چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۶
بالاخره یکنفر یکبار باید در این کشور مسئولیت بپذیرد و برای کاهش حوادث، بهویژه سوانح هوایی فکری کند. ما در شهرونگ برای این موضوع اتاق فکر تشکیل دادیم و چون میدانیم اگر تصمیمات اخذشدهمان در چارچوب خط فکری مدیران دولتی نبوده و با توجه به امکانات و شرایط واقعی صنعت هوایی کشور هدفگذاری نشده باشد، زمین و زمان با آن مخالفت کرده و چوب لای چرخمان میگذارند. راهکارهای کاهش سوانح هوایی در ایران را ایرانیزه و مدیریزه کردیم. از نظر ما بهترین روشهای ایمنسازی صنعت هوایی به شرح ذیل است:
الف - برای کمکردن آمار سقوط هواپیما و بهتبع آن کاهش آلام ملت پیشنهاد میکنیم از میوه برجام استفاده نکرده و هواپیمای جدید خریداری نکنیم. اینطوری کمکم تعداد هواپیماهای مستعمل و از رده خارج افزایش یافته و ذرهذره از ناوگان هوایی کشور خارج میشوند و با همین فرمان پیش برویم، بعد از چند سال دیگر هواپیمایی در آشیانهها باقی نمانده که بخواهند سقوط کنند. برای افزایش راندمان در این بخش میتوان از تجربیات و حضور فیزیکی دلواپسان و نیز اعضای دولت قبل استفاده کرد.
ب - امکان سقوط هواپیما بین هواپیماهای یک شرکت هوایی که در یک روز ١٠ پرواز داشته باشد، نسبت به شرکت مشابهی که تنها سه پرواز در روز دارد، بیشتر است یا کمتر؟ به عبارت دیگر اگر فرودگاه مهرآباد ١٠٠ پرواز خروجی داشته باشد، طبق علم احتمالات امکان سقوط پروازهای این فرودگاه نسبت به فرودگاهی که هفتهای یک پرواز دارد، بیشتر است. بنابراین بهترین کار این است که کاری کنیم پروازها تأخیر داشته باشند. در واقع باید آنقدر تأخیر داشته باشند که نوبت پروازشان بیفتد روز بعد و بدین ترتیب از طریق اصل «آشغال زیر فرشکردن» آمار سقوط در آن روز کاهش یابد.
پ- تبدیل تمامی فرودگاههای کشور به فضای سبز از دیگر اقدامات مهم برای کاهش آمار سقوط است. شما با این کار کلیه پروازها را لغو میکنید و با این اقدام ضربتی یکشبه موفق میشوید هم آمار سقوط را به صفر برسانید، هم با تبدیل آن به فضای سبز به کاهش آلودگی هوا کمک میکنید و هم با استخدام کسانی که به خاطر تعطیلی فرودگاه بیکار شدهاند، در فضای سبز احداثشده، از افزایش تعداد بیکاران و دست داشتن در بحران اشتغال جلوگیری میکنید.
ت- یکی از متدهای چندوجهی دیگر هم بارانزاکردن ابرهاست. شما با این کار ضمن کاهش خشکسالی در کشور و کمک به پرشدن سدها کاری میکنید که پروازها به علت شرایط بدجوی لغو شود و دیکته ننوشته هم که غلط ندارد. وقتی پرواز لغو بشود، سقوط هم نخواهد کرد و همه نفس راحتی میکشیم.
ث - قبلا که شبکههای مجازی نبود، اینقدر حساسیت هم روی سقوط هواپیما وجود نداشت. یکی از راههای جلوگیری از اشاعه اخبار منفی در مورد سقوط هواپیما این است که خیلی «زود تند سریع» شبکههای مجازی را فیلتر کنیم. وقتی این شبکهها و کانالها فیلتر باشند، دیگر کسی نمیتواند خبر دردناک و تراژیک سقوط هواپیماها را برجسته کند و بدین ترتیب راحتتر نفس میکشیم.
نتیجهگیری آخرش را کیف کردید؟ اگر شبکههای مجازی نباشند، راحتتر نفس میکشیم. بنده قرار است به زودی جایی مشغول به کار شوم و با این نوع صحبتکردن میتوانم پلههای ترقی را خیلی زود بروم بالا.
شهرام شهيدی/طنزنویس شهروند
.(JavaScript must be enabled to view this email address)