند - و همین طور چین و چروک‌‌هایی که با بالا رفتن سن روی بدن ایجاد می‌شود - عامل مهمی به حساب می‌آیند.

گروه دیگری از ژن‌ها هم که با سیستم ایمنی بدن ارتباط دارند، نقش قابل توجهی ایفا می‌کنند. سلول‌های ایمنی با بیماری‌ها مقابله می‌کنند و بافت‌های مرده را از میان می‌برند،‌ اما اگر بیش‌فعال شوند ممکن است در کارشان زیاده‌روی کنند و باعث ورم و التهابی شوند که به بافت‌ها آسیب می‌زند.

و دسته سوم ژن‌ها هم که در انتقال سیگنال‌های الکتریکی از طریق قلب فعال هستند، به نظر در این میان نقش دارند. اگر این روند در بعضی قسمت‌های بدن مختل شود،‌ ممکن است باعث نامنظم شدن ضربان قلب شود.

به گفته پروفسور اوریگان با درک بهتر نقش ژن‌ها در پیری زودرس قلب، ممکن است بتوان درمانی‌هایی را یافت که به طور خاص این مکانیسم‌ها را هدف قرار دهند و به افراد کمک کند تا بیشتر عمر کنند و سالم‌تر زندگی کنند.

او می‌گوید:‌ «علم ژنتیک می‌تواند در معکوس کردن روند پیری قلب به ما کمک کند،‌ و این اسکن‌ها هم برای ارزیابی شیوه‌های جدید درمانی و تاثیر آن بر آسیب‌های قلبی به کار می‌آید.»

وزن ثابت؛ راز داشتن طول عمر استثنایی

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که حفظ وزن ثابت با طول عمر بیشتر به‌خصوص در زنان مسن مرتبط است. به‌نوشته نشریه پزشکی Healthline، دانشمندان می‌گویند که ترکیبی از ژن‌ها و محیط می‌تواند در افزایش سن نقش داشته باشد. اما اکنون به‌نظر می‌رسد که تغییرات وزن نیز در این رابطه بی‌تاثیر نیست.

مطالعه جدیدی که به‌صورت آنلاین در مجله Gerontology منتشر شده، گزارش می‌دهد که زنان بالای ۶۰ سال که وزن ثابتی دارند، بیشتر احتمال دارد که یک طول عمر استثنایی را تجربه کنند.

به‌گفته نویسندگان این مطالعه، طول عمر استثنایی به‌عنوان زندگی تا سن ۹۰ سالگی یا بیشتر تعریف شده است. این مطالعه که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، بررسی کرد که چگونه تغییرات وزن در زنان مسن‌تر بر احتمال زندگی طولانی‌تر آنها تأثیر می‌گذارد. در مجموع، ۵۴ هزار و ۵۰۰ زن در این مطالعه شرکت کردند.

در طول این بررسی، ۳۰ هزار و ۶۰۰ زن (۵۶ درصد) حداقل تا ۹۰ سالگی زندگی کردند. وزن زنان در ابتدا، سومین و در دهمین سال مطالعه اندازه‌گیری شد. بنا‌به گفته محققان، زنانی که وزن ثابتی داشتند، ۱.۲ تا ۲ برابر بیشتر از زنانی که ۵ درصد یا بیشتر از وزن خود را از دست دادند، به سنین بالاتر رسیدند. علاوه‌ بر ‌این، کاهش وزن ناخواسته با شانس کمتر زندگی تا ۹۰ سالگی یا بیشتر مرتبط بود.

به‌گفته دانشمندان، وزن ثابت ممکن است نشان‌دهنده یک الگوی غذایی متعادل و ثابت باشد. افرادی که وزن خود را حفظ می‌کنند، احتمالاً از رژیم غذایی پیروی می‌کنند که مواد مغذی ضروری را فراهم می‌کند و در آن افراط در مصرف کالری جایگاهی ندارد. ثبات تغذیه‌ای می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت متابولیک داشته باشد. این امر خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش می‌دهد و می‌تواند به طول عمر کمک کند.

همچنین وزن ثابت می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که یک فرد سبک زندگی فعالی دارد. ورزش منظم نه‌تنها به مدیریت وزن کمک می‌کند، بلکه سلامت قلب ‌و ‌عروق را افزایش می‌دهد و توده عضلانی را حفظ می‌کند. فعالیت بدنی می‌تواند از‌دست‌دادن ماهیچه مرتبط با افزایش سن را خنثی کند.

به‌گفته متخصصان، زنان مسن‌تری که به‌دنبال حفظ وزن ثابت برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر هستند، باید استراتژی‌های زیر را در نظر بگیرند:

یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید؛ خوردن غذاهای کامل از جمله انواع میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی، غلات کامل و چربی‌های سالم پیشنهاد می‌شود؛ همچنین عاقلانه است که از غذاهای فرآوری‌شده، تنقلات شیرین و نوشیدنی‌های پرکالری خودداری کنید.

فعالیت بدنی منظم داشته باشید؛ تمرینات قلبی‌عروقی مانند پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری و همچنین تمرینات قدرتی عالی هستند.

برای جلوگیری از پرخوری به‌ اندازه وعده‌ها توجه کنید؛ به نشانه‌های گرسنگی و سیری توجه کنید و از خوردن به‌دلیل کسالت یا استرس خودداری کنید.

استرس خود را مدیریت کنید؛ استرس مزمن می‌تواند به افزایش یا کاهش وزن به‌دلیل تغییرات هورمونی کمک کند. برای مدیریت موثر استرس، در تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن، تنفس عمیق یا یوگا شرکت کنید.

هیدراته بمانید؛ نوشیدن آب فراوان در طول روز بسیار مهم است. گاهی اوقات تشنگی می‌تواند با گرسنگی اشتباه گرفته شده و منجر به خوردن میان‌وعده‌های غیرضروری گردد.

معاینات منظم انجام دهید؛ بررسی‌های منظم پزشکی می‌تواند به شناسایی مشکلات زمینه‌ای سلامتی که ممکن است بر ثبات وزن تأثیر بگذارد کمک کند.

دویچه وله

نمک زیاد و کم‌آبی بدن دلیل همه‌گیری چاقی است

پژوهش‌های علمی و رسانه‌ها مملو از هشدار در مورد نقش شکر، کربوهیدرات، چربی اشباع‌شده، و کم‌تحرکی در بروز چاقی است. با وجود این، میلیون‌ها نفر به‌دلیل برنامه غذایی و سبک زندگی، همچنان اضافه وزن دارند یا به چاقی دچارند.

ریچارد جانسون، استاد دانشگاه کلرادو، در بیش از ۲۰ سال گذشته به بررسی دلایل چاقی و عارضه‌های مرتبط با چاقی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری مزمن کلیوی پرداخته، و در مقاله‌ای که در وب‌سایت کانورسیشن منتشر شده است می‌گوید به دو تکه مهم این پازل بسیار پیچیده توجه لازم نشده است: کمبود آب بدن و مصرف بیش از اندازه نمک.

به نوشته جانسون، فروکتوز شکر ساده‌ای است که در میوه‌ها نیز وجود دارد. اما بیشتر ما فروکتوز را از شکر خوراکی و شیره ذرت می‌گیریم. این شکرها افراد را ترغیب می‌کنند که بیشتر بخورند که به افزایش وزن، تجمع چربی و وضعیت پیش‌دیابت منجر می‌شود.

بدن انسان نیز فروکتوز می‌سازد و آزمایش‌ها نشان می‌دهد به اندازه‌ای است که باعث چاقی شود.

از آن‌جا که فروکتوز از گلوکز ساخته شده است، وقتی گلوکز خون بالا می‌رود، تولید فروکتوز افزایش پیدا می‌کند. این فرایند هنگامی رخ می‌دهد که میزان زیادی برنج، غلات صبحانه، سیب‌زمینی و نان سفید مصرف کنیم.

و مهم‌تر اینکه کمبود آب بدن می‌تواند باعث تولید فروکتوز شود که به نوبه خود عامل تولید چربی است.

این پژوهشگر و استاد دانشگاه در ادامه می‌نویسد چربی دو کاربرد دارد؛ کاربرد اول ذخیره انرژی برای وقتی است که غذا در دسترس نباشد، و کاربرد دوم که شاید کمتر کسی بداند تهیه آب است.

روشن است که چربی حاوی آب نیست، اما وقتی می‌‌شکند، آب در بدن تولید می‌کند. میزان آب تولیدی قابل‌توجه و تقریبا برابر با میزان چربی سوزانده‌شده است.

نقش کمبود آب در چاقی را نباید دست‌کم گرفت. کم‌آبی معمولا پس از صرف غذاهای شور رخ می‌دهد. هم کم‌آبی و هم مصرف نمک به تولید فروکتوز و چربی منجر می‌شوند. به همین دلیل است که سیب‌زمینی سرخ‌‌شده چاق‌کننده است.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد میزان هورمون وازوپرسین در افراد چاق بالا است. این هورمون به کلیه‌ها کمک می‌کند آب را نگه دارند تا حجم ادرار را تنظیم کنند.

اما بر اساس پژوهش‌های جدید، هورمون وازوپرسین نقش دیگری هم دارد: تحریک بدن به تولید چربی.

پس برای کسی که در معرض خطر بی‌آبی یا گرسنگی قرار دارد، این هورمون حیات‌بخش است. اما برای کسانی که در معرض خطر نیستند، هورمون وازوپرسین می‌تواند همان آثار متابولیسمی را داشته باشد که فروکتوز بالا دارد، از جمله افزایش وزن، تجمع چربی، کبد چرب و وضعیت پیش‌دیابت.

بنابراین، آیا نوشیدن آب بیشتر به کاهش وزن کمک می‌کند؟ جانسون می‌گوید افزایش میزان آب دریافتی بدن فرایند افزایش وزن و بروز وضعیت پیش‌دیابت را کند می‌کند.

او در ادامه می‌افزاید بیشتر افراد آب اندکی می‌نوشند و افزایش میزان آب دریافتی به افراد چاق کمک می‌کند وزن کم کنند.

جانسون متذکر می‌شود هشت لیوان آب در روز کافی است و فکر نکنید هرچه بیشتر بنوشید، بهتر است، زیرا مصرف بیش از اندازه به «مسمومیت با آب» منجر می‌شود.

او در پایان توصیه می‌کند با رعایت دو راهکار ساده و ارزان نوشیدن آب بیشتر و کاهش مصرف نمک، از چاقی پیشگیری کنید.

ایندیپندنت فارسی

کدام مواد‌غذایی باعث بوی بهتر بدن‌ ما می‌شود؟

در هوای گرم تابستان غدد عرق بدن ما به‌شدت فعال می‌شوند. آیا می‌توانیم به جای استفاده از افشانه‌ها و عطر‌ها بوی بدن‌مان را با خوردن مواد‌غذایی ویژه‌ای کنترل کنیم، تا جایی که حتی بوی خوشایندی بدهیم؟

همه می‌دانیم که وقتی گرم‌مان می‌شود بیشتر عرق می‌کنیم. این روشی است که بدن ما خودش را خنک نگه می‌دارد، هر قطره عرق که از روی پوست ما بخار می‌شود کمک می‌کند تا خنک شویم البته این پدیده ضروری و لازم گاهی عوارض جانبی ناخوشایندی دارد.

بله، از بوی نامطبوع عرق بدن حرف می‌زنیم.

عرق بدن هر فردی بوی خاصی دارد، عرق برخی افراد هیچ بویی ندارد در‌حالی که در برخی افراد این بو تحمل‌ناپذیر است.

پروفسور یوهان لوندستروم از مؤسسه کارولینسکا در شهر استکهلم سوئد پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه بو و بویایی انجام داده است. او دریافته است که بوی بدن ما به عوامل گوناگونی بستگی دارد.

