او در تمام این سالها در کنار خانوادههایی ایستاد که فرزند یا عزیزشان در اعتراضات کشته یا بازداشت شده بودند؛ خانوادههایی که برای یافتن حقیقت و حقخواهی، نیازمند پشتوانهای حقوقی و انسانی بودند.
او صدای حقوق بشر بود، او فریاد دادخواهان بود. بهتازگی در ۵ آذر، زادروزش را با تصویری از خود در لباس وکالت منتشر کرد و در بخشی از کپشن نوشت:
«من، وکالت تنها یک حرفه نیست؛
راهیست برای نفس کشیدن آزادی،
برای شنیدن صدای انسانهایی که
اگر فریادشان نکنیم،
حقشان در سکوت گم میشود.»
او را به دلیل وکیل باشرف بودن، به دلیل صدای دادخواهان بودن، به زندان افکندند، تهدید کردند، از وکالت عزل کردند؛ تا آنکه یکباره صبح از خواب برمیخیزیم و با مرگ مشکوک و پر از ابهام این وکیل مواجه می شویم.
وکیل خسرو علیکردی صدای وکلای معترضانی بود که مانند خود جانشان را به طور مشکوکی از دست دادند؛ مانند مریم آروین، نرگس خرمیفرد و محبت مطفری.
بسیاری از دوستان مرگ او را مشکوک دانسته و طبیعی نمیدانند.
دادبان درگذشت خسرو علیکردی را به سهم خود جامعه وکلا و خانواده ایشان تسلیت میگوید.
دادبان