سایه جان
چهارده روز از اعتصاب غذایت می‌گذرد. خواسته‌ی به‌حق و شرافتمندانه‌ی تو را شنیده‌ایم. گرچه پیش از آن در نوشته‌ای مفصل، بر وضعیتِ نگران‌کننده‌ی بیمارانِ زندانی و عدمِ رسیدگیِ پزشکیِ مناسب و به‌موقع به بیماری‌های زندانیان شهادت داده بودی.
سال‌هاست شاهدِ رنجِ زندانیان بیمار در سراسر کشور بوده‌ایم.
تعدادی از آن‌ها در زندان‌ها جان سپرده‌اند و تعدادی نیز به دلیل عدمِ رسیدگیِ به‌موقع و مناسب با پیشرفتِ بیماری‌هایشان پس از آزادی هم هزینه‌ی گزافی پرداخت کرده‌اند. این وضعیتِ زندانیان، به‌واقع مصداق بارز شکنجه زندانی از طریق بیماری‌هایشان است.
تو بر اساس احساس مسئولیت و مشاهده‌ی رنجِ عزیزانِ هم‌بندی‌ات تصمیم گرفته‌ای تا با اعتصاب غذا، صدای زندانیان باشی.
ما هم‌بندی‌ها و زندانیان سابق بند زنان از تو تقاضا داریم اعتصاب غذایت را پایان بخشی. امید داریم با تلاش مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان شاهد دنیایی عاری از شکنجه باشیم.
نگین آرامش، فریبا اسدی، شهناز اکملی، بهناز امانی، هستی امیری، مژگان ایلانلو، ناهید تقوی، آتفه چهارمحالیان، آتنا دائمی، ویدا ربانی، بهاره سلیمانی، سعیده شفیعی، مهوش عدالتی، رها عسگری‌زاده، مطهره گونه‌ای، نرگس محمدی، عالیه مطلب‌زاده، ژیلا مکوندی، روشنک مولایی علیشاه، لیلا میرغفاری، فرزانه ناظران‌پور، پوران ناظمی، صدیقه وسمقی
۱۹ خرداد ۱۴۰۴
#سایه_صیدال