«بوی بدن ما ترکیبی از موادی است که از غدد گوناگون ترشح و آزاد می‌شود که بخشی از آن به ژن‌ها و میزان باکتری‌های موجود در بدن (پاکیزگی و ژنتیک) و همچنین محیط اطراف (رطوبت، دما و فشار هوا) بستگی دارد و در نهایت آنچه می‌خوریم تأثیر مهمی بر بوی بدن ما دارد».

پس علاوه بر پاکیزگی و ویژگی‌های ژنتیکی، غذایی که می‌خوریم هم نقش مهمی در بوی عرق بدن ما دارد.

غذا‌هایی که بوی بدن ما را تغییر می‌دهند

ما نمی‌دانیم به طور دقیق بر اثر خوردن کدام مواد‌غذایی عرق بدن‌مان چه بویی خواهد داد (لوندستروم می‌گوید: «تا جایی که من می‌دانم این امر به طور رسمی ارزیابی نشده است») اما می‌دانیم کدام مواد‌غذایی بیشتر احتمال دارد که بر بوی عرق بدن ما اثر بگذارند.

لوندستروم می‌گوید: «افرادی که مقدار زیادی گوشت می‌خورند به‌طور‌معمول بدبو‌تر از افرادی هستند که رژیم غذایی گیاهی دارند. برای همه روشن است افرادی که علاقه وافری به خوردن سیر دارند هم عرق بدن‌شان بدبو‌تر از افراد دیگر است».

مارچوبه و ادویه‌های مختلف هم بر بوی طبیعی بدن ما اثر می‌گذارند. این مواد غذایی چه خاصیتی دارند و دارای چه موادی هستند که بوی بدن ما را تغییر می‌دهند؟

«این مواد‌غذایی دارای مواد‌ شیمیایی خاصی هستند که وارد جریان خون می‌شود و از طریق جریان خون وارد غددی می‌شود که به بیرون از بدن ترشح می‌شود. بیشتر موادی که وارد جریان خون ما می‌شوند به‌هر‌صورت بر بوی بدن ما اثر می‌گذارند».

پس اگر گوشت و سیر بخورید هر دو دارای سولفور فراوانی هستند که در صورت مصرف از مجاری گوناگون از جمله دفع باد معده و عرق از بدن خارج می‌شود.

آیا مواد‌غذایی که باعث بدبویی عرق بدن می‌شوند اشتها‌برانگیز‌تر هستند؟

هرچند پژوهش‌های محدودی در زمینه مواد‌غذایی خاصی که باعث عرق بد‌بو می‌شوند انجام شده است اما چندین پژوهش نشان داده است چه نوع رژیم‌غذایی باعث بوی عرق تند و شدید می‌شود.

یکی از این پژوهش‌ها در دانشگاه مک‌کواری استرالیا انجام شده است. ۴۳ مرد در این پژوهش شرکت کردند که پیش از پوشیدن بلوز‌های نخی بدن خود را فقط با آب شسته بودند (اجازه استفاده از هیچ نوع خوشبو‌کننده نداشتند). آنها ۴۸ ساعت بلوز‌های کتانی را بر تن داشتند که شامل یک ساعت ورزش برای فعال شدن غدد عرق بوده است و سپس بوی بدن آنها را آزمایش و بررسی کردند. نتیجه چه بود؟ بدون توجه به شدت عرق هر فرد، مردانی که مقدار بیشتری میوه و سبزیجات مصرف کرده بودند به‌طور آشکاری عرق بدن خوشبو‌تری داشتند (با کیفیت بوی شیرین ترکیبی از گل‌ها و میوه‌ها و مواد شفا‌بخش).

افرادی که چربی، گوشت، تخم‌مرغ و توفو مصرف کرده بودند هم بوی قابل‌قبولی داشتند اما افرادی که میزان کربو‌هیدرات بیشتری مصرف کرده بودند بوی شدید و ناخوشایندی می‌دادند.

پژوهش دیگری که درباره بوی عرق بدن مردان انجام شده مشاهده و مقایسه ۱۷ مرد بوده است که یک گروه رژیم‌غذایی با گوشت قرمز داشتند و گروه دیگر رژیم‌غذایی به‌طور‌کامل بدون گوشت داشتند. نمونه عرق آنها را پس از دو هفته جمع‌آوری کردند. یک ماه بعد دوباره این آزمایش را تکرار کردند و همه شرکت‌کنندگان از رژیم‌غذایی دیگری استفاده کردند.

از یک گروه ۳۰ نفره از زنان خواستند تا میزان خوشایندی و جذابیت و حسّ مردانگی بوی عرق بدن افراد مورد پژوهش را بسنجند. بوی بدن مردانی که به‌طور مداوم از رژیم‌غذایی بدون گوشت استفاده کرده بودند خوشایند‌تر بود. «بوی بدن شرکت‌کنندگانی که رژیم‌غذایی بدون گوشت داشتند به‌طور چشمگیری جذاب‌تر و خوشایند‌تر و ملایم‌تر از دیگران بود. این پژوهش نشان می‌دهد که مصرف گوشت قرمز اثری منفی بر لذت‌بخش بودن بوی بدن افراد دارد».

همانند بسیاری دیگر از پژوهش‌های علمی، پژوهش‌های چندانی با شرکت زنان انجام نشده است.

هرچند پژوهش کوچکی نشان داده است که سه زن عرق بدن خود را قبل و بعد از «محدودیت مصرف کالری» ارزیابی کرده‌اند و مردان عرق بدن این زنان را پس از شروع دوباره غذا‌ خوردن خوشایند‌تر از دوران محدودیت کالری یافته‌اند.

آیا لازم است که برای بوی بهتر بدن‌مان رژیم‌غذایی خود را تغییر دهیم؟ لوندستروم می‌گوید که البته استفاده از عطر و مواد‌ خوشبو‌کننده به‌طور منطقی آسان‌تر از خوردن مواد‌غذایی خاص برای بهبود بوی عرق بدن است. او همچنین اصرار دارد که خاطر‌نشان کند که بوی بدن فرد همیشه و همه‌جا بد نیست.

«در کشور‌های مختلف باور‌ها و دیدگاه‌های مختلفی در مورد پذیرش بوی بدن افراد وجود دارد اما به‌هر‌حال به فضا و زمینه‌ای که بوی بدن در آن سنجیده می‌شود بستگی دارد. برای مثال، بوی بدن در سالن بدن‌سازی یا در بستر و کنار فردی که دوستش داریم مفهوم دیگری دارد تا بوی بدن در موقعیتی که پاکیزگی و نظافت اهمیت دارد مانند زمانی که کنار غریبه‌ای در اتوبوس ایستاده‌ایم».

«به‌طور معمول شریک زندگی ما بوی طبیعی بدن ما را دوست دارد!»

این یکی از راه‌های سنجش میزان سازگاری و هماهنگی با دیگری است.

بی‌بی‌سی فارسی

تمام هشدارهای بدن قبل بروز حمله قلبی

در حالی‌ که به‌خوبی ثابت شده که فشار خون بالا، دیابت، استعمال دخانیات و ورزش‌ نکردن، از عوامل خطر حمله قلبی هستند، کارشناسان می‌گویند علائم مشخصی وجود دارد که در روزها و هفته‌های قبل از حمله قلبی رخ می‌دهد:

* آنژین که درد متناوب قفسه سینه است در اثر تجمع تدریجی پلاک در داخل رگ‌ها ایجاد می‌شود و می‌تواند یک علامت هشداردهنده باشد. اگر متوجه هر نوع ناراحتی در قفسه سینه شدید (آنژین می‌تواند به اشکال دیگری غیر از درد نیز ظاهر شود)، مهم است که با پزشک خود تماس بگیرید.

* گاهی اوقات حمله قلبی مترادف با درد قفسه سینه است، اما گاهی اوقات، به‌ویژه در افراد مسن، ممکن است علائم مرتبط دیگری مانند درد یا بی‌حسی که از گردن، شانه یا بازو منتشر می‌شود، وجود داشته باشد.

* درد شکم، حالت تهوع و خستگی نیز از علائم هشدار‌دهنده حمله قلبی هستند. اما این علامت مخصوص همه بیماران نیست.

* اگر ناگهان دچار عدم تعادل می‌شوید، اتاق شروع به چرخیدن می‌کند یا بینایی شما کاهش می‌یابد، بدن شما ممکن است در مورد حمله قلبی قریب‌‌الوقوع هشدار دهد. اگر این علائم را تجربه کردید، فوراً به اطرافیان خود اطلاع دهید.

* فشار در قفسه سینه، مشکل در تنفس یا تنگی نفس با یا بدون ناراحتی قفسه سینه می‌تواند گاهی اوقات یک علامت هشدار برای حمله قلبی باشد.

* تعریق زیاد در حالت استراحت و یا تجربه عرق سرد می‌تواند از علائم هشدار‌دهنده حمله قلبی باشد.

* بازه زمانی بین علائم و حمله قلبی، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت به نظر می‌رسد. اما تقریباً دو سوم از بیماران می‌توانند یک ماه قبل از حمله قلبی به زمانی اشاره کنند که درد قفسه سینه را تجربه کرده‌اند. برخی از افراد نیز ممکن است در روزهای منتهی به حمله قلبی متوجه علائم شوند.

* اقدامات ساده مانند پیاده‌روی روزانه یا انتخاب غذاهای سالم می‌تواند همراه با دانستن اعداد فشار خون، کلسترول و قند خون و آگاهی از علائم هشدار‌دهنده حمله قلبی، به کاهش احتمال بروز این عارضه کمک کند.

دویجه وله

سالم‌ترین و مغذی‌ترین ماده غذایی جهان چیست؟

کلم بروکلی، آووکادو، دانه چیا یا پرتقال سرشار از ویتامین C، کدام یک برای بدن مفیدتر است؟ محققان دانشگاه ویلیام پاترسون در نیوجرسی در جستجوی سالم‌ترین ماده غذایی جهان، ۴۱ نوع میوه و سبزیجات را مورد بررسی قرار دادند و با یکدیگر مقایسه کردند.

شاید شما هم از شنیدن نتیجه این تحقیقات شگفت زده شوید، چون حتی اگر باغچه‌ای نداشته باشید می‌توانید این سبزی را پرورش دهید و از خوردن آن لذت ببرید.

این سالم ترین ماده غذایی دنیاست

محققان در این مطالعه مواد غذایی را از نظر تراکم مواد مغذی مورد بررسی قرار دادند. در نهایت یک نوع سبزی با کسب ۱۰۰ امتیاز‌ در جایگاه نخست رده بندی سالم ترین غذاها قرار گرفت و حتی کلم چینی با ۹۱.۹۹ امتیاز، برگ چغندر ۸۹.۲۷ امتیاز، چغندر ۸۷.۰۸ امتیاز و اسفناج ۸۶.۴۳ امتیاز را نیز پشت سر گذاشت. اما این چه سبزی است که از همه این مواد سالم‌تر است؟ پاسخ ترتیزک آبی است.

چه چیزی باعث می‌شود این سوپر ماده غذایی بسیار سالم باشد؟

ترتیزک آبی حاوی انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی ثانویه است. فقط ۱۰۰ گرم از این گیاه برای پوشش بیشتر نیاز روزانه به ویتامین C کافی است، یعنی ویتامین C این گیاه بسیار بیشتر از پرتقال و لیمویی است که همه مان آن را به عنوان یک تقویت کننده سیستم ایمنی می‌شناسیم.

علاوه بر این، ترتیزک آبی دارای مقادیر زیادی آهن، کلسیم، پتاسیم و منیزیم، موادی که برای ساخت استخوان و عضله ضروری هستند. مقدار قابل توجهی ویتامین K موجود در این گیاه می‌تواند به جلوگیری از آسیب سلولی در مغز کمک کند. آنتی اکسیدان‌های موجود در ترتیزک آبی از آسیب دیدن DNA ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند و حتی ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد. ترتیزک آبی یک ضد سرفه طبیعی نیز هست. فرای همه این‌ها بر اساس یافته‌های محققان نیوجرسی، این سبزی همچنین دارای اثر سم زدایی و پاکسازی خون است.

