ایهود اولمرت می‌گوید اجبار مردم به اردوگاه، پاکسازی قومی خواهد بود و خشم از اسرائیل به خاطر جنگ غزه، تماماً به یهودستیزی ختم نمی‌شود
ایهود اولمرت، نخست وزیر سابق اسرائیل، به «گاردین» گفته است که «شهر بشردوستانه» که وزیر دفاع اسرائیل پیشنهاد ساخت آن بر روی ویرانه‌های رفح را داده است، یک اردوگاه کار اجباری خواهد بود و اجبار فلسطینی‌ها به داخل آن، پاکسازی قومی خواهد بود.
اولمرت گفت که اسرائیل در حال حاضر در غزه و کرانه باختری مرتکب جنایات جنگی شده است و ساخت این اردوگاه نشان‌دهنده تشدید اوضاع خواهد بود.
او در پاسخ به سوالی درباره برنامه‌های ارائه شده توسط اسرائیل کاتز، وزیر دفاع در هفته گذشته گفت: «این یک اردوگاه کار اجباری است. متاسفم.» کاتز گفت که پس از ورود، فلسطینی‌ها اجازه خروج نخواهند داشت، مگر برای رفتن به کشورهای دیگر.
کاتز به ارتش دستور داده است تا طرح‌های عملیاتی برای ساخت «شهر بشردوستانه» بر روی ویرانه‌های جنوب غزه را آغاز کند، شهری که در ابتدا ۶۰۰۰۰۰ نفر و در نهایت کل جمعیت فلسطین را در خود جای دهد.
اولمرت گفت: «اگر آنها [فلسطینی‌ها] به «شهر بشردوستانه» جدید تبعید شوند، می‌توان گفت که این بخشی از یک پاکسازی قومی است. این هنوز اتفاق نیفتاده است.» او گفت که این «تفسیر اجتناب‌ناپذیر» برای هرگونه تلاش برای ایجاد اردوگاهی برای صدها هزار نفر خواهد بود.
اولمرت کارزار فعلی اسرائیل را پاکسازی قومی ندانست، زیرا به گفته او، تخلیه غیرنظامیان برای محافظت از آنها در برابر جنگ طبق قوانین بین‌المللی قانونی بود و فلسطینی‌ها به مناطقی که عملیات نظامی در آنها پایان یافته بود، بازگشته بودند.
رسانه‌های اسرائیلی گزارش داده‌اند که پروژه «شهر بشردوستانه» مورد حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، است و امتناع اسرائیل از عقب‌نشینی از منطقه‌ای که کاتز برای اردوگاه در نظر گرفته است، نقطه عطفی در مذاکرات متزلزل برای توافق آتش‌بس است.
اولمرت گفت که پس از ماه‌ها لفاظی‌های خشونت‌آمیز، از جمله درخواست‌های وزرا برای «پاکسازی» غزه و پروژه‌هایی برای ساخت شهرک‌های اسرائیلی در آنجا، ادعاهای دولت مبنی بر اینکه «شهر بشردوستانه» با هدف محافظت از فلسطینی‌ها ساخته شده، معتبر نیست.
دولت نتانیاهو قصد دارد نیمی از غزه را پاکسازی کند
«وقتی آنها اردوگاهی می‌سازند که [قصد دارند] بیش از نیمی از غزه را «پاکسازی» کنند، درک اجتناب‌ناپذیر از این استراتژی این است که نجات فلسطینی‌ها نیست. بلکه اخراج آنها، هل دادن آنها و دور انداختن آنهاست. حداقل من درک دیگری ندارم.»
وکلای حقوق بشر و محققان اسرائیلی این طرح را به عنوان طرحی برای جنایت علیه بشریت توصیف کرده‌اند و برخی هشدار داده‌اند که در صورت اجرا، «تحت شرایط خاص می‌تواند به جنایت نسل‌کشی منجر شود».
دیگر اسرائیلی‌هایی که «شهر بشردوستانه» برنامه‌ریزی شده را به عنوان یک اردوگاه کار اجباری توصیف کرده‌اند، به دلیل مقایسه با آلمان نازی مورد حمله قرار گرفته‌اند، در حالی که دولت می‌گوید این طرح برای محافظت از فلسطینی‌ها طراحی شده است. یاد واشم، مرکز یادبود هولوکاست اسرائیل، یک روزنامه‌نگار را به «تحریف جدی و نامناسب معنای هولوکاست» متهم کرد.
اولمرت، که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ رهبری اسرائیل را بر عهده داشت، در روزی که مراسم تشییع جنازه دو مرد فلسطینی، که یکی از آنها شهروند آمریکایی بود و توسط شهرک‌نشینان اسرائیلی کشته شده بودند، در کرانه باختری اشغالی برگزار شد، با گاردین صحبت کرد.
آخرین مرگ‌ها پس از یک کارزار ارعاب خشونت‌آمیز رخ داد که ساکنان چندین روستا را در طول دو سال گذشته مجبور به فرار از خانه‌هایشان کرده است.
اولمرت گفت که این حملات جنایات جنگی بودند. “[این] نابخشودنی است. غیرقابل قبول است. عملیات مداومی وجود دارد که توسط یک گروه بزرگ به وحشیانه‌ترین و جنایتکارانه‌ترین شکل سازماندهی و هماهنگ می‌شود.”
