ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Tue, 08.06.2021, 20:39
در گرامی‌داشت یاد و‎ ‎نام ابوالقاسم طاهرپرور

یار و همبند ما، زندانی سیاسی سرشناس ابوالقاسم طاهرپرور، روز چهارشنبه ١١ خرداد ماه ١٤٠٠ با چشم بستن بر ‏جهان، دوستداران بسیارش را در تأثر نشاند. همگان او را با نام خودمانی “ابول” صدا می‌زدند، نامی که در زادگاهش هم ‏محبوب و مورد احترام بود. “ابول” جایگاه خاصی در میان همبندان داشت. صمیمیت با یاران و دوستان، هستی وی را ‏می‌ساخت. شهرت به صداقت، یگانگی و خاکی بودن داشت. از دست دادن چنین انسانی، اندوهناک است.‏
‏ ‏
ابوالقاسم طاهرپرور هشتاد سال زیست؛ شرافتمندانه و سرفراز از همان نوباوگی تا آخرین دم حیات و در وفاداری به ‏آرمانی که نوجوانی و میان سالی‌اش به همان گذشت. در لاهیجان چشم به دنیا گشود و در همین شهر هم رخت از جهان ‏بست و رفت. هنوز محصل بود که به فعالیت سیاسی علیه زور و دیکتاتوری رو آورد، زندان افتاد و نخستین تبعید از ‏خانه و شهر را تجربه کرد. رفاقت با غفور حسن پور او را به فعالیت سیاسی سازمانیافته کشاند و آشنایی با ضیاء ‏ظریفی و صفائی فراهانی آن را دوام داد.‏

‏”ابول” جزو نخستین افرادی بود که در بازسازی بقایای گروه جزنی – ظریفی دعوت برای فعالیت چریکی را پذیرفت و ‏با نام “اردشیر” در تیم تدارکات سازماندهی شد. او طبق توصیه گروه بعد سپری کردن دوره‌ی شش ماهه جنگلبانی، به ‏خوزستان رفت و وظیفه سر پل شدن برای ارتباط با برونمرز را بر عهده گرفت. در همین رابطه با صفائی فراهانی ‏ارتباط یافت و نقش مهمی در کار تدارکاتی “گروه جنگل” جنبش فدائی ایفاء کرد. در پی رخداد “سیاهکل”، به روز ٢١ ‏بهمن ١٣٤۹ بازداشت و بعد دو روز شکنجه وحشیانه در ساواک اهواز به قزل قلعه منتقل شد و چند روز بعد در دادگاه ‏نظامی حکم زندان ابد دریافت نمود. دی ماه ١٣٥٧ که رسید او هم جزو آخرین گروه زندانیان سیاسی بعد ٨ سال اسارت ‏از زندان آزاد و با استقبال پرشور مردمی پا در زادگاهش ‌گذاشت.‏

‏”ابول” طاهرپرور شور و بردباری همزمان با خود داشت. یار غم‌خوار هم‌بندان می‌شد آنگاه که حس تنهائی در آنان ‏می‌دید. وجودش شادی‌ می‌آفرید و یاس از دل‌ها می‌زدود. نام او در اذهان بسیارانی می‌ماند و در قلب هر آن کسی که، فقط ‏هم یکبار او را دیده بود. ما دوستان و همبندان ابوالقاسم طاهرپرور – این انسان آزاده و شجاع، بخاطر از دست دادن ‏چنین نازنینی عمیقاً متاثریم و خود را در اندوه همه بازماندگان “ابول” از دست رفته ماندگار برای همیشه، همدل می ‏دانیم. کی یاد “ابول” از دل‌ها برود یا که بکاهد؟ نام و خاطره‌اش ماناست.‏
‏ ‏
مهدی ابراهیم‌زاده - باقر ابراهیم‌زاده - علی اخلاصی - محمد اعظمی - تقی اغنیا - حسام امام - ‏یداله بلدی - حسین بهبودی - اژدر بهنام - عباس پاک نژاد - مریم پورتنگستانی - حسین پورجانکی - ‏احمد پورمندی - علی پورنقوی - ایرج تقی‌زاده - مهدی جباری - حسن جعفری - عاطفه جعفری - ‏فردوس جمشیدی رودباری - محمد حدادپور - نقی حمیدیان - نسیم خاکسار - اسماعیل ختائی - اصغر ‏خرسند - بهروز خلیق - رقیه دانشگری - رضا دقتی - اکبر دوستدار - ناصر رحمانی‌نژاد - ناصر ‏رحیم‌خانی - فرهمند رکنی اخوی - رحمت رنجبر - سلامت رنجبر بویاغچی - یداله ساولی - علی ‏ستاری - فرج سرکوهی - اکبر سوری - اکبر سیف - علی صراف‌زاده - حسن صمدیان - جمشید ‏طاهری‌پور - علی طلوع - مجید عبدالرحیم‌پور - نادر عصاره - رضا عطیم‌زادگان - رضا علامه‌زاده - ‏فاطمه غروی - مهدی فتاپور - اصغر فتاحی - مسعود فتحی - حسن فخاری - عبدالعلی فرزام - ‏محسن فومنی - وجی قاسمی - باقر قلیائی - مهدی کاظمی - اسفندیار کریمی - بهزاد کریمی - ‏رضا کریمی - فرزاد کریمی - حسن گلشاهی - ابراهیم محجوبی - احمد محمدی - ضرغام محمودی - ‏مرتضی محیط - پرویز مختاری - منوچهر مختاری - عزت مصلی‌نژاد - بهروز مطلب‌زاده - مرتضی ملک‌‏محمدی - امیر ممبینی - مسعود مولازاده - محمدرضا مهجوریان - میرعلیرضا میرمؤیدی - اشرف ‏میرهاشمی - حمیدرضا نعیمی - زهره نعیمی - داود نوائیان - پرویز نویدی - ایرج نیری - ایرج واحدی‌‏پور - پروین واحدی‌پور