* از جینا میلر، از مخالفان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا
روزنامه گاردین، چهارشنبه ۹ دسامبر ۲۰۲۰
بسیاری از مردم بریتانیا، نوع رفتار دولت با اپیدمی کرونا و مذاکرات مربوط به برگسیت را بی‌کفایتی و مغایر عقل سلیم می‌دانند. اما در پوشش همه اختلافات درباره آزمایش و ردیابی کرونا و وسایل ایمنی فردی و خروج از اتحادیه اروپا با یا بدون معامله، شما اگر شاهد اجرای یک برنامه ایدئولوژیک حیله‌گرانه و منفی‌بافانه، در این زمان باشید، چه می‌کنید؟
بوریس جانسون یک‌بار ویروس کرونا را به عنوان “یک قاچاقچی نامرئی” توصیف کرد. من تصور می‌کنم ممکن است ما تاثیر دولت او بر کشورمان را هم همینگونه ببینیم. چون جانسون از اکثریت پارلمانی خود و دوستان بی‌شمار و رسانه‌ای محافظه‌کاران، به‌طور منظم برای رهایی از کنترل و توازن دموکراتیک و حتی محدود کردن آزادی‌هایمان استفاده کرده است.
اقدامات جانسون را در نظر بگیرید: او مایل است به قانون شرایط اضطراری متوسل شود تا از سوالات ناخوشایند، یا بحث در مجلس عوام جلوگیری کند. بندهای موجود در “لایحه بازار داخلی” به وی اجازه می‌دهد تا قوانین بین‌المللی را نقض کند. لایحه مخفی اطلاعاتی وی (معروف به لایحه “مجوز کشتن”) به طور ضمنی به مأموران مخفی اجازه می‌دهد تا در صورت مشاهده تهدیدی برای امنیت ملی قانون را نقض کنند.
علاوه بر این، او از صدها ابزار قانونی (که به وی امکان می‌دهد از نظارت مجلس جلوگیری کند) استفاده کرده و با برگماردن قضات و تجدیدنظر در قوانین قضایی، به هدف محروم کردن شاکیان از دسترسی به دادگاه‌ها برای رسیدگی به رفتار دولت دست زده است، و اکنون او بازنگری در قانون حقوق بشر را تنظیم کرده است. علاوه بر همه اینها، جانسون با استفاده از قانون اضطراری ویروس کرونا، به مقیاسی از قدرت دست یافته که در ۴۰۰ سال اخیر در این کشور بی‌سابقه بوده است.
قدرت در انگلیس نه تنها برای قرن‌ها بر اساس نرم‌های بازرسی و توازن فعالیت کرده، بلکه بر اساس آنها شهرتی جهانی کسب کرده است. نکته قابل توجه این است که دادگاه عالی این کشور که اکنون در زیر خط آتش جانسون قرار گرفته، قبلا در اقدامات ما برای حمایت از حاکمیت پارلمان، برای اولین بار علیه دولت ترزا می و بعد هم جانسون و به نفع من و تیم حقوقی‌ام رای داد.
ما قبلاً شاهد بوده‌ایم که چگونه وزرای جانسون از انتشار گزارش‌ها، قراردادهای جدید خرید در مبارزه با کرونا، و مطالعات مربوط به تأثیر برکسیت بر آینده کشور خودداری می‌کنند. آنها حتی مورد انتقاد کمیته‌های پارلمانی قرار می‌گیرند: وزیر خزانه‌داری، ریشی سوناک، حاضر به حضور در کمیته پارلمانی خزانه‌داری نشد، و دبیر تجارت، آلوک شارما، از کمیته انتخابی تجارت خارج شد.
بسی دشوار است که تاکید جانسون را در مورد دولت محافظه‌کارش به عنوان دولت “همه ملت” پذیرفت، چون این دولت با اصول انزواجویی، اقتدارطلبی و نخبه‌گرایی اقتصادی هدایت می‌شود. ایده‌های وی را می‌توان در کتابچه‌ای به نام “بریتانیای آزاد” که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و در گذشته در کف اتومبیل وی دیده شده بود، یافت. نویسندگان آن - کواسی کوارتنگ، پریتی پاتل، دومینیک رآب، کریس اسکیدمور و لیز تروس - با بی‌حرمتی، از انگلیس به عنوان یک کشور پف کرده صحبت کردند، با مالیات و مقررات بیش از حد برای مشاغل و کارفرمایان، و کارگرانی که کارشان وقت‌کشی است. همه نویسندگان آن کتاب در دولت جانسون خدمت کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۶، سوناک نماینده مجلس در آن زمان، گزارشی برای مرکز مطالعات سیاست‌گذاری جناح راست نوشت که “بندرهای آزاد” - مناطقی با مالیات کم یا بدون مالیات - راهی برای رشد اقتصادی و “اتصال مجدد انگلیس با دریانوردی پر افتخار “تاریخ” خود است. وی این حقیقت را نادیده گرفت که چگونه کمبود مقررات برای مقابله با سوءاستفاده‌های مالیاتی، جرایم سازمان‌یافته و پولشویی را تشویق می‌کند.
در جایی که هیچ شفافیتی وجود نداشته باشد، فساد و پارتی‌بازی به زودی حاکم خواهد شد. دوست دختر نخست وزیر، این روزها می‌تواند دوستان خود را به مسئولیت‌های دولتی با حقوقهای کلان بگمارد، بدون اینکه برای استخدام آن پستها اعلان عمومی صورت گرفته باشد.
در دوران جانسون، نوع جدیدی از انگلیس را خواهیم دید - شاید هم به زودی فقط محدود به منطقه انگلستان باشد - با کاهش مالیات شرکتها، مالیات بر درآمد و تأمین اجتماعی، حمایت نازل از کارگران و خصوصی‌سازی خدمات عمومی ما، و پایان دادن به نقش دولت همانطور که ما زمانی درگذشته آن را داشتیم.
روش واکنش بریتانیایی، به دور از ایجاد سر وصداست، و بدون شک کسانی هستند که حتی اکنون فکر می‌کنند دولت متعهد به شکستن قانون به “روش‌های بسیار خاص و محدود” موضوعی نیست که نگران‌کننده باشد. اما به زودی صفحات مختلف مقررات و قوانینی که نظارت مجلس را دور زده و فقط مهر خورده‌اند؛ شاهد خواهیم بود که زندگی مردم عادی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
ما ممکن است به زودی اعتراضات را شروع کنیم، اما، ما، حتی حقوق خود را برای انجام این کار را هم محدود کرده‌ایم. فراتر از آن، این درک بی‌حسی و ناخوشایند وجود خواهد داشت که، جانسونیسم در نهایت داروینیسم است: کشور ما کشوری خواهد بود که فقط قوی‌ترین و ثروتمندترین افراد در آن پیشرفت می‌کنند و کسانی که خارج از دایره آنها هستند در نهایت وقتی به عمق فساد کشور ما پی خواهند برد، که ثروت‌های کلانی توسط این “کلاهبردار نامرئی” به سرقت رفته باشد.
برگردان: ترک اوغلی ۱۱ دسامبر ۲۰۲۰
* جینا میلر بازرگان و کارآفرین بریتانیایی و مدافع شفافیت سیاست‌های دولتی است که قبلا موفق شد با اقدامات قانونی خویش مانع از نادیده گرفتن پارلمان توسط بوریس جانسون شود.