جعفر پناهی، کارگردان مطرح و سرشناس ایرانی، پس از سال‌ها ممنوع‌الخروجی، این روزها در تور ایالات متحده حضور دارد و در شهرهای لس‌آنجلس، نیویورک و تلوراید به معرفی تازه‌ترین اثر خود، «فقط یک تصادف بود»، می‌پردازد؛ فیلمی که با کسب نخل طلای جشنواره کن، به‌عنوان نماینده رسمی فرانسه در رقابت اسکار برگزیده شده و شانس بالایی برای راه‌یابی به فهرست نهایی بهترین فیلم بین‌المللی دارد.
این اثر، که به‌صورت مخفیانه و تحت محدودیت‌های شدید امنیتی در ایران ساخته شد، روایتگر مواجهه یک شکنجه‌گر جمهوری اسلامی با زندانیان سابقش است؛ معترضان زن و کارگرانی که اکنون درباره انتقام یا گذشت دچار چالش اخلاقی‌اند. توقف اجباری فیلم‌برداری توسط پلیس و تکمیل پروژه در شرایط پنهانی، بخشی از مسیر دشوار تولید فیلم بوده است.
پناهی در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه تأکید کرده است که ترجیح می‌داد فیلمش به‌نام ایران در رقابت اسکار حاضر شود و خواستار اصلاح مقررات آکادمی برای امکان مشارکت مستقل سینماگران منتقد و سانسورشده شد. او با یادآوری فشارهای فزاینده بر جامعه هنری ایران پس از اعتراضات ۱۴۰۱، از تداوم ساخت خلاقانه خود باوجود زندان، ممنوعیت کار و محدودیت سفر سخن گفت.
«فقط یک تصادف بود» که بخشی از آن در یک ون ــ هم لوکیشن و هم مخفی‌گاه عوامل ــ تصویربرداری شده، بازتابی از تجربه‌های زیسته پناهی در زندان و تلاشی برای طرح پرسش‌های اخلاقی درباره خشونت، انتقام و آینده ایران است؛ موضوعاتی که به گفته او، فراتر از زمان حال و ناظر به سرنوشت نسلی است که در آینده این سرزمین زندگی خواهد کرد.
تلگرام تحکیم ملت
@tahkimmelat