صداوسیمای جمهوری اسلامی که در سال های گذشته با پخش اعترافات زندانیان، واکنش های زیادی برانگیخته بود، و همان زندانیان پس از ازادی، افشاگری هایی درباره چگونگی اخذ اعترافات اجباری انجام دادند، باز هم شامگاه دوشنبه ۱۴ مهرماه ۱۴۰۴ ویدئویی از اعترافات امیرحسین موسوی را پخش کرد. او نیز از داخل زندان پاسخ درخور تاملی به آنچه پخش شده بود داد.
فارغ از اینکه مسئولان صدا و سیما هنوز نفهمیده اند که حتی اگر کسی اعترافش اختیاری هم باشد نه اجباری، جامعه به پخش اعترافات از طریق تلویزیون دولتی هیچ اعتمادی ندارد.
حتی درمورد کسی که مجرمیتش مسلم شده باشد پخش اعترافات تلویزیونی از نظر حقوقی و شرعی جایز نیست چه رسد به متهمِ زندانی که هنوز پرونده‌اش در مرحله رسیدگی است و قرار است در تاریخ ۱۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ در شعبه ۱۵ از شعبات شناخته شده و خاص در دادگاه انقلاب تهران برگزار شود.
اگر کسی مجرم باشد بدیهی است که طبق قانون مجازات می‌شود ولی پخش اعترافات قبل رسیدگی قضایی، کل روند رسیدگی را در معرض شبهه قرار می‌دهد.
به جای توسل به پخش اعتراف باید روش دادرسی را اصلاح کنید و دادنامه صادره آنقدر از لحاظ حقوقی متین و محکم باشد که بتوانید آن را انتشار عمومی بدهید و از آن دفاع کنید و آن را انتشار عمومی بدهید نه اینکه به دلیل ضعف رسیدگی و سستی دادنامه از روش پخش اعتراف استفاده شود.
آیت الله منتظری در اواسط دهه ۶۰ در درس خارج شان (که در کتاب مبانی فقهی حکومت) آمده است، حتی پخش اعترافات تلویزیونی وابستگان به گروه های تروریستی را هم ناقض شخصیت وکرامت انسان و خلاف شرع دانستند.
صدا و سیما همچنان در مسیر تخریب بنیان های حقوقی و مدنی که بنیان های انسجام اجتماعی هستند عمل می‌کند.