نامه مصطفی تاجزاده به رئیس بازداشتگاه اوین
موضوع: اعتراض به محدودیتهای غیرقانونی علیه اینجانب
به: ریاست محترم بازداشتگاه اوین
باسلام و احترام
مطلع شدم که پیرو دستور به ریاست بند ۴ اینجانب از امکان تماس، گفتگو، ملاقات وتعامل با دیگر زندانیان واستفاده از امکانات عمومی این بند وتردد در آن محروم شده ام. همچنین تاکنون کارت تلفن برای اینجانب صادر نشده واعلام شده است اگر از کارت تلفن دیگر زندانیان برای تماس با خانواده استفاده کنم، کارت تلفن آنها نیز قطع خواهد شد.
به شرح زیر اعتراض خود به این تصمیم غیرقانونی وغیرعادلانه را اعلام می کنم:
هیچ قانونی ( مشخصا آیین نامه سازمان زندان ها) از ایجاد هرگونه محرومیت و محدودیت در تعامل و ارتباط عادی هیچیک از زندانیان با دیگر زندانیان پشتیبانی نمی کند. و مطابق قانون هیچ کس از جمله مسئولان زندان هم حق ندارند خارج از چارچوب تعیین شده در آیین نامه سازمان زندان ها زندانی را مجازات واز حقوق عموم زندانیان محروم کند. شگفت این که به اینجانب گفته اند این محدودیت را برای حفظ امنیت من اعمال کرده اند! با کدام منطق ممنوعیت تماس تلفنی با خانواده و عزیزان وحتی ممنوع کردن دیدار دوستان امین زندانی ام با من به خاطر حفظ امنیت است؟
واضح است که این محدودیت های غیرقانونی برای منزوی ساختن و قطع تماس های من است و نه حفظ امنیت من!
با توجه به این که مشکل اساسی وتاریخی ایران را عدم حاکمیت قانون واعمال سلیقه ای قوانین می دانم، اعلام می کنم در این مورد نیز از همان موضع همیشگی دفاع از حاکمیت قانون، به رفتارهای غیرقانونی تن نخواهم داد. بنابر این حق طبیعی و قانونی خود می دانم که همه محرومیت ها و محدودیت های غیرقانونی اعمال شده علیه خود را در زندان نادیده بگیرم و همچون یک زندانی عادی از همه حقوق زندانیان بهره مند شوم.
مرجع یا نهادی که به صورت خودسر و غیرقانونی این محدودیت ها را علیه من اعمال کرده است، باید به صورت رسمی و کتبی دستور محرومیت های پیش گفته را در ۴۸ ساعت آینده به من اعلام کند ومسئولیت دستور غیرقانونی خود را بپذیرد. مسئولیت پیامدهای این محدودسازی غیرقانونی ونقض حقوق اینجانب در زندان بعهده آمران این تصمیم است که همچنین باید پاسخگوی شکایت رسمی به خاطر این دستور غیرقانونی باشند.
سید مصطفی تاجزاده
اول آذر ۱۴۰۱