ترتیزک آبی چیست؟

اول از همه، ترتیزک آبی را نباید با شاهی (تره‌ تیزک) اشتباه گرفت. شاید خیلی از شما فکر کرده باشید این همان شاهی است که در سبزی خوردن کنار آبگوشت و کباب کوبیده می‌خورید اما باید بدانید این دو گونه از نظر ظاهری و طعم با یکدیگر متفاوت هستند، شاهی باغی دارای ساقه‌های کوتاه با برگ‌های تقریبا بزرگ است، در حالی که ساقه‌های ترتیزک آبی ۱۵ سانتی‌متر و برگ‌هایش حدود ۳ سانتی‌متر است، طعم آن نیز شبیه خردل است.

ترتیزک آبی در محیط‌های مرطوب رشد می‌کند، به همین خاطر در طبیعت، بیشتر در کنار نهرها و رودخانه‌ها دیده می‌شود. اما می‌توانید بذر آن را در گلدانی در خانه نیز بکارید، مهمترین چیزی که باید رعایت کنید این است که خاک را همیشه مرطوب نگه دارید و آن را زیر نور مستقیم آفتاب قرار ندهید. به این ترتیب، این گیاه می‌تواند حتی در یک بالکن کوچک نیز رشد کند.

چرا نباید زیاد از آن بخوریم؟

همانطور که قبلا ذکر شد ۱۰۰ گرم ترتیزک آبی، بیشتر نیاز روزانه به ویتامین C را برطرف می‌کند. اما نباید فراموش کرد ۱۰۰ گرم از این گیاه یعنی یک کاسه بزرگ پر از ترتیزک آبی و خوردن این حجم از این گیاه به دلیل داشتن برخی روغن‌ها می‌توانند باعث تحریک مثانه، کلیه و معده شود. در عوض بهتر است این سبزی را داخل سالاد، لقمه نان و پنیر یا داخل سبزی خوردن استفاده کنیم. بنابراین نباید فراموش کنیم که خوردن غذا در حجم کم همیشه بهتر است حتی اگر چیزی که می‌خورید سالم‌‌ترین ماده غذایی جهان باشد.

یورونیوز فارسی

بهتر است هر شب سر موقع به خواب برویم

فیلیپا راکسبی / گزارشگر بهداشت بی‌بی‌سی

یک مطالعه تازه حاکیست که تغییرات کوچک در عادات خواب میان روزهای کاری و استراحت می‌تواند به تغییرات ناسالم در باکتری‌های معده منجر شود.

محققان بریتانیایی دریافتند که این می‌تواند تا حدودی نتیجه افت کیفیت رژیم غذایی در اثر پدیده به اصطلاح «جت لگ اجتماعی» باشد، یعنی زمانی که ساعات رفتن به خواب در طول هفته تغییر می‌کند.

از قبل معلوم بود اختلال شدید در ساعات خواب، به خصوص به علت شیفت‌های متفاوت کاری، تاثیری منفی بر سلامتی دارد.

ثابت نگه داشتن ساعت رفتن به رختخواب و بیداری و داشتن یک رژیم غذایی متوازن ممکن است خطر بیماری را کاهش دهد.

مطالعه به روی تقریبا هزار بزرگسال توسط محققان در کینگز کالج لندن دریافت که حتی تفاوتی ۹۰ دقیقه‌ای نسبت به میانگین زمان رفتن به خواب شبانه در طول یک هفته عادی می‌تواند بر نوع باکتری‌های معده ما اثر بگذارد.

داشتن طیف وسیعی از گونه‌های متفاوت باکتری در دستگاه گوارشی خیلی مهم است. برخی باکتریها بهتر از دیگران هستند، اما داشتن ترکیب درست، نقشی مهم در جلوگیری از رشته‌ای از بیماری‌ها دارد.

کِیت برمینگام نویسنده این مطالعه و محقق ارشد تغذیه در شرکت علم بهداشت «زوئی» گفت نوسان در ساعات خواب «می‌تواند رشد باکتری‌هایی را تشویق کند که رابطه خوبی با سلامتی ما ندارند.»

به خواب رفتن و بیدار شدن در ساعات خیلی متفاوت در طول هفته، در مقایسه با آخر هفته، به «جت لگ اجتماعی» معروف است.

براساس این مطالعه تصور می‌شود که در بریتانیا بیش از ۴۰ درصد جمعیت دچار آن باشند که بیشتر در میان نوجوانان و جوانان دیده می‌شود، اما با افزایش سن کاهش می‌یابد.

شرکت‌کنندگان در این مطالعه از نظر ساعات خواب تحت نظر قرار گرفتند، خون و مدفوع آنها آزمایش شد و همه غذاهای مصرفی آنها طی یک پرسشنامه ثبت شد.

احتمال مصرف یک رژیم حاوی مقدار زیادی سیب‌زمینی، از جمله چیپس و سیب‌زمینی سرخ کرده، به علاوه نوشیدنی‌های شیرین و میوه و مغزدانه‌های کمتر در افرادی که «جت لگ اجتماعی» داشتند (۱۶ درصد) بیشتر بود.

مطالعات قبلی نشان می‌داد که نوسان در ساعات خواب با مصرف کمتر فیبر غذایی همراه است. سایر مطالعات نشان داده بود که جت لگ اجتماعی به افزایش وزن، بیماری و خستگی ذهنی مرتبط است.

دکتر برمینگام گفت: «کیفیت بد خواب روی انتخاب‌های ما اثر می‌گذارد و باعث می‌شود به غذاهای دارای نشاسته و شکر بالا گرایش پیدا کنیم.»

یک رژیم غذایی ناسالم می‌تواند بر میزان باکتری‌های مشخص در معده اثر بگذارد.

محققان دریافتند که سه عدد از شش گونه باکتری‌های فراوانتر در معده افراد دارای جت لگ اجتماعی، به تغذیه بدتر، چاقی و میزان بالاتر تورم و سکته مغزی مرتبط است.

رابطه میان خواب، رژیم غذایی و باکتری معده پیچیده است و محققان می‌گویند که نیاز به مطالعات خیلی بیشتری وجود دارد.

نتایج این مطالعه در نشریه اروپایی تغذیه (European Journal of Nutrition) چاپ شده است.

این ۸ عادت تا ۲۴ سال به عمر شما اضافه می‌کند

یورونیوز: آیا می‌خواهید ۲۴ سال بیشتر زندگی کنید؟ براساس مطالعه‌ای که روی داده‌های مربوط به کهنه سربازان آمریکایی انجام شده، شما می‌توانید در ۴۰ سالگی با ۸ مدل سبک زندگی، عمر خود را ۲۴ سال بیشتر کنید. در ۵۰ سالگی چطور؟ مشکلی نیست. اگر این ۸ روش را انتخاب کنید می‌تواند ۲۱ سال به عمر خود اضافه کنید.

اگر در ۶۰ سالگی شروع کنیم چه؟ اگر این هشت عادت سالم را در این سن آغاز کنید هنوز می‌توانید ۱۸ سال به عمر خود بیفزایید.

ژوان مای نگوین، نویسنده این مطالعه و متخصص علوم پزشکی به شبکه خبری سی‌ان‌ان می‌گوید: «یک دوره ۲۰ ساله وجود دارد که در آن می‌توانید این تغییرات را ایجاد کنید. چه به صورت تدریجی و چه به صورت یک مرتبه می‌توانید این دستورات را انجام دهید.»

او می‌افزاید: «ما همچنین تجزیه و تحلیلی انجام دادیم تا ببینیم که آیا وجود افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، کلسترول بالا، سکته مغزی، سرطان و موارد مشابه در نتیجه این مطالعه تغییری ایجاد خواهد کرد یا خیر. ما این گروه را از آزمایش‌ها حذف کردیم و دیدیم تغییری مشاهده نشد. بنابراین حتی اگر بیماری مزمن دارید، این تغییرات می‌تواند برای افزایش طول عمر شما کمک کننده باشد.»

این عادات جادویی چیست؟ چیزی که همیشه شنیده‌ایم این بوده که ورزش کنید، رژیم غذایی سالم داشته باشید، استرس را کاهش دهید، خوب بخوابید، روابط اجتماعی مثبت را تقویت کنید. از طرف دیگر سیگار نکشید، الکل زیاد ننوشید و به مواد مخدر معتاد نشوید.
نگوین می‌گوید: «هرچه زودتر این اقدامات را انجام دهید بهتر است، حتی یک تغییر کوچک در سن ۴۰، ۵۰ و ۶۰ سالگی می‌تواند سودمند باشد. انجام دادن این اقدامات اصولا برای عموم مردم قابل دسترس است.»

این مطالعه که در نشست سالانه انجمن آمریکایی تغذیه ارائه شد، سبک زندگی ۷۲۰ هزار سرباز نظامی آمریکا بین سنین ۴۰ تا ۹۹ سالگی را بررسی کرده است.

به گفته نگوین، افزودن تنها یک رفتار سالم به زندگی یک مرد در ۴۰ سالگی، می‌تواند ۴.۵ سال به زندگی او بیفزاید. اضافه کردن یک عادت رفتاری سالم دیگر این سال‌های اضافی را می‌تواند به ۷ سال برساند. سه سبک سالم زندگی هم باعث افزایش ۸.۶ سال به عمر مردان می‌شود. هرچه تعداد عادات سالم بیشتر باشد، فواید بیشتری دارد و می‌تواند نزدیک به نیم قرن زندگی اضافی به همراه داشته باشد.

این عادات رفتاری در میان زنان هم می‌تواند به افزایش طول عمر منجر شود، اما در مقایسه با مردان کمی متفاوت است. اتخاذ تنها یک رفتار سالم ۳.۵ سال به عمر زنان اضافه می‌کند. دومین رفتار سالم ۸ سال و سومین رفتار منجر به اضافه شدن ۱۲.۶ سال به عمر زنان می‌شود. انجام تمام این عادات می‌تواند ۲۲.۶ سال به زندگی زنان اضافه کند.

پس از تنظیم سن، شاخص توده بدنی، جنس، نژاد و قومیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و سطح درآمد خانواده، این تحقیق نشان داد که «مرگ و میر کسانی که هر هشت عامل سبک زندگی سالم را اتخاذ کرده‌اند در مقایسه با کسانی که هیچ کدام را رعایت نکرده‌اند، ۸۷ درصد کاهش داشته است.»

رتبه بندی سبک‌های سالم زندگی

این مطالعه هشت عادت سالم سبک زندگی را رتبه بندی کرده است. در این رتبه بندی مشخص شده که کدام یک از آنها تاثیر بیشتری در افزایش طول عمر دارند.

۱. ورزش کردن: اولین عادت با تاثیرگذارترین رفتار سالم زندگی برای افزایش طول عمر، ورزش کردن است. ورزش یکی از مهم‌ترین رفتارهایی است که هر فردی می‌تواند برای بهبود سلامت خود انجام دهد. ورزش کردن خطر مرگ و میر به هر دلیلی را ۴۶ درصد کاهش می‌دهد.

یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که برای دریافت مزایای این عادت سالم سبک زندگی، لازم نیست حتما ورزش‌های شدید انجام دهید. مثلا اگر بتوانید بدون از دست دادن نفس از پله‌ها بالا بروید هم قبول است.

۲. عدم اعتیاد: اعتیاد نداشتن به مواد مخدر دومین عامل مهم افزایش طول عمر است و خطر مرگ زودهنگام را تا ۳۸ درصد کاهش می‌دهد.

۳. سیگار نکشیدن: «هرگز سیگار نکشیدن» خطر مرگ را تا ۲۹ درصد کاهش می‌دهد. اما اگر فردی قبلا سیگاری بوده، این دیگر شامل حال او نمی‌شود. البته که ترک کردن سیگار در هر مرحله از زندگی فواید زیادی برای سلامتی دارد.

