تجمع در تهران در روز جهانی مبارزه با ايدز

روز پنجشنبه اول دسامبر ، ۱۰ آذر ١٣٨٤، به مناسبت روز جهانی مبارزه با ايدز، از ساعت ١٣ تا ١٥ تجمعی در محوطه‌ تئاتر شهر تهران برگزار گرديد. هدف اين تجمع آگاهی بخشی درباره بيماری‌ ايدز و روش‌های پيشگيری از آن، ايجاد حساسيت در ميان مردم و دولت نسبت به ابعاد گسترش اين بيماری و حقوق افراد «اچ.آی.وی» مثبت بود.

Thu / 01 12 2005 / 23:06

روز پنجشنبه اول دسامبر ، ۱۰ آذر ١٣٨٤، به مناسبت روز جهانی مبارزه با ايدز، از ساعت ١٣ تا ١٥ تجمعی در محوطه‌ تئاتر شهر تهران برگزار گرديد.
اين برنامه توسط سازمان‌های غيردولتی: انجمن تلاشگران سلامت ، انجمن حمايتی فرهنگی كودكان كار ، انجمن پرسپوليس (كاهش خسارات اعتياد) – كميته رنگين كمان ، نشريه دانشجويی رستا ، كانون هستيا انديش و مركز فرهنگی زنان سازمان داده شده بود. اين برنامه با هدف آگاهی بخشی درباره بيماری‌ ايدز و روش‌های پيشگيری از آن، ايجاد حساسيت در ميان مردم و دولت نسبت به ابعاد گسترش اين بيماری و حقوق افراد «اچ.آی.وی» مثبت برگزار شده بود.
گزارش زير را سايت «تريبون فمينيستی ايران» از اين تجمع منتشر كرده است.

مبارزه با ايدز با مبارزه برای برابری زنان و مردان همراه است

تريبون فمينيستی ايران:
امروز ، پنجشنبه ۱۰ آذر ١٣٨٤ ، روز جهانی مبارزه با ايدز، از ساعت ١٣ تا ١٥ در محوطه ی تئاتر شهر تهران گردهم آمديم. اما پيش از آن ...
پله های مترو وصلمان می كنند به كوچه های سرد محله ی شوش تهران. اينجا نمی شود سراغ فرشته ی عدالت را گرفت چون كمتر كسی است كه لااقل در زندگی خودش كه فقر درونش مثل يك معده درد دايم می پيچد او را ديده باشد. فكر هم بكنی می بينی كه چطور فرشته ی عدالت می توانسته به اينجا بيايد و در پله های پيچ در پيچ اين مركز بال هايش به معتادان كشيده نشود و همچنان سفيد و پاكيزه بماند برای ويترين های از ما بهتران. اينجا انجمن كاهش خسارات اعتياد (انجمن پرسپوليس) است. رد می شويم و راهروی پر از دود سيگار و مردان و زنان معتاد با نگاه های مشتاق را پشت سر می گذاريم. ما ساعاتی پيش از ظهر در اين مركز جمع شده ايم تا مقدمات برگزاری تجمعمان را آماده كنيم. ما از مركز فرهنگی زنان، انجمن پرسپوليس، انجمن حمايتی - فرهنگی كودكان كار، پرشيا پلاس، كانون هستيا انديش، انجمن تلاشگران سلامت، نشريه ی دانشجويی رستا هستيم.

خوش خط ترين هايمان به نوشتن شعارها بر روی پلاكاردها مشغول می شوند. چند تايی كاريكاتور می كشند و بقيه هم به تنظيم شعارهای جديد مشغول هستند. سعی می كنيم حداقل قسمتی از اعتراضمان به نحوه ی برخورد جامعه و مسئولان با مبتلايان به ايدز، ناگزيری زنان از موقعيت های ابتلا به ايدز، نبود آموزش كافی برای مبارزه با آن، فقر مسبب ايدز، نبود حمايت از كودكان دربرابر اين بيماری را در كلماتمان انعكاس دهيم:

