چهرۀ پنهان جاسوسی
جاسوسان اسرائیل در بالاترین ردههای حاکمیت جمهوری اسلامی جا خوش کردهاند، اما سران این رژیم، ناتوان از دستیابی و پاک کردن ردههای خودی از نفوذ این جاسوسان ، با درنده خوئی و خشونت هرچه تمامتر به اخراج دسته جمعی پناه جویان افغانستانی پرداختهاند تا صورت مسئله را پاک کنند و خود را آسیب ناپذیر نشان دهند.
رفتار غیرانسانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی با افغانستانیهائی که بسیاری از آنان سالها ست در ایران زندگی میکنند و دارای سرپناه کار و ابتدائی ترین امکان برای یک زندگی دشوار هستند، تصویر این پناه جویان، از کودک و زن و مرد، در خطهای مرزی و اردوهای اخراج، دردناک و از مرز تاب و توان مردم رانده شده بیرون است. هیچ وجدان بشری قادر نیست صحنههائی از کودکان وحشتزده، گرسنه و تشنه و رها شده در بیابانها و اردوهای بازگشت را ببیند و به درد نیاید.
پناهجویان افغانستانی به راستی تاوان کدام سیاست تبهکارانه حاکمیتهای سلطهگر ایران، اسرائیل و آمریکا و طالبان را پس میدهند؟
مردم پناهجوی افغانستانی همواره در ایران، از ستم و خشونت رژیم و هم از بدرفتاریِ دستههای فاشیست موجود در میان مردم آسیب دیدهاند. در برخی از شهرها، جدا از اینکه کودکان شان از سوادآموزی محروماند، مورد توهین و آزار قرار میگیرند، با آنان بدرفتاری شرم آوری میشود؛ در خیلی از جاها حتی به آنان نان نمیفروشند و به وسائل رفت آمد همگانی راه شان نمیدهند، و اکنون در بدترین شرایط آزاردهنده، دسته جمعی، و بدون آنکه دلیلی بر رفتار مشخصی از آنها باشد، به اتهام واهی جاسوسی برای رژیم پلیدی مانند اسرائیل، اخراج میشوند و همۀ هستی و زندگیشان بر باد میرود.
این سیاست به معنی کامل و واقعی کلمه، پلید و غیرانسانی ست. واکنش بخشهای بزرگی از مردم ایران در همدلی با مردم رانده شدۀ افغانستان و یاری و کمک به آنها و اعتراض به این سیاست تبهکارانۀ جمهوری اسلامی، سبب امید و قوت قلب این مردم آسیب دیده است.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)، و انجمن قلم ایران (در تبعید)، بنا بر آرمان و منشور خود در دفاع از آزادی و شرافت انسانی، با صدای رسا نفرت خود را از این سیاست غیرانسانی جمهوری اسلامی بیان میکنند و از همه انسانهای آزاده میخواهند که در اعتراض به این تبهکاری، صدای خود را به گوش مردم جهان برسانند.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم ایران (در تبعید)
هشتم ژوئیه ۲۰۲۵