اعتماد: تا انتخابات دوازدهین دوره ریاستجمهوری تنها یك سال باقی مانده است؛ یك سال پرجنب و جوش برای دولت و البته مخالفانش. جریانهای سیاسی منتقد و مخالف دولت از آنجایی كه نتیجه مطلوب خود را در دو انتخابات ۹۲ و ۹۴ به دست نیاوردهاند بیش از پیش برای تكدورهای كردن دولت روحانی تلاش میكنند. مهمترین پایگاه جریان تندرو یعنی مجلس شورای اسلامی با نتیجه انتخابات اسفند ۹۴ از دستشان ربوده شد. باید دید این جریان در سال باقی مانده دولت از چه راهبردها و ابزارهایی برای تاختن به دولت یازدهم استفاده خواهد كرد تا دولت روحانی را تكدورهای كند؟
علی صوفی، عضو شورای عالی سیاستگذاری انتخابات اصلاحطلبان معتقد است كه جریان رقیب در این راه از استراتژی بستن فضای تغییر استفاده خواهد كرد و تلاش میكند تا امید مردم به تغییر را هدف بگیرد و به آن ضربه بزند. او همچنین معتقد است كه تنگ كردن فضا بر دولت با دو هدف مشغول كردن دولت به حاشیههای سیاسی و محافظهكار كردن دولت روحانی انجام میشود. این فعال سیاسی اصلاحطلب البته معتقد است كه دولت باید از فضای ایجاد شده در مجلس دهم برای ایجاد خانهتكانی در ساختار دولت و كابینه استفاده كند چرا كه این دولتی نیست كه بتواند آقای روحانی را در تحقق اهدافش همراهی كند و آقای روحانی باید به وعدههایی كه به مردم داده در مدتزمان باقیمانده تا حد مطلوبی جامه عمل بپوشاند.
مهمترین مصایب و مشكلات دولت در سال جاری را چگونه دستهبندی میكنید؟ دولت برای عبور از این مشكلات چه كارهایی باید انجام دهد؟
سه سال از آغاز ریاستجمهوری روحانی و رای تاریخساز مردم در انتخابات خرداد 92 میگذرد. روی كار آمدن دولت روحانی بر پایه و اساس خواست مردم مبنی بر تغییر استوار بود. این تغییر در بسیاری زمینهها مدنظر مردم بود. یكی از مهمترین تغییراتی كه دولت روحانی به خوبی توانست در سه سال ریاست خود بر قوه مجریه محقق كند، توفیق در برجام بود كه درهای ناگشوده عرصه سیاست خارجی به روی جهان گشود و همچنین زمینه و بستر تعاملات اقتصادی با جهان را فراهم كرد. البته ویرانیهای عرصه اقتصادی كشور بسیار بیش از این است كه بتوان با گذشت تنها چند ماه از برجام تحول شگرفی در آن به وجود آورد. خصوصا اینكه عرصه اقتصادی نیازمند كارهای زیربنایی دولت است. به نظر من مهمترین مشكل دولت در عرصه اقتصادی است. برای خروج از ركود اقتصادی دولت نیاز به تقویت فضای سرمایهگذاری در كشور دارد. در جهت رفع تحریمها و رفع نگرانیهای كشورهای خارجی برای سرمایهگذاری در ایران كارهایی صورت گرفته است. اخیرا تفاهمنامه مشتركی امضا شده كه كشورهای غربی و امریكا به شركتهای خارجی درباره سرمایهگذاری در ایران اطمینان دادهاند اما اینها كافی نیست. باید اقدامات عملی صورت گیرد و این مساله كاملا احساس میشود. در داخل كشور باید فضا از حالت امنیتی خارج شود. در حال حاضر مقررات دست و پاگیری برای حضور شركتهای سرمایهگذار و توریست در كشور وجود دارد كه باید بهطور اصولی مقرراتزدایی شود. این مقررات باید تعدیل شوند.
همكاری قوای سهگانه در جهت حل مشكلات كشور تا چه اندازه ضروری است؟
در این راستا دولت نیاز به همكاری قوای مقننه و قضاییه دارد. تركیب مجلس دهم تقریبا امیدواركننده است اما قوه قضاییه هم میتواند ضمن همراهی و كمكهای دلسوزانه و به عنوان یك تصمیم حاكمیتی شرایط را برای خروج از ركود فراهم كند. تا وقتی كه ركود اقتصادی در كشور وجود دارد نمیتوانیم شاهد رفع مشكلاتی همچون بیكاری یا آسیبهای اجتماعی كه به مرز بحران هم رسیده باشیم. اگر به زودی فكری برای ركود اقتصادی نشود وضعیت شكنندهای برای حفظ منافع و امنیت ملی خواهیم داشت.
