موسوی، نماینده آن قشر خاکستری است که در جنبش اخیر با وجود حمایت از آن به طور موثر وارد خیابان نشد.دلایل کوتاه:
۱. حکومت به شدت سرکوب می‌کند و در کشتار هیچ ابایی ندارد.
۲. با وجود اینکه بسیار موافق و دلگرم از اعتراضات بین‌المللی است، ولی به اپوزیسیون خارج از کشور اعتماد جدی ندارد.
۳. بین گذار (خشونت‌پرهیز، رفراندم) و براندازی، دو دل است. هنوز اندک امیدی به عقب‌نشینی حاکمان با فشارهای مدنی را دارد.
۴. رهبرانشان (موسوی، ستوده، نرگس محمدی و.......) براندازی را مطرح نکردند.
از این جهت، این موضع‌گیری مشخص، تکلیف این قشر را روشن می‌کند. در واقع خواسته این قشر را بطور دقیق مطرح می کند. اینقشر تأیبن کننده است (دلایلش نوشته‌ای دیگر می طلبید). این بیانیه، مدعیون رهبری در خارج را به حاشیه می‌برد و نشان می‌دهد که مرکز ثقل مبارزه داخل ایران می‌باشد.
این بیانیه با حکومت اسلامی اتمام حجت می‌کند. این بیانیه بهترین راه حل برای گذار است و داخل را متحد می کند. شاید این راه حل، بارها توسط دیگران مطرح شده است ولی از قلم موسوی اعتبار دیگری دارد. مقداری طولخواهد کشید ولی این بیانیه، منشور مبارزه علیه حکومت می‌باشد و امید هست که دور آن جمع شویم.
بابک تبریزی