بسیاری از شواهد گویای آنست که آقای پزشکیان برنده انتخابات مرحله دوم شده است.
بر خلاف بسیاری از ادوار انتخابات، هیچ شور و شوقی بین مردم به چشم نمی‌خورَد.
فردا هم که رسماً اعلام شود پزشکیان برنده انتخابات شد، شک ندارم نه کسی به شادی خواهد پرداخت، نه ماشینی بوق خواهد زد و نه خنده‌ای واقعی بر لب مردم خواهیم دید.
شادی بماند برای وقتی که دسته دسته زندانیان سیاسی و عقیدتی مظلوم از زندان آزاد شوند.
بماند برای وقتی که حصر ظالمانه میرحسین و رهنورد شکسته شود.
بماند برای وقتی که مقامات بپرسند آن ۶۰ درصد که رأی ندادند، آن اکثریت مردم ایران، چه می‌خواستند بگویند؟
نگویند همه‌شان آن روز گرفتار بوده‌اند!
بپذیرند تقاضای رفراندوم حق مردم است.
شادی بماند برای وقتی که رسماً اعلام کنند دیگر اینترنت بدون فیلترشکن کار می‌کند. اعلام کنند مردم فهمیده‌اند و زشت است ما اینستا و تلگرام و واتساپ و سایر اپ‌ها را از ریشه فیلتر کنیم.
بماند برای وقتی که ارزش پول‌مان هر روز بیشتر سقوط نکند.
وقتی که هر روز خبر حکم اعدام نشنویم.
شادی بماند برای آن وقتی که بشنویم بورس ایران دیگر جای دزدها نیست. سرمایه‌های مردم آنجا نمی‌سوزد.
بماند برای وقتی که رابطه ما با جهان عادی شود. جوان‌هایمان در نوبت سفارتخانه‌ها در دیگر کشورها برای مهاجرت نباشند.
هر قایقی که مهاجران غیر قانونی می‌بَرد، نیمی از مسافرانش ایرانی نباشند.
بماند برای وقتی که قبرستان‌هایمان پر از جوان نباشد.
بماند برای وقتی که پدرها از فرزندان‌شان خجالت زده نباشند.
بماند برای وقتی که بگویند دیگر نیروی انتظامی برگشته به وظایف اصلی‌اش و گرفتن دزدها، نه دختران نجیب‌مان.
بماند برای وقتی که وعده‌ها عملی شوند...
نگویند یک نفر همه کاره است، و مردم هیچکاره!
شادی را آنها بکنند که به قدرت می‌رسند.
ما مردم شادی‌مان دیدن ایرانی سرزنده است.
ایرانی سرسبز و سربلند
ایرانی آباد و آزاد
ما هیچ جشنی برای برنده شدن کسی نداریم
تا وعده‌ای عملی نشده!
تلگرام نویسنده