شلاق و زندان نمی‌تواند هنرمند مردمی را به سکوت و انزوا بکشد. برعکس، او را قوی تر، صدایش را رساتر و در میان مردم معترض، محبوب تر می‌کند.
مهدی یراحی از جمله هنرمندانی است که در کنار مردم ایستاده و برای مردم می خواند و تاوانش را نه فقط با محرومیت از هنرش، بلکه با زندان و شلاق می پردازد.
او در جنبش قدرتمند «زن، زندگی، آزادی» صدای مردم بود.
سرودهای او و هنرمندان معترض، از گلوی معترضان، محبوسان در سلول و زندانیان در بند بر می خاست و فریاد «به نام تو که اسم رمز ماست » خروش و طنین فریاد به پاخاستگان را رقم می زد و شهر را سرود زن و زندگی و آزادی می کرد.
او در اعتراض به سرکوب زنان خواننده، از آنچه حق او بود، چشم پوشید.
روز جمعه بیست و چهارم اسفند ماه جمعی از فعالان مدنی، مادران دادخواه، روزنامه نگاران، وکلا، فعالان دانشجویی و صنفی به دیدار مهدی یراحی رفتیم تا با ایستادن در کنار هم و حمایت از او همدلی و همراهی را محکم تر کنیم.
ما همه با هم هستیم.
نرگس محمدی
۲۴ اسفند ۱۴۰۳
تهران - ایران