روزنامه شرق
«هراره» صبح روز چهارشنبه شاهد کودتایی کلاسیک در عصر نوین بود. خیابانهای شهر در تصرف تانکها بود و ارتش؛ قدرت «رابرت موگابه» ٩٣ساله توسط ارتش از او گرفته شد و «امرسون منانگاگوا» بر جایگاه موقت ریاستجمهوری نشست. منانگاگوا زمانی توسط موگابه از سمت معاونت ریاستجمهوری کنار گذاشته شده بود و او امروز در جایگاه رئیسجمهور مینشیند.
حالا موگابه و همسرش «گریس موگابه» در بازداشت خانگی به سر میبرند؛ رئیسجمهوری عزلشده کشور زیمبابوه؛ کشوری در جنوب آفریقا. «رابرت گابریل کاریگا مومبه موگابه»، متولد ١٩٢٤، انقلابی و سیاستمدار زیمبابوهای که از سال ١٩٨٧ به عنوان رئیسجمهوری در این کشور حکومت کرده است و تنها کودتا توانسته او را از تخت ریاستجمهوری پایین بیاورد. او در سال ٢٠١٣ با ٦١ درصد آرا برای هفتمینبار به ریاستجمهوری این کشور انتخاب شد؛ پیرترین رئیسجمهوری جهان که در ١٤ نوامبر، روز سهشنبه به بازداشت خانگی رفت و روز چهارشنبه ارتش به طور رسمی بیانیه خود را از تلویزیون دولتی قرائت کرد. او بارها به ایران سفر کرده و در هراره میزبان مقامات ایران بوده است.
آخرین سفری که موگابه به ایران داشت، برای مراسم تحلیف حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران بود. مردی تکیهزده بر صندلی سبزرنگ و گاه با چشمانی افتاده که گویی در میانه مراسم به خواب فرورفته است؛ موقع ورودش به فرودگاه بینالمللی تهران، علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به استقبالش میرود. او روز بعد از مراسم تحلیف با رئیسجمهوری دیدار میكند. موگابه قبلا هم به ایران سفر کرده بود. در سال ١٣٩١ او برای شرکت در جنبش عدم تعهد که در تهران برگزار شده بود، به تهران سفر کرده و با مقامات ایرانی دیدار میکند. اما هراره نیز میزبان مقامات ایرانی بوده است. سال ١٣٨٩ كه محمود احمدینژاد به آنجا سفر میکند.
احمدینژاد، رئیس دولت دهم، سوم اردیبهشت ماه ١٣٨٩ به هراره سفر کرد؛ سفری پرحرفوحدیث؛ موگابه در این سفر به او میگوید: «ایران و زیمبابوه هر دو به طور غیرمنصفانهای از سوی کشورهای غربی تنبیه شدهاند». احمدینژاد در این سفر نمایشگاهی تجاری در دومین شهر این کشور «بولاوابو» افتتاح و از سیاستهای غرب انتقاد میکند. او در این دوره نگاه خود را از غرب به سمت کشورهای دیگر برگردانده بود و کمتر کشوری در عرصه بینالملل حامی سیاستهایش بود.
احمدینژاد در این دیدار از دولتهای غربی انتقاد کرد و گفت: «آنها میخواهند بازار ایران و زیمبابوه را تصرف و اقتصاد این کشورها را ویران کنند». سفر احمدینژاد به زیمبابوه باعث شد اختلافات میان دولت ائتلافی زیمبابوه مجال بروز پیدا کند. مورگان چانگیرای، نخستوزیر زیمبابوه از جنبش تغییر دموکراتیک، این دیدار را محکوم کرد و هیچ نمایندهای را برای استقبال از احمدینژاد به فرودگاه هراره نفرستاد.
در ضیافت شامی که برای رئیسجمهور ایران در هراره ترتیب داده شده بود، احمدینژاد میگوید: «تنها گناهی که ما مرتکب شدهایم این است که امتیازات انحصاری کشورهای غربی را در کشورهایمان لغو کردهایم». به گفته احمدینژاد کشورهای قدرتمند از شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تحتفشارگذاشتن کشورهای کوچکتر مانند ایران و زیمبابوه استفاده میکنند». در این سفر ١١ سند همکاری بین ایران و زیمبابوه امضا میشود.
قبل از آن، موگابه و احمدینژاد به یکسان از برخورد ایتالیا انتقاد میکنند. قرار بود نهم فروردین ١٣٨٦ محمود احمدینژاد، برای اولینبار برای شرکت در کنفرانسی درباره بحران جهانی غذا به رم سفر کند، اما برنامه سفر او با اعتراضهایی در ایتالیا مواجه شد. همزمان رسانههای ایتالیایی گزارش دادند که نام احمدینژاد از لیست میهمانان سازمان ملل و دولت ایتالیا کنار گذاشته شده است.
براساس این گزارشها دولت ایتالیا و سازمان ملل که میزبان این کنفرانس در رم هستند، نام رؤسای جمهور ایران و زیمبابوه - رابرت موگابه - را در مراسم تشریفاتی شام برای رهبران حاضر در کنفرانس از قلم انداختهاند. حالا زیمبابوه روزهای دیگری را تجربه میکند؛ روزهایی در آشوب و رئیسجمهوری ٩٣سالهای که مسند قدرت را ترک گفته است، با کودتایی سنتی در دنیای مدرن.