این مهاجمان اغلب در اسرائیل «جوانان تپه‌ای» نامیده می‌شوند و به عنوان افراط‌گرایان حاشیه‌ای توصیف می‌شوند. اولمرت گفت که اصطلاح «جنایات تپه‌ای» را برای توصیف مردان جوانی که کارزار خشونت فزاینده آنها با مصونیت تقریباً کامل انجام شده است، ترجیح می‌دهد.
او گفت: «به هیچ وجه امکان ندارد که آنها بتوانند بدون چارچوبی از حمایت و حفاظت که توسط مقامات [اسرائیلی] در سرزمین‌های [اشغالی فلسطین] ارائه می‌شود، به این شکل مداوم، گسترده و گسترده عمل کنند.»
دشمنان درونی اسرائيل
اولمرت وزرای افراطی کابینه را که از خشونت در غزه و کرانه باختری حمایت کردند - جایی که آنها گسترش شهرک‌های بزرگ را مجاز کرده‌اند و اجرای قانون را با هدف گسترش مرزهای اسرائیل کنترل می‌کنند - به عنوان تهدیدی بزرگتر برای امنیت بلندمدت کشور نسبت به هر دشمن خارجی توصیف کرد. او گفت: «این افراد دشمن از درون هستند.»
اولمرت گفت که رنج شدید در غزه و جنایات شهرک‌نشینان در کرانه باختری، خشم فزاینده‌ای را علیه اسرائیل دامن زده است که نمی‌توان همه آنها را به عنوان یهودستیزی نادیده گرفت.
او گفت: «در ایالات متحده، ابراز نفرت نسبت به اسرائیل به طور فزاینده‌ای در حال گسترش است.» «ما با گفتن اینکه «آنها یهودستیز هستند» خودمان را دست کم می‌گیریم. من فکر نمی‌کنم که آنها فقط یهودستیز باشند، فکر می‌کنم بسیاری از آنها به دلیل آنچه در تلویزیون تماشا می‌کنند، آنچه در شبکه‌های اجتماعی تماشا می‌کنند، ضد اسرائیل شده‌اند.»
«این یک واکنش دردناک اما عادی از سوی افرادی است که می‌گویند: «هی، شما از هر خط ممکن عبور کرده‌اید.»»
او گفت، نگرش‌ها در داخل اسرائیل ممکن است تنها زمانی شروع به تغییر کند که اسرائیلی‌ها بار فشار بین‌المللی را احساس کنند، و خواستار مداخله قوی‌تر بین‌المللی در غیاب مخالفت سیاسی جدی در داخل شد. او همچنین از رسانه‌های اسرائیلی به دلیل عدم گزارش خشونت علیه فلسطینی‌ها انتقاد کرد.
شرمنده و دلشکسته
اولمرت پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ از کمپین اولیه علیه حماس حمایت کرد. اما او گفت که تا بهار امسال، زمانی که دولت اسرائیل «به طور علنی و بی‌رحمانه» مذاکرات برای پایان دائمی جنگ را رها کرد، به این نتیجه رسیده بود که کشورش مرتکب جنایات جنگی می‌شود.
«شرمنده و دلشکسته» از اینکه جنگ دفاع از خود به چیز دیگری تبدیل شده است، تصمیم گرفت صحبت کند. «چه می‌توانم بکنم؟» آیا برای تغییر نگرش، به جز مورد اول، یعنی به رسمیت شناختن این شرارت‌ها، و مورد دوم، یعنی انتقاد از آنها و اطمینان از اینکه افکار عمومی بین‌المللی بداند که [صداهای] دیگری، صداهای زیادی در اسرائیل وجود دارد، کاری انجام می‌دهید؟
او آنچه را که جنایات جنگی می‌نامید، به سهل‌انگاری و تمایل به تحمل سطوح غیرقابل قبول مرگ و ویرانی نسبت داد، نه به یک کارزار سازمان‌یافته وحشیگری. اولمرت گفت: «[آیا فرماندهان] دستوری دادند؟ هرگز.»
در عوض، او معتقد است که ارتش وقتی کارهایی انجام می‌شد که ناگزیر «موجب کشته شدن تعداد زیادی از افراد غیرمرتبط می‌شد»، بی‌تفاوت بود. او گفت: «به همین دلیل است که نمی‌توانم از متهم کردن این دولت به مسئولیت ارتکاب جنایات جنگی خودداری کنم.»
با وجود ویرانی‌های غزه، اولمرت به عنوان آخرین نخست‌وزیر اسرائیل که به طور جدی برای دستیابی به یک راه‌حل مذاکره‌ای با فلسطینی‌ها تلاش کرد، هنوز امیدوار است که راه‌حل دو کشوری امکان‌پذیر باشد.
او با ناصر القدوه، وزیر امور خارجه سابق فلسطین، برای پیشبرد این راه‌حل در سطح بین‌المللی همکاری می‌کند و حتی معتقد است که اگر نتانیاهو قادر یا مایل به پذیرش آن باشد، می‌توان به یک توافق تاریخی - پایان جنگ غزه در ازای عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی - دست یافت.
در عوض، اولمرت از دیدن نتانیاهو، مردی که حکم بازداشت به جرم جنایات جنگی از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی دارد، که دونالد ترامپ را برای دریافت جایزه صلح نوبل نامزد کرده، شگفت‌زده شد.