ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 05.03.2006, 6:49
سابقه حمله به مراکز و منازل در قم

علی امینی(ايران)
يكشنبه ١٤ اسنفد ١٣٨٤


حمله اخیر به حسینیه دراویش گنابادی قم ــ معروف به حسینیه حاج آقا شریعت ــ در ماه‌های دی و بهمن سال ١٣٨٤ بهانه ای شد برای بررسی اجمالی سابقه حمله نیروی وابسته به ولایت فقیه (موسوم و معروف به حزب الله) با پشتیبانی نیروهای انتظامی و امنیتی به مراکز متعدد مذهبی.
لازم به ذکر است که در یک نگاه ساده وجه مشترک تمامی این اماکن عدم همنوائی و همصدائی با نظام حاکم و معروفیت آنان به داشتن نظر مخالف بوده است و این الزاما به معنای رویاروئی و حتی ابراز کمترین مخالفت در بعضی موارد نبوده است.

١ ــ حمله به خانه مرحوم آیه الله سید کاظم شریعتمداری

اولین حرکت از این دست حمله به منزل مرحوم آیه الله شریعتمداری بود که درسال ٦١ و پس از زمینه چینی‌هائی که جامعه مدرسین حوزه علمیه در پس آن بود انجام شد.
در این حمله افرادی مضروب و جمع زیادی از مقلدان آن مرحوم که در کوچه و خیابان صدا به اعتراض برآورده مصدوم و دستگیر گردیدند.
از آن زمان و تا پایان حیات ، ایشان در زندان خانگی به سر می‌برد و تمامی اموال و منزل و دفتر ایشان مصادره گردید.

٢ ــ حمله به ساختمان دارالتبلیغ اسلامی و کتابخانه آن مربوط به مرحوم آیه الله شریعتمداری واقع در نزدیکی منزل ایشان

متعاقب حمله به منزل آیه الله شریعتمدار در یک روز جمعه و پس از برپائی نماز ، جمعی محدود از نمازگزاران با شعارهای اهانت آمیز از دیوار دارالتبیلغ اسلامی که مرکزی اسلامی و با سابقه بود بالا رفته و به غارت و چپاول و تخریب پرداختند و حتی در این میان به کتابخانه مجاور آن که وابسته به دارالتبلیغ بود یورش برده و پس از آن با ایراد تهمت‌ها وافترائات زیاد ، تا آن جا پیش رفتند که آن جا را محلی برای انجام اعمال منافی عفت و نگه داری مشروبات الکلی اعلام کردند.
جالب توجه است که بسیاری از سردمداران و مدرسین و مراجع تقلید رسمی حال حاضر حوزه در ابتدای انقلاب به همکاری به آن مرکز تفاخر می‌کرده وآقایان ناصر مکارم شیرازی (مرجع رسمی دولتی درقم و ا ز نمایندگان دوره اول مجلس خبرگان) ، محمد علی تسخیری (دارای مناصب متعدد در جمهوری اسلامی) ، موسوی تبریزی از آن
جمله اند.

٣ ــ حمله به مسجد رفعت در صفائیه قم معروف به مسجد صفائیه

مسجد رفعت در یکی از مشخص ترین مناطق قم ــ خیابان صفائیه ــ قرار داشته و به مسجد صفائیه نیز مشهور و معروف می‌باشد.
امام جماعت مسجد مزبور آیه الله محمد تقی طباطبائی قمی فرزند مرجع بزرگ شیعه آیه الله حاج آقا حسین قمی و برادر آیه الله سید حسن قمی ساکن مشهد و از مخالفین مشهور نظام پهلوی بود.
این مسجد نیز به تحریک یکی از اعضای جامعه مدرسین یعنی احمد آذری قمی ــ بنیانگذار روزنامه رسالت ، دادستان کشور ، نماینده چند دوره مجلس شورا ، طرفدار نظریه ولایت مطلقه فقیه و از اصول دین دانستن آن ــ مورد حمله و به تصرف در آمد و در این میان آیه الله قمی مضروب و مصدوم گردیده و خانه نشین شد و احمد آذری قمی سالیان متمادی امامت جماعت آن را به عهده داشت.
احمد آذری قمی پس از وقایع ٢ خرداد ١٣٧٦ به جبهه مخالفان پیوست و روش دیگری را ظاهرا در پیش گرفت ولی مسجد مزبور همچنانان از مراکز تندروها در قم می‌باشد.