۴. مدیریت استرس: مدیریت کردن استرس مرگ زودهنگام را تا ۲۲ درصد کاهش می‌دهد.

۵. رژیم غذایی گیاهی: براساس این مطالعه، رژیم غذایی گیاهی شانس شما برای زندگی طولانی را تا ۲۱ درصد افزایش می‌دهد. البته این به این معنی نیست که شما باید گیاهخوار باشید. یک برنامه گیاهی سالم مانند رژیم غذای مدیترانه‌ای پر از غلات کامل و سبزیجات سبز می‌تواند کمک کننده باشد.

۶. پرهیز از نوشیدن الکل: پرهیز از نوشیدن بیش از حد الکل یکی از عاد‌ت‌های سبک زندگی سالم است که خطر مرگ را تا ۱۹ درصد کاهش می‌دهد. نوشیدن بیش از حد الکل به مصرف بیش از ۴ نوشیدنی الکلی در روز گفته شده است.

۷. خواب مناسب شبانه: خوابیدن حداقل ۷ تا ۹ ساعت در شب مرگ زودهنگام به هر دلیلی را تا ۱۸ درصد کاهش می‌دهد.

۸. داشتن روابط اجتماعی مثبت: این مطالعه نشان می‌دهد که داشتن روابط اجتماعی مثبت ۵ درصد به طول عمر کمک می‌کند. با این حال کارشناسان می‌گویند که تنهایی و انزوا به ویژه در میان افراد مسن، در حال گسترش و نگران‌کننده است.

به تازگی مطالعه‌ای نشان داده افرادی که انزوای اجتماعی را تجربه کردند در مقایسه با افرادی که از نظر اجتماعی منزوی نبودند، ۳۲ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس به هر دلیلی قرار داشته‌اند.

پول خود را برای بیوتین یا کلاژن‌ها دور نریزید

داروهای مکملی که ادعا می‌کنند وضعیت ظاهر و پوست اشخاص را بهبود می‌بخشند در یک دهه گذشته محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰میلادی درصد آمریکایی‌هایی که گزارش داده‌اند از ویتامین مو، پوست و ناخن استفاده کرده‌اند از ۲.۵ درصد به ۴.۹ درصد افزایش یافته است.

اما کارشناسان در مورد عوارض و خطرات این مکمل‌ها هشدار داده‌اند. به گفته آنها مکمل‌های پوست، مو و ناخن اغلب حاوی بیوتینی بسیار بیشتر از نیاز بدن هستند. مقاله تحقیقاتی منتشر شده در مجله آکادمی پوست آمریکا به این مساله پرداخته است.

دکتر ربکا هارتمن، استادیار دانشگاه پزشکی هاروارد و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید که دوزهای بالای بیوتین «می‌تواند نتایج آزمایش‌هایی را مانند آزمایش تیروئید، قلب حتی آزمایش ویتامین دی تغییر دهد».

دوز توصیه شده روزانه بیوتین برای بزرگسالان ۰.۰۳ میلی‌گرم است. به گفته سازمان غذا و داروی آمریکا در برخی موارد این مکمل‌ها، بیوتینی ۶۵۰ برابر این مقدار مورد نیاز داشته‌اند.

به گفته دکتر هارتمن، سطوح بالای بیوتین تا این حد به طور بالقوه می‌تواند منجر به تشخیص نادرست پرکاری تیروئید شود و برتوانایی پزشکان در تشخیص حملات قلبی بیماران تاثیر بگذارد.

دکتر آدام فریدمن، رئیس درماتولوژی دانشگاه جورج واشنگتن هم در این باره می‌گوید که این عوارض گاهی اوقات می‌تواند کشنده باشد. او به پرونده فردی اشاره می‌کند که به دلیل حمله قلبی فوت کرد اما در آزمایش‌های او سطح تروپونین مقدار نگران‌کننده‌ای را نشان نمی‌داد؛ چراکه سطح تروپونین این فرد به دلیل مصرف بیوتین برای رشد مو، بالا نبوده است.

فریدمن می‌گوید که بیوتین یا ویتامین ب۷ در بیشتر غذاها و مولتی ویتامین‌ها یافت می‌شود، بنابراین افراد به ندرت به این مکمل‌ها نیاز دارند.

راه طبیعی برای دریافت بیوتین و کلاژن: یک رژیم غذایی متعادل

دکتر هارتمن می‌گوید ادعاهایی که نشان می‌دهند بیوتین برای سلامت مو، پوست و ناخن مفید است، بیشتر داستان‌سرایی است.

همچنین در حالی که داده‌های اولیه نشان می‌دهد که کلاژن ممکن است پوست شما را سالم‌تر کند، اما هارتمن معتقد است که تحقیقات بیشتری برای تثبیت این ادعا نیاز است.

صرف‌نظر از این موضوع، محققان بر این باورند که یک رژیم غذایی کامل، طبیعی‌ترین و ایمن‌ترین راه برای دریافت مواد مغذی زیبایی مانند بیوتین و کلاژن است.

غذاهایی که سرشار از بیوتین هستند عبارتند از زرده تخم مرغ، لوبیا، آجیل و دانه‌ها. موادغذایی که به تولید کلاژن کمک می‌کنند هم شامل گوشت‌ها، آب قلم، ژلاتین، لبنیات، لوبیا و سویا و میوه‌ها می‌شود.

سبزیجات برگ‌دار و سبزیجات ریشه‌دار حاوی ویتامین سی، روی و مس هم مهم هستند.

اما قبل از مصرف هر مکملی مهم است که این سوالات را از خود بپرسید:

- آیا واقعا مواد موثری که ادعا می‌کند را دارد؟
- چه شواهدی استفاده از این مقدار خاص در این محصول خاص را تایید می‌کند؟
- آیا این شرکت قابل اعتماد برای خرید این محصول خاص است؟
- آیا توسط شخص ثالث آزمایش شده و آیا احتمالا آلاینده‌‌هایی در آن وجود دارد؟
- آیا قبل از مصرف آن، با پزشک خود مشورت کرده‌ام؟

هارتمن و سایر متخصصان پوست همچنین می‌گویند که اگرچه مکمل‌های کلاژن که به عنوان مکمل برای سلامت پوست معرفی می‌شوند، اغلب می‌توانند بدون نگرانی مصرف شوند، اما بعد از آزمایش این محصولات مشخص شد که بسیاری از مارک‌های محبوب حاوی فلزات سمی مانند سرب و جیوه بوده‌اند.

دکتر آدام فریدمن نیز می‌گوید که احتمالا مصرف کلاژن «آسیب نخواهد زد»، اما «راهنمایی‌های کمی در رابطه با دوز مناسب مصرف وجود دارد».

او ادامه داد: «من به بیمارانم توصیه میکنم که بیوتین مصرف نکنند. از نظر من واقعا هیچ مزیت اضافه‌ای ندارد و فقط ضرر بالقوه است.»

یورونیوز

تاثیر مثبت «حمام پا» در بهبود کیفیت خواب

یورونیوز: پژوهشگران می‌گویند قرار دادن پاها در آب داغ برای دقایقی قبل از رفتن به رختخواب می‌تواند تاثیرات مثبتی در بهبود کیفیت خواب داشته باشد.

خیس کردن پاها، یا آنچنان که در بعضی جاها «حمام پا» نامیده می‌شود، یکی از سنت‌های درمانی کهن در شرق آسیا محسوب می‌شود.

در سال‌های اخیر مطالعات فزاینده‌ای درباره تاثیر خیس کردن پاها بر کیفیت خواب انجام شده است و دانشمندان می‌گویند این کار می‌تواند نتایج مثبتی برای خواب افراد در بر داشته باشد.

پیشتر یک مطالعه نشان داده بود که ۲۰ دقیقه خیس کردن پاها تأثیر مثبتی بر مشکل دیر به خواب رفتن و همچنین افزایش کل مدت خواب دارد. محققان در این آزمایش از شرکت‌کنندگان خواسته بودند تا برای مدت ۶ هفته قبل از خواب پاهای خود را به مدت ۲۰ دقیقه در آب گرم (۴۱ تا ۴۲ درجه سانتیگراد) قرار دهند.

مطالعه‌های دیگر همچنین بهبودهایی را در کارایی خواب، به ویژه در کسانی که کیفیت خواب پایینی دارند، نشان داده است. نتایج یک پژوهش که در سال ۲۰۱۳ انجام شده است نشان می‌دهد دو بار خیساندن پاها در آب داغ در طول روز انرژی شرکت‌کنندگان را بهبود می‌بخشد.

یافته‌های یک پژوهش دیگر نیز در سال ۲۰۱۶ نشان می‌داد  خیساندن منظم پا در افراد مسن می‌تواند استرس آنان را کاهش دهد.

دکتر دانیل بارون، دستیار در مرکز پزشکی خواب ویل کورنل آمریکا، در این باره می‌گوید: «داده‌های بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد گرم شدن اندام‌ها، چه دست‌ها یا پاها، در واقع دمای مرکزی بدن شما را تغییر می‌دهد. این امر می‌تواند با منتقل کردن ثقل حرارتی بدن به پاها به کاهش دمای مرکزی و در نتیجه به بهبود خواب کمک کند.»

دکتر بارون اضافه کرد: «این کار همچنین تأثیرات مفیدی در به خواب رفتن و همینطور طولانی کردن مدت خواب دارد، چیزی که در مورد خوابیدن با جوراب نیز صادق است.»

هرچند محققان می‌گویند حمام پا اثرات مثبتی به همراه دارد، با این حال آنان هشدار می‌دهند که در چند مورد این کار نمی‌تواند ایده خوبی به شمار رود.

برای مثال انجمن دیابت آمریکا هشدار داده است که افراد مبتلا به دیابت هرگز نباید پاهای خود را در آب داغ خیس کنند، زیرا گردش ضعیف خون می‌تواند درک میزان حرارت آب را برای فرد دشوار کند و منجر به خشکی پوست یا سوختگی شود.

همچنین کسانی که به نحوی با انواع آسیب ناشی از نوروپاتی در پاها روبرو هستند، بهتر است قبل از شروع روتین خیس کردن پاها با پزشک خود مشورت کنند و در صورت بلامانع بودن انجام آن، همیشه دمای آب را اندازه‌گیری کنند تا آن را در محدوده ایمن (زیر ۴۳ درجه) نگه دارند.

آیا «طلاق خواب» به خواب بهتر کمک می‌کند؟

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که نظم خوابتان، چه زمانی که قصد خوابیدن دارید و چه زمان بیدار شدنتان، تحت تاثیر شریک زندگی‌تان قرار بگیرد؟

اگر خواب شما هم به خاطر خروپف، یا بی‌پتو ماندن در طول شب، یا زنگ ساعت شریک زندگی‌تان در ساعت متفاوتی با زمان بیدار شدن شما، باعث می‌شود آشفته بخوابید، بدانید که تنها نیستید.

این موضوع به‌قدری شایع است که در رسانه‌های اجتماعی هشتگی با عنوان «طلاق خواب» (sleepdivorce#) به راه افتاده است، و کاربران درباره این ایده که «از شریک زندگی‌تان جدا بخوابید، تا بهتر بخوابید»، صحبت می‌کنند.

در رسانه اجتماعی تیک‌تاک، این هشتگ بیش از ۳۵۰ هزار بار دیده شده است، و یک نظرسنجی از آکادمی پزشکی خواب آمریکا نشان داد که بیش از یک‌سوم آمریکایی‌ها در اتاق‌های جداگانه می‌خوابند.

کارشناسان معتقدند «طلاق خواب» می‌تواند برای کسانی که به‌دنبال خواب شبانه بهتری‌اند، مزایای بالقوه‌ای داشته باشد.

