اعضای پارلمان اسرائیل به انحلال آن رأی دادند تا برای سومین بار در طول کمتر از یک سال، انتخابات پارلمانی در اواسط اسفندماه برگزار شود.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ترکیب پارلمان آینده، تفاوت چشمگیری با پارلمان منحل شده نخواهد داشت و بن‌بست سیاسی برای تشکیل دولت در اسرائیل نخواهد شکست.
در واقع، عامل بن‌بست سیاسی در اسرائیل، تنها یک نفر است و آن هم بنیامین نتانیاهوست که برای فرار از محاکمه به اتهام ارتشاء و فساد و تداوم زمامداری‌اش در مقام نخست وزیری، “گروهی گنگستر” از بین افراطی‌ترین نیروهای سیاسی و مذهبی در اسرائیل را گرد خود آورده و با کمک آنها راه هرگونه چرخش قدرت بین احزاب را بسته است.
این وضعیت در تاریخ اسرائیل بی‌سابقه است و از انحطاطی ژرف در جامعۀ سیاسی اسرائیل حکایت دارد.
نتانیاهو برای حفظ وفاداری گنگسترهای اطراف خود، تقریباً تمام معیارهای رفتار دمکراتیک را نقض کرده و تمام اصول صلح احتمالی با فلسطینی‌ها را زیر پا گذاشته است!
این وضعیت، به همان اندازه که به مزاج احزاب نژادپرست اسرائیل خوش می‌آید، دیگر گروه‌های یهودی را از آیندۀ اسرائیل به وحشت انداخته است.
در واقع، نتانیاهو به همراه شرکای نژادپرست‌اش در مواجهه با فلسطینی‌ها، نه به راه حل دو کشوری تن می‌دهد و نه با راه حل یک کشوری با حقوق مساوی اعراب و یهودی‌ها سر سازگاری دارد. او در پی استقرار یک نظام آپارتاید رسمی در کرانۀ باختری رود اردن است، ایده‌ای که مو را بر تن یهودیان انسان‌دوست و صلح‌طلب در سراسر جهان راست می‌کند.
شاید اسرائیل شانس بیاورد و در انتخابات ماه مارس از شرّ نتانیاهو و دار و دسته‌اش خلاص شود، اما اگر انتخابات سبب اکثریت یافتن حزب لیکود و گروه‌های افراطی متحد آن شود، فاتحۀ اسرائیل با ادعای “کشور دمکراتیک یهودی” خوانده خواهد شد!
گمان نمی‌‌کنم نظام بین‌الملل با همۀ ناتوانی‌ها و گندکاری‌هایش به درجه‌ای از تباهی سقوط کند که استقرار رسمی نظام آپارتاید در کشوری با ادعای “تجلی ارزش‌های عصر روشنگری”! را تاب آورد!