iran-emrooz.net | Sun, 10.12.2006, 23:32
انتخابات شورای شهر و روستا و حقوق کودکان
دوشنبه ۲۰ آذر ۱۳۸۵
سوالات انجمن حمايت از حقوق کودکان از کانديداهای شورای شهر و روستا
"سوالات انجمن حمايت از حقوق کودکان از کانديداهای شورای شهر و روستا
"بررسی و شناخت کمبودها، نيازها و نارسايی‌های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابيه و طرح‌ها و پيشنهادهای اصلاحی و نيز راه‌حلهای کاربردی در اين زمينه‌ها جهت برنامهريزی و ارائه آن به مقامهای مسئول و ذيربط"
(بند ۲ از قانون حدود اختيارات و وظايف شوراها)
به اعتقاد انجمن حمايت از حقوق کودکان پاسخ به سوالات زير می‌تواند بيانگر ميزان دغدغه و ارادت کانديداهای شورای اسلامی شهر و روستا به مسائل و مشکلات کودکان و به نوعی احترام به حقوق کودکان در ايران باشد:
۱ – پديده کودکان خيابانی که حاصل کارکرد نامطلوب مکانيزمهای اقتصادی و اجتماعی است، در چند سال اخير به شدت در شهرها گسترش پيدا کرده است که متاسفانه برخوردهای حذفی (جمع آوری همراه با ارعاب و اجبار به منظور زيبا سازی چهره شهر) با اين کودکان تنها و تنها باعث افزايش اشکال مختلف اشتغال پنهان کودکان شده است. برنامه شما در راستای فرهنگ سازی در جامعه در خصوص نوع برخورد با اين کودکان و نيز ياری رسانی علمی تر به کودکان شاغل در خيابان در جهت کنترل و تعديل اين پديده ناخوشايند چيست؟
۲ – حاشيه نشينی در شهرهای بزرگ خود دلايل مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان به مهاجرت روستائيان به شهرها به دليل فقر و محروميت روزافزون روستاها، بيکاری، اعتياد و ... اشاره کرد. کودکان ساکن در حاشيه کلان شهر تهران و ساير شهرهای بزرگ به همراه خانواده هايشان از هر گونه امکانات رفاهی و خدمات فرهنگی، اجتماعی و درمانی بی بهره اند، سياست عملی شما در خصوص توانمند سازی حاشيه نشينان چيست؟
۳ – کارگاههای زيرزمينی در داخل و حاشيه شهرهای بزرگ از جمله تهران، فارغ از هرگونه نظارتی از سوی دستگاههای ذيربط همچنان به استثمار کودکان معصومی می‌پردازند که بر خلاف ميل باطنی به اشتغال زودرس روی آورده اند و علی رغم پيگيری‌های انجمن حمايت از حقوق کودکان و تشکل‌های مرتبط تا کنون هيچ نهادی در صدد پاسخگوئی و احقاق حقوق اين کودکان برنيامده است. برنامه مشخص خود را در خصوص مسائل و مشکلات کودکان شاغل در کارگاهها بيان نماييد .
۴ – کودک آزاری معضلی است که به طور روزافزون در جامعه شاهد آن هستيم که متاسفانه بخش زيادی از آن به دليل عدم ارتقاء فرهنگی خانواده‌ها در خصوص توجه به حقوق مسلم کودکان است. به نظر شما مصاديق اين پديده شوم کدام است؟ و چه رويکرد و برنامه ای برای کاهش اين معضل در نظر داريد؟
۵– همانگونه که اطلاع داريد کشور ما در سال ۱۳۷۳ پيمان نامه جهانی حقوق کودک را پذيرفته و متعهد به اجراء مفاد آن شده است اما تاکنون اقدام عملی درجهت ترويج پيمان نامه توسط رسانه ملی، آموزش و پرورش، فرهنگسراها و… در بين کودکان و خانواده هايشان صورت نگرفته است. برنامه عملی خود را در خصوص تعهد به مفاد پيمان نامه و ترويج آن در سطح شهر اعلام نماييد .
۶– آلودگی محيط زيست، آلودگی هوای شهرهای بزرگ نظير تهران، معضل دفع زباله در برخی شهرها و نيز روستاها که احتمال شيوع بيماريهای عفونی مختلف را به همراه دارد و نيز آب آشاميدنی غير بهداشتی در اغلب مناطق روستايی و عشايری در درجه اول گريبان کودکان عزيز ما را در اقصی نقاط کشور می‌گيرد راهکار مشخص شما در اين خصوص چيست؟
۷ – امروزه در مباحث و گفتگوهای اجتماعی از NGOها به عنوان تشکل‌های همراه در جهت مديريت و اداره امور نام برده می‌شود، ديدگاه شما در خصوص تعامل با NGOها و پذيرش نقش نظارتی و انتقادی و مديريتی اين تشکل‌ها در برنامه ريزی‌های فرهنگی و اجتماعی چيست؟
ناگفته پيداست که موارد ذکر شده تنها بخشی از معضلات بيشمار کودکان کشور ما است که درگير آن می‌باشند بار ديگر تاکيد می‌نماييم که پاسخ صادقانه کانديداهای محترم به سوالات مطرح شده می‌تواند بيانگر ميزان علاقمندی آنان به مسائل و مشکلات کودکان باشد.