آیا ساختار كنونی دولت ظرفیتهای لازم در پسابرجام برای حركت دولت به سمت تحقق شعارهایش را دارد؟ دولت چگونه میتواند تیم مناسب برای حل مشكلات اقتصادی در یك سال باقی مانده از دولت یازدهم را مهیا كند؟
وقتی گفته میشود دولت باید خانهتكانی كند، ممكن است سوءبرداشت شود اما واقعیت این است كه كابینه روحانی در شرایط نامناسب تعاملی با مجلس بسته شد. بهطوریكه مكررا روحانی با برخورد حذفی مجلس با وزرای پیشنهادی خود مواجه میشد یا اینكه اگر نیروی مناسبی مثل آقای فرجیدانا هم روی كار آمد، در اندك زمانی آن را استیضاح و از دور خارج كردند. دولت امكان تغییر مدیریتهای میانی بیتجربه و غیرعلمی دوران احمدینژاد كه الفبای كار را هم نمیدانند و در بدنه دولت جا خوش كردهاند، نداشت. وزارتخانهها همچنان به این وضعیت تمكین كرده بودند. با این بدنه سنگین و بیقواره لخت دولت نمیتواند تصمیماتش را به اجرا در بیاورد. آقای روحانی مواضع قوی اصلاحطلبانهای دارد كه دولت باید پیادهكننده آن باشد ولی این كابینه و دولت، دولتی نیست كه بتواند آقای روحانی را همراهی كند. آقای روحانی باید به وعدههایی كه به مردم داده در مدتزمان باقیمانده جامه عمل بپوشاند بنابراین باید تجدید نظری اساسی در كابینه آقای روحانی صورت گیرد. مردم در انتخابات مجلس همچنان كه به تغییر رای دادند؛ این تغییر نسبی را از دولت هم انتظار دارند. امید است دولت روحانی بتواند در كابینه عمل جراحی انجام دهد و دولت كارآمدی داشته باشد. راهبرد اصولگرایان مقاومت در زمین گیر كردن دولت در مقابل تغییر است. آنها سعی میكنند هر طور شده به صورت تاكتیكی هم شده در كنار هم قرار گرفته؛ در مقابل تغییراتی كه باید انجام شود و مورد انتظار مردم است تمام قد بایستند. اگر این تغییر پیش نیاید دولت ناچار است مشی محافظهكارانه خود را ادامه داده و دچار پارادوكس خواهد شد.
به چه دلیل؟
از سویی برای تحقق وعدههای خود باید اقداماتی اساسی انجام دهد و تغییراتی بهوجود آورد. از سوی دیگر در مقابل جریانی كه میخواهد در گوش مردم بخواند كه مجلس تغییر نكرده است و همچنان اكثریت با اصولگرایان است، باید بایستد. جریان رقیب همچنان تلاش میكنند دولت را دچار محافظهكاری كنند تا دولت نتواند از این پارادوكس خارج شود.
به نظر شما جریانات و گروههای سیاسی مخالف و منتقد دولت حالا كه نتوانستهاند نتیجه لازم در انتخابات مجلس دهم را كسب كنند، در چه حوزهها و به چه اشكالی چوب لای چرخ دولت خواهند گذاشت؟ مدار عملیات روانی تندروها برای ناكارآمد و كم كار جلوه دادن دولت روحانی چیست؟
استراتژی آنها بستن فضای تغییر در دولت و مجلس است تا بتوانند با دولت بر سر مسائل اساسی معامله كنند؛ همچنان كه قبلتر این كار را انجام دادهاند. در این صورت ممكن است به امید مردم به تغییر ضربه بزنند و علیه ناتوانی دولت افكار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند و از این طریق روحانی را در انتخابات سال 96 با شكست مواجه كنند. دولت باید این هوشیاری را به خرج داده و در راستای ائتلاف، اصلاحطلبان و اصولگرایان معتدل را با خود هماهنگ و همراه كند و اجازه دهد كه اكثریت مجلس تغییر مورد نیاز را به وجود بیاورند تا دولت بتواند نفس راحتی كشیده و برای حداكثر استفاده از فرصت باقی مانده دستش باز باشد؛ در غیر این صورت ممكن است كه روحانی با مشكل جدی مواجه شود. بخشی از جریان افراطی حاضر در مجلس دهم، سعی میكنند تا حداكثر ممانعت را در برابر كارهای دولت یازدهم انجام دهند. این گروه البته از بیرون از مجلس دهم نیز توسط همفكران خود حمایت میشوند و سعی میكنند در جامعه فضا را برای فعالیتهای دولت تنگ كنند و همچنان بر طبل نا موفق بودن دولت در مذاكرات هستهای و برجام بكوبند و افكار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند. آنها از این طریق میخواهند امید را از مردم بگیرند.
جریان تندرو از طریق چه ابزارها و راهبردهایی برای تك دورهای كردن ریاستجمهوری آقای روحانی تلاش خواهد كرد؟
آنها ابزارهایی قوی در این راه در اختیار دارند. صدا و سیما به عنوان یك ابزار صددرصدی در اختیارشان بوده كه امید است با تغییر رییس صداو سیما این مساله مقداری تعدیل شود. جریانات و گروههای سیاسی منتقد و مخالف دولت از پای نخواهند نشست و سعی میكنند به هر طریق ممكن تلاش خود را ادامه دهند. مهمترین ابزار آنها مجلس بوده كه از دستشان خارج شده است بنابراین در سال جاری بیشتر در عرصه رسانه و فضاسازی عمومی سعی میكنند در مقابل دولت بایستند و در داخل مجلس عدهشان به حدی نیست كه بتوانند تصمیمسازی كرده و با لوایح دولت مخالفت ورزند یا طرحهایی را به تصویب برسانند كه در كار دولت ایجاد مشكل كند.
راهبرد تندروها برای یك دورهای كردن ریاستجمهوری روحانی چیست؟
استراتژی آنها بستن فضای تغییر در دولت و مجلس است تا بتوانند با دولت بر سر مسائل اساسی معامله كنند؛ همچنان كه قبلتر این كار را انجام دادهاند. در این صورت ممكن است به امید مردم به تغییر ضربه بزنند و علیه ناتوانی دولت افكار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند و از این طریق روحانی را در انتخابات سال 96 با شكست مواجه كنند. دولت باید این هوشیاری را به خرج داده و در راستای ائتلاف، اصلاحطلبان و اصولگرایان معتدل را با خود هماهنگ و همراه كند و اجازه دهد كه اكثریت مجلس تغییر مورد نیاز را بهوجود بیاورند تا دولت بتواند نفس راحتی كشیده و برای حداكثر استفاده از فرصت باقیمانده دستش باز باشد.