آیت الله‏ منتظرى: مردم وظیفه دارند که در هر شرایطى اعتراض خودشان را اعلام کنند

حجة الاسلام والمسلمین غلامحسین قیصرى که از اعضاى دفتر آیت الله‏ ‏العظمى منتظرى و امام جماعت حسینیه اعظم نجف آباد مى‎باشند، در‏ ‏تاریخ ‏۱۳۸۷/۱۰/۷‏ از طرف دادگاه ویژه روحانیت قم احضار و سپس به‏ ‏اداره اطلاعات آن شهر منتقل شدند. پس از چندین روز بازجویى و‏ ‏نگهدارى در سلول انفرادى و در پى مخالفت ها و اعتراضات مردمى و‏ ‏تحصن در مساجد نجف آباد، دادگاه ویژه ایشان را در تاریخ‏ ‏‏۱۳۸۷/۱۰/۱۴‏ آزاد کردند ولى از رفتن ایشان به نجف آباد و اقامه نماز‏ ‏جماعت و سخنرانى در آن شهر در طول ماههاى محرم و صفر ممانعت به‏ ‏عمل آوردند و حق خروج از شهر قم را به ایشان ندادند. به خاطر اعتراض‏ ‏به این حکم دادگاه ویژه روحانیت جمعى از اقشار مردم نجف آباد روز جمعه ۲۷/۱۰/۱۳۸۷ با‏ ‏آیت الله العظمى منتظرى دیدار کردند و ناراحتى خود را از این تصمیم‏ ‏تنگ نظرانه ابراز داشتند.

‏ ‏در این دیدار ابتدا حجة الاسلام والمسلمین قیصرى مطالب ذیل را بیان‏ ‏نمودند:

‏ ‏بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین ، والله خیر ناصر و معین .‏ ‏قال الصادق (ع ): “فان فینا اهل البیت فى کل خلف عدولا ینفون عنه‏ ‏تحریف الغالین و انتحال المبطلین و تأویل الجاهلین “. (کافى ، جلد ۱، کتاب‏ ‏فضل العلم ، باب صفة العلم ، حدیث ۲).

‏ ‏با عرض تشکر از تمامى شما برادران و خواهران که تشریف آوردید براى‏ ‏زیارت بى بى فاطمه معصومه سلام الله علیها و همچنین دیدار با مرجع‏ ‏بزرگوارتان.

‏ ‏نجف آباد شهرى است که همیشه علماء و دانشمندان بزرگى را در بین‏ ‏مردم داشته است . تا آنجایى که شما به یاد دارید بزرگانى همچون مرحوم‏ ‏حاج شیخ احمد حججى ، مرحوم حاج شیخ ابراهیم ریاضى ; و مدتهاى‏ ‏مدیدى شما مردم ، مجاهد بزرگوار و فقیه عالیقدر و مجتهد بى نظیر‏ ‏حضرت آیت الله العظمى منتظرى را در بین خود داشتید. روشن بینى و‏ ‏آگاهى و تدین شما مردم به واسطه حضور این عالمان و دانشمندان و‏ ‏بزرگانى است که در بین شما بودند و خدماتى را انجام دادند. همچنین‏ ‏مرحوم آیت الله ایزدى امام جمعه فقید شهرمان از اندیشمندانى بودند که‏ ‏سالیان دراز در بین شما بودند، و همه اینها باعث شد تا نجف آباد شهرى‏ ‏باشد با مردم متدین ، روشن بین و آگاه ; و البته وظیفه علماء همین است.

‏ ‏روایتى است در کتاب کافى که قسمتى از آن را خدمتتان قرائت کردم . امام‏ ‏صادق (ع ) مى‎فرمایند: “در ما اهل بیت در هر دوره اى جانشینان عادلى‏ ‏هستند که از سه گروه جلوگیرى مى‎کنند: اول غلوکنندگان ، دوم‏ ‏رخنه کنندگان به باطل ، و سوم جاهلان و نادانانى که تأویلاتى در دین انجام‏ ‏مى‎دهند.

‏ ‏به هرحال شما مردم دانشمندان و اندیشمندان زیادى را در بین خودتان‏ ‏داشتید و این باعث هوشیارى و بیدارى و آگاهى شماست . من هیچ قابل‏ ‏نیستم ، اصلا نمى شود نام من را در کنار بزرگانى که عرض کردم قرار داد،‏ ‏اما به هرحال مشکلى پیش آمده و وجود من را در نجف آباد مضر دانستند‏ ‏و امروز هم اجبارا در قم ساکن هستم . امیدواریم که مشکل برطرف شود.‏ ‏باز عرض مى‎کنم من کوچک تر از آن هستم که نیازى به این همه احساسات‏ ‏باشد که شما نسبت به این موضوع داشتید. اما در عین حال از این‏ ‏حساسیت ها که شما نسبت به یک خدمتگزار خود دارید تشکر مى‎کنم .‏ ‏امیدوارم این اقدامات مسالمت آمیز شما هشدارى باشد براى آنان که با‏ ‏تنگ نظرى به مسائل نگاه مى‎کنند، و امیدوارم با نظرى باز به مسائل توجه‏ ‏کنند و دوباره بشود در جامعه خدمت کرد و انتقادى دلسوزانه نمود.‏ ‏امیدوارم خداوند به همه ما توفیق خدمت به دین خدا و مردم مسلمان را‏ ‏عنایت فرماید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