دکتر آرین فلین ایوانز، مشاور آکادمی پزشکی خواب آمریکا، به سی‌بی‌اس نیوز (CBS News) می‌گوید که جدا خوابیدن برای برخی از شرکای زندگی مزایایی دارد. او در ادامه با استناد به مطالعات می‌گوید که اختلال خواب یکی از زوج‌ها می‌تواند بر کیفیت خواب دیگری تاثیر منفی بگذارد. همچنین عادت خواب متفاوت یک زوج مثل وقتی یکی از افراد شب‌زنده‌دار است و دیگری در اولین ساعت‌های شب خوابش می‌گیرد، بر کیفیت خواب هر دو نفر آن‌ها تاثیر منفی می‌گذارد.

البته ایوانز به این نکته نیز اشاره می‌کند که چون پزشکان خواب از گزارش شرکای تختخواب برای کمک به شناسایی مشکلات فردی که اختلال خواب دارد استفاده می‌کنند، بنابراین خوابیدن با شریک زندگی‌ می‌تواند باعث تشخیص برخی از شرایط سلامتی شود که فرد از آن‌ها اطلاع ندارد.

به‌عنوان‌مثال، اگر فردی گزارش دهد که شریک تختخوابش با صدای بلند خروپف می‌کند، ممکن است به فرد کمک کند که برای درمان وقفه تنفسی در خواب (آپنه خواب: یک اختلال خواب است که باعث توقف یا کاهش تنفس برای مدتی کوتاه،اما با تعداد دفعات زیاد در طول خواب می‌شود) اقدام کند.

دکتر سوجی کانساگرا، نویسنده کتاب «فرزندم نمی‌خوابد» و مدیر «برنامه پزشکی اعصاب خواب کودکان دوک»، دراین‌باره به «یاهو لایف» می‌گوید که طلاق خواب یک تصمیم متقابل بین دو نفر است که طبق قرارداد اجتماعی معمولا از یک‌تخت مشترک استفاده می‌کنند، اما برای بهبود کیفیت خوابشان، تصمیم می‌گیرند جدا بخوابند.

دکتر سوجی ادامه می‌دهد که اگرچه ازنظر کلاسیک، این مفهوم به معنای خوابیدن در اتاق‌های مختلف است، اما زوج‌ها با استفاده از پتوهای متفاوت، یا استفاده از دو تخت یک نفره در یک اتاق نیز می‌توانند شرایط خواب بهتری برای خودشان مهیا کنند.

دکتر دانیل شید، متخصص خواب در شبکه بهداشت آلگنی، نیز پیش‌تر به سی‌بی‌اس پیتسبورگ گفته بود که اگر زوج‌ها با خودشان صادق باشند، احتمالا متوجه خواهند شد که آیا مشکلی وجود دارد یا خیر.

به گفته او، خروپف، تکان خوردن‌های زیاد هنگام خواب، صبح زود بیدار شدن برای رفتن به سر کار، یا استفاده چندباره از سرویس بهداشتی در طول شب، شریک زندگی‌تان را اذیت می‌کند، علاوه بر این‌ها عواملی مانند ترجیحات متفاوت در نور، دما یا حتی استفاده از تلویزیون در شب هم می‌توانند کیفیت خواب افراد را کاهش دهند.

اما دکتر شید اضافه می‌کند که اگر مشکل خواب وجود نداشته باشد، خوابیدن در یک‌تخت بهتر است. او می‌گوید که بدن ما اکسی‌توسین و برخی مواد شیمیایی دیگری -که به آن‌ها «هورمون‌های نوازش» می‌گویند- آزاد می‌کند که باعث می‌شود احساس خوشی و نزدیکی بیشتری به شخصی که برایمان مهم است داشته باشیم.

دکتر ایوانز هم خاطرنشان می‌کند که اگر شریک زندگی‌تان مشکل خواب دارد، جدا خوابیدن نباید راه‌‌حل آن باشد.

به گفته او، زوج‌ها همیشه باید به‌دنبال درمان تخصصی برای شناسایی اختلالات خواب باشند. این تنها راه برای اطمینان از داشتن خوابی راحت و خوب است.

ایده دیگری که درباره «طلاق خواب» وجود دارد، این است که برخی معتقدند نخوابیدن در یک‌تخت به معنای آسیب دیدن رابطه صمیمانه است، اما کارشناسان می‌گویند که الزاما این‌طور نیست، فقط باید مطمئن شوید که راه‌هایی برای جبران زمانی که با همدیگر نیستید، پیدا کنید.

مری جی راپینی، زوج تراپیست (مشاور) مستقر در تگزاس، به یاهو لایف می‌گوید همه فکر می‌کنند اگر تختخوابشان را از شریک زندگی‌شان جدا کنند، رابطه جنسی کمتری خواهند داشت. اما لزوما این‌طور نیست، زیرا بسیاری از زوج‌ها وقتی به تختخواب می‌روند که بسیار خسته‌اند.

به گفته راپینی، بیشتر پیچیدگی‌های روابط جنسی افراد مربوط به شب است. او اضافه می‌کند که صرف زمان برای افزایش صمیمیت، حتی زمانی که در یک‌تخت نمی‌خوابید مهم است. او می‌گوید برخی از نزدیک‌ترین زوج‌هایی که با آن‌ها کار کرده است، در تخت‌های جداگانه می‌خوابیدند، اما در ایجاد زمان‌های دیگر برای نزدیکی و صمیمیت بسیار موفق بوده‌اند.

ایندیپندنت فارسی

آیا نوشابه‌های «رژیمی» سرطان‌زا هستند؟

یورونیوز: سازمان جهانی بهداشت شیرین کننده آسپارتام را که در نوشابه‌های رژیمی و بسیاری از خوراکی‌های دیگر به‌کار می‌رود را به عنوان یکی از علت‌های «احتمالی» سرطان در نظر گرفت. این در حالی است که یک گروه تخصصی دیگر مصرف این ماده جایگزین قند را در مقادیر محدود هنوز ایمن می‌داند.

قرار بود بالاترین مرجع بهداشتی جهان روز ۱۴ ماه ژوئیه تصمیم نهایی خود را در خصوص سرطان‌زا بودن یا نبودن شیرین‌کننده مصنوعی «آسپارتام» به صورت رسمی اعلام کند. همزمان یک گروه تخصصی دیگر هم روی همین موضوع تحقیق می‌کردند که نتایج متفاوت این بررسی‌های هم‌زمان، اوایل روز جمعه منتشر شد.

یکی از این بررسی‌ها توسط آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، از شعبات ویژه سازمان جهانی بهداشت، و گزارش دیگر از هیات منتخبی زیر نظر سازمان جهانی بهداشت و سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل بود.

آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان مستقر در لیون فرانسه به طور دوره‌ای خطرات سرطان بالقوه را بررسی می‌کند، اما در ارزیابی خود مشخص نکرده است که منظورش از «احتمالا سرطان‌زا بودن» این شیرین‌کننده چقدر است.

اگر این‌گونه باشد آسپارتام هم با ۳۰۰ عامل سرطان‌زای احتمالی دیگر، از جمله عصاره آلوئه‌ورا، ترشی آسیایی سبزیجات و حرفه نجاری در یک ردیف قرار می‌گیرد.

بااین‌حال، دستورالعمل استفاده از این شیرین کننده تغییر نمی‌کند. دکتر فرانچسکو برانکا، مدیر تغذیه سازمان جهانی بهداشت گفت: «ما به مصرف کنندگان نمی‌گوییم که مصرف (آسپارتام) را به طور کامل متوقف کنند؛ بلکه فقط توصیه می‌کنیم کمی اعتدال را رعایت کنند.»

در اینجا نگاهی به اطلاعیه می‌اندازیم:

آسپارتام چیست؟
آسپارتام یک شیرین کننده مصنوعی کم کالری است که حدود ۲۰۰ برابر شیرین‌تر از شکر است. این ماده یک پودر سفید و بی بو و پرمصرف‌ترین شیرین کننده مصنوعی در جهان است. آسپارتام به عنوان یک افزودنی مجاز غذایی در اروپا و ایالات متحده طبقه‌بندی شده و در بسیاری از غذاها، نوشیدنی‌ها مانند کوکاکولای رژیمی، دسرها، آدامس‌ها، داروها از جمله قطره‌های سرفه و غذاهایی که برای کمک به کاهش وزن هستند، استفاده می‌شود.

آسپارتام در سال ۱۹۷۴ توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده با مصرف روزانه قابل قبول ۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تایید شد. طبق گفته این سازمان، یک فرد با ۶۰ کیلوگرم وزن می‌بایست حدود ۷۵ بسته آسپارتام مصرف کند تا به میزان غیرمجاز برسد.

کارشناسان سازمان ملل هم در سال ۱۹۸۱ ایمنی آسپارتام را ارزیابی کردند و حد مجاز روزانه ایمن را کمی پایین‌تر، یعنی در حدود ۴۰ میلی گرم آسپارتام به ازای هر کیلوگرم وزن تعیین کردند. دیوید اشپیگلهالتر، استاد بازنشسته آمار در دانشگاه کمبریج، گفت که این به این معنی است که «مردم به طور متوسط می‌توانند تا ۱۴ قوطی نوشیدنی رژیمی در روز بنوشند.»

این دو بررسی چه گفتند؟
بر اساس مطالعات انجام شده آژانس سرطان سازمان جهانی بهداشت بر روی انسان، شواهد «محدود» نشان می‌دهد که آسپارتام «احتمالا» با سرطان کبد مرتبط است.

در یک ارزیابی جداگانه، کارشناسان سازمان جهانی بهداشت و آژانس سازمان غذا و کشاورزی با به روز ارزیابی کردن ارزیابی خود و بررسی میزان مصرف روزانه قابل قبول، به این نتیجه رسیدند که «هیچ مدرک قانع کننده‌ای» در سطوح مصرفی فعلی مبنی بر خطرناک بودن آسپارتام وجود ندارد.

البته چندی پیش سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد شیرین‌کننده‌های بدون قند به کاهش وزن کمک نمی‌کنند و می‌توانند منجر به افزایش خطر دیابت، بیماری قلبی و مرگ زودهنگام در بزرگسالان شوند.

آیا باید در مورد مصرف باشیم؟
تا زمانی که از مقادیر مصرف توصیه شده فراتر نمی‌روید جای نگرانی نیست. سازمان غذا و داروی ایالات متحده اعلام کرد که این شواهد علمی همچنان مقوم نظر این مرجع غذایی در مورد «بی‌خطر بودن» آسپارتام «برای جمعیت عمومی» در مقادیر محدود مصرفی است.

تقریباً هر ماده‌ای می‌تواند در مقادیر مصرف بیش از حد خطرناک باشد. دیوید کلورفلد، کارشناس تغذیه در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه ایندیانا – بلومینگتون در این رابطه می‌گوید: «دوز سم را می‌سازد. حتی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین آ، آهن و آب در صورت مصرف بیش از حد در عرض چند ساعت شما را می‌کشند.»

پس مصرف کنندگان چه کنند؟
دکتر پیتر لوری، مدیر اجرایی «مرکز علم در منافع عمومی» معتقد است که انتخاب آسانی برای مصرف کنندگان وجود دارد. او گفت: «دست‌کم در مورد نوشیدنی‌ها، پیام ما این است که بهترین انتخاب شما نوشیدن آب یا نوشیدنی بدون شیرینی باشد.»

«آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان / IARC» پیش‌تر هم گوشت‌های فراوری شده مانند هات‌داگ و بیکن را به‌عنوان سرطان‌زا طبقه بندی کرده بود ومصرف آن را با سرطان روده بزرگ مرتبط دانسته بود.

لبنیات پرچرب می‌تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد

مصرف لبنیات پرچرب از قبیل پنیر، ماست و شیر کامل به پیشگیری از حملات قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کند. مطالعه‌ای جهانی هم نشان داده است که گوشت قرمز فراوری‌نشده نیز در زمره غذاهای سالم به حساب می‌آید.

