در آستانه‌ی هشتمين سالگرد انتشار ماهنامه نامه، "نشست بهارانه"‌ی اين نشريه با حضور بيش از يكصد تن از فعالان سياسی، فرهنگی و اجتماعی برگزار شد. در ميان ميهمانان اين "ضيافت بهاری" طيف های مختلف فعالان سياسی از نهضت آزادی گرفته تا برخی از اصلاح‌طلبان داخل حكومت و نيز چهره‌های چپ، همه حضور داشتند.
شايد از همين رو بود كه عليرضا كرمانی دبير تحريريه نامه كه مجری جلسه بود، از همان ابتدا تلاش كرد با تعيين فرصت پنج دقيقه ای برای هر سخنران، از اين كه بحث ها و نظرها به درازا بكشد اجتناب كند، چه آن كه به نظر نمی رسيد نشست بهارانه‌ی دو ساعته، مجال كافی برای طرح گسترده‌ی همه‌ی انديشه های گوناگون را در حوزه های سياسی، اجتماعی و فرهنگی فراهم آورد!
كيوان صميمی مدير مسوول و صاحب امتياز نامه، پس از اعلام برنامه طی سخنانی به حاضران خوش‌آمد گفت و آن‌گاه احمد صدر حاج سيد جوادی، قديمی ترين عضو نهضت آزادی ايران، نخستين ميهمانی بود كه برای ايراد سخنانی كوتاه به جايگاه سخنرانان و دعوت شد و نيز در اين مراسم از آن‌چه او آن را "كوشش و جديت نامه برای پيشبرد آزادی" دانست، تقدير كرد.
صدر‌حاج‌سيد‌جوادی همچنين ادامه داد: متاسفانه در خاورميانه، فرد محوری و منيت مسبوق به سابقه است و مطبوعاتی چون نامه، بايد تلاش كنند تا اين سنت را اصلاح كنند.
سعيد حبيبی، ديگر ميهمان اين نشست گفت: مسايل جامعه دانشجويی ايران چندان از مسايلی كه در سطح جامعه مطرح است جدا نيست.
وی اظهار داشت: نيروهايی سياسی بايد در كنار تاكيد بر تشابهاتی كه آنان را در كنار يكديگر قرار می دهد به تفاوت ها و اختلافات خود نيز توجه داشته باشند.
به گفته‌ی اين فعال دانشجويی، بی توجهی گروه ها و فعالان سياسی به تفاوت هايی كه ميان آنان وجود دارد می تواند به به تكرار تجربه انقلاب سال ٥٧ منجر شود.
حبيبی تاكيد كرد كه در قرائت گروه های سياسی به ويژه درباره‌ی عدالت و استقلال، تفاوت هايی وجود دارد كه نبايد مورد بی توجهی قرار گيرد.
وی همچنين با اشاره به مسأله‌ی هسته ای ايران گفت: با توجه به مناقشات اخير، خطر جنگ و تحريم ايران را تهديد می كند و از همين رو لازم است فعالان سياسی و دانشجويی با صراحت بيشتری به اعلام و اعمال نظر بپردازند.
وی تاكيد كرد: منافع ملی كشور و شايد سرنوشت كشور در گرو موضع گيری امروز فعالان سياسی و دانشجويی است. گفتنی است كه سعيد حبيبی، عضو شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) است.
در ميان سخنرانان نشست بهارانه، ابراهيم يزدی در سخنان كوتاه خود بر ضرورت سازگاری فعالان سياسی در عين وجود گوناگونی و اختلاف تاكيد كرد.
وی از جايگاه نامه، به عنوان يك نهاد مدنی برای تمرين دموكراسی ياد كرد و گفت: دموكراسی چيزی است كه از درون جامعه و روابط مردم سرچشمه می گيرد و يكی از عناصر اصلی آن اين است كه بپذيريم جامعه‌ی همه بشری جامعه ای متكثر است و نبايد انتظار داشت آحاد جامعه مثل يكديگر فكر كنند.
به اعتقاد يزدی، نامه يك محفل و كارگاه برای همكاری های جمعی و تبادل افكار و انديشه های مختلف محسوب می شود و اين كاركرد بايد به طور جدی مورد توجه قرار گيرد.
پس از دبيركل نهضت آزادی ايران، فريبرز رييس دانا، اقتصاددان و فعال سياسی، در جايگاه سخن قرار‌گرفت.
رييس دانا در بخشی از سخنان خود گفت: تساهل، مدارا و پذيرش يكديگر مورد قبول ماست اما با وجود اين، به نامه توصيه نمی كنم رويه سال گذشته را ادامه دهد.
اين فعال سياسی افزود: تغيير اين سنت و ايجاد فرهنگ كار جمعی تنها از طفوليت امكان پذير است.
وی تاكيد كرد كه جامعه بايد به سمتی سوق داده شود كه بپذيرد مصلحت جامعه را بر مصلحت خود ترجيح دهد.
