در روز شانزدهم اکتبر، بهروز اسدی، فعال برجسته‌ی حقوق بشر و سخنگوی انجمن زن، زندگی، آزادی در آلمان، به پاس پنجاه سال تلاش پیگیر در راه آزادی، عدالت و کرامت انسانی، از سوی رئیس‌جمهور آلمان فرانک-والتر اشتاین‌مایر با نشان لیاقت جمهوری فدرال آلمان (Bundesverdienstkreuz) مورد تقدیر قرار گرفت.
این نشان عالی‌ترین افتخار مدنی در آلمان است و به افرادی اعطا می‌شود که در عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و انسانی، خدماتی برجسته و ماندگار ارائه داده‌اند.
اعطای این نشان به بهروز اسدی، تجلیِ قدردانی از نیم قرن مبارزه‌ی او برای دفاع از حقوق بشر، آزادی، عدالت و کرامت انسانی، و حمایت از پناهجویان و مهاجران است.
زندگی و مسیر فعالیت
بهروز اسدی در ورامین متولد شد و دوران تحصیل ابتدایی و متوسطه را در اصفهان گذراند. او در جوانی به آلمان مهاجرت کرد و از همان آغاز، فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی خود را در دفاع از مردم ایران و پناهجویان آغاز نمود.
وی در دانشگاه ماینتس در رشته‌ی علوم طبیعی با گرایش تعلیم و تربیت، و سپس در دانشگاه فرانکفورت در رشته‌های مددکاری اجتماعی و مدیریت بحران تحصیل کرد؛ مسیری که به چهار دهه فعالیت حرفه‌ای و داوطلبانه در سازمان‌های مدنی و حقوق بشری انجامید.
او از بنیان‌گذاران سازمان سراسری دفاع از حقوق پناهجویان و آوارگان (Pro Asyl) و همچنین بنیان‌گذار شورای پناهندگان در ایالت راینلند-فالتس و شهر ماینتس است.
در طول سال‌ها، با اجرای پروژه‌های گسترده در زمینه‌ی آموزش زبان، توانمندسازی زنان مهاجر، مشاوره‌ی اجتماعی و روانی، و ترویج گفت‌وگوی فرهنگی میان جوامع مهاجر و جامعه‌ی میزبان، نقش مهمی در تقویت همزیستی فرهنگی ایفا کرده است.
بهروز اسدی تاکنون تقدیرنامه‌ها و نشان‌های افتخاری متعددی برای فعالیت‌های انسانی و حقوق بشری خود دریافت کرده است.
تبعید، تجربه‌ای انسانی
او درباره‌ی تجربه‌ی تبعید می‌گوید: «تبعید تنها فاصله‌ای جغرافیایی نیست، بلکه تجربه‌ای درونی و عمیق است؛ وضعیتی که انسان را به درک رنج دیگران وامی‌دارد. از دل این تجربه، ایمان به انسانیت و تعهد به آزادی زاده می‌شود.»
سخن بهروز اسدی درباره‌ی دریافت نشان افتخار
«این نشان متعلق به من نیست؛ از آنِ همه‌ی آزادی‌خواهان، خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی و جنبش “نه به اعدام” است. این تقدیر، تعهدی تازه است برای ادامه‌ی راه آزادی و انسانیت.
از صمیم قلب، این نشان را به جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی تقدیم می‌کنم — جنبشی که به نام خیزش مهسا (ژینا) امینی، نماد آزادی و کرامت انسانی در تاریخ معاصر ایران شد.
این نشان را همچنین به یاد همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و به جنبش «نه به اعدام» تقدیم می‌کنم، تا صدای آن‌هایی که در سکوت و رنج، برای حقیقت و انسانیت ایستاده‌اند، شنیده شود.
اجازه دهید این تقدیر را پلی بدانیم میان ملت‌ها — میان درد و امید، میان انسان و انسان. باشد که جهان روزی بدون ستم، بدون ترس و بدون تبعیض و جنگ باشد.
از همه کسانی که در این مسیر در کنارم بودند، از خانواده‌ام، همسر گرامی و فرزندانم و همکاران و دوستانم، و همرزمانم و انجمن زن زندگی آزادی المان/ فرانکفورت و از مردم آلمان برای دریافت این نشان شایستگی و افتخار انسانی، و مدنی از صمیم قلب سپاسگزارم. امیدوارم روزی فرا رسد که بتوانم این نشان را در میهنی آزاد، دموکراتیک و سرشار از حرمت انسانی، به مردم ایران تقدیم کنم؛ مردمی که سزاوار آزادی، عدالت و زندگی در کرامت‌اند.»
همبستگی با مردم ایران
در کنار فعالیت‌های مدنی، اجتماعی و فرهنگی، بهروز اسدی در سال‌های اخیر همواره از قربانیان خیزش مهسا (ژینا) امینی، زندانیان سیاسی، خانواده‌های آسیب‌دیده از سرکوب در ایران و جنبش نه به اعدام پشتیبانی کرده است.
او صدای آزادی‌خواهی مردم ایران را در محافل سیاسی و حقوق بشری بین‌المللی منعکس کرده و باور دارد: «انسان‌دوستی زمانی معنا دارد که از مرزهای ملی و زبانی فراتر رود و با درک رنج دیگران همراه باشد.»
او همچنین با قدردانی از نزدیکانش می‌گوید: «بدون پشتیبانی خانواده‌ام، به‌ویژه همسر و فرزندانم، و همراهی همکاران و همرزمانم، هرگز نمی‌توانستم در مسیر دفاع از آزادی و کرامت انسانی تا این اندازه پیش بروم.»
پیام پایانی به مردم ایران
«راه آزادی از اتحاد، همدلی و ایمان به عدالت می‌گذرد. هیچ صدایی کوچک نیست اگر از دل انسانیت، حقیقت و همبستگی برخیزد. آینده‌ی ایران در دستان نسلی است که با آگاهی، عشق و همبستگی می‌تواند میهن را به آزادی و کرامت برساند.»