آرون باکسرمن و لیلی نیکونظر / نیویورک‌تایمز / ۲۵ ژوئن ۲۰۲۵
دانش‌آموزان اسرائیلی به مدارسی بازگشتند که به دلیل درگیری با ایران تعطیل شده و برخی از آنها به عنوان پناهگاه ضد بمب استفاده می‌شدند. خدمات اینترنتی ایران نیز که مقامات در طول نزدیک به دو هفته جنگ به شدت محدود کرده بودند، روز چهارشنبه از سر گرفته شد.
در هر دو کشور، مردم اولین گام‌های محتاطانه را برای بازگشت به زندگی عادی برداشتند در حالی که آتش‌بس برای دومین روز پابرجا بود. برخی هنوز تحت تأثیر لحظات وحشتناک جنگ کوتاه اما شدید قرار داشتند.
اسرائیلی‌ها پس از روزها غیبت، زمانی که ارتش به کارگران غیرضروری دستور داده بود در خانه بمانند، به دفاتر خود بازمی‌گشتند، هم‌زمان ساکنان تهران که از بمباران‌های شدید اسرائیل به پایتخت ایران فرار کرده بودند، شروع به بازگشت به خانه‌های خود کردند.
در ایران، نگرانی‌هایی در مورد اینکه آیا پس از جنگ، سرکوب شدید منتقدان توسط دولت در تلاش برای اعمال مجدد کنترل بر کشور رخ خواهد داد، وجود داشت.
مریم، ۳۵ ساله، گفت: «من و خانواده‌ام به یک اندازه از جنگ و آتش‌بس می‌ترسیم.» او دلیل این ترس را چنین توضیح داد: «می‌دانیم که پس از آتش‌بس، با مُلاهای تحقیرشده و انتقام‌جو روبه‌رو خواهیم بود که به دنبال تلافی هستند.»
مریم که از زادگاهش در بندر انزلی در کنار دریای خزر صحبت می‌کرد، گفت که این منطقه هنوز پر از کسانی است که از بمباران‌های تهران فرار کرده‌اند. او و سایر ایرانیانی که روز چهارشنبه با نیویورک‌تایمز صحبت کردند، خواستار شدند که فقط با نام کوچکشان معرفی شوند تا توجه مقامات را جلب نکنند.
اسرائیل و ایران هر دو اعلام پیروزی کرده‌اند، اگرچه ادعاهای آنها با تردیدهایی همراه است.
اسرائیل چندین فرمانده امنیتی ایران را کشت و با همراهی آمریکا به تعدادی از تأسیسات هسته‌ای این کشور آسیب زد. بر اساس اعلام وزارت بهداشت ایران، بیش از ۶۰۰ نفر در حملات اسرائیل کشته و هزاران نفر زخمی شدند.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، این حمله را «پیروزی بزرگی در نبرد با دشمنی که به دنبال نابودی ما بود» توصیف کرد. اما برای اسرائیل و متحدان آمریکایی‌اش، این سؤال مطرح است که آیا این جنگ ضربه‌ای قطعی به توانایی ایران برای تولید سلاح هسته‌ای وارد کرده یا فقط این برنامه را برای مدتی کوتاه به تأخیر انداخته است.
عسل، زن ۲۱ ساله ایرانی که در حوزه بازاریابی کار می‌کند، گفت برخی جنبه‌های زندگی در حال بازگشت به روال قبل از جنگ است. ترافیک جاده‌ها را پر کرده چون بسیاری به محل کار بازگشته‌اند. اما او گفت حتی صدای موتورسیکلت هم الآن او را به وحشت می‌اندازد و به یاد موشک‌ها می‌اندازد.
عسل گفت: «ما در این فکریم که بعد از این چه بلایی سرمان می‌آید.» او گفت حکومت نه تنها به برنامه هسته‌ای‌اش، بلکه به اعتبار و آبرویش نیز آسیب دیده است.
او افزود: «غرور بی‌پروای آنها ما را یک قرن به عقب برد.»
در اورشلیم، اسرائیلی‌ها روز چهارشنبه به تدریج به رستوران‌ها بازمی‌گشتند و برخی از کسانی که از خانه‌های خود فرار کرده بودند، در حال بازگشت بودند. برخی از ساکنان شهرهای بزرگی مانند تل‌آویو و حیفا — که تحت حملات مکرر موشکی ایران قرار گرفته بودند — به خانه‌های دوستان و اقوام خود پناه برده بودند.
بسیاری در اسرائیل از جنگ با ایران حمایت کردند، زیرا آن را حمله پیشدستانه‌ای موجه برای جلوگیری از توسعه سلاح هسته‌ای توسط دشمن می‌دانستند. با این حال، آنها هنوز هم تحت تأثیر حملات موشکی شبانه بودند.
ایدو امانوئل، ۳۰ ساله، که صاحب یک کافی‌شاپ در خیابان معمولاً شلوغ عَزَّه در اورشلیم، به یاد آورد که چگونه با دریافت هشدارهای حمله موشکی ایران، مشتریان را به پناهگاه‌ها می‌برد. این حملات روز سه‌شنبه پایان یافت، اما او گفت برخی از کارکنانش هنوز نگران آمدن به محل کار بودند و منتظر بودند ببینند آیا آتش‌بس پابرجا خواهد ماند یا خیر.
امانوئل گفت: «ورود مردم به فضای ذهنی شرایط اضطراری، بسیار راحت‌تر از خروج از آن است.»
بر اساس اعلام دولت اسرائیل، از زمان آغاز عملیات اسرائیل در ۱۳ ژوئن، دستکم ۲۸ نفر در حملات تلافی‌جویانه ایران کشته و بیش از ۱۰۰۰ نفر زخمی شدند. ارتش اسرائيل گفت حدود ۱۵۰۰۰ نفر از خانه‌هایی که در حملات موشکی آسیب دیده یا ویران شده بودند، تخلیه شدند.
اگرچه جنگ با ایران ممکن است پایان یافته باشد، اما درگیری طولانی در غزه — که بیش از ۲۰ ماه ادامه داشته و هنوز پایان آن مشخص نیست — همچنان بر کشور سایه افکنده است. صبح روز چهارشنبه، اسرائیلی‌ها با خبر کشته شدن هفت سرباز اسرائیلی در غزه از خواب بیدار شدند.
امانوئل گفت: «اگر کسی در حالت سرخوشی پس از جنگ و پیروزی اسرائیل — اگر بتوان آن را پیروزی نامید — بود، الآن یک سیلی محکم به صورتش خورده. دیگر هیچ سرخوشی‌ای وجود ندارد.»
برخی اسرائیلی‌ها در حال جمع‌وجور کردن تکه‌های زندگی خود بودند.
الداد آلبو گفت که پس از آسیب دیدن آپارتمانش در شهر مرکزی بات یام توسط موشک ایرانی، او به همراه همسر و دخترانش هنوز آواره است.
البو گفت که هیچ یک از فرزندانش روز چهارشنبه به مدرسه نرفتند؛ مدرسه‌شان در طول جنگ آسیب دیده بود. مقامات این خانواده را برای چند هفته آینده در یک هتل اسکان داده‌اند تا زمانی که خانه جدیدی پیدا کنند.
او گفت: «ما هنوز در آن وضعیت آزادی نیستیم که دیگران به آن بازگشته‌اند.»