سیروس مشفقی، شاعر و از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران، روز شنبه دهم خرداد در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت.
زنده یاد مشفقی با انتشار نخستین مجموعه شعرش ( پشت چپرهای زمستانی ، ۱۳۴۶) در سن ۲۴ سالگی پا به عرصه‌ی شعر و ادبیات پیشرو ایران گذاشت و سال بعد به جمع موسسان کانون نویسندگان ایران پیوست.
انتشار دو مجموعه شعر بعدی او ( پاییز ، ۱۳۴۸ و نعره‌ی جوان ، ۱۳۴۹) استقبال مخاطبان و منتقدان ادبی را در پی داشت و جایزه‌ی ادبی فروغ فرخزاد را برایش به ارمغان آورد (۱۳۵۱). سیروس مشفقی از شاعران محبوب نسل جوان در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی بود.
شعرخوانی او در سومین شب از شب‌های شاعران و نویسندگان ایران در انستیتو گوته ( مهر ۱۳۵۶) را هنوز بسیاری به خاطر دارند . پس از انقلاب مسیر زندگی این شاعر همچون بسیاری دیگر از شاعران و نویسندگان مستقل ایران دستخوش جفا و ناملایماتی شد که او را به انزوایی ناخواسته فرو برد.
دو مجموعه شعر ” شبیخون ” (۱۳۵۷) و “عشق معنی می‌کند حرف مرا” (۱۳۸۱) از دیگر آثار سیروس مشفقی است . کانون نویسندگان ایران درگذشت این شاعر را به خانواده‌ی او و جامعه‌ی فرهنگی و ادبی مستقل ایران تسلیت می‌گوید.
کانون نویسندگان ایران