همه چیز افزایش ۳۰۰ درصدی قیمت بنزین عجیب بود اما عجیبترینش این است که دولت میگوید؛ “تمام پول” عایدی از محل افزایش را در قالب یارانه جدید به مردم برمیگردانیم!
عجیب از این جهت که اگر دولت میگفت به دلیل تحریم نفتی و کسری بودجه دهها هزارمیلیاردی، ناچار است برای تامین حقوق و هزینههای جاری، بنزین گرانتر بفروشد، عقل به شک نمیافتاد اما اینکه بنزین را گران میکنیم و پولش را به مردم میدهیم، شبیه شیرجه زدن دیوانگان در استخر خالی از آب است.
خب چه کاریست که بنزین را یک شبه ۳۰۰ درصد گران کنی که بعد بخواهی پولش را دوباره برگردانی؟! در حقیقت جیب راست مردم را بزنی و پولش را به جیب چپشان برگردانی!!! و در این دست به دست شدن، بماند شوک تورمی وحشتناک که کمر مردم را میشکند! اینجا حتما رازی وجود دارد که ما نمیدانیم!
دولت روحانی از روز نخست، مخالف پرداخت یارانه نقدی بود. میگفت برای تامین بودجهی آن، وزرایش غش میکنند که البته بیراه نمیگفت. چندین برنامه برای حذف کلی یارانه ۴۵هزارتومانی از جمله بازی انصراف طراحی شد اما نتیجه نداد. خود دولت هم با وجود چند مصوبه و تکلیف سالانه، عملا نتوانست بخش قابلتوجهی از یارانهبگیران را حذف کند و حدود ۲.۵ هزار میلیارد تومان هر ماه پرداخت میکند.
به بیان بهتر، دولتی که امسال ۸۰ هزار میلیارد کسری بودجه دارد، حدود ۳۰ هزارمیلیارد تومان پول دستی بیفایده به مردم میدهد!
با توجه به نزدیک به صفر شدن درآمد نفتی و کسری بودجه هنگفت، دولت قطعا سال آینده نمیتوانست چنین رقمی را بپردازد پس کشتیبان را سیاستی دیگر آمد؛ افزایش قیمت سوخت و تامین محل یارانه از این محل، به جای تدبیر درستتر که حذف قابلتوجه یارانهبگیران بود اما امان از دولت بیجربزه!
با سهمیهبندی و افزایش ۲۰۰۰تومانی، مصرف ۹۰ میلیون لیتری ممکن است موقت تا ۷۰میلیون کاهش یابد اما در همین فاز نخست، دستکم درآمد دولت از افزایش قیمت، ماهانه ۴.۵ هزار میلیارد تومان است! رقم یارانهی جدیدی که مدعیاند به ۶۰میلیون نفر میپردازد، از یارانهی قبلی قطعن کمتر است. تخمین زده میشود که نهایت پرداختی یارانهی جدید، ۱.۵ هزار میلیارد خواهد بود که به مرور دولت از سرو و تهش میزند. با احتساب یارانهی ۴۵ تومانی، در خوشبینانهترین حالت دولت از این پس ماهانه ۴ هزار میلیارد یارانه خواهد داد، تازه اگر در پرداخت یارانه دوم بعد چند ماه دبه نشود.
به این ترتیب دولت با افزایش بهای سوخت نهتنها از شر پرداخت یارانهی احمدینژاد رها شده که با طمطراق از جیب خودتان، یک یارانه روحانی هم به شما میدهد و بابت این فکر نبوغآمیز، یک کارمزد دستکم یک هزار میلیاردی هم به جیب میزند که هر ماه با افزایش مصرف بنزین، بیشتر خواهد شد!
یاد آن مثلی افتادم که کسی پرسیده بود؛ من فلان کار ناصواب را میکنم و با درآمدش کار خیر، جواب شنید که گناه اولی با ثواب دومی یر به یر میشود و میماند یک ماتحت پاره! حکایت ماست که جیبمان را زدهاند و میگویند همان را برمیگردانیم، و این وسط میماند ماتحت پاره زیر شوک تورمی!
نوابغی که تصمیم گرفتند جای حذف یارانهی ۴۵تومانی و یک تعدیل قیمت آرام در سال آینده، یابوی مردم را از ته توی طویله کنند و ۴۵۰۰۰ را از خودشان بگیرند و یک پرداختی جدید هم برای فنگشویی ذهنها داشته باشند را باید نوبل نقاشی بدهند اینقدر خوب کلاغ را جای قناری جا زندهاند!