بیانیه جبهه اصلاحات در واكنش به آتش‌سوزى جنگل‌هاى هيركانى
جبهه اصلاحات ايران با صدور بيانيه‌اى در واكنش به آتش‌سوزى جنگل‌هاى هيركانى اين اتفاق تلخ را بعد از خشک شدن دریاچه ارومیه، نابودی تالاب‌ها و... زنگ خطری برای حیات ایران دانست و با تصريح اينكه “این آتش محصول کوتاهی ماست و ما امانت‌داران خوبی نبوده‌ایم”، اعلام كرد: حفظ جنگل‌های هیرکانی، احیای دریاچه ارومیه و نجات تالاب‌های ایران، نه مطالبه‌ای سیاسی یا محلی، که وظیفه‌ای ملی، اخلاقی و تمدنی است.
متن كامل بيانيه به شرح زير است:
جنگل‌های هیرکانی این نوار سبز و باشکوه، با قدمتی چند میلیون ساله، میراث جهانی یونسکو و قلب تپنده شمال ایران، امروز در برابر چشمان نگران مردم کشور شعله‌ورند. این جنگل‌ها ریه ایران‌اند؛ تنظیم‌کننده آب و هوا، مهارکننده سیلاب‌ها، ذخیره‌گاه کربن، پناهگاه تنوع زیستی و نگهبان توازن اقلیم و نه تنها بخشی از طبیعت ایران، بلکه ستون فقرات زیست‌بوم ملی و بخشی جدایی‌ناپذیر از امنیت زیستی و آینده توسعه کشورند.
اما سوختن هیرکان تنها یک تصویر دردناک نیست؛ آیینه‌ای است که چهره تلخِ کوتاهی و نبود نگاه پایدار به توسعه را آشکار می‌کند.
این آتش‌سوزی، از دل همان رويكردى می‌آید که دریاچه ارومیه را به بستر نمک و باد تبدیل کرد؛ رويكردى که تالاب‌های هامون، گاوخونی، بختگان، شادگان و میانکاله را به مرز نابودی کشانده؛ رويكردى که ارزش زیست‌محیطی را قربانی تصمیم‌های کوتاه‌مدت و نگاه توسعه‌گریز کرده است.
خشک شدن دریاچه ارومیه یک تهديد بود.
نابودی تالاب‌ها تهديد دیگری بود. و اکنون، سوختن جنگل‌های هیرکانی، تهديدى است که اگر جدی گرفته نشود، فردا برای هیچ زیست‌بومی فرصتی باقی نخواهد ماند.
جبهه اصلاحات ایران با اندوهی عمیق و با احساس مسئولیت نسبت به آینده کشور، آتش‌سوزی گسترده جنگل‌های هیرکانی در دلیر و الیت چالوس را نه یک حادثه طبیعی، بلکه زنگ خطری برای حیات ایران می‌داند.
این آتش؛ محصول کوتاهی ماست. محصول سال‌ها جنگل‌زدایی، رهاشدگی مدیریت منابع، ساخت‌وسازهای گسترده، تغییر کاربری‌های غیرقانونی، چراهاى بی‌رویه، دخالت‌های مخرب و سودجویی کسانی که جنگل و مراتع را نه امانت، که ملک و فرصت منافع شخصی دیده‌اند. ایران در آینه طبیعتش به ما می‌گوید: امانت‌داران خوبی نبوده‌ایم.
جبهه اصلاحات ایران باور دارد که عمران، اگر در تضاد با طبیعت باشد، نه پایدار است و نه توسعه. هیچ اقتصاد قدرتمندی بر خاک فرسوده، دریاچه‌های خشک و جنگل‌های سوخته بنا نمی‌شود.
توسعه پایدار یعنی حفاظت از منابعی که قرار است نسل‌های آینده بر آن زندگی کنند؛ یعنی هماهنگی میان محیط‌زیست، اقتصاد، جامعه و فرهنگ.
سوختن هیرکان، مانند خشک شدن ارومیه و خاموش شدن تالاب‌ها، نشانه‌ای است که می‌خواهد به ما بگوید: مسیر توسعه در ایران نیازمند بازنگری بنیادی است.
جبهه اصلاحات ایران تاکید می‌کند که حفظ طبیعت بدون کنشگری مدنی فعال امکان‌پذیر نیست. امروز بیش از هر زمان، ایران به شهروندانی نیاز دارد که: مطالبه کنند، همراه شوند، هشدار دهند، آگاهی بسازند، و در کنار هم، مانع تکرار فجایع زیست‌محیطی شوند.
کنشگران محیط‌زیست، سازمان‌های مردم‌نهاد، دانشگاهیان، جوامع محلی و رسانه‌ها باید صدای طبیعت باشند؛ صدایی که نه خاموش و نه نادیده گرفته شود.
جبهه اصلاحات ایران از دولت و نهادهای مسئول می‌خواهد که:
۱. با سودجویان و متجاوزان به اراضی جنگلی برخورد قاطع کنند،
۲. مدیریت پیشگیرانه بحران‌های زیست‌محیطی را جایگزین اقدامات مقطعی کنند،
۳. سرمایه‌گذاری در اطفای حریق، احیای جنگل و بازسازی تالاب‌ها را در اولویت فوری قرار دهند، و
۴. توسعه را بر پایه اصول علمی پایداری طراحی کنند.
آتش دلیر و الیت، پژواک همان هشدارهایی است که از خشکی ارومیه و مرگ تالاب‌ها شنیده بودیم. اگر امروز کشور برای حفاظت از طبیعت متحد نشود، فردا دیر خواهد بود.
جبهه اصلاحات ایران با صدایی بلند اعلام می‌کند: حفظ جنگل‌های هیرکانی، احیای دریاچه ارومیه و نجات تالاب‌های ایران، نه مطالبه‌ای سیاسی یا محلی، که وظیفه‌ای ملی، اخلاقی و تمدنی است. نسل‌های آینده حق دارند ایران را سبز، زنده و پایدار تحویل بگیرند. و این مسئولیت امروز بر شانه حاکمیت و تمامی شهروندان است.
جبهه اصلاحات ایران
اول آذر ۱۴۰۴