نامه سرگشاده جبهه ملی ایران به آقای دکتر عبدالله عبدالله
به نام خداوند جان و خرد
ریاست محترم شورای عالی مصالح ملی افغانستان، عالیجناب آقای دکتر عبدالله عبدالله،
درود بر شما.
در شرایطی این نامه را می‌نگاریم که ملت سلحشور افغانستان در حال پیکار با جنایتکارانی فرهنگ‌ستیز است، که سال‌هاست مورد حمایت کشورهایی تروریست‌پرور هستند و در طی این سال‌ها از هیچ برادرکشی و جنایتی فروگذاری نکرده‌اند و به یقین حافظه‌ی تاریخی جهان و به ویژه کشور هم‌فرهنگ با شما در درازنای تاریخ چون کهنسال میهن ما ایران، این ددمنشی‌های به جامه‌ی ایدِئولوژی واپسگرا درآمده را فراموش نخواهد کرد.
سرزمین افغانستان که از دیرباز در تاریخ تمدن دارای جایگاه ویژه‌ای بوده است و چهار راه فرهنگ‌های باستان خوانده می‌شد، به سبب موقعیت استرتژیک و ژئوپولیتیکی خود سال‌هاست که مورد تهاجم بیگانگان بوده است. آخرین پروژه پلید در راستای تخریب فرهنگی و تضعیف سیاسی-اجتماعی این کشور، شکل‌دهی و تقویت و تحریک گروهی مزدورو فاقد هویت ملی و تاریخی چون طالبان بوده است که در منطقه پاکستان و عربستان و امارات متحده عربی و در فرا منطقه نیز برخی قدرت‌های غربی چون انگلستان در شکل‌گیری و تقویت و جهتدهی این گروه نقش ایفا کردند و برای حفاظت از منافع ملی، امنیتی و اقتصادی خود، منافع و مصالح ملی افغانستان را نادیده گرفته و قربانی کردند و بستری ساختند که برخی از هولناک‌ترین جنایات تاریخ معاصر جهان در این کشور تاریخی همچون کابوسی به وقوع بپیوندد.
نه تنها ملت‌های افغانستان و تاجیکستان و ایران بلکه بشریت در سوگ قتل عام هزاره‌ها در مزار شریف و بامیان، در ماتم کودکان و نوجوانان محصل، در عزای زنان و مردان آزاده‌ای که در شهر و کاشانه‌ی خود هدف قتل عام و ترور واقع شدند و نیز کشتار بی‌رحمانه‌ی شهروندان و خبرنگار ایرانی خون گریست.
همچون القاعده و داعش و بوکوحرام، طالبان نسخه‌ای از شریعت را پیاده کرد که در تضاد کامل با انسانیت و موازین حقوق بشری بود. به ویژه بر بانوان شریف آن دیار ستم‌های زیادی در ابعاد مختلف روا داشت. فرهنگ‌ستیزی تبلور دیگرش در تضادورزی با هنر بود. تلویزیون، سینما، تئاتر، موسیقی و عکاسی ممنوع گشت. میراث‌های فرهنگی به یغما رفت و تخریب شد. آن چه در بامیان رخ داد، جنایت علیه گنجینه‌های تاریخ انسانی بود. یا کتابخانه ناصرخسرو قبادیانی که در پل خمری که هزاران جلد از نفیس‌ترین کتب تاریخ اسلام و سرزمین ایران کهن را در خود جای داده بود دچار حریق طالبانیسم گردید و نابود شد. تقویم افغانستان از هجری خورشیدی به هجری قمری تغییر کرد و مجازات‌های خشونت باری را این گروه به اجراء گذاشت.
باری هدف از این یادآوری، که شما بسی بیشتر و عمیق‌تر آن را تجربه کرده‌اید، آن است که نخست تاکید ورزیم، اگر در ایران انگشت‌شمار افراد مغرض و بی‌خرد و کژاندیش گفتارهایی در حمایت از طالبان گفته‌اند، بدانید که اقلیتی مطرود و منفور ملت بزرگ ایران هستند، همان گونه که ملا اختر منصور‌ها و هبه الله آخوندزاده‌ها در افغانستان تنها به سلاح و قدرت بیگانه متکی‌اند نه به افکار عمومی و مردم‌سالاری. ملت ایران سال‌هاست که میزبان برادران عزیز افغانستانی است و جدا از محدودیت‌های حاکمیتی با آنان در تعامل می‌باشد و بسیار دلنگران قدرت گرفتن این گروه جنایتکار در همسایگی کشورش است.
دوم آن که با یاد و گرامیداشت قهرمان ملی افغانستان شیر دره‌ی پنجشیر شهید احمد شاه مسعود، که در سخت‌ترین شرایط افغانستان دلاورانه ایستادگی ورزید و شرافت و انسانیت و مقاومت را در زندگی پربارش متجلی ساخت، از شما به عنوان یکی از هم‌رزمان وفادارش که چون او پیوسته با شخصیت‌های ملی و مصدقی ایران پیوند داشته‌اید، تقاضا کنیم، در سطح جهانی تمام دوستداران این حوزه‌ی فرهنگی و تمدنی را به یاری فرابخوانید که با تلاش‌های دیپلماتیک، افکار جهانی را متوجه این خطر بزرگ سازند و کشورهایشان را به حمایت از دولت رسمی افغانستان وادار نمایند و مطالبه‌گری کنند.
امید با مجاهدت ملت افغانستان و نیروهای مردمی در کنار نیروهای دولتی و پشتیبانی افکار عمومی جهان به ویژه کشورهای همسایه و نیز حمایت‌های مختلف دیگر کشورها ، نطفه ی شوم این گروه جنایت پیشه که تهدیدی برای بشریت است، سترون گردد و برای ساختن افغانستانی آزاد، مردمسالار، تکثر گرا، قدرتمند و امن گام‌هایی درخور برداشته شود.
جبهه ملی ایران، سازمان بنیان گذاشته شده توسط دکتر محمد مصدق، ضمن محکومیت قاطعانه‌ی هر حرکتی در دفاع از طالبان و طالبانیسم از نظام حاکم برایران می‌خواهد تا با پیگیری قضایی منادیان داخلی طالبان زمینه‌ی قدرت‌گیری چنین حرکت‌هایی را در ایران ناکام سازد و با تمام توان دیپلماتیک، در کنار ملت و دولت افغانستان برای مقابله‌ی با طالبان تمام قد بایستد و زمینه‌ای فراهم آورد تا گروه‌ها و شخصیت‌های مورد اعتماد ملت ایران بتوانند فراخوانی برای کمک‌های مردمی به نیروهای پیکارگر با طالبان و به طور کلی ملت دچار بحران‌های اقتصادی و اجتماعی افغانستان بدهند و بتوانند در این شرایط سخت از همسایه ی خود در حد توان حمایت کنند.
با احترام – جبهه ملی ایران
تهران – بیست و هشتم تیرماه ۱۴۰۰ خورشیدی