اکنون بیش از ۹ ماه است که مقام های زندان اوین، رضا خندان را از دیدار همسرش، نسرین ستوده محروم کرده‌اند و تلاش فرزندانش برای ملاقات با او نیز از سوی کارکنان زندان به درگیری و خشونت کشیده شده است.
نسرین ستوده، همسر رضا خندان و دخترش مهراوه به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری مورد نظر مسئولان زندان اوین از ملاقات با این فعال حقوق بشر محروم شده‌اند.
رضا خندان که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری به سه سال و نیم زندان محکوم شده است در اعتراض به ممانعت مسئولان زندان از ملاقات او با همسرش از روز سه شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ تحصن خود را در مقابل دفتر مقامات زندان اوین آغاز کرده است.
ما زندانیان سیاسی همبند با رضا خندان، تصمیم مقام‌های زندان برای محرومیت او و همسرش از ملاقات به بهانه‌ی حجاب را نوعی شکنجه‌ی سفید علیه این زندانی و خانواده‌اش می‌دانیم.
مقام‌های زندان اوین در حالی بر اعمال حجاب اجباری به عنوان شرط ملاقات اصرار می‌کنند که اکنون دولت، مجلس، نیروی انتظامی و بسیاری از سازمان‌ها و ادارات از اعمال حجاب اجباری بر شهروندان عقب نشسته‌اند.
محرومیت زندانی از ملاقات، نقض آشکار حقوق بشر است. آن هم در حالی که راه های قانونی دیگری از جمله فرستادن زندانی به مرخصی وجود دارد که رضا خندان از حق قانونی خود برای استفاده از مرخصی نیز محروم شده است.
مقام‌های زندان اوین در حالی برای مخالفت با ملاقات رضا خندان و نسرین ستوده به بهانه‌های واهی چون مقررات و قانون متوسل می شوند که وقتی پای اعطای مرخصی به این زندانی طبق همان مقررات به میان می آید، از اجرای آن سرباز می زنند.
ما امضا کنندگان این بیانیه از مقام های زندان اوین می خواهیم به تصمیم غیر انسانی خود که رضا خندان و همسرش را در ۹ ماه گذشته از ملاقات یکدیگر محروم کرده، پایان دهند.
امضا کنندگان:
ودود اسدی، محمود اوجاقلو، سجاد ایمان نژاد، شهریار براتی، مرتضی پروین، وحید قدیرزاده، مرسل کتابی، مهرداد گریوانی، محمدمهدی محمدی رهبری، محمد نجفی، طاهر نقوی، رضا ولی زاده.