_ كاهش خشونت جنسی ، كاهش ابتلا به ايدز است.
_ رابطه ی جنسی سالم رابطه ی جنسی برابر است.
_ چرا زنان نمی توانند درباره ی مسايل جنسی خود با شريك جنسی شان آزادانه صحبت كنند؟
_ مبارزه برای برابری زنان و مردان همراه است با مبارزه با ايدز
_ زن زير ١٨ سال مبتلا به ايدز، هنوز يك كودك است.
_ كودكان قربانيان جديد رو به رشد ايدز
_ ما بچه ها حق داريم سالم زندگی كنيم
_ فقر بچه ها مساوی است با گسترش ايدز در بين آنها
_ ايدز در فقر زاده می شود، در فقر گسترش می يابد، به فقر بيشتر منجر می شود
_ خانه ی امن ما كودكان كجاست؟
_ چه كسی مسئول اطلاع رسانی به كودكان است؟
_ آموزش بهداشت جنسی در مدارس باعث كاهش ابتلا به ايدز می شود
_ مهم ترين راه پيشگيری از ايدز استفاده از كاندوم است
_ اعمال خشونت و زندان كردن معتاد به غير از اشاعه ی بيماری ايدز نتيجه ی ديگری ندارد
- مبارزه با ايدز با مبارزه برای برابری زنان و مردان همراه است
-اعتياد ، آميزش جنسی ناسالم و ايدز در يك مثلث به هم گره خورده اند

در اين جمع گرم و صميمی و مركب از افراد مبتلا به ايدز و غير آن، كاورهای سفيدمان مان را روی مانتو و لباس های گرم كننده ی زمستانی مان به تن می كشيم. روی برخی از آنها نوشته ايم "من اچ آی وی مثبت هستم " و روی برخی ديگر نوشته ايم "من اچ آی وی منفی هستم" و جالب آن كه بيشترين می خواهند "مثبت " ها را بپوشند و می پوشند و حتی برخی كه منفی نصيبشان شده علامت منفی را به مثبت تبديل می كنند... حالا بيشتر ما "اچ آی وی مثبت هستيم"...براستی چه فرقی با يكديگر داريم؟

از مركز انجمن پرسپوليس در محله ی شوش تهران راهی می شويم به قصد محوطه ی تئاتر شهر تهران در تقاطع خيابان ولی عصر و انقلاب. در اتوبوس كه هستيم چشمهای مردم خيابان را به طرف خود بر می گردانيم. چه كسی باز هم فكر خواهد كرد كه مبتلايان به ايدز بايد قرنطينه شوند؟ چه كسی فكر خواهد كرد كه يك اچ آی وی مثبت فرقی با ديگران دارد؟ خوشحالم كه در بروشور برنامه در اين باره اطلاعاتی آمده است." اچ آی وی چگونه منتقل می شود؟ فقر وايدز،ايدز، دولتها و نهاد های بين المللی، كودكان و ايدز، آموزش بهداشت جنسی ، زنان و ايدز، اعتياد و ايدزو..".از اطلاعات ارائه شده در بروشور است..... از اتوبوس پياده می شويم و با ورود ما به محوطه تئاتر شهر ، پلاكاردهايمان با رنگ های زرد و آبی و قرمز و... به پرواز در می آيند.

بچه های كار هم از راه رسيده اند و پلاكارد به دست توجه عموم را جلب خود می كنند... چه كسی آموزش، اطلاعات و امكانات لازم را در اختيارشان قرار می دهد؟ بچه ها روی پارچه ی سفيد بزرگی كه پهن شده است خم می شوند و از هرگوشه ای دنيای كودكانه شان را نقش می زنند...

با استقبال خوب مردم مواجه می شويم و جمعيت هر لحظه بيشتر می شود. عده ای شعارها را می خوانند. برخی سوال می كنند ، مثلا مردی می پرسد "رابطه برابر جنسی يعنی چه" و ديگری برايش توضيح می دهد. برخی از روش های پيگيری از ايدز سوال می كنند و توضيحاتی می شنوند و حتی كاندوم دريافت می كنند. مردی كه حركت ما را درست تلقی می كند ادعا می كند مسئولان هم بايد آگاه شوند و صرفاً با آگاهی مردم مشكلات حل نمی شوند. او به مراكز انتقال خون برای مثال اشاره می كند كه در اين مورد رفتار مناسبی با مبتلايان به اچ آی وی ندارد.

برنامه با اجرای موسيقی به دقايق آخر خود می رسد. و بعد از آن زنان در حالی كه سرود جنبش زنان را می خوانند دور محوطه را همراه با شعارهايشان می گردند و يك صدا می خوانند: جهان ديگری ممكن است.

| بازگشت به صفحه اول | اين متن را با ايميل بفرستيد | نسخه قابل چاپ |