٤ ــ یورش به حسینیه کربلائیهای مقیم قم (ایرانی الاصل) در مجاورت منزل آیه سید محمد شیرازی

این حسینیه نیز در نزدیکی منزل آیه سید محمد شیرازی و در کوچه ای موسوم به کوچه آیه الله گلپایگانی قرار دارد و در همین کوچه منازل علمائی مانند آیه الله شیخ عبدالکریم حائری ــ موسس حوزه علمیه قم ــ و آیه الله بروجردی بوده است و در حال حاضر مسجد و منزل محمد فاضل لنکرانی ــ از مراجع دولتی و معروف به قفقازی ــ نیز دراین کوچه قرار دارد.
حسینیه مزبور توسط کربلائی‌های بازگشته از عراق مقیم قم ساخته شد و اینان اکثرا از مقلدین و طرفداران مرحوم آیه الله سید محمد شیرازی بودند.
در حسینیه مزبور مراسم عزاداری و دیگرمراسم مذهبی انجام می‌شد و دارای کلاس‌های درس و آموزش عقاید و تاریخ اسلام بود و به عنوان یک مرکز فرهنگی شناخته می‌شد.
این حسینیه در سال ٦١ مورد حمله قرار گرفت و افراد بسیاری دستگیر شده و با بازداشتگاه‌ها منتقل گردیده و تعدادی از آن نیز به حبس‌های مدت دار و تبعید محکوم گردیدند و پس مدت‌ها تصرف توسط نیروهای امنیتی ، تخلیه و سالیان متمادی مسدود بود.

٥ ــ یورش به منزل مسکونی و دفتر مرحوم آیة الله سید محمد شیرازی

چندی پس از حمله به حسینیه کربلائیهای مقیم قم ، منزل آیه الله سید محمد شیرازی در مجاورت همان محل نیز مورد تعرض و حمله تعداد معدودی افراد منسوب به حزب الله و با کمک نیروهای امنیتی قرار گرفت و افرادی از طلاب حاضر در منزل مورد ضرب و شتم و آزار و زندان قرار گرفتند. از آن پس آیه الله شیرازی در خانه زندانی وگردید و بارها اطرافیان ایشان را بازداشت و تبعید نمودند و بارها نیز از تدریس ایشان به دلایل مختلف جلوگیری نمودند.
آیه الله محمد شیرازی تا پایان عمر و در اعتراض به این اعمال از منزل خود خارج نگردید و در همانجا فوت نمود.
جالب توجه این که چند سال پس از فوت ایشان و علیرغم عمل ننمودن به وصیت ایشان مبنی بر تعیین محل دفن ، سال گذشته همسر سالمند و خانواده و نزدیکان ایشان در بازگشت از فاتحه خوانی بر مزار آن مرحوم ــ در حرم حضرت معصومه ــ مورد حمله تعدادی زن سیاه پوش واقع گردیدند و مورد ضرب و جرح قرار گرفتند.

