عفو بین‌الملل:
مقامات ایران باید به بازی بی‌رحمانه‌شان با جان زندانی شکنجه شده، محمد نوری‌زاد پایان دهند
مقامات ایران به طرز بیرحمانه‌ای جان محمد نوری‌زاد، فیلم‌ساز ۶۸ ساله و از مخالفان سیاسی حکومت را به بازی گرفته‌اند، به این نحو که وی را از مراقبت‌های پزشکی لازم برای بیماری قلبی‌اش که توسط چندین پزشک «خطرناک» تشخیص داده شده، محروم کرده‌اند. عفو بین‌الملل همچنین مطلع شده است که مقامات محمد نوری‌زاد را مورد شکنجه و سایر برخوردهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی شامل خشونت جنسی و تجویز اجباری مواد شیمیایی قرار داده‌اند که بسیار وحشتناک است.
مقامات ایران باید محمد نوری‌زاد را فورا آزاد کنند. دستگیری و حبس وی طبق قوانین بین‌المللی «بی‌ضابطه» محسوب می‌شود چون أساس آن تنها انتقادات مسالمت‌آمیز وی از جمهوری اسالمی است. به عنوان یک فرد مسن دارای شرایط قبلی بیماری، وی همچنین در صورت ابتلا به بیماری کووید-۱۹ در زندان در خطر شدید بیماری وخیم یا مرگ قرار خواهد داشت.
مقامات باید اطمینان حاصل نمایند که تا زمان آزادی، محمد نوری‌زاد از مراقبت‌های پزشکی تخصصی مناسب و لازم خارج از زندان برخوردار باشد، در مقابل شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها محافظت گردد و به خانواده‌اش از طریق تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های حضوری دسترسی داشته باشد.
سلامتی محمد نوری‌زاد از زمان دستگیری در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ و در اثر شکنجه‌ی متحمل‌شده به‌واسطه محرومیت طولانی‌مدت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی تخصصی لازم برای بیماری قلبی و دیابت رو به زوال رفته است. وی چندین مرتبه به بیمارستان انتقال یافته است، اما هر بار مقامات او را به سرعت به زندان بازگردانده‌اند بدون این که به کادر درمانی اجازه دهند درمان کاملی را که وی نیازمند آن است فراهم نماید.
طبق منابع آگاه از شرایط سلامتی وی، کادر درمانی دو بیمارستان مختلف در تهران اظهار داشته‌اند که لازم است وی برای جراحی قلب به بیمارستان دارای بخش تخصصی قلب منتقل شود و هشدار داده‌اند که عدم دریافت مراقبت‌های پزشکی تخصصی برای شرایط قلبی‌اش و ادامه حبس وی ممکن است به مرگ او منجر گردد.
افزون بر این، منابع آگاه به عفو بین‌الملل اطلاع داده‌اند که پزشکان سازمان پزشکی قانونی در اواخر سال ۱۳۹۹ نظر تخصصی خود را مبنی بر ناتوانی وی برای تحمل حبس اعلام کرده‌اند، اما مقامات همچنان از آزاد کردن وی خودداری می‌کنند. محمد نوری‌زاد در نامه‌ای از داخل زندان اوین در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ شرح داده که چگونه چند روز پیشتر در بیمارستان لقمان تهران مورد شکنجه جنسی قرار گرفته است:
شکنجه مستمر محمد نوری‌زاد از طریق منع مراقبت‌های پزشکی تخصصی لازم برای وی، او را به این نقطه رسانده که دست به اقدامات شدیدی از جمله خودزنی بزند تا مقامات را قانع کند درمان‌های پزشکی مورد نیازش را در اختیار وی قرار دهند. وی چندین بار نیز دست به اعتصاب غذا زده و گاه حتی از دریافت داروهایش خودداری کرده است.
در یک فایل صوتی ناراحت کننده که به صورت آنلاین منتشر شد، دختر محمد نوری‌زاد، فائزه نوری‌زاد، توضیح داد که چگونه پدرش در پایان آخرین ملاقاتشان در ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ صورت، سر و گردن خود را با یک تیغ زخمی کرده به نحوی که منجر به خون‌ریزی شدید شده است. طبق اظهارات فائزه نوری‌زاد، مقامات بدون هیچگونه توجه به حال وخیم محمدنوری‌زاد گفته‌اند که وی باید حداقل تا پایان انتخابات ریاست‌جمهوری که برای خرداد ۱۴۰۰ برنامه‌ریزی شده، در زندان بماند.
محمد نوری‌زاد یکی از ۱۴ مخالف سیاسی است که در ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ نامه‌ای سرگشاده را با مضمون مطالبه استعفای علی خامنه‌ای رهبر ایران و نیز اعمال تغییرات بنیادین در قانون اساسی کشور امضا کردند.
محمد نوری‌زاد در پی دادرسی‌های غیرمنصفانه در سه پرونده مجزا با اتهاماتی نظیر «توهین به رهبری»، «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی»، و «تشویش اذهان عمومی» به ۱۷ سال و شش ماه حبس، ۲۲۰ ضربه شلاق، «تبعید» چند ساله به شهر دورافتاده ایذه در استان خوزستان در فاصله چندهزار کیلومتری از خانواده‌اش و سه سال ممنوع‌الخروجی محکوم شده است.
مقامات ایرانی در تلاش برای اعمال فشار هرچه بیشتر به محمد نوری‌زاد، پسرش علی نوری‌زاد را نیز دستگیر و به سه سال و نیم حبس به‌خاطر استفاده مسالمت‌آمیز از حقوق انسانی خود محکوم کرده‌اند.