بررسی جنبش «زن، زندگی، آزادی» در استکهلم
گزارش سمینار استکهلم؛ بررسی جنبش «زن، زندگی، آزادی»، جنبش مهسا، موقعیت جمهوری اسلامی و اپوزیسیون جمهوری‌خواه
در آستانه سومین سالگرد جنبش زن زندگی آزادی نهاد همگرایی جمهوری خواهان ایران استکهلم و ائتلاف همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ایران سمیناری زیر نام “جنبش مهسا”، و موقعیت حکومت جمهوری اسلامی و اپوزسیون جمهوری خواه» در روز یکشنبه ۱۴ سپتامبر با حضور جمعی از اساتید دانشگاهی، فعالان جنبش زنان و نمایندگانی از پارلمان سوئد با حضور جمعی از هموطنان مقیم استکهلم و با حضور خبر نگاران برگزار شد.
سخنران نخست خانم الریکا وسترلوند نماینده پارلمان از حزب سبز سوئد بود که در باره حمایت حزب سبز از جنبش زن زندگی آزادی و خواست های آن سخن گفت. سخنرانی او همزمان توسط آذر محلوجیان نویسنده و مترجم ایرانی ساکن سوئد به فارسی ترجمه شد تا بییندگان و شنوندگان این سمینار توسط شبکه‌های مجازی و رسانه‌های فارسی زبان که مستقیم برنامه را پخش می کردند قابل استفاده باشد.
الریکا وسترلوند در سخنرانی خود به عدم حمایت درخور توجه دولت سوئد و اتحادیه اروپا از جنبش زن زندگی آزادی در ایران شد و آن را مورد نکوهش قرار داد. او همزمان خواستار آزادی زندانیان سیاسی، آزادی شهروند ایرانی‌سوئدی احمدرضا جلالی فراهانی شد. نماینده پارلمانی حزب سبز همزمان از خواست قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه های تروریستی حمایت کرد.
سخنران دوم دکتر مهرداد درویش‌پور جامعه‌شناس و استاد دانشگاه ملاردالن سوئد بود که به بررسی نقش جنبش زن زندگی آزادی همچون جنبش نوین اجتماعی ایران و دستاوردهای آن پرداخت. او تاکید کرد که این جنبش ضد قدرت با پیش قراولی زنان توانست بر پایه عقلانیت مراقبت‌گرا، بر شکاف‌های اتنیکی، نسلی و جنسیتی و تک‌موردی بودن جنبش‌های پیشین در ایران، تاحدودی غلبه کرده و ابرجنبشی مبتنی بر همبستگی متکثر بیافریند. ابرجنبشی که نه به اصلاح حکومت دینی در ایران نظر داشت و نه به مداخله خارجی و حمله نظامی اسرائیل و آمریکا امید بسته بود و در عمل بازتابی از صدای سوم در صحنه سیاست ایران بود.
درویش‌پور جنگ را زهری برای جنبش‌های اجتماعی خواند و خواستار پیوند جنبش‌های اجتماعی ایران با جنبش بین‌المللی صلح و دمکراسی و دیگر جنبش‌های ترقیخواه شد. او بر نقش جمهوری خواهان به عنوان یکی از ستون های اصلی نیروی سوم در برابر افراطیون راست سلطنت طلب از یک سو و استبداد دینی حاکم از سوی دیگر تاکید کرد و گفتمان سازی، تقویت جنبش های اجتماعی دمکراتیک، پیشبرد سیاست رقابت سالم و مبتنی بر برسمیت شناختن یکدیگر و تشکیل بلوک جمهوری خواهان را از اصلی ترین وظایف آنان خواند.
او همچنین خواستار نزدیکی جمهوری خواهان با گروه های اتنیکی و همه گروه هایی که با جنگ طلبی و جمهوری اسلامی مخالفند حول سیاست های ترقیخواهانه ای همچون همبستگی متکثر، تبعیض ستیزی، جمهوریت، سکولاریسم، حقوق بشر و حفظ یکپارچگی دمکراتیک کشور در گذاراز جمهوری اسلامی شد.