٦ ــ یورش به حسینیه زینبیه و تصرف آن در گذر خان قم

حسینیه و مسجد در همه جای قم به وفور دیده می‌شود. این مساجد یا حسینیه‌ها محلی برای تجمع و اجرای مراسم عده ای همفکر یا همشهری است. یا با نام و یا بی نام و با نامی عام.
مشهدی‌های ، یزدی‌ها ، ساوجی‌ها ، زنجانی‌ها ، تبریزی‌ها و.... هر کدام حسینیه ای دارند یا در مسجدی که ساخته اند به اجرای مراسم مذهبی می‌پردازند. و گاهی مساجد یا حسینیه‌هائی محل تجمع پیروان یکی از مراجع یا مدرسین به نام است.
حسینیه کربلائیهای قم موسوم به حسنینیه حضرت زینب ازآن جمله است که در نزدیکی مرقد حضرت معصومه بوده ــ خبابان ارم ــ و اکثر حاضرین آن از پیروان و مقلدین مرحوم آیة الله سید محمد شیرازی بودند و اکثرا در ماه‌های محرم به اجرای مراسم می‌پرداختند.
چند سال پیش یعنی در سال ١٣٧٥ این حسینیه توسط پیروان آقای مصباح یزدی مورد حمله و اشغال قرار گرفت و حتی حاضر به پس دادن وسایل آن همانند فرش‌ها و وسایل طبح و وسایل عزاداری نشدند.
چند بار و در ایامی مشخص آقای مصباح یزدی در آن جا سخنرانی می‌کرد ولی بسیاری از مداحان و مرثیه سرایان به جهت غصبی بودن آن محل حاضر به حضور در آن جا نشدند و اکنون حسینیه مزبور غالبا بسته بوده و هیچگونه مراسمی در آن برگزار نمی‌شود و علیرغم تلاش بسیار متولیان آن ، این حسینیه باز پس داده نشد.

٧ ــ حمله به حسینیه شهدا

این حسینیه مربوط به آیة‌الله منتظری بوده که توسط ایشان ساخته شده و محل تدریس و سخنرانی ایشان بود.
حسینیه مزبور که درمجاورت منزل آقای منتظری بود در دو نوبت پس از عزل و پس از سخنرانی ١٣ رجب مشهور ایشان مورد حمله قرار گرفت و علاوه بر منهدم کردن قرآن و کتب ادعیه ای که در آن وجود داشت ، کتابهای درسی و وسایل آن منهدم گردیده و یا به شدت آسیب دید و حسب گفته آیه الله منتظری در کتاب خاطرات ، حتی بسیار از نوارها و اسناد از حسینیه و منزل ایشان به یغما برده شد.
این حسینیه همچنان مسدود می‌باشد و علیرغم مراجعات مکرر اعضای دفتر ایشان ، از باز پس دادن آن و اسناد و مدارک مربوطه خودداری می‌کنند.

٨ ــ حمله به منزل مسکونی آیة‌الله منتظری

همزمان با حمله به حسینیه شهدا منزل ایشان نیز مورد حمله قرار گرفت و ضمن تخریب ، مقادیر زیادی اسناد و نوارهای صوتی و تصویری و دیسکت‌های کامپیوتری تاراج و تخریب شد.
در این حمله ، هدف یورش گران حتی تا قتل ایشان پیش بینی شده بوده که آقای منتظری به کتابخانه خود که محکم و حفاظت شده بنا گردیده بود پناه برده و توطئه حمله کنندگان خنثی شد.

٩ ــ حمله به دفترآقای شیخ احمد آذری قمی

این دفتر واقع در خیابان (کوچه) ناصر واقع در محله صفائیه قم و نزدیک منزل آقای منتظری بوده و در سال‌های پیش انتخابات دوم خرداد در اجاره حزب الله قم بود.
پس از انتخابات دوم خرداد و ریاست جمهوری محمد خاتمی و فعال شدن مجدد آقای آذری قمی و نیز انتشار رساله عملیه از جانب ایشان و رسمی به عرصه مرجعیت ، این دفتر مورد حمله قرار گرفته و با دخول افراد موسوم به حزب الله به داخل آن تخریب و وسایل آن از جمله تصاویر و کتب و اثاثیه مورد تخریب قرار گرفت.
این دفتر که گویا در مالکیت عروس یا دختر آیة الله منتظری بود علیرغم پی گیری‌های حقوقی و قضائی بازپس داده نشده است.