این‌ها نتایج شگفت‌انگیز پژوهش کارشناسانی‌اند که یک رتبه‌بندی غذایی به نام امتیاز رژیم غذایی سالم آینده‌نگر شهری و روستایی (Prospective Urban and Rural Epidemiological) ایجاد کرده‌اند.

نیویورک‌پست با استناد به این مطالعه گزارش می‌دهد رژیم غذایی یادشده که به اختصار پیور (PURE) نامیده می‌شود، نشان می‌دهد که مصرف شش گروه غذایی میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات، مغزها، ماهی و لبنیات پرچرب خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می‌دهد.

در رژیم غذایی سالم، برای غلات کامل و گوشت فراوری نشده (مانند گوشت خوک و گاو به جای بیکن یا سالامی) هم جایی در نظر گرفته شده است.

دکتر اندرو منته، نویسنده این مطالعه و استادیار دانشگاه مک‌مستر کانادا، در بیانیه‌ای خبری اعلام کرد: «مردم به مصرف غذاهای کم‌چرب روی آورده‌اند... و برچسب‌های روی مواد غذایی نیز بر کم‌چرب بودن و کاهش چربی اشباع‌شده در ‌تاکید می‌کنند. با این حال نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که لبنیات عمدتا پرچرب را می‌توان حداکثر دو وعده در روز در رژیم غذایی سالم گنجاند.»

رژیم غذایی پیور که در نشریه قلب اروپا منتشر شده است، شش سنگ بنا دارد:

میوه؛ دو تا سه وعده در روز
سبزیجات؛ دو تا سه وعده در روز
حبوبات (نخود، لوبیا، عدس)؛ سه تا چهار وعده در هفته
آجیل؛ هفت وعده در هفته
ماهی؛ دو تا سه وعده در هفته
لبنیات؛ دو وعده در روز

منته  افزود: «مصرف مقدار متعادل ماهی و لبنیات چرب به کاهش خطر بیماری قلبی و عروقی می‌انجامد. همین نتایج در مورد مصرف متعادل غلات و گوشت هم صادق است؛ به شرطی که غلات تصفیه‌نشده و گوشت فراوری‌نشده باشد.»

رژیم غذایی پیور با سایر رژیم‌های غذایی سالم مانند رژیم مدیترانه‌ای متفاوت است؛ چون با استفاده از اطلاعات کشورهای ثروتمند و فقیر ایجاد شده است.

این نتایج بر اساس اطلاعات ۱۴۷ هزار و ۶۴۲ نفر از جمعیت عمومی ۲۱ کشور سراسر جهان به دست آمد و متنوع‌ترین مطالعه در مورد نتایج تغذیه و سلامت در جهان است و تنها مطالعه‌ای به شمار می‌رود که در آن، اطلاعات جمعیت کشورهای با درآمد بالا، متوسط و پایین گنجانده شده است.

او افزود: «بین رژیم غذایی پیور و نتایج سلامتی در افراد سالم، مبتلایان به بیماری قلبی عروقی و مبتلایان به دیابت در اقتصادهای مختلف دنیا ارتباط وجود دارد.»

در این مطالعه مشخص شد که رژیم‌ سالم با امتیاز پنج یا بیشتر در مقایسه با رژیم‌های ناسالم که امتیاز یک یا پایین‌تر داشتند، ۳۰ درصد خطر مرگ، ۱۸ درصد احتمال بیماری قلبی عروقی، ۱۴ درصد خطر حمله قلبی و ۱۹ درصد خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد.

با این حال دکتر سلیم یوسف، از نویسندگان این مطالعه، اشاره کرد که نتایج این مطالعه در مناطقی با رژیم غذایی بی‌کیفیت که کالری دریافتی بیشتر از کربوهیدرات تصفیه‌شده تامین می‌شد، مشهودتر بود. او گفت: «این یعنی بخش بزرگی از مرگ‌ومیرها و بیماری‌های قلبی عروقی در بزرگسالان سراسر جهان ممکن است به دلیل سوءتغذیه یا مصرف اندک غذاهای انرژی‌بخش و محافظ باشد.»

غذاهای محافظ سرشار از مواد مغذی ضروری‌اند که از بدن در برابر بیماری‌های خاص محافظت می‌کنند.

اما پیش از خوردن استیک به یک نکته دقت کنید: نویسندگان این مطالعه تاکید می‌کنند که «تنوع و اعتدال» کلید رژیم غذایی سالم است و غلات کامل و گوشت فراوری‌نشده را هم باید در حد اعتدال مصرف کرد.

نتایج این مطالعه توصیه‌های غذایی تمام این سال‌ها را دگرگون می‌کند.

دکتر داریوش مظفریان، از دانشکده علوم و سیاست تغذیه‌ای فریدمن در دانشگاه تافتس بوستون، گفت: «نتایج جدید رژیم پیور به همراه گزارش‌های پیشین نشان می‌دهد که باید در رهنمودهای پرهیز از مصرف غذاهای پرچرب تجدیدنظر کرد. وقت آن است که رهنمودهای ملی تغذیه و مداخلات مبتنی بر غذاها در مراقبت‌های بهداشتی با علم روز هماهنگ شود. جان میلیون‌ها نفر به این امر بستگی دارد.»

گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان، نزدیک به ۱۸ میلیون نفر بر اثر بیماری‌های قلبی‌عروقی جان خود را از دست دادند که این رقم حدود ۳۲ درصد کل مرگ‌و میرها است.

ایندیپندنت فارسی

اضافه وزن و خطر ابتلا به ۱۸ نوع سرطان

سال‌ها است که پزشکان در مورد ارتباط میان سرطان و چاقی هشدار می‌دهند. اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به انواع سرطان از جمله سرطان پستان، روده، کلیه و لوزالمعده را افزایش می‌دهد.

به گزارش نیویورک‌پست، پیش‌تر در مجموع ۱۳ نوع سرطان مرتبط با اضافه وزن شناسایی شده بود اما اکنون با توجه به یافته‌های پژوهشی جدید، این عدد به ۱۸ می‌رسد.

به گفته پژوهشگران، افزایش خطر ابتلا به سرطان از جوانی شروع می‌شود، بین سنین ۱۸ تا ۴۰ سال.

پژوهشگران سوابق سلامت بیش از ۲.۶ میلیون نفر در کاتالونیای اسپانیا را بررسی کردند. در سال ۲۰۰۹، این افراد ۴۰ سال به بالا سن داشتند و هیچ‌کدام به سرطان مبتلا نبودند. اما تا سال ۲۰۱۸، بیش از ۲۲۵ هزار نفر از آن‌ها به سرطان مبتلا شدند.

یافته‌های این پژوهش، که در نشریه نیچر کامیونیکیشنز منتشر شده است، نشان می‌دهد که شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی) ۲۵ به بالا به افزایش خطر ابتلا به ۱۸ نوع سرطان منجر می‌شود.

پژوهشگران دریافتند افرادی که در سنین ۱۸ تا ۴۰ سالگی اضافه وزن داشته‌اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند.

همچنین خطر ابتلا به سرطان در کسانی که مدت طولانی‌تری اضافه وزن داشته‌اند یا چاق بوده‌اند و کسانی که میزان اضافه وزنشان در جوانی بالاتر بوده بیشتر است.

سرطان‌هایی که بر اساس یافته‌های این پژوهش با اضافه وزن یا چاقی ارتباط دارند عبارت‌اند سرطان خون، لنفوم غیرهاجکین، سرطان‌های سر و گردن، و سرطان مثانه.

بر اساس داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، ۱۳ سرطان دیگر مرتبط با اضافه وزن یا چاقی سرطان مری، پستان (در زنان یائسه)، روده، رحم، کیسه صفرا، قسمت فوقانی معده، کلیه، کبد، تخمدان، لوزالمعده، تیرویید، مننژیوما (نوعی سرطان مغز) و مولتیپل میلوما (تکثیر بدخیم پلاسماسل‌های خون) را شامل می‌شود.

دکتر پاناگیوتا میترو، رئیس بخش پژوهش، سیاست‌گذاری و نوآوری صندوق جهانی پژوهش سرطان، در این زمینه می‌گوید: «شواهد نشان می‌دهد که حفظ وزن سالم در زندگی یکی از مهم‌ترین کارهایی است که افراد می‌توانند انجام دهند تا خطر ابتلایشان به سرطان را کاهش دهند، و کلید آن پیشگیری زودهنگام در بزرگسالی است.»

ایندیپندنت فارسی

چند تغییر در سبک زندگی برای پیشگیر از دیابت

بر اساس گزارش جدیدی که این هفته در مجله لنست منتشر شده، بیش از ۱.۳ میلیارد نفر ممکن است در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ با دیابت نوع ۲ زندگی کنند.

در ادامه این گزارش آمده است، انتظار می‌رود افزایش شیوع (از ۵۲۹ میلیون نفر مبتلا به دیابت نوع ۲ در سال ۲۰۲۱)، ناشی از افزایش شیوع چاقی و تغییرات جمعیتی باشد. در سال ۲۰۲۱، دیابت نوع ۲، ۹۰ درصد از موارد شیوع دیابت را تشکیل می‌داد. علت این امر ناشی از عوامل خطری از قبیل افزایش شاخص توده بدنی، رژیم غذایی بی‌کیفیت، خطرات محیطی و شغلی، مصرف دخانیات، مصرف الکل و فعالیت بدنی کم و ... گزارش شد.

این در حالیست که رئیس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال گذشته اعلام کرده بود که براساس پیمایش ملی عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۴۰۰، شیوع دیابت در کشور از ۱۱ درصد در سال ۱۳۹۵، به ۱۴ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده و به نظر می‌رسد که این روند افزایشی همچنان ادامه دارد.

حالا همزمان با هشتاد و سومین نشست علمی انجمن دیابت آمریکا، این گزارش تاکید می‌کند که در‌ حال‌ حاضر، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت که در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط زندگی می‌کنند، مراقبت‌های پیشگیرانه این بیماری را دریافت می‌کنند.

دیابت بیماری تعیین‌کننده قرن حاضر خواهد بود. از این رو سیاست دولت‌ها و جامعه پزشکی برای پیشگیری از دیابت در دو دهه آینده، وضعیت سلامت جمعیت و امید به زندگی را برای ۸۰ سال آینده شکل خواهد داد.

پیشگیری از دیابت
تغییر سبک زندگی شما می‌تواند گام بزرگی به سوی پیشگیری از دیابت باشد و هیچ‌وقت برای شروع دیر نیست. اگر در‌حال‌حاضر به‌دلیل اضافه وزن یا چاقی، کلسترول بالا یا سابقه خانوادگی، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید، پیشگیری بسیار مهم است.

ایجاد چند تغییر در سبک زندگی شما در حال حاضر ممکن است به شما کمک کند تا از عوارض جدی دیابت در آینده جلوگیری کنید. این تغییرات توسط متخصصان مایوکلینیک توصیه شده است.

کاهش وزن اضافی
کاهش وزن خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. انجمن دیابت آمریکا توصیه می‌کند که افراد مبتلا به پیش‌دیابت حداقل ۷ تا ۱۰ درصد وزن بدن خود را کاهش دهند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود.

فعالیت بدنی
تمام بزرگسالان سالم باید ۵ روز در هفته، ۳۰ دقیقه یا بیشتر ورزش‌های هوازی متوسط ​​تا شدید مانند پیاده‌روی سریع، شنا، دوچرخه‌سواری یا دویدن را مد‌نظر قرار دهند. ورزش مقاومتی حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته باید انجام شود. محدود‌کردن دوره‌های طولانی بی‌تحرکی، مانند نشستن پشت کامپیوتر، می‌تواند به کنترل سطح قند خون کمک کند.

