ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 27.02.2022, 21:59
پوتین: چه می‌خواستیم، چه شد!‏

فریدون احمدی

در یورش همه‌جانبه نظامی روسیه به اوکراین که از مدت‌ها پیش تدارک نظامی، سیاسی، تبلیغاتی شده بود، پوتین و ‏سایر رهبران روسیه با چند عامل پیش‌بینی نشده و خلاف انتظار مواجه شدند:‏

‏۱- آنها گویا این حمله نظامی را یک گردش و مانور نظامی تصور می‌کردند و به هیچ وجه انتظار چنین مقاومت جانانه‌ای را ازسوی اوکرانی‌ها و ارتش اوکراین نداشتند.‏

۲- آنها انتظار نداشتند رئیس جمهوری که با کمترین سابقه سیاسی بر جایگاه ریاست جمهوری اوکراین قرار گرفته ‏است، با رفتار و ایستادگی قهرمانانه و هشیارانه خود در این مهلکه به یک رهبر و قهرمان ملی فرابروید و اینک افتحار ‏مردم کشور خود و بسیاری از جهانیان باشد. شاید بر بسیاری اذهان تصویر امثال اشرف غنی سنگینی می‌کرد.‏

‏۳- پوتین براساس تجربیات قبلی و اطمینان از اینکه غرب مداخله نظامی نخواهد کرد، بر بی‌عملی و نظاره‌گری ‏دولتمردان کشورهای غربی حساب می‌کرد انتظار چنین واکنش سنگینی که سرانجام و بعد از چهار روز از آغاز جنگ ‏از سوی آتحادیه اروپا، ناتو و آمریکا اتخاذ شد را نداشت. تحریم‌های همه‌جانبه تجاری، تکنولوژیک، انتقال انرژی و ‏مالی از حمله سوئیفت و منجمد کردن دارائی‌های روسیه و اولیگارش روس، و همچنین کمک‌های نظامی به اوکراین و ‏تقویت حضور نظامی در کشورهای همسایه روسیه عضو ناتو. همه در کوتاه و میان مدت برای روسیه بسیار گران تمام ‏خواهد شد. پوتین تصور نمی‌کرد که رهبران کشورهای اروپائی از خواب طولانی خود بیدار شوند و بپذیرند از ۲۴ ‏فوریه سال ۲۰۲۲ جهان وارد عصر نوینی شده است. عصری که آغاز آن، پایان دوران جنگ سرد و فروپاشی اردوگاه ‏شرق بود، اینک به سر رسیده است. هنوز زود است در مورد ویزگی‌های این عصر جدید سخن گفت ولی همان‌گونه که ‏اولاف شولتس صدراعظم آلمان نیز گفت، ما اینک با دنیا و واقعیت جدیدی مواجه هستیم.‏

‏۴- توهم پوتین که با تصرف اوکراین و استقرار یک دولت دست نشانده و “ماریونت” در این کشور، روسیه به هدف ‏خود در احیای دامنه نفوذ اتحاد شوروی سابق نزدیک‌تر خواهد شد، به‌شدت در هم ریخت. برعکس تمایل به نزدیکی به ‏ناتو و داشتن یک چترحمایتی نظامی تقویت شده و در حقیقت ناتو را که پس از فروپاشی پیمان ورشو با بحران هویت ‏مواجه شده بود، معنا دار کرد. این واقعیت و هراس که کشوری مثل روسیه می‌تواند با اتکا به نیروی نظامی خود ‏مرزهای ملی و استقلال کشورها را تهدید کند، تمایل به تجهیز نظامی را بشدت تقویت کرده است. به طور مثال همین ‏امروز در جمهوری آلمان اختصاص ۱۰۰ میلیارد یورو برای تقویت و تجهیز ارتش آلمان و ضرورت تغییر قانون ‏اساسی برای رفع موانع کمک نطامی به کشورهای درگیر بحران اعلام شد.‏‎ ‎

همه این ناکامی‌ها و رفع توهم‌ها، پوتین و دیگر رهبران روسیه را به شدت آشفته و خشمگین کرده است تا جائی که ‏شتابزده برای ایجاد هراس به تهدید غیر مستقیم اتمی رو آورده و به ارتش روسیه آماده‌باش هسته‌ای داده‌اند. در تمام ‏دوران جنگ سرد علیرغم وجود سنگین‌ترین مسابقه تسلیحاتی و سوء ظن دوجانبه، عقلانیتی بر هر دو طرف حاکم بود ‏که به سادگی وارد این‌گونه ماجراجوئی‌ها نمی‌شدند اما پوتین این گربه در گوشه‌ای گیر کرده بسیار خطرناک است.‏



نظر خوانندگان:


■ تحلیل بسیار جالبی‌ کردید. این را هم من اضافه کنم که خرابتر شدن وجهه‌ی پوتین و روسیه در جهان یکی‌ دیگر از پیامد‌های این تهاجم نظامی است. نسل کنونی دنیا بیشتر از هر نسلی در گذشته خواهان صلح در جهان و ساخت دنیایی امن برای همه کشورهاست و پوتین در درک این واقعیت نیز اشتباهی فاحش کرده است.
زاهدی


■ بد نیست اشاره‌ای هم به مدعیان اسبق اردوگاه سوسیالیستی شود که این روز ها دوم خروسشان بیرون زده و علیرغم ادعاهای صلح‌طلبانه و انسان دوستانه حالا خودشان یا علنا مثل «راه توده» و «پیک‌نت» از جنایت حمایت می‌کنند یا مثل «نامه مردم« بیانیه آبکی منتشر می‌کنند.
مهرداد