پس از سال‌ها تلاش برای ساخت تلسکوپ جیمز وب، بالاخره ناسا این تلسکوپ را جهت مشاهده نور ستارگان و سیارات میلیاردها سال پیش به فضا فرستاد. انتظار می‌رود بعد از شش ماه این تلسکوپ مشاهدات خود را در فضا آغاز کند.
به گزارش تجارت‌نیوز، بزرگترین و قدرتمندترین تلسکوپ فضایی جهان برای یک مأموریت با ریسک بالا به پرواز درآمد. ماموریت این تلسکوپ مشاهده نور اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها و جستجوی جهان برای نشانه‌های حیات است. صبح روز شنبه، تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا از گویان فرانسه واقع در ساحل شمال شرقی آمریکای جنوبی با یک راکت اروپایی آریان به پرواز درآمد.
این رصدگر ۹ میلیارد دلاری به سمت مقصد خود که در فاصله ۱٫۶ میلیون کیلومتری قرار گرفته است، حرکت کرد. این فاصله چهار برابر فاصله ما با ماه است. یک ماه طول می‌کشد تا این تلکسوپ به مقصد خود برسد و پنج ماه دیگر طول می‌کشد تا چشم‌های مادون قرمز خود را برای شروع پویش کیهان آماده کند.
ابتدا آینه بزرگ و سپر خورشیدی تلسکوپ باید باز شوند. این قطعات به شکل اوریگامی مانندی تا شده‌اند تا با شکل دماغه راکت هماهنگ شوند. اگر این اتفاق نیفتد تلسکوپ نمی‌تواند به ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش برگردد. این در حالی است که انفجار بیگ بنگ ۱۰۰ میلیون سال پیش اتفاق افتاده است.
به نقل از الجزایر، مدیر ناسا در اوایل این هفته گفت: «این تلسکوپ درک بهتری از جهان، از کیستی و چیستی‌مان به ما می‌دهد. اما برای هر دستاورد بزرگی باید ریسک بزرگی را نیز پذیرفت.»
با استفاده از اطلاعات این تلسکوپ دانشمندان می‌توانند اتمسفر سیاره‌ها را بررسی کنند. همچنین می‌توانند تشخیص دهند که آیا آن سیاره‌ها قابل سکونت هستند و یا شرایط زندگی برای انسان را فراهم می‌کنند یا خیر.
تاریخچه تلسکوپ
نام این تلسکوپ از نام مدیر ناسا در دهه ۱۹۶۰ گرفته شده است. ناسا از دهه ۱۹۹۰ در حال همکاری با آژانس‌های فضایی اروپایی و کانادایی برای ساخت این تلسکوپ هفت تنی است. هزاران نفر از ۲۹ کشور مختلف در حال کار کردن بر روی ایت تلسکوپ بوده اند.
فضانوردان سراسر دنیا مشتاقانه منتظر پرواز جیمز وب پس از سال‌ها تاخیر بوده‌‌اند. نقص‌های فنی در لحظه‌های آخر پرتاب این تلسکوپ را یک هفته به تاخیر انداختند و نهایتا این اتفاق به تعطیلات کریسمس موکول شد.
اکنون با استفاده از این تلسکوپ می‌توان اولین کهکشان‌های بوجود آمده از ۱۳ میلیارد سال پیش را ببینیم.
جزئیات ظاهری
ویژگی ظاهری چشمگیر این تلسکوپ یک آینه طلایی با شعاع ۶/۵ متری است. برای محافظت از این تلسکوپ یک سپر خورشیدی پنج لایه که برای حفظ آینه جمع کننده نور و ردیاب‌های مادون قرمز حساس به گرما در دماهای زیر صفر درجه ضروری است طراحی شده است. این سپر خورشیدی ۲۱ در ۱۴ متر و به اندازه یک زمین تنیس است.
اگر همه چیز خوب پیش برود سپر خورشیدی باید سه روز پس از پرواز تلسکوپ شروع به باز شدن کند و پس از حداقل پنج روز کاملا باز شود. سپس قطعه‌های آینه باید در ۱۲ روز مانند قطعات یک میز تاشو باز شوند. در کل صدها فرآیند مکانیکی باید به خوبی عمل کنند تا این تلسکوپ موفق به انجام مأموریت خود شود.