مصرف کافی فیبر
غذاهای غنی از فیبر باعث کاهش وزن و کاهش خطر ابتلا به دیابت می‌شوند. انواع غذاهای سالم و سرشار از فیبر بخورید که عبارتند از:

میوه‌هایی مانند گوجه‌فرنگی و فلفل
سبزیجات غیر‌نشاسته‌ای مانند سبزیجات برگ‌دار، کلم بروکلی و گل‌کلم

حبوبات، مانند لوبیا، نخود و عدس
غلات کامل، مانند ماکارونی و نان گندم کامل، برنج سبوس‌دار، جو سبوس‌دار و کینوا

مصرف چربی‌های سالم
رژیم غذایی شما باید شامل انواع غذاهای حاوی چربی‌های غیراشباع باشد که به آنها “چربی خوب” می‌گویند. این چربی‌ها باعث افزایش سطح کلسترول خوب خون و سلامت قلب‌و‌عروق می‌شوند. منابع چربی‌های خوب عبارتند از: روغن زیتون، کانولا، آجیل و دانه‌ها، مانند بادام، بادام‌زمینی، بذر کتان و تخم کدو تنبل... .

دویچه وله فارسی

کاهش خطر ابتلا به زوال عقل با سی دقیقه چرت

نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که چرت کوتاه در طول روز می‌تواند از مغز شما در برابر ابتلا به زوال عقل با افزایش سن محافظت کند. محققان دریافتند این موضوع با اندازه مغز در ارتباط است.

پیش‌تر مطالعاتی نشان داده بود که چرت‌های دراز مدت می‌توانند به عنوان علائم اولیه بیماری آلزایمر در نظر گرفته شوند. اما تحقیقات دیگری نشان داد که چرت‌های کوتاه می‌توانند باعث افزایش توانایی یادگیری افراد شوند و اکنون محققان می‌گویند به شواهدی دست‌ یافتند که چرت زدن می‌تواند به جلوگیری از کوچک شدن مغز کمک کند. 

نکته قابل توجه این است که اگرچه افزایش سن در مبتلایان به مشکلات شناختی و بیماری‌ زوال عصبی باعث افزایش سرعت روند کوچک شدن مغز می‌شود، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهد که این موضوع ممکن است با مشکلات خواب مرتبط باشد.

محققان خاطرنشان کردند: «ما در جریان این مطالعات رابطه‌ای میان چرت زدن  معمول روزانه و حجم کلی مغز یافتیم. این رابطه ممکن است نشان دهنده این موضوع باشد که چرت زدن منظم می‌تواند با جبران خواب نامناسب،  باعث محافظت از افراد در برابر بیماری‌ زوال عصبی شود.»

محققان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه جمهوری اروگوئه در مجله «سلامت خواب» از چگونگی استفاده از داده‌های جمع آوری‌شده از ۵۰۰ هزار نفر در سنین بین ۴۰ و ۶۹ سال در بانک اطلاعات پزشکی بریتانیا برای این مطالعه نوشتند.

این تیم داده‌های مربوط به ۳۵ هزار و ۸۰ نفر را برای بررسی ارتباط ترکیبی از واریانت‌های ژنتیکی که پیش‌تر ارتباطشان با چرت زدن روزانه گزارش شده بود، با حجم مغز، شناخت و دیگر جنبه‌های سلامت مغز مورد مطالعه قرار داد.

با توجه به اینکه این واریانت‌ها در بدو تولد تنظیم می‌شوند و فرض بر این است که به‌طور تصادفی به فعالیت‌های مختلف تخصیص داده شده‌اند، محققان می‌توانند تأثیر چرت زدن بر مغز را با تأثیر عوامل مرتبط با سبک زندگی مثل سیگار کشیدن و فعالیت بدنی بسنجند. زیرا این عوامل می‌توانند بر عادات چرت زدن و سلامت مغز افراد تأثیر گذار باشند.

در حقیقت در ابتدای مطالعه به نظر می‌رسید افرادی که چرت میان‌روز را به ندرت تجربه می‌کنند در مجموع حجم مغز بزرگتری دارند. اما تیم تحقیقاتی با در نظر گرفتن استعداد ژنتیکی برای چرت زدن رابطه معکوسی یافت که نشان می‌دهد یافته‌های اولیه ممکن است ناشی از عوامل دیگری باشند که رابطه بین چرت زدن و اندازه مغز را مختل کرده‌اند. 

در نتیجه اگرچه هیچ ارتباطی با عملکرد شناختی مانند زمان واکنش با چرت زدن پیدا نشد، اما تیم محققان موفق شد به ارتباطی بین استعداد ژنتیکی به چرت زدن روزانه و حجم بیشتر مغز معادل با ۲.۶ تا ۶.۵ سال پیری کمتر، دست یابد.

ویکتوریا گارفیلد، محقق کالج دانشگاهی لندن گفت: «چرت زدن روزانه کوتاه‌ مدت می‌تواند به حفظ حجم مغز کمک کند و این به صورت بالقوه می‌تواند عاملی برای پیشگیری از زوال عقل محسوب شود.»

وی تاکید کرد که مطالعات پیشین نشان داده‌اند که چرت زدن تا ۳۰ دقیقه در روز سودمند است.

خانم گارفیلد همچنین افزود که عوامل بسیاری دیگری هم می‌توانند منجر به زوال عقل و همچنین کم‌شدن حجم مغز شوند.

یورونیوز

۹ خاصیت مهم یک محصول تابستانی

هندوانه منبع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد مغذی است که علاوه بر آبرسانی بدن، می‌تواند بسیاری از ابعاد مختلف سلامتی را ارتقا دهد و از برخی بیماری‌ها نیز جلوگیری کند.

هندوانه مملو از آنتی اکسیدان‌ها، ویتامین‌های A ، C و تعداد زیادی مواد مغذی دیگر است. چیزی که این میوه را منحصربه‌فرد می‌کند این است که این خوراکی شیرین در مقایسه با سایر میوه‌ها دارای قند پایین‌تری است.

هندوانه نه‌تنها یک میان‌وعده خوشمزه و شیرین است، بلکه فواید زیادی نیز برای سلامتی دارد؛ از هیدراتاسیون گرفته تا مدیریت فشار خون و کاهش وزن. در این مطلب به ۹ مورد از مزایای این میوه برای سلامتی اشاره شده است.

۱. تقویت سیستم ایمنی بدن
هندوانه با تأمین بیش از ۲۵ درصد از نیاز روزانه شما به ویتامین سی، به طور قابل توجهی سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. بسیاری از مطالعات، مصرف ویتامین سی را با ارتقای عملکرد سیستم دفاعی مرتبط می‌دانند. دریافت این ویتامین به تقویت تولید کلاژن کمک می‌کند که برای بهبود ساختار سلولی و سلامت سیستم ایمنی بسیار مهم است.

۲. آبرسانی بدن
در بین میوه‌هایی با قابلیت هیدراتاسیون، هندوانه یک سر و گردن بالاتر از بقیه میوه‌هاست. ۹۲ درصد این میوه از آب تشکیل شده و بهترین گزینه برای هیدراته نگه داشتن بدن است. هندوانه از خستگی جلوگیری کرده و انرژی شما را حفظ می‌کند، سردرد را کاهش می‌دهد و به دفع مواد زائد از بدن کمک می‌کند.

۳. نابودی سلول‌های سرطانی
هندوانه سرشار از آنتی‌اکسیدان است و به خنثی کردن رادیکال‌های آزاد در بدن، که توانایی تشکیل سلول‌های سرطانی را دارند، کمک می‌کند.

هندوانه نیز مانند سایر میوه‌های قرمز رنگ (مانند گوجه فرنگی)، حاوی مقادیر زیادی لیکوپن است. آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند لیکوپن به مبارزه با سرطان‌هایی مثل سرطان پروستات، کند کردن روند پیری و ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده در بدن کمک می‌کنند. لیکوپن موجود در هندوانه تقریباً ۴۰ درصد بیشتر از لیکوپن موجود در گوجه فرنگی است.

۴. تقویت بینایی
آب هندوانه برای کاهش استرس اکسیداتیو چشم بسیار مفید است. هم‌چنین آب هندوانه سطح آفتاب‌سوختگی چشم را کاهش می‌دهد. اگر از مشکلات بینایی رنج می‎برید، نوشیدن آب هندوانه برای بهبودی و رفع این مشکل بسیار مفید است.

۵. ایجاد حس سیری
مصرف هندوانه به شما کمک می‌کند تا برای مدت طولانی، حس سیری مضاعف داشته باشید. هم‌چنین این میوه از تجمع آب در بدن نیز جلوگیری می‌کند.

۶. کاهش فشار خون
یک برش هندوانه حاوی ۱۷۰ میلی گرم پتاسیم است؛ این ماده معدنی در کاهش اثرات سدیم بر فشار خون و برای عملکرد صحیح سیستم عصبی بسیار مفید است.

۷. مدیریت و کاهش وزن
خوردن هندوانه به عنوان پیش‌غذا یا استفاده از آن در سالاد می‌تواند یک راه مفید برای کاهش وزن باشد. از آنجا که بیش از ۹۰ درصد ساختار هندوانه از آب است، یکی از بهترین میوه‌ها برای کاهش وزن به شمار می‌رود. یک وعده ۱۰۰ گرمی هندوانه فقط ۳۰ کالری دارد.

۸. حفظ سلامت قلب
لیکوپن موجود در هندوانه برای حفظ سلامت قلب و عروق مفید است. مصرف زیاد هندوانه منجر به بهبود جریان خون از طریق شاهرگ‌ها می‌شود و به عملکرد قلبی عروقی کمک می‌کند.

۹. پیشگیری از آسم
هندوانه و سایر میوه‌ها و سبزیجاتی که سرشار از ویتامین سی هستند، با رادیکال‌های آزاد التهابی که باعث ایجاد آسم می‌شوند، مبارزه می‌کنند.

خبرآنلاین / الهه جعفرزاده
منبع: eatthis

این چهار نوشیدنی برای افزایش طول عمر موثرند

مسن‌‌ترین فرد این کره خاکی ۱۱۸ سال دارد، اما بر اساس نتایج یک تحقیق جدید انسان‌ها می‌توانند به طور نظری تا ۱۵۰ سال عمر کنند.

پایگاه خبری wellandgood گزارش داد، با وجود آنکه هر منطقه در جهان رژیم غذایی خاص و شاید متفاوت با دیگری داشته باشد، اما اکثر مردم جهان در برخی از عادت‌های غذایی با یکدیگر مشابه هستند، که به عنوان مثال می‌توان به تکیه اکثر مردم جهان به برخی از نوشیدنی‌ها برای طول عمر بیشتر اشاره کرد.

بنا بر این پژوهش چهار نوشیدنی در این امر از دیگر نوشیدنی‌ها برترند که عبارت‌اند از:

چای سبز:

یکی از دلایلی که باعث شده است چای سبز یکی از مهم‌‌ترین نوشیدنی‌های کمک‌کننده به افزایش طول عمر به شمار رود آنتی‌اکسیدان‌ها و ماده فلاونوئید در آن است که به وفور در آن یافت می‌شود و ارتباط مستقیمی با کاهش کلسترول بد دارد، به همین دلیل استفاده از چای سبز می‌تواند منجر به بهبود عملکرد قلب و عروق شود.

چای سیاه:

چای سیاه نیز همان فواید چای سبز را دارد، حاوی کافئین و آنتی‌اکسیدان است و از این رو می‌تواند از وخامت بیماری‌های مزمن از جمله دیابت از نوع دوم، سرطان، سکته مغزی و بیماری‌های قلب و عروق جلوگیری کند.

قهوه:

قهوه نیز حاوی کافئین و مملو از آنتی‌اکسیدان است.

علاوه بر آن قهوه حاوی عناصر مغزی مانند ویتامین ب ۵ (برای تولید گلبول‌های قرمز)، منگنز (برای تقویت استخوان)، پتاسیم (برای کاهش فشار خون) و منیزیم (برای تولید انرژی و کمک به خواب) است.