١٠ ــ یورش و به آتش کشیدن و در نهایت تخریب کامل حسینیه دراویش قم معروف به حسینیه شریعت

این حسینیه و منازل پیرامون آن نیز در مرکز شهر و نزدیکی مرقد حضرت معصومه قرار داشته (حدود ١٥٠ متر با حرم فاصله داشت ــ و در کوچه ای واقع می‌شد که به خانه و دفتر مرحوم آیة الله شریعتمداری ، آیة الله سید صادق روحانی و محل سکونت سید حسین خمینی منتهی می‌گردید.
انجام مراسم در آن مکان دارای سابقه ای متجاوز از ٨٠ سال بوده و محل زندگی آقای شریعت
ــ قطب دراویش ــ و پدر و برادر ایشان نیز در این محل بود. همچنین مطب برادر آقای شریعت نیز در مجاورت این محل واقع می‌گردید.
دراویش از زمان آیة الله شیخ عبدالکریم حائری دارای مراسم عادی بوده و اقطاب آنان روابط نزدیکی با مراجع عظام قم مانند آیه الله بروجردی و حائری و غیره داشته اند.
این حسینیه هیچگاه مورد تعرض و تهدید قرار نگرفت و هیچگاه علیه مراسم به عمل آمده در آن سخنی رانده و یا مخالفتی عنوان نشد. نه از سوی آیة الله شیخ عبدالکریم حائری ــ مؤسس حوزه ــ و نه از جانب آیة الله بروجردی ــ که دارای زعامت و مرجعیت عامه بود ــ و نه از جانب مراجع سه گانه ــ آقایان شریعتمداری ، گلپایگانی و مرعشی نجفی ــ و نه حتی از سوی آیة الله خمینی و مراجع حاضر در قم.
همانگونه که دراخبار داخلی و خارجی اخیر بیان گردید این حسینیه مورد حمله بسیار شدید و ددمنشانه قرار گرفته و علاوه بر ضرب و شتم و آزار دراویش ، تمامی حسینیه سوزانیده و تخریب گردید و النهایه با آورده شدن لودر و بلدوزرهای شهرداری و با حمایت نیروهای انتظامی و امنیتی محل آن کاملا تخریب و با خاک یکسان شد و زمین آن آسفالت گردیده و پس از نصب تور سیمی در پیرامون آن مبادرت به ایجاد نمایشگاه بر علیه دراویش در محل آن گردید.

ملاحظه در وضعیت جغرافیائی مکان‌های یاد شده بیان گر سه موضوع مشترک می‌باشد.
الف ــ مکان و موقعیت محل‌های مذکور دربرابر چشم و محل گذر روزانه مردم بوده و این موضوعی است که حاکمیت آن را بر نمی‌تابیده است.
ب ــ در آن مراسمی انجام می‌شده که بر خلاف خواسته ومیل حاکمان و مافیای روحانیت در قم بوده است.
ج ــ زعامت در برخی محل‌های مزبور به عهده کسانی بوده است که در تابعیت و مورد تأیید حاکمان جمهوری اسلامی و مافیای قدرت در قم ــ به سرکردگی مصباح یزدی و برخی از مراجع مذهبی دولت گفته ــ نبوده و در جنایات و تندروی‌ها همراهی و مشارکت نمی‌نموده و یا سکوت کرده و گاهی اوقات مخالفتی نیز می‌نموده اند.
وجه مشترک این سه موضوع نیز، عدم همفکری و هم اندیشی با حاکمان می‌باشد و منظور از این حمله‌ها و تخریب‌های مادی و تبلیغاتی نیز عدم تحمل اندیشه مخالف و سرکوب و نابودی آن می‌باشد.
در واقع این گونه یورش‌ها و تخریب‌ها وجه دیگری از سناریوی قتل‌های زنجیره ای می‌باشد که روزی آغاز و همچنان ادامه دارد و به یقین با ادامه حاکمیت ، ادامه خواهد داشت.