می‌گویند فرضِ محال محال نیست، لذا این امر هم محال نیست که اجرای قانون موسوم به “عفاف و حجاب”، ناخواسته ماشه‌ی “مقاومتِ مدنیِ ملی” را در ایران بچکاند و به “دومینویی” غیرقابل پیش‌بینی تبدیل شود که هیچکس نخواهد دانست نقطه‌ی پایانی آن کجاست.
فرض کنید، نه تنها تمامیِ مخالفان این قانون، بلکه تنها ده، بیست درصدی از منتقدان و معترضانِ این اقدام ضدشرعی، ضدمردمی و... تصمیمم بگیرند، در “یک روزِ خاص” -در هفته اول اجرای قانون حجاب- دست به “نافرمانی مدنی” بزنند و در حرکتی هماهنگ به کوی و برزن، خیابان و میدان، اداره و بانک، فروشگاه و فرودگاه یا... بیایند و اعلام وجود کنند.
در این صورت ارکان حاکمیت چه واکنشی نشان خواهند داد و در مقابل، کُنش بعدی اپوزیسیون در برابر این واکنش چه خواهد بود؟
آیا شخص خامنه ای دستوری ناخواسته در جهت لغو و تعلیق آن صادر خواهد کرد یا باز لجوجانه فرمان به اجرای آن خواهد داد- با تمام تبعات جانی و مالی، داخلی و خارجیِ سرکوبِ مخالفان در صحنه.
در صورت حالتِ دوم، واکنش مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور و مجری اصلی قانون چه خواهد بود؟
آیا او با توجه به اعلامِ تبعیتِ کامل از “ولی فقیه”، عامل اجرای منویات آمر خواهد شد یا بر سر پیمان با ملت خواهد ایستاد و در مخالفت با منویات رهبری به وعده‌ی استعفا عمل خواهد کرد؟
دامنه‌ی این پرسش‌ها را می توان گسترش داد و ابعاد گوناگون آن را بیان داشت، تا به نقطه های زیرین رسید، چون پیامدِ مرگبار تمرد و قیام دختران و حتی همسر آن قاضیِ خون ریز فیلم “دانه انجیر معابد” به کارگردانی محمدرسول‌اف.
سخن کوتاه باید کرد و تنها بر این نکته تاکید داشت که حال فرصت شرکت در آزمایش فراهم است، نه تنها برای تحول‌خواهان، بلکه گروه گسترده ای از اصلاح‌طلبان و حتی محافظه‌کاران خردمند.
امید است که عاقلان اندکِ حاضر در هسته‌ی قدرت در این فرصت کوتاه تا زمان وعده داده شده برای اجرای قانون حجاب، اندکی به خود آیند و خود حکم به “لغو”، “تعویق”، “تعلیقِ محال” یا ... این اقدام ضدمردمی دهند.
اما در غیر این صورت احتمالا زمان یک “حرکتِ ملی” فراهم خواهد شد؛ مخالفتی “مسالمت‌جویانه”، “خشونت‌پرهیز”، اما “اثرگذار” و “آینده‌ساز”.
باید دید در آن “روزِ موعود” و “کُنشِ سرنوشت‌ساز” و در واقع “آزمونِ فیصله‌بخش” چه کسی پای کار خواهد بود و آماده برای مشارکت در “امرِ ملیِ مقاومتِ مدنی”.
تلگرام نویسنده