سخنران سوم مهدیه گلرو از فعالان جنبش زنان بود. مهدیه گلرو بر نقش بی بدیل جنبش های مدنی در تحول دمکراتیک تاکید کرد و اشاره کرد که جنبش زن زندگی آزادی آغاز گر یک انقلاب اجتماعی (در معنای فرهنگی کلمه) بود و این جنبش از آنجا که در عرصه هنر و دیگر حوزه های اجتماعی نیز حضور فعال داشت به رغم سرکوب آن در خیابان همچنان زنده است. گلرو نیز به نقش جمهوری خواهان در مخالفت همزمان با جنگ و جمهوری اسلامی تاکید کرد و اشاره نمود که جنگ به دمکراسی نخواهد انجامید. او همچنان به نقش تخریبی راست افراطی سلطت طلب و هم آوایی آنها با اسلام گرایان در حمله به نیروهای چپ و دمکراتیک هم در گذشته و هم امروز تاکید کرد و بر آن بود که این هر دو صدای سوم را تهدیدی علیه خود می دانند و سعی می کنند در برجسته کردن دیگری و ایجاد فضای قطبی که در آن سیاست ورزی دمکراتیک بلاموضوع شود، آن را تخریب یا انکار کنند.
سخنران بعدی پروفسور مسعود کمالی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در سوئد بود که در باره تغییرات جهانی و تهدیدات نوین سخن گفت و تاکید کرد که ترامپیسم در سطح جهانی و اسرائیل در سطح منطقه، تمام موازین دمکراسی و حقوق بشر و سازمان ملل را یکسره به سخره گرفته‌اند. او به بحران مشروعیت دمکراسی حتی در کشورهای دمکراتیک غربی و تهدید های پیش روی حقوق بشر و آزادی بیان حتی در کشورهای غربی اشاره کرد و تاکید کرد حتی حق حاکمیت ملی در عصر ترامپیسم دیگر برسمیت شناخته نمی شود و باید دمکراسی با عدالت درهم آمیخته شود.
کمالی تاکید کرد که جنبش‌های اجتماعی و از جمله جنبش زن زندگی آزادی نمی توانند صرفا ملی و محلی عمل کنند و می بایست جنبش های اجتماعی در ایران با دیگر جنبش های دمکراتیک جهانی وارد گفتگو و همکاری شوند. او تاکید کرد چگونه می توان واقعا از جنبش زن زندگی آزادی دفاع کرد و علیه سرکوب آن موضع گرفت، اما دربرابر کشتار مردم غزه سکوت کرد و این را ناشی از ریاکاری کشورهای غربی دانست که بر مبنای مصالح خود عمل می کنند و نه دلسوزی برای جنبش های ترقیخواه در ایران یا منطقه. کمالی تاکید کرد نقد سیاست های صهیونیستی و توسعه طلبانه وتجاوزگرایانه اسرائیل و سیاست های امپریالیستی آمریکا و غرب ربطی به یهودی ستیزی ندارد و از قضا در این زمینه همکاری گسترده ای بین نیروهای ترقیخواه اسرائیل با دیگر مخالفان نسل کشی در غزه در سطح جهانی وجود دارد.
آزاده رجحان نماینده پارلمانی حزب سوسیال دمکرات سوئد به دلیل بیماری فرزندش متاسفانه نتوانست در سمینار حضور یابد. به جای او، دانیل ریاضت نماینده سوسیالیست مستقل پارلمان سوئد آخرین سخنران این سمینار بود که در مخالفت با جنگ و جمهوری اسلامی و همچنین در همبستگی با مردم غزه سخن گفت. او نیز تاکید کرد همان گونه که حمایت از جنبش زن زندگی آزادی و مبارزه علیه جمهوری اسلامی یک وظیفه سیاسی و اخلاقی است، امروز نیز مخالفت با جنگ و کشتار مردم غزه توسط اسرائیل یک وظیفه اخلاقی است.
کلیه سخنرانان در مخالفت همزمان با جنگ و جمهوری اسلامی و ضرورت همبستگی بین امللی برای صلح و دمکراسی با جنبش زن زندگی آزادی سخن گفتند.
بخش دوم برنامه به پرسش حضار در جلسه و شرکت کنندگان در میزگرد اختصاص یافت که در آن گرایشات سیاسی گوناگون و از جمله فعالان حزب دمکرات کردستان ایران به ارائه پرسش ها و نظرات خود پرداختند. این سمینار به صورت زنده توسط تلویزیون ها و شبکه های مجازی و رسانه های پربیننده فارسی زبان پخش شد.