علی پیرحسین‌لو
داده‌های منتشرشده توسط شرکت توزیع برق استان تهران برای فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴ که در گزارشی در سایت تابناک منعکس شده، حاکی از آن است که بیش از ۷۵ درصد خاموشی‌ها در ساعات اوج مصرف، مربوط به شهرستان‌های جنوبی و غربی استان بوده است.
این در حالی است که در همین بازه‌ی زمانی، میزان قطعی برق در مناطق مرکزی تهران نزدیک به صفر گزارش شده است.
علت را یکی از مدیران برق منطقه‌ای در نشست شورای اداری استان در فروردین ۱۴۰۴ گفته است: برای پایداری شبکه ناچاریم خاموشی‌ها را متمرکز در حاشیه‌ها اعمال کنیم، چون قطع برق تهران تبعات امنیتی و رسانه‌ای دارد!
واقعیت این است که ارتباط ساکنان محدوده‌های پیرامون شهر و استان تهران با مرکز، گسترده‌تر و روابط اجتماعی دو طرف، درهم‌تنیده‌تر از آن است که چنین تبعیض آشکاری، پنهان بماند و جلب توجه نکند.
احساس تبعیض، قاتل اعتماد اجتماعی است. وقتی نهاد دولت نسبت به جامعه‌ی هدف خدمات عمومی، رفتار دوگانه‌ای داشته باشد، بخشی را نادیده بگیرد و محروم کند در حالی که بخش دیگری را برخوردار نگه می‌دارد فقط به این خاطر که صدای بلند و نفوذ بیشتری دارد، برای این وضعیت سرانجامی جز خشم و خشونت نباید انتظار داشت.
امتداد