‏ ‏سپس آیت الله العظمى منتظرى به ایراد سخن پرداختند و فرمودند:

‏اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین ‏

‏قرآن کریم در سوره یس مى‎فرماید: (واضرب لهم مثلا اصحاب القریة اذ‏ ‏جائها المرسلون ): “اى پیغمبر اصحاب آن قریه را مثال بزن که مرسلین در‏ ‏آن وارد شدند”. منظور شهر انطاکیه است . قبل از این که حبیب نجار بین‏ ‏مردم پیدا شود که از مرسلین حمایت کند، خدا اسم انطاکیه را مى‎گوید‏ ‏”قریة “. قریة یعنى روستا، اما وقتى که داستان حبیب نجار را مى‎خواهد‏ ‏بگوید که از فرستادگان خدا حمایت کرد خدا تعبیر مى‎کند: (و جاء من‏ ‏اقصى المدینة رجل یسعى ): “از آخر شهر یک مردى آمد به عنوان حمایت‏ ‏از فرستادگان خدا”. یعنى قبل از آن که یک حبیب نجارى در آنجا پیدا بشود‏ ‏اسمش قریه است ، اما حالا که یک مرد پیدا شد خدا مى‎فرماید مدینه ، یعنى‏ ‏شهر.

‏ ‏البته من قابل نیستم ولى همان گونه که گفتند نجف آباد علماء و بزرگانى‏ ‏داشته و این یک واقعیتى است ، و روى این اصل کسانى که با حق مخالفند با‏ ‏شهر شما و علماء شما مخالفت مى‎کنند.

‏ ‏خیلى تعجب است ، الان نزدیک سالگرد انقلاب است ، سى سال از انقلاب‏ ‏گذشته است ، مثل این که آقایانى که متصدى امورند فراموش کرده اند‏ ‏شعارهایى را که مردم اول انقلاب مى‎دادند. اگر بنا بود که نفتى را بفروشند‏ ‏و خرج کنند که شاه این کار را مى‎کرد. رژیم سابق روزى شش میلیون بشکه‏ ‏نفت مى‎فروخت و کارهایى هم انجام مى‎داد. این که مردم قیام کردند شعار‏ ‏انقلاب این بود: استقلال ، آزادى ، جمهورى اسلامى . الان نزدیک سى سال‏ ‏از انقلاب مى‎گذرد، شما پاسخ این مردم را چه مى‎گویید؟ مردم انقلاب‏ ‏کردند، رهبر فقید انقلاب و دیگران همه این را تأیید مى‎کردند که بایستى‏ ‏تغییر و تحول در جامعه پیدا بشود و از جمله شعارها “آزادى ” بود.

‏ ‏الان یک نفر عالمى در نجف آباد مثل جناب مستطاب حجة الاسلام آقاى‏ ‏قیصرى یا علماى دیگر مثل حجة الاسلام آقاى واحد که از بزرگانند و‏ ‏سایر علماء که در نجف آباد هستند، به جاى این که از علماء تقدیر شود که‏ ‏مردم را هدایت و رهبرى مى‎کنند، براى آنان مزاحمت ایجاد مى‎کنند. آیا‏ ‏آزادى که شعار مردم بود همین است که سه چهار نفر بنشینند تصمیم‏ ‏بگیرند و بقیه ساکت باشند؟! استقلال ، آزادى ، جمهورى اسلامى .‏ ‏جمهورى اسلامى یعنى چه ؟ یعنى حکومتى که جمهور مردم پایه گذار و‏ ‏مدیرش باشند، البته بر اساس موازین اسلام .

‏ ‏لازم است بر مسئولین و متصدیان امور - مخصوصا حالا که سالگرد‏ ‏انقلاب است - یک انعطافى در آنان پیدا شود و با مردم سازگارى داشته‏ ‏باشند. خواسته هاى مردم مورد توجه قرار گیرد و مردم هم ساکت نباشند.‏ ‏مردم وظیفه دارند که در هر شرایطى اعتراض خودشان را اعلام کنند وگرنه‏ ‏اصلا بى خود انقلاب کردند. مردم از باب این که صاحب کشور بودند‏ ‏انقلاب کردند الان هم این مردمند که صاحب کشورند، این همه اصولى که‏ ‏در قانون اساسى راجع به حقوق مردم است را نمى توان نادیده گرفت و با‏ ‏نهادهاى غیرقانونى بر آنان حکومت کرد.

‏ ‏مجددا من از شما مردم شریف نجف آباد تشکر مى‎کنم که احساس وظیفه‏ ‏کرده اید، و این که نسبت به مزاحمت ایجاد شده براى جناب مستطاب‏ ‏حجة الاسلام آقاى قیصرى اعتراض کرده اید و به طور قانونى حرکت‏ ‏کرده اید قابل تقدیر است . ان شاء الله همه شما موفق و موید باشید.

‏ ‏والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته.‏
‏دفتر آیت الله العظمى منتظرى ‏
‏‏۱۳۸۷/۱۰/۳۰‏‏