خطاب به آنانکه دراندیشه توسعه اجتماعی ایران هستند!

بیانیه بخش ایرانی انجمن جامعه شناسان بدون مرز:
خطاب به آنانکه دراندیشه توسعه اجتماعی ایران هستند!


درپی تشدید مسائل و آسیب‌های اجتماعی اخیر در ایران، بخش ایرانی انجمن جامعه شناسان بدون مرز بعنوان یک انجمن بین المللی با هدف گسترش عدالت اجتماعی، صلح، آزادی و حقوق بشر و پیوند تعهد علمی و عملی جامعه شناسی، همگام با سایر فعالان دانشگاهی و اجتماعی برخود فرض می‌داند نسبت به بحرانی شدن وضعیت اجتماعی در ایران و دستگیری و تضییع حقوق انسانی و صنفی افراد دانشگاهی از جمله جامعه شناسان در ایران، به مسئولان رده بالای جمهوری بنیاد گرای اسلامی هشدار دهد. از اینرو بیانیه حاضر در دو بخش اعتراضی تهیه شده است:

۱. جامعه ایران

در طول سالهای اخیر گسترش بیش از پیش مسائل و معضلات اجتماعی در جامعه جوان و کودک ایران (بابیش از ۶۵ درصد جمعیت زیر ۲۵ سال)، سبب بروز نابسامانی و تضادهای اجتماعی بسیاری گردیده است. برخی از اهم این مسائل عبارتنداز:
• افزایش فقرا و زندگی آحاد مردم در زیر خط فقر و بقا (بیش از ۹ میلیون نفر زیر خط فقر)،
• عدم پوشش تحصیلی کودکان (بیش از 3 میلیون نفرمحروم از تحصیل درآموزش عمومی)،
• کار کودکان (بین یک تا دو میلیون نفر) و سوء استفاده جنسی و جسمی از آنان در فضاهای شغلی ناامن، غیر بهداشتی و غیررسمی،
• نامشخص بودن وضعیت کودکان بی هویت (بیش از ۸۰ هزار کودک بی شناسنامه)،
• سوء استفاده نظامی از کودکان بعنوان بسیجی (بویژه بسیج دانش آموزی)،
• کودک آزاری (آزار ۳۰ درصد بین یک تا ۵ ساله، بیش از ۲۰ درصد بین ۶ تا ۱۱ و ۱۰ درصد بین ۱۱ تا ۱۸ساله)،
• ازدواج زود هنگام کودکان زیر ۱۸ سال (بیش از ۷۰۰ هزارنفر)؛
• مجازات اعدام برای کودکان و بزرگسالان (اعدام قریب بیش از ۲۰۰ نفر در ملاء عام)،
• فقر و ناامنی زندگی زنان سرپرست خانوار براثر طلاق یا فوت همسر (بیش از یک میلیون خانوار)،
• تبعيض جنسي و خشونت عليه زنان (۶۷ درصد با حداقل یکبار خشونت) در محیط خانواده، کار و جامعه،
• پوشش اجباری تن و موی زنان و دختران، دستگیری زنان در معابر عمومی و برخورد خشن و تحقیرآمیز،
• گرسنگي و سوء تغذیه (پوکی استخوان و کوتاه شدن قامت کودکان تا ۱۰ سانتیمتر)،
• سنگسار زنان و مردان به دلیل فقط رابطه عاطفی- جنسی (وقوع سنگسار درسال جاری و محکومیت عده ای دیگر)،
• گسترش روسپیگری و قاچاق زنان برای بازار سکس در کشورهای همسایه براثر فقر و فقدان فرصت‌های اجتماعی برابر (حدود ۳۰۰ هزارنفر)،
