سمیه رشیدی به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در زندان قرچک جان خود را از دست داد.
سمیه از زمان بازداشت بارها با وضعیت وخیم جسمانی مواجه شده و به مسئولان زندان مراجعه کرده بود، اما مسئولان زندان علی‌رغم اطلاع، کوچکترین اعتنایی نکرده بودند.
چندین روز بود که سمیه از زندان به بیمارستان برده شده و در کما بود، اما هیچ یک از مسئولان جمهوری اسلامی حاضر به پاسخگویی نبودند، و پس از جان سپردنش، شروع به جوسازی و اتهام زنی های امنیتی کرده اند.
جمهوری اسلامی بدون هیچ پاسخگویی، به کشتن جوانان این سرزمین ادامه می‌دهد.
خون جوانان بی پناه این سرزمین، روزی با شلیک گلوله های ماموران در خیابان، روزی با طناب های دار جلادان اعدام و روزی با زجرکش کردن زندانیان بیمار در کنج زندان ریخته می شود.
نگه داشتن زندانیان بیمار در زندانهای جمهوری اسلامی مصداق بارز «شکنجه»، و کشتن آنها در پی عدم دسترسی زندانی به حق درمان، مصداق «جنایت» است.
نرگس محمدی
۳مهر ۱۴۰۴