عبدالفتاح سلطانی از وكلای پرونده قتل های زنجيره ای، از ديگر ميهمانان نشست بهارانه نشريه نامه بود كه از زاويه ای ديگر به رسالت و جايگاه مطبوعات پرداخت.
او سخنش را با تاكيد بر لزوم برقراری ارتباط با لايه های پايين جامعه آغاز كرد و گفت: آشنايی با حقوق ملت يكی از نيازهای قشرهای پايين جامعه است و نشريه نامه بايد تلاش كند آنان را با اين حقوق آشنا كند.
وی گفت: نشريه نامه در كنار طرح مباحث تخصصی می تواند مسايل علمی و اجتماعی را به زبان ساده برای عموم جامعه طرح كند و به اين وسيله همزمان با اقشار مختلف ارتباط برقرار كند.
سلطانی در عين حال گفت: اجرايی شدن اين ايده، نياز به تخصص و ظرافت خاصی دارد و اميدوارم نشريه نامه در اين راه از تمام توانايی خود استفاده كند.
عزت الله سحابی از ديگر فعالان سياسی بود كه به‌محض ورود به جلسه به جايگاه دعوت شد. او در سخنان كوتاه خود، بر سازگاری ميان گروه ها و فعالان سياسی و به رسميت شمردن تفاوت ها تاكيد كرد.
وی گفت: دموكراسی واقعيتی است كه گفتن آن آسان، اما عمل كردن به آن دشوار و نيازمند سازگاری است.
وی اظهار داشت: نمی توان انتظار داشت كه همه‌ی افراد جامعه در يك قالب فكر و عمل كنند.
به گفته‌ی اين فعال سياسی، در سال های پيش از انقلاب، احزاب و گروه های سياسی تلاش داشتند تا افراد را در يك قالب تربيت كنند و زحمت های بسياری هم كشيدند اما تجربه نشان داد كه اين امر امكان پذير نيست و نمی توان همگان را مجبور كرد مانند هم بينديشند.
محمد ملكی فعال سياسی و رييس اسبق دانشگاه تهران نيز با اشاره به نقش دانشگاهيان در سير تحولات جامعه، از نشريه نامه خواست تا مسايل دانشگاه را به مسايل دانشجويان تقليل ندهند و به مسايل استادان و اعضای هيات علمی دانشگاه ها نيز بپردازند.
وی گفت: دانشگاه ها با شرايط دشواری رو به رو شده اند و به تدريج در حال تبديل شدن به حوزه های علميه هستند.
وی تصريح كرد: در آينده‌ی نزديك، شاهد خواهيد بود كه اختيار دانشگاه ها به دست كسانی می افتد كه از حوزه های علميه يا مراكز وابسته به حوزه ها برخاسته‌اند.
وی همچنين با اشاره به وضعيت تشكل های دانشجويی در دانشگاه ها گفت: فعاليت دانشجويان در دانشگاه ها به شدت محدود شده است و با موانع فراوانی رو به روست.
ملكی افزود: فعاليت دانشجويان حتی در قالب انجمن های اسلامی به شدت محدود است چرا كه بر اساس مصوبه شورای انقلاب فرهنگی اعضای انجمن های اسلامی بايد به اسلام، قانون اساسی و ولايت مطلقه فقيه الزام عملی داشته باشند.
اين فعال سياسی بر اهميت جايگاه دانشگاه در تعيين سمت و سوی تحولات اشاره كرد و گفت: هر مملكتی كه در آن دانشگاه به معنای واقعی شكل نگيرد محكوم به شكست است.
گفتنی است در اين مراسم، سيدعلی‌صالحی، شاعر نامدار، در دو نوبت به‌خواهش حاضران پشت تريبون قرار گرفت و به‌شعر خوانی پرداخت.
همچنين چهره‌های شاخص ديگری از جمله حسن يوسفی اشكوری، حسين‌شاه‌اويسی از اعضا‌ی حزب ملت ايران، علی‌اكبر موسوی خويينی از اعضای شورای مركزی ادوار تحكيم وحدت، محمد ابراهيم دادفر نماينده‌ی مجلس ششم عيسی‌سحرخيز از اعضای هیأت مديره‌ی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و رحيم رحيم‌زاده اسكويی مدير مسؤول ماهنامه‌ی نقدنو و ... نيز در فرصت‌های كوتاه ٥ دقيقه‌ای سخنانی ايراد كردند.
در ميان حاضران، چهره‌های شاخص ديگری از جمله جلال‌جلالی‌زاده، نماينده‌ی دوره‌ی ششم مجلس، يوسف عزيزی بنی‌طرف از فعالان قومی و عضو كانون نويسندگان، محمد بقايی ماكان و بسياری ديگر نيز به چشم می‌خوردند.
دكتر ناهيد توسلی از سوی سرويس زنان ماهنامه نامه، حسين اكبری از سرويس كارگران، محمد ميلانی از سرويس انديشه و شايا شهوق از سرويس دانشجويان نيز فرصت يافتند تا به طرح خط مشی بخش‌هايی از تحريريه‌ی اين ماهنامه بپردازند.