آب:

در اکثر نقاط جهان، مردم آب را بخشی از رژیم غذایی خود به حساب می‌آورند.

آب حاوی نمک‌های معدنی همچون کلسیم، منیزیم و پتاسیم است.

منبع: اعتمادآنلاین

سوئد یکی از کشورهای پیشگام در ترک سیگار

در حالی که عمده کشورهای جهان با معضل شهروندان سیگاری دست و پنجه نرم می‌کنند، سوئد به یکی از پیشگامان عرصه ترک سیگار تبدیل شده است.

به گزارش یورونیوز، این کشور اسکاندیناوی در مسیر تبدیل به یکی از اولین کشورهای بدون سیگار در جهان است و در ماه‌های آینده احتمالا به یکی از اولین کشورهایی تبدیل خواهد شد که در آن کمتر از ۵ درصد جمعیت بزرگسال سیگار می‌کشند.

در پانزده سال گذشته نرخ کشیدن سیگار در سوئد از ۱۵ درصد به ۵.۶ درصد رسیده است. در حالی که برنامه اتحادیه اروپا برای رساندن تعداد سیگاری‌های بزرگسال کشورهای عضو به زیر ۵ درصد برای سال ۲۰۴۰ پیش‌بینی شده است، سوئد ۱۷ سال زودتر این هدف را در دسترس می‌بیند.

دکتر دلون هیومن، از نویسندگان گزارش «تجربه سوئدی: نقشه‌راهی برای جامعه بدون دود»، به یورونیوز گفت: «هیچ کشور دیگر اتحادیه اروپا حتی به تکرار این تجربه هم نزدیک نیست.»

او با اشاره به «استراتژی پیشگامانه» سوئد برای مقابله با سیگار گفت در این کشور به سیگاری‌ها کمک می‌شود تا به جایگزین‌های «کم‌ضرر» دخانیات مانند اسنوس، کیسه‌های نیکوتین و ویپ‌ها روی بیاورند. وی اضافه کرد: «دستیابی به این موفقیت در حالی است که کشورهای دیگر در حال ممنوع کردن استفاده از محصولات کم‌ضرر هستند.»

در کشورهای اسکاندیناوی اسنوس (snus)، یک نوع تنباکوی خشک که روی لثه‌ها قرار می‌گیرد، به عنوان جایگزین سیگار مصرف بالایی دارد. فروش آن در کشورهای اتحادیه اروپا (به جز سوئد و کرواسی) غیرقانونی است، هر چند به طور گسترده در فنلاند، دانمارک و استونی استفاده می‌شود. شماری از محققان می‌گویند مصرف اسنوس با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهان و گلو مرتبط است.

تا کنون چندین کشور اروپایی، از جمله پرتغال، محدودیت‌هایی را بر ضد سیگارهای الکترونیکی وضع کرده‌اند و برای مثال مصرف آن‌ها را در فضاهای بیرونی مجاور ساختمان‌های عمومی ممنوع ساخته‌اند. دکتر هیومن به یورونیوز گفت: «هیچ محصول تنباکوی بدون خطری وجود ندارد، اما برای مثال سیگارهای الکترونیکی ۹۵ درصد کمتر از سیگار مضر هستند. برای یک فرد سیگاری بهتر است از سیگارهای سنتی به محصولات جایگزین روی بیاورد تا اینکه به سیگار کشیدن ادامه دهد.»

این در شرایطی است که اگرچه سیگارهای الکترونیکی برای سلامت انسان بهتر هستند، اما بر محیط زیست تأثیر منفی می‌گذارند. بر اساس تحقیقات شرکت متریال فوکوس (Material Focus)، این اقلام در کنار ضایعات تنباکو در حال حاضر یکی از بزرگترین منابع آلودگی پلاستیکی در جهان محسوب می‌شوند. مطابق آمارها در هر ثانیه دو سیگار الکترونیکی در بریتانیا دور ریخته می‌شود.

پایین آوردن نرخ مصرف سیگار تاثیرات قابل توجهی بر سوئد گذاشته است. این کشور کمترین درصد بیماری‌های مرتبط با دخانیات را در اتحادیه اروپا دارد. نرخ سرطان‌های مرتبط با سیگار در سوئد ۴۱ درصد کمتر از سایر کشورهای اروپایی است.

این در شرایطی است که میزان مرگ و میر به دلیل بیماری‌های مرتبط با دخانیات مانند سکته مغزی، بیماری‌های قلبی و ریوی، آمفیزم و برونشیت مزمن در سوئد نیز تقریباً ۴۰ درصد کمتر است.

کارشناسان می‌گویند در حالی که ارائه گزینه‌های جایگزین بیشتر در کاهش تعداد سیگاری‌ها تاثیر داشته، آموزش و اقدامات کنترل دخانیات نیز به افراد در ترک سیگار کمک کرده است.

ارقام بنیاد مالیات نشان می دهد که در سوئد در سال ۲۰۲۱ بر هر قوطی سیگار ۴.۵۱ یورو مالیات گرفته شده است که آن را در حدود میانگین اتحادیه اروپا قرار می‌دهد. فرانسه و ایرلند بالاترین عوارض را برای سیگار در اتحادیه اروپا وضع کرده‌اند، در حالی که بلغارستان و لهستان کمترین مالیات را بر سیگار اعمال می‌کنند.

سازمان غیردولتی «سوئد بدون دود» اعلام کرده است که اقدامات سوئد برای مبارزه با مصرف دخانیات جان بیش از ۳۴۰۰  نفر در سال را نجات داده است. این گروه می‌گوید اگر اتحادیه اروپا از آن‌ها الگوبرداری می‌کرد، می‌توانست جان ۲.۸۴ میلیون نفر را در سراسر کشورهای عضو نجات دهد.

بر اساس داده های گردآوری شده توسط آژانس آمار اروپا، یورواستات، بدترین وضعیت به لحاظ سیگار کشیدن در اروپا را بلغارستان دارد. ۲۸.۲ درصد از جمعیت این کشور روزانه تنباکو مصرف می‌کنند. پس از آن ترکیه (۲۷.۳٪)، یونان (۲۷.۲٪)، مجارستان (۲۵.۸٪) و لتونی (۲۴.۹٪). قرار گرفته‌اند.

سوئد سالهاست که طرح مبارزه با سیگار را در دستور کار دارد.  در اوایل سال ۲۰۰۵ سیگار کشیدن در همه کافه‌ها و رستوران‌های این کشور ممنوع اعلام شد. از سال ۲۰۱۹ بدین سو این ممنوعیت نشستن در فضای باز بارها، رستوران‌ها و همچنین مکان‌های عمومی را نیز شامل می‌شود.

استرس چگونه بر بدن تأثیر می‌گذارد؟

فهمیدن اینکه استرس چگونه بر بدن شما تأثیر می‌گذارد، به میزان استرس و مدت‌زمان آن بستگی دارد.

به‌ نوشته نشریه پزشکی “مدیکال‌اکسپرس” تحقیقات اخیر نشان داده است که سطوح استرس کم تا متوسط واقعاً برای توانایی یادگیری مفید است. از‌ سوی‌ دیگر، سطح استرس بالا می‌تواند بر حافظه تأثیر منفی بگذارد.

به‌ همین‌ ترتیب، استرس کوتاه‌مدت می‌تواند تأثیر متفاوتی بر بدن نسبت به استرس طولانی‌مدت داشته باشد.

متخصصان رایج‌ترین پیامدهای فیزیکی و ذهنی هر دو نوع استرس را تجزیه‌ و‌ تحلیل کرده و نکاتی را در مورد نحوه مدیریت استرس برای کمک به جلوگیری از مشکلات سلامتی در درازمدت ارائه کرده‌اند.

عوامل استرس‌زای روزانه باعث ایجاد استرس کوتاه‌مدت می‌شوند. در‌این‌هنگام، آنچه در بدن اتفاق می‌افتد این است که ماهیچه‌ها شروع به منقبض شدن می‌کنند، قلب شروع به تپیدن سریع‌تر کرده و اکسیژن بیشتری به ریه‌ها می‌رود. این وضعیت کمکی در جهت آماده‌شدن برای عوامل استرس‌زا است.

اگر عامل استرس‌زا شامل یک بحران غیرمنتظره مانند تصادف رانندگی باشد، استرس کوتاه‌مدت را تبدیل به مشکل حاد می‌کند. در این شرایط، پاسخ استرس معمولاً حدود دو تا سه‌روز طول می‌کشد.

علایم استرس حاد می‌تواند شامل موارد زیر باشد: درد شکم، حالت تهوع، سردرد، اضطراب، تحریک‌پذیری و بدخلقی، درد قفسه سینه، مشکلات خواب، دشواری در تنفس، خستگی، مشکل در تمرکز.

اما با تجربه استرس طولانی‌مدت، بدن شما در واکنش جنگ یا گریز بیش از حد قرار می‌گیرد و نمی‌تواند آرام شود. بنابراین، بدن به‌طور مداوم مملو از کورتیزول یا همان هورمون مرتبط با استرس می‌شود. این روند سطح التهاب را بالا برده و شما را در برابر بیماری‌های مزمن آسیب‌پذیر می‌کند.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ییل تاکید می‌کنند که استرس طولانی‌مدت ممکن است خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد: فشار خون بالا، سکته مغزی، بیماری قلبی، افسردگی، اختلالات اضطرابی، دیابت نوع ۲، آرتروز، چاقی، سندرم متابولیک، اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا غذا.

استرس مزمن همچنین می‌تواند خطر ابتلا به چندین نوع مختلف زوال عقل از جمله بیماری آلزایمر را افزایش دهد. با‌این‌حال خبر خوب این است که چندین روش اثبات‌شده به شما در مدیریت استرس کمک می‌کند.

به طبیعت بروید
چندین مطالعه توانایی طبیعت را در کاهش سطح استرس و تقویت سلامت روان نشان داده‌اند. یکی از این مطالعات شامل بررسی نزدیک به ۲۰ هزار شرکت‌کننده بود و نشان داد که گذراندن ۱۲۰ دقیقه در هفته در طبیعت، حس سلامت و تندرستی افراد را افزایش می‌دهد. علاوه‌ بر‌ این، می‌توانید فعالیت‌های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن، یوگا، تای‌‌چی، تمرینات تنفسی و آرامش عضلانی را امتحان کنید.

غذاهای مناسب بخورید
طبق گفته انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، خوردن رنگین‌کمانی از میوه‌ها و سبزیجات، کاهش مصرف قند و اجتناب از الکل راه‌های بسیار خوبی برای کاهش استرس هستند.

زمانی را برای استراحت اختصاص دهید
پس از تجربه تغییرات و بحران‌‌های بزرگ، مکث و استراحت ضروری است. این کار به‌معنای عدم مرور اخبار و رویدادهای منفی است، حداقل به‌طور موقت. همچنین باید یاد بگیرید که به مسئولیت‌های اضافی «نه» بگویید.

رسانه‌های اجتماعی را قطع کنید
مانند شکر و الکل، APA محدودیت قرارگیری در معرض رسانه‌ها را توصیه می‌کند. این کار می‌تواند به کاهش تأثیر روانی پردازش بسیاری از رویدادها کمک کند؛ اتفاق‌هایی که می‌تواند پاسخ استرس را تحریک کند.

بدانید چه زمانی باید کمک بخواهید
اگر احساس خستگی می‌کنید، از مواد مخدر یا الکل برای مقابله با استرس استفاده می‌کنید، یا اگر فکر آسیب‌رساندن به خود دارید، باید به‌دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. اینها نشانه‌هایی هستند که سطح استرس شما ممکن است خارج از کنترل باشد. پزشک می‌تواند با شما بر روی یک برنامه کاهش استرس که ممکن است شامل دارو، تکنیک‌های مدیریت استرس و مشاوره باشد، همکاری کند.

الینا فرهادی / دویچه وله