• بیکاری روزافزون کارگران و معلمان (بیش از ۴ میلیون نفر) و دستگیری طیف وسیعی از معترضان این دو طبقه اجتماعی در مطالبه حقوق خود،
• منع انتشار آثار نویسندگان و هنرمندان منتقد و آزاد اندیش و بایگانی و زندان کتب و طرح‌های آنان در ممیزی وزارت ارشاد،
• سانسور شدید درحوزه نشر و توقیف مطبوعات و خودسانسوری آنها و فیلترینگ فضاهای اینترنتی برای سایت‌های خبری و فکری،
• وجود سیستم تبعیض در گزینش دانشجو، شاغل، مدیران از حیث اعتقادی و سیاسی و انحصار و رانت خواری در برخورداری از امکانات در فضاهای آموزشی، اقتصادی، سیاسی و شغلی،
• تبعيض دینی و مذهبي علیه بهائیان (با حدود ۳۰۰ هزار نفر و محرومیت بیش از ۲۰۰ دانشجو از تحصیل دریکسال گذشته)،اهل تسنن، تصوف (دستگیری بیش از ۱۷۰ نفر)، یهودیان (بیش از ۲۵ هزار نفر) و سایر فرق مذهبی،
• محرومیت اقوام ساکن در مناطق مرزی کشور نظیر کردها، آذریها، اعراب، بلوچ‌ها و عدم مشارکت آنان در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود و وجود زمینه تضادهای قومی- ملی درایران،
• گسترش اعتیاد (بیش از 5 میلیون معتاد) و در دسترس بودن انواع مواد مخدر،
• درمعرض اعتیاد بودن دانش آموزان (بیش از ۲ میلیون نفر)،
• افزایش خودکشی درسالهای اخیر (خودکشی ۱۷۰۰ کودک در طی سالهای ۷۶ تا ۸۰ و ثبت ۱۴ هزار مورد در کل سنین و رشد آن درسالهای اخیر)،
• وقوع قتل (بیش از ۷ هزار مورد درطول سالهای ۷۶ تا ۸۰) و قتل‌های ناموسی (حدود ۴۰۰ مورد)،
• برخورد‌های خشن، غیر انسانی و همسان گرا با جرایم و بزهکاران تحت عنوان اراذل و اوباش،
• سرکوب جنبش‌های اجتماعی زنان، کارگران، معلمان، دانشجویان، نویسندگان و دستگیری گسترده فعالان آنها،
• مهاجرت روزافزون نیروی انسانی ماهر و دانش آموخته دانشگاهی از کشور (بیش از ۱۰۰ هزارنفر درسال) و عدم بهره گیری از جمعیت بزرگ متخصص و دانشمند ایرانی در سراسر دنیا (بیش از ۴ میلیون نفر) بصورت جذب مغزها،
• و بطور کلی، تخلف و نادیده گرفتن مبانی و مفاد کنوانسیون حقوق بشر در عرصه‌ها و اقشار مختلف اجتماعی.
تشدید این وضعیت ساختار اجتماعی و نظم موردنیاز برای توسعه فراگیر و عدالت جویانه جامعه ایران را مورد تهدید جدی قرار داده است. اینهمه در شرایطی بوقوع می‌پیوندد که اصرار حکومت بنیاد گرای اسلامی ایران با مسئولیت ائتلاف نامبارک خامنه ای- احمدی نژاد، بر دستیابی به تسلیحات هسته‌ای و اولویت دادن به دستیابی به دانش و فناوری هسته ای و رویارویی با مجامع جهانی درکنار کم توجهی به مسائل متعدد پیش گفته، جامعه ایران را در مخاطره حمله نظامی احتمالی کشورهای سلطه جویی نظیر امریکا و متحدان آن قرار می‌دهد.

۲. اجتماع علمی ایران

متاسفانه علاوه بر وقوع مسائل اجتماعی عدیده و فراگیر، دولت اسلامی بنیادگرای ایران و مسئولان رده بالای حکومتی بعنوان سیاستگذار و تصمیم ساز، با ایجاد ترس و ارعاب و اعمال سیاستهای ضد اجتماعی و فرهنگی و همچنین سرکوب دانش پژوهان، متخصصان و صاحبان اندیشه و علم، بطور ناصحيح به هر دانشور و محقق آزاد اندیش و مستقلی از جمله جامعه شناسان متعهد چه به دلیل تحقيقات و انتشارآن‌ها و چه بر پايه طرز فکر و تدريس شان صدمه مي زند. در سال جاری دولت اسلامی افراد بسیاری را از فضاهای دانشگاهی محروم ساخته است. افرادی نظیر دکتر کیان تاجبخش، بزرگیان و در روزهای اخیر دلارام علی، دکتر سهراب رزاقی و عماد الدین باقی بخاطر فعالیت‌های اجتماعی خود که ناشی از حس مسئولیت پذیری علمی و اجتماعی آنان است، دستگیر می‌شوند و بسیاری دیگر نظیر دکتر توسلی، دکتربشیریه، دکتر وثوقی، دکتر عسگری، دکتر نمک دوست، دکتر جعفری و برخی دیگر از کار درمحیط دانشگاهی محروم می‌شوند.

بازداشت‌های بدون مجوز و پیش از رسیدگی حقوقی، بازجویی‌های درسایه و بدون نظارت نهادهای قانونی از جمله وکیل، شکنجه روحی، ارعاب و هتک حرمت، محرومیت از فعالیت عملی و آموزشی، حاشیه نشین سازی، تحمیل مدیریت‌های ناشایست در فضاهای علمی، آموزشی و پژوهشی، و بازنشستگی‌های زودهنگام اساتید دانشگاهها از زمره مصادیق نقض حقوق بشر و اندیشه ستیزی است که دین و مدعیان آن را رو در روی دانش و دانشمندان قرار می‌دهد.

انجمن جامعه شناسان بدون مرز برای پیشگیری از بروز مسائل مختلف اجتماعی و گسترش بازتاب و پیامد‌های منفی آن در ساختار‌های جامعه کنونی و فردای ایران و تلاش برای اتخاذ سیاست‌هایی که بتواند در کوتاه مدت از شدت نرخ رشد این مسائل کاسته و در میان مدت زمینه‌های بروز آنها را ازبین ببرد، به مسئولان جمهوری اسلامی ایران هشدار می‌دهد. از سوی دیگر از آنان می‌خواهد فضای آزاد علمی، دانشگاهی و پژوهشی را چنان مهیا سازند که صاحبنظران و پژوهشگران مسئول و آگاه درحوزه‌های اجتماعی و فرهنگی بتوانند ضمن مطالعه زمینه‌های بروز این معضلات جانکاه، در راهیابی تعدیل و کاهش شدت رشد معضلات و آثار منفی آن در سایر حوزه‌ها و اقشار اجتماعی کوشا و موثر باشند و از بازداشت یا منع اشتغال این قشر و نیروهای روشنگر در جامعه پرهیز کند.

بی تردید عدم تمهید چنین امکان و فضایی به سود آحاد ملت اعم از نسل کنونی و آتی جامعه ایران نبوده و آن را درمعرض آشفتگی و بحرانهای جدی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و حتی مرزی فرار خواهد داد. درپایان نیز از کلیه نهادهای اجتماعی و فرهنگی مستقل، دانش پژوهان و جامعه شناسان کشور دعوت می‌شود دراعتراض به وضعیت بحران انسانی- اجتماعی درایران همگام شوند.

علی طایفی
مسئول بخش ایرانی انجمن جامعه شناسان بدون مرز

انجمن بین المللی جامعه شناسان بدون مرز- ایران فعالیت خود را از کمتر از یکسال گذشته آغاز کرده و هم اینک دارای بیش ار ۱۷۰ نفر عضو ایرانی از داخل و خارج از کشور می‌باشد. آدرس اینترنتی انجمن